-უნდა დაუახლოვდე-დიდი ხნის სიჩუმის შემდეგ თავის ხრინწიანი ხმა ოთახში გააჟღერა და სიგარეტი გააბოლა
-ყველანაირად ვეცდები-თავი დააქნია ბიჭმა
-უნდა გენდობოდეს, შენ გარეშე ჭამაც არ უნდა უნდოდეს
-მაქსიმუმს გავაკეთებ
-შენს იმედზე ვარ-ფეხზე წამოდგა, მიუახლოვდა და ზურგზე ხელი დაკრა
-ეხლა კი გამაგონე ის სიტყვები,
-იმედს არ გაგიცრუებთ ბოლოს მოვუღებ მამასაც და შვილსაც -ხელი მომუჭა ისე რომ ძარღვები დაეტყო, კბილებმა ხმაც კი გამოსცა
..............................
-ლილიანი, სად არის?
-თავის ოთახში
-დაუძახე
-ეხლავე-თავი ჩახარა და ზემოდ ავიდა ფრთხილად დააკაკუნა მის კარებზე
-შემოდით
კარები გააღო თავი შეყო და ღიმილით მიუახლოვდა
-ჩემო ლამაზო გოგო, ჩემი ჭკვიანი გოგო ხომ ხარ შენ?
-რამოხდა?
-მამაშენი გიძახის ჩამოდი ქვემოთ
-არ მინდა-ხელები გადააჯვარედინა და ცხვირი აიბზუა
-სტუმრები გვყავს, შენ ხომ არ გინდა რომ მამაშენი შერცხვეს? ხოდა ადექი წამოდი -ფეხზე წამოდგა და ლილიანს ხელი მოკიდა
-შენი ხათრით მხოლოდ
-კარგი იყოს ეგრე-ლოყაზე აკოცა და გავიდა ბოლოს მიაძხა-მალე მოემზადე
კარადასთან მივიდა შორტი გამოიღო, თეთრი მოკლე ფუშფუშებიანი ზედა დ წითელი all star-ები ჩაიცვა,შავი, გრძელი, ბზინავი თმები კი კოსად შეიკრა უფერული პომადა წაისვა და ოთახიდან გავიდა
-მოდი ჩემი ლამაზი გოგო-ღიმილით შეგება მამამისი-მა გაიცანი ეს თეა და ლევანია-აქ კი სახე შეეცვალა ყველანაირმა ფერმა გადუარა სახელზე თეამ ხელი გამოუწოდა და გაიღიმა მაგრამ ლილიანმა ზედაც არ შეხედა
-ლილიან ხელი გაუწოდე-კბილებში გამოსცრა დათომ და თავს ძლივს იკავებდა, რომ არ ეყვირა
-არა-მტკიცეთ უთხრა და მამამის მიუბრუნდა-რატომ უნდა ჩამოვართვა ხელი?
-ლილიან-დაუყვირა
-დათო, არაუშავს ნუ უყვირი ბავშვს-თბილი ტონით უთხრა თეამ
-მადლობა მამა, იმდენად დამადაბლე რომ ამ სოფლელის დასაცავი გამხადე-ტაში დაუკრა და თეას მიუბრუნდა -არ მჭირდება შენი დაცვა და თუ ესე ზრუნავ ჩემზე მოკიდე შენს შვილს ხელი და წაიყვანე. არ მაქვს აქ სოფლელების თავშესაფარი
-წესიერად ელაპარაკე დედაჩემს-მისკენ გამოიწია, მაგრამ თეამ შეაკავა . ლილიანმა კი მაშინ წააწყდა მის ნაცრისფერ ღვალებს უყურებდა როგორ გამწარებულად შეეკუმშა ქერა წარბები და სიბრასიზგან ლაყუჩები კი კიდევ უფრო დატყობოდა
-გეყოს ლილიან, მოგწონს თუ არა ჩვენთან იცხოვრებს
-მაშინ მე წავალ აქედან-ფეხები დააბაკუნა
-შედი შენს ოთახში-წყნარად უთხრა, მმაგრამ ადგილიდან რომ არ დაიძვრა დაუყვირა-დროზე ოთახში
ის კი გაბრაზებული გავარდა ოთახში და რაც ხელში მოყვა კედელს მიაფშვნა
-მაპატიე არ მეგონა ესეთი ისტერიკები რომ დაემართებოდა-უხერხულად იგრძნო თავი დათომ-ეს ელმზაა ამ სახლის დიასახლისი, თუ რამე შეკითხვა გექნება ან რაიმეს ვერ მიაგენი ელზას სთხოვე დაგეხმარება
-კარგი -თავი დააქნია თეამ
-ხო ეს შენი ბარათია ეს კი ლევანის -ორი საკრედიტო ბარათი გაუწოდა
-არა ამაას ვერ ავიღებ, ისედაც ვაღიზიანებთ შენს შვილს და ახლა ეს...მე მაქვს ჩემი შემოსავალი
-ლილიანმა მაშინ იყვიროს როდესაც მის ნაშრომ ნაწვალებს მოგცემთ, ახლა კი არ აქვს ამის უფლება.
