გამარჯობათ. მე ლინდა მქვია და 29 წლის ვარ. საშვალო სიმაღლის გრძელი წაბლისფერი თმით, მწვანე თვალებით, სქელი წარბებით. ჩემზე მეტს აღარ ვილაპარაკებ, მე მინდა ჩემი ისტორია მოგიყვეთ, რომელიც არცთუისე სასიამოვნო წასაკითხია. მეც ძალიან მიჭირს ამ ყველაფრის გახსენება თუმცა მაინც.
მე ერთ პატარა სოფელში ვცხოვრობდი, გარშემო ლამაზი მთებით უამრავი ხით გარშემორტყმულ ადგილას, აქ ცა თითქოს სულ სხვანაირი იყო, ეზოში უამრავი მინდვრის ყვავილი იყო სულ ფერად ფერადად ხატავდნენ ეზოს და მწვანე ბალახში თავს იწონებდნენ. ჩემს ეზოში ერთ ადგილას სულ იყო ცარიელი ადგილი იქ ბალახი არასდროს ამოდიოდა არვიცი რატომ მაგრამ ამ ადგილას სულ იყვნენ ჩიტები და რაღაცნაირად ჟღურტულებდნენ, მხოლოდ ამ ადგილის ყურება მანიჭებდა სიამოვნებას. ეს ადგილი ყველა მცენარისგან იყო მიტოვებული თუმცა ჩიტები არასდროს ტოვდნენ თითქოს ვხედავდი ჩემს თავს მე ის ადგილი ვიყავი ეზოში ჩიტები კი ღმერთის ანგელოზები რომლებიც ადრე თუ გვიან წამიყვანდნენ აქედან. სახლი? სახლი გლეხის და სოფლის მაცხოვრებლის კვალობაზე მშვენიერი იყო. ხის სახლი პატარა მოწნული აივნით. აივანზე პატარა მაგიდა იდგა გარშემო სკამებით. სახლშიც ბევრი არაფერი ტელევიზორი ალბათ გახსოვთ ადრინდელი შავთეთრი ტელევიზორები კორფუჯი აი ეგ გვქონდა ოთახის ანტენაზე დაკავშირებული. სამზარეულოში პატარა გაზი, შეშის ღუმელი გვედგა. მეტი არაფერი განსაკუტრებული არაფერი გვქონია. დედას აივანზე ყოველდღე ჰქონდა ხალიჩა გადაკიდებული. ამბობდა მტვერი ნაკლებად რჩება თუ მზე შეხედავს ხალიჩასო.დედა ძალიან ლამაზი ქალი იყო, შავი თმით და თვალებით. დუსტი ჩამოსხმული ტანი ჰქონდა. მამაჩემი? ჰმმ :|. მამაჩემი ერთი ლოთი კაცი იყო. გრძელი ჭუჭყიანი წვერით. სქელი წარბებით და წამწამებით. მე ძმაც მყავდა რომელიც 8 წლის ასაკში გარდაიცვალა. არ დამავიწყდება სახლში მისულს ძმის გვამზე დამხობილი დედა ცრემლებს ღვრიდა და ღრიალებდა რასაცქვია. გვერდზე კი მამაჩემი დაწოლზე მთვრალი გადაწოლილი უხეშად ვთქვათ გადათხლაშული იყო. კარებში მისულს მუხლები მომეკვეთა, ჩემი ძმის გვამამდე ვერ მივედი, ჩავიკრცე მთლიანად ავკანკალდი სიტყვას ვერ ვამბობდი გულმომკვდარი დედა მაინც რომ მენუგეშებინა. ან რა უნდა მეთქვა. მერე ძალა მოვიკრიბბე ავდექი და წამოვედი. გზაში ვტიროდი , ხეებს ვებღაუჭებოდი რომ არ წავქცეულიყავი, ბოლოსდაბოლოს მივედი მდინარის პირას, სადაც პატარაობიდანვე მიყვარდა მისვლა, აქ ვწყნარდებოდი ჭრიჭინების ხმა ყოველთვის მამშვიდებდა წყლის ჩუხჩუხი მეხმარებოდა დამშვიდებაში. ვიჯექი მდინარის პირას და ვტიროდი არვიცი რამდენხანს ბოლოდ დავმშვიდდი ძალა მოვიკრიბე და სახლში წავედი. გზაში თავს ვეუბნებოდი, უფროსწორად ვიმხნევებდი, ჩემი პატარა ძამიკო ცოცხალია უბრალოდ ეს მოლანდება იყოთქო მაგრამ არა მწარე რეალობა არსად წავიდა ისევ აქ იყო ეზოში დედას ტირილი ისმოდა. მთელი ღამე ძმის ცხედართან ტირილში გავატარეთ მე და დედამ. მეორე დღეს გვერდზე მოშორებით უბნიდან მეზობელი გადმოვიდა მან გაავრცელა ხმა ჩენი ძმის დაღუპვის შესახებ, მთელმა სამმა უბანმა მოიყარა თავი ჩვენს ეზოში. ყველა მიზეს კითხულობდა თუ რა დაემართა ჩემს ძმას. ბოლოს ერთერთმა მეზობელმა კითხა დედას -რით გარდაიცვალა?
