-გოგოებო გადაწყვეტილება მივიღე... - და ჩემი გადაწყვატილების შესახებ ვილაპარაკეთ, შემდეგ კი დასაძინებლად დავწექი.
დილით შვიდ საათზე გამეღვიძა, ცოტახნით აივანზე გავედი, სავარძელში მოვთავსდი ყავით და დავიწყე ფიქრი, ნეტავ როგორ ვუთხრა? ცუდად რომ გამომივიდეს?
ნახევარი საათი ვიჯექი აივანზე შემდეგ მათეს ოთახში გავედი საწოლში ჩავუწექი და შიშველ სხეულზე ავეხუტე, მან ვერ გაიგო. ცოტახანში ჩამეძინა...
-ნია, ნია სიყვარულო გაიღვიძე...- ეს სიტყვები მაღვიძებს და ნელ-ნელა ვახელ თვალებს.
-რა, რა ხდება?- ვკითხე დაბნეულმა.
-ცხრა საათია იცი? სკოლა უკვე დაიწყო და მეც ჩამძინებია და ვერ გაგაღვიძე.
-ვაიმე გოგოები.-
-ნუ ღელავ დავურეკე და მითხრე რომ მივიდნენ.
-მოიცადე, მოიცადე როგორ მივიდნენ დროზე მე არ ვაღვიძებ ხოლმე?
-ისა... იცი? სინამდვილეში მაღვიძარას სამივე აყენებს, უბრალოდ მოსწონთ რომ გაწვალებენ ხოლმე.
-მოიცადე, მოიცადე რაა?- უკვე ვყვიროდი გაცოფებული.- დაგასამარეეეებთ.- დავიყვირე და ოთახში გავიქეცი, მათეც გამომეკიდა, ტელეფონი ავიღე და მათთან დავრეკე.
-ალო...- (ანიტა)
-სამივეს დაგასამარებთ, ჯობია არ დამენახოთ, კარგად.- და გამწარებულმა გავუთიშე, მათეს გავხედე და იცინოდა.
-რა გაცინებს?_ ვკითხე გამწარებულმა.
-არა ისე უბრალოდ.- ცდილობდა სიცილი შეეკავებინა.
-გაფიცებ თუ დამცინი იმათთან ერთად დაგასამარებ.- ვუთხარი და ყელზე მოვუჭირე.
-კარგი, კარგი დამშვიდდი.- მითხრა და ხელი მომაშორებინა.- წამოდი, მეც დავაგვიანე და დღეს აღარ წავიდეთ, ფილმს ვუყუროთ და პოპკორნი ვჭამოთ, ხომ იცი როგორ მიყვარხარ არ მაპატიებ?- მითხრა საწყლად.
-მარტო პოპკორნისა და ფილმის გულისთვის.
-კარგი აფერისტო, კარგი.- ჩამეხუტა.
-აფერისტი?- უცბათ წამოვენთე.
-არა არა კაცო მოგესმა.- უცბათ დამაწყნარა.
-იმედი მაქვს მომესმა.
-კი კი მოგესმა, წამოდი ფილმი ავარჩიოთ.
-ოკ წამო.- მისაღებში გავედით, პოპკორნი, კოკა კოლა, ჩიფსები და შოკოლადები მოვიმარაგეთ და დავჯექით ფილმის ასარჩევად.
-აბა პრინცესა რას ვუყუროთ.- მკითხა მათუკიმ.
-აუ მათუკი გთხოვ Frouzen-ს ვუყუროთ რა.
-ჯერ ერთი მათუკი არა და მერე მეორე რა მეელზება და მეანება ჰა?
-ხომ იცი ჯერ კიდევ არ მიპატიებია, ხოდა ყველაფერს შემირულებ.
-ხო კაგი.- მითხრა და დანანების ნიშნად ხელები ზევით აწია.
-ჩემი ჭკვიანი ძმა.-ვუთხარი, ლოყები გავუწელე და ყელში ვაკოცე, ვაბოდებ ყელში კოცნაზე.
-მოდი, მოდი ვუყუროთ.
ელზას და ანას ყურებას მოვრჩით და ყკვე თერთმეტი იყო.
