იმ დღეს მალევე მოახერხა დაჩიმ თავის დაძვრენა, ვერასდროს წარმოიდგენდა ლილია ასეთი თუ იყო ეჭვიანობა, თანაც ხომ იცოდა, რომ ეს ყველაფერი დადგმული იყო, მაინც ლამის იყო ბოღმიდან გამსკდარიყო, დაჩის კი გულში ეცინებოდა გოგოს ცვლილებაზე. სახლში ცალცალკე წავიდნენ და დაჩი მეორე დღეს არც სამსახურში წავიდა, ისეთი ქალის დაკერვა დაიწყო შეიძლება უთვალთვალებდნენ. დილით ლილია სამზარეულოში დახვდა ჩაის ჭიკით ელში და დაჩისთვის გამზადებული ტოსტებით. მალევე წამოდგა, დაჩის ლოყაზე კოცნით დაემშვიდობა და სამსახურში წავიდა. კარის დახურვის ხმაზე დაჩიმ ღრმად ამოისუნთქა, ვერასდროს წარმოიდგენდა ასე თუ გააგრძელებდნენ, ხვდებოდა ლილიას რაღაცის რომ ეშინოდა, მაგრამ ხმას არ იღებდა რისი, თითქოს ერთად იყვნენ, მაგრამ არც იყვნენ, ქორწინება არ უნდოდა, შვილებს ჯერ ერიდებოდა, თითქოს ისე იყო წასვლისას მხოლოდ ხუთი წუთი რომ დაგჭირდება ყველაფრის მოსაგროვებლად. ახლაც ეს ლალიზე ევიანობა, რა სისულელეა, ის ხომ ერთი ნარკომანია, რომელსაც ამდენი ადამიანის სიკვდილში აქ გასვრილი ხელები.საღამომდე ბინაში იბორიალა, ყველანაირად ცდილობდა დრო გაეყვანა, ლილიას ოთახშიც შევიდა, უყვარდა მისი ნახატების თვალიერება და ერთი ახალიც აღმოაჩნა. მოლბერტზე ბიჭის და გოგოს გამოსახულება ჩანდა, გოგოს ქარი თეთრ თხელ კაბას უფრიალებდა თმასთან ერთად, ხელი ბიჭისთვის ჩაეკიდა და მას უყურებდა, ბიჭიც ბრიჯებში ჩაცმული გოგოს უყურებდა და ლამის რეალურად გრძნობდა დაჩი მათ სიყვარულს. მთელი გულით გაეღიმა, ნახატზე ლილია და დაჩი იყო, ბიჭმა ამოისუნთქა და მთელი ტანით მოეშვა, შეიძლება რაღაც პრობლემები ქონდათ, მაგრამ ვის არ ქონდა პრობლემები? მთავარია ერთმანეთი უყვართ. ღიმილით გააგრძელა დაჩიმ სურათის თვალიერება, მათ უკან დიდი გორაკი ჩანდა ირგვლივ კი მწვანე ხასხასა ბალახი, გაზაფხული, თავში გაუელვა დაჩის, ისიც გაახსენდა, რომ ლილიას სადღაც ასეთი კაბა მართლა ქონდა, ახლა უფრო გასაგები გახდა, ეს ლილიას ოცნება იყო. ყოველთვის ამბობდა, ოცნებებზე ვერ ვისაუბრებ, სამაგიეროდ დავხატავო, ესეც ერთ-ერთი მათგანი. ნახატი თავის ადგილზე დააბრუნა, ვითომ არც უნახავს და ინტერნეტში მსგავსი ადგილის მოძებნას შეუდგა, გაზაფხულამდე ორი თვე იყო კიდევ.

ერთი საღამო გამოტოვა დაჩიმ, არუნდოდა ლალის რამე ეეჭვა, მეორე საღამოს კი ისევ მიუჯდა ბარს და ქალს დაელოდა, ცოტა დიდხანს მოუწია მოცდა, მაგრამ ქალი მაინც მოვიდა. ჯერ სიმღერის შესაკვეთად მივიდა, მეტი დამაჯერებლობისთვის მართლაც გაისმა წყნარი მუსიკა და ალბათ ერთ წუთში დაჩის ახლოსაც მიუჯდა.
-ისევ ქალები?
-რა თქმა უნდა ისევ ქალები, როდის იყო კაცი სხვა რამის გამო სწავლობდა დალევას.ისევ და ისევ ქალები.
-მაინც რა გვინდა ქალებს?
-თავადაც არიცით რა გინდათ და ჩვენ საიდან გავიგებთ_ბოლომდე დალია ვისკი და გამეორება ანიშნა ბარმენს.
-მაშინ კერძოდ შენი შემთხვევა მომიყევი.
-შეყვარებული მყავს, რომელიც არც მშორდება და არც ცოლად მომყვება.
-ოჰოოოჰ სიყვარულზე გამწარებული კაცი ყველაზე საშიშიაო ამბობენ, იქნებ არ უყვარხარ და ერთობა?
-ვუყვარვარ_მკაცრად ჩაიღრინა დაჩიმ, მაგრამ უცებ გამოასწორა და ტონი შეარბილა-ვიცი, რომ ვუყვარვარ.
-კარგი რა, მეტი მიზეზი ვერ მოიფიქრა?_მანქანაში იგესლებოდა ლილია.
-გახსოვს ლაშასთან შენც იგივე მიზეზი თქვი_გაეცინა დემნას.
-მე სიმართლე ვთქვი, მართლა მენატრებოდა_ჩაიდუდღუნა გოგომ და წამიერად დააბნია დაჩი, ანუ უკვე მაშინ მოწონდა? ეს ხომ გაცნობიდან ერთ თვეში იყო? როგორ გამორჩა? ამ დროს ლალის ნათქვამი ვერც გაიგონა ისე დაიბნა, მაგრამ მალევე მოვიდა გონს.
-მაპატიე, მგონი ზედმეტი მომივიდა_მორიგი ყლუპი მოსვა და ჭიქა ხმაურით დადო დახლზე.
-არაუშავს ხდება ხოლმე,_ გაუღიმა ლალიმ-თუმცა შეგვიძლია დღე მაინც შედარებით სასიამოვნოდ დავასრულოთ_ხელის გულზე თითით მოეფერა და წრეები შემოხაზა. პირდაპირ თვალებში ახედა დაჩიმ დაბინდული მზერით და ქალის ჭინკებ ათამაშებულ თვალებს მზერა გაუსწორა.
-უარს არ ვიტყოდი_დემონსტრაციულად გადაკრა ვისკი ბოლომდე და ქალს გაუღიმა.
-არ გაბედო დაჩი თაბაგარო, არც კი გაიფიქრო, იცოდა სიცოცხლეს გამოემშვიდობები, მაგ ქალს გაყვები და ჩემ თავზე პასუხს არ ვაგებ..._აღარ დაამთავრებინა ლილიას ლაპარაკი ლალის უკან წასულმა ჩუმად მოიძრო ყურში ჩამაგრებული ნაუშნიკი და ჯიბეში ჩაიდო.
-მოიხსნა, აღარც მომისმინა, დემნა ახლა ამას მართლა ჩემი ხელით მოვკლავ_მანქანაში გააგრძელა ღვარძლიანი ლაპარაკი და დემნას წამი არ მისცა დასაფიქრებლად. უკან გაყვნენ ჩუმად მანქანას. ლილიას ტვინი უსკდებოდა მათ რომ ერთად წარმოიდგენდა საწოლში, მის დაჩის და ლალის. ლილიას საყვარელი თხელი თითები ლალის მსუქან, დაძარღვულ ფეხს რომ აუყვებოდა.
-დემნა გააჩერე, გააჩერე_ძლივს მოასწრო დემნამ გაჩერება ლილია გიჟივით რომ გადახტა მანქანიდან და გული აერია. იქვე დავარდა ტროტუარზე და ხველებით შეეცადა ყელის ჩაწმენდას.
-ჯანდაბა, დაჩი თაბაგარი, შენ თუ მომიღებ ბოლოს_ძლივს ამოიკრუსუნა და ხელით გადაიწია შუბლზე ჩამოყრილი თმა.

უკანა ხედვის სარკეში დაინახა დაჩიმ მომხდარი და ლამის მოძრავი მანქანიდან გადახტა წაქცეული ლილიას დანახვაზე, ლალიმ მაშინვე შეამჩნია ბიჭის წრიალი და გაკვირვებულმა გამოხედა:
-რამე მოხდა?