-ავად იყო და... დედამ ტირილი ვერ შეიკავა და აქვითინდა
-საწყალი საწყალი... ავად ყოფილა და ვერ გადაუტანია
გამოვიდა და ყველა მეზობელს ინტერესი დაუკმაყოფილა.
მაგრამ მე ხომ ვიცოდი ჩემს ძმას არასდროს უავადმყოფია. ჯანმრთელი და სიცოცხლით სავსე ბიჭი იყო. მაშინვე მივხვდი რაღაც ისე ვერ იყო. ჩემი ძმა დავკრძალეთ წესისამებრ. აი იმ ადგილას ეზოში რომ იყო და მუდამ ჩიტები დასტრიალებდნენ. ჩიტების ყურება მახარებდა რადგან ჩემს ძმას ღმერთის ანგელოზები დასტრიალებდნენ და თავისთან წაიყვანდნენ. მე მჯეროდა ამის და დღესაც მჯერა.დედა და მე დღედაღამ მის ტანსაცმელს დავსტიროდით. მამაჩემი კი ისე დადიოდა თითქოს ადამიანი კიარა წიწილა დაიღუპა ოჯახში. სვავდა არაფერი აინტერესებდა. დედას სიმთვრალის ფონზე სცემდა. ყოველთვის პოულობდა მიზეზს დედას საცემად. ჩემი ძმის გარდაცვალებიდან 3 თვის შემდეგ დედას ვკითხე რა დაემართა ლევანს ორივემ ვიცით რომ ბავშვობიდან არ უავადმყოფია. დედას პასუხი იყო ის რომ თურმე ვირუსი შეხვდა რომლის სიმპტომებიც არ ჩანს და კლავს. მე რათქმაუნდა არ დავიჯერე რადგან ბიოლოგიას კარგად ვსწავლობდი და მასწავლებელსაც ვუგებდი კარგად. სკოლაში ვკითხე კიდეც ამ ვირუსის შესახებ მასწავლებელს და მან მითხრა ესეთი რამ ასე მალე განვითარებული არ არსებობს და უსიმპტომო ვირუსი ასე მალე განვითარებულიც არსადააო. სკოლიდან სახლში ვბრუნდებოდი სახლს რომ მოვუახლოვდი ყვირილი მომესმა. მამა ისევ ჩხუბობს. მერე რაღაც უცნაურს მოვკარი ყური მივედი და ფანჯარასთან დავდექი. მამა ვერ მხედავდა ისე იყო გაცოფებული. დედას ეძახდა შენც ისევე მოგიგრეხ კისერს როგორც იმ ლაწირაკსო. დედა მიხვდა რომ ვერ გაექცეოდა მამას და უთხრა ის გმირულად მოკვდა ის პატარაობაშიც კი კაცურად მოიქცა დედის დაცვა ცადა შენნაირი ურჩხულისგანო. ამაზე მამაჩემი გაგიჟდა და დედაჩემს უთხრა გადიო დედა მობრუნდა და დამინახა ცრემლიანი თვალები ქონდა. უცებ ჩაიმუხლა მაგრამ ისევ მიყურებდა გამიცინა კოცნა გამომიგზავნა და ძირს დაეცა. შოკში ჩავვარდი მაგრამ რაც დედას დაცემის მერე დავინახე იმან სულ შემაყენა ჭკუიდან მამაჩემი გატეხილი სისხლიანი ბოთლით იდგა და იცინოდა იმ ლაწირაკივით მოგიღე ბოლოვო. პირზე ხელი ავიფარე და გავიქეცი ვტიროდი ვტიროდი გაუჩერებლად. მერე ერთმა აზრმა გამიელვა თავში ის ხომ მეც მომიღებს ბოლოს მეც მომკლავს.. მერე გეგმა მოვიფიქრე სახლიდან გაქცევის. ავდექი ძალა მოვიკრიბე ცრემლები მოვიწმინდე ღრმად ჩავისუნთქე და სახლში წავედი ვითომ ეხლა მოვედი სკოლიდან. შევედი სახლში და დედა ვიკითხე. ჰმმ უსინდისოდ მომატყუა მამაჩემმა მინდორშია ძროხა უნდა მოიყვანოსო. ტვინში სისხლმა ამასხა და ვუთხარი ხოო და მერომ ვიცი რომ დედა მინდორში არაა ლელას ვკითხე და არ გამოჩენილაო. შენ მასწავლი სადაა დედაშენი პატარა ძუკნა? და ჩემსკენ გამოემართა მე მაგიდაზე დანა დავინახე ხელი დავავლე და მამაჩემს დავარტყი დაეცა მერე მთელი აჩქარებით გულში ვურტყი დანა. ეს შენ ბინძურო ლოთო დედას და ლეოს გამო ასე მოკალი ასე კარგია ვყვიროდი ბოლო ხმაზე. მერე მოვშორდი მამაჩემის უსიცოცხლო სხეულს კუთხეში ჩავიკეცე, სისხლიან ხელებს შევხედე და ნერვული კანკალი დამეწყო. მამა მოვკალი? არა მისი სიკვდილი არ განმიცდია ის ღირსი იყო და საკადრისი მიიღო ბინძური ღორი ვლანძღავდი მას. მერე დედას ცხედარი მოვძებნე და გულში ჩავიკარი ვტიროდი უცებ დედამ მითხრა რატო ტირი შვილო გიხაროდეს დედაშენმა დაისვენა ღმერთთან მიდის და იქ ლევანსაც ვნახავ. ნიყვარხარ ძვირფასო. აპატიე მამაშენს .. და დაბოლოოდ ამოისუნთქ დედამ. ვღრიალებდი ბოლო ხმაზე დედა ჩემო დედა ტკბილო დედა. არ დამტოვო დე არ დამტოვო გთხოვ ვაჯანჯღარებდი უსიცოცხლო სხეულს მერე წყალი შევასხი სახეზე ვცდილობდი დედა გადამერჩინა. მაგრამ ამაოდ. მე დედას ჩავეხუტე და ის სიმღერა ვუმღერე ძილის წინ რომ მიმღეროდა. თვალები დახუჭე ლამაზო ჩემო, გადადი ფერად სიზმრებში. მე მუდამ შენთან ვიქნები. მმმ ლალაა ლაამმმმ.
