თავი მის გულზე ედო და გარშემო არაფერი აინტერესებდა. ყველაზე მნიშვნელივანი დღე იდგა მის ცხოვრებაში. ებედნიერებოდა თავისი სვანური ბედნიერება. მუსიკა ისე დამთავრდა ვერც კი მიხვდნენ. მხოლოდ მარიამის და ალექსანდრეს სიცილმა მოიყვანა გონზე ორივე.
-დამთავრდა? -სიცილით შეეკითხა ლილე.
-ნწ.. ჩვენი მელოდია არასდროს დამთავრდება! -მოწყვეტით აკოცა და მაგიდისკენ წაიყვანა თავისი ცოლი. ყველა სტუმარი თავის ადგილას მოთავსდა და გართობაც დაიწყო. ყველა მხიარულობდა. ყველას უხაროდა მათი ბედნიერება. ანას ცრემლიც კი ერეოდა მათი ბედნიერების შემყურეს. ანას გული საბოლოოდ დამშვიდდა. კარგ ხელში ეგულებოდა მაქსიმე. ლილეს შეყვარებული თვალები ამბობდნენ ყველაფერს. ახლა კი საერთოდ აღარ ახსოვდა თავისი ავადმყოფობა. მთავარი იყო ის, რომ მაქსიმე თავისი განსაკუთრებული სიყვარული კარგად იყო. ქორწილი ტრადიციულად თამადამ წარმართა. მაიზერი თავის საამხანაგოში თავს იწონებდა. ლუსის დამსახურებით კი ყველა მოწვეული სტუმარი ლილეს საპატარძლო კაბას განიხილავდა. ზოგი შურის თვალით უყურებდა, ზოგიც უბრალოდ უყურებდა და სიამოვნებდა მისი დანახვა, ზოგს კი საერთოდ ეს ლაღი გოგონა ებედნიერებოდა. ალექსანდრე და მარიამი გვერდს უმშვენებდნენ წყვილს. არც სუფრასთან მოიკლეს გიჟობები.
-მაქს გამახსენე მეჯვარის დაკერვა შეიძლება? -სერიოზულით სახით ჰკითხა ალექსანდრემ მარიამის გასაგონად.
-არა რას ამბობ როგორ გეკადრება? გინდა შეარცხვინო ჩემი ოჯახი? -სასაცილო სახით შეიცხადა მაქსიმემ.
-ხოო. მეც მასე მახსოვდა. წავალ მაშ შენ მეზობელ გოგონებში გავიგულავებ. -გაიკრიჭა ალექსანდრე.-მარიამ წინააღმდეგი ხომ არ ხარ? -თვალი ჩაუკრა და მარიამმა ავის მომასწავებელი მზერა მიაპყრო.
-ავალიანო თუ არ გინდა შენი მეგობრის ქორწილში გაგასვენონ მიფრთხილდი!
-რა ბრაზიანი გოგო მყავს! -ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავნა ღიმილით.
-თავი დამანებე ხმა არ გამცე საერთოდ! -ხელები გადაიჯვარედინადა მეორე მხარეს გაიხედა.
-ბავშვობ მარიამ!
-შენ კიდევ სულელობ! -ისე უთხრა მისკენ არც მიუხედავს.
-ახლა თუ არ გინდა ლილე გერლიანის რისხვა დაგატყდეთ თავზე ჯობია გაისუსოთ! -მომაბეზრებლად გადაატრიალა თვალები.
-იმან დაიწყო მე რას მერჩი? მაგ ვაჟბატონს მიხედე.
-აუუ მაქსიმე მოეშვი სიცილს და დააწყნარე ორივე! აი ახლა ვხვდები თურმე რა აუტანლები ვყოფილვართ. -ბოლოს მაინც გაეცინა ლილეს.
-ჩემო დედოფალო როგორც თქვენ იტყვით. -დემონსტრაციულად წარმოსთქვა და ფეხზე წამოდგა. -მარიამ შეიძლება გეცეკვო? -თვალი ჩაუკრა ეშმაკურად და საცეკვაო სცენაზე გაიტყუა.
-მხოლოდ ქორწილის ხათრით მაქსიმე! -უჩუმრად დაჰყვა მის ნებას. მაქსიმემ სიცილით შემოჰხვია ხელები და ცეკვა დაიწყო. მათ შეუერთდნენ ლილე და ალექსანდრეც.
