სახლში გულაფანცქალებული მივიდა. ერთმა შეხებამ აური გრძნობები და მონატრებამ კინაღამ შეშალა.. საწოლზე ზურგით დაწვა და ჭერს მიაშტერდა.
"რომ იცოდე დედიკოს შენი მამიკო როგორ ენატრებ.."მუცელზე ეფერებოდა შვილს და სიამოვნებისგან თვაები ეხუჭებოდა..კაბა გაიხადა და საშხაპეში ცხელი წყლის ქვეშ დადგა,სახეზე ეცემოდა წვეთები. მუცელს დაშტერებოდ და ხანდახან ჯერ კიდევ ვერ იაზრებდა მომხდარს..
წერეთელი გაგიჟებული მართავდა ავტომობილს სანდროს სახლთან რომ გააჩერა.გიჯივით გადმოვიდა მანქანიდან და მიეჭრა მეგობარს..
-შენ ხომ არ გამო**ევდი ბიჭო როგორ დამიმალე.-გაცოფებული შევარდა სახლში და მერე შეამჩნია რომ ქეთოც იქ იყო..
-რა დაგიმალე შე ჩემა..
-ელენა რომ ორსულად იყო.-მშვიდად თქვა ბოლო რამდენიმე სიტყვა და ქეთოს გამომცდელად შეხედა..
-რა ორსულად პირველად მესმი.. ქეთევან.. -ახლა უკვე მაჭავარიანს ორი წყვილი თვალი მიშტერებოდა..
-მე არაფერი არ ვიცი.-სავარძლის საზურგეს მიეყრდნო და ხელები გულზე გადაიჯვარედინა.
-ქეთო მართლა ორსულადაა ელა?-ქალის ფეხებთან ჩაიმუხლა..
-ჩემგან ვერაფერს გაიგებთ.!
-ქეთინო ახლა იცოდე სიბრაზიზგან გავგიჯდები..მითხარი თორე გავაფრენ.. ბიჭო ამოაღებინა ამ ქალს ხმა თორე არ ვიცი რას ვიზამ.-წყობიდან ნელ-ნელა გამოდიოდა..
-ქეთო..
-კარგით ხო.. იცოდე მე არაფერი მითქვამს..
-რათქმაუნდა.-ამოისსუნთქა და მის წინ მაგიდაზე ჩამოჯდა.
-ოთხი თვისაა უკვე, თქვენ დაშორებულები იყავით, ჯერ თავბრუსხვევები ჰქონდა, ერთხელ გული რომ წაუვიდა სახლში, მერე გაიკეთა ტესტი..აპირებდა თქვას, იმ დღეს რომ გაიგო პატარას შესახებ,რესტორანში წამოვედით და იქ გნახა...მოვიდა მერე რაზე ილაპარაკეთ არ ვიცი ჩვენთან რომ დაბრუნდა კატეგორიულად გაგვაფრთხილა არ გვეთქვა შენთვის.. ხოო და კიდე ბიჭი გეყოლება..-ამას რომ ყვებოდა მაჭავარიანი წერეთელს თვალები ბედნიერებისგან უბრწყინავდა..არ არსებობდა ამ გრძნობაზე დიდი ბედნიერება.მალე მამა გახდება და იმ ქალისგან..მისი ქალისგან.. ბავშვობიდან რომ მას ეკუთვნის..
-მისამართი მითხარი..
-არ ეჩხუბო იცოდე. ისედაც ყველაფერზე ტირის.. თან ნერვიულობა არ შეიძლება.!
