რესტორნიდან თავისმა კურსელმა მიიყვანა სახლში.მადლობა გადაუხადა და სადარბაზოში შეირბინა.სახლში შევიდა თუ არა ფეხსაცმელები იქვე მიყარა და ოთახში გალასლასდა.შხაპმა უფრო მოადუნა და ძილი მოერია.საწოლში შეწვა და თვალები დახუჭა.ანდრიაზე საშინლად სწყდებოდა გული.საერთოდ რომ დაავიწყდა გოგონა.უნებართვოდ წამოსული ცრემლები შეიმშრალა და საბანში გაეხვია.დილით გაბრიელს დაურეკა.რომ არ უპასუხა ცოტა შეეშინდა.შემდეგ ელენეს ნომერი აკრიბა და დაელოდა
-ნენე მიშველე გაგიჟდა შენი დეიდაშვილი!მომიტაცა და რაღაც სისულელეებს ბოდავს!უთხარი დამაბრუნოს სახლში თორემ ყელს გამოვჭრი!
-ნუ კივი თავი მისკდება ისედაც.დამშვიდდი რა დაგემართა შენც კიდე.გიყვართ ერთამენთი და დატკბით ერთად ყოფნით,რა აწიე მთელი შატილი ჰაერში უფ
-იცოდი ხოო?იცოდი რომ ამას აპირებდა და არაფერი მითხარი?!
იმხელა ხმაზე ჭყაოდა ელენე ნენემ ტელეფონი,ყურიდან შორს გაწია და სახე დამანჭა
-ნუ ყვირი!გადარიე მთელი სამეზობლო
მობილური გაბრიელმა აართვა გოგონას და ტუჩებზე თითები ააფარა
-გაბრიელ როდის ჩამოხვალ?
საწყლად ამოიკნავლა ნენემ და კარის გასაღებად მისაღებში გავიდა
-სანამ შენი ალქაჯი დაქალი არ დაწყნარდება!
-მალე ჩამოდით რა მარტო არ მინდა
-ნენე ხმას არ გაგცემ თუ ახლავე არ მომაშორებ ამ ცხოველს
-მეც მიყვარხააარ
გაიცინა გოგონამ და მობილური გათიშა.სიცილი სახეზე შეახმა კარებზე ატუზული ანდირა რომ დაინახა
-არ შემომიშვებ?
წარბები მაღლა ასწია ბიჭმა და ქვემოდან ახედა გოგონას.ნენე კარებს მოშორდა და ანდრია სახლში შემოატარა.დივანზე დაჯდა ნაკანი და ნენეს გახედა შემოსასვლელში გახევებული რომ იდგა
-ვისკი ექნება გაბრიელს სადმე,მომიტანე რა
-რისთვის მოხვედი?
ნენემ დააიგნორა ბიჭის ნათქვამი და მის წინ სავარძელში ჩაჯდა
-მართლა მოიტაცა ელენე?
-არ იცნობ შენს ძმაკაცს?!
-სად წაიყვანა?
-შატილში
ანდრია ფეხზე წამოდგა და სამზარეულოში გავიდა.ვისკი სწრაფად იპოვა კარადაში,ჭიქა შეივსო და ერთი ამოსუნთქვით გამოცალა.ბოთლთან ერთად დაბრუნდა ნენესთან და თავისი ადგილი დაიკავა.ხმას არცერთი იღებდა.ანდრია თითქმის ბოლომდე რომ გამოცალა მათრობელა სითხე ფეხზე წამოდგა და გოგონას დააშტერდა.ხმისამოუღებლად დატოვა ოთახი და კარებში გაუჩინარდა.
-რას მოდიოდა საერთოდ
ამოიტირა გოგონამ და ფეხები მკერდთან აიკეცა.ბევრი იტირა ნენემ.ეზიზღებოდა ის დღე პირველად რომ გაუჩნდა ანდრიას მიმართ გრძნობები.თავს იწყევლიდა და იმ გრძნიბებსაც ასე რომ ანადგურებდა.საღამომდე სავარძელში იჯდა და ქვითინებდა.მერე ფეხზს წამოდგა და ოთახში სამეცადნოდ შევიდა.
დაძინებას აპირებდა ტელეფონი რომ აწკრიალდა.ანდრია ურეკავდა.ღრმად ჩაისუნთქა და უპასუხა
-ჩამოდი ქვემოთ გელოდები.
