ერთი თვე გავიდა მას შემდეგ რაც მუშაობა დაიწყო და ისე ცხოვრობდა როგორც ნორმალური ადამიანი.ღამით მშვიდად ეძინა,დილით სამსახურში მიდიოდა და მშვიდად სუნთქვა შეეძლო,არაფერი აწუხებდა დანაზოგი ისევ ჰქონდა, ლეა სტიპენდიას იღებდა და ხელფასიც მალე მოემატებოდა .ლაშამ თავის თანაშემწედ დანიშნა და უკვე მარტო უხდებოდა ყველაფრის მოგვარება. იმდენად დამღლელი სამუშაო იყო ზოგჯერ ბალიშზე თავის დადებისთანავე ეძინებოდა. სულ უკვირდა ლაშას საიდან ჰქონდა ამდენი ენერგია დილაადრიან მიდიოდა სამსახურში და ყველაზე ბოლოს ასრულებდა მუშაობას.
მთელი კვირა საშინლად წვიმდა და ის დილაც არ ყოფილა გამონაკლისი. სამსახურში ტაქსით წავიდა , თავის ადგილას დაჯდა,მაგრამ ბატონი ლაშა არ ჩანდა. მალევე დაურეკა
-გისმენთ ბატონო ლაშა
-მაშიკოო საშინლად გაციებული ვარ ... სახლიდან ვერ გამოვალ მიშველე რამე-ისეთი ხმა ჰქონდა ძლივს ლაპარაკობდა-სახლში ვარ ჩემთან, ყველაფერი წამოიღე დღეს რაც უნდა გაგვეკეთებინა რა
-კარგით ბატონო ლაშა...ყველაფერს ავიღებ და წამოვალ
-ოქრო ხარ ...მიდი და მაგათ უთხარი საქმეს მიხედონ ყველგან მაქვს თვალები და ყურები დატოვებული - გაცინება სცადა ,მაგრამ ხველა აუტყდა და მალევე დაემშვიდობა.
ყველა საჭირო ფაილი აიღო, ჩიპზე გადაიტანა რისი გადაწერაც შეეძლო და ლეპტოპიც თან წაიღო. ტაქსი გამოიძახა და გზაში აფთიაქშიც შეიარა ,ლეას გამო შესანიშნავად იცოდა გაციების დროს უებარი წამალი რა იყო.
ტაქსი შესასვლელთან გაჩერდა, ყველაფერი აიღო ქოლგა გაშალა და სწრაფად გაიქცა სახლისკენ, მაინც გაუწუწა ,მაგრამ ჩანთების გადარჩენა მოახერხა. კარზე დააკაკუნა და დაელოდა მოსამსახურეს, სახლი ჩვეულებრივი იყო არც უზარმაზარი, არც განსაკუთრებულად გაფორმებული ,სადა და კომფორტული ჩანდა შორიდანვე. კარი მოსამსახურის ნაცვლად თავად ლაშამ გაუღო . ხალათი ეცვა და სახლის ჩუსტები
-მოხვედი? - როგორც კი ცივმა ჰაერმა დაუბერა მაშინვე დააცემინა - მალე მოვკვდები ...შემოდი , გაიყინები გარეთ
-ყველაფერი წამოვიღე,მაგრამ ასეთ მდგომარეობაში მუშაობას შეძლებთ?
-ვინ გააკეთებს ჩემ მაგივრად? არავინ... ამიტომ შენ მოგიწევს ძირითადი საქმის შესრულება მაგრამ მეც საჭირო ვარ - ისევ დააცემინა და თვალები აუცრემლიანდა- ჯანდაბაა ,რა დროს ეს იყო ... ზემოთ ავიდეთ, კაბინეტში
-წამლები მოგიტანეთ ...დარწმუნებული ვარ არაფერს სვამთ. ტემპერატურა მაღალი გაქვთ თუ არ გაქვთ - როგორც კი ამოალაგა ფურცლები მაშინვე წამლებზე გადავიდა
-აუ ვერ ვიტან წამლებს
-მაშინ აცემინეთ, ახველეთ და დაიწვით სიცხისგან...თვალები დაწითლებული გაქვს
-ვირუსია ალბათ...გუშინ ზურაც კვდებოდა,მივედი და გადმომდო ის გიჟი სადღაც გაწუწულა და იმის მერე გაცივდა...შენც არ გადაგდო ,აუ ეგ კი აღარ მიფიქრია ,შენც თუ დავარდი ბრძოლის ველზე ვინღა მიხედავს კომპანიას
-დამშვიდდით, წამალს დალევთ და კარგად იქნებით,მე მყარი იმუნიტეტი მაქვს.ასე მარტივად არ ვცივდები ... -შუბლზე მიადო ხელი და ტემპერატურა შეუამოწმა- სიცხე არ გაქვთ. ესენი დალიეთ ...რამე ჭამეთ დღეს?
-მადა არ მაქვს , მგონი ვკვდები...მადა არ მაქ აზრზე ხარ?
-წვნიანს მოგიმზადებთ ,თუ შეჭამთ ესენიც დალიეთ და მერე მუშაობასაც შეძლებთ
-აუუ ასე როგორ შეიძლება... ისედაც ათასი რამის გაკეთება მოგიწევს...შეხვედრებიც უნდა გადაიტანო , წვნიანის მომზადებასაც ხო არ დაგავალებ
-თქვენნაირი უფროსისთვის მოვამზადებ, ბოროტი და ურჩხული უფროსი რომ იყოთ წამალსაც არ დაგალევინებდით
-ნუ რაც მართალია მართალია- გაიცინა და თავი მოიქექა- მაშინ წავალ წამოვწვები ...სამზარეულოს იპოვნი მარტივად. იქ ყველაფერი იქნება რო მომზადებ დამიძახე და ჩამოვალ
-კარგით
-როგორც ამბობენ თავი ისე იგრძენი როგორც საკუთარ სახლში - დერეფანის ბოლოსკენ დაიძრა ,მილასლასებდა და აცემინებდა ,ყოველ ჯერზე ილანძღებოდა. მაშოს ეცინებოდა მის ქცევაზე .სამზარეულოს მარტივად მიაგნო, წინსაფარიც იპოვნა თეთრი პერანგი რომ არ დასვროდა . მალევე გაამზადა ყველაფერი და ქვაბი გაზქურაზე დადგა. მანამდე რძე მოადუღა ,წინსაფარი მოიშორა და სამზარეულო დატოვა. კიბეზე ადიოდა კარი რომ გაიღო და სწრაფი ნაბიჯებით შევიდა ლორთქიფანიძე. სულ მთლად სველი იყო, მაისური მოიშორა და ხმამაღლა დაიძახა
-ლაშააა ...ლაშიკო სადახარ ტოო . რა დედის ტყვ*** ეს წვიმა , მგონი სიცხეც მაქვს ნიას წამლები უნდა ვაყიდინო... ლაშაააააა სადახარ ბიჭო თუ სამსახურში წახვედი - კიბისთან მივიდა და მაშო რომ დაინახა ჭიქით ხელში ირგვლივ მიმოიხედა.თითქოს რწმუნდებოდა რომ ნამდვილად ლაშასთან იყო- შენ აქ რა გინდა მაშიკო?- საფეხურები სწრაფად აირბინა და წინ აესვეტა გოგოს. წვიმის წვეთები სახეზე დაცოცავდნენ და შიშველ სხეულსაც მიუყვებოდნენ. მაისური მხარზე გადაიდო და მაშოს თვალებში ჩააჩერდა- ენა გადაყლაპე?
-ბატონი ლაშა ზემოთაა და შეგიძლიათ ნახოთ ბატონო ზურაბ - ნაბიჯი უკან გადადგა,შებრუნდა და სვლა განაგრძო. ზურას ყბები დაეჭიმა ისე უნდოდა ხელი დაევლო და ეღრიალა,ძლივს შეიკავა თავი. ბიჭი საძინებელში ხალათით მიწოლილი რომ დახვდა სულ გაგიჟდა. მაშოს ცხვირწინ მიუხურა კარი და ლაშას შეუღრინა
-იმას რა უნდა აქ ... და რა ფორმაში ხარ ვაფშე
-შენ საერთოდ ნუ მენახები...სად ჯანდაბაში აიკიდე ეს ვირუსი ვკვდები მგონი
-მე მოგკლავ ახლა ... რა ჯანდაბა გკლავს მე უფრო ცუდად არ ვარ?
-შენ ცხოველის გენები გაქვს ,მე ნორმალური ადამიანი ვარ .მაშო ნახე? წვნიანს მიმზადებდა ,იქნებ მიშველოს
-აა დაჟე წვნიანსაც გიმზადებს? ოჯახური იდილია დაგირღვიეთ მგონი
-შიშველი რატომ ხარ
-დავსველდი და გავიხადე... - კარადასთან მივიდა და ლაშას მაისური გადაიცვა. თავისი სავარზელზე დააგდო ,მერე კარიც გამოაღო- იდილიას დაგირღვევთ ... მაშო მეც მაჭმევ წვნიანს?
-ერთ ადამიანზეა გათვლილი..-გვერდი აუარა და ლაშას ფინჯანი მიაწოდა- რძეა...ხმას დაგიბრუნებს და ყელზეც გიშველით
-მადლობა მაშენკა...- ფინჯანი გამოართვა ,ხელზე აკოცა და ფეხზე წამოდგა- ქვემოთ ჩავიდეთ . ხო მშვიდობაა ზურიკო?
-საქმე მქონდა... სხვა დროს იყოს
-მაგ საქმეს დღესვე მოვაგვარებთ... წამლებს დავლევ და დავიწყებთ . დარჩი შენც და ბარემ მოვილაპარაკოთ
რამდენიმე წუთის შემდეგ სამზარეულოს მაგიდასთან ისხდნენ ორივენი და მაშოს წვნიანს ელოდნენ. თეფშები მაგიდაზე დააწყო ზურას წარბშეკრული უყურებდა. სკამზე ჩამოჯა და თავისთვის მომზადებული ჩაის ფინჯანი წინ დაიდო. ის იყო უნდა მოესვა ზურამ რომ აართვა და დააგემოვნა
-მმ გემრიელია...
-აუ მაშიკო მგონი ახლავე მიშველა ამ წვნიანმა... მაგარია
-შენ ყველაფერი მოგწონს საჭმლის ფორმა რასაც აქვს
-შენ არ მოგეწონა?
-არ ვაპირებ ამის გასინჯვას...მოწამვლა არ მინდა, ისედაც გაციებული ვარ - ჩაის მიირთმევდა და ჩუმად იჯდა.
როგორც იქნა გადაინაცვლეს კაბინეტში . მაშოს მოუხდა ყველაფრის გაცნობა, ლაშას ლაპარაკის ძალა აღარ ჰქონდა , დივანზე მიწვა და ისე ერთვებოდა საუბარში. ზურა გაკვირვებული იყო,ნამდვილად არ ელოდა მაშოსგან ამდენს. შემდეგ ვეღარ უსმენდა, საუბარიც ვერ განაგრძო. თვალები ეწვოდა და სიცხეც უმატებდა. ბოლოს სახე რომ დაეცვარა და თავი დახარა ისე შეაქანა ცოტაც და წაიქცეოდა. მაშომ ინსტიქტურად შეაშველა ხელი და სავარძელზე დასვა
-სიცხე გაქვს -შუბლზე ხელი მიადო და მალევე მოაშორა
-დამწევი ხომ არის იქ...დაალევინე რა ამის ამბავი რომ ვიცი ნიას არ დაუჯერებს...იცოდე ნანუს დავურეკავ
-კაი ნუ ართულებ...არ მჭირდება , წავალ სახლში და მივხედავ თავს. შენც გირჩევ შეწყვიტო მუშაობა, დაისვენო და ხვალ განაგრძო. არაფერს შეცვლის ეს დღე-მაშო ისე უყურებდა მისი მოწოდებული წამლის დალევაც არ ღირდა. მათი დატოვება არ უნდოდა ,მაგრამ იქ შეწუხებას არ აპირებდა. სწრაფად გაეცალა იქაურობას, ნია საერთოდ არ გყავდა სახლში მისი მშობლების ქორწინების დღე იყო და გაათავისუფლა. წამლები სად ჰქონდა დატოვებული ისიც არ იცოდა.დივნამდე მიაღწია და მოწყვეტით დაეცა...
ლაშამ მნიშვნელოვანი საქმეები მოაგვარაა და შემდეგ ნიასთან დარეკა
-ნიაჩკა...ლაშიკო ვარ. შენი ბატონი ჩემთან ბრძანდებოდა, სიცხე ჰქონდა დაალევინე რა რამე ...სახლში არ ხარ? აბა ის სად წავიდა .. აუ კაროჩეე რა. არა არ გინდა, გილოცავ ...მრავალი წელი გაეტარებინოთ კიდევ ერთად. მანდ დარჩი მე მივხედავ არ ინერვიულო მაგაზე-მობილური გადადო და წასასვლელად მომზადებულ მაშოს გახედა- მაშენკააა
-დიახ
-შემისრულებ ერთ თხოვნას?
-რას გააჩნია
-მიდი რა იმ არანორმალურთან. მარტო ყოფილა სახლში და მიუტანე ეს წამლები ,მე სხვას ვიყიდი უკეთ ვარ უკვე
-იცით მე ... არ შეიძლება სხვა რომ გაუშვათ?
-აქვე ცხოვრობს ... ზურასთან თუ მიხვალ ერთ კვირიან შვებულებას დაგიმატებ
-არ იყო საჭირო ამის თქმა...ვალდებული ვარ თქვენი დავალებები შევასრულო მინდა თუ არ მინდა. ამჯერად მხოლოდ მოვალეობის გამო ვაკეთებ ამ ყველაფერს
უნდოდა სწრაფად მისულიყო და დაესრულებინა ის დღე, ზურას ყოველი ნახვის შემდეგ დამშვიდება უწევდა და ვერ იტანდა ამ გაურკვეველ ემოციებს. სახლის კართან დიდხანს იდგა, აკაკუნებდა მაგრამ არავინ აღებდა. იფიქრა რომ სახლში არ იყო და წასვლასაც აპირებდა ,სახელური ინსტიქტურად დასწია და ისიც წამსვე გაიღო. სახლში შვიდა და მისაღებისკენ დაიძრა, როგორ ვერ იტანდა იქაურობას. სულ ის ღამე ახსენდებოდა და ნერვები ეშლებოდა. ჯერ კიდევ მისაღების კართან იყო ძაღლის ყეფის ხმა რომ გაისმა . ინსტიქტურად გაეღიმა და უფრო სწრაფად დაიძრა ოთახისკენ. ძაღლი დივანთან იჯდა და აშკარად უშედეგოდ ცდილობდა პატრონის გამოფხიზლებას .ყეფდა და ხელისგულს ულოკავდა, ხანაც უკანა ფეხებზე დგებოდა წინა თათებს მუცელზე ურტყამდა და ყეფას აგრძელებდა. შემდეგ მაშოსკენ გაიქცა კაბაზე მოქაჩა და ზურასკენ წაიყვანა.
-რონიი გეყოფა ... - თვალები არც გაუხელია ისე თქვა და გვერდი იცვალა- ამის დედაც ...ვითიშები რონიკო .ჰალუცინაციები მაქ -ხმამაღლა გაიცინა და დაბინდული თვალები მიაპყრო მაშოს - მაშენკაა
-არ ვარ მოჩვენება...ლაშამ გამომგზავნა , სასწრაფოს გამოვიძახებ ან შენს ექიმს. ნომერი სად გაქვს მეტყვი?
-ნწ...არ გეტყვი
-მაშინ წავალ ... მითხრა მიდიო, მეც მოვედი ბედნიერი ვიქნები თუ სცხისგან დაიწვები
-არ დაივიწყებ ხომ?- თვალებზე ხელი ჩამოისვა და წამოიწია . თავი საშინლად სტკიოდა, ფეხზე დგომაც უჭირდა მაგრამ მაინც წამოდგა და მისკენ დაიძრა- გინდა პატიება გთხოვო? - თითები ლოყაზე ჩამოუსვა და ყურადღება რომ გაეფანტა მეორე ხელი წელზე მოხვია. თავისკენ მიიზიდა და ზემოდან დახედა...თვალებში უყურებდა და მზერას არ აშორებდა- ისე არ დაივიწყებ? ვინ ხარ შენ , ვინ ხარ ასეთი საოცრება
-შეწყვიტე და ექიმს დაურეკე ... მიკვირს ,მაგრამ ბევრი ადამიანი ღელავს შენზე , ბევრს უყვარხარ იმაზე მეტს ვიდრე იმსახურებ- მოშორდა და ჩანთა აიღო . ძაღლს მოეფერა და გასასვლელისკენ წავიდა. კართან იყო მსხვრევის ხმა რომ გაიგო რასაც დაცემის ხმა მოჰყვა და ძაღლის ყეფამაც არ დააყოვნა. როგორ უნდოდა წასულიყო და იქ დაეტოვებინა,მაგრამ სინდისს ვერაფერი მოუხერხა. უკან შებრუნდა და ხალიჩაზე გაშხლართულს მივარდა. სიცხისგან იწვოდა, სახე სულ მთლად დაცვარული ჰქონდა და უკვე გონზეც არ იყო. დივანზე დააწვინა და სამზარეულოდან ყინულის შეკვრები გამოიტანა . შუბლზე და მკერდზე დააწყო შემდგე მობილური იპოვნა და ნიკუშას დაურეკა.
-გისმენ მაშო...
-ნიკუშა ... სად ხარ? შეგიძლია ზურასთან მოხვიდე? არ ვიცი რა გავაკეთო სიცხე აქვს, იწვის, რაღაც ვირუსი აქვთ ლაშასაც და ზურასაც...სასწრაფო დახმარება გამოვიძახო თუ რა გავაკეთო
-დარწმუნებული ხარ რომ სიცხე აქვს?
-კი, ვირუსი აქვთ ორივეს ...
-ქალაქში არ ვარ...ოჯახის ექიმს დავურეკავ და მოვა. შეგიძლია რომ დარჩე? არ ვიცი როგორ გთხოვო,მაგრამ ექიმის მოსვლამდე ვერავინ მოვა
-აქ ვარ...ექიმს დაურეკე ,მანამდე აქ ვიქნები
-მადლობა მაშო ...
მობილური გადადო და მაგიდაზე ჩამოჯდა. ძაღლს გადაუსვა თავზე ხელი და ზურას გახედა
-იცი რომ ვერ ვიტან შენს პატრონს? აქ რას ვაკეთებ არ ვიცი...ღმერთი დამცინის ვითომ? რატომ გიყვარს ასე ძალიან ეს ურჩხული? - ძაღლი ისე წკმუტუნებდა მოფერებამაც არ უშველა- კარგად იქნება ნუ გეშინია... სიცხე აქვს , დაუწევენ ტემპერატურას და კარგად გახდება - მისი ხელი მუხლზე დაიდო და პულს უსომავდა, თან ხელისგულზე ადებდა თითებს და ტემპერატურას იგებდა. ყინულებმა ცოტა უშველა,თითქოს გონს მოსვალსაც ცდილობდა . ექიმი რომ შევიდა მაშინვე წამოდგა, ქალმა იცნო და გაუკვირდა კიდეც.
-თქვენ ? როგორ გრძნობთ თავს?
-მე? ვერ გავიგე რას გულისხმობთ?
-სიმაღლიდან რომ ჩამოვარდით ... ხომ კარგად ხართ?
-დიახ...დიახ,გმადლობთ ახლა მე
-ხომ არ იცით რა სიმპტომები ჰქონდა ?
-ხმა ჰქონდა შეცვლილი,სავარაუდოდ ყელი სტკიოდა, რამდენჯერმე დაახველა თუმცა ინტენსიური ხველა არ ჰქონდა...სხვა არ ვიცი. უკაცრავად მე უნდა დაგტოვოთ - ქალი ისევ გააკვირვა ,მაგრამ არ ადარდებდა იქ დარჩენას აღარ აპირებდა . მშვიდად დაბრუნდა სახლში და თავისუფალი დროით ისარგებლა.
....
ლაშა ორი დღის შემდეგ დაბრუნდა სამსახურში. ყველაფერი ჩვეულ კალაპოტს დაუბრუნდა, პირველი ხელშეკრულება გააფორმეს მაშოს იქ ყოფნის განმავლობაში . საღამოს რესტორანში დაპატიჟეს მაშოც, როგორც ერთ-ერთი წამყვანი ფიგურა ამ მოლაპარაკების მსვლელობაში. ნამდვილად ბევრი იშრომა ლაშასთან ერთად ყველაფერი კარგად რომ დასრულებულიყო და დაუფასდა კიდეც. წესით თათბირზე უნდა მისულიყო ლორთქიფანიძე ,მაგრამ არსად ჩანდა. რესტორანში წასასვლელად დილიდან ემზადებოდა, საღამოს დრო არ ექნებოდა
-ლეაა დღეს გეცლება შესვებებაზე კაბის ასარჩევად რომ გამომყვე?
-რა ხდება , სად მიდიხარ მაშიკო?
-დავასრულეთ ის საქმე და რესტორანში აღნიშნავენ კომპანიის მფლობელები... მეც დამპატიჟეს
-იმ კაცთან შენ რომ ამბობდი ძალიან გალანტურიაო ? მე რომ გითხარი ხომ არ მოსწონხარ_თქო და შენ რომ მითხარი არაოო?
-ლეაა ასეთი ეშმაკუნა როდის გახდი?
-ხო რა ვიცი...თოიძის ბრალია ყველაფერი. მეცლება მე და ერთად წავიდეთ
სამსახურში გაიქცა, შუადღეს შესვენებისას სავაჭრო ცენტრში წავიდა ლეასთან ერთად და მაქსიმალურად სწრაფად ეძებდა შესაფერის კაბას
-აიი ეს ?
-ზედმეტად მოღებულია
-მერე რა ... ლამაზია
-აუუ არაა ,მერე თავს უხერხულად ვიგრძნობ.რამე სადა მინდა ნახევარმკლავით,თორემ ცივა დღეს და მერე დავიწყებ კანკალს ხომ იცი
-მაშო ეს კაბა ლამაზია, სადაა ,მკლავიც აქვს
-კარგი ხოო...მაგვიანდება იყოს ეგ . ჩემ ზომას ვეტყვი და წავედით - უცებ აიღო და ასე მარტივად იყიდა კაბაც. ისევ სამსახური, ისევ საქმეები და ვინ გამოაფხიზლებდა თუ არა ლაშა. ფურცლებში იყო თავჩარგული მაგიდაზე რომ შემოჯდა ლაშა
-მაშენკააა
-დიახ... რა ხდება?- ისე შეხტა მოულოდნელობისგან ლამის გული გაუსკდა- მეძახდით და ვერ გავიგე?
-დამშვიდდი ...არ მიდიხარ სახლში? საღამოს ხომ მოდიხარ... ძალიან უნდათ შენი იქ ხილვა , პირდაპირ მოხიბლულია შენით ბატონი შალვა . იმედია ვერ გადაგიბირებს ხომ?
-რას ამბობთ...აჭარბებთ
-არაფერიც, ყველა ვხვდებით როგორი ნიჭიერი ხარ...ნუ შალვა მხოლოდ ნიჭიერებას არ ამჩნევს ,მაგრაამ
-რაზე მიმანიშნებთ ბატონო ლაშა?
-რაზე და დაფიქრდი 10 წლით უფროს კაცთან თუ გააბავ რომანს ...
-მგონი საღამოს რესტორანში ვერ მოვალ
-კარგიი რაა ,მაგიტომ კი არ მითქვამს ვიფიქრე გავეხუმრები-თქო და შენ შეშინდი მგონი...არადა ძალიან სიმპათიური კაცია რას უწუნებ მაშიკო?
-მგონი არათემატური,სრულიად შეუსაბამო დიალოგი გვაქვს ბატონო ლაშა. ალბათ მოვალ,მაგრამ დიდხანს ვერ დავრჩები და წინასწარ იცოდეთ გთხოვთ
-მე გამოგივლი ...სად უნდა იარო ტაქსებით მომწერე რომელ საათზე მოვიდე და სად
-არა ,არა როგორ შეგაწუხებთ
-რა შეწუხებაა კარგი რაა ...შენი მონდომება და ძალისხმევა რომ არა არაფერი გამოვიდოდა. ბოლოს და ბოლოს იმ წვნიანის და წამლების დამსახურებით დავდექი ფეხზე ,შენ რომ არა კიდევ დიდხანს ვიქნებოდი ავად
-არა,როგორ მე უბრალოდ
-კარგი რა მაშიკო რით ვერ დამიმუღამე? მეტი თავისუფლება, მეტი გახსნილობა რატომ მექცევი ისე როგორც ტირან უფროსს? მოკლედ მე გამოგივლი...წადი ახლა თავისუფალი ხარ
წავიდა, სხვა რა გზა იყო. თანაც დიდი დრო ჰქონდა დასვენებისთვის, ლეასთან ერთად გაატარა დრო, უნივერსიტეტის ამბები გამოჰკითხა და შემდეგ მზადებაც დაიწყო. ლაშამ დროულად მიაკითხა და კომპლიმენტებითაც აავსო რესტორანში მისვლამდე.
თავს უხერხულად გრძნობდა, არ უყვარდა როდესაც გარეგნობაზე უფრო მეტ კომპლიმენტს იღებდა ვიდრე შესრულებულ საქმეზე , ცოდნაზე და ზოგჯერ იმასაც კი ფიქრობდა რომ მისი ფორმების დამსახურება იყო სხვადასხვა დროს სხვადასხვა საქმეში წარმატება. ახლა ასე არ იყო,მაგრამ მაინც არ მოსწონდა შალვას ასეთი ყურადღება. ზედმეტი არაფერი უთქვამს ,არც გაუკეთებია ,მაგრამ მაინც მალე უნდოდა წასულიყო.
