დილით კიდევ რეისი მქონდა, ნელ-ნელა ვგრზნობდი რომ გონება მებინდებოდა. ასე სუსტად არასდროს ვყოფილვარ. დილის 8 საათი იყო მე და კრისტი აეროპორტს ვტოვებდით გასასვლელთან მუხლებში სისუსტე ვიგრძენი.
-კრისტი ცუდად ვარ- მხოლოდ ამის თქმა მოვასწარი და მოწყვეტით დავეცი. ბუნდოვნად მესმოდა კრისტის განწირული ყვირილი,მერე დავინახე ბექა როგორ მომვარდა ხელში ამიტაცა და ექიმის კაბინეტში სირბილით შემიყვანა. ნიშადურის საშინელი სუნი ვიგრძენი და წამებში მოვედი გონს.
-ვიკაა.-აკანკალებული ხმით დაიძახა ჩემი სახელი.
-კარგად ვარ-წამოვიწიე.
-ცუდი ფერი გაქვს. შვილო ორსულად ხომ არ ხარ-ექიმმა მშვიდად მკითხა.დაფეთებულმა კარებთან მდგარ ბექას გავხედე. თვალებ გაფართოებული მიყურებდა.
-არა ექიმო სამიდღეა არაფერი მიჭამია.
-მერე აბა ეგრე როგორ შეიძლება. სულ დიეტებზე ფიქრობთ ეს გოგოები. თითქოს კაცები ძაღლები იყვნენ ძვლებს რომ ეტანეოდნენ რა-თავს აქნევდა და მსაყვედურობდა. -ეს ვიტამინები მიიღე და თავს გაუფრთხილდი. დედი დაეხმარე გოგონას სახლამდე მისვლაში გზაში ცუდად არ გახდეს კიდე. -ბექას გახედა.
-კი მე წავიყვან სახლში. -მშვიდი ხმით თქვა. კრისტი ადგომაში დამეხმარა.
-ვიკა ძალიან შემაშინე.
-კრისტი შენც წაგიყვან.-ბექამ ორივეს გადმოგვხედა.
-დიდი მადლობა.
-დამელოდეთ მანქანას მოვიყვან.-მშვიდი ნაბიჯით წავიდა.
ჯერ კრისტი დატოვა სახლთან შემდეგ ჩემი სახლისკენ წავიდა.
-მადლობა.
-ჯერ არ მივდივარ. მერე გადამიხადე მადლობა- მკაცრი ხმით მეუბნებოდა. სადარბაზოსკენ დაიძრა.-ჰა არ მოდიხარ?- ავედით სახლში .-კარტოფილი გაქვს?
-კი. არ შეწუხდე შენ მე თვითნ მივხედავ საკუთარ თავს.
-რო ხედავდი მაგიტომაც გაწექი იატაკზე დღეს. -პერანგის ღილები მაჯასთან შეიხსნა და აიკეცა. მიდი შენ მოწესრიგდი მე მანამდე გაგიკეთებ.
-არ მინდა მართლა, შენც დაღლილი ხარ.
-ნუ მეპასუხები. -ხმა არ მომიღია სააბაზანოში შევედი და იქიდან გამოსულს საოცარი სურნელი ტრიალებდა ჩემს სამზარეულოში. ბექა მაგიდასთან იჯდა ხელებში ჩაერგო თავი.
-მოვედი.-ხმადაბლა ვუთხარი, მალე წამოდგა, თვალები ელლეოდა. -მოდი ვჭამოთ და დღეს აქ დარჩი.
-შენთან?-დაბნეული იყო.
-სხვა ოთახიც მაქვს.-გავუღმე, თეფშები დავაწყე მაგიდაზე.
-იცოდე გიყურებ კარგად უნდა ჭამო. -თავი დავუქნიე და გმრიელედა დავიწყე კართოფილის ჭამა. სამან მე მაგიდა ავალაგე და ჭურჭელი დავეცხე, ბექას დივანზე ჩასძინეია. ფეხზე ფრთხილად გავხადე,პლედი დავაფარე და ტელევიზორი გავთიშე.უკვე ღამის 9 საათი ხდებოდა კარებზე კაკუნი რომ გავიგე. სწრაფად გავიქეცი არ მინდოდა გაღვიძებოდა.[
-ვიკ როგორ ხარ კრისტიმ მითხრა..-შემოვიდა და დივანზე მძინარე ბექა რომ დაინახა გაჩუმდა და დაბღვერილი სახით გამომხედა.
