ჩემოო საყვარლებო სამწუხაროდ ცუდი ამბბავი მაქვს,
ეს თავი ბოლოა რომლის დადებაც შევძელი, 
ვშიშობ, კარგახნის მანძილზე ვერ მოვახერხებ ახალი თავის ატვირთვას, ტექნიკური პრობლემების გამო.
მიყვარხართ! ჩემო ბედნიერების ელექსირებო და იმედია არ მიწყენთ.
ყველანაირად შევეცდები, მალე მოვაგვარო, ეს პრობლემა და ახალი თავით დაგიბრუნდეთ.
მანამ კი თქვენ არ დაიშუროთ, ჩემთვის სტიმულის მომცემი სიტყვები კომენტარებში ვერ წარმოიდგენთ როგორ
მახარებს თქვენი თუმდაც ერთი თბილი და ტკბილი სიტყვა ! 
მიყვარხართ და ბოდიშს გიხდით, იმათ ვინც ჩემს მოთხრობას კითხულობთ. 

ვაიმე სალომე თუ მჯეროდეს 
ახლა ჩემს წინ ნამდვილად შენ ზიხარ? გაოგნდა მეგობარი
-არ დაიწყოეხლა! დავუბრიალე თვალები
-ასეთს პირვლად გხედავ, არ მეგონა ოდესმე თუ მომიწევდა შენი ამ მდგომარეობაში დანახვა, ისე წარმსოთქვამ სახელ ,,მათეს" ისე გიბრწყინავს თვალები შე მაიმუნო როდის მოასწარი შეყვარება? მითხრა და ცხვირზე ხხელი ჩამომკრა
-არა რა შეყვარება! გაგიჟდი? მკაცრად ვიუარე
-ახლა ნუ დაიწყებ ჯიუტობას შენს თავს მე მასწავლი?
-გეყოს ვსოო ის უბრალოდ მეგობარია და მიყვარს როგორც მეგობარი უბრალოდ მეწყინა, რომ მოწყენილი დავინახე ! სხვა არაფერი
-შე საძაგელოოო მოდი აქ! დამიჭირა ლაშამ და ჩემი წვალება დაიწყო მიღატუნებდა მე კი გაუჩერებლად ვკისკისებდი გამიშვი აღარშემიძლია გამიშვიი
-შეყვარებული ხარრრ! გოგო ჰა?
-ახლა გეყოს რა ნუ მაბრაზებ თორე აღარ გაგცემ ხმას!
ტუჩები ავიბზუე და გაბუსული ხმით ვუთხარი
-კარგი ხო ვიცი არ გიყვარს მასეთები მოდი ჩემთან გულში ჩამიკრა მეგობარმა
-ყოველთვის საკუთარი გული რასაც გიკარნახებს ის გააკეთე თუ გული გეუბნევა, რომ მასთან გინდა და მისგანაც მსგავს სითბოს იგრძნობ მაშინ აქ სხვას აღარაფერს უნდა მიაქციო, ყურადღება სიყვარული ყველა ადამიანს ცვლის!
დამარიგა მეგობარმა
-კარგი გვეყოს ეხლა ეს თემა!
აუუ რა გავაკეთოთ არ მეძინება თემა უცებ შევცვალე
-არც მე! შენთან ერათად როცა ვარ რა დამაძინებს!
ჩამიღიმა ცალყბად
-აუ ახლა სოფელში რო ვიყოთ ვარსკვლავებს ვუყურებდით ლაშ
-როგორც ბავშვობაში არა? 
-ვაიმე როგორ მინდა ის დრო ახლა! ის ლაღი მხიარული ბავშვობა
-ოჰო ისეთქვი თითქოს ახლა გაგკდეს სილაღე და სიმხიარულე
მომიგო წარბის აწევით მეგობარმა
-ხო მაგრამ ბავშვობა სულ სხვაა
-გახსოვს სატვირთო ეტლს ანუ ეგრეთ წოდებულ ,,ტაჩკას"რომ ამოვაყირავებდით შიგ ჩავსხდებოდით ორივე და ასე ვუყურებდით ულამაზეს ცას ?
-ვაიმმე საოცარი იყოო ეს ყველაფერი!
ეს მოგონებები ჩემთვის ყველაფერზე მეტია!!! 
