რამდენი ტკივილი გადავიტანე შენგან მოყოლებული გულით გთხოვ ეს ამბავი დამავიწყე.შენ
შორს ხარ მე შენგან განსხვავებით უკიდეგანო სივრცესი ვცხოვრობ.არ ვწუწუნებ შენ პატარა წრუწუნას ჭკუა გაქვს რადგან მდიდრულ სასახლეში ცხოვრობ.ნაწყვეტი მართას დღიურიდან
მართა,განმარტოებით იჯდა თავის ოთახში და შინდისფერ დღიურში გამუდმებით რაღაცას წერდა მან კი წერა ასე დაიწყო.ერთ პატარა გაღმა სოფელში.გაღმა სოფლის რვასართულიან კორპუსებიან ბინაში.ცხოვრობდა ღარიბი ცოლ-ქმარი ჰყავდათ ყველასგან გამორჩეული ნიჭით
დაჯილდოვებული ვაჟიშვილი.ისინი ერთადერთ ვაჟიშვილზე ფიქრობდნენ გზაზე როგორ დაეყენებინათ რომ ცუდ წრეში არ მოხვედრილიყო.6 7 წლის ასაკში ის მშობლებმა სასულიერო სასწავლებელში მიიყვანეს მას სახელად გიორგი დაარქვეს.მათ სურსათ-სანოვაგე საერთოდ არ ქონდათ.მაგრეამ დიდად ეს ამბავი არ აწუხებდათ.ისინი რეალურ სამყაროში ცხოვრობდნენ.მართას და დემნას ერთი ვაჟიშვილის გარდა მეტი არავინ არ ყავდათ მზე რომ მიიწურა დემნამ გიორგი თავისთან იხმო და უთხრა წადი შეშა დაჩეხე და შინ მოიტანე. დანაპირებს თუ არ შემისრულებ სახლში არ შემოგიშვებ სადაც გინდა იქ იხეტიალე! მკვახედ მიაძახა.გიორგის ცოტა არ იყოს შეეშინდა კანკალმა აიტანა დაფრთხა.დემნას სიტყვები გაახსენდა.იცოდა გიორგი შეშას თუ არ მიიტანდა დემნა,თავის დანაპირებს აუცილებლად აუსრულებდა.გიორგი იძულებული შეიქმნა ტყეში შეშის დასაპობად.წასულიყო შეშის დაპობა
რომ დაასრულა შეშა ურიკაზე დააწყო და შინისკენ გასწია.გზასი კოკისპირულმა წვიმამ მოუსწრო.სველი შეშა გარეთ ჭიშკართან დააბინავა დანარჩენი კი სარდაფში შეინახა ზოგი დემნას ცხვირწინ დაუყარა.დემანმ გიორგის ჰკითხა რას შვრები გაგიჟდი შეშას აქეთ იქით რატომ ყრი? შენ ჩემზე ხარ ნაწყენი და არა შეშაზე ასეა.დემნა გიორგის იმედოს თვალით უყურებდა.შემდეგ მიხვდა რომ აღარაფერი გამოუვიდა და დაუბღვირა დემნამ კარგად იცოდა
რომ გიორგის ბავშვობიდანვე ფიცხი ხასიათი ჰქონდა.ვერც იმას ვერ იტანდა ვინმე შენიშვნას
რომ აძლევდა.ზოგიერთი ადამიანები ვერ ისვენებენ თუ ვინმეს შენიშვნა არ მისცეს ან არ გააკრიტიკეს.ცუდად გახდებიან შენიშვნების და კრიტიკის გარესე ვერ ძლებენ არადა ის კი საერთოდ არ იციან.ეს მათ როგორ აფერხებს სხვისი შენიშვნა და კრიტიკა ადამიანებს დისკომფორტს უქმნის.ეს მათ როგორ აფერხებს ესეთი მდაბიო ფენის ადამიანები მაღალ საზოგადოებაში ადგილს იკავებენ.იმასაც ვერ ხვდებიან კრიტიკებით,შენიშვნებით,თავისი არაადექვატური გამონათქვამებით ადგილს მაღალი საზოგადოების გარდა ვერსად ვერ დაიმკვიდრებენ.ესეთი დაბალი ფენის წარმომადგენელი იყო დემნა,ახვლედიანი ის მარტო კრიტიკებსა შენიშვნებსა და ლოთობასი ატარებდა დროს.არც გიორგის ჰქონდა უფლება დემნას ასე უდიერად შეპასუხებოდა.მითუმეთეს მამა იყო მისი მშობელი ბიბლიაში წერია რომ შვილებმა მშობლების მიმართ მეტი მოთმინება,და პატივისცემა,უნდა გამოიჩინონ გიორგიმ ესაც არ იკმარა და დემნას უთხრა მგონი შენ თვითონაც კარგად მიმიხვდი და ვერ
გაიგე.ერთი არ მკითხე თუ რატომ ვარ გაბრაზებული არ გეყო ძაღლივით ენაგადმოგდებული
რომ მატარებ რა უნდა გელაპარაკო.შენ ხომ კაცი არახარ დემონი,ადამიანებს ცოცხლად ჭამ
შვილს იძულებულს ხდი შენ მოსამსახურედ აქციო.კიდევ რა გინდა ფეხქვეშ გაგეგო?
ბილიკ-ბილიკ იები და ვარდებიხომ არ დაგიფინო.გიორგიმ სასტიკად განუცხადა გავიზარდე
პატარა აღარ ვარ.სამაგისოდ ჭკუაც მეყოფა ვინმეს დაკრულზე ვიარო მე არავის მონა არ ვარ და არც ვიქნები.ეს გასაგებად გითხარი.მინდა იცოდე შენი კაპრიზები დიდიხანია უკვე ყელში ამომივიდა ამას ვერ ხედავ.რადგან ჩვევად გექცა თუ ვიმე კარებზე დაგიკაკუნებს უნდა გაიქცე.მე იმისთვის არ დავბადებულვარ შენ მოჯამაგირედ დაგიდგე.გიორგის დედა მართა,რომელიც საწოლს მიჯაჭვული გახლდათ ძალიან ცუდად იყო მას მხოლოდ ფეხის ტერფები,და თირკმელები,სტკიოდა ერთხელ ოთახიდან ხმაური შემოესმა გავიდა და ქმარს
უყვირა გაჩუმდი! ნუ ყვირიხარ თავი მტკივა რა აურზაური ატეხე აქ რინგია თუ ბურთის მოედანი.ხუთ წუთში სუფრას გავშლი და რომ დაგიძახებთ მოდით მართამ დიდებული სუფრა გაშალა მამა-შვილი სუფრას მიუსხდნენ და საუზმეს მადიანად შეექცეოდნენ.მართამ
ვეღარ მოითმინა და დემნას უთხრა დავიღალე შენთან ჩხუბით ყელი მტკივა მინდა იცოდე ეს გაღმა სოფელია.ჩვენს ზევით მაგდა ცხოვრობს თავის ქმარ-შვილით.დილაადრიანად დათვივით რომ ღრიალებ.სირცხვილია გააღვიძებ შენ ამ ბოლოდროს ზედმეტები მოგდის და თავი სეიკავე თუ შეიძლება.დემნას რათქმაუნდა მართას საყვედურები არ ესიამოვნა თავისი
გუდა-ნაბადი აიკრა და ქალაქში სამუდამოდ გადასახლდა.