-ახლა რა გავაკეთოთ.-ვკითხე მათუკის.
-წამოდი, რომელიმე მაგარ კაფეში წავიდეთ, შემდეგ მმმ... როლიკებით საკატაოდ სკეიდ-პარკში წავიდეთ, რამდენი ხანია იქ აღა ვყოფილვართ.
-აუუუ მაგარი იდეაა და მერე ბამბის ნაყინებიც ვჭამოთ კარგი?-ვკითხე საყვარლად.
-კარგი ჩემო ცხოვრება, მიდი ახლა ასკუპდი, გაემზადე და წავედით.
-კარგი ჩემო ბაჭია.
-ბაჭია? ახალი ზედმეტსახელია?
-კი მათუკი.- ვუთხარი და ზევით ავედი, შხაპი მივიღე და ჩავიცვი თეთრი მაღალ წელიანი შორთი და შავი საროჩკა, ფეხზე წითელი მაღლები მოვირგე, მცირეოდენი მაკიაჟი გავიკეთე, ტელეფონი ავიღე და ქვევით ჩავედი. მათუკიც ჩამოვიდა, მუქი ლურჯი ჯინსის შარვალი ეცვა, ზემოდან თეთრი საროჩკა, ხელზე საათი ეკეთა.
-ოჰოო, მაღლებიც დაგვიმუღამებია.- მითხრა სიცილით.
-ხო აბა რა, წავედით?
-წავედით.- გარეთ გავედით და მათეს მანქანაში ჩავჯექით.
-მუსიკები?-მკითხა მათემ.
-მუსიკები.- მთელი გზა ვმღეროდით და ბოლოს ჩემ უსაყვარლეს კაფეში მივედით, იქ ძალიან ხშირად დავდივარ და ყველა მიცნობს.
შიგნით შევედით და ჩემს საყვარელ ადგილას დავჯექით. მიმტანიც მალე მოვიდა.
-აჰ... ქალბატონო ნია, როგორ ბრძანდებით?- მკითხა მიმტანმა გოგომ, რომელსაც ძალიან არგად ვიცნობ, მათე გაოცებული გვიყურებდა
-კარგად ნატალია შენ?
-მეც კარგად, ეს თქვენი ძმაა.
-დიახ მე ნიას ძმა ვარ მათე.-უთხრა მათემ და ხელი ჩამოართვა.
-სასიამოვნოა.
-ჩემთვისაც.
-აბა რას შეუკვეთავთ.
-მე ალუბლის ტორტი მინდა და ყავა, აი ის მე რომ ძალიან მიყვარს.- ვუთხარი მე.
-მეც იგივე.
-კარგით.-ნატალი წავიდა და მათემ გაოცებულმა გამომხედა.
-მოიცადე შენი სახელი საიდან იცის? ან შენი საყვარელი ყავა?
-ეს ის კაფეა, მე რომ სულ აქ დავდივარ ხოლმე.
-აჰა ახლა გასაგებია. –
მივირთვით, შემდეგ სკეიტ-პარკშიც ვიყავით, ბამბის ნაყინიც ვჭამეთ და ბოლოს დაღლილები მივედით სახლში. შხაპი მივიღე, თეთრი მარალ წელიანი შარვალი ჩავიცვი, ზემოდან შავი უბრალო დიდი ზომის მაისური და ფეხზე წითელი ხასხასა მაღლები, თმა ავიკოსე ძალიან ბუნებრივად, გეგონება დასცხა და უცბად აიწიაო, მაგრამ ძალიან ლამაზად და რაც მთავარია მიხდებოდა, მაკიაჟი გავიკეთე და სამსახურისკენ გავეშურე.
მალე მივედი კომპანიაში, მანქანა დავაპარკინგე და როგორც კი შევედი კომპანიაში ეგრევე დავიძაბე, ავნერვიულდი, როგორ ვუთხრა ანდრეას ჩემი გადაწყვეტილების შესახებ, ნეტავ როგორ მიიღებს.