ერთი სული მქონდა ზაფხული როდის მოვიდოდა, რომ მენახე სოფელში ჩამოვსულიყავი და ერთად გვეგიჟა 
-ვაიმე როგორ გელოდებოდი ხოლმეეე 
-გახსოვს, რომ ვიწუწავეთ 
-ვაიმე რამდენი ვიცინეთ
-ის გახსოვს, რომ გამაბრაზე და თავში პომიდორი, რომ გესროლე? მერე აფერისტულად ხელი წელზე დაიდე და ასე წახვედი ტირილით ბებო წელი მატკინა სალომემო არადა თავზე გაჭ....ტილი პომიდორი გეცხო 
აი რასაცქვია გავსკდი მაშინ სიცილით! 
გულიანად გადავიხარხარეთ ორივემ
-საძაგელო ისე როგორ მესროლე ეგრეე ჰა? გიდა ვიძიო შური?
ისევ ჩემი წვალება დაიწყო ლაშამ 
-აუ მოდი საშინელებას ვუყუროთ რამეს !
-მოდიი
ჩავრთე, ფილმი და მოზღვავებული ადრენალინი გამოვდევნეთ.
ასე დაგვათენდა, თავზე
დილის ექვსი იყო გავედით მისაღებში მე და ლაშა 
-ლაშ ჩაის დალევ გამოვძახე სამზარეულოდან 
-კიი 
ჩაიდანი ქურაზე დავდგი და მეც მივუსკუპდი გვერდით 
ლიზას და გიოსაც გაეღვიძათ უკვე გიო სამსახურში წასასვლელად ემზადებოდა 
-ბავშვებო როგორ გაერთეთ? დარწმუნებული ვარ, რომ გაათენეთ გადმოგვხედა სიცილით ლიზამ
-არაჩვეულებრივად! გასცა პასუხი ლაშამ
-თქვე პაპარაცებო თქვენს ხარხარში ჩვენც ვერ მოვისვენეთ იმხელა ხმაზე ხარხარებდით სამზარეულოდან თავი გიორგიმ გამოყო
-ვაიმე მართლა შევიცხადეთ და ისევ სიცილი აგვიტყდა,
წყალი ადუღდა გავოგვძახა, ლიზამ 
მოვდივარრ
ჩაი გავამზადე დავლიეთ ამასობაში 9 სათიც მოვიდა 
ჩემი სამსახურში წასვლის დროა მოვემზადე
სამსახურში ლაშამ მიმიყვანა 
-სალო მოხვედი შემომეგება ქეთი 
რახდება ქეთი სადარიან დანარჩნები? 
გავიკვირვე, რომ ვერ დავინახე მარიამი და ლიკა საჭმელად არიან გასულები , 
დანარჩენები კი ჯერ არ მოსულან,
კარგი ვუთხარი მეგობარს და ჩემს სექციაში გავედი
რას ვხედავ მათე ჰოვერბორდზე დგას და თაროებს ტკბილეულით ამარაგებს, ადგილზე გავშრი, გამოვშტერდი, ტვინში სისხლი ჩამექცა,
აქ რა უნდა? არა რაუნდა ამ ბიჭს ჩემგან ვერ ვიგებ !
-ოუ აურზაურიც მოსულა
ისევ ნერვების მომშლელი ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე რაც უკვე საშინლად მაღიზიანებდა,
-რაგინდა? თავს რატო არ მანებებ?
-შენ არაფერ შუაში არ ხარ მეც აქ ვმუშაობ აურზაურო! ოფიციალურად გამომიცხადა ბატონმა კორინთელმა
-აჰაჰაჰაჰაააა
მისმა ნათქვამმა გადამახარხარა
შენ? კორინთელების საამაყო პრინცი აქ მაღაზიაში? თანაც კონსულტანტად მუშაობ?
-ხო რაიყო? მეც ჩვეულებრივი ადამიანივარ !
-ოჰჰჰჰჰჰჰ ჩვეულებრივი ადამიანი შენნაირად არ იქცევა!
ანუ რისითქმაგინდა რომ მე არაჩვეულებრივი ადამიანი ვარ?
-ახლა დროზე მითხარი რა გინდა! თორემ ნერვებს ვეღარ ვთოკავ გაფრთხილებ! რაგინდა საერთოდ?
წადი რა! და მომეცი საშვალება ნორმანულად ვიმუშაო!
-ვაიმე ქალბატონო ტორნადო ნუთუ გაბნევთ? ნუთუ თქვენს ყურადღებას ვფანტავ? მომიახლოვდა და წარბის აწევით მესროლა ირონია
-გაფრთხილებ ნერვებს ნუ მიშლი! თორემ საკუთარ თავზე არ ვაგებ პასუხს! გეფიცები ! თვალებ დაქაჩულმა გამოვცერი, კბილებში
-სამსახური ხო გინდა?