-ბატონი სად წავიდა,მიგვიპატიჟა თავისთან და თვითონ ამჯერადაც არ ჩანს? როგორი უცნაური ბიჭია
-მოვა ,ამჯერად ნამდვილად მოვა...პრობლემა ჰქონდა და უბრალოდ ქალაქში ჩამოსვლა ვერ მოახერხა აქამდე
-ძალიან კარგი ... დიდი ხანია არ მინახავს და რამდენიმე თემასთან დაკავშირებით მისი აზრი მაინტერესებს . ისეთი იდეები აქვს ხოლმე ჩემი ასაკი და გამოცდილებად კი იჩრდილება...
მიხვდა ვისზეც საუბრობდნენ და ის იყო უნდა ეთქვა ჩემი წასვლის დროაო სკამზე მიეყინა. მისი აღმატებულება მობრძანდებოდა. კლასიკურ სამოსში გამოწყობილი, მოაბიჯებდა თვითკმაყოფილებით სავსე, ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე და მაშოს თვალს არ აშორებდა. შალვას მიესალმა ,ლაშას მხარზე დაჰკრა ხელი, მაშოს უბრალოდ ღიმილით შეხედა და თავისი ადგილი დაიკავა. იმ წამიდან მენეჯერი იდგა მაგიდასთან და შეფ-მზარეულიც კი გავიდა . აშკარა იყო როგორი ტირანიზმითაც გამოირჩეოდა ყველგან და ყოველთვის.
-გამიკვირდა თათბირზე რომ არ იყავი ... ხომ ყველაფერი კარგადაა? ლაშამ მითხრა საქმეები აქვსო
-ყველაფერი კარგადაა, კლუბი შევიძინე ცოტა ხნის წინათ და აუცილებელი საქმეები მქონდა
-კლუბი? საინტერესოა... ალბათ სრულიად შეცვლი ღამის ცხოვრებას ქალაქში
-არ ვიცი , მაგრამ ვეცდები ისეთი გამოვიდეს თავად რომ მომეწონება მისვლა . ამ პრინციპით ვხელმძღვანელობდი რესტორნისა და სასტუმროს შემთხვევაშიც ,მგონი არც ისე ცუდი გამოვიდა
-მაღალი კრიტერიუმები გაქვს...მე გამიკვირდა მაშო შენი თანაშემწე რომ არ არის ასეთ სრულყოფილ კადრებზე შენ გიჟდებოდი სულ
-მე მყავს ჩემი ყოვლისშემძლე ,სრულყოფილი ნია ... მაშოზე ვერაფერს ვიტყვი ,ლაშიკომ უნდა შეაფასოს. ჩვენს თანამშრომლობას გაუმარჯოს,იმედია ბოლომდე წარმატებულად ჩაივლის - ჭიქა მაღლა ასწია და მალევე მიირთვა მათრობელა სითხე. საქმესთან დაკავშირებით საუბრობდნენ, ვინაიდან თათბირზე არ იყო რაღაც კითხვები ჰქონდა და მაშო პასუხობდა, რადგან თავად იყო ყველაზე უკეთ გარკვეული . შალვამ შეაწყვეტინათ როდესაც პიანისტმა დაკვრა დაიწყო და მოცეკვავე წყვილები გამოჩნდნენ
-სხვა დროს გაარკვიეთ ეგ ამბები... ჯერ ყველაფერი წინ არის. მაშო ,მშვენიერო ვიცეკვოთ? უარს ნუ მეტყვი გთხოვ
-მაშო შესანიშნავად ცეკვავს - უნდოდა გოგონა გაებრაზებინა და ვერც კი გაიაზრა როგორ ჩაუგდო ხელში შალვას. ამ სიტყვების შემდეგ უარი ვეღარ უთხრა კაცს, გასვლამდე მტრული მზერა სტყორცნა და გვერდით გაჰყვა
-შენ რა იცი როგორ ცეკვავს...კარგი რაა
-რა გინდა ბიჭო... რა ვთქვი ასეთი ,შენ ძალიან სენსიტიური გახდი მაშოს მიმართ . შენ თუ გინდა ეცეკვო მიბრძანდი ,რიგი დაიკავე
-ვერ ხვდები რომ შალვას მოსწონს?
-სად შალვა და სად შენი მდივანი ...
-შენ ბიჭო შ*გ ხო არ გ*ქ , მდივანი რა შუაშია მაშოს ყველაფერი წინ აქვს ჯერ კიდევ პატარაა, პერსპექტიული, ნიჭიერი, შრომისმოყვარე და ულამაზესია .ხომ იცი შალვა გიჟდება ჭკვიან და ლამაზ ქალებზე ... მაშოს არ უნდოდა საერთოდ წამოსვლა და შენ პირდაპირ მის მკლავებში ჩააგდე?
-რას ბოდავ...შალვას თუ მოსწონს და ეგ იცის თვითონ ენდომებოდა ცეკვაც და სხვა რამეც.- ისე დაიჭირა თავი თითქოს სისხლი არ უდუღდა. მოცეკვავე წყვილს გახედა და როგორც კი დაინახა მაშოს ჩვეული,უემოციო გამომეტყველება , მკაცრი მზერა და შალვას ხელი რომელიც ზედმეტად ეხვეოდა სხეულზე ქალს მაშინვე წამოდგა
-აზრზე არ ხარ რაა...სად მიდიხარ. ზურა ...არანორმალურიაა რაა - ჩუმად თქვა და ჭიქა დაცალა. შორიდან უყურებდა როგორ მივიდა ზურა მოცეკვავე წყვილთან . მაშოს თეძოზე მოუჭირა თითები და ისე გამოაცალა კაცს ხელიდან . ზურგიდან აეკრო და უფრო კომფორტულად მოხვია ხელი
-თუ შეიძლება ბატონო შალვა... - მშვიდი იყო ,მაგრამ მისი სუნთქვა ისეთი ხშირი რომ მაშოს ყურშიც კი სხვანაირად ჩაესმოდა. სხეული ეწვოდა, მისი შეხების ადგილი ,მთელს ზურგზე ეკლები აყრიდა ისე უნდოდა მოშორებოდა. წამით დახუჭა თვალები და რაღაც შეიცვალა. როიალის ხმას მთელი რიგი საკრავებისა დაემატა. განათებაც შეიცვალა და უკვე ზურას მკლავებში იყო მოქცეული
-შალვა? კარგი რაა .. მოხუცი თუ გინდოდა რომელიც მალე მოკვდებოდა არასწორი ვარიანტი შეარჩიე , სრულიად ჯანმრთელი კაცია შენნაირს კიდევ ათს გამოიცვლის ,მინიმუმ
-რაღაც ცინიზმის დოზა დაგიქვეითდდათ ბატონო ზურა თუ მეჩვენება
-შენ კი ისევ ირონიის პიკზე ხარ ძვირფასო...- დაატრიალა და ისევ ზურგიდან აეკრო, ყელისკენ დაიხარა, თითქოს კოცნას აპირებდა, ცხვირი თმაზე გაუსვა და ყურთან განაგრძო საუბარი - გმადლობ ექიმის მოსვლამდე რომ არ დამტოვე, ფაქტობრივად ვალში ვარ
-სრულიად შემთხვევით, ჩემდასამწუხაროდ იმ ადამიანებს ვაფასებ ვისაც უყვარხარ თორემ დიდი სიამოვნებით დაგტოვებდი იქ იმ იმედით რომ გადაიწვებოდი ... მე ერთი რამ მაკვირვებს ყველაზე მეტად
-მაინც რა ? ის ხომ არა ყველაფრის მიუხედავად რომ ვერ შემიძულე
-მძულხარ ისე როგორც შემიძლია ადამიანი მძულდეს, მეტად არ ძალმიძს...მე კი მიკვირს ძაღლი როგორ მოატყე, ისეთი საოცარი არსება როგორიც რონია , როგორ შეაყვარე თავი,წესით უნდა ხედავდეს შენს სულს
-რომ ხედავს ალბათ იმიტომაა ჩემ გვერდით , სულ ყველამ რომ დამტოვოს ის მაინც ჩემთან იქნება ...
