ცხოვრება მშვენიერია ?! (4 თავი)
-რა მოხდება ნეტავ ? წავალ თუ არა ? გავბედავ ამას ? ნუთუ მივატოვებ ჩემს ოჯახს ბედის ანაბარა? - კარგი აზრია მაგრამ ჩემთან ეგ არ გაგივა , რომც სცადო შენს ოჯახს რატის მაგივრად მე გავანადგურებ , ჩემს თავზე გადავლას არავის ვაპატიებ მათ შორის შენც - გავიგე მისი გამყინავი ხმა - სწრაფად მოემზადე და ქვემოთ გელოდები- მითხრა და დატოვა ოთახი ოხ რა საზიზღარი ადამიანია, ნამდვილი ლუციფერი , როგორ შეუძლია ნეტავ ასეთი არამზადა იყოს , მაგრამ მე მარიამ ბაგრატიონი არ ვიყო თუ არ ვანანო ყველაფერი. მალე უკვე მზად ვიყავი და თეთრ კაბაში გამოწყობილი მივიწევდი ახვლედიანისკენ , ისიც საზიზღარი როგორ კარგად თამაშობდა მოსიყვარულე საქმროს როლს . სულ მალე უკვე ცოლ-ქმარი ვიყავით და რესტორანში გადავინაცვლეთ .. ყველაფერი კარგად მიდიოდა , როდესაც ჩვენი ცეკვა მოითხოვეს . როდესაც ცეკვა დავამთავრეთ ყველას აპლოდისმენტები დავიმსახურეთ .. უკვე ჩვენი ადგილის დასაკავებლად მივიწევდით როდესაც ხალხის შეძახილები გაისმა - კოცნაა ,კოცნააა არ ვიცოდი რა უნდა მექნა, საშინლად ავწითლდი . ალექსანდრე კი ჩემსკენ მოიწევდა - ხალხს ხომ უნდა ავუსრულოთ სურვილი , თანაც იფიქრებენ რომ ერთმანეთი სულ არ გვიყვარს - ჩამჩურჩულა ყურში - გთხოვ სანდრო მაინც აარ მომისმინა მოვიდა და პირველი კოცნაც დაისაკუთრა , ისე დავიბენი ვერც ავყევი და ვერც მოვიშორე , გონს კვლავ ხალხის შეძახილებმა მომიყვანეს - ბევრი სამუშაო გვაქვს პატარავ - მითხრა და ირონიულად გამიღიმა არ ვიცი რა დამემართა , თავი ერთდროულად ასე კარგად და დამცირებულად არასდროს მიგვრძნია , ის ჩემი.სიამაყის ჯებირებს ანგრევდა და მე ამისთვის ვერაფერს ვაკეთებდი მთელი ქორწილი შიშში გავლიე , არ მინდოდა სახლში წასვლა რადგან არ ვიცოდი იქ რა მელოდა , რაც უფრო მეტი ხალხი მიდიოდა მით მეტად მიპყრობდა შიში .. სულ უფრო და უფრო მეტს ვსვავდი , მე კიდე ორ ჭიქიანს თანდათან უფრო მეკიდებოდა სასმელი და ვერაფერს ვეღარ ვფიქრობდი , სანდროც კარგად იყო შემთვრალი სახლში როგორც კი მივედით , მაშინვე გიჟივით მეცა და ჩემი ტუჩებს დაეპატრონა , მე კიდევ ამ სამყაროში უკვე აღარ ვიყავი , მეც ავყევი მას უკან არ დავიხიე მაგრამ მე გამოუცდელს რა უნდა გამომსვლოდა წესივრად , საბოლოოდ ოთახში გადავინაცვლეთ და ჩვენ სრულფასოვანი ცოლ- ქმარი გავხდით.. მეორე დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა , ლამის იყო თავი გამსკდომოდა , მუცელზეც ვიღაცის ხელი მქონდა შემოხვეული , უცებ ვერ მოვედი აზრზე და ისეთი კივილი მოვრთე სანდრო.საწოლიდან გადავარდდა და მეც თან გამიყოლა , სრულიად შიშველი მის ქვემოდან მოვექეცი , არ ვიცოდი სირცხვილით სად წავსულიყავი ,ვნატრობდი მიწა გამსკდომოდა და შიგ ჩავეტანე ოღონდ ესეთ მდგომარეობაში არ ჩავვარდნილიყავი - რაიყო მარიამ, რა გაყვირებს ამ დილაადრიან ? უფრო ეფექტურად რო გაგეღვიძებინე არ გინდა ? - მითხრა და ზემოდან.