და როგორ და როდის დამეძინა ტირილში არ ვიცი. დილას სიცივემ გამაღვიძა უკვე აცივდა დეკემბრის შუა რიცხვები იყო. მეზობლებს შევატყობინე მათი ამბავი, ისიც ვუთხარი მამა მე მოვკალითქო. მერე ერთმა დარეკა პოლიციაში და განაცხადა. ამან მამა მოკლა და არც ჩვენ დაგვზოგავსო 16-17 წლის ვიყავი მივხვდი კოლონიაში წამიყვანდნენ. დედა დაასაფლავეს მეკი გავიქეცი თბილი ტანსაცმელი და პლედი ჩავიდე სკოლის ჩანთაში. ფულიც მჭირდებოდა და გამახსენდა მე და დედას დანაზოგი მივედი და ავიღე დულ60 ლარი იყო თუმცა დროებით მეყოფოდა. გავიქეცი და იქვე გზისპირა ხიდის ქვეშ დავიმალე ღამე იქ გავათენე დილას კი მაღვიძებენ ჩვენთან უნდა წამოხვიდეო ორი პოლიციელს მკლავში ჩავებღუჯე და ისე მიმათრევდნენ მანქანისკენ. მანქანაში ჩამტენეს. წინააღმდეგობა რომ გავუწიე ხელკეტიც კი მომხვდა ერთიორი. გზაში ერთერთმა ქალმა პოლიციელმა ლანძღვა დამიწყო შე მამის მკვლელო, შე ნაგავო შე ბ***ო და უსიტყვო პირით ყურს გაუგონარ სიტყვებს მეძახდა შენ მოგარჯულებენ კოლონიაში. ყოველდღე მოგხვდება გვერდებში არასოდეს რომ არ დაგავიწყდეს მამა და დედა რომ მოკალიო. რაა ყურებს არ ვუჯერებდი მამის მკვლელს რომ მეძახდა ხმა არ გამიღია იმიტომ რომ დამნაშავე ვიყავი და კმაყოფილი რომ თავისი მიიღო მაგრამ დედის სიკვდილს მე როგორ მაბრალებენ ის ჩემთვის ღმერთივით იყო ჩემი სანუკვარი დედიკო. ჰა შეხედე ტირის მიმართა გვერდზე მჯდომს. რა გატირებს დედაშენს რომ კლავდი მაშინ გეფიქრა მაგაზე. არ მომიკლავს დედაჩემი ვიკივლე რასაცქვია. არ მოუკლავს გოგოს. შენ გგონია მაგას ვინმე დაგიჯერებს ორივეს სისხლში ხარ დასვრილი შეხედე შენს თავს დაიცა მაგრად მოგხვდება ჩემგან დედის მკვლელო.
მე ვეღარ მოვითმინე და ყელში ვწვდი ზურგიდან პოლიციელს ვახრჩობდი, მეორე იძილებული გახდა მანქანა გაეჩერებინა და გააჩერა კიდეც. მანქანიდან გადმომათრიეს და მირტყეს ხელებით წიხლებით თან მიძაცდნენ მკვლელო ასე მოკალი ალბათ შენი მშობლები ნაგავო მერე გავითიშე არაფერი მახსოვს, ცოტა შევფხიზლდი და მანქანამ ორმოში რომ ჩაკრა ყველა ნაცემი ადგილი საშინლად ამტკივდა და ტკივილმა უფრო მეტად მომაფხიზლა. თვალები გავახილე ბურუსად ვხედავდი ცალი თვალი გასიებული მქონდა. მესმის ეს ორი როგორ ლაპარაკობდნენ ჩემზე , ამას აღარავინ მოიკითხავს ჩვენც პირად ნომერზე დაგვირეკეს არსად იმფორმაცია არაა რომ ოჯახის წევრების დახოცვის შესახებ გამოგვიძახეს.- მერე მაგით რისი თქმა გინდა გამოეპასუხა მეორე, რისი და ერთი ნაცნობი მყავს და იმას მივყიდოთ გოგოებით ვაჭრობს, -მერე ის ხომ ჯერ ჩვიდმეტისაა, - მით უკეთესი ისევ ქალიშვილი იქნება და უფრო ბევრს გადაგვიხდიან
-ხო მაგრამ რაიცი რომ ქალიშვილია?
-არა ეგეთ სოფლელებს წესიაქთ ქალიშვილობა 18 წლამდე არ უნდა დაკარგო და თუ დაკარგე მხოლოდ ქმართან.
-ე.ი საქმე აგვწყობია. აბა რა იასნია
ორივემ სიცილი დაიწყეს.
- მოიცა მაინც შევამოწმოთ სანამ დარეკავ იქნებ.
- კარგი კარგი ჰოო.
მანქანა გააჩერეს და გადმოვიდნენ ვიგრძენი შარვალი გამხადეს მაგრამ ისეთი ნაცემი ვიყავი მხოლოდ ღმუილიღა შემეძლო. რაღაც ცივი ვიგრძენი ცოტა მეტკინა კიდეც მერე სიცილი მესმის ხომ გითხარი ქალიშვილითქო. ჯერ მოვვუვლით სილურჯეები გაუვლის და მერე გავყიდით ასე დალურჯებულს არაფრის დიდიებით არ იყიდიან. მანქანაში ჩასხდნენ და დაძრეს მანქანა მთელი გზა ჩუმად იყვნენ და სიგარეტს აბოლებდნენ. დიდხანს ვიარეთ დაბნელებულს კი სადღაც მიყრუებულში გააჩერეს და შენობაში შემათრიეს. მერე ვანა გაამზადეს და დავბანოთო, მთელს სხეულზე გამაძრეს ტანსაცმელი ნახე რა სავსე მკერდი აქვსო წამოიძახა ერთმა ეს უფრო ბევრს გვაშოვნინებს ვიდრე გვეგონაო ახლა არ გავყიდი კლიენტებს აქ მივიღებ და საათობით ავიღებ ფულსო ისევ დამპლურად გაიცინეს. ხელზე ქამარი დამახვიეს და ნევსი გამიკეთეს. ნევსმა უფრო მომადუნა და მოძრაობის უნარი დამიკარგა დამბანეს გამამშრალეს სახე დამიმუშავეს და საწოლში დამაწვინეს ერთი ხელი დამიბეს. კარგად მეძინა ასე იყო ყოველ დღე დროის აღქმის უნარი დავკარგე არვიცი აქ რამდენხანს ვიყავი მაგრამ ფაქტია დიდხანს რადგან როცა სარკეში ჩამახედეს აგარცერთი სილურჯე და არცერთი ნაკაწრი აღარ მეტყობოდა ცოტა შევფხიზლდი კიდეც რადგან წამალი აღარ გაუკეთებიათ და ისევ გაძალიანება ვცადე იქნებ გავიქცეთქო მაგრამ ისევ დამაჯინეს თმა დამვარცხნეს და შემჭრეს ამაზე იცინოდნენ. ვერ ვუარყოფ ლამაზად გამომპრანჭეს მაგრამ ვერ ვხვდებოდი წინ რა მელოდა. შემიყვანეს ოთახში და მითხრეს თუ წყნარად არ იქნები დანით აგკუწავთ და ისეთ ტკივილს მოგაყენებთ ვერც კი წარმოიდგენო მეც გავჩერდი თავბრუს ხვევა ისევ მაწუხებდა ფეხზე მყარად ვერ ვიდექი. ტანზე ჩამაცვეს რაგაც საშინელება გამჭურვალე კაბა და შიგნიდან ტანზე არაფერი მეცვა. ლოგინზე დამსვეს და ერთერთმა კარი გაუღო ვიღაცას და ოთახში სიცილით შემოიპატიჟა აი შენი გასართობიცო და მაშინ ყველაფერს მივხვდი მას ჩემთან ძალიან საშინელი რამ უნდა ქონოდა მაგრამ მე ხომ ეს არა არმინდა ავყვირდი ისტერიკა დამემართა გაქცევა ვცადე თუმცა ისევ დამაკავეს თან კაცს მიმართეს პატარაა მაგრამ ცელქი და ძლიერიო. არაუშავს მე მომწონს. მაშინ ჩვენ წავედით კარში გავიდნენ და კარი გაიხურეს. ის ჩემსკენ წამოვიდა კედელს ავეკარი მინდოდა წამოვსულიყავი იქედან ან მოვმკვდარიყავი ოღონდ ეს კაცი არ შემხებოდა. ბოლო ხმაზე დავიწყე ყვირილი არ მომეკარო გადი აქედან გაეთრიე თუმცა ის არ იშლიდა ჩემსკენ მოდიოდა და უფრო და უფრო მიახლოვდებოდა. მე ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე არ მომეკარო არა წადი. სახეზე ხელების მჭიდრო მოჭერა ვიგრძენი შემეშინდა და უფრო მოვუმატე ტირილს. უცებ ხმა მესმის სულელო რა გატირებს. იმდენად თბილი ხმა იყო რომ ვერ აგიღწერთ ეს იმწამს როგორ მჭირდებოდა თითქოს გვერდში მდგომი გამომიჩნდა. რა გატირებს როცა მე შენს მოსაკლავად არ მოვდივარ და თავისკენ მიმახედა მიპასუხე. არ მინდა შემეხო ესაა და ეს შემეშვი წადი თორემ მოგკლავ იქვე დანა ეგდო და ის დანა სახესთან ავუტრიალე. გაეცინა ნუ გეშინია მე დაგიცავ და აქედან დაგიხსნი ახლა დამშვიდდი მოდი ჩამოჯექი. საწოლზე დავჯექი მან წყალი მომაწოდა დალიე. მე გეგა მქვია და შენ? მე მე თან ვისრუტნები ლინდა მქვია. სასიამოვნოა ლინდა. მერე ჩამეხუტა ამან რაღაცით დამამშვიდა. მისმინე ეხლა წავალ ოღონდ არ შეიმჩნიო აქ რომ არაფერი ყოფილა კარგი. ხო მართლა შენ ქალიშვილი ხარ ხო? კი მერე. დანა გამომართვა ხელი გაიჭრა და ზეწარს სისხლი წაუსვა ცოტა სახეზე და კაბაზეც წამისვა. დაწექი და ისე მოიქეცი თითქოს მუცელი გტკივა. კარგი და მის სიტყვას დავემორჩილე. გეგამ კარის გაღება მოითხოვა. როცა კარი გაიღო ქალბატონი ეკითხება აბა როგორია. საოცრება ქალბატონო მერი საოცრება. ერთი თხოვნა მაქვს თქვენთან, გისმენთ აბა რა გნებავთ, მას არავინ უნდა შეეხოს მინდა მხოლოდ მე ვეხებოდე მის სხეულს ყოველ შემთხვევაში დროებით მერე ახალ თოჯინას მოვძებნიო. კარგით მაგრამ მეტის გადახდა მოგიწევთ სანაცვლოდ. პრობლემა არაა ქალბატონო მერი ხვალ ისევ მოვალ და მე გადმომცედა თვალი ჩამიკრა და ოთახიდან გავიდა. მეორე დღეს გეგა მოვიდა ჩემთან ოთახში ოვაციებით შემოაცილეს. გეგამ მათ თხოვა რომ ორივე შემოსულიყვნენ ოთახში რათა ეყურებინათ ჩვენთვის პოლიციელებიც დასთანხმდნენ და შემოვიდნენ გეგამ მათ მიბრუნება სთხოვა და უცებ სახეზე რაგაც ააფარა და ორივე გაითიშა მეკი წამიყვანა თავისთან სახლში. აქ უსაფრთხოდ ხარ მე ეხლა უნდა წავიდე და მალე მოვალ საჭმელი გამზადებულია და მიირთვი ტანსაცმელიც გაგიმზადე მოწესრიგდიო. მე ჩემი ნივთები ვითხოვე საღამოს ყველაფერს მოგიტან არ იდარდოვო მეც მორჩილად თავი დავუქნიე და კარი დავხურე მერე ოთახის დათვალიერება დავიწყე ძალიან ლამაზი იყო იქაურობა მერე საჭმელს დავეტაკეე კარგად რომ დავნაყრდი ცხელ აბაზანაში შევედი, ცხელმა შხაპმა დაძაბულობა მომიხსნა და დავმშვიდდი მერე ყველაფერი გამახსენდა და ტირილი ამივარდა კარგახანს ვიჯექი შხაპის ქვეშ და ვტიროდი მერე ძალა მოვიკრიბე მე ხომ ძლუერი ვარ სისუსტე არ შემფერის ჩავისუნთქე და გამოვედი პურსახოცი მოვიხვიე და თმა გავიშრე ფენით. ტანსაცმელი ჩავიცვი და გამოვედი საწოლში დავწექი და ტელევიზორი ჩავრთე თუმცა არ მიყურებია მალევე დამეძინა ასე ცხოვრებაში არ მიძინია მშვიდად და უშფოთველად. დილით სინათლემ გამაღვიძა გეგა იყო ოთახში ფარდა გადაწია ფანჯარაზე და მიძახის გაიღვიძე უკვე 3 საათიაო
- რაა სამი საათია? ამდენხანს მეძინა? მერე შენ რატომ არ გამაღვიძე აქამდე?
გეგას კითხევი მივაყარე ცოტა შემრცხვა კიდეც სხვის სახლში ასე ვიქცეოდი
- დაიცა დაიცა მერე რა დასვენება გჭირდება ბევრი რამ გამოიარე აი შენ საუზმე მიირთვი მერე ადექი და მოწესრიგდი შენთან საქმე მაქვსო
მეც არ დავაყოვნე და გემრიელად მივირთვი მერე ჩავიცვი და მისაღებში გავედი ბატონო გეგა
აქავარ მოდი დამზარეულოდან დამიძახა გეგამ. თქვენ საქმე გაქვთ ხომ ჩემთან?