-რაო გამწარებს ჩემი ძმაკაცი?
-ხანდახან მინდა, რომ ჩემი ხელით დავახრჩო! -გაეცინა მარიამს.
-პატარა ეჭვიანი ბავშვი ხარ მარიამ თუ ხვდები.
-მე? მე ვარ ეჭვიანი? რა სისულელეა მაქსიმე.
-კი სულ არ ხარ. -იკრიჭებოდა მის ბავშვურობაზე. - მაგრამ არ იღელვო მარიამ მაგ ეტაპსაც გადალახავთ როგორც მე და ლილემ გადავლახეთ.
-გჯერა შენი სიტყვების მაქსიმე? გჯერა, რომ შენ და ლილემ გადალახეთ? -ეცინობოდა ორივე გადარეულზე.
- და არ უნდა მჯეროდეს?
-და თქვენ გიჟობებს მოიშლით?
-ნუ პრინციპში ეგეც მართალია.. -დანებდა მაქსიმე.
-მაქსიმე იცი არასდროს მითქვამს, მაგრამ ძალიან მიხარია ლილეს გვერდით, რომ გხედავ. ძალიან კარგი ხარ მისთვის. მადლობა მინდა გითხრა ჩემს გოგოს ასე, რომ აბედნიერებ.
-ყოველთვის მარიამ, ყოველთვის ბედნიერი იქნება ლილე ჩემს გვერდით იცოდე. ჩემი პატარა ბავშვები ხართ თქვენ. -მაქსიმემ მარიამი ჩაიხუტა და შუბლზე აკოცა. -ახლა კი პარტნიორების გაცვლის დროა. -თვალი ჩაუკრა და წამში ალექსანდრეს მკლავებში აღმოჩნდა.
-დამშვიდდა ჩემი ბრაზიანი პრინცესა? -მარიამის ღიმილით გაუღიმა და ისიც გააღიმა.
-შენ მაბრაზებ, თორემ ბრაზიანი სულაც არ ვარ.
-არა სულ არაა. -გაიკრიჭა და თითები ზურგზე აუსრიალა.
-ნუ შვები მასე.
-ჰმ რა იყო გინდივარ?! -ვნებიანი ხმით ჩასჩურჩულა.
-აშკარად შენ ხარ დღეს ზედმეტად აგზნებული!
-და შენც აღგაგზნებ ხომ?
-გადარეულო ხომ არ გავიწყდება ქორწილში, რომ ვართ? -თვალები მიებნიდა მარიამს, როდესაც ალექსანდრე მის ზურგზე თითების სრიალს არ წყვეტდა.
-ეს კაბა მაგიჟებს. ულამაზესი მეჯვარე ხართ ქალბატონო! ნახევარი საათით ხომ ვერ გამომყვებოდით?
-შეგვამჩნივენ დარტყმულო.
-ოო კაი რა ვერ ვითმენ ჩემო პრინცესა. მინდიხარ აქვე და ახლავე!
-ჯანდაბას შენი თავი ავალიანო! წამომყევი! -მარიამს ერთი შეახურა და ალექსანდრეს ვნებებში აჰყვა. ცარიელ სახლში შეიყვანა და ზემოთ სხვენში ავიდნენ. დაზღვეულები, რომ ყოფილიყვნენ არავინ შეუსწრებდათ. კარი
-არ ჰქონდათ მიხურული, რომ ერთმანეთის გაშიშვლებას შეუდგნენ და ვნებებშიც გადაეშვნენ. მაქსიმე და ლილე ისე იყვნენ გართულები ცეკვაში და ერთმანეთის თვალიერებაში გართულნი, რომ მხოლოდ მათი დაბრუნებისას შენიშნეს ისინი.
-ამათ უყურე მაქს რა სახეებით მოდიან. -სიცილს ვერ იკავებდა ლილე.
-ხო გეუბნები სექსი საუკეთესო საშუალებაა შერიგების. -გადაიხარხარა მაქსიმემ.
-აი თუ ვაპატიო რა! დაქალის ქორწილშიც კი სექსი ჰქონდა! -უარესად აკისკისდა ლილე, თუმცა მაქსიმეს სიტყვებზე კინაღამ წყალი გადასცდა.
-შენ ხომ უარს იტყვი რა! წამოდი ახლა ჩვენი დროა! -მაგიდის ქვეშ ხელი ფეხზე მოუჭირა.