მეტი არაფეეი უთქვამს ბიჭს ტელეფონი გათიშა.ნენემ ფანჯრიდან გადაიხედა და მანქანას მიყრდნობილი ნაკანი დაინახა.მოსაცმელი მოიცვა და სახლი დატოვა.ლიფტს არც დალოდებია სწრაფად ჩაირბინა კიბეები და სადარბაზოდან გავიდა.ანდრიას წინ დადგა და სახემოეღუშულმა ახედა.ისევ ნაცემი იყო.ბიჭმა სიგარეტის ნამწვავი შორს მოისროლა და გოგონას დააშტერდა.ხმას არც ერთი იღებდა და არც მეორე.
-რისთვის ჩამომიყვანე?
ძალიან რომ შესცივდა გოგონას იკადრა ხმის ამოღება
-ვინა დათა?
გაღიზიანებულმა ამოიქშინა ანდრიამ
-ვინა დათა?
დაიბნა გოგონა და წარბები საყვარლად შეჭმუხნა
-ხო,ვინ არის დათა?!
დაუმარცვა ბიჭმა და ახალი სიგარეტის ღერი ამოაძვრინა კოლოფიდან.ნენე ერთხანს გაჩუმდა და დაფიქრდა.ბოლოს როგორციქნა გაახსენდა დათა.მისი კურსელი იყო.სახლშიც მან მიაცილა
-რამოდენიმე საგანი გვიტარდება ერთად
მხრები აიჩეჩა ნენემ
-ჰო?მთელს თბილისს მოადო ნენე ჩემი შეყვარებული არისო გოგო!
ხმა ვეღარ გააკონტროლა და ისე იღრიალა ნენე ადგილზე შეხტა.შეშინებუი აცეცებდა დამგვალებულ თვალებს
-ანდრია ნუ სულელობ რაღაცას
-მე ვსულელობ?
ირინიით გაეცინა ნაკანს და მანქანას მოშორდა
-რატო ღრიალებ?უბრალოდ მეგობარია და მეტი არაფერი!და საერთოდ ნუ ერევი ჩემს ცხოვრებაში!მე არ ვერევი შენსა და კატოს შორის!
ზურგია აქცია ნაკანს და სწრაფი ნაბიჯებით შევიდა სადარბაზოში.
გაბრიელს უწევდა ელენეს,გამუდმებული წიწუნუს და მუქარის მოსმენა მაგრამ, ერთს აკოცებდა და გოგონა მაშინვე ჩუმდებოდა.ბიჭი კმაყოფილი იყო თავისი გადაწყვეტილებით.ელენემაც იცოდა რომ გაბრიელის გვერდით ბედნიერი იქნებოდა მაგრამ არ ტყდებოდა.დილით ხმაურმა გააღვიძა გოგონა.თავი წამოსწია და კარადაში შემძვრალ გაბრიელს დააშტერდა
-გაბრიელ რას აკეთებ?
ინტერესით კითხა და ბიჭისგან პასუხი რომ ვერ მიიღო,ფეხზე წამიდგა და მის გვერდით დადგა.გაბრიელი გამწარებული ერთ-ერთი ჩაკეტილი უჯრის გახსნას ცდილიბდა
-როგორც იქნა
წამოიყვირა ბიჭმა როდესაც უჯრა წვალების შემდეგ როგორც იქნა გააღო.უჯრიდან პატარა კოლოფი ამოიღო და ელენენეს მიუტრიალდა
-მიდი ჩაიცვი გავდივართ
ტუჩებზე დააცხრა და ოთახიდან გავარდა.ელენემ მხრები აიჩეჩა და ტანზე ჩაიცვა.ეზოში რომ გავიდა გაბრიელი ახალგაზრდა ბიჭს ესაუბრებიდა.მასთან ახლოს დადგა და სტუმარს ინტერესით დააჩერდა
-საბა ეს ელენეა ჩემი საცოლე
გოგონას წელზე შეუცურა ხელი და სხეულზე აიკრო
-სასიამოვნოა
გაუღიმა ბიჭმა და ელენეს ხელი გაუწოდა.მანაც ღიმილით ჩამოართვა და გაბრიელს ახედა.გაბრიელი დაიხარა და ტუჩის კუთხეში აკოცა.შენდეგ კი ხელი უბიძგა გასასვლელისკენ.სახლი ჩუმად დატოვეს და ერთ-ერთ აღმართს დაადგნენ.ცოტახანში ძველი ეკლესიის წინ გაჩერდნენ.გაბრიელმა ერთი ღმად ჩაისუნთქა და ეკლესიის კარებში ფეხი შედგა.თან გაკვირვებული ელენეც შეიყოლა
-გაბრიელ რას აკეთებ?