ირონიულად დამხედა - მაგალითად ასე - მითხრა და ტუჩებზე ველურივით მეცა . - გაიწიე სანდრო - საშინლად გაბრაზებულმა ვუთხარი - რატომ უნდა გავიწიო , არ მითხრა რომ არ გსიამოვნებს - გამიღიმა - მთელი სხეული მტკივა შენი ნაკაწრების გამო , კატასავით იპორჭყნებოდი პატარავ - სასწრაფოდ ადექი და გაეთრიე აქედან - ღმერთო კიდევ უფრო ვიწვოდი სირცხვილით - ნწ - რა ნწ ალექსანდრე რა ნწ არ მეხუმრება , სასწრაფოდ ადექი - კარგი ხო ოღონდ ნუ წიკვინებ , ისედაც მეძინება - თქვა წამოდგა და საწოლზე გაგორდა , მეც სწრაფად წამოვდექი და სააბაზანოში შევიკეტე დიდი ხანი დავყავი , მერე მოვემზადე და სამზარეულოში წავედი საშინლად მშიოდა . ინგრედიენტები მოვნახე და საჭმლის კეთებას შევუდექი .. სულ მალე მთელს სახლში სასიამოვნო არომატი ტრიალებდა რაზეც ალექსანდრემ მოახდინა რეაგირება და სასწრაფოდ გაჩნდა სამზარეულოში .. - მმმ რა სასიამოვნო სუნი ტრიალებს , კუჭი დედას მაგინებს ისე მშია .. იმედია არ მომწამლავს შენი ნახელავი და იცი მზადება - ნუ გეშინია საყვარელო მზადება ვიცი და თუ აესე ძალიან გეშინია ჩემი არ გასინჯო და არც მოიწამლები - რაიყო გავთხოვდით და ენა ამოვიდგითო? - დამცინა - გადი მოემზადე და საჭმელი მიირთვი - ვითომც არაფერი ისე გავუტარე - კარგი წავიდა თუ არა ჩემთვის ცალკე ულუფა ამოვიღე ხოლო დანარჩენში მწარე წიწაკა ჩავყარე .. გასინჯა თუ არა მაშინვე საშინლად აწითლდა , მთელი სახე წიწაკასავით წითელი გაუხდა და იხრჩობოდა , მე მეგონა ენა ეწვოდა და იმიტომ იყო ასე ამიტომ ადგილიდან არ ვიძროდი - მარიამ რა გაურიე საჭმელში - მკითხა ძლივსძლივობით - წიწაკა ძვირფასო - ალერგია მაქვს მარიამ , მახრჩობს წყალიი - ძალიან ავნერვიულდი არ ვიცოდი რა უნდა მექნა .. სულ უფრო და.უფრო ცუდად გამოიყურებოდა ამიტომ სასწრაფო გამოვიძახე და საავადმყოფოში წავედით ... როგორც აღმოჩნდა მას საშინელი ალერგია ჰქონია წიწაკაზე და დიდი რაოდენობის მიღების გამო გახდა ასე ცუდად , გადასხმები გაუკეთეს და სულ მალე სახლში წავედით .. სულ უფრო და უფრო მიჩნდებოდა თავის მოკვლის სურვილი , ამ ორ დღეში.უკვე იმდენი შეცდომა დავუშვი რაც მთელი ცხოვრების მანძილზე არ დამიშავებია.. - მაპატიე რა , არ ვიცოდი ალერგია თუ გქონდა თორემ ასე ნამდვილად არ მოვიქცეოდი - სახლში შევედით თუ არა მაშინვე დავიწყე მან კი რა გააკეთა არც შემომხედა.ისე დატოვა ოთახი , სააბაზანოში შევიდა წყალი გადივლო და დაიძინა .. ნერვებზე ავითხარე მაგრამ რას ვიზავდი დამნაშავე მე ვიყავი და უმიზეზოდაც არ მიბრაზდე ბოდა , ლამის გავგუდე ჩემი სისულელის გამო... მთელი დღე ხან რას ვაკეთებდი ხან რას , ძლივსძლივობით გავიყვანე .. ძილისდრო რო მოვიდა იძულებული ვიყავი შევსულიყავი ოთახში ,პენუარი ავიღე სააბაზანოში შევედი წყალი გადავივლე შემდეგ კი.საწოლში შევწექი , როგორც ჩანს ალექსანდრეს ეღვიძა , ტელეფონში იყო ჩამძვრალი და ვიღაცას წერდა , თან ეღიმებოდა .. ისე მაიგნორებდა თითქოს იქ საერთოდ არ ვყოფილიყავი . - როგორ ხარ ? - ვკითხე სასხვათაშორისოდ - ხომ არ გაწუხებს კიდევ ? ისევ ჩვეულებრივ მაიგნორებდა ... მეც გაბრაზებული გადავბრუნდი და ძილი გადავწყვიტე მაგრამ რა დამაძინებდა საშინელ ხასიათზე ვიყავი , არ ვიცი რატომ იქონია გავლენა მისმა ასეთმა საქციელმა.. - თუ შეიძლება ტელეფონის შუქი ჩააქრე ვერ ვიძინებ მაწუხებს - ბოლოს მაინც ვერ მოვითმინე ვიგრძენი როგორ გაეღიმა , ტელეფონი ჩააქრო გვერდი იცვალა და დაიძინა . მეც მალე ჩამეძინა მეორე დღეს კვლავ ალექსანდრეზე ადრე გამეღვიძა , რომ შევხედე გამეღიმა , ძილისგან ტუჩები გაბუშტვოდა და სასაცილოდ გამოიყურებოდა .. სასწრაფოდ ავდექი , წყალი გადავივლე საჭმელი მოვამზადე და ალექსანდრეს დაველოდე რადგან მასთან სალაპარაკო მქონდა ისიც მალე ჩამოვიდა - ალექსანდრე საჭმელი მზადაა მივირთვათ და სალაპარაკო მაქვს - ვერ გენდობი , შეიძლება ჩემი მოწამვლა სცადო კვლავ - ჩემი გაბრაზება სცადა , მაინც გადავუღე და წინ დავუდგი - გასინჯე , თუ არ მოიწამლები შევჭამ -კარგი - მეც გავსონჯე - დამშვიდდი ? არ ვაპირებ შენს მოკვლას ნუ ღელავ , და გეყოფა სულ ჩემი დამცირების მცდელობა , გეუბნევი სალაპარაკო მაქვს - ხმის ტონი.აკონტროლე ჩემთან როცა ხარ - ოხ ღმერთოოო როგორ მინდა მართლა მოვკლა აღარაფერი ვუთხარი არ მინდოდა ავყოლილიყავი , ამიტომ როდესაც მოვრჩით ყველაფერს მას მივუბრუნდი - ალექსანდრე სალაპარაკო გვაქვს - გისმენ - მითხრა ჩვეულებრივად - ალბათ იცი რომ მე უნივერსიტეტში ბოლო კურსზე ვარ , იმედია იმასაც ხვდები რომ ჩვენი ბიზნესი რომლის გადასარჩენადაც შემირთე ცოლად მე უნდა გადმომეცეს და ამისთვის საჭიროა რომ დავხურო ეს კურსიც - მარიამ ნერვებზე მოქმედებ - მითხრა გაცოფებულმა - შენ რა გგონია ისეთი ნაბი*ვარი ვარ რო სწავლის გაგრძელების უფლებას არ მოგცემ ? -არ ვიცოდი როგორი შეხედულება გქონდა ამასთან დაკავშირებით - ყოველთვის ახერხებ ჩემს ნერვებზე დაკვრას ,ყოჩაღ მარიამ - კი მაგრამ რა ვთქვი ისეთი ? - არაფერი ადგა და წავიდა , არ ვიცი სად მაგრამ შუა ღამემდე არ დაბრუბულა სახლში .. ცოტა ვნერვიულობდი , არ ვიცი რატომ , ალექსანდრეს ვურეკავდი და არ მპასუხობდა საშინელმა შიშის გრძნობამ მომიცვა , რაც უფრო მეტი დრო გადიოდა მით მეტს ვნერვიულობდი .. ამის საბაბი არ მქონია , მხოლოდ იმას ვნატრობდი რომ მას არაფერი დამართნოდა. რამდენიმე საათიანი ლოდინის შემდეგ სინდისის ბოლოძაფი გავიწყვიტე და მის მეგობარს დავურეკე - გამარჯობა , გიორგი როგორ ხარ? -კარგად მარიამ შენ -ბოდიში რა ასე გვიან რომ გაწუხებ , ალექსანდრე შენთან ერთად ხომ არ არის ან ხომ არ იცი სადაა არ დაბრუნებულა სახლში და რაღაცნაირი.შეგრძნება მაქვს - არა , ჩემთან არ არის .. არ ინერვიულო სადმე ბარში იქნება და ალბათ სვავს - კარგი და ბოდიში შეწუხებისთვის როგორც კი დავუკიდე ყურმილი უფრო ავნერვიულდი ,ნეტავ სადარის ალექსანდრე ... გამთენიის 5საათი სრულდებოდა როდესაც კარების ხმა გავიგე , კი შემეშინდა მაგრამ იმედი მაინც მქონდა რომ ალექსანდრე იყო .. არ შევმცდარვარ მაგრამ რაც იქ დავინახე მის დანახვას ისევ სხვა რამ მერჩივნა მენახა .. ალექსანდრე ახლვედიანი მთლიანად სისხლში ამოთხვრილი იდგა კარებში ... ოჰ ღმერთო ჩემო რა ხდება ჩვენს თავს ... ----------------- დადადამმმ ... მოვედი და მოვიტანე მეოთხე თავი . იმედია მოგეწონებათ და ისიამოვნებთ სიყვარულებოო |
 |
|
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