ჩემს კაბინეტში ავედი, საბუთები მაგიდაზე დამხვდა, გადავწყვიტე წასვლისას ვუთხრა.
საბუთები გასწორება დავამთავრე და ანდრეასთან შევედი, ისევ დაუკაკუნებლად.
-შეიძლება?-ვკითხე ანერვილებულმა.
-მობრძანდით ქალბატონო ნია რა გნებავთ?-მკითხა ისე, რომ ზედაც არ შემოუხედავს. ცოტა არ იყოს მეწყინა, მაგრამ ჩემი ბრალია.
-საბუთები.
-დიახ ქალბატონო ნია აქ დააწყვეთ საბუთები და ახლავე ახალს მოგცემთ.-ისევ არ შემოუხედავს.
-ანდრეა რა გჭირს?- ვკითხე ნაწყენმა და მივუახლოვდი, მხოლოდ ახლა ადგა ფეხზე და პირისპირ დამიდგა.
-რა მჭის ნია რა?-უცბათ დამიყვირა, მე შევხტი. არა ნია არ იტირო არა.
-ხო რა გჭირს? ეს ფორმალურობა რას ნიშნავს? ასე ცივად რატომ მექცევი.- მეც ავუწიე ტონს.
-კიდევ მეკითხები რა მჭირს?-სიმწრის სილით გაიცინა.- გუშინ გითხარი, რომ მომწონხართქო, შენ მითხარი დრო მჭირდებაო, თუ მოგწონვარ ამას დაფიქრება არ სჭირდება ნია არა. შენი გუშინდელი სიტყვებით, მივხვდი, რომ შენ არ მოგწონვარ, გასაგებია და რაღატო მთხოვ თბილად მოქცევას მითხარი ჰა რატო? თბილად, რომ მოგექცე მე დავიტანჯები, რაგან შენ არ მოგწონვარ. გაიგე? და რაღატომ მთხოვ თბილად მოქცევას ჰა მით...- სიტყვა არ დავამთავრებინე, რომ ტუუჩებზე ვეძგერე, თავიდან გაოცებული იყო შემდეგ ამყვა კოცნაში, ეს იყო არა, ვნებიანი, არა ველური, რაღაც საოცარი ნაზავი, ისეთი რააც სიტყვებით ვერ ახსნი.
-იმიტომ, რომ მეც მომწონხარ.-დავჩურჩულე ტუჩებზე. გაოგნებულმა დააშორა ჩვენი ბაგეები ერთმანეტს და თვალებში შემომხედა და შემდეგ ბედნიერი ღიმილით გააგრძელა ჩემი ტუჩების დაგემოვნეა, ვნებისგან გაგიჟებულმა თმაში შევუცურე თითები, მან წელზე შემომხვია ხელები და ასე გავაგრძელეთ ერთმანეტის ბაგეების დაგემოვნება. ბოლოს ჰაერი აღარ გვეყო და მოვაშორეთ ტუჩები ერთმანეთს.
-მიდი საბუთები აიღე და გაიქეცი აქედან, თორემ შემომეჭმები.-მითხრა ვნებიანი ხმით და ვნებისგან გაგიჟებული თვალები შემომანათა. მე საბუთები ავიღე და ჩემს კაბინეტში გავედი და მათეს დავურეკე...

////////////////////////////////

ვიცი, ვიცი უსაშინლესი ადამიანი ვარ, რადგან ამდენ ხანს არ დავდე, მაპატიეთ გთხოვთ. სულ რაღაც რამოდენიმე საათია რაც საქართველოში დავბრუნდი. სახლში, როგორც კი მივედი გამოვიცვალე და წერა დავიწყე. იმედი მაქვს მაპატიებთ. ისიამოვნეთ.
და ხო კიდევ ამ თავს, რო ფოტოც ადევს და იქ ბიჭია ის ანდრეაა. შემიფასეთ :დდდ
აბა ისიამოვნეთ...

შ ე ნ,

მ ე

გ ა მ ა გ ი ჟ ე.

სიყვარულით:“ციფერთვალაგოგო.“