-მაქსიმეე... -იმხელა ხმაზე წამოსცდა მისი სახელი მაიზერმა და ანამ გაკვირვებული თვალებით გადახედეს. ლილემაც წამსვე გაიღიმა, ანიშნა არაფერიაო.
-მმ ჩემი ველური ფისო, როგორ მწყურია ნეტავ იცოდე! -მაქსიმეს ერთიანად ვნება მოერია, როდესაც წინა ღამის სცენები გაახსენდა.
-ნუ კი გიჟობების ავტორები კი ჩვენ ვართ ხოლმე ძირითადად, მაგრამ ახლა იმათ დავუთმოთ. -გაეკრიჭა ლილე.
-ერთი სული მაქვს უშგულში როდის წაგიყვან! -თითებზე აკოცა ნაზად.
- იმედია მალე. -მძიმედ ამოიოხრა ლილემ და უარესად გაეცინა მაქსიმეს.
-ჩემი ატეხილი ქალი. როგორ მიყვარხარ! -ახლა ყელზე აუცოცა ტუჩები.
-მიყვარხარ ყველაფერზე მეტად! -ეს სიყვარულობანა მარიამმა და ალექსანდრემ შეაწყვეტინეს.
-აბა გვრიტუნიებო რა დღეში ხართ უკვე განმარტოვება გინდათ? -სიცილით ჰკითხა ალექსანდრემ და მაქსიმეც მისდგა.
-რაო თქვენ უკვე განმარტოვდით და ჭკუაზე არ ხართ? -ახარხარდა და ლილეც მას აჰყვა. მარიამს კი ფერები გადაუვიდა სახეზე.
-მაქსიმე მაგრად "შუტკაობ" ხომ?
-არა შუტკა რატომ, სიმართლე ვთქვი.
-გეყოფა ახლა გოგოს ნუ მიწითლებ. -თვალებით ანიშნა მოეშვიო ალექსანდრემ.
-ჩემს ქორწილში მაინც არ მაცინოთ რა.
-კარგი რა მარუს მოდი ჩემთან. გიჟია ეს ხომ იცი. -გვერდით მოისვა ლილემ.
-არაფერი გამოგეპაროთ თქვენ! -გაეცინა მარიამს.
-გოგო კაი იმას თავი დავანებოთ, რომ ნახევარი საათია დაიკარგეთ. აი ისეთი სახეები გაქვთ ყველა მოწვავდა. -სიცილს ვერ იკავებდა ლილე.
-ნუ დამცინიხარ ქალბატონო! -მაინც გააცინა მეგობარი.
-პროსტა დაქალის ქორწილში როგორ გაბედე.
-ლილე ნუ კისკისებ ამდენს თორემ მთელი ქორწილი გაიგებს რა ატეხილი დაქალი გყავს.
-მე ხომ რას ამბობ რა. -ერთი კიდევ გადაიკისკეს გემრიელად და ჩაწყნარდნენ.
-აუ ლილე წამოდი რა ვიცეკვოთ. სალომეც ავაგდოთ.
-აუ ხოო რა თორე ძაან მშვიდად არის ხალხი. -გაიცინა და სალომესკენ წავიდნენ.
-სალო ადექი რა ბიცოლას ერთი ცეკვა მიუძღვენი.
-ერთი კი არა 10 იყოს ჩემო გიჟო ბიცოლა! -სამი გიჟი შეიყარა ერთად და გართობაც "გაახურეს". ლილე ვეებერთელა კაბით ძლივს ცეკვავდა თუმცა მაინც თავს არ ზოგავდა. მათი კისკისი და მხიარულობა ყველას ახალისებდა და იყოლიებდა. სალომეს სახით კი ლილემ, კიდევ ერთი უახლოესი ადამიანი შეიძინა. ბიჭები მშვიდად ისხდნენ და თავის გიჟ გოგოებს აკვირდებოდნენ. სიყვარულით ანთებული თვალებით უყურებდნენ თავიანთ "ბავშვებს" და მათზე ლაპარაკობდნენ.
-ეს რა გიჟებს გადავეყარეთ არა? -ჩაიცინა ალექსანდრემ.
-ჩვენ ხო დალაგებულები ვართ რა. -გაეკრიჭა მეგობარს.