-ვაიმე ქეთევან მაგიჯებ.!მითხარი სად ცხოვრობს..-როგორც იქნა გაიგო მისმართი და შავი რენჯროვერის მარკის ავტომანქანა ელვისსისწრაფით დაძრა.. გული ისე უცემდა ყურებში გრძნობდა. ერთი სული ჰქონდა მოხვეოდა ელენას და მისი უკვე სხვანაირი სურნელი შეეგრძნო.. კიბეები რომ აირბინა მხოლოდ მაშინ შეძლო ამოსუნთქვა, ქეთასთვისგამორთმეული გასაღები მოარგო საკეტს და სახლში შევიდა. ჯერ იფიქრა სახლში არააო და ცოტა გაბრაზდა კიდეც ამ შუაღამეს სად უნდა ყოფლიყო, მაგრამ საძინებლის სააბაზანოდან ხმა რომ გაიგო დამშვიდდა, იქვე მის საწოლს მიუხლოვდა და საწოლზე დადებუი პენუარი მუჭში მოიქცია..სახესთან მიიტნა და დაყნოსა, სურნელმა ნესტოებამდე რომ მიაღწია, საერთოდ დაუბინდა გონება, სასიამოვნო ჯრუნტელმა დაუარა მთელს სხეულში. კიდეზე ჩამოჯდა და დაელოდა ქალსს. მალე მორჩა ანდრიძეე შხაპის მიღებას, პირსახოთის შეიკრა სველი გრძელი თმა,სველი სხეული შეიმშრალა. საძინელეში შესულ გული კინაღამ გაუსკდა საწოლე მჯდარი წერეთელი რომ დაიახა.
-აქ რას აკეთებ.?-ყურადღება არ მიუქცევია ქალის კითხვისთვის მისკენ წავიდა. ნამიან სახეზე ხეი დაუსვა და ჯერ თვალებში შემდეგ ტუჩებზე დააშტერდა. ბაგეები ღიმილმა გაუპო, მშვიდად ჩაიმუხლა და ლამაზ მომრგვალებულ მუცელზე მიადო თავი, ძლიერი ხელები კი წელზე შემოხვია. სიამოვნებისგან მიელულა ქალს თვალები და ცრემლებიც გადმოსცვივდა.
-როგორ დამიმალე ამის არსებობა.?!
-არ მინდოდა დამალვა. შენ მაიძულე..-თმაზე ეფერებოდა ქალი თლილი თითებით.წერეთელი მუცელზე კოცნიდა. პირსახოცის ნაწილი გაუწია და ახლაუკვე ცხელი ტუჩები შიშველ კანზე მიაწება. სიამოვნების ჟრუანტელმა დაფარა ანდრიაძის სხეული..- როგორ მომენატრა ამ კანის შეგრძნება. როგორ მომენატრა შენი სურნელი.. და საერთოდ შენ მომენატრე სიგიჟემდე..
-რა იყო შენი ძაკაცის საყვარელი აღარ გგონივარ?-უკან დაიხია,მოიშორა მუცლიდა წერეთლის ხელები და სარკეს მიუახოვდა. -როგორ გაიფიქრე რომ მე..შენ გიღალატებდი.
-თქვენი სურათი გამომიგზავნეს, ერთმანეთს რომ კოცნით..
-კი არ ვკოცნით მკოცნიდა, ძალით მაკოცა..-ვერ მოითმინა და ტონს აუწია. -რახანც შენ ასე მარტივად მოგეცი, ჩათვალე რომ ღალატიც არ გამიჭირდებოდა ხო?!
-არ გვნიდა წარსულის გახსენება..-საწოლზე იჯდა და ოთახში მოსიარულე ქალს უყურებდა. პირსახოცი მოიშრა სხეულიდან და სრულიად შიშველი, მოურიდებლად დადგა სარკის წინ.
-მომაწოდე პენუარი..-ხელი წერეთლისკენ გასწია. კაცმაც არ დააყოვა.მისი სხეული არ შეცვლილა, ისევ ისეთი მიმზიდველი, მკვრივი და სასურველი იყო.. სიმართლე რომ ვთქვათ ეს ლამაზი მუცელი უფრო ალამაზებდა ქალს და ქალღმერთად აქცევდა.
