-რეზი ექიმს დაუძახე-ყვიროდა თოკო შემდეგ კი ჰონება დავკარგე...
ერთი კვირის შემდეგ...
-ჰეი რეზი თოკო სადაა?-დილაადრიან დავადექი თავზე რეზის რომელიც ტელევიზორს უყურებდა
-თათბირი იყო და კომპანიაში წავიდა
-ასე ადრე?
-ჰო რავიცი მოდი აქ ფილმს ვუყურებ და შენც უყურე.ან მოიცა რა ფილმი კაცო სკოლაში არ გაგვიანდება შენ 9ის ნახევარია თან შენ ნახევარი საათი რას გეყოფა მოსამზადებლად-დაამატა ბოლოს და სიცილი დაიწყო
-ოო დღეს არვაპირებ წასვლას მე და ანის კლუბში გვინდა წასვლა საღამოსთვის თან რთული კვირა გვქონდა ხომ იციდა განტვირთვა გვჭირდება
-კაი მაშინ ჩემს გარეშე ფეხი არ გაადგათ და ანი სადაა ჯერ კიდევ სძინავს ხომ?
-არა სააბაზანოშია და ჩამოვა
-კაი-თქვა და ფილმის ყურება განვაგრძეთ იმ დღეს კი კლუბში აღარ წავსულვართ გადავიფიქრეთ

როდესაც ანი გაიტაცეს გამტაცებელი საბას ძმა აღმოჩნდა მან ტელეფონზე დარეკა ამით კი დიდი შეცდომა დაუშვა, ანის სანაცვლიდ კომპანია მოითხოვა მაგრამ არ გამოუვიდა ჯიპიესის საძვალებით მას ადვილად მიაგნო პოლიციამ და ანიც გადავარჩინეთ...
27მაისი ანის დაბ-დღე
დილით ადრე ავდექი რადგან დიდი გეგმები გვქონდა ანის სიურპრიზს ვუწყობდით.როცა სააბაზანოდან გამოვედი ანი შემოვიდა და ლოგინზე დაეხეთქა მე არაფერი შევიმჩნიე ბიჭებიც გაფრთხილებული მყავდა რომ ისინიც ასე მოქცეულიყვნენ
-ჰეი ანი ასე ადრე რამ აგაყენა?-ვკითხე მას კი ამის გაგონებაზე სახე შეეცვალა
-რამის თქმა ხომ არ გინდა?
-არა რა უნდა მინდოდეს-ისე ვკითხე თითქოს რაფერი და ტანსაცმლის ძებნა განვაგრძე
-რამე გეგმები გაქვს ამსაღამოს?
-არა მაგრამ თუ გინდა კლუბში წავიდეთ წინათ ხომ აღარ წავედით და...
-ჰო კაი-თქვა და ოთახიდან გავიდა ცოტა ხანში კი რეზი შემოვიდა
-ვაიმე რა სახე ქონდა ანის ასეთი რა უთხარი?
-არაფერი გონია რომ მისი დაბ-დღე დაგვავიწყდა სხვა რა?
-აუ რა ბატია მისი დაბ-დღე როგორ უნდა დაგვიწყებოდა-თქვა და გაიცინა
-კაი საღამოსთვის ყველაფერი მზადაა?
-კი მზადაა შენ უბრალოდ ანი გამიაწყვე ვითომ კლუბში მიდიხართ
-ჰო ეგ მე მომანდე
-კაი წავედი. მე და თოკო რესტორანში მივდივართ გადავამოწნებთ ისევ ყველაფერს ბექა და დიეგოც იქ იქნებიან ალბათ უკვე.-გასვლას აპირებდა რომ ისევ შემოტრიალდა-ჰო ლუკი წამოგიყვანთ ტაქსით არ წამიხვიდე-თვალები გადავატრიალე და მივუბრუნდი
-კაი დაწყნარდი არ დავიკარგებით
-ეგეც მართალუა თქვენ რა დაგგკარგავთ. 8საათზე იქ იყავით
-ვიცი
-ვიცი რომ იცი მარა მაინც შეგახსენე-გაიცინა და გავიდა

7საათი იყო უკვე მე მზად ვიყავი და ანის შევაკითხე ის კი აივანზე იყო მეც მასთან გავედი
-ანი მზად არხარ?-ლამის მიყვირე
-რა გაყვირებს გოგო
-რას ნიშნავს რა მაყვირებს მზად რატომ არ ხარ?
