რა ლამაზია არა ღამით თბილისი,სრული სიჩუმე,სიწყნარე და სიბნელეში აციმციმებული უამრავი ლამპიონი . ეს ყველაფერი განსაკუთრებულობას მაშინ იძენს როცა შემაღლებულ ადგილას დგახარ და ზევიდან გადმოჰყურებ მას..
ერთი შეხედვით ყველაფერი იდეალური ჩანს ,ყველას და ყველაფერს სძინავს ,აღარაფრის არ უნდა გეშინოდეს ,მაგრამ ვაი ,რომ იმ სიჩუმის უფრო გეშინიაადამიანს ,თითქოს ყოველ კუთხეში საფრთხეა ,გული გამალებით გიცემს,თვალებს კი აქეთ-იქით აცეცებ ,პატარა ხმაურიც კი წამში გიმატებს პულსს,ფეხს უჩქარებ და ცდილობ თავი დაიმშვიდო,რომ ყველაფერი კარგად იქნება ,შინ მშვიდობით მიხვალ ,დალევ ჩაის და ტელევიზორის ყურებით გაირთობ თავს..
სწორედ ამ ფიქრებში იყო გართული მართა სტუარტი,ამაყი,მკაცრი სახით მიაბიჯებდა თბილისის ქუჩებში და ყოველ წამს ელოდა საბრთხეს,ნერვიულად უჭერდა თითებს ჩანთას ,ტუჩებს კბილებით იწვალებდა .ხანდახან ღრმად ისუნთქავდა ჰაერს,გულის დასამშვიდებლად..
არა რა ჯიუტია,ჩამჯდარიყო იმ ტაქსში ,მერე რა რომ მძღოლი არ მოეწონა,ახლა ასე მაინც არ ინერვიულებდა ,მითუმეტეს დამღლელი სამუშაო დღის შემდეგ ფეხები საშინლად სტკიოდა.ერთი სული ჰქონდა ,როდის გაიხდიდა ამ დაწყევლილ ფეხსაცმელს და ცხელი წყლის ქვეშ მოდუნდებოდა .. მაინც ფრთხილად უნდა იყოს,არ შეიძლება ასე ყველაფერს თავისებურად მიუდგეს ,ბოლოს და ბოლოს უბრალო ადამიანი ხომ არაა, ცნობილო დეტექტივია ,მართალია ჯერ ახალგაზრდაა ,მაგრამ უკვე უამრავი მკვლელი და ქურდი ჰყავს დაჭერილი,სწორე ახლა იძიებს კიდევ ერთ საქმეს ნარკოდილერებზე ,თითქმის ბოლოშიც კი გავიდა,ხომ შეიძლება რომელიმე დამნაშავის ახლობელმა ან თანამძრახველმა შური იძიოს ? - არა ,მართა სტუარტს არაფრის ეშინია ,მას ვერავინ ვერაფერს დაუშავებს ,ის ძლიერი ქალია ,სწორედ ამიტომ არ ჰყავს დაცვა ,თავისუფლად დაიარება თბილისის ქუჩებში და არაფრის ეშინია ,თითქმის..
როგორც იქნა მიუახლოვდა ნაცნობ კორპუსს ,ყველა დაძაბულობა დაშიში მოეხსნა ,თამამად შეაბიჯა ჩაბნელებულ სადარბაზოში ,ახლა როგორღაც მეექვსე სართულამდე უნდა მიაღწიოს და საბოლოოს მოიშკრებს ამ დაწყევლილ ფეხსაცმელს..სულ ცოტა დარჩა ,რაღაც ოთხი სართული ,მაგრად უჭერდა მოაჯირს ხელებს ,არ უნდოდა სიბნელეში წაქცეულიყო
-ამ განათებას არაფერი ეშველება ,ალბათ ჯიბის ფანრით მომიწევს მალე სიარული - თავისთვის ჩაილაპარაკა და კიდევ ერთი სართულით ზევით ავიდა
-გეთანხმები - გამოეპასუხა ვიღაც
-ხო - გაუაზრებლად დაეთანხმა ,მაგრამ უცებ მოვიდა გონს და ფრთხილად შეტრიალდა უკან -აქ ვინმეა? - იმდენად ბნელოდა სილუატსაც ვერ არჩევდა ,გული ლამის ყელამდე ამოუჯდა ,ხმის დამორჩილება ძლივს შეძლო
-არის ,არის - კვლავ გაისმა მამაკაცის ამაზრზენი ხმა ,ვიღაცის სუნთქვა იგრძნო სახესთან, რაღაცას მოკრა თვალი,მაგრამ ვერ გაარჩია რა იყო
-ვინ ხარ? - შეეცადა აღელვება არ დასტყობოდა
-ახლობელი,მტერი,მეგობარი..რაც გინდა დამარქვი -სახეზე იგრძნო ხელის შეხება ,უარესად დაუარა ტანზე ჟრუანტელნა ,თითები ამოძრავდა მის კანზე,სახიდან ნელ-ნელა ჩაუყვა ქვევით ,კისერთან შეჩერდა
-რა გინდა ?! - კბილებიდან გამოსცრა,იგრძნო როგორ ჩაეცინა უცნობს ,თითები კვლავ ათამაშდა ,ოღონდ ამჯერად კისერზე შემოეხვა და ნელა უჭერდა . უფრო ახლოს იგრძნო უცნობის სუნთქვა ,სახესთან ძალიან ახლოს ,ყურთან .
-შენი სიკვდილი - ჩაისისნა და უფრო მაგრად მოუჭირა ყელზე ხელი ..
იგრძნო სტუარტმა ,როგორ წაერთვა სუნთქვის უნარი,თვალები გაუფართოვდა ,ცდილობდა ღრმად ესუნთქა ,მაგრამ არ გამოსდიოდა -მაგრამ ამ გზით არა -კვლავ გაისმა მამაკაცის ხმა ,ამას რაღაც რბილის შეხება მოყვა ლოყაზე ,შემდეგ კისერზე და ორმაგად შეეშინდა..იმაზე უარესად აღელდა წელზე ,მისი თითები რომ იგრძნო, საშინლად უჭერდა ..
გამწარებული ეჯაჯგურებოდა მოაჯირს ცალი ხელით, ძალა არ ჰყოფნიდა ეყვირა ,მხოლოდ ცრემლად იღვრებოდა ,ხვდებოდა ფეხები მალე უმტყუნებდა ,თუმცა მაინც ამაყად ცდილობდა ძალის შენარჩუნებას ,ყელში რაღაც დიდი ბურთი ჰქონდა გაჩხერილი,რომელსაც ვერ ყლაპავდა .
კაცი კვლავ განაგრძობდა ხელების ფათურს, სველ კოცნას უტოვებდა კისერზე,ლავიწებზე,სახეზე,ბოლოს ტუჩებსაც მისწვდა . სწრაფად შემოაგლიჯა პერანგი ტანიდან და მაშინ როცა მკერდზეც იგრძნო შეხება ,ვეღარ გაუძლო ,ერთი ამოიკვნესა და ტირილი აუვარდა ,ზიზღის შეგრძნება დაეუფლა,რომელიც უფრო და უფრო იზრდებოდა
-იტირე მართა ,იტირე - ჩაისისინა მამაკაცმა ,ხელები წელზე მიხვია და ახლა ბიუსტჰალტერის შეხსნა დაიწყო, ქალმა გაბრძოლება სცადა ,თუმცა იშედეგოდ ,ძალა საბოლოოდ გამეცალა ,ფეხი მოეკვეთა და კიბეებზე დავარდა ,მამაკაციც მაშინვე ზედ დააცხრა -კარგია რომ გამიმარტივე - ჩასჩურჩულა ,ხელი ბარძაყზე აასრიალა და ველურივით დაიწყო საკუთარი ჟინის დაკმაყოფილება ,კოცნიდა ყველგან - მუცელზე ,კისერზე,მკერდზე ,ტუჩებზე ..
ამდენს ვეღარ გაუძლებდა ,ნელ-ნელა შეგრძნებებმა იკლო,ვეღარაფერს გრძნობდა ,კაცი კი თავის საქმეს განაგრძობდა ,ეს კი უკვე ბურანში გახვეულიყო,ფაქტიურად მოკვდა ,გატყდა,დაიფერფლა,ახლა ცხოვრებას მისთვის აზრი აღარ ჰქონდა..

****
თვალი ,რომ გაახილა წესიერად არაფერი ახსოვდა ,რაღაც უცხო ოთახში იწვა ,აპარატის წკარუნი ისმოდა ..კიდევ ერთხელ დახუჭა თვალები,შემდეგ წამოჯდომა სცადა თუმცა თავბრუ დაეხვა ,ვერ მიხვდა აქ რა უნდოდა ,ან რატომ სტკიოდა ყველაფერი,ირგვლივ მიმოიხედა ,პალატა,საავადმყოფო - ეს ორი სიტყვა მოაგონდა მაშინვე .