კი მაინტერესებს ბევრი რამ მაგალითად როგორი სამოსი მოგწონს? რავიცი გრძელი კაბა და ზემოდან თეთრი პერანგი ან ნებისმიერი ფერის. გაეცინა მიდი იქ მდივანზე ტანსაცმელი დევს და ჩაიცვი იმედია მოგერგებაო მეც გამოვედი და საერთოდაც არ მომეწონა ტანსაცმელი ვიწრო შავი შარვალი და გრძელი თბილი სვიტერი. მაგრამ გეგას ხათრით ჩავიცვი გეგაც გამოვიდა ოჰო როგორ გიხდება შენს ტანზეა შეკერილიო მესიამოვნა და ცოტა დავიმორცხვე თუმცა მაინც ვუთხარი სულაც არააა კომფორტულითქო. გეგას გაეცინა და მითხრა პარკში გავიდეთ და ვისაუბროთ თან ვისეირნოთო მერე გარეთ გამოვედით ეზოში რომ გამოვედით ძალიან შემცივდა ავკანკალდი გეგამ გცივა რა სულელი ვარ კურტკის ყიდვა დამავიწყდა აჰა ჩემი ჩაიცვიო გაიძრო კურტკა და მე ჩამაცვა. მესიამოვნა გავთბი თუმცა ეხლა გეგას ციოდა. ვსეირნობდით და გეგა მეკითხება რატომ წამოგიყვანეს მათ? ვინ? აი მი ქალმა პოლიციელებმა? იმიტომ რომ... და გავჩერდი. რატომ ლინდა რატომ მითხარი შეგიძლია მენდო დამიჯერე. მამა მოვკალი ვუთხარი მე
- რაა რატომ?
- დედა მოკლა
- ხოო. ცუდია.
- მერე ჩუმად ვიყავით სახლამდე არავის ხმა არ ამოგვიღია გეგამ სახლში მიმიყვანა და თვითონ სად წავიდა არ ვიცი. დამიბარა ერთ კვირაში მოვალ შენ აქ იყავი კარი არავის გაუღოვო. მე ძალიან მიჭირდა მარტო ვტიროდი სულ დედაჩემის უსიცოცხლო სხეული მედგა თვალწინ და მისი ღიმილი დედაჩემი ჩემთვის ყველაფერი იყო ყველაფერი გულში ეს ტკივილი მოურჩემელია მის გარეშე ცხოვრება არ შემიძლია.ან როგორ უნდა ვიცხოვრო. ისტერიულად ვტიროდი კუთხეში დამჯდარი მერე საწოლში ემბრიონის ფორმას ვიღებდი და მოკუნტული ვტიროდი ტირილში კი ნელნელა მეძინებოდა ხოლმე. გეგა მართლაც მალე მოვიდა სახლში. წინ დამიდო ფურცელი მეთქი ეს რაარი? რა და შენი საბუთები?
- რა საბუტები?
- თავშესაფარში უნდა წაგიყვანო
- რაა რა მინდა იქ არა არ წავალ
- ლინდა ხელი მოაწერე ამ საბუთს
- არა არა აქ ვიქნები არ შეგაწუხებ გთხოვ
- შენუკვე საკმარისსად იყავი აქ გაიგე არასრულწლოვანი ხარ და მე როგორც კანონმორჩილს უფლება არამაქ აქ დაგტოვო
- კარგი კარგი და ხელი მოვაწერე გაემზადე 40 წუთში მოგაკითხავ და წაგიყვან მანამდე ამ საბუთს გადავაგზავნი მეც თავი დავუქნიე და გეგა სახლიდან წავიდა. მოვიდნენ ორმოც წუთში და წამიყვანეს კარგ ადგილას მოვხვდი ხვთის სახლში სადაც უფლის შესახებ მასწავლიდნენ. მასწავლეს დავდიოდი სკოლაში სადაც არაფერს მთხოვდნენ სწავლის გარდა. კარგად ვსწავლობდი. გავიდა დრო მეც შემისრულდა 18 წელი. ჩემმა მასწავლებელმა მითხრა თუ თანახმა ვიქნებოდი განათლების სამინისტრო გამოცდებს მომიწყობდა და თუ ამ გამოცდებს ჩავაბარებდი წარმატებით დაფინანსებას მომცემდნენ და უფასოდ ვისწავლიდი. მეც სიხარულით დავთანხმდი. ერთი კვირა მომცეს მოსამზადებლად.
ეს კვირაც გავიდა მე მოვემზადე გამოცდები ჩავაბარე და უფასოდ მოვეწყვე. აქაც წარმატებულად ვისწავლე წლები გავიდა პროფესიით ექიმი გავხდი. მერე სამსახურს ვეძებდი უკვე 22 წლის ვიყავი და სამსახურში მოვეწყვე ბავშვთა ექიმი ვიყავი. ერთხელ ასაცრელად 7 წლის ბიჭუნა მომიყვანეს ტიროდა ეშინოდა ნევსის მეკი რა გავაჯეთე კლოუნის ფორმა ჩავიცვი და თამაშში ისე გავუკეთე ნევსი ვერც გაიგო. მოკლედ ცხოვრება ამეწყო და არაფერი მიჭირდა. ერთხელ გვიან მომიწია სამსახურიდან გამოსვლამ. სახლამდე 10 წუთის სავალი მქონდა და ფეხით წამოვედი გზად მიყრუებული ადგილი მქონდა გამოსავლელი ცოტა მეშინოდა მაგრაამ გავბედე გამოვლა. უცებ სტვენის ხმა მომესმა ქალბატონო სად მიგეჩქარება? პასუხი არ გავეცი და ნაბიჯს მოვუჩქარეუცებ სხვა ხმა მესმის ჯერ ჩვენ გვასიამოვნე და მერე წადი ლამაზო მანამდე ვერსად წახვალ თქვა მესამე ხმამ მერე შუქი თუ რაღაც აანთეს და დავინახე სამი წვერიანი ტიპი ჩემს გარშემო საზიზღარი გამოხედვით. შემეშვით მე უნდა გავიარო მკაცრად ვუთხარი მე
- გაიარო ეს რა ურჩი ყოფილა
- ვერსადაც ვერ წახვალ ლამაზო ჯერ ჩვენთან უნდა ისიამოვნო
- შემეშვით უკვე გასაგებად ვთქვი და გამოქცევა ვცადე როვა ერთერთმა დამიჭირა მე მას იდაყვი ჩავარტყი მუცელში და ინსტიქტურად ხელი განიშვა ვხედავ მეორე ჩემსკენ მორბის და ფეხებშუა დავახვედრე ფეხი. რაც ძალა მქონდა გამოვიქეცი ის ტიპებიც გამომეკიდნენდამეწიენდა დამიჭირეს ტანსაცმელი შემომახიეს ყველაფერი გამაძრეს მე ვუძალიანდებოდი და როგორღაც ხელიდან დავუსხლტდი და ეგრევე გამოვიქეცი ნახევრად შიშველი უცებ ვიღაცას დავეჯახე. მამაკაცია მივხვდი მაშინვე შველა ვსთხოვე მანაც ხელით თავის უკან გამწია და იმ სამ ტიპს მიმართა მოდით აქ და ვილაპარაკოთო იმათაც გაეცინათ ამას მოვერევითო და ამ უცნობისკენ საცემად გამოიწიეს როცა უცნობმა სამივე ერთად წამებში ცემა და ძირს მიყარა მერე კოსტუმი გაიხადა და მე მომაფარა შემდეგ მანქანაში ჩამსვა და სადღაც წავედით გზაში მეუბნება არიცი ღამით შენ ნაირმა ლამაზმა ქალმა მარტო რომ არ უნდა იარო? მე არაფერი ვუთხარი რადგან უცხოებთან საუბარი არ მინდოდა. მანქანა გაჩერდა და უცნობმა მთხოვა გადმოვსულიყავი წამოდი მენდე არაფერს დაგიშავებ ხელი მომკიდა და წამიყვანა ბინის კარები გააღო და შეგნით შევედით მერე შუქი აანთო და რას ვხედავ გარშემო ძალიან ნაცნობი ადგილი დავინახე უკან მოვბრუნდი და ჩემთვის ძვირფასი ადამიანი ჩემი გადამრჩენელი გეგა დავინახე მისი დანახვა გამეხარდა და ჩავეხუტე ისიც ჩამეხუტა. რამდენი დრო გავიდა არა მითხრა გეგამ კი ბევრი მაგრამ არ დამვიწყებიხარ ვუთხარი მე. მოდი ტანსაცმელი ჩაიცვი და ვჭამოთ მეც ჩავიცვი და გამოვედი გეგას სამზარეულოში სანთლები დაენთო ღვინო დაედგა და სანთლის შუქზე სავახშმოდ მეპატიჟებოდა როცა მის ხელს ხელი ჩავკიდე და მაგიდისკენ წავედით მუსიკა ჩაირთო ოპს გეგამ თქვა
- ეხლა უნდა ვიცეკვოთ მეც დავთანხმდი და ვიცეკვეთ ჩემთან ისე ახლოს იყო ვერ ვხვდებოდი რა მემართებოდა მისკენ რაღაც მიზიდავდა მისი ცისფერი თვალები ეხლა დავინახე როგორ თბილად მიყურებდნენ ხო მართლა გეგა სუსტი ტანადი ბიჭია შავითმით და ცისფერი თვალებით სავსე ტუჩები აქვს.
- მერე ვივახშმეთ და მაგიდა ხუმრობით ავალაგეთ მერე ოთახში წამოვედი დასაწოლად გეგაც ჩემი საძინებლის წინ მყოფ საძინებელში შევიდა დასაწოლად. მე ჩავიცვი პენუარი გამჭურვალე იყო და გრილი ზაფხულისთვის. უცწბ წყალი მომინდა გვიანი იყო და ხალათი არ მოვიცვი გეგა მაინც მძინარი იყო და ვერ დამინახავდა მხნედ გამოვედი ოთახიდან და სამზარეულოში ტელეფონის შუქით შევედი უცებ განათდა სამზარეულო უკან მივბრუნდი და რას ვხედავ ნახევრად მძინარი გეგა გამოვიდა სამზარეულოში უცებ მაცივარს ამოვეფარე მგონი ვერ დამინახა. გეგამ წყალი დალია შუქი ჩააქრო და გავიდა მეც ამოვისუნთქე წყალი დავლიე და გავედი გავედი და კართან რომ მივედი გეგას ხმა მაჩერებს სად მიდიხარ და შუქი აანთო.
- გეგა გამორთე შუქი და შევვარდი ოთახში მაგრამ კარი ვერ დავკეტე გეგამ გააღო. სად გამირბიხარ იცი ამ დღეს 4 წელია ველოდები იციი.
- გეგა რასამბობ წადი დაწექი გეძინება.
- არა ზუსტად ვიცი რასაც ვამბობ
მე უკან უკან წავედი კედელს ავეკარი გეგა მომიახლოვსა სახე სახესთან მომიტანა დაღრმად სუნთქვავდა.გეგა გადი აქედან
რატომ ლინდა რატო განა მარტო მე მიყვარხარ? გაიხსენე ის ღამეები როცაჩემს გამო ტიროდი
- შენ საიდან იცი?,
- ჰმ მე ბევრი რამ ვიცი შენი დღიურები წავიკითხე
- როგორ იმ თავშესაფარში ხომ არავის უშვებდნე?
- ვიცი მაგრამ ის მე გავაკეთე შენთვის სწავლაც მე დაგიფინანსე და მოგატყუე თითქოს გამოცდა ჩააბარე ვაღიარებ ძალიან ნიჭიერი ხარ
- რატომ გააკეთე ეგ ყველაფერი? თუ გიყვარდი ჩემთან რატომ არ დარჩი? რატომ გამიშვი იქ?
- ლინდა ტკბილო მისმინე შენ ჩემთან რომ დარჩენილიყავი წარმატებას ვერ მიაღწევდი ასე კარგად აღარ ისწავლიდი და ბოლოს გაუბედურებული ცხოვრება დაგრჩებოდა და ამაში დამნაშავე მე ვიქნებოდი ასერომ მე შენი წარმატება მინდოდა. მერე ჩავეხუტე გეგაც ძლიერად მიკრავდა გულში. გეგა ჩემს ბაგეს მოუახლოვდა და კოცნა დააპირა მე კი უფლება არ მივეცი თუმცა ძალიან მინდოდა მისი კოცნა მაგრამ მეშინოდა. გეგამ მითხრა ნუ გეშინია სულელო მე შეგეხები და ჩემთან იქნები სულ აღარ ვაპირებ დაგტოვო მარტო შენ სულ ჩემი პრინცესა იქნები გესმის და შუბლზე მაკოცა მერე გამობრუნდა ოთახიდან უნდა გასულიყო როცა ზურგიდან ჩავეხუტე მიყვარხარ გეგა ძალიან,გეგა მობრუნდა და ჩემს ბაგეს დაეწაფა. შემდეგ პენუარი გამაძრო საწოლზე დამაწვინა და ნაზად მეფერებოდა მკოცნიდა უცებ ყრუ ტკივილი ვიგრძენი დაბლა მაგრამ დროთა განმავლობაში გაიარა. მერე როცა სიამოვნების პიკს მივაღწიეთ გვერდიგვერდ დავწექქით გეგამ შუბლზე მაკოცა და გულში ჩამიკრა მიყვარხარ ლინდა
- მეც გეგა
გავიდა ერთი კვირა მე და გეგა დავქორწინდით დაახლოებით ერთ წელიწადში შვილები გვეყოლა ტყუპები გოგო და ბიჭი გეგას ვთხოვე სახელებს მე დავარქმევ ბავშვებსთქო გეგაც დამთანხმდა ბიჭს ლევანი დავარქვი გოგოს კი ცირა
ჩემი ტკბილი ძამიკოს და დედიკოს საპატივცემლოდ ლევანის და ცირას შემდეგ კიდევ ორი შვილი გაგვიჩნდა ნიკა და ნინი დღეს კი ოთხი შვილის დედა ვარ. მადლობა ღმერთს რომ ესეთი ბედნიერება მარგუნა განსაცდელის მერე და მადლობა ჩემს ჩვილებს და ქმარს რომლებიც ყოველ დღეს მილამაზებენ და მაბედნიერებენ ისინი ქმნიან ჩემს ყოველ წამს და ცდილობენ მე ბედნიერი ვიყო. მათი სიცილი ჩემი ადერენალინია. ისინი ჩენს სიცოცხლეში ყველაზე დიდი განძნი არიან.ესეთია ჩემი ცხოვრების წლები გზა უბედურებიდან ბედნიერებამდე.

მეგობრებო დავბრუნდი ოღონდ ახალი თემით იმედია
მოგეწონებათ ყველას აზრი მაინტერესებს რადგან
ჯერ ისევ დამწყები ვარ