-ერთმანეთს ვაგიჟებთ უკვე.
-ასეთი მოუთმენელი თუ იყავი აი მართლა არ მეგონა ვაჟბატონო! მეც კი მაჯობე!
-აბა მაგის სწავლას, რომ ველოდო ხომ გავგიჟდი. აი ახლა მესმის შენი მაშინ, რომ თქვი სხვასთან ვერ შევძელიო. მეც ეგრე ვარ და ამიტომაც გავხდი მოუთმენელი. მისი სიყვარული უბრალოდ სხვანაირს მხდის. -ეცინებოდა ალექსანდრეს.
-სიყვარული ნამდვილად ცვლის. -სასიამოვნოდ ამოილაპარაკა ისე, რომ ლილეს მოძრაობებს თვალი არ მოაშორა.
-ხოდა მოგიწევს დღეს სიფრთხილე, შენ გიჟ ბავშვს ნუ დააფრთხობ. -ენა გამოუყო მაქსიმეს.
-ეგ უკვე მოგვარებულია არ იდარდო. -კბილები გადმოყარა მაქსიმემ.
-აუ რა მხეცი ხარ ტო. რა გაუკეთე ეგეთი იმ გადარეულს?
-მმმ სხვა გზა არ დავუტოვე. არადა ისიც შავ დღეში იყო.
-აი გადარეულებიი. -ამ დროს გოგოებიც წამოვიდნენ მათკენ. უკვე საკმაოდ გვიანი იყო. თითქმის პირველი სრულდებოდა. დრო იყო ლილეს თაიგული ესროლა.
-ჰეი ალექსანდრიკო მიდი დადექი შენც, ჩემს დაქალს თუ არა იქნებ შენც მაინც მოგხვდეს და ამის სწავლის დასრულებამდე გეშველოთ. -გაეკრიჭა ლილე.
-ნეტავ მეშველოს და დავდგები ჯანდაბას.. -ენა გამოუყო მარიამს და დანარჩენებს შეუერთდა. სამ თვლაზე თაიგულიც ისროლა და პირდაპირ სალომეს კაბაში აიხლართა. ლილე ბედნიერი ღიმილიგ წავიდა მისკენ და მოეხვია.
-ბიცოლას იღბლიანი გოგო!
-ჩემი გიჟი ბიცოლა! -ლოყები დაუკოცნა სალომემ.
-ველოდებით ქორწიილს. -ამ დროს ისევ წყნარი მუსიკა ჩაირთო და წყვილებში განაგრძეს ცეკვა. ლილეს კიდევ დაელია სასმელი და უკვე კარგად იყო შეზარხოშებული. ფეხიც ცოტა ერეოდა. მაქსიმეს ძლიერად შემოაჭდო ხელები და თავი გულზე დაადო. თვალები დახუჭა და თითოეული წამით დატკბა.
-იცი როგორი შეგრძნება მაქვს ახლა?
-როგორი აბა ქალბატონო?
-მგონია, რომ ეს გული ამოხტება და გასკდება ამდენი ბედნიერებისგან. -მაქსიმეს ჩაეღიმა და შუბლზე მიაკრო ტუჩები.
-სიყვარულს დიდი ძალა აქვს ჩემო სიცოცხლე.
-შენ სიყვარულს აქვს ყველაზე დიდი ძალა მაქს. ის უბრალოდ ყველაფრის ძალას მაძლევს.
-სულ ასეთი იყავი. სულ ასეთი ბედნიერი, ყველაფერს გავაკეთებ, რომ შენ უბედნიერესი იყო ლილე.
-ძალიან მიყვარხარ მაქს ძალიან. -ტუჩები ყელთან გადააცოცა და გენრიელად აკოცა.
-მეეც მიყვარხარ პატარა ქალბატონო და აწ უკვე შესაძლებელო.
-მიუხედავად იმისა, რომ ყველა ასე მებედნიერება მინდა, რონ ყველა გაქრეს და მხოლოდ ჩვენ ვიყოთ. მე და შენ არავინ სხვა. რამხელაა ჩვენი სვანური ბედნიერება არა?
-როგორ შემთვრალხარ ქალბატონო და აგზნებულხარ კიდეც! -გაეცინა მაქსიმეს.
-და დავღლილვარ კიდევ. შენი ალერსი კი მომიყვანდა "ხოდზე" -გაეცინა ლილეს და თავი წაოსწია ზემოთ.
