- დაახვიე - ხელი ვკარი და გარეთ გავარდი ჩემი ნივთებიანად
- ეს ის არის ვინცჩვენ გვჭირდება
ისე გავდიოდი გარეთ რომ აღარაფრისთვის მიმიქცევია ყურადღება არც მესინოდა,მხოლოდ რონის სიტყვები მიტრიალებდა თავში , ის მე საერთოდ არ მიცნობს .
შარფი კარგად შემოვიხვიე კისერზე და გზა თავ აწეულმა გავაგრძელე „კაფემდე“ არ მინდოდა დამეგვიანა თორემ მშობლები კითხვებს დამისვემდნენ თუ სად ვიყავი რატომ დავიგვიანე რაც ძალიან არ მაწყობდა , კიბეებზე ისე ამაყად ავედი , მაგრამ მაინც წამოვკარი ფეხი კიბის საფეხურს , კიდევ კაი ჩქარი რეაქცია მქონდამ თორემ ალბათ დავეცემოდი .
- დღეს აღამოს ჩვენი ხალხი გამოგივლის და ათისთვის მზად იყავი - ზურგს უკან კოლინის ხმა გავიგე
- რომ გადავიფიქრო ? _ უკან არც მიმიხედია ისე ვუპასუხე
- ჩემთვის სულერთია შეუცვლელი არავინაა მაგრამ ტომს და რონის მოსწონხარ ისინი შენ რაღაცის მოხიბლე , ისიც ხომ იცი ესე მარტივად არ შეგეშვებიან ისინი
- ეს გაფრთხილებაა ?
- არა უბრალოდ ფაქტის წინაშე გაყენებ რაც უფროეწინააღმდეგები მათ მიტ უფრო მოწონხარ _ კოლინმა მხრები აიჩეჩა , ამის მერე შებრუნდა და წავიდა
კლუბიდან გამოვედი , ჯერ კიდევ კოლინის სიტყვებზე ვფიქრობდი , ანუ რა გამოდის რაც უფრო ვეწინააღმდეგები მათ მით უფრო მეტი ინტერესი აქვთ ჩემს მიმართ ? ესიგი თუ შევწყვეთ შეწინააღმდეგებას შემეშვენიან ? შეასრულებენ კი ისინი საკუთარ სიტყვას . კაფებდე გზა ძალიან ხანმოკლე მეგონა.
ეს 3 ადამიანი .... ისინი ძალიან უცნაურები არიან , რომლებსაც კი როდესმე შევხვედრილვარ . კოლინთან შესაძლებელია საერთო ენის გამონახვა და მოლაპარაკება მარტივია , რონი და ტომი კი შეუძლებელნი არიან მათი გაგება რთულია , ვერ გაიგებ თუ რა უტრიალებთ მათ თავში. ისიც ძალიან მაკივებს თუ როგორ უძლებს მათ კოლინ.
არცერთი ჩემი მეგობრისთვის არ მითქვამს მომხდარი ამბის შესახებ , კაეში მისულს ძველი ლილიანი გავხდი , შეკვეთები მიმქონდა და ჩვეულებრივ ვემსახურებოდი კლიენტებს, როგორც კი ჩემი სმენა დასრულად სახლში გავიქეცი . მშობლები კი დარჩენი ისინი 11 საათამდე მუშაობენ . მე კიდევ ათისთვის სახლში უნდა ვყოფილიყავი .
მზადება დავიწყე ისე რომ არ მისადილია , დაჯერება არ შემიძლია რომ მე მათ ვეხმარები ნამდვილ ბანდიტებს , ეს ხომ ცუდია , რა ჯადაბას ვაკეთებ , ნუთუ რონი მართალი იყო და მე მათნაირი ვარ .. არა უბრალოდ მე სხვა გამოსავალი არ მაქვს ამით ჩემი მშობლების და მათი კაფის დაცვას ვცდილობ , იმედია ისინი საკუთარ სიტყვას შეასრულებენ .
საკესთან მივედი იქიდან კი სულ სხვა ლილიანი მიყურებდა , ეს მე არ ვიყავი , ჩემში რაღაც შეიცვალა მაგრამ არ ვიცი რა , საკუთარ თავს მოვაშორე თვალი , ამ საღამოსთვის ავირჩიე მუქი მწვანე კაბა , ფეხზე ბათინკები ჩავიცვი ქუსლების გარეშე, თმები ნაწნავებად გავიკეთე და ქვემოთ ჩავედი როდესაც კარზე დააკაკუნეს , კარების გაღებისას იქ პოლი იდგა , და გაბრწყინებული სახით მიყურებს
- ო ეს ის არ არის რაც გვინდა - მისი ბედნიერი სახე შეეცვალა
არც შეუკითხია პირდაპირ სახლში შემოვიდა , რონი რომელიც მუდამ თავაზიანობაზე ქონდა აქცენტი გაკეთებული , ტომა ამ სიტყვის მნიშვნელობა არც კი იცოდა , პირდაპირ მდივანზე დაჯდა.