-ახლა მესმის რატომ გარბოდა იმ დღეს, იქნებ თავად სურდა წასვლა მე კი უკან დაგიბრუნე, მოსვენება დავკარგე მაგ ამბის გამო- რომ შეაბრუნა ინსტიქტურად მოხვია ხელები ყელზე, შემდეგ მხრებზე დააწყო და ისე განაგრძო ცეკვა
-ყველაფერი შესანიშნავად გამოგდის შენი ცეკვაც ვნახე, ყველა გაღმერთებდა , აღმოჩნდა რომ პროფესიაც გაქვს და უნივერსიტეტში სტიპენდიანტიც იყავი ერთ დროს . ლაშასაც კი მოსწონხარ იმდენად კარგად ართმევ თავს დაკისრეულ მოვალეობას...როგორ მაინტერესებს კიდევ რა გამოგდის ასე კარგად
-შენნაირების თავიდან მოშორება
-რაღაც არამგონია ჩემნაირს ოდესმე გადაყროდი... ჩემი მოშორება შეძლო ან საერთოდაც გინდოდეს
-დარწმუნებული ხარ ,რომ უკვე არ მოგიშორე ? - თვალებში უყურებდა, იმდენად ახლოს იყო ზურას მისი სურნელი უწვავდა ცხვირს. თავი გვერდით გადახარა და ჩაეცინა,საკუთარ თავს დასცინოდა იმ წამს. მელოდია დასრულდა ,მაშო წამსვე მოშორდა , ზურგი აქცია და მაგიდისკენ დაიძრა. ღიმილით უყურებდა მიმავალს და ინსტქტურად მიჰყვებოდა ,მაგიდასთან მისულს სკამი გამოუწია და დაელოდა როდის დაჯდებოდა,მაგრამ მაშომ დაჯდომის ნაცვლად ჩანთა აიღო
-სასიამოვნოდ გავატარე დრო თქვენთან ერთად, უნდა დაგტოვოთ ...კიდევ ერთხელ წარმატებულ თანამშრომლობას გისურვებთ. კომპანიაში შევხვდებით - თავაზიანი ტონი,ღიმილი და ყველაფერი შეეძლო მოეგვარებინა. ზურა ისევ იდგა და უყურებდა, მოგვიანებით ჩამოჯდა და ღვინო მოსვა. ცოტა ხანს ისაუბრეს საქმესთან დაკავშირებით შემდეგ კი დაასრულეს საქმიანი ვახშამი.
სახლში წავიდა, რამდენიმე დღე ვერ მოახერხა ნორმალურად გამოძინება. რონიც დატოვებული ჰყავდა და ენატრებოდა. კარი როგორც კი გააღო მაშინვე გამოვარდა და ისეთი ძალით შეახტა ლამის ქააქცია
-რაოო რონი მოგენატრე? მეეც მომენატრე ჩემო მეგობარი...დავიღალე ძალიან, დასვენება მინდა იცი როგორ? შენ ხომ კარგად მოგხედეს გოგონებმა? ნია სახლშია ? ნიაააა ...ნია სად ხარ?- მიდიოდა ,ძაღლიც უკან მიჰყვებოდა ნახევრად მძინარე გოგონა რომ გამოვიდა საძინებლიდან -გეძინა?
-ჩამეძინა..ჯერ არ გელოდით ბატონო ზურა
-ნუ გაატრაკე რა ამ ბატონო ზურათი ... წადი დაიძინე ,ხვალ დილით ვილაპარაკოთ
-როგორ ჩაიარა ვახშამმა? ხომ არ გაბრაზდა ბატონი შალვა
-არაა,შალვა ჯიგარია ხომ იცი გოგონები წავიდნენ უკვე?
-დიახ ... რადგან არ ვიცოდი როდის დაბრუნდებოდი გავუშვი. მოგიმზადოთ ჩაი?
-ახალი რომ მიყიდე რაღაც ის მოამზადე... მაინტერესებს როგორია .აივანზე ვიქნები - საძინებელში შევიდა გამოიცვალა და ძაღლთან ერთად დაჯდა აივანზე. დივანზე მოთავსდდა ,რონიც გვერდით მიუწვა . თავი ფეხებზე დაადო და ისიც ეფერებოდა, თან ეწეოდა და ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას უყურებდა.
-რონიკო იმ დღეს რა დაგემართა ჰა? როგორ გაიქეცი და როგორ დაიკარგე, რამდენჯერ გვისეირნია ერთად მართლა გაქცევა ხომ არ გინდოდა ბიჭო - ისე დახედა ძაღლს თითქოს პასუხს გასცემდა- ნუ წკმუტუნებ და ყურებს ნუ მითამაშებ რაა , სულ დამაშტერა იმ გოგომ. რა აზრები მაწუხებს
-კარგი სურნელი აქვს,მგონი გემრიელი იქნება- ფინჯანი მიაწოდა და აივნის მოაჯირს მიეყრდნო - კომპანიაში მისვლას აპირებთ ამ დღეებში? მაშომ თქვა რომ ამ კვირაში აქტიურ მუშაობას იწყებენ
-უცემოდაც მოაგვარებენ ...
-კლუბს ზედმეტ დროს უთმობ ზურა , რაც მე არ მომწონს. ხშირად თუ არ მიხვალთ სასტუმროში და რესტორანში ხომ იცი რაც მოხდება
-შენ ხომ მიდიხარ
-შენი გამოჩენა სულ სხვაა ... არ მესმის რატომ აიჩემე კლუბის გახსნა ,თან არასტანდარტულის
-ან ჩაიძირება ან აყვავდება ,ხომ იცი ვგიჟდები რისკზე... რესტორანის იდეაც არ მოგწონდა შენ ,მაგრამ გამოვიდა
-ქართველებს კულინარიული ექსპერიმენტები უფრო მსოწონთ...ღამის ცხოვრებასთან დაკავშირებული ნაკლებად. ყველას დააინტერესებს და ათას რამეს მოიგონებენ, თავიდან მომიწევს ჭორების ჩახშობა და ათასი ჟურნალისტის შეჩერება...
-თუ გეზარება და ხვდები რომ ვერ შეძლებ დატოვე სამსახური , სახლში დარჩი და ჩაი მომიმზადე, გოგონებს მიხედე სახლი რომ არ გადაწვან
-მაშოსთან დაკავშრებით რას აპირებთ... ის ვიდეო არ წავშალო?
-როდის დაიწყე ჩემი ქალებით დაინტერესება ნია?
-მაშო არაა თქვენი ქალი...მე ყოველთვის ვიძიებ იმ ამბავს რაც საქმესთანაა კავშირში
-და მაშოზე რა გაიგე?
-ყველაფერი რაც საჭირო იყო
-შსს შენი სახით საოცარ აგენტს კარგავს, შეიძლება გამომძიებელსაც ... ჩაი მომეწონა , ან შენ ამზადებ საოცრად . რაოო აბა მაშოზე რა გავიგეო ?
-გაინტერესებთ?
-რაც შეიძლება მაინტერესებდეს პირდაპირ ის მითხარი
-დედა ჰყავდა მძიმედ, ფული სასწრაფოდ სჭირდებოდა და როგორც მოგეხსენებათ უბრალო სამსახურით უცებ ამდენი ფულის შოვნა შეუძლებელია. გია როგორ იპოვნა ეგ არ ვიცი,მაგრამ თანხა მან მისცა და იმ კონტრაქტზე მოაწერინა ხელი. დედამისი დაიღუპა , ვალი კი ვალად დარჩა ... ბიძას და ბიცოლას პატარა ქალიშვილი ჰყავდათ, ნანატრი გოგონა თანაც მის უმცროს დაზე ზრუნავდნენ ამიტომ თავად გადაწყვიტა ყველაფრის მოგვარება. ასე აღმოჩნდა კლუბში და ამიტომ დარჩა ამდენხანს...მცდარი წარმოდგენა გქონდათ მასზე
-მე რომ ამ კედლებში ვაწამე ის გოგო უფრთო ანგელოზი გაიჩითა და შენ ამას ასე მშვიდად მეუბნები? რამდენჯერ გაგაფრთხილე რაღაც ისეთს რომ მეუბნები რაც იცი რომ გამაგიჟებს სხვა ფორმით მითხარი და ასეთი სახით ნუ მიყვები-თქო
-მეც გამიკვირდა...გულიც ამიჩუყდა , იშვიათად ცდებით ,მაგრამ ეს შემთხვევა გამონაკლისი აღმოჩნდა
-მამა სად ჰყავს... იქ რომ იდგა და ცეკვავდა გალეშილი ხროვის წინ ,მშვენიერ ხელფასს იღებდა
-მამამ წლების წინ მიატოვათ...ლეა , მაშოს და თვეების იყო საყვარელი რომ გაიჩინა . სად წავიდა , ცოცხალია თუ არა არავინ იცის. გოგონები ძმის და რძლის დახმარებით მარტომ გაზარდა . ხელფასს რაც შეეხება, მშვენივრად იყენებდა საკმაოდ კარგად ცხოვრობდა არაფერი აკლდა , უმცროს დაზეც ზრუნავდა და ბიძასაც ეხმარებოდა . ყველამ იცოდა ,რომ მარკეტში მოლარედ მუშაობდა
-შეცდა,გიამ მოატყუა,მაგრამ მაინც ჭკუა იხმარა...ეშმაკი ქალია და მაინც არა გაიძვერა. შენ რა გჭირს - უცებ აუწია ხმას და ლამის დაუყვირა
-არაფერი...ეს იყო სულ, სხვა უმნიშვნელო დეტალებია . იმედია გაითვალისწინებ მაშოსთან ურთიერთობისას... მე მომწონს ეგ გოგო
-შენი მოწონება არ მოწონება როდის მაინტერესებდა?
-არასდროს, უბრალოდ გითხარით
-რატომ არ მეუბნები რა გჭირს? შენი სიძე ჭედავს ისევ თუ მშობლებს აქვთ პრობლემა, მამაშენი ხომ კარგადაა
-ყველაფერი რიგზეა
-აბა რა დაგემართა , ძალაგამოცლილი და რაღაცნაირი ხარ ...არ მომწონხარ ასეთი .შენც ხომ არ გაცივდი
-არაა ...კარგად ვარ
-რატომ გინდა ვიმარჩიელო ნია?
-გიო დაბრუნდა და არ ვიცი ვნახო თუ არა
-მეღადავები ხომ ? არა რა ყველა ქალი ერთნაირი ხართ რომ გიყვარდებათ, ამხელა კაცი ჭკუას გეკითხები , ბოლომდე გენდობი და შენ ვიღაც გან*ონა გიო გიყვარს , იმენა შტერდები ეგრევე რაა ... ახლა მე რა ვქნა რამე მნიშვნელოვანი რომ დამჭირდეს და შენ გიოსთან იყო წაფარფატებული ფიქრებით, ან ფიზიკურადაც
-რატომ ხარ ასეთი ეგოისტი ... როდის შეგქმნია პრობლემები ჩემ გამო .ერთი მაგალითი მაინც დამისახელე და ამ წამსვე წავალ
-სად წახვალ,ვინ გიშვებს და საერთოდ ცოტა ხნის წინ თქვენობით მელაპარაკებოდი ახლა რა დღეში ხარ?
-მილიონში ერთხელ მჭირდება შენი ,როგორც კაცის რჩევა და მაშინაც არ მეხმარები
-გეხმარები,მაგრამ ისე არა როგორც შენ გაწყობს და ეგ გაგიჟებს. რა გინდა გითხრა რომ მიხვიდე და პირდაპირ მკლავებში ჩაუვარდე? მერე ცოლად გაყვები,ბავშვები გეყოლება და დავრჩები მე შენს გარეშე რაც საერთოდ არ მაწყობს ამ ეტაპზე. ცოტა ხანს კიდევ მოითმინე და ერთ ორ წელში მოვიდეს მთხოვოს შენი ხელი და გაგათხოვებ გრანდიოზული ქორწილით, თაფლობის თვეც ჩემზე იყოს
-შენ უნდა გთხოვოს ჩემი ხელი?
-ნუ მამაშენს ხელი სთხოვოს და მე დანდობა ...მაინც არ მომწონს ეგ ბიჭი .აი არ მომწონს და რა ვქნა ...საშენო არ არის, შენ ვერ გაგიძლებს ,ძალიან სუსტია შენნაირი ქალისთვის . როგორ დაგაინტერესა საერთოდ ვერ ვხვდები
-მეც რომ ვერ ვხვდები იმიტომ მომწონს...წავიდე ?
-მიდი ხო მიდი...დაიძინე. ხვალ ათასი საქმე გვაქვს
-დილით რა მოგიმზადონ გოგონებმა?
-რა ვიცი ...რამე მოიფიქრე .მოიცაა ნანუ როგორაა? არ მინახავს დიდი ხანია , გავებუტე იქ რომ რჩება და აღარ დამირეკავს
-კარგადაა ,ენატრები და მე მეწუწუნება როდის მოვა ჩემი ზურიკოო
-მივალ რომ გამოვნახავ დროს ...
-დაძინებას არ აპირებ?
-იავნანას მიმღერებ? - ისე უთხრა ნიას სიტყვა აღარ უთქვამს, ზურგი აქცია და იქაურობას გაეცალა.
მთელი ღამე მაშოზ ფიქრობდა, ისედაც ნანობდა მომხდარს და ნიას ნაამბობის შემდეგ საერთოდ შეეცვალა წარმოდგენა. უკვე აზროვნბაც აღარ შეეძლო, საშინლად ბრაზობდა საკუთარ თავზე და ვერ იტანდა ამ მომენტს. იშვიათად ფიქრობდა ჩადენილზე და როცა ხვდებოდა რომ შეცდა გიჟს ემსგავსებოდა.
ყველაფერი გაიხსენა, მაშოს თითოეული სიტყვა და ქცევა ,ბოლოს ეღიმებოდა კიდეც
-გავები ...ამის დედაც ,მაგრად გავები !
...................
მზის სხივებმა საძინებელში რომ შეაღწია მაშინვე გამოფხიზლდა. თვალები გაახილა და ქვემოდან ახედა ავთანდილს. სახეზე თითები ჩამოუსვა, შრამზეც შეეხო და მიმიკები შეეცვალა ლორთქიფანიძეს .წარბები შეკრა და თავი შეაბრუნა ,თინის გაეცინა და ამჯერად კოცნა დაუწყო,ფრთხილად ეხებოდა წვერიან ლოყაზე თვალებზე, ცხვირზე და ყელზეც გადავიდა
-თინათინ გეყოს
-არ მეყოფა...გაიღვიძეე გთხოოოვ .დღეს კარგი ამინდია და გავისეირნოთ
-ფეხით გატარებ იცოდე- გადმობრუნდა ,ნახევარი ტანით დააწვა თინის და მის ყელში ჩამალა სახე -მეძინება ,ნუ ხარ ცუდი გოგო
-რატომ გეძინება...რა დროს ძილია. ხომ გამოიძინე წუხელ - თითები მაისურის ქვეშ შეუცურა და შარვლის სათავეს გაუყვა
-თინათინ სამეცადინო არ გაქვს?
-გუშინ ვიმეცადინე და ეს ორი დღე თავისუფალი ვარ...
-რატომ ითვალისწინებ ყველაფერს წინასწარ
-ჭკვიანი ვარ და იმიტომ ... მითქვამს რომ ვგიჟდები დილით შენ ხმაზე? -ამჯერად თმებზე ეთამაშებოდა, არეულ ღერებს უსწორებდა ან უფრო სწორი იქნება რომ ვთქვათ უარესად ურევდა
-ნახევარი საათიც და წავიდეთ
-შვიდია უკვე ...ნახევარ საათში რომ ადგები მერ ეიბანავებ, მერე ყავა მომინდება და როდის წავალთ?
-რაო? შვიდი? შვიდ საათზე გამაღვიძე - უცებ წამოსწია თავი და თვალებდამრგვალებულ თინას დახედა -ჯირითის გამო მაღვიძებ დილის შვიდზე ხო?
-ოო შვიდი საათი ადრეა? მე სულ ამ დროს ვიღვიძებ
-ხვალ რომელზე გაიღვიძებ ვნახოთ ... შენ ვერ მოისვენე წუხელ მშვიდად რომ გეძინა - მუხლებზე დადგა თინი ხელში აიყვანა და სწრაფად დაიძრა
-სად მიდიხარ ... როგორ გადაირევი ხოლმე მეც კი მაკვირვებ. კარგიი გნებდები რაც გინდა ის მიყავი . რა სასიამოვნოა ასე ყოფნა- ხელები გაშალა და ისე გაწვა ნიკუშას მკლავებში რის შემდეგაც მხარზე აღმოჩნდა- ასე შერყევა დამემართება და ურესად გავუბერავ , გესმის? ტანსაცმლიანად ნუ დამასველებ ...გამხადე ჯერ ...ოჰ მიყვარს გახდას ქვემოდან რომ იწყებ,საინტერესო ხედია
-ილაპარაკე სანამ უნარი გაქვს
-მუქარაც რომ ორიგინალური იცი ,ვგიჟდები - იატაკზე როგორც კი დადგა მაშინვე მოიშორა პერანგი, ნიკუშაც გააშიშვლა და ისე შევიდა კაბინაში
-ვნახოთ ისევ მოგინდება ტყეში ბოდიალი თუ არა- სხეულზე აიკრა და ყელი დაუკოცნა .თითებს მთელ სხეულზე დაატარებდა, წყლის წვეთებს მიუყვებოდა -რატომ გაჩუმდი?