-სულ ცოტაც პატარავ. რახანც ასე ითხოვ მიიღებ. კეისარს კეისრისა, ლილეს ლილესი. -დემონსტრაციულად წარმოსთქვა და აკისკისებულ ლილეს ტუჩები დაუკოცნა.
-მაქსიმეს მაქსიმესი კიდევ.
-ჩემი ატეხილი ცოლი.
-ჩემი უარესი ქმარი. -გაეკრიჭა ისევ და მათი სიმყუდროვე ანამ და მაიზერმა დაარღვიეს.
-შვილო დედას შევიყვან დავაწვენ დაიღალა. ხომ იცი დიდხანს არ შეიძლება მისთვის ასე ყოფნა. თქვენ კარგად გაერთეთ და დილით გელოდებით.
-წამოდი დედე მე აგიყვან. -დედის შეშფოთებული სახის დანახვისას გული შეუღონდა.
-არა შვილო მაიზერი წამიყვანს. ლილესთან დარჩი შენ. ლილე ჩემო საყვარელო ბედნიერად აბა. გამიხარეთ დილით გული.
-ძილინებისა დედე. მაქსიმე მიდი წაიყვანე. -თბილად ჩაეხუტა დედამთილს და მაქსიმემაც ხელში აიყვანა. თავის საძინებელში საწოლზე წამოაწვინა და ცოტა ხნით თავადაც მიუწვა.
-დედეე როგორ მაბედნიერევთ იცი? ლილე ზუსტად ის ადამიანი ვინც შენთან უნდა იყოს.
-ვიცი დედე ვიცი. ძალიან კარგი ჩემი გიჟი ქალი. როგორ უყვარხარ იცი? და მე ეგ მაბედნიერებს, რომ თქვენ ასე გიყვართ უკვე ერთმანეთი.
-ისეთი გოგოა რას ამბობ, მის მიმართ გულგრილი ვერავინ დარჩება.
-კარგი დედე წავალ მე დაისვენე და თავს გაუფრთხილდი. წასვლის წინ გამოგივლით.
-კარგი დე. მშვიდობიანი ღამე. -დედეს შუბლზე აკოცა და ლილესთან დაბრუნდა.
-ხომ კარგადა მაქს? წეღან ვერ ვკითხე მაინც. -შეშინებულმა ჰკითხა.
-კი ლილე ახლა კარგადაა, მაგრამ როდის რა გამოხტება არავინ ვიცით. -თვალები ჩაუწითლდა მაქსიმეს.
-ჰეი მაქს! ასეთი არ მომწონხარ მე. ასეთი იმედ დაკარგული. უფლის იმედი ყოველთვის უნდაფქონდეს იცოდე!
-შენ რომ არ მყავდე რა მეშველებოდა ლილე?! -თავის მკლავებში მოაქცია.
-მართალი ხარ არც არაფერი! -გაეცინა და ისიც გააცინა.
-ჩემი გიჟი. შენ ხარ ჩემი მშველელი. -მალე ხალხმაც დაიწყო წასვლა. მხოლოდ ახალგაზრდობაღა თუ იქნებოდა დარჩენილი. ცეკვის თავი არცერთს აღარ ჰქონდა. სალომე და თავის საქმრო ნეფე-პატარძლის მაგიდასთან გადაჯდნენ და გართობა იქ გააგრძელა ექვსივემ. ბევრი ილაპარაკეს და სასმელიც დაიმატეს. ლილე და მარიამი კი უკვე მთვრალები იყვნენ. დრო მოვიდა ისინიც წასულიყვნენ. ალექსაბდრემ მარიამი თავისთან წაიყვანა. მაქსიმემ და ლილემ კი ნანატრი ადგილისკენ აიღეს გეზი. ლილეს უკვე თვალები ეხუჭებოდა ისე მოთენთა სასმელმა. მანქანიდან მაქსიმემ გადმოიყვანა და ხელში აყვანილი შეიყვანა შიგნით. ლილემ ფეხსაცმელი სასწრაფოდ გაიხადა და კაბის გახდასაც შეუდგა. რაც ძალზედ რთული იყო. მაქსიმემ ჩოხა სასწრაფოდ მოიშორა და მასთან მივიდა მისახმარებლად. კაბის ელვა ნაზად გახსნა და ვნებაც იმწამს მოერია როგორც კი კაბა მთლიაად იატაკზე აღმოჩნდა. ლილეს სექსუალური სხეული უმზერდა გონებას აკარგვინებდა. კისერში კოცნა დაუწყო.