ამოიჩურჩულა გოგონამ და ბიჭის გამოწვდილი თავსაფარი თავზე მოირგო
-ჯვარი უნდა დავიწერო ერთ გოგონაზე
ელენეს თვალი ჩაუკრა და საკურთხევლის წინ დააყენა.ელენე გამობრუნებას აპირებდა და სახლში დაბრუნებას მაგრამ მოინანა.უყვარდა გაბრიელი და ხელს არაფერი უშლიდა მასთან ყოფნაში.ერთი გადახედა ბიჭს და საკურთხევლიდან გამოსულ მამაოს გაუღიმა.ჯვრის წერამ იმაზე ამაღელვებლად ჩაიარა ვიდრე ელენეს წარმოედგინა.მარჯვენა ხელის არათითზე მორგებული გაბრიელის ბეების ბეჭედი იმდენად ლამაზი იყო რომ გოგონას ღიმილს გვრიდა.საღამოს ნენეს დაურეკა და ახარა ახალი ამბავი.ისეთი ბედნიერი იყო ბრწყინავდა.კიდევ რამდენიმე დღე დარჩნენ შატილში შემდეგ კი დაუბრუნდნენ დედაქალაქს.ნენემ იმდენი კოცნა ელენე,კინაღამ მოახრჩო გოგონა.შემდეგ დეიდაშვილს მიულოცა დაოჯახება და მასაც ბევრ აკოცა.გადაწყვიტეს ბარში წასულიყვნენ და ვიწრო წრეში აღენიშნათ ჯვრისწერა.ანდრია და კატოც რა თქმა უნდა მათთან ერთად იყვნენ.ნენე არც ერთს აქცევდა ყურადღებას თავისთვის იჯდა და ხმას არ იღებდა.მშვიდად მიდიოდა ყველაფერი სანამ არსაიდან გიორგი გამოჩნდეოდა.ჯერ გაბრიელს და ელენეს მიულოცა დაოჯახება შემდეგ კი ნენეს მიუჯდა გვერდით
-ისევ გაბრაზებული ხარ?
-ისევ?და როდის ვიყავი რო?
გაკვირვებულმა ასწია წარბები ნენემ და ბიჭს გადახედა
-ნენე რატო იქცევი ასე?იმ გამოს*რებულის გამო უნდა ვიჩხუბოთ?
ხმას აუწია ჭკადუამ და გოგონას მაჯა მოიქცია მის ტორებში.ანდრიამ როგორც კი შეამჩნია გიორგი დაიძაბა და მის ხელს გაუშტერა მზერა
-არ გინდა გთხოვ დავასრულოთ ის რაც არ ყოფილა
ხმადაბლა უთხრა გოგონამ და ხელის განთავისუფლება სცადა მაგრამ,გიორგიმ კიდევ უფრო ძლიერად მოუჭირა.ფეხლზე წამოდგა და გოგონაც გაიყილა.ნენეს სხეული დაეხორკლა სიგრილე რიმ იგრძნო მკლავებზე და უკმაყოფილოდ შეიშმუშნა.ბიჭი თავისი მანქანის წინ გაჩერდა და გოგონა ზედ ააკრო
-რას მმართებ ჰა?!გინდა რიმ ჭკუიდან გადამიყვანო ხო?გამოგივიდა იცი?!ყურებამდე შემიყვარდი!
ბოლო ხმაზე ღრიალბდა ჭკადუა და მუშტებს გამწარებული ურტყამდა მანქანიას.ნენე შეშინებული ქანაობდა ერთ ადგილას და ხმის ამიღებას ვერ ბედავდა.გიორგიმ რამდენიმე ნაბიჯი რომ გადადგა გოგონასკენ ნენეს კიდევუფრო შეეშინდა და კანკალი დაიწყო.თვბრუსხვევა იგრძნო და რომ არა მანქანა ალბათ ძირს გაიშოლტებოდა.ჭკადუამ სახე ახლოს მიუტანა გოგომას და კოცნა დააპირა მაგრამ ისეთი სიძლიერით დაენარცხა ძირს ამოსუნთქვა ძლივს მოასწრო.ნენეს თვალები ძლიერად დაეხუჭა და ვერაფერს მიმხვდარიყო.ცნობიერება როცა დაუბრუნდა და თვალების გახელა მოახერხა დაინახა გიორგიზე შემჯდარი ანდრია რომელიც ბიჭს გამეტებით ურტყამდა სახეში
-ხო გაგაფრთხილე შე ახვარო არაფერი მიქარო მეთქი?ხო გითხარო არ გაეკარო მეთქი
უყვიროდა და მუშტებს კიდევ უფრო ძლიერად ურტყამდა.თავბრუ ეხვოდა გოგონას და არეული ნაბიჯებით ძლივს მიუახლოვდა ანდრიას
-შეეშვი ასე მოკლავ
ხმაჩამწყდარმა ამოიხრიალა და რომ არ წაქცეულიყო კედელს მხრით მიეყრდნო.ანდრიას ვითომ არც გაუგია ნენეს სიტყვები ისევ უშენდა გიორგის მუშტებს.ცაავას გონება დაკარგვოდა და სახე სულ სისხლში ამოსვროდა
-ანდრია დაანებე თავი!
