დასასრულის ბედნიერი დასაწყისი(თავი პირველი)
-დაშორდი?-ტელეფონის აღებისთანავე ჩემი დაქალის ხმა გავიგე -ტასო მადლობა კარგად შენ როგორ ხარ?-სიცილით ვუთხარი -ანა დაშორდი?-დარწმუნებული ვარ ახლა საწოლზე ზის და პოპორნს ჭამს თან კომპიუტერში სერიალ"მზის მოლოდინში" უყურებს -კი დავშორდი და ნამდვილად არ ვაპირებ იმ გაუზრდელი მოღალატე ბიჭის გულისთვის რომელმაც ცხოვრება გამმწარა დეპრესიაში ჩავარდნას ჩათვალეთ რომ ძველი ვერონიკა დაბრუნდა-მეც საწოლზე დავჯექი და ფეხები მოვკეცე -ვერ ვიფიქრებდი რომ ნინი ოდესმე ამას იზამდა -მე ადრევე გითხარი რომ ის გოგო ჩემს შეყვარებულს სხვანაირად იყურებს მეთქი მაგრამ შენ არ დამიჯერე-კომპიუტერი ავიღე და "მარწყვის სურნელი"-ს ყურება დავიწყე -გოგო რას ვიფიქრებდი რომ ჩემი ბიძაშვილი ამას იზამდა?-გაკვირვებული ხმით მითხრა -ბიჭებმა გაიგეს?-დაინტერესებულმა ვითხე -ხო გაიგეს და ეგრევე სახლიდან გავარდნენ -ასეც ვიცოდი ახლა დარწმუნებული ვარ მასთან იქნებიან და გალამაზებულიც ეყოლებათ-სიცილი დავიწე,ალბათ გაგიკვირდებათ შეყვარებულის დაშორებას ასე ადვილად როგორ შეხვდაო მაგრამ გეტყვით რომ მან ისეთი უღირსი საქციელი ჩაიდინა რომ ჩემი ერთი ცრემლის ღირსიც კი არ არის დეპრესიაზე რომ არაფერი ვთქვა,ვგრძნობდი რომ ეს მთლიანად გახსნილი გრძნობები არ იყო რატომღაც შებოჭილი იყავი მასთან თავს კარგად ვერ ვგრძნობდი რატომღაც მეგონა რომ ძმაკაცების ნიძლავის გამო იყო ჩემთან და არც შევმცდავარ,სამი დღის წინ როდესაც სახლში მივაკითხე დარჩენილი შარფის წამოსაღებად საშინელი სიტუაცია დამხვდა ემილის ბიძაშვილი რომელიც ერთი დღს გაცნობილი გვყავდა ჩემს ბიჭთან უფრო სწორედ ყოფილ ჩემს ბიჭთან ერთად სექსით იყო დაკავებული,რომ შევედი ვითომც აქ არაფერიო ისევ განაგრძეს დაწყებულის დამთავრება,იმის მერე კი ყველა ბიჭი შემზიზღდა ჩჩემი მეგობარი ბიჭებისა,უკვე აღარავის არ ვენდობი,ამიტომ ვარ ასე მშვიდად,როცა დედამ ჩემი უბედური სიყვარულის შესახებ გაიგო ალბათ იფიქრა მგონი ფსიქოლოგი კარგი იქნებოდაო, მაგრამ მეორე დღეს ისეთი აჟიტიტერბული ჩამოვედი, ისე მხიარულად მივესალმე უფროს ძმას, დედას და მამას რომ გაუგნებულები მიყურებდნენ.და აი ახლა ჩემს დაქალთან ვარჩევ საქმეებს,ისე დიდი ხნის ურთიერთობაც არ გვქონია სულ რაღაც სამი თვე, ამიტომ ვფიქრობ რომ ცხოვრების ნაწილი მთლიანად არ დამიხარჯავს,ახლა კი ცოტა ცემს შესახებ მოკლედ ანა ახვლედიანი,ცნობილი ექიმისა და მოსამართლის შვილი,ცნობილი კალათბურთელისა და,აი ასე მოკლედ მეც ცნობილი ვარ ოჯახით სადაც დამინახავენ ჟურნალისტები ყველაფერზე მელაპარაკებიან კალათბურთელ ძმაზე, ექიმ დედაზე და მოსამართელ მამაზე,მოკლედ მაგარ შარში ვარ ხოლმე ასეთ დროს,მოკლედ შეიძლება ითქვას რომ მაგარი ფულიანები ვართ ელიტ საზოგადოებას ვეკუთვნით,ზუსტად ჩემი მეგობრების მშობლები ჩემი მშობლების მეგობრები არიან. აი მეგობრები კი საუკეთესო მყავს:ლაზარე,სანