დედას ყველაფერს ვუყვები წასვლის შესახებ, პასუხეს ველოდები
- ანასტასია ჩემო მზის სხივო, ხომ იცი უარს არ და ვერ გეტყვი. მინდოდა რომ ესე გეცხოვრა სიცოცხლით დამტკბარიყავი. ქართველიშვილებს ვენდობი ასე რომ წადი - ვეხუტები და ლოყაზე ვკოცნი
- მადლობა დე
- იცი, ვერ წარმოვიდგენდი ორი თვის წინ რომ ესე შეიცვლებოდი, მე და მამას ძალიან გვიხარია. ოღონდ მანქნით სწრაფან არ იარო კარგი?
- ვიცი დე, ყოველთვის დაგირეკავ.
- გინდა ტანსაცმლის ჩალაგებაში მოგეხმარო?
- რა თქმა უნდა მინდა.

დილით ბეკას ზარი მაღვიძებს
- გაიღვიძე?
- არა ისევ მძინავს
- შენ რა ჯერ არ ამდგარხარ? ერთ საათში გავდივართ
- რაა? რომელი საათია? - საათს ვუყურებ და სწრაფად ვდები ლოგინიდან
- ორი დაიწყო, ჩანთა ჩაალაგე?
- კი გუშინ.
- თბილი ტანსაცმელები ჩადევი, იქ ღამით ყინავს.
- კარგი, კარგი. წავედი ვთიშავ - სასწრაფოდ შევდივარ სააბაზანოში ვბრანაობ, შემდეგ თმებს ვიშრობ და დედას ვეძახი.
- დეე ნახევარ საათში გადივარ
- მართლა? კარგი საუზმე მზადაა ჩაიცვი და ჩამოდი
გამზადებულ სანსაცმელს ვიცმევ და ზურგზაკს მხარზე ვიკიდებ კიბეებზე ჩავდივარ დაა გარეთ მანქანასთან მივდივარ, ზურგზაკს და პატარა ჩანთაც სადაც პარფიუმერია და მსგავსი რამები მიდევს საბარგულშკ ვდებ და სახლში ვბრუნდები
- აუ უგემრიელესია დე - დედას გამომცხვარ კრემიან რულეტს ვჭამ და შავ ჩაის ვაყალობ როდესაც ზარის ხმა მესმის
- მე გავაღებ- ამბობ დედა და დგება, მესმის ხმა როგორ ესალმება ელენას და ელენს და სამივე ერთად შემოდიან სამზარეულოში
- ანასტასია როგორ ხარ საყვარელო? - ელემი ლოყაზე მკოცნიის და ჯდება
- კარგად თქვენ როგორ ხართ?
- მშვენივრად, უნდა გამეცილებინედ ისე ვერ მოვისვენებდი
- კარგი რა დედა, როგორ იცი ხოლმე - ელენა გვერდით მიჯდება და ჩემს რულეტს ჭამს.
- ელენ ყავა თუ ჩაი?
ათი წუთი ვისაუბრეთ სანამ ბეკამ არ მოგწერა კახეთის გზაზე ნახევრ საათში შეგხვდებითო, ჩემი მანქანით მე ელენა და ტყუპები მივდიოდით, ბეკასთან კი ბეკა და მისი ორი ძმაკაცი. გარეთ გავედით ელენას ნივთები საბარგულში ჩავაწყვეთ. ელენს და ნინას დავემშვიდობეთ და ტყუპების ბინისკენ ავიღე გეზი.

გაყვითლებულ და გახარებ ხეეებ შორის მივიკვლევთ გზას, წინ ბეკას მანქანა მიდის ჩვენ კი უკან მივყვებით, თუმცა სანააობით ოთხივე ვტკბებით. გზის ბოლოს სამ საათიანი მგზავრობის შემდეგ ხის ორსართულიანი სახი მოჩანს რომელოც ხეებშია ჩამალული, ბეკა მანქანას სახლთან აჩერებს და მეც მიტოვებს დასაყენებელ ადგილს. არემარეს ვათვალიერებ, სახლს ეტყობო ძველი აშენებული რომ არის მაგრამ ემჩნევა კარგი პროეკტი და გარემოა შერჩეული, არც თუ ისე დიდ სახლია თუმცა გარედან ძალიან კოხტა და მყუდრო ჩანს, საკვამურიც მოსჩანს სახლის ზემოდან. ფანჯრის მინები მთელი და ახალია როგორც ყველა დეტალი, ეზოში მანდარინის, ლიმნის და ფორთოხლის რამოდენიმე ხე დგას. შორიდან კი წყლის დინების ხმა მესმის, აშკარაა რომ რამოდენიმე მეტრში მდინარეა. ბეკა მიახლოვდება და ხელს მხვევს
- გაიცანი ანასტასია ჩემი ბავშვრობის ძმაკაცები სანდრო და საბა - სანდრო მაღალი შავგრემანი ბიჭია, საბა კი ოდნავ დაბალო ქერა კულილ თმიანი, ორივეს კარგი აღნაგობა და შეხედულება აქვს
- სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა ბიჭებო
- ჩვენთვისაც, ბევრი რამ მოგვიყვე ბეკამ შენზე
- იმედია ყველაფერი კარგი
- ერთი-ორი ცუდიც მაგრამ დაი'კიდე - ბეკა თვალებს ადიდეს და მეცინება
- გატყუებენ, დავაით აქედან და გოგონების ნივთები სახლში შეიტანეთ უკვე გავაღე.
- ღმერთო არც კი მახსოდა აქაურობა რა ლამაზი ყოფილა - ელენა დადის და ყველაფერს ათვალიერბს მერე უეცრად კივის - ააააა მიშველეთ დიდი ობობაა ღმერთოო, მომსდევსსს შეხედეთ - ყველა ვიცინივართ როდესაც ელენა ჩემს მანქანაში თავით ხტება და კივის
- ვითომ ძააან ნაზი იყო, დარჩეს იქ ჩვენ შევიდეთ - მია ელენასთან მიდის და სიცილით თხოვს გადმოსვლას
- მშია - ამბობს ევა და ხელს მხვევს
- წამოდი შევიდეთ ჯერ დეზიმბექცია უნდა ჩავუტაროთ სახლს შემდეგ გავაკეთებ სადილს
როდესაც ელენა ერთი ხვეწნა-მუდარით შევიყვანეთ სახლში. ექვსივე ჩემს წინ დავაყენე და მითითებების მისაცემად მოვემზადე
- ბიჭებო რადგან ფანჯრები მაღალია და გოგნები ვერ შეძლებენ კიბეზე ასვლას, ან თუ შეძლებენ გადმოვარდებიან და ეს არ გვაწყობს, აი ეს სამი ტილო ეს ქაფიანი წყალი ჯერ, ქაფში შემდეგ სუფთა წყალში გაწინდეთ ფანჯრები, პირველ სართულზე მხოლოდ ორი ფანჯარაა, მეორეზე კი სამი საძინებლებში.
- რა? ამას არ ვიზამთ - სამივემ ერთ ხმათ თქვეს და ლუდის ბაკლები გახსნეს
- საჭმელს არ გავაკეთებ, ამ მტვერში და ობობის ქსელებში მოგიწევთ ყოფნა, თქვენი გადასაწყვეტია - მდივანზე ვჯდები და გოგონების მბაძავენ
- მეც ანასტასია? მეხომ შენი შეყვარებული ვარ მე მაინც დამინდეე
- არა! შენ რა წითელი კვერცხი ხარ ტო? მიდი სანდრო ეს წამოიღე, ბეკა ქაფი არ დაღვარო - სანდრო ბიჭებს მკაცრი სახლით ეუბნება და ისინიც მიჰყვებიან, ბეკა საცოდავი სახეს იღებს და მიყურებს თუმცა ვაიგნორებ და გაბრაზებული ადის კიბეებზე
- კარგი გოგონებო ემა და ელენა საბნებს და ბალიშებს სუფთა ჰაერზე გაიტანენ, ევა მტვერს გადმოწმენდს მე და კი სამზარეულოს დავალაგებ და თან რაიმეს გავაკეთებ.
ორ საათში სახლში სისუფთავის და ფხვნილის სუნი დგას თუმცა ეს აშკარად ჯობია, გადავწყვიტე პიცა გამეკეთებინა და მსუბუქი სალათი. ორი პიცა ყუმელში დევს და სამზარეულოში მადიამღვძვრელი სურნელი ტრიალებს. ხის ძველ თუმცა ლამაზ მაგიდაზე შვიდ თეფშს ვდებ, პიცა გამომაქვს და ვჭრი.
სიჩუმეა უკვე ოცი წუთია ელენას ყვირილი იქაც ობობაა არ გამიგონია ამიტომ ვეჭვობ ყველანი ხომ კარად არიან. მისაღებში გავდივაარ და ვხედავ როგორ ძინავს ექვს ადამიანს ერთ მდივანზე, სანდროს მარჯვენა ფეხი ჰაერშიაქვს, ევას კი თავი იატკზე უდევს ფეხები კი მდივანზე, ფოტოს ვუღებ და ვფიქრობ როგორ გავაღვიძო დაღლილი ექვსი კაცი, სამზარეულოში ვბრუნდები და ორ ტაფას ვიღებ შემდეგ მდივნის წინ ვდგები და მთელი ძალით ტაფის ძირებს ერთმანეთზე ვურტყამ. არ ვიცი როგორ აგიხწეროთ მათი რეაქცია რადგან ექვსივე სხვა და სხვა მხარეს გარბის.
- გაზი აფეთქდააა - ყვირის ელენა და მეორე სართულზე გარბკს რატომღაც, ბიჭები კი უფრო ჭკვიანები აღმოჩნდნენ და გარეთ გაიქცნენ. ტყუპები კი მაგიდის ქვეშ შეძვრნენ, სიცილით ვუყურებ მათ შემდეგ სამზარეულოში შევდივარ და გაწყობის სუფრაზე ვჯდები, თეთრ ღვინოს ჭიქაში ვისხამ და ველოდები როდის მოვლიან აზრზე. ორი-სამი წუთის შემდეგ პირველი ბეკა და სანდრო შემოდიან სამზარეულოში რომელიც ჩემი დანახვისას პირდაღებული შეშდებიან, შემდეგ ელენა და ევა მათ უკან კი საბა და ემა. ექვსი წყვილი თვალი გაოცებული მიყურებს ხმას ელენა იღებს
- ეს შენ ბააკეთე? - ფეხი, ფეხზე გადავიდე და მშვიდად დავცალე ბოლომდე ტკბილი ღვინო შემდეგ ასევე მშვიდად ვუპასუხე
- აი იმ ტაფებით. ელენა შენ კიდევ გირჩევ გაზის აფეთქება თუ სადმე მოხდება მეორე სართულზე არ გაიქცე და არც ტყუპენს მიბაძო, ბიჭებს მიბაზე - საბა ხელს წევს და თავმომწონედ იღის, ბეკა კეფაზე ხელს ურტყამს
- რა გაცინებს იდიოტო? ამდენი ადამიანი გაგვაცურა, გული გაგვიხეთქა და თვითონ წნარად ზის და ღვინოს სვამს
- აუ მშია მოდის ვჭამოთ და მერე გავუჭედოთ კაი?- საბა ჯდება და ყველა მას მიჰყვება, ბეკა გვერდით მიჯდება და გაბრაზებული სახით მიყურებს, ტუჩს ტუჩზე ვაწეპებ და თვალს ვუკრავ.
-რაიმე ვითამაშოთ რა - ამბობს ემა, სადილის შემდეგ ყველა მისაღებში წითელ რბილ ხალიჩაზე ვზივართ, ჩიფსებს და ლუდს ვსვამთ.
- მაინც რა?
- სიმართლე თუ მოქმედება
- აუ კაი რა ძაან ბავშვურია - ამბობს ბეკა და ხელს იქნევს
- კარგი რა გავერთობით, ბოთლი დავატრიალოთ. წინა მხარე ვისაც მოუწევს უკანა მხარეს ეკითხება. წრეზე ვჯდებით ყველა და ცარიელი ღვინის ბოთლს შუაში ვდებთ
- პირველი მე ვატრიალებ - ემა ბოთლს ატრიალებს და ბორლკს ძირი ბეკას უწევს
- სიმართლე თუ მოქმედება ბეკა?
- სიმართლე
- ოოო რა გკითხო, რამდენი შეყვარებული გყოლია? - ბეკა მე მიყურებს
- მოიცა დავთვალო, ერთი, ორი, სამი ხოხო ორხი - გაშტერებული ვუყურებ
- რააა?
- ეხლა დრამების დრო არარის, დაატრიალე ბეკა - ბეკას " ეს თემა არ დახურულა" სახლით ვუყურებ, ბოთლს ატრიალებს
- სიმარათლე თუ მოქმედება სანდრიკოო?
- მოქმედებააა
- ოჰოო, ყველა ერთად ვურჩევთ მოქმედებას ხო? - მოთათბირების შემდეგ სანდრო ოთახში ტრუსით დგას და ბეკას ყელში კოცნის შემდეგ ეხვევა და ზევიდან აჯდება შემდეგ თეატრალურად კვნესის, სიცილით მუცელი მტკივა როცა სანდრო ბოთლს ატრიალებს, რათქმაუნდა ჩაცმის შემდეგ და ბოთლი ჩემთან ჩერდება
- აი ბეკა ეხლა სამაგიეროს გადაგი
- მოიცაა ბეკასთან მე რა შუაში ვაარ
- მისი შეყვარებული ხარ, ანასტასია სიმართლე თუ მოქმედება?