-მაინც წავალთ...უბრალოდ ბონუსად სიამოვნებას ვიღებ -ქაფიანი თითები ნიკუშას მხრებზე აასრიალა შემდეგ მკერდზე გადავიდა და პრესისკენ გაუყვა გზას
ისე მოხდა როგორც ამბობდა, ბოლოს ცხენზე იჯდა და მინდვრისკენ მიჰქროდა. უკვე კარგად გამოსდიოდა და პატარა ბავშვივით უხაროდა. ნიკუშასაც კი ეჯიბრებოდა ის კი განგებ ამარცხებდა მერე გიჟდებოდა და ემუქრებოდა ერთ დღეს მაინც დაგამარცხებო . ტყეში ლამაზი ადგილი იპოვნა და სულ იქ ჩერდებოდნენ როდესაც ცხელოდა. ჩრდილი იყო, ხეებს შორის მზის სხივები აღწევდნენ და საოცარი სანახავი იყო. პლედზე წვებოდა, ლანჩიც თან ჰქონდა და ნახევარ დღეს იქ ატარებდნენ. ზოგჯერ ძაღლიც იპოვნიდათ და ისიც იქვე იწვა,რაზეც სულ წუწუნებდა,მაგრამ ნაკლები დოზით
-მე წავალ საქმე მაქვს...ცხენების მომვლელს უნდა შევხვდე შენ აქ დარჩები?
-ხო, რომ წავლენ მერე მოვალ ...დამირეკე
-ნელა წამოიყვანე იცოდე თორემ გავიგებ და ისევ აღარ დაგსვამ ცხენზე
-კარგი ხოო , იმის მერე ხომ აღარ მოვქცეულვარ ცუდად- ტუჩები დაბრიცა და ქვემოდან ახედა - ნუ მიყურე ეგრე ,ბოროტ მიძიას ემსგავსები
-არ ვიცი ვის ვემსგავსები,მაგრამ რომ მაგიჟებ ვიცი - დაიხარა ხელი მოხვია ტუჩები დაუკოცნა და მერე უცებ წავიდა. გახევებული იდგა და უყურებდა როგორ მიაქროლებდა ცხენს, გონება ერეოდა ამ სანახაობისას. პლედზე რომ დაჯდა და ძაღლის ყეფა გაიგო უცებ გამოფხიზლდა
-შენ აქ დარჩი? წადი ახლავე...რას მიყურებ ,ჩემ დაცვად დარჩი? არ მჭირდება .. იცოდე აქ დაგტოვებ და მგლები შეგჭამენ? ასე ნუ მიყურებ ,ძაღლიც რომ საყვარლეი ჰყავს - თვალები აატრიალა და ისევ დაწვა. ცოტა ხანში ძაღლმა მუცელზე დაადო თავი და უკვე ნათელი იყო მოფერება რომ უნდოდა-შენ მე ნიკუშა ხომ არ გგონივარ? მომიცუცქდა აქ...მომშორდი , უიმეე მგონია რომ მიკბენ ,კარგიი რაა ...ოო ძაღლს ველაპარაკები რა დღეში ჩამაგდე ლორთქიფანიძე - წამოიტირა და მერე თავზე გადაუსვა ხელი - რა შამპუნს გასხამს ასეთი ფუმფულა ბეწვი რომ გაქვს ,მოგეწონა? შენც ლამაზთვალება რომ ხარ ეგეც გეცოდინება- იწვა და ძაღლს ელაარაკებოდა. რამდენიმე თვის წინ რომ ეთქვათ ძაღლს მოფერები ,დაელაპარაკები და მშვიდად იქნებიო სიცილით მოკვდებოდა. ისე ჩაეძნა ვერც კი მიხვდა,მერე ყეფის ხმა გაიგო ,ცხენიც ჭიხვინებდა და ძაღლი რაღაცას მისდევდა .უცებ გაახილა თვალები,მაგრამ მის სილუეტს ვეღარ მოჰკრა თვალი უცებ წკმუტუნის ხმა გაიგო და გიჟივით წამოვარდა . სწრაფად გაიქცა ძაღლი რომ ეპოვნა ,მალევე დაინახა კოჭლობით მოდიოდა ფეხში უზარმაზარი ნამსხვრევი ჰქონდა შერჭობილი და ისეთ ხმას გამოსცემდა თითქოს ტიროდა. თინამ ისე ინერვიულა ცოტაც და იტირებდა. ხელში აიყვანა ეს უზარმაზარი ძაღლი და ცხენზე ისე დაჯდა. მკლავები სტკიოდა,მაგრამ მაინც ეფერებოდა . ცხენმა სახლამდე რომ მიიყვანა მერე დაუძახა ნიკუშას ,ისეთი ხმა ამოუშვა ბიჭი გიჟივით გამოვარდა თავლაში იყო და წინა ეზოში გამოსვლამდე გული გაუსკდა.
-რა ხდება ...თინათიიინ
-მე კარგად ვარ ნუ გეშინია... ძაღლმა იტკინა ფეხი, ჩამეძნა მერე რაღაცას გაეკიდა,მგონი ბაჭია იყო ვერ დავინახე ..მერე იტირა და თურმე ფეხი გაიჭრა...სად იპოვნა ამხელა შუშა შუა ტყეშიი- მოთქვამდა და ძაღლს ზურგზე ეფერებოდა- ხო კარგად იქნება? საერთოდ რატო დარჩა იქ? ან რას გარბოდა ვერ იწვა ჩემთან?
-დამშვიდდი... ნუ ნევრიულობ, კარგად იქნება
-აუუ ტკივაა...ნახე როგორ წკმუტუნეეებს
-თინათინ!
-კარგი ხოო...დავმშვიდდები ,მორჩა. მითხარი როგორ დაგეხმარო
-წადი წყალი დალიე, მე მივხედავ
-გულქვა ხარ? სულ არ ნერვიულობ?
-თინათინ წადი წყალი დალიე, ღრმა ისუნთქე და სანამ არ გეტყვი არ შემოხვიდე=ისე უთხრა ინსტიქტურად შებრუნდა და წავიდა. მაინც ვერ მოისვენა და ისევ დაბრუნდა , უკვე ფეხს უხვევდა და თან ელაპარაკებოდა
-შენი გაშვება არ ღირს რაა...გითხარი თინათინს მიხედე-თქო და უარესად ანერვიულე? რა ხიფათიანი ხარ , ბინაში ყოფნის ღირსი ხარ შენ .დიახ,ზუსტად ბინაში უნდა იყო და ერთი საათი გაგიყვანო გარეთ თან საყელურით ..იარე ახლა კოჭლობით
-ნუ ტუქსავ ... რა ექნა? მიწაში იყო ალბათ ჩამალული და ვერ დაინახა
-თინათინ ძაღლების მოძულევ,როდის გახდი ძაღლების ქომაგი?
-მე მარტო ჩემი ლურჯთვალას დამცველი ვარ
-ჩემგანაც კი ?
-დიახ- ძაღლს ეფერებოდა,მერე აკოცა კიდეც- ჩემო ფუმფულაა გტკივა? შენნაირი ხიფათიანი მე ლეა მყავს იცი? ხომ იცი ჩემი ლეა ,ისიც სულ სადღაც ეცემა
-ვაიმეე ახლა ვიტირეებ ... რა საოცარი სანახაობააა
-საზიზღაროო ვიდეოს მიღებ? გულქვავ სულ არ გეცოდება ხომ?
-შენგან ექიმი არ დადგება- მობილური გადადო და თინის ჩაეხუტა - არ გამოვა არაფერიიი
-ძალიან კარგადაც გამოვა ... ჯერ 5 წელი მაქვს წინ - თავი მკერდზე მიადო და გაიტრუნა-არაფერის შეცვლა გინდოდა და მაინც ყველაფერი შეცვალე ჩემში
-ცვლილებები ყოველთვის ხდება, უბრალოდ გვიან ვამჩნევთ ... -ტუჩებზე შეეხო და მერე ისევ ჩაეხუტა-ა სე აღარ ინერვიულო, კონტროლს რომ დაკარგავ ვერავის დაეხმარები
-ვიცი ,მაგრამ რთულია
-ისწავლი ნელ-ნელა
-შენ რატომ ხარ ასეთი უემოციო და მაინც ემოციური
-არ ვიცი...ასე მოხდა ,თავისთავად
-ასე თავისთავად გაგაღმერთე მე შენ !
................
ნიცა ბობოქრობდა. დღეები გადიოდა და მასზე ჭორები მაინც არ წყდებოდა. უკვე იმდენი ამბავი მოიგონეს მოსმენაც აღარ შეეძლო. გიგი მშვიდად იყო და ეს უფრო აგიჟებდა, საერთოდ ადამიას დამოკიდებულება ყველაფრის მიმართ სრულიად განსხვავებული იყო ,ზოგჯერ შურდა კიდეც მისი ზოგჯერ კი უნდოდა მოეკლა . ამ დროს უღიმოდა მაინცადამაინც, თვალებს აწვრილებდა და ისე კოცნიდა გონს რომ ურევდა. მერე ისე ტკბებოდა და დნებოდა თითქოს ერთი საყავრელი , ნაზი გოგონა იყო
-სად მიდიხარ?