ის საავადმყოფოშია ,მაგრამ რატომ?
უცებ კარები გაიღო და თეთრხალათიანი ,ახალგაზრდა ქალი შემოვიდა
-სად ვარ? - დაბნეულმა ახედა
-საავადმყოფოში ბრძანდებით - მოკლედ მოუჭრა და კათეტერში რაღაც შეუყვანა ,ცოტახანში ენერგიის მკზღვავება იგრძნო, თვალებიდან თითქოს ბინდი მოეხსნაო,უკეთესად დააკვირდა ყველაფერს
-აქ რა მინდა?
-თქვენმა მეზობელმა დარეკა,კიბეებზე გიპოვეს ,როგორც ჩანს ..- აქ გაჩუმდა .
მართა მისმა დუმილმა უფრო აანერვიულა ,ეჭვისთვალით შეხედა ექიმს -როგორც ჩანს რა ,ექიმო?
-თქვენ..გაგაუპატიურეს - აუღელვებლად უთხრა .
ერთიანად დატრიალდა ყველაფერი, საშინელი შესახედავი იყო ,მისი ლამაზი სახე იმწუთას ,სახე რომელზეც ტკივილი ისახებოდა ,ყველაფერი გაახსენდა .გაახსენდა როგორ წამოვიდა მეგობრის წვეულებიდან ფეხით,როგორ დახვდა უცნობი სადარბაზოში, მისი საზიზღარი ხმაც გაახსენდა .. მწვანე თვალები ,მარილიანი სითხით გაივსო, თითქოს ყველა შეგრძნება განახლდა ,სხეულის თითოეული ნაწილი ტკივილმა და ზიზღმა მოიცვა ,გაახსენდა როგორ შემოახია პერანგი, შემდაგ კაბა ,ბოლოს კი..
-გადით ! - წამოიყვირა უცებ და ექიმს მკვლელი მზერა სტყორცნა -გადი აქედან ! - კვლავ უღრიალა და ისიც მაშინვე გაეცალა იქაურიბას ..
მართა სწრაფად წამოჯდა საწოლზე ,ხელებით საბანს ჩაებღაუჯა ,კბილს კბილზე აჭერდა ,ცრემლებმა დეუსველა მთელი სახე..
იმ წუთას მთელ საავადმყოფოში გაისმა ქალის შემზარავი კივილი..
ექიმები წამში შევარდნენ მის პალატაში, შიშით მიუახლოვდნენ ლოგინზე წამომჯდარ ქალს,რომელსაც თმა ხელებში მოექცია ,გამწარებული იგლეჯდა კანს და ბოლო ხმაზე ღრიალებდა .
ექიმაა რაღაც წამალი შეუყვანა ისევ, შემდეგ მის დამშვიდებას მოჰყვა თუმცა უშედეგოდ ..
ცოტახანშჯ წამალმა იმოქმედა ,ქალმა კივილი შეწყვიტა, მშვიდად მიეყუდა საზურგეს და ერთ ადგილს მიაშტერდა ..

****
- მეტს ვეღარ მოვიცდი ,ორი დღეა მასთან შესვლას გთხოვთ ! - ბოლო ხმაზე ყვიროდა კაცი და გაოცებულ ექიმს სამსახურიდან განთავისუფლებით ემუქრებოდა .
-გაიგეთ ბატონო, ქალბატონი ძალიან ცუდადაა ,ორი დღეა წყლით ვაცოცხლებთ,ხმას საერთოდ არ იღებს
-არ მაინტერესებს ,სასწრაფოდ შემიშვით მასთან ! -კვლავ არ იშლიდა უცნობი თავისას
-ჯერ პოლიციაც არ გასაუბრებია, გაგვაფრთხილეს არავინ შეგვეშვა -ახსნას ცდილობდა
-მე,პოლიცია არ მაინტერესებს ,უფრო მეტი გავლენა მაქვს ,ან თქვენით შემიშვებთ -აქ უკვე თითის ქნევაზე გადავიდა - ან ჩემი ნებით შევარ !

ექიმმა ძლიერად გადაყლაპა ნერწყვი,ცოტახანს ჩაფიქრდა ,შემდეგ ფეხზე წამოდგა და პალატისკენ შეუძღვა..