-მაქსიმე მოიცა. -მთვრალი ძლივს შებრუნდა მისკენ.
-რა მოხდა? -გაკვირვებულმა ჰკითხა.
-ჯერ წყლის გადავლება არ გვწყენდა ორივეს! -გაეცინა ხმამაღლა.
-ნუ მართალი ხარ!
-ხოდა შენ ზემოთ აბაზანაში შედი და მერე ჩვენს ოთახში დამელოდე. მე კიდევ აქ შევალ.
-კარგი მბრძანებელო! როგორც თქვენ იტყვით. -კიბეებისკენ გაემართა მაქსიმე.
-ოღონდ არ დაგეძინოს გვიჩიანო მოგკლავ! -სიცილით გასძახა ლილემ.
-მიყვარხარ ასეთი ატეხილი რომ ხარ ველურო ფისო!
-ხოდა მოგხედავ მალეე. -სულ სიცილით შევიდა ვანაში და წყალი გადაივლო. ცოტა გამოფხიზლდა და პარკიდან სპეციალურად ნაყიდი საღამურებიც ამოიღო და ტანზე მოირგო. სარკეში თავს ათვალიერებდა და თავისი არჩევანით კმაყოფილი მაქსიმესკენ გაემართა. სველი თმა ზურგზე ჰქონდა ჩამოყრილი. მაქსიმე საწოლზე იწვა და ელოდებოდა როდის ავიდოდა. კარები ფრთხილად შეაღო და ნელი სვლით შევიდა. მაქსიმემ სასულეში ნერწყვი ხმაურიანად გადააგორა და ფეხზე წამოდგა.
-ალოჰააა.
-მმ მოდი ჩემთან. -მასთან მისულს ტუჩებზე ნიაკვდა ლილე.
-ამ საცვლევს მიმალავდი ქალბატონო?! გრცხვენოდეს! მის ტუჩებთან ამოიფრუტინა და მისი კოცნა განაგრძო. ზურგიდან კისერი დაუკოცნა და მის სხეულზე თითებს დაატარებდა. ლილე კი მორფეოსის სამყაროში მიფრინავდა. ხელი მკერდზე აუსრიალა და ერთი მოძრაობით გახსნა საღამურის შესაკრავი. იატაკზე ხმაურიანად დაეცა და მას მიჰყვა ლილეს საცვალიც. გახდისას წამოაკვნესა ქალბატონს და წელზე შემოაჯდა მაქსიმეს. გულ-მკერდს გახელებით უკოცნიდა და ლილეს აგიჟებდა. საწოლისკენ წაიყვანა და მძიმედ დააგდო.
-მოიცა მაქსიმე აქ არა!
-რა? აბა სად? -გაშეშდა მაქსიმე.
-ფანჯარასთან მინდა მე! -გაეკრიჭა და ზედ შეახტა. მაქსიმეს გაეცინა.
-ჩემი გიჟი ხარ შენ! -ფანჯარასთან მდგარ ტახტზე წამოაწვინა და მისი ალერსი განაგრძო. მიაღებინა ლილეს ლილესი! თითოეული წამი სასიამოვნო შეგრძნებების ბუმი იყო და ორი სხეული იყო ერთი მთლიანი. ნაზი მოძრაობებით ასიამოვმებდა და ლილეს ვერ შეკავებულ კვნესაზე უფრო ხელდებოდა. წამოჯდა და ისიც ზედ დაისვა. მთელუ სხეულით ეკვროდა. სიამოვნებისგან პიკ მიღწეული ძლივს დაამშვიდა კოცნით. ერთმანეთის თმაში ხელები ჰქონდათ ახლართული და ერთმანეთის ტუჩებთან ფრუტუნებდნენ.
-მიყვარხარ მაქსიმეეე
-მეც მიყვარხარ ჩემო ატეხილოო...


#ამთუხთუხებულითავი ინ ექშენ:დდდ რაღაც პრობლემების და გამო ვერ მომიწია აქამდე დადება. იმედია ამ თავით გამოვიაყიდი დანაშაულს. ველი შეფასებას ჩემო ტკბილებოო <3