- რა არ მოგწონს? - დავინტერესდი , როდესაც ბიჭს მიუახლოვდა
- ჩაიცვი ვერცხლისფერი კაბა , ეს მაკიაჟი კიდევ მოიშორე , შენ რა პირველად გაიკეთე მაკიაჟი ? _ ბიჭს არც კი შემოუხედია ისე მითხრა , ჟურნალის თვალიერება გააგრძელა
- მე ვიფიქრე ....
- არა შენ უნდა გავდე საყვარელს სკოლის მოსწავლეს და შეიხვიე შენი ... _ ბიჭმა თავი აწია ჟურნალიდან .
ჩემი დათვალიერება თვიდან ბოლომდე დაიწყო, ბოლოს კი მისი მზერა ჩემს მკერდძე შეჩერდა , ხელები მკერდთან გადავიჯვარედინე . არ მომწონს ასე რომ მათვალიერებს
- გასაოცარია ის მართალი იყო შენთან მიმართებაში , გეხმარება შენი შეწინააღმდეგება ? _ ტომი ადგა და ჩემსკენ წამოვიდა
მისი ღიმილი შეიცვალა , კოლინის სიტყვები გამახსენა , რომ მათან მიმართებაში , გადავწყვიტე არ შევწინააღმდეგებულიყავი , ერთ ადგილზე გავიყიდე და მას დავაკვირდი
- რა ? _ ბიჭეს გავხედე ხელები კი მკერდიდადნ ჩამწიე
- მართალია ეს დიდხანს გაგრძელდება , ბავშობიდან ტვინს მიტედიენ ათასი ს**ბით , შენი მკერდი უნდა დავფაროთ , ბინტი გააქვს ? _ ტომის სახე ახლა ბედნიერებას ასხივებდა
ვერ კი მოვასწრი რეაგირება ისე შეიცვალა მისი ხასიათ , ერთ მომენტში ის ანგელოზია მეორე მომნტში კი ფსიქოპატი , მისი ხასიათი წამებში იცვლება , თავი დავუქნიე , ტომა კი თავზე ხელი გადამისვა და ჩემი ვარცხნილობის დატოვება მთხოვა ვერ მოვითმინე და მაინც ვუთხარი
- ძლიან უცნაურად იქცევი
- ბიპოლარული აშლილობა მჭირს , და პრობლემა მაქვს საკუთარ სიფიცხესთან , მკურნალობის კურს გავდივარ - ბიჭმა მხრები აიჩეჩა და გახარებული იყო იმით რომ მისით დავინტერესდი
ამ მოვლენებს გამო ჩემს თავში ქაოსი იყო , მე ახალი გავიგე ბრუკლინელ სამეულზე და არამხოლოდ მასზე . ყველაფერი ისე ჩქარა ვითარდება ასე მგონი ჩემს თავს კი არ ხდება ეს ყველაფერი არამედ სხვას, და ეს ყველაფერი კი მე მესიზმრება.
ჩემს ოთახში ავედი , ბიპოლარული აშლილობა ? ნეტა რატომ არ მიკვირს . სერი კაბა გამოვიღე და როგორც ტომა მითხრა მკერდი ბინტით დავითარე , მაკიაჟი მოვიშორე და ისევ ქვემოთ მისაღებ ოთახში ჩავედი , ტომი კი რაღაც კინოს უყურებდა და იცინოდა .
- ასე უკეთესია
ბიჭი ჩემსკენ შემობრუნდა , შემფასებლური სახით მათვალიერებდა თავიდან ბოლომდე , მისი სახის გამომეტყველებით მივხვდი რომ ყმაყოფილი იყო თუ როგორ გამოვიყურებოდი ...
- კი ახლა შეგვიძლია წავიდეთ - ის ძალიან გახარებული იყო , პირდაპირ გასასვლელისკენ წამიყვანა .
ჩემს მშობლებს კი პატარა წერილი დავუტოვე , რომ ოდესაც მოვიდოდნენ არ გავეღვიძებინე . იმედია ჩემი მეზობლები არ დაინახავდნენ არასასურველ სტუმრებს და არ ერტყოდნენ მათ . სახლიდან ზუსტად 10 საათისთვის გავედით როგორც დაგეგმილი იყო .
სახლის წინ უკვე იდგა მეორე შავი ავტომობილი , სახლის კარები ჩავკეთე და ტომს გავყევი
- შენ იმ ავტომობილში უნდა ჩაჯდე
- კარგი
მანქანის კარი კაცმა გამიღო მე კიდევ , მორჩილად ჩავჯექი , ტომი უკვე წავიდა , ჩაჯდომისას ვიღცის სილუეტი დავინახე . რა თმაუნდა ეს ისაა , ახლა მივხვდი რომ მცველმა მისი ნებით არ გამიღო ავტომობილის კარები , წინ მძღოლი და პირადი დაცვა ისხდნენ .
