ცოტა დირთი თავია, ამიტომ ვისაც არ გსიამოვნებთ ასეთი სცენები წინასწარ გაბრთხილებთ.
2 კვირის შემდეგ.
უკვე ჩვენი ამბავი ყველამ იცის, გოგოებმა კივილი დაიწყეს, ჩემმა ძმამ „ვხედავ, რომ ბედნიერი ხარ ამიტომ წინააღმდეგი არ ვარ“-ო. ეს პერიოდი დასასვენებლად წასვლას ვერ ვახერხებდით ხან ალექსანდრეს ქონდა საქმეები, ხან ლუკას და ა.შ. ასე, რომ ხვალ ვაპირებთ წავიდეთ ზღვაზე. სამსახურში უკვე 10 დღეა რაც გავედი, ყველაფერი კაგად მიდის, მეც გამოვჯანმრთელდი. ახლა დამიმთავრდა მუშაობის საათები, გამოვიცვალე და ალექსანდრეს კაბინეტში შევედი. როგორც კი დამინახა მაშივე გაუბედნიერდა სახე და ჩემთან მოვიდა.
-იცი როგორ მომენატრე? ერთთი სული მაქვს სახლში მივიდეთ.- მითხრა თვალებში ჭინკებ ათამაშებულმა. მე გავწითლდი და თავი დავხარე.- ვაბოდებ, როდესაც წითლდები- მითხრა და წელზე შემომხვია ხელები, ამ დროს გამაჟრჟოლა.- და ვაბოდებ, როდესაც ჩემს შეხებაზე სიამოვნებისგან გაჟრჟოლებს.- მითხრა მან, მე უფრო გავწითლდი და ტუჩზე ვიკბინე, ღმერთო არ უნდა გამეკეთებინა ეს, სანდრა რა დაუფიქრებელი ხარ. ვლანძღავდი ჩემს თავს.-მე უკვე გაგაფრთხილე.- მითხრა და წამებში დააცხრა ველურივით ჩემს ტუჩებს. ენა შემომისრიალა მე კიდევ ძალიან მაგრად ვუკბინე ტუჩზე.- კარგი რა, შენს გამო სულ დასიებული ტუჩებით დავდივარ.- მითხრა ვითომ „გაბუტულის“ სახით.
-ვაიმე ჩემს პატარას ეტკინა?- თავი საწყლად დამიქნია- აბა სად მაჩვენე.- ვუთხარი და ჯერ ქვედა ტუჩი დავუკოცნე და შემდეგ ზედა.
-მმმ... ახლა გამიარა- მითხრა მან.
- აფერისტო..-თავი გავაქნიე და გავიცინე.-კარგი წამოდი წავიდეთ, ხვალისთვის გასამზადებელი ვარ.- ვუთხარი და ხელი მოვკიდე.
-კარგი წამოდი წაგიყვანო, რამე ხომ არ გინდა მაღაზიაში?- მკითხა და კარები გამიღო. ჯელტმენივით პირველი მე გამატარა და შემდეგ თვითონ გამოვიდა.
-არა არაფერი არ მინდა, რაც მინდოდა გუშიინ ვიყიდე დღეს უბრალოდ ჩავალაგებ ბარგს.- ვუთხარი და ღვედი შევიკარი.
-კარგი როგორც გინდა.- მითხრა და მანქანა დაძრა, მთელი გზა ხმა არ ამოგვიღია არცერთს ბოლოს ჩემს კორპუსთან გააჩერა.- დღეს შენთან დავრჩები რა.- მითხრა ალექსანდრემ.
-დარჩი მაგრამ ბარგი?- ვკითხე.
-საბარგულშია.
-კარგი წამოდი, ოღოდ არ იცუღლუტო ბარგი მაქვს ჩასალაგებელი.-თითი დავუქნიე გამაფრთხილებლად და გავიცინე.
-კარგი.- მითხრა სიცილით და მანქანიდან გადმოვედით და სახლში ავედით.
-მე ჯერ უნდა წყალი გადავივლო, შენ რაც გინდა ის გააკეთე.- ვუთხარი მას.
-მეც გადავივლებ წყალს.- მითხრა მან, მე თავი დავუქნიე და აბაზანაში შევედი. ხუთ წუთში კარებზე მიკაკუნებს ალექსანდრე.- უნდა შემოვიდე მეც მინდა წყლის გადავლება.
