კარგი ლიზი რაა,ხომ იცი,რომ შენთვის ნერვიულობა აარ შეიხლება
-მია,რატო? აი ეს რატო გამიკეთა
-ლიზი,ხანდახან ცხოვრება გვიმზადებს ისეთ რაღაცას რისთვუსაც მზად არ ვართ,მაგრამ მაინც გვაიძულებს ,რომ მამაცად და მყარად დავხვდეთ. შენ არ უნდა იყო ახლა ასე,პირიქით შენი პატარასთვის უნდა იბრძოლო და მისთვის იყო ძლიერი.
ლიზიმ ცრემლები მოიწმინდა,წამოჯდა და მუცელს დაუწყო ფერება თან ბუტბუტებდა"დედას პრინცესა,დედას ლამაზი"-ო,უნდა გენახათ როგორი კარგი იყო,უცბად მეც მომინდა დედობა.
-მართალი ხარ!
-კაი კაცო
-მია,იცი რა ვქნათ?
-რა?
-რამე ბარში წავიდეთ
-შენ გოგო სულ გააფრინე? ორსული ქალი კლუბში უნდა წახვიდე?
-ჰო მერე რა,გავერთობით ცოტა და გპირდები არ დავლევ,ბევრს არ ვიცეკვებ და არ დავიღლები
-ჰო კაი
-უუუუუუჰუუუ
-დაურეკე გოგიებს ისინიც წამოვიდნენ
-ოკეი ბეიბი
ერთ საათში ბარში ვიყავით,საშინელი სუნი იდგა ხალხი კი ერთნეთშსი ირეოდა
-სესო წამო რამე დავლიოთ რა
-ჰო კაი
-ინგრიდ,შენ ლიზის მიხედე ზედმეტი რამე არ გააკეთოს
ბარისკენ წავედით 2 წვენი შევუკვეთეთ და ხალხში გავერიეთ


***
-ღმერთო,თავიიი... მეორედ თუ კიდევ დავლიო...
ოთახი შევათვალიერე,რაღაც არ მეცნობა
-ღმერთო ჩემო სად ვვარ?ან წუხელ რა მოხდა?
ვდგები და ფანჯარაში ვიხედები,ვხვდები რომ სასტუმროში ვარ,მაგრამ რატომ?მოვბრუნდი და გავშეშდი როდესაც საწოლზდ წითელ ლაქას ვამჩნევ და ადგილზე ვშრები
-ეს რა არის?ნუთუ... არა არა არააა...
სასწრაფოდ ვკრიფავ სესოს ნომერს "აბონენტი მიუწვდობელია..."
-ჯანდაბა...
ვკრუფავ ლიზის ნომერს "აბონენტი მიუწვდომელია..."
-ფუ ამის...
სასწრაფოდ ვიცმევ ჩანთას ვიღებ და სასტუმროდან გამოვდივარ,ტაქსს ვაჩერებ და ვჯდები. ვუწყებ ბუტბყტს და ყველაფრის გაანალიზებას
-ესეიგი შევედი ბარში,მე და სესომ დავლიეთ წვენი მერე ცეკვას ვიწყებ...მერე რა ხდებაა... (თავში ხელს ვირტყამ,რომ რამე გამახსენდეს მაგრამ ამაოდ)ასე უბრალოდ აღმოვჩნდი სასტუმროში? არა აქ რაღაც სხვა ხდება,მაგრამ რააა
ტაქსის მძღოლი გაოგნებული მიყურებდ,მაგრამ რადროს ესაა...
-ჯანდაბა...
ჩავილაპარაკე.

***
-დილას,რომ გავიღვიძე ლაქა ვნახე საწოლზე თან გააზრებული მქონდა ის ,რომ სასტუმროში ვიყავი...
-რააა???
გაოგნებული მიყურებდა სესო,ლიზი და ინგრიდი
-ჰო
-მოიცა ურთიერთობა გქონდა ვიღაც კაცთან და არ იცი ვინაა?
-არც ის ვიცი იქ როგორ აღმოვჩნდი
-უკაცრავად უკაცრავად(ჩაერთო ინგრიდი) თქვენ დებილი ხართ?
-რა დებილი გოგოო... ნასვამი ვიყავი და არაფერი მახსოვს
-ხოდა მაგიტო ხარ დებილი,ვიღაც ვირ კაცთან, რომელიც სავარაუდოდ მაგარი მექლთანეა დაიწყე დალევა,ღმერთმა იცის რამე ჩაგიყარა თუ არა იმ სასმელში და ბოლოს საწოლში ჩაუგორდი?
-აუუუუ...

3 თვის შემდეგ:
ჩვენი ლიზი უკვე 7 თვის იყო და მუცელიც კარგად ეტყობოდა. ის ამბავი ყველას დავიწყებული ჰწონდა ჩემ გარდა...ყოველ საღამოს როცა დავწვებოდი ვფიქრობდი,ვფიქრობდი ვინ უნდა იყოს-თქო და თან გახსენებას ვცდილობდი მაგრამ ამაოდ. დღეს ლიიზი ექიმთან მიდის და ყველა მივყვებით,როგორ მაინტერესებს რას ეტყვიან.ინგრიდს მივყავართ,მანქანნაში კი ყველა ჩუმადაა,სიჩუმე ლიზიმ დაარღვია
-დათომ დამირეკა
-რააა??
მე,ინგრიდი და სესო ერთხმად ვყვირივართ. ინგრიდმა მანქანა გააჩერა და უკან შემობრუნდა
-მერეე
-შემირიგდიო
-რაო რაოო?? კარგი იყო ჩემი გადაგდებათქო?! ვერ უთხარიი??
-კარგი რა ინგა, ყველაფერზე ეგეთი ნუ ხარ
-აუუფ,მია კარგი რაა,ყოველთვის შენნაირი გულუპრყვილო ვერ ვიქნები
-გულუპრყვილო რას ქვია? ვერ გავიგე?!
-იმას,რომ ისიც არ გახსოვს ვის ჩაუგორდი საწოლში
-ინგაა!!!
-რა ინგა სესო,მართალი არ ვარ?
ხმა არ გამიცია ინგრიდისთვის,არ მინდოდა სიტუაციის გამძაფრება
-ვაიმე....
-რა იყო ლიზი
-ახლა არ მითხრათ 7 თვისას მშობიარობის დაწყება შეიძლებაო
-რა მშობიარობა გოგო,მშობიარობის დაწყება რა დროსია
-2 თვე ვერრ მოითმინე შვილოო?
10 წუთში სამშობიარო ბლოგში იყო ლიზი,ჩვენ კი დერეფანში ფრჩხილებს ვიკვნეტდით ნერვიულობისგან
-2 წუღი გავალ
-საით სესო
-რაღაც საქმე მაქვს
-კაი მიდი
5 წუთში სესო დაბრუნდა და დერეფანში აქეთ-იქით დაიწყო სიარული
-ამდენი ხანი რას აკეთებენ?
-აუუუ...

-აბა რა ხდება?
-დათოო?! შენ აქ რას აკეთებ?
სესოს გავხედე მკაცრი სახით
-ეს იყო შენი საქმე?
-აუუ აბა რა მექნაა...ბავშვის მამაა და მშობიარობისას მასთან უნდა იყოს

დათომაც არ დააყოვნა და სამშობიაროში შევიდა,მაგრამ 10 წუთში უკან გამოვიდა
-მე ამის ყურება არ შემიძლია...
-უკაცრავად,ვინმე უნდა შევიდეს აუცილებლად
-მე შევალ!
წამოვიძახე
-კარგით ხალათს და ბათილებს მოგცემენ,ჩაუცვიტ და შემოდით

ლიზი კიოდა,უცბად მასთან მივედი...ხელი მოვკიდე და მის დამშვიხებას შევუდექი
-ლიზი ისუნთქე,ისუნთქე,ღრმად ისუნთქეე
ჩემთვის, რომ შემოგეხედათ გეგონებოდათ მე ვმშობიარობდი და არა ლიზი
10 წუთში ბავშვის ტურილის ხმა გავიგეთ და გაზარებულს მომეშვა
-გილოცაავთ,პატარა გოგონა გყავთ
-მია,მია ჩვენი პატარა თეთე დაიბადაა
-ჰო ლიზი...ჩვენი თეთე
ლიზის პატარა მკერდზე დაუწვინეს,მე კი გახარებული გარეთ გამოვედი...რაღაც თავი მტკიოდა და თავბრუ მეხვეოდ,მაგრამ ეს ნერვიულობას დავაბრალე
-მიაა,რა მოხდა?
-ჯანმრთელი პატარა გოგონა,თეთე გვყავს
ეს ვთქვი და უგონოდ დავეცი

***
პალატაში ვიწექი,გადასხმა მეყენა და თავი მტკიოდა. პალატაში ექთანი შემოვიდა
-აბა როგირ გრძნობ თავს
-ახლა კარგად ვარ,ოდნავ თავი მტკივა
-კარგი,მალე თავის ტკივილიც გაგივლის
-რა მჭირს
-არ ვიცი,ექიმი შემოვა და ყვემაფერს გეტყვის
-კარგი,მადლობა
ექთანი გავიდა და 50-იოდე წლის კაცი შემოვიდა ღიმილით
-აბა როგორაა ჩვენი პაციენტი
-მადლობა,კარგად
-აბა თქვენი სახელი და გვარი მითხარიი...ვნახოთ ერთი რა გჭიიირს
-მია ყიფიანი
-აჰაა...
-რა ხდება?
სათვამე მოიხსნა და ღიმილით მითხრა
-გილოცავთ,თქვენ ორსულად ხართ!