- გამარჯობა
- გამარჯობა ლილიან - რონიმ თავი შემოაბრუნა და გამიღიმა
თავი შევაბრუნე რომ მიმეხვედრებინა , აღარ არ ვაპირებ მასთან ურთიერთობას , მე და რონის არაფერზე მაქვს სალაპარაკო მასთან , მუხლები კაბით დავიფარე და ფანჯრიდან გავიხედე . გადავწვიტე მთელი გზა დამეიგნორებინა
- თქვენ ყოველთვის ასრულებთ თქვენს სიტყვას ?_ დავინტერესდი ისე რომ არც კი შემიხედია ბიჭზე
- რათქმაუნდა - მოკლედ მიპასუხა
მისი ხმაში თვითყმაყოფილება იგრძნობოდა , ყველა მგზავრნი ჩუმად ვისხედით , რონიმ მაინც ვერ შეძლო მისი ცნობისმოყვარეობის დამორეჩილება , ჩემსკენ მოჩოჩდა მის მზერას ვგრძნობდი , მაგრამ მის დაიგნორებას მაინც ვაგრძელებდი .
- შენ იცი რას ნიშნავს შენი სახელი ?
- არა და არც მაინტერესებს
- ლილიანი სახელი ნიშნავს ყველგან და ტოველთვის დომინანტს , მას არ აშინებს სირთულეები პირიქით მოწინააღმდეგე რა ცუფრო ძლიერია მით უფრო ასწორებს მას მიწასთან - რონიმ კმაყოფილმა დაამთავრა საკუთარი სიყვა
- ეგ ჩემზე არა _ ვუარყავი
- ნუთუ ?
- მე ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვარ, არავისგან გამორჩეული , არც მსურს ბრბოს რომ გამოვეყო - თავს ვიკავებდი რომ არ შემეხედა მისთვის
- ნორმალური და ჩვეულებრივი გოგო ჩვენ არ დაგვეხმარებიდა , შენ რომ სხვანაირი იყო ახლა პოლიციაში იქნებოდი და დაწერდი წერილს , ან ისტერიკას გამართავდი - რონი მომშორდა და ისევ მი ადგილს დაუბრუნდა
რონი ამჯერადაც მართალი აღმოჩნდა , იქნებ არ მინდოდა დანებება მათან , ისინი ჩემზე ათასჯერ ძლიერები არიან მაგრამ მაინც . რონი საერთოდ არ მაშინებდა , უბრალოდ მინდოდა ჩემი თავისთვის დამემტკიცებინა რომ შევძლებდი ჩემი თავის დაცვას . კოლინის სიტყვები სულ დამავიწყდა და მისკენ შევტრიალდი
- სხვა გზა არ მქონდა ? _ დავიჩურჩულე
- არა სხვა გზა ყოველთვის არსებობს , უბრალოდ შენ გაინტერესებს ჩვენი ცხოვრება , თან სასიამოვნოდ გეშინია, შენ კი მალე მოგინდება რომ ეს ყველაფერი არ დასრულდეს - რონიმ საკუთარ ტყავის ხელთათმანს დახეთა
- არა უბრალოდ თქვენს მოშორებას ვცდილობ _ მასთან მივიწიე
- მე ნუ მაბოლებ _ სიტყვები მომიგდო
როგორ ვერ ვიტან ამ ჟესტ , ჩემი თავიდან მოშორება უნდა და სიტყვები მომიგდო , მაგრძნობინა რომ უნდა მომეკეტა , რონის ხელზე დავარტყი , მისი ხელი ჩემს ხელზე აღმოჩნდა , მართალია მტკივოდა მაგრამ მაინც არ ვაპირებდი ეს მისთვის მეჩვენებინ.
- შენ იცი რომ ბუნებამ დაგაჯილდოვა ნიჭით ? შენი გონება სხვანაირად აზროვნებს ,ლილიან არ გავხარ სხვებს არ უყურებ რომანტიკულ კინოებს , ყველა ნაბიჯი დაგეგმილი გაქვს , იმ ბიჭს ყურადღება მიაქციე ? კლუბში ისე მოხვედი ვერავინ შეგამჩნია და ისე გახვედი თითქმის ყველა „კარიდორი“ იცოდი . ლილიან შენ სინდისი იმის გამო კი არ გაწუხებდა რომ გაჩუმდი და არ თქვი მკვლელობის შესახებ არამედ იმიტომ რომ შენ სინდისი არ გაჭუხებდა . მაგრამ ხანდახან იღვიძებს და თავს გახსენებს _ რონი ნელ-ნელა და ჩურჩულით მეუბნებოდა თითოეული სიტყვები
- გამიშვი და რომელ ბიჭს გულისხმობ ? _ ხელის გამოწევა ვცადე მაგრამ ტყუილად ისევ უკან დამქაჩ
- ის რომელიც ვერანდაზე იდგა , პირველივე წუთიდან საეჭვო მოგვეჩვენა არა
- არა
- როგორც გინდა გააგრძელე თავის მოტყუება _ ხელი გამიშვა და მთელი გზა აღარ დამლაპარაკებია .