- მოქმდება ჯანდაბას
- ევას გიჯური გრანგული კოცნა აკოცე - ევას ვუყურებ, ის კი მე
- შანსი არაააა
- როგორ თუ არა? ევასთან ღალატს არ ჩაგითვლი - იცინის ბეკა
ევას წინ მუხლებზე ვზივარ ორივეს ალბათ მჟავე სახე გვაქვს რადგან ყველა იცინის, ტუჩებს ტუჩზე ვაწეპებ და ნაზად ვკოცი, ევა მაიმუნობს და როლებში შედის ხელს ზურგზე მიცურებს და მეც ვყვები, მგონი მომწონს კიდეც
- აი კოცნაც ამას ჰქვია - საბა ტაშს უკრავს.
შუაღამემდე ვთამაშობდით, სანამ ყველას სიცილისგან მუცლები არ აგვტკივდა და თვალები არ დაგვეღალა. მე და ბეკამ პატარა ოთახში დაწოლა ერთად გადავწყვიტეთ, ევას უკვე ჩაეძინა მდივანზე. ბიჭები ერთ ოთხში, ემა და ელენა კი ერთად.
- თვალბი დახუჭე უნდა გამოვიცვალო - ვეუბნები ბეკას რომლიც მაისურს იხდის და ლოგინში წვება
- კარგი რაა
- დახუჭე თქო - სახეზე ბალიშს იფარებს, სწრაფად ვიცვლი და ლოგინში ვწვები
- რა თბილი ხაარ
ბეკას თბილ სხეულს ვეკრობი და თავს გულზე ვადებ, მკოცნის შემდეგ სხეულზე მეკრობა და საზად მეფერება
- ბეკა დღეს არა.
- რატომ?
- სავალდებულო არ არის, განა ისე არ გიყვარვარ ან ჩემთან დაძინება არ შეგიძლია
- რა სისულელეებს ამბობ.
- დავიძინოთ?
- თავი დამადე - დაღლილობა მალევე მერევა და ესე თბილად და ტკბილად პირველად ვიძინებ
- ანასტასია - ჩამესმის ხმა შორიდან, თვალებს ვახელ და ბეკას ახალ გაღვიძებულ სახის დანახვაზე მეღიმება
- სიზმარში ვარ? როგორი ხაარ
- ადექი ანასტასია, მიდი ჩემო სიცოცხლევ
როდესაც ვრწმუნდები რომ ის ჩემი სიზმრის ანგელოზი არაა, ვდგები ბეკა მეუბნება ჯერ სიცივეა და ჟაკეტი ჩაიცვიო. საათს ვუკურებ 6:35
- სულ გაგიჯდი? ამ დროს რატომ მაღვიძებ?
- მინდა იქ მარტი წავიდეთ
- სად იქ?
- მდინარეზე.
გარშემო აყვავილებული ხეების საამური სურნელია გამეფებული, გზა ძნელი გასავლელი არარის თუმცა ახალ გაღვიძებულს სიარული მიჭირს, ნელ-ნელა წლის ხმას უფრო გასარკვევად ისმის, ბოლოს კი როდესაც მგონია მდინარის პირას მივადეგით ხიდზე ამოვყავით თავი. ერთი კვირაა არ უწვიმია თუმცა მდინარე აღელვებულია, ქვის მორებს უმოწყალოდ ეცემა წყალი, ბეკა ხელე მკიდებს და ხიდზე გავყავარ, მეშინია რადგან ხიდი ძველი და დაკლაკნილია, თუმცა ბეკა ძლიერად მხვევს ხელს
- აქ პატარაობაში დავდიოდი, ალბათ 7-8 წლის ვიქნებოდი. ყოველთვის ჩემს წარმოსახვით შეყვარებულს ვქვმნიდი რომელიც აქ მომყავდა. ამიტომ მინდოდა აქ წამოსვლა ნაწილობრივ, მინდოდა აქ ამ ადგილად ჩემთან ერთად მხოლოდ შენ მოსულიყავი - ბეკას სიტყვები გულს მიჩუყებს