-ჩინეთში
-დედამიწის მეორე მხარეს მიდიხარ ფაქტობრივად და წინა დღეს მეუბნები?
-მოგენატრები?
-არა ...რომ დაბრუნდები ყველაფერი დასრულებული იქნება. შეგიძლია ვინმე ჩინელ ლამაზმანს დაუწყო შებმა
-ეგ ისედაც შემეძლო ,რა არა?
-ნუ ხარ აუტანელი და მორჩი ჩემ ნერვებზე თამაშს
-აუცილებლად უნდა წავიდეთ...სოფია მალე ასრულებს კარიერას , გული მიგრძნობს იმაზე მალე ვიდრე ვიფიქრებდით და მინდა სრულფასოვანი მოღვაწეობა ჰქონდეს
-სოფიაც მოდის? რევაზი ცოცხალია?
-აბა მე რა მინდა ჩინეთში მარტოს
-რამდენი ხნით მიდიხართ?
-ივლისში დავბრუნდებით
-მთელი თვე?
-მეც მომენატრები ...- გააჩერა, თითები სახეზე ჩამოუსვა და მერე აკოცა - შეგიძლია ჩემი წინადადება მიიღო-როგორც კი მიხვდა რომ გოგო მოდუნდა მაშინვე საქმეზე გადავიდა
-რა წინადადება
-ჩემთან ერთად წამოდი...მოგეწონება იქაურობა ,აღარ მოგენატრები
-რაა?
-რატომ ფხიზლდები ასე მალე?
-ხელი გამიშვი , ნუ მეხები ... როგორ გინდა ხვალ რომ გამაფრინო ჩინეთში
-ხვალ არ მივდივარ ... დრო გვაქვს , მე მოვაგვარებ ყველაფერს. შეგიძლია ბარგიც არ ჩაალაგო ,უბრალოდ პასპორტი აიღე და მითხარი რომ ჩემთან გინდა იყო
-არაფერიც არ მინდა...მე შენ გითხარი არ გადმოვალ შენთან საცხოვრებლად და ნუ მიჩქარებ მოვლენებს-თქო
-ალქაჯი ხარ რაა...ნამდვილი კუდიანი, ცოცხიღა გაკლია მეტი არაფერი
- ნუ ყვირი... ყველაფერი ისე არ ხდება როგორც შენ გინდა, რით ვერ გაიგე?
-შენ მე საერთოდ არ გიყვარვარ ხო? თუ გინდა დამაბერო, ბოლომდე გამაგიჟო და მერე მიმატოვო
-ეს შენ დამაბერებ, გამითეთრებ თმას და სისხლს.. ნუ მიახლოვდები- უკან იხევდა სანამ კედელს არ აეკრო -გიგიიი
-ჭკუიდან მშლი... გითხარი ჩემთან გადმოდი-თქო, მინდიხარ, მჭირდები, ვგიჟდები უსაზღვროდ-თქო და ისე მიყურებდი ვითომ ყოველ მეორეს ვეუბნები ამას . უნდა დავფიქრდეო...ფიქრობ რამდენი კვირაა?
-რამდენი კვირაა რაც გიცნობ სად უნდა გადმოვიდე..საერთოდ არ მიყვარს მე ეს გაურკვეველი ურთიერთობები ისედაც ათას უბედურებას ლაპარაკობენ და არ მინდა მთელი ცხოვრება ჩემზე იჭორაონ
-შენ ის გაგიჟებს ყველას მე რომ მოვწონვარ და ამბობენ ეს გოგონეტავ რატომ უყვარსო ... არა მართლა რატომ მიყვარხარ ვერ გავიგე ,შენნაირი ქაჯი რა ჩემი საქმე იყო . მე მჭირდებოდა ქალი რომელიც ოდესმე მაინც მამყოფებდა მშვიდად , მოვდუნდებოდი და გავბედნიერდებოდი შენ კიდევ რას აკეთებ? ყველა უჯრედს თავდაყირა მიყენებ, მიწვევ, მაგიჟებ და მერე მტოვებ ყველა გაგებით ხახამშრალს - კედელთან ჰყავდა მიმწყვდეული და ისე ელაპარაკებოდა
-მე ვისაც მოვწონდი ყველა გააგიჟე, ყველა მომაშორე...ეჭვიანობ და თვითონაც არ იცი რაზე. საერთოდ გინდა რომ ჩემი ღიმილიც არ დაინახოს ვინმემ , მთლიანად მომიქციო მარწუხებშ და მშთანთქო ,მაგრამ ვერ მოგართვი..სანამ თავად არ მივიღებ ყველაფერს შენგან მანამ არაფერს გაღირსებ, მაგ ღიმილსაც კი ... ჯანდაბა მაინც ვგიჟდები შენზე, ჭკუას ვკარგავ ასე რომ მიყურებ, ასე რომ ბრაზდები მინდა ყველა ძარღვზე კბილები მოგდო და ჩემი კვალი დაგიტოვო- უცებ მოხვია მკლავები და ტუჩებზე დააცხრა. გიჟი იყო ყოველთვის და არც ახლა აკლებდა. გიგიმ მუცელზე შეისვა და ისე განაგრძო მოფერება, სისხლს უდუღებდა, ნეირონებს უწვავდა და გონს უკარგავდა. ავად იყო , გიგი ადამია ნიცათი დაავადდა!
-წამოვალ და მერე გადმოვალ - კოცნისას უთხრა... ხელი ჰკრა და საწოლზე დააგდო - რამდენი დღე გვაქ?
-ხუთი
-ეგ ხუთი დღე სულ ჩემი იქნება
-სამი ...ხუთი ვერა - მაისური მოაშორა და ნახევრად შიშველ მკერდზე აკოცა -რატომ ხარ ასეთი იდეალური
-რას ვაკეთებ ... ჯანდაბა,ძალიან მინდა- თავი უკან ჰქონდა გადაწეული და სუნთქვაშეკრული ძლივს ამბობდა სიტყვებს. მეტის მოთმენა აღარ შეეძლო, სურვილს ვეღარ ეწინააღმდეგებოდა და ბოლომდე მიჰყვა დინებას. გიგის შეხება, მისი სიტყვები , თითები, ტუჩები ყველაფერი ისე მოქმედებდა, რომ უბრალოდ მოდუნდა . არ შორდებოდა შეგრძნება რომ ერთადერთი იყო, მხოლოდ თავად და არავინ სხვა. ადამიას თვალები ყველაფერს ამბობდნენ და მას უყვარდა ეს მზერაც კი ... უყვარდა უსაზღვროდ და არ ჰქონდა სხვა არაფერს მნიშვნელობა...
..............
მეცადინეობდა შეტყობინებების ტალღა რომ დაატყდა თავს. კურსელები წერდნენ, ნუცამაც კი მისწერა. ყველა სხვადასხვა რამეს ეკითხებოდა, ვერაფერი გაიგო ბოლოს ლეპტოპი ჩართო და გაიგო რატომაც იყო ყველა გაგიჟებული. რატომ აწუხებდა ყველას ერთი კითხვა“დაშორდით?“
ყველგან თოიძის ფოტოები იყო ... სხვადასხვა გვერდებზე იდო საოცარი წარწერებით
„ საყვარელი წყვილი“ „ულამაზესები“ კიდევ ათასი ფრაზები სიყვარულზე და მაინც მათე თოიძე ვიღაც უცხო ლამაზმანთან ერთად უღიმოდა კამერას...
მობილური არ ჩერდებოდა, შეტყობინებების ხმა ისმოდა ის კი უბრალოდ კარისკენ მიაბიჯებდა. მხოლოდ ზარის ხმა ესმოდა , იცოდა ვინც იყო ...ელოდა კიდეც . კარი გააღო და შებრუნდა
-ლეა იცი ისევ მომენ...სად წახვედი , არ უნდა მაკოცო? მთელი დღეა მეცადინეობ და გეძინება ხომ? კარგი რაა მინდოდა სადღაც წავსულიყავით ლეააა
-ვინ არის ? - ლეპტოპი შეაბრუნა და მათემაც ფოტოს გაუსწორა მზერა. მაშინვე შეეცვალა გამომეტყველება, ძველი თოიძე უყურებდა და არავინ იცოდა რას იტყოდა ან გააკეთებდა...

.........
ვეცადე საინტერესო თავი ყოფილიყო
იმედია მოგეწონათ
ველი თქვენს შეფასებებს