ხოდა ჩემი ატანაც მოგიწევს! ამიტომ იცი რას გირჩევ? დამამშვიდებელი შეიძინე სანამ აქ მოხვალ, დალევ და ნერვები აღარ მოგეშლება!
ირონიაშერეული ტონით დამარიგ, კორინთელმა
-ილოცე რომ დამამშვიდებელი შენ არ დაგჭირდეს!
რატო ცდი ჩემს ნერვებს რაგინდა ? იცოდე მეტი აღარ გააგრძელო! თორე რამეს გესვრი! გეფიცები არ მოვირიდებ!
ბრაზისგან უკვე თავს ვკარგავდი
-გეფიცებიი! გეფიცები არ მომერიდება ხალხის!
-არ გამკკვირდება შენგან მსგავსი სიგიჟე და მოსალდნელი საფრთხე სიხარულო!
-შენი სიხარული არავინაა!
-როგორარა შენ ხარ! დაგავიწყდა შენთან დაწოლას, რომ მთხოვდი? როგორი ვნებიანი იყავი იმ საღამოს
დამპალი საზიზღრულად და ნერვების მომშლელად გამიწელა სიტყვები და თვალებ მოჭუტული მომაშტერდა
-მოკეტეე!
ამ სიტყვებს ვეღარ გავუძელი და ავენთე
-შენარ იყავი მომეფერეო, რომ მთხოვდი?
ისევ საზიზღარი, იყო ისევ და ისევ აგრძელებდა ჩემს ადვილად აალებად ნერვებზე ნავთის დასხმას.
-მოკეტე ! არაარააა! როგორც ჩანს არ აპირებ ხო გაჩუმებას?!
-არა სიხარულო მინდა ის ღამე გავიხსენო ერთად, რომ გავატარეთ
თქვა და ირონიით გადმომხედა,
ისევ ელოდა ჩემს რეაქციას.
-ასე ხო? იცოდე მე გაგაფრთხილე !
ვუთხარი, გამწარებულმა და ხელში პირველი რაც მომხვდა შოკოლადი იყო ავიღე და მთელი ძალით გავუქნე.
-ოუუ ტორნადო დატრიალდა თქვა ჩემი შემხედვარე სიცილს ვერ იკავებდა
-მოგკლავ გეფიცები მოგკლავ სიმწრისგან უკვე ვკიოდი
რათქმაუნდა მაღაზიის კლიენტების და ახლომახლო მუოფი რამდენიმე თანამშრომელის ყურადღებაც მიიქცია ჩვენმა ჩხუბმა მაგრამ ნერვები უკვე კარგახანია აღარ იყო ნორმანულ მდგომარეობაში და რაცარუნდა მომხდარიყო მათეს ვეღარ გამომგლეჯდნენ ხელებიდან
-დაწყნარდი ! მითხრა და ისევ სიცილს აგრძელებდა
-გაიქეცი მათე გაიქეცი! გაიქეცი, თორემ კარგი დღე არ დაგადგება!
ნერვებს ვერ ვთოკავდი, ვუღრიალე კორინთელს და მისკენ გავიქეცი,
ხელში მომარჯვებული შოკოლადით
ვესროლე, მაგრამ არ მოხვედრია.
კორინთელი კი თავქუდ მოგლეჯილი გარბოდა თან იძახდა გამეცალეთ ტორნადო მომსდევსო თან კვდებოდა სიცილით ხალხი დაფეთდა, რახდება რა ტორნადოო ნუთუ რამე საფრთხე გველისო ზოგიც კი ფიქრობდა ალბად გიჟია ეს ბიჭიო ვის გაუგია ტორნადო მოგდევდესო ან კიდე თუმართლა მოსდევს ასე ჩაბჟირებით რა აცინებსო
მეკი მათი მოსაზრებიდან მხოლოდ ერთს დავეთანხმებოდი, დიახ ეს ბიჭი ნამდვილად გიჟია! შეშინებულები აცეცებდნენ, თვალებს
მათე კი არ წყვეტდა, და ისევ აგრძელებდა
- თავს უშველეთ ხალხოოოოო
ხალხი კი ნენნელა დაფეთებით ტოვებდა მაღაზიას
მე და მათე ბავშვებივით დავსდევდით ერთმანეთს
-ჩემო სიხარულოო .....
გაწელილი სიტყვებით
აგრძელებდა, ნერვებზე თამაშს.
-არრა როგორც ჩანს არ გეყო არა?
ამასობაში ხილ ბოსტნეულის სექციაში ისე ამოვყავით თავი, რომ ვერც კი გავაცნობიერე,
გამწარებული ვეცი, პომიდორს და მთელი ძალით ვესროლე, მათეს მან კი თავი დახარა და პომიდორი მის უკან მდგომ ხნიერ კაცს მოხვდა, თავში კარგად ჩამწიფებული პომიდორი დაჭ....ტოდა, ზედ თავზე ბაბუს რომეციც აზრზე არ იყო თუ რატომ დაიცალა მაღაზია ასე უცეფ ხალხს აკვირდებოდა და უცებ პომიდორი მის თავზე აღმოჩნდა შეხტა ბაბუ და ინერციით ხელი თავზე წაივლო ,
სიცილი ვერ შევიკავე, ამის შემხედვარემ.
ბაბუს სახის დანახვისას დავიფხუკუნე უცებ უკან შემოვბრუნდი, პირზე ხელი ავიფარე სიცილის შესაკავებლად და ვითომც აქ არაფერი სახით გავაგრძელე, სიარული.
ბაბუმ კი თავი ძლივს მოატრიალა, უკან
ვერ მიხვდა პომიდორი მე, რომ ვისროლე
და მის წინ მდგარ, გაოგნებულ მათეს გააფთრებული ეცა ,
-ამხელა ბიჭი ხარ და რამდენს ბედავ ? ამას როგორ კადრულობ ამხელა კაცი?
-უკაცრავად ბატონო ........
ეტყობოდა მათეს, რომ საცაა ხარხარს მორთავდა, მაგრამ რაც შეეძლო თავს იკავებდა უჭირდა უჭირდა მაგრამ მაინც ცდილობდა,
-რა არის ეს შვილო? რაარის? შეხედე!
უთხრა გამწყრალმა და თავზე გაჭ....ტილ პომიდორზე ანიშნა, ხელით .
-უკაცრავად მაგრამ გამივარდა, შემთხვევით ხელიდან.
აღარ იცოდა რა ეთქვა მათეს თან სიცილს ვერ იკავებდა, საცაა მორთავდა, ხარხარს ხელი პირზე მაგრად მიიჭირა სიცილი, რომ შეეკავებინა, მაგრამ არ გამოდიოდა.
-შვილო ხელიდან გაგივარდა რააა თოფია ? გაოგნებით უთხრა, ბაბუმ.
-ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდით, ბაბუ სიმართლე გითხრათ არც გამვარდნია და საერთოდ არც მე მისვრია,
-აბა ვინ მესროლა? შენ იდექი გაშტერებული და მიყურებდი!
ნუ ცდილობ თავის მართლებას! დაჟინებული მზერა მიაშტერა, ბაბუმ კორინთს.
-ჩემმა ცოლმა მესროლა და თქვენ მოგხვდათ, შემთხვევით.
ისევ იგივე ტყუუილი! არა ისევ ფსიქოპატს გამომიყვანს! საზიზღარი! ვირი! აუტანელიი!
-რა ცოლმა შვილო ? გადავირიე! ცოლი ასე დაგდევს, ხელში პომიდორ მომარჯვებული და თავში გსვრის ხოლმე? ფუი რა თაობა მოდის!
სად ბედავდა, ადრე ამდენს ცოლი? ან ახალგაზრდობა? არა არა სულ გაფუჭდა დღევანდელი ახალგაზრდობა!
ჩაილაპარაკა ბაბუმ და მჟავე მზერით გადახედა, მათეს.
-ხო ასე დამდევს, ბაბუ ხან პომიდორს მესვრის ხან ლარნაკს და ხან ვაზას!
საცოდავი სახე მიიღო, უცებ კორინთელმა.
- თუ გამიმართლა ბალიშსაც მესვრის, ხოლმე მაგრამ უმეტესად მსხვრევად ნივთებს ანიჭებს უპირატესობას გიჟდება მსხვრევის ხმაზე მოსწონს, რომ იმტვრევა ჭურჟჯჭელი და სხვადასხვა ნივთები.
ხელებით უხსნიდა, მათე რომელიც როლებში ზედმეტად შეიჭრა.
ბაბუმ კი მის საქციელზე სახე დამანჭა,
-რას იჭიმები შვილო? ნორმანულად ვერ ამიხსნი?