-ლამაზი ხარ..-სახეზე კმაყოფილება ეტყობოდა დემეტრეს..ელენა კი აგრძელებდა მის დაიგნორებას.
-მეძინება იქნებ წახვიდე.
-დღეიდან სულ ჩემთან იქნები, ამიტომ მოდი დაწექი და დაიძინე.-მაისური გადაიძრო დაა ხელით ანიშნა საწოლისკენ..
-არ ვაპირებ შენს გვერდით წოლას, მეყო რაც ვიწექი.!
-რამით უკმაყოფილო ხარ? შენ არ იყავი ნასიამოვნები რომ კრუსუნებდი ჩემს ქვემო "მიდი დემე ძლიერად"ო?-წელზე მოხვია ხელები და ახლოს მისწია. -დარწმუნებული ვარ ეს თითები დაკავებული იყო ამ ოთხი თვის მანძილზე, შეიძლება მიეჩვიე კიდეც ასე სიამოვნებას მაგრა, მოგიწევს ძველიი მეთოდით სიმოვნების გაგრძელება.. ბევრი წუწუნის შემდეგ მაინც მის გვერდით დაწვა და მშვიდად ჩაძინებულ ქალს თვალს არ აშორებდა. პენუარი მაღლა ასწეოდა, შიშველი კანით კი აკრული იყო სხეულზე. დილით ნანატრმა კოცნამ რომ გაამოაფხიზლა მაშინ გაანალიზა რომ წუხანდელი ღამე საერთოდ არ იყო სიზმარი. თვალების გაუხელად მოძებნა მასზე დიდი სხეული და მიეხუტა,განიერი მხრები ტუჩებით დააგემოვნა და ისევ ძილს მიეცა. ახლა უკვე წერეთელმა გამოიღვიზა, შიშველ მხრებზე კოცნიდა, ტუჩებიი ზემოთ ააცოცა და ლავიწები დაუკოცნა, დეტალურად სწავლობდა ქალის სურნელოვან კანს და ამით კაიფობდა. შემდეგ ტელეფონში სასურველი მუსიკა ჩართო და ამღერდა
"I Really need you...
I am Really Stupid.."სიმღერის ყველაზე სასურველ სიტყვებს აჰყვა და ქალს ყბაზე მიაწება ტუჩები..
-გაიღვიძე მშვენიერო..-სახიდან თმა გადაუწია.-რა ლამაზი ხარ.. ასე თუ დაგამშვენებდა ორსულობა რას ვიფიქრებდი. გავითვალისწინებ და ბევრ ბავშვ გავაკეთებ..-ჩუმად ჩურჩულებდა და ტუჩებით მუცლისკენ მიცოცავდა.
-მომენატრე..-თავზე ეფერებდა და დაჰყურებდა საყვარელ კაცს.
-დედაჩემს გული დაარტყავს ასეთს რომ მიგიყვან..-ღიმილიანი სახით ამოხედა.
-როგორ გიხდება ეს ორმოები ლოყებზე, ნეტა ჩვენს პატარასაც ექნება?
-ჩემს შვილს ყველაფერი ჩემნაირი ექნება..
-როგორ გიყვარს თავის ქება..
-ადე ჩემო ლამაზო..მოემზადე და დედასთან წავიდეთ.. ისედაც წუხს ჩვენს დაშორებაზე.
-წავიდეთ თამარასთან..-წამოდგა და სააბაზანოში შევიდა.
წერეთლის სახლის წინ იდგნენ და აღელვებულ ორსულს ამშვიდებდა დემეტრე..
-რომ მცოდნოდა ასე ინერვიულებდი, არ მოგიყვანდი.. ელენა დამშვიდდთქო..-წარბები შეკრა კაცმა, მოთმინება ამოწურულმა რამდენჯერმე დარეკა ზარი..
-ხო..ხოო მოვდივარ.-კარის მეორე მხრიდან გაისმა ქალის ხმა.-დედაა, ელენა..ვაიმე დედა შემოდით..
-როგორ ხართ თამარა დეიდა.. -გადაეხვია.
-ახლა ასე რომ გხედავთ ორივეს, მშვენივრად ვარ შვილო, ჩემს შვილს ისევ რომ აქვს გაბრწყინებული თვალები..
-დედა დამშვიდდი ახლა და დაჯექი. მამა სად არის?
-კაბინეტშია. დაუძაე.მოდი შვილო დამიჯექი გვერდით.. ისე მოსუქებულხარ ცოტა.. -წყვილს ეშმაკრად გაეღიმა.
-მამას მოვიყვან, თქვენთან საქმე გვაქვს..
-კაი დედა..-თვალი გააყოა დერეფანში მიმავალ შვილს..
-მამა მოდი დაჯექი.. -ისე იყო აღელვებული სათქმელს თავს ვერ აბამდა. -მოკლედ მალე ახალი წევრი ეყოლება ჩვენს ოჯახს.
-ვაიმე დედა არ მითხრათ რომ ქორწინება გადაწყვიტეთ.
-ეგეც..
-მორჩი მიკიბ-მოკიბულ ლაპარაკს და გვითხარი..-აფორიქდა უფროსი წერეთელიც..
-მალე თქვენ ბებია-ბაბუა მე კიდე მამა გავხდები..-თამარამ ჯერ ვერ გააცნობიერა ნათქვამი,რამდენჯერმე შეხედა მომღიმარ ქმარს, მერე თვალები ცრემლებით აევსო..
-ბებია? მე ბებია? შენ მამა..?ჩემი შვილის.. დემეტრეს შვილი? -თმები ხეებით უკნ გადაიია და მტირალ ელენას ჩაეხუტა..-შენ ხარ ჩემი ბრილინტი, ჩემი გოგო.. მადლობა დედა ასე რომ გამახარე. ღმერთო მადლობა.-ცრემლიან ლოყებს უკოცნიდა ქალს..
-გილოცავ შვილო..-მოეხვია შვვილს დავითი და რამდენჯერმე დაჰკრა ხელი ზურგზე..-მოდი ჩემო გოგო..-ახლა გულში ანდრიძე ჩაიკრა..-ბედნერი მშობლები იყავით შვილებო..აბა სქსესი ვიცით უკვე.?
-ბიჭის მამა ვხდები.-ანდრიაძე ზურგით ჰყავდა აკრული მკერდზე დალოყაზე კოცნიდა. იმ საღამოს დიდი ბედნიერება იყო წერეთლის ოჯახში. სუფრასთან ისხდენ და მხიარუობდნენ. ყურადღების ცენტრში იყო მოქცეული ანდრიაძე, მაგრამ მის გულს რაღაც აკლდა, მშობლები.. დედა დამამა რომლებმაც ჯერ არც კი იცოდნენ პატარას არსებობის ამბავი..
-ხვალვე ვიყიდი ბილეთს და წავიდეთ შენბთან თან გავიცნობ სიდედრ-სიმამრს. ხოდა ხომ უნდა ვუთხრათ მალე პატარა წერეთლის ამბავი.. -გაუღიმა გაოცებულ ქალს. მიხვდა რომ მისი ფიქრები გამოიცნო.-თუ ესეც სკაიპით გავაგებინოთ?
-შენ ხარ ჩემი სასწაული.!-ლოყები ხელით დაუჭირა და დაბურცული ტუჩები დაუკოცნა..


****
აი ესეც ახალი თავი.<3 ჩემო ტკბილებო ბოდიში ასსე რომმ დავაგვიანე დადება, სასტუმროშI როგორც კი ვიპოვი დროს მაშინვე ვწერ ხოლმე კი მებუზღუნება ჩემი ქმარი მაგრამ ეგ არაფერი.. იმედია მოგეწონებათ.. ველი შეფასებებს... <3