-მემგონი ჩემი სასმელი გარეთ გამოსვლას ცდილობს და სავარაუდოდ მალე არც თუ ისე სასიამოვნო სანახაობის მომსწრე გახდები და ჩვენი საღამო ერთი დღით ხომ არ გადავდოთ? გპირდები ხვალ მხოლოდ ერთ ჭიქას დავლევ_გვერდულად ჩაიღიმა ბიჭმა და ლალის მანქანა გააჩერებინა. მალევე დაბრუნდა უკან, მაგრამ იქ არც დემნას და არც ლილიას კვალი არიყო. სწრაფად დაიწყო ტაქსის ძებნა და 20 წუთში უკვე ბინის კარებს აღებდა. ლილია დივანზე იყო ხალათით მიწოლილი და სუსტად სუნთქავდა.
-ლილია რა დაგემართა?_შუბლზე გადაუსვა ხელი და მიიხუტა_გული გამიხეთქე.
-ღმერთო, რა კარგია, მოხვედი. ვიცოდი არ შევცდებოდი, ვიცოდი რომ მასთან არ დარჩებოდი, წარმოგიდგენია თქვენი წარმოდგენისას ზიზღისგან ვაღებინე, რომ წარმოვიდგინე ამ ჩემი თითებით მის სხეულს ეხებოდი, მემგონი ისევ ვაღებინებ_ამოიკრუსუნა ლილიამ და ცრემლების დამალვა არც უცდია_გთხოვ დამპირდი, რომ არასდროს მიღალატებ, გთხოვ, უბრალოდ მითხარი რომ ჩემსავით არავის აღარასდროს აღარ შეეხები რა, მითხარი_ ცრემლნარევი ხმით ევედრებოდა ბიჭს და უარესად ანერვიულებდა.
-მაინც როგორ არ შევეხები, ასე?_ ყურის ბიბილოზე გამოდო დაჩიმ ტუჩები_ან იქნებ თითებით ასე არ შევეხები_ ფეხზე აუსრიალა ცალი ხელი და ხალათის ქვეშ იოლად შეყო_ ან იქნებ ასე_ განაგრძობდა ვნებამორეული ხმით გოგოს გაბრუებას და თითებით წრიულად ეფერებოდა მთელ ტანზე, მკერდის თავზე წრიულად შემოუხაზა კვნესა რომ ვეღარ შეიკავა ლილიამ, ტუჩები კისერს მიუყვებოდა, თითები მკერდიდან მუცლისკენ მიცოცავდა, ცოტა ხანში ბიჭმა თითები ტუჩებით შეცვალა და მუცელს დაუყვა დაბლა_ისევ გეპარება ეჭვი რამეში?_ მოგუდული ხმით ამოილაპარაკა, მაგრამ გაეცინა ლილიას სახეს რომ შეხედა, ახლა ვერაფერს უპასუხებდა, უცებ წამოაყენა ფეხზე წელზე შემოიჯინა, კოცნა ორივემ გააცხოველა და ლილიამ საჯდომზე იგრძნმო დაჩის მწველი ხელები. საძინებლამდე ვერ მიაღწევდნენ, დაჩის სასმელი და გოგოს სუნი ერთად ურტყამდა თავში და სამზარეულოს მაგიდა ამჯობინა
- იცოდე ჭამამდე შენ გაწმინდა_ კოცნებს შორის ამოილაპარაკა ლილიამ და დაჩის სიცილიც გაიგონა. როგორ სიამოვნებდა მისი ხელების ფათური მთელ სხეულზე, მაგრამ ახლა უკვე უფრო მეტი უნდოდა...
-სწორი ყოფილა, გაბრაზებულ გულზე ს*ქსი საუკეთესოა_ კვნესებს შორის ამოიძახა ლილიამ და ლამის აეწეპა დაჩის სხეულს.

დაჩი ლილიაზე მოხვეული ცდილობდა არეული სუნთქვის დაწყნარებას, ლილიას კი მის კისერში ჩაეყო თავი და ცხელ სუნთქვას პირდაპირ აფრქვევდა.
-იცოდე თუ არ გაჩერდები ....._ტელეფონის ხმამ გააწყვეტინა დაჩის სათქმელი და გაისმა კიდევაც ოთახში დემნას აღელვებული ხმა:
-კიდევ ორი გვამია დაჩი.