-ჩუ ნუ ხმაურობ, წამო სამზარეულოში მოგიყვები ყველაფერს. -კარები დავხურე და ფეხაკრებით შევედი სამზარეულოში.
-გისმენ.-სკამზე ჩამოჯდა.
-ბექამ მომიყვანა სახლში , საჭმელი გამიკეთა და მერე ჩაეძინა. ხომ არ გავაღვიძებდი.
-ვიკა შენი საქმისა შენც იცი, უბრალოდ არ მინდა გული გეტკინოს..
-გეგა ჩვენს შორის არაფერი ხდება. -ლაპარაკი ბექას შემოსვლამ შეგვაწყვეტინა.
-გამარჯობა გეგა-ძილისგან თვალები საყვარლად დასიებოდა. -მე უნდა წავიდე. -ხმადაბლა თქვა.
-გამარრჯობა ბექა.
-სამსახურში შევხვდებით.-გაგვიღიმა და მოწყენილი სახით წავიდა.
-აი ეს მაგიჟეს-გეგას გავხედე და ხელი ბექას მხარეს გავიშვური რომელიც უკვე წასული იყო.
-მოკლედ რა.-გაეცინა.-მაჭამე რამე.
-ბექას შემწვარი კარტოფილი მაქვს.
-ხოდა კარგია მაჭამე.
მეორე დღეს სახლიდან არ გავსულვარ, მაღაზიაში ჩავედი და სახლისთვის პროდუქტი ამოვიტანე. სახლში ვიყავი საღამოს ტელევიზორს უაზროდ ვახვევდი.კარების ხმა იყო, ზლაზვნით წამოვდექი.კარები გავაღე და ბექა დამხვდა ცალი ხელი მაღლა აეწია და კედელს მიყრდონობოდა.
-სახლში ვერ გავძელი.-დამნაშავის ხმით მითხრა.
-შემოდი-გამეღიმა.სახლში შემოვიდა და სავარძელში მოკალათდა.
-დალევ რამეს?-მის წინ დავდექი და პასუხს დაველოდე.
-ყავას თუ არ გეზარება.-ჩამათვალიერა და თბილ შარვალზე შეაჩერა მზერა, ჩაეღიმა.
-ნუ დამცინი.-გამეცინა.
-არა უბრალოდ აქამდე სექსუალურ ქალად გიცნობდი. ახლა კიდე საყვარელ გოგოს გავხარ.-გაეღიმა.
-რძიანს დალევ დალევ თუ ურძეოს?-თავი გამოვყავი
-მმმ რძიანს.-ყავა მალევე გავაკეთე ორისთვის და მაგიდაზე დავდგი.
-რა ხდება ჩვენს შორის ვიქტორია.-ყავა მოსვა და სახე მალევე დაუსერიოზულდა.
-რას გულისხმო ბექა.
-იცი რასაც. გთხოვ დღეს მაინც იყავი გულწრფელი.
-გთხოვ დღეს მაინც შეეშვი მაგ თემას.-სახიდან თმეი გადავიწიე და მუდარის მზერით შევხედე.
-ოდესმე მოგიწევს ამაზე ლაპარაკი. -თავი დავუქნიე.
-მომიყევი რამე შენზე, ბექა შენ ჩემი წარსული ასე თუ ისე იცი მე კიდე არაფერი ვიცი შენზე. -გავუღიმე და შოკოლადის ფილა მოვტეხე კბილებით.
-ჰმმ..-გაეცინა.-დედის ერთა ვარ, მშობლებთან 22 წლამდე ვცხოვრობდი მერე ნელ-ნელა გადავედი სხვაგან, არ მინდოდა მათზე დამოკიდებული ვყოფილიყავი.სანამ ბანკში დავიწყედი მუშაობას პატარ-პატარა ბიზნესები მქონდა. მერე ბანკში დავიწყე და ბოლოს აეროპორტში ავღმოვჩნდი,ბავშვობის მერე არავინ მყვარებია, არც ქალების მუსუსი არ ვარ.ხოო კიდე რა გითხრა-ჩაფიქრდაა.
-მომავალში რა გინდა რომ გქონდეს.
-მომავალში მინდა ლამაზი ცოლი და შვილები.-ჩაეღიმა ჩემს გაოცებულ სახეს რომ შეხედა და თავი მალევე დაბლა დახარა.იმ საღამოს ბევრი რამ გავიგე მასზე, უფრო მეტად გამიჩნდა სურვილი მასთან ყოფნის.