-მოიცადე ხუთ წუთში გამოვალ- ვთქვი მაგრამ ზუსტად მაგ წამს შემოვიდა ალექსანდრე, გაიხადა და ჩემთან ერთად დადგა წყლის ქვეშ- კარგი რა ალექ...- უცბათ ტუჩებზე დამაცხრა და არ გაჩერებულა სანამ ორივემ წყალი არ გადავივლეთ. ონკანი დავკეტე და ალექსანდრეს მოვშორდი.
-ასე კარგად ჯერ არასდროს მიბანავია.- მითხრა მან, მე კიდევ გავწითლდი. ცხვირზე მაკოცა და პირსაწმენდი შემოიხვია, მე ხალათი ჩავიცვი და ისე გავედით აბაზანიდან. მან უცბათ ჩაიცვა, მე კიდევ ისევ ხალათით ვიდექი.
-გადი უნა ჩავიცვა.- ვუთხარი მას.
-ვითომ ჯერ შიშველი არ მინახიხარ, რისი გრცხვენა მიდი ჩაიცვი.- მითხრა, მეც უცბათ გავიხადე ხალათი და გადავვიცვი იისფერი პენუარი. უცბათ მომვარდა, კარადას ამაკრო და მომთხოვნად დამაცხრა ბაგეებზე, დრო იხელთა და ცალი ხელი პენუარის ქვეშ წელზე შემომისრიალა და წამებში გამაძრო, მეც არ დავაყოვნე და მაიკა გადავაძვრე, ის მაიკაც უმისამართოდ ვისროლე ძირს. ალექსანდრემ საწოლზე გადამაწვინა, მისი ენა როდესაც ჩემს მკ*რდძე ვიგრძენი, ხმამაღალი კვნესა აღმომხდა, შემდეგ კბილებითაც წაეთამაშა, ტუჩები ყელზე აასრიალა და ნიშნების დატოვება დაიწყო, მე ვკვნესოდი რაც უფრო ათამამებდა მას. უცბათ ქვედა საცვალი გამაძრო და თვალებში შემომხედა იმის დასაზუსტებლად, რომ მზად ვიყავი, მე მივხვდი მის მზერას და თავი დავუქნიე თანხმობის ნისნად, უცბათ ვიგრძენი ტკივილი და ობოლი ცრემლიც ჩამომიგორდა, მაგრამ ტკივილი მალევე შეცვალა სიამოვნების შეგრძნებამ და მე მის სახელს ბოლო ხმაზე ვკვნესოდი, რაზეც მას ორმაგად უძლიერდებდოა სიამოვნების შეგრძნება. მალევე მივაღწიეთ სიამოვნების მწვერვალს და ორივე ღონგამოცლილი მოვშორდიტ ერთმანეთ.- მიყვარხარ.- ამ სიტყვების გაგონებისას უზომოდ ბედნიერი ვიყავი.
-მეც მიყვარხარ... მაგიჟებ.- ვუთხარი და თავი მკერდზე დავადე, მანაც ძლიერად შემომხვია ხელები და ასე გადავევი მორფეოსის სამყაროში. დილით ადრე გავირვიძე, ბარგი ჩავალაგე, გავემზადე და ალექსანდრეც გავაღვიძე, ვისაუზმეთ და გოგოებს და ლუკას მივწერე, რომ 15წუთში მათთან ვიქნებოდით. ჯერ ჩემს ძმას და მის გოგოს გავუარეთ და შემდეგ გოგოებს. მთელი გზა სიმღერები ბოლო ხმაზე გვქონდა აწეული და სასაცილო ისტორიებს ვყვებოდით, ბოლოს როგორც იქნა ჩავედით და სასტუმროში გადავნაწილდით: მე და ალექსანდრე, ლუკა და ანასტასია, ნინი და თიკო. გადავწყიტეთ ჯერ დაგვესვენა ნომრებში და ორ საატში შევხვედროდით კაფესი ერთმანეთს, რომ ზღვაზე გავსულიყავით.

//////////////////////////////////////////

უზომოდ ბედნიერი ვარ, რომ საიტის "გადარჩენის" ამბავი გავიგე. და აი ჩემი ახალი თავიც მზადაა, ვერ დავდე იმის გამო, რომ ატვირთვის უფლება არ მქონდა, მაგრამ ჩემი აზრით ეს საუკეთესო გადაწყვეტილება იყო, რომ ხალხს ჩაერიცხა თანხა.
მადლობა, რომ კითხულობთ. არ ვიცი ამ თავზე რა აზრის იქნებით, რადგან ცოტა დირთია, ამიტმ თქვენი აზრი დააფიქსირეთ გთხოვთ.