-არ იყო საჭირო-გამოართვა და დაიმორცხვა
-არის, ლევან იმედია არ მოგერიდება ჩემი და როგორც მამა-შვილს აქვთ მეგობრული ურთიერთობა ისე გვექნება
-ეჭვიც არ შეგეპაროთ-გაუღიმა
-ხო ""თ" არა კარგი?
-კარგით , უფროსწორედ კარგი-გაასწორა უცებ
-მე უნდა დაგტოვოთ საღამოს 8 საათისთვის დავბრუნდები
-კარგი-თეამ თავი დაუქნია, დათომ შუბლზე აკოცა და სახლი დატოვა
-ბარგი სად გაქვთ ავიტან თქვენს ოთახებში-ელზამ გამოაფხიზლა წასულ საქმროზე მიშტერებული ქალი
-მძიმეა არ მინდა შეგაწუხო
-არა რა შეწუხება ბიჭები შეიტანენ ვეტყვი
-გარედ არის, დათოს უნდა ეთქვა მაგრამ ალბად გადაავიწყდა
-ეხლავე ვეტყვი ბიჭებს -თავი დაუქნია და გარედ გავიდა ბიჭების დასაძხებლადდ
-აქ უნდა ვიცხოვროთ დედა?
-ხო რა მოხდა?
-ანუ ის ანჩხლი უნდა ავიტანოთ?
-ლევანი-გაუნაწყენდა
-რა ლევანი სოფლელებს გვიძახის
-სოფლიდან ვართ და მაგიტომ
-სოფლელობა ადგილით არ განისაზღვრება, ჩვენთან რომ დადგეს ეგ უფრო სოფლელია ვიდრე ჩვენ. მამიკოს ფულით განებივრებული გოგო, ამაყობს და თავში აქვს ავარდნილი მამამისი ცნობილი ბიზმესმენი და საპატიო სტუმარი რომ არის ყველგან
-მისადგილას შენც ეგრე იქნებოდი
-არასოდეს. არც გაიფიქრო ჩემზე ეგეთი წარმოდგენის შეცვლა-თითი დაუქნია. ბარათი აიღო და კარებისკენ დაიძრა
-სად მიდიხარ?
-ძმაკცებთან
-ბარათი რათ გინდა?
-ჩემმა ახალმა მამიკომ მომცა -სარკაზმით სავსე სიტყვები ესროლა
-კოდი იცი?
ტელეფონზე მესიჯის ხმა გაისმა ამოიღო და ესემესი გახსნა
-აი კოდიც მომწერა -თელეფონი ხელში აიღო და აქეთ-იქეთ გააქნია -წავედი მე
იქვე მოსიარულე ტაქსი გააჩერა სწრაფად ჩაჯდა მანქანაში მისამართი უკარნახა და თხოვა რაც შეიძლება სწრაფად წასულიყო. მალე მიიყვანა ტაქსმა დათქმულ ადგილას
-ნაღდით თუ ბარათით გადაიხდით?-მისკენ გატრიალდა ტაქსის მძღოლი
ლევანმა თავიდან ბარათი გაუწოდა მაგრამ ჩაფიქრდა. საფულე ამოიღო, გახსნა და ფული ამოიღო
-ნაღდით გადავიხდი
-მოიცა ხურდას მოგცემთ
-არა, მადლობა თქვენთვის დაიტოვეთ-გაუღიმა და გადმოვიდან მანქანიდან და კლუბში შევიდა
-ჩვენი აწ. ფულიანი ბიჭი გაიჩითა-როგორცკი დაინახა მისმა ძმაკაცმა ღადავი დაიწყო
-შენ მეტი საქმე არ გაქვს?-შეუღრინა ლევანმა
-რა გინდა სწორს გეუბნება-აყვა მეორეც
-დათა შეენც?