-უბრალოდ ნერვიული სტრესის ქვეშ ვარ მაპატიეთ.
ის რაც გადავიტანე, ჩემთვის ძალიან ძნელია !
შეაცოდა, თავი საზიზღარმა არა რა ნამდვილი მსახიობია!
ნამდვილი გიჟია! გავიფიქრე და ავიტუზე დახლთან
ახლა არ თქვას, რომ ამ ყველაფრის ავტორი მე ვარ თორე გავაფრენ! სერიოზულად შევიშლები ჭკუიდან!
-ვაიმე შვილო ვინაა მასეთი ეს შენი ცოლი გიჟია?
-აი იქეთ დგას ბაბუ ხელით ჩემზე ანიშნა
თითქოს ჩემს გულში იჯდა და ჩემი ფიქრები ამოიკითხაო საზიზღარი ! ამას როგორ ახერხებდა?
გავშრი
-ჯერ შენ დამაცადე
თვალები მივაკარი მათეს
-ვაიმე შვილო მშვენიერი გოგონაა როგორ დავიჯერო, რომ ეს მასეთ რამეს ჩაიდენს?
ბაბუს ნათქვამი მომეწონა კისერი მოვიღერე და კორინთელს მივუახლოვდი.
-არა ბაბუ მაგას ნუ იტყვი! გიჟია ნამდვილი !
-გიჟი შენ თვითონ ხარ! რას ერჩოდი ამ ბაბუს? რომ აიღე და ესროლე ეს პომიდორი?
-აი უყურეთ ახლა მე მაბრალებს იმართლა თავი მათემ
-არა ბაბუ! ამას არ დაუჯერო ! ვინმეს თუ დაინახავს ლამაზი თავით ასე მოუნდება, ხოლმე გონებაში წარმოიდგენს, თავზე როგორ ეჭყლიტებათ მისი გასროლილი პომიდორი იმ ლამაზ თავიან ადამიანებს და ეს მოსწონს! თან მიზანში სროლას სწავლობს ისე კი გამოსდის ღიმილი შრმეპარა სახეზე რომელიც თავს თუ არ მოვთოკავდი კისკისშიც კი გადაიზრდებოდა მაგრამ თავი დავაღწიე და დავასერიოზულე
მერე ამას რეალობაში აკეთებს და აი შედეგიც ხელი ბაბუსკენ გავიშვირე
ერთერთი მსხვერპლი თქვენც აღმოჩნდით, სამწუხაროდ
თქვენს წინ კი ერთი თხუთმეტი ადამიანი გაისტუმრა, თავზე მიჭ....ტილი პომოდორით.
ჩავირთე და გაუჩერებლად მივაყარე გამოგონილი ამბავი
როცა დავასრულე, ხარბად ჩავისუნთქე ჟანგბადი და ბაბუს გავხედე ხან მე მიყურებდა გაოგნებული და პირ დაღებული ხან მათეს გახედავდა ალბად გადავრიეთ, საბრალო ბაბუ.
სალომე და ლიკაც გაოგნებულები გვიყურებდნენ.
-ვაიმე შვილებო ჩემს ცხოვრებაში ასეთი არაფერი მინახავს!
კაცი დავბერდი და ჩემი ცხოვრების მანძილზე თქვენნაირი წყვილი არ შემხვედრია ! მითუმეტეს ცოლ ქმარი!
ღმერთმა მშვიდობით გაცხოვროთ!
ღმერთმა ბედნიერები გამოყოფოთ!
არაუშავს ჩემს თავზე პომიდორი თუ მოოგიხვდათ, შემთხვევით ოღონდ გაჩუმდით! გაჩუმდით! გთხოვთ აღარ ილაპარაკოთ!
წავალ და მშვიდად გავაგრძელებ პროდუქტის ყიდვას! ოღონდ გთხოვთ ახლა ჭურჭლის საყიდლად მივდივარ და თავზე თეფშს ნუ დამანტვრევთ! ან რაიმე სხვა მსხვრევად ნივთს ნუ გამოიქნევთ ჩემსკენ!
კაცი ისედაც ძლივსას დავდივარ,
აქ დარჩით! და მოგვარდით ერთმანეთში!
თქვა ბაბუმ და წავიდა უკან მოუხედავად,
სალოს და ლიკას კითხვით სავსე თვალები შემეფეთა მაგრამ
მე ჩემი გაჭირვება მქონდა და გამწარებული ვეცი, მათეს