-რავი მეზარება მაგ კლუბში წამოსვლა სახლში ვიქნები შენ წადი
-ახა რომ ჩაგცხებ რაღაცას თავში არ მაინტერესებს- შემოვაბრუნე და ოთახში შევათრიე კარადა გამოვაღე და კაბის ძებნა დავიწყე
-რამდენ ხანს უნდა იქექო ჩემს კარადაში?
-მაცადე-ვუთხარი და მერე კაბა გამოვიღე ცისფერი კაბა რომელიც ძალიან უყვარდა და მხოლიდ განსაკუთრებული დღისთვის ქონდა შენახული
-მია ამას არ ჩავიცვამ ხომ იცი ..
-ვიცი და არ მაინტერესებს მიდი მოემზადე ნახევარ საათში მზად იყავი ქვევით ვარ. არ გადააცილო თორემ მოგკლავ
-კაი კაი-დანებების ნიშნად ხელი აწია და მეც გამოვედი ოთახიდან
ცოტა ხანში ისიც ჩამოვიდა
-ჩემი ვირთხა რა ლამაზად გამოყურები-ვუთხარი და გავიცინე
-კაი რა ასეთ მომენტრბს ნუ აფუჭებ სულ ამ ვირთხით-მანაც დაიწყო სიცილი
-კაი კაი წავედით ლუკი გველიდება
-ჰო კაი
ჩავჯექით და რესტორანს მივადექით ამ დროა კი ანი დაეჭვდა
-აპა კლუბში მივდივართო
-ჰო რესტორნია უკან გახსნილა ახალი და იქ მივდივართ მაინტერესებდა როგორი და ბარემ ერთად ვნახოთ
-მერე უკნიდან შესასვლელი არუნდა ქონდეს რეატორნიდან უხერხული არაა?
-აუ ეს ვინაა რამდრნ კითხვას სვამ წამოდი რა
-ჰო კაი კაი წავიდეთ
-კარგად გაერთეთ(ლუკი)
-აპა რას ვიზამთ-ვთქვი და თვალი ჩავუკარი იმის ნიშნად რომ ისიც წამოსულიყო რადგან ლუკიც ჩვენი ოჯახის წევრად ითვლებოდა
კარებთან მივედით და დაჯეტილი იყო ანის ვუთხარი დამლოდებოდა. მეორე მხრიდან შევედი და ჩემს ადგილას დავდექი თოკომ ანიშნა რომ კარი გაეღოთ
(ანი)
კარი გაიღო შუქი ჩამქრალი იყო. შიგნით ნელ-ნელა შევედი. უეცრად შუქიც აინთო ყველამ ერთხმად დაიყვირა (გილოცავ) და ჩემკენ წამოვიდნენ ძალიან ბედნიერი ვიყავი.ყველამ მომილოცა მაგრამ დიეგო არსად ჩანდა ამ დროს მია მოვიდა
-ჰეი როგორ მოგეწონა სიურპრიზი? რამე იეჭვე? როგორი მსახიობი ვარ?-მომაყარა კითხვები
-ამოისუნთქე მია-ვუთხარი და სიცილი დავიწყე
-რაიყო არ მოგეწონა?რაღაც არხარ ხასიათზე
-არა ყველაფერი მონეწონა მადლობა
-აპა რახდება?
-დიეგო არ მინახავს და არ მოსულა?
(მია)
-ჰმმ აი თურმე რა მალე მოვა არც ბექაა ჯერ მოსული-ვუთხარი და დავამშვიდე მაგრამ ბექა რატომ არ ჩანდა არვიცი
-ააკაი მაშინ-უცებ რეზი და თოკო მოვიდნენ
-არ ვიცეკვოთ გოგონებო?-და გაიცინეს
-რათქმაუნდა ვუთხარით ერთდროულად და საცეკვაოდ გავედით. როდესაც ცეკვას მოვრჩით კარი გაიღო და ბექა დიეგო შემოვიდნენ. ახლოს მოვიდნენ და ჩვენს წინ დადგნენ ამდროს თოკო და რეზიმ უკან დაიხიეს. მე და ანიმ ერთმანეთს შევხედეთ გაკვირვებულებმა. ორივე დაიჩოქა ბეჭდები ამოიღეს
და ერთდროულად თქვეს
-ცოლად გამომყვები?-ჩვენ კი ერთდროულადვე ვუპასუხეთ
-კი-ამას მოყვა ტაში და დიდი ხმაური ის დღე არასდროს დამავიწყდება
3წლის შემდეგ...
-ალო
-ბექუშ დღეს თოკოს დაბ-დღეა ხომ გახსოვს?
-მაგას რა დამავიწყებს მია
-ხოდა კომპანიიდან რომ წამოხვალ ბელა გამოიყვანე თან ბაღიდან მე მანამდე მოვემზადები
-კაი მე გამოვდივარ უკვე და გავუვლი
-კაი ბექუშ
-მიყვარხარ
-მეც
{ანისთან}
-ანი მზად კიდევ არ ხარ?
-5წუთიც და მზად ვარ
-რამდენი 5 წუთი გავიდა უკვე დავაგვიანებთ თან ლიზასაც ხომუნდა ჩააცვა?
-მზად ვარ უკვე უცებ ლიზას ჩავაცმევ და წავედით
-კაი მალე ქენი-გავიდა უცებ ჩააცვა ლიზასაც და გამოვიდნენ
-ჩემი პრინცესა-თქვა დიეგომ და ლიზა ხელში აიყვანა
-კაი წავედით
-ხომ არაფერი გავიწყდება მერე არ დაიწყო
-არა როდის იყო მე რამე მავიწყდებოდა-გაიცინა და კარები ჩაკეტა
-ოჰ არასდროს-დიეგოც აჰყვა სიცილში
-კაი კაი წავედით
{თოკოსთან}
-ვაინე სადარიან ამდენ ხანს(რეზი)
-ყოველთვის ასე აგვიანებენ რა-დაიწყო აიცილი თოკომ-უცებ ზარმა დარეკა
-მე გავაღებ თქვა თოკომ
-კაი კაცო-გაეკიდა რეზი-იცოდე ლიზა და ბელას არ შეეხო პირველი მე ვკოცნი-ამასობაში კი კარებთან მივიდნენ და ანი და დიეგო დახვდათ
-რაა ლიზა სადაა?-იკითხა რეზიმ ამდროს კი ლუკი ეთამაშებოდა ლუზას
-გილიცავ თორნიკე-უთხრა ანინ და გადაეხვია
-მადლობა
-რეზი რაიყო ლიზას და ბელას მეტა ვერასროა ვერავის ვერ ამჩნევ რატო გვაეჭვიანებ მე და მიას-სიცილით უთხრა ანიმ
-მოდი აქ-გადაეხვია რეზი ანის მერე დიეგოს და გარეთ გავარდა
-კარებში როდემდე იდგებით შემოდით-უთხრა თოკომ და შევდინენ მისაღებში მოთავსდნენ და რეზიც შემოვიდა ერთ ხელში ბელა ეჭირა მეორე ხელში ლიზა
-ეე ბელაც მოსულა-დაიყვირა თოკონ და მათკენ გაემართა ამ დროა კი რეზი შეტრიალდა არა ესენი ჩემები არიან ვერავინ დააკარებს ხელს
-აუ ეს ვინარის-დაიწუწუნა თოკომ და ამდროს მია და ბექაც შემოვიდნენ-ემი
-თოკო-თქვა და ჩასახუტებლად წავიდნენ-გილიცავ თოკო
-მადლობა ემი სად ხართ ამდენ ხანს?-მერე ბექასაც გადაეხვია
-შენს დას კითხე ერთი საათი ემზადებოდა
-ჰო როგორც ეს-დაამატა დიეგომ და სიცილი დაიწყეს
მთელი ღამე იხსენებდნენ რაღაცეებს, ერთობოდნენ, საუბრობდნენ... თოკომ როგორციქნა რეზის წაართვა ბელა და ლიზა და ეთამაშებოდა. ყველა ერთობოდა და ბედბიერები იყვნენ. მართალია არაერთხელ აღმოჩნდნენ ცუდ სიტუაციაში მაგრამ ამ ყველაფერს მათ გაუძლეს და ბედნიერებაც მოიპივეს.......
--------------------------------------------
იმედია მოგეწონათ ეს ისტორია... ვერ ვუტყვი რომ ძალიან მაგარი იყო მაგრამ მგონი წავა რა :D კომენტარებს დაველიდები თქვენგან და ამის მიცედვით გადავწყვეტ ღირს თუ არა განვაგრძო წერა... თუ მოგწონთ ჩემი დაწერილი ისტორიები მაშინ ახალი იატორიით დავბრუნდები თქვენთან უკეთესი ისტორიით... <3 <3 <3