-რა გჭირს? ეგეთი მილიარდელი მამა რომ მყავდეს მეცხრე ცაზე ვირბენდი
-სანდრო მოიცადე-დათამ გააჩერა. მართლა ბევრი ფული აქვს?
-ვერც წარმოიდგენ იმდენი მგონი საათში შონობს 1000000$ , მაგრამ რად გინდა შვილი ყავ ისეთი ცოტაც და შემომაკვდებოდა
-ეგეთი ანჩხლია ?-გაიცინა დათამ
-არ მკითხო -ხელი ჩაიქნია
-დაიკიდე, რაც შეგიძლია გამოართვი ფულები და იცხოვრე უდარდელად
-ეგრეც არ არის, მე არ გადავაბიჯებ ჩემს თავმოყვარეობას
-მამინაცვალია რა თავმოყვარეობაზე ლაპარაკობ?
-ისედაც ფიქრობსრომ ფულისგამო გაყვა დედეჩემიცოლად
-რა არის ესეთი კაცი ?-ჩაიცინა სადრომ
-არვიცი-მხრებიაიჩეჩა-მაგრამ ეგ ფაქტია ქართულ საზოგადოებაში და არა მარტო ქართულში ძალიან დიდი პატივი აქვს, ყველა მიკენ ისწრაფვის, მასთან თანამშრომლობაზე არცერთი კომპანია არ ამბობს უარს, ძალიან ნიჭიერი კაცია და ამიტომ უკავია საზოგადოებაში ესეთი ადგილი
-და მისი გოგო?
-ლილიანი?
-რა ქვია?
-ლილიანი-ჩაეცინა
-რა ლამაზი სახელია
-ხო, ალბად
-იმედია გოგოც ლამაზია
-ცოტა მოვშინაურდები და მერე სულ ჩემთან იქნებით, იმხელა სახლია მთელი ჩვენი სამეზობლო დაეტევა
-კარგია-თავი გააქნია სანდრომ
-რამდენი წლის არის?
-მგონი 19, რავი დედამ შენზე ერთიწლლით უნცროსია
-უნდა გავიცნო რაც შეიძლება მალე-გაიცინა დათამ
.........................................
-მინერალური სასმელი მომიტანეთ-სწრაფად მიაძახა
-რა გჭირს?
-ნინელი ვერც კი წარმოიდგენ დღეს რა მოხდა
-რა მოხდა ესეთი
-მე ლილიან მღებლიშვილი დამამცირეს მიწასთან გამასწორეს
-ვინ? რამოხდა?
-იმ დედაშვილმა, მამაჩემმა მათ თვალწინ მიყვირა და იმ ქალბატონმა ვითო გულნატკენმა დამიცვა
-ნეტა ერთი რაზე დარდობ-ხელი ჩააიქნია-ის ბიჭი როგორია? სიმპატიურია?
-რაზე მელაპარაკები? არა, არ არის სიმპატიური სიმახინჯის მოდგმაა, ისეთი ლუციფერი მასთნ ულამაზესი გამოჩნდება, ისეთი საზიზღარია სატანაც კი გამოაგდებს ჯოჯოხეთიდან-მთელი ემოციებით და სიმწარით ყვებოდა ამ ამბავს ნინელი სიცილით კვდებოდა -რა ჯანდაბა გაცინებს?
-რა დაგისავა ესეთი ასე მწარედ რომ ლანძღავ?
-კიდევ მაგას მეკითხები ?
-მოიცა ტელეფონი მირეკავს-გააწყვეტინა ყურმილი აიღო და ლაოარაკი დაიწყო-ხო დე, ლილიანთან ვარ, ხომშვიდობაა?, აუცილებელია? ხო კარგი მოვალ-დაიწუწუნა და ყურმილი დაკიდა
-მიდიხარ?
-ხო, სხვა გზა არ მაქვს
-კარგი წადი-მხრები აიჩეჩა
-ინებეთ თქვენი მინერალური წყალი-მიმტანმა შეკვეთა წინ დაუდო-ინებებთ კიდევ რამეს?