- მიხარია რომ ის წარნოსახვითი შეყვარებული, მე გავხვდი და არა სხვა ტუჩებს ვაწეპებ და ნაზად ვკოცნი, შემდეგ მხარზე თავს ვადებ და გარემოს საგულდაგულოდ ვათვალიერებ. რამოდენიმე ხე დახრილია ამიტომ ტოტები მდინარეს სწვდება და გეგონებათ სადაცა ჩამოტდება და ამ აღელვებული, უმოწყალო მდინარე ერთანად ჩაითრევს. ხიდის და მდინარის შორის დიდი განსხავება არაა ამირომ ხიდს ბევრი წყალმცენარე ამშვენებს. მზე უკვე ჰორიზონზს აცდა და ნელ-ნელა ვარდისფერ ღრუბლებში თავის განსაკუთრებულ ადგილს იკავებს.ნ ბეკა ოდნავ მშორდება და ჟიბიდან ყუთს იღებს
- იცი შენს დაბადების დღეზე ვერ მოვახერხე ამის მოცემა - ხის ყავისფერ პატარა ყუთს მაწვდის, მარში კი ლამაზად მოთავსებული ყელსაბამი დევს, ლამაზი ვერცხლის ყელსაბამს ულამაზესი დიდი იასამნისფერი ქვა ამშვენებს, გარედან ქვაზე თეთრი პატარა თვლებია გარშემოტყმული, იასამისფერ ქვას ახალ ამოსული მზის სხივები ანათებს. ისეთი ლამაზია ტირილი მინდა
- ბეკა, ეს...ეს ულამაზესია - ბეკა ყელზე მიკეთებს და ხელს, ხელზე მკიდებს
- მიხარია რომ მოგწონს, მარტომ ავარაჩიე, მინდოდა შენი მსგავსი ნივთი მეჩუქებინა, შენ ანათებ ჩემს თვალებში ყოველთვის. პირველად შენს ეზოში დაგინახე გაბრაზებული სახე გქონდა, რომ შემომხედე გავმხიარულდი, მინდოდა რომ მალე გამეცანი. ანისთან გულს ვეღარ ვუდებდი, ვეღარც კი ვაანალიზებდი. ჩემ თავს ვეკითხებოდი, რა გინდა ამ გოგოსთან? როდესაც ჩვენს წვეულებაზე წითელი კაბით გამოწყობილო დაგინახე, თაბრუ გამეხვა. ვცდილობდი მუდმივად შენთვის არ მეურებინა, მაგრამ ეხლა შემიძლია, შემიძლია რადგან შენ ჩემი ხარ და ეს მაგიჟებს - თვალზე მომდგარ ცრემლებს ვიწმენდ და ვეხუტები
- მიყვარხარ და ბედნიერი ვარ რომ არსებობ
- მეც ჩემო სიცოცხლე.
სახლში დაბრუნებული, ისევ ყველას ძინავს თუმცა ჯერ ძალიან ადრეა, მე და ბეკა ოთახში ყავით ვბრუნდებით. ბეკას სიტყვებმა, ქცევებმა და სითბომ იმდენად დამარწმუნა მის გრძნობებში, მთელი არსებით შევიგრძენი. ჩემი თვალები ბეკას სახით ნათელ სხვებს ხედავდნენ. ვიხდი, აბსოლოტურად ყველაფერს და ბეკას გაოცებულ სახეზე მეცინება
- ანასტასია, ეს...რა?
- ჩუმად.
მივდივარ და უკიდეგანო ვნებით ვიპყრობ მის ბაგეებს, ის მე მჭრდება მხოლოდ ის მინდა. ადამიანი რომელიც იმაზე მეტად შემიყვარდა ვიდრე ოდესამე ვინმე, ადამიანი რომელსაც მთელ ჩემს სხეულს, გულს და სიცოცხლეს მივანდობ. მის შიშველ სხეულს რიტმულად ვაყოლებ ხელს, მეშინია არასწორად არ შევეხო ამ ხელოვმების ნიმუშს, მისი სხეულო იმდენად ლამაზი და სრულყოფილია ხელს გაოცებით ვუსმევ. როდესაც ორი შიშველი სხეული ერთმანეთს ეხება, იმდენად დიდი მუხტს, ადრენალიმს და ვნებას ვგრძნობ სადაცაა ერთიანად ავფეთქდე. ბეკა თვალებით ჩემს ტკივილს გრძნობს, მაგრამ ჩვენი სხეულების შეერთება ტკივილზე მეტად, სიყვარულს და უსაზღვრო ბედნიერებას მაგრძნობიმებს, მკერდზე მის შეხებას ვგრძნობ. ალბათ ზურგი სულ დავუსერე ჩემი "კლანჭებით" , ყოველ წუთს ბეკა თვალებით მეკითხება გავჩერდე? მე კი საპასუხოდ ვკოცნი რომ ეს მინდა, მე ის მთლიანად მინდა.