ხმას აუწია ნენემ და მხარზე დაექაჩა ბიჭს.მანაც უმალვე ასწია თავი და ჩაწითლებული თვალები ნენესას გაუსწორა
-დაგიშავა რამე?
გააფთრებული წამოვარდა ფეხზე და ნენეს ჩააფრინდა მხრებში
-არაფერი დაუშავებია
ამოიკნავლა გოგონამ და რამდენიმე ნაბიჯი უკან გადადგა
-მადლობა დახმარებისთვის
გვრედი აუარა და შენიბაში შევიდა.ტელეფონი აიღო და სასწრაფო გამოიძახა.რამდენიმე წუთში კი გიორგი უკვე საავადმყოფოში მიჰყავდათ.აღიზიანებდა ეს ბიჭი მაგრამ იქ ასეთ მდგომარეობაში ვერ დატოვებდა.ნელ-ნელა ყველანი დაიშალნენ.გაბრიელმა გოგინები სახლში დატოვა და თვითონ ანდრიასთან წავიდა.ბიჭი ჩაბნელებულ ოთახი იჯდა და ვისკს სვამდა.სიგარეტის ნამწვავებით საფერფლე სავსე იყო.გაბრიელი ანდრიას წინ დაჯდა და თვალებში ჩააშტერდა
-ხომ იცი მამამისმა თუ გაიგო რაც მოხდა დედას გიტირებს!
ანდრიას ირონიით გაეცინა ბიჭის სიტყვებზე და ჭიქა მათრობელა სითხით შეავსო.თავი დივნის საზურგეს მიაბჯინა და თვალები დახუჭა
-ნუღა სვამ!
მკაცრად მიმართა გაბრიელმა მეგობარს და ვისკის ჭიქა ხელიდან გამოგლიჯა.უკმაყოფილოდ შეკრა წარბები ნაკანმა და გაბრიელს მტრული მზერით გახედა
-და მე თუ მოვინდომე ხომ იცი დედას მოვ***ნავ ოროვეს?!
ტუჩის კუთხე ოდნავ ჩატეხა და ახლა სასმელი ბოთლიდან მოსვა
-ღადაობ ხო?მგონი დაგავიწყდა რამხელა გავლენა აქვს მაგ კაცს!
ვეღარ გაუძლო გაბრიელმა და ბოლო ხმაზე იღრიალა.ჭიქა კედელს გაუქანა და ნერვიულად დაიწყო ოთახში სიარული
-*ლეზე
ისევ გაიღიმა ანდრიამ და ფეხზე წამოდგა.პერანგის ღილები შეიხსნა და ოთახისკენ წავიდა
-წადი სახლში ცოლი გელოდება
თვალი ჩაუკრა ბიჭს და ოთახში გაუჩინარდა.
გაბრიელი ჯერ იმ საავადმყოფოში მივიდა სადაც გიორგი იწვა.გაიგო ბიჭის მდგომარეობა და ცოტა დამშვიდდა როდესაც მიხვდა რომ მხოლოდ დაჟეჟილობები ჰქონდა და სხვა ისეთი არაფერი.
სახლში რომ დაბრუნდა ნენე სამზარეულოში დახვდა.გოგონას მაგიდაზე ედო თავი და თვალები დაეხუჭა.გაბრიელის შესვლა ვერც კი გაიგო.ბიჭი ფრთხილად მიუახლოვდა და მხარზე ხელი დაადო.ნენე შეცბა და თავი უცებ წამოსწია
-შემაშინე
-ადი დაიძინე გვიანია
თავზე აკოცა დეიდაშვილს და სკამიდან წამოაყენა
-როგორაა?
-კარგად ნუ ღელავ არაფერი სჭირს
გაუღიმა ბიჭმა და ნენე ოთახში შეაცილა.ემოციებისგან დაღლილს ისე ჩაეძინა საწყალ გოგონას ვერც კი გაიგო.