-არა მადლობა
-წავედი მე და იმედია მალე გამაცნობ შენს ძმას
-ენას ამოგაცლი არ არის ის ჩემი ძმა-შუღრინა
-კარგი ხო -გაიცინა ლოყაზე აკოცა და კაფე დატოვა
ტელეფოონი ამოიღო და ფეისბუქზე შევიდა სიახლეებს თვალი გადაავლო ისე დაუჯდა წინ ვიღაც
-ეს ადგილი თავისუფალია?
-უკვე დაჯექი და რა აზრი აქვს?
-კარგი მე ნიკა ვარ
-ლილიანი
-სასიამოვნოა ლილიან
-ხო, ჩემთვისაც
-ძალიან ლამაზი გოგო ხარ
-შენ რა მაბავ?-გაეცინა და ტელეფონი გათიშა და მაგიდაზე დადო
-ხო რავი, არ მაქვს შანსი?
-არა არანაირი
-კარგი, ვიფიქრე რაღაცას შევთავაზებთქო
-რას?
-შენს თითებს დავაკვირდი, ძალიან ლამაზია
-მადლობა-წარბები აზიდა და მობეზრებულად აატრიალა თვალები
-ფორტე პიანოზე დადიოდი?
-კი -თავი დაუქნია
-ადვილი მისახვედრია, ხო და იმას ვამბობდი ჩემთვის ვიჯექი და თითებზე მოგშტერებოდით და ვიფიქრე როგორ დააკვდება შენი თითები ფუნჯს ან ფანქარს
-რა? ეგ როგორი კომპლიმეტია?
-ხო არ გამომტის, არ ვარ ბუნებით რომანტიკოსი
-ანუ ხელოვანიხარ?
-კი, მხატვარი დიდი სიამოვნებით დაგხატავდი ან გასწავლიდი ხატვას
-მოვიფიქრებ,
-კარგი ეს ჩემი სავიზიტო ბარათია-პატარა ფურცელი გაუწოდა-თუ მოიფიქრე დამირეკე
-კარგი-ჩანთაში ჩაიდო ფული დატოვა და ფეხზე წამოდი
-ნახვამდის
-დროებით-გაუცინა და თვალი ჩაუკრა
........................................
საღამოს სიგრილეში იჯდა და ქანაობდა ყურსასმენები გაეკეთებინა და მუსიკებს უსმენდა უკნიდან ლევანი მოეპარა და ყურსასმენები ჩამოუგდო
-რას აკეთებ მეტკინა იდიოტო-აწიწკინდა
-რაო მწვანე თვალებავ გაბრაზდი?
-საქმე არ გაქვს? წაეთრიე, შენს სოფელში არ არის შენი ადგილი აქ
-ეჰ მწვანე თვალებავ
-ლილიანი მქვია-გააწყვეტინა
-ვიცი, რას ვამბობდი? ხო, ეჰ მწვანე თვალებამ მე შეიძლება წარმოშვებით სოფლიდან ვარ მაგრამ შენგან განსხვავებით სული არ მაქვს სოფლელის-ვითომ ძალიან წუხდა ისეთი სახე მიიღო
-როგორ ბედავ-გამწარდა და ყურსასმენები ესროლა. სწრაფად წამოდგა ფეხზე და სახლში შევიდა
.............................
-ალო
-აბა თუ იცი დღეს რა გმირობა ჩავიდინე?
-თქვი
-გავიცანი
-რა? ვინ? ლილიანი?
-კი გავიცანი შორიდანვე ეტყობოდა რა წუპაკიც არის
-კარგია ყველაფერი უნდა გააკეთო რომ დაუმეგობრდე
-გავაკეთებ კიდევაც მის ნდობას აუცილებლად მოვიპოვებ არ იღელვო. ეხლაკი წავედი
-კარგი წადი და არ დაგავიწყდეს კარტის გადატეხვა
-არ დამმავიწყდება ჩვენს ადგილას დატოვე ხვალ ახალი სიმ ბარათი
-ჩათვალე უკვე იქ არის-ბოროტურად ჩაიცინა
-შეხვედრამდე-ყურმილი გაუთშა კარტა კი გადატეხა