ჩვენ ერთ საწყობში მივედით იქიდან კი მე სხვა მანქანაში გადამსვეს იქ კიდევ სხვა კაცი მაძლევდა ინსტრუქციას , ვცდილობდი ყველაფერი დამემახსოვრებინა და მესწავლა . ამ კაცს მიყვადა ახალი მსვეპლები იმ პედოფილისთვის , მაგრამ მალევე ბრუკლინელი სამეულის მხარეს გადავიდა , მე კიდევ მისი ახალი მსხვერპლის სახით მივყავდი , კლუბის წინ გავჩერდით ისინი მცველებისთვის სპეციალურ გასათიშ ხსნარს ამზადებდნენ , ყველა გადავიდა ჩემს გარდა მანქანიდან , ფანჯარასთან კი ჩემთვის ნაცნობი სახეები მოვიდნენ რონი , კოლინი და ტომი .
- გეშინია - ტომი ფხუკუნებდა და და ამავდროულად საკუთარ ხელეფს ათბობდა აშკარად მისი ხელთათმანები სადღაც დატოვა
- ის ხო ცუდი ადამიანია ? - ისე დავსვი კითხვა , ვცდილობდი მარტო კოლინისთვის მეყურებინა
- კი ის ცუდი ადამიანია , პოლიცია მას კი ჯერ არ დაიჭერს შენ კიდევ კარგ საქმეს გააკეთებ , აბა წარმოიდგინე მის გამო მომავალში კიდევ რამდენი ბავშვი დაზარალდება _ კოლინმა თავი დამიქნია
ყველა გამამხნევებელ სიტყვებს მეუბნებოდა რონის გარდა , ის გარემოს ათვალიერებდა ამავდროულად მე მაიგნორებდა
- წარმატებები ლილუშა _ ტომა თვალი ჩამიკრა და გამეცალა
- მადლობა _ რატომღაც მომინდა მადლობა მეთქვა
- მთავარია არ შეგეშინდეს _ კოლინმაც წარმატება მისურვა და გამეცალა
ფანჯრის აწევას ვაპირებდი როდესაც რონი ნაგლური ღიმილითღ მომიახლოვდა , მეკიდევ მძღოლს გავხედე , მალე ალბათ გავიდოდით
- ლილიან ?
ვერ გადამეწყვიტა შემეხედა თუ არა ბიჭისთვის , ის სიევ მისას გააგრძელებდა მე კიდევ მასთან საუბარი არ მსურდა , რამდენჯერმე დამიძახა სახელი მაგრამ ხმა არ გავეცი ბოლოს კი ავტომობილიდან გადამამიყვანა რომ ჩემთან საუბარი შესძლებოდა , წარმოდგენა არ მაქვს რა ხდება მის თავში .
- ლილიან
- გისმენ რონი
- წარმატებები _ გამიღიმა და მანქანას მოშორდა
მორჩა ? ამიტომ მეძახდა ესეთი ენთუზიაზმით , მხოლოდ იმიტომ რომ წარმატება ესურვებინა ? რონი საკუთარ მანქანას მიუახლოდვა და მეგობრებთან საუბარი განაგრძო მე კიდევ მათ მიერ მოცემული ჩანდა დავიდე მუხლებზე .
ახლა მთვარია ყველაფერი გავიმეორე , იქ სადაც მივალ კარები შიგნიდან უნდა გავაღო , ბევრს ნანახი არც აქვ ის საიდუმლო ოთახი რომელიც კლუბის მეპატრონეს აქვს , ვისაც ნანახი აქვს თქვა რომ მარტო შიგნიდან უნდა გავაღო , რადგან ბუნკერს გავს.
კოლინისთვის გავაკეთე სახე თითქოს ვნერვიულობდი და მეშინოდა , ამის გამო იცინოდა რონი . მან იცოდა რომ სინამდვილეში არ მეშინოდა და არც ვნერვიულობდა. მეთვითონაც მინდა რომ ვნერვიულობდე , ვგრძნობდე შიშს მაგრამ თავს ისე მშვიდად ვგძნობ როგორც არასდროს . ჯანდაბაშიც წასუხალ რონი.
შეცდომებისთვის ბოდიშ ვიხდი ....