კალათბურთელები (ნაწილი 6)


ჩაიარა ახალ წლებმაც, საშინლად უღიმღამოდ, შემდეგ გაზაფხულმაც, თიკა ჩვეულებრივად დადიოდა უნივერსიტეტში, ვერ მიცემდა თავს უფლებას ყველაფერი თავზე დანგრეოდა, მეგობრებთან ერთადაც ერთობოდა, თუმცა ეს უველაფერი მაშინ იქნებოდა სრულყოფილი როცა ბუბუც იქნებოდა.

ზაფხული მოვიდა, უკვე ივნისია, უნივერსიტეტში არდადეგებია, ერთი წელი ძლივს ძლივობით იწურება, თუმცა დარჩა კიდევ ერთი, მწარე წელი, მაგრამ დავუბრუნდეთ დღევანდელობას.....


თიკა სახლში მარტოა, მოკლე, შავი, ნაჭრის შორტი ამოეცვა თეთრ და გრძელ ფეზებზე, (უბრალოდ არ მესმის ესგოგო მოდელი რატოარააა, მარა ზარმაცი რო დაიბადები) თიკაა სიგიჟეები და პოზიტიურება ყველას დაავიწყდა, ხშირად ხმასაც არ იღებდა, აივანზე გასულიყო, ფეხები მოაჯირს შემოაწყო და დიდ ჭიქაში ჩასხმული ცივი სითხე მოსვა, მზე იყო თუმცა არც ისე მწველი, მზერა ცაში ერთ ერთ ღრუბელზე ქონდა გაჩერებული, ყოველ წუთს ბუბის ხედავდა, უცხო ბიჭსაც ქუჩაში ბუბუზ ამსგავსებდა და მერე ხვდებოდა რო ის სულ ქერა, ცისფერთვალება და შავთმიან ბუბუს ვერ ემსგავსებოდა, იმ წამს ფიქრობდა, ფიქრობდა, ფიქრობდა, ბუბუ რომ იქ ყოფილიყო, გაყვებოდა? მას აქ უნდა ესწავლა და პროფესიოთ უნდა ემუშავა, როგორ გააყვებოდა, ან მშობლებს როგორ დატოვებდა, მათ ხომ ერთადერთი შვილი თიკა ჰყავდათ? ძალიან ანერვიულდა, იქვრ ტუმბოზე დადებულ სიგარეტის კოლოფს ხელი დაავლო და ერთი ღერი ამოაძვრინა, მოუკიდა და პირველი ნაფაზი დაარტყა, თითქოს ეამა, მაგრამ არა, მალ მალე ეწეოდა, თითქოს უნდოდა სწრაფად დაწყნარებულიყო, ამასობაში ერთი ღერი ჩაცალა და სასწრაფოდ მეორე ღერის მოწევას შეუდგა, როცა ტელეფონმა დარეკა
- ალიო
- მედა მაშო მოვდივართ შენთან, რა წამოგიღოთ?-
- ბევრი შოკოლადი და სიგარეტი
- კაი- უთხრა და გაუთიშაა, გოგოებიც მალე მოვიდნენ, ბევრი შოკოლადით და “parlament"ით, როგორც კო ფეხი შემოდგა გვანცამ, იმ წამსვე დაიწყო ცივი ყავის გაკეთება, მაშო კი თიკასთან მივიდა.
- ჯობია რო ვუთხრა უკვე ხო?- გასძახა გვანცას
- მოიცა ყავასაც მოვიტან დამერე
- კაი
- რის თქმას აპირეებთ- სხვა შემთხვევაში აჟოტირდებოდა, ეხლა ძაან დაასერიოზულა
- გეტყვით მოითმინე
- რის დაა- ყავა მოიტანა გვანცამ, სავარძელში ჩახტა და ფეხი ფეხზე გადაიდოო,
- მოკლედ, ზაფხულია რაა, ჰოდა წავიდეთ ბათუმში
- ხო ძალიან კარგი აზრია, გულს გადავაყოლებთ დავისვენებთ- თან თვალებით ანიშნებდნენ ერთმანეთს რაღაცეებს, თიკა ჩაფიქრდა, თვალები ძირს დახარა
- კაი წავიდეთ- ამოიშურჩულა ჩუმად და დივანის საზურგეს მიეყრდნო, გოფოებმა შეჰკივლეს.
იმ დღიდან დაიწყეს მზადება და მეორე დღესვე წავიდნენ, ნინიც და თეკლაც, ბევრი იმგზავრეს და ძალიანაც დაიღალნენ, საატუმროში შეაბიჯეს, ტანსახმელები ამოალაგეს, გადაივლეს და ცოტა წაუძინეს, მალევე ადგნენ პლიაჟზე. გავიდნენ, თიკას ხასიათიც გამოუკეთდა უამრავ ფოტოებს და ვიდეოებს იღებდნენ, გიჟობდნენ, ასე გადიოდა დროსიცილში და გართობაში, ზაგარიც კარგად მიიღეს თუმცა უფრო მეტი უნდოდათ.

"ვენდისში" ისხდნენ, თიკას, მოკლე ღია ვარდისფერ კაბაში, "ჩიზბურგერს" და მილქშეიქს მიირთმევდნენ
- მე ტვალეტში გავალ და მოვალ- თქვა მაშომ- თიკა წამომყევიირა- თქვა ეჭვი და თიკაც გაყვა, ამ დროს "ვენდისში" ბუბუ და რატი შემოვიდნენ, გვანცამ მონატრებულ აილუეტებს გადაეხვია
- ვაიმე ბუბუ, თიკა გაგიჟდება, სიხარულით- პირზე ხელლები აიიფარა და თვალები დახუჭა
- ვიცი, პირდაპირ აეროპორტიდან მოვდივარ
- ვაიმეე ღმერთო- ესთქვა როცა მაშო და თიკა მაგიდიაკენ მომავალი დაინახა, ბუბუ და წამოდგა, თიკას თავჩაღუნული მოდიოდა და ტელეფონში ჩასცეროდა რაღაცას, თავი აწია და.....
თავბრუ დაეხვა
გაშტერდა
პირი გაღო
მუცელი აეწვა
ჟრუანტელმა დაუარა
- არ არსებობს- ჯერ თავისთვის ამოილაპარაკა- ხელი პირზე მიიდო და იკივლა
- ღმერთოოოოოო, არ არსებობს- ბოლო ხმაზე იკივლა
- ცემოოოპატალლაა- ენა მოიჩლიქა სასაცილოდ ბუბუმ და თვალებ დაქაჩულ, პირზე ხელმიდებულ და გაოცებულ თიკკას მოეხვია, თიკას ტირილი აუვარდა, და ხელები მოხვია, ბუბუმ მაქსიმალურად ძლიერად ჩაიკრა გულში
- ძალიან მომენატრეე პატალაა- გაეცინა ბუბუს და ცრემლიანი სახე მთლიანად დაუკოცნა
- გეყოფა ვირო მომძვრა სახე - ჩვეულ ხასიათზე მოვიდა თიკააა
- ვაიმეე ჩემი კვატიი- მათი შემხედვარე "ვენდისში" მსხდომი ხალხიც კი ტიროდა, გვანცა რატის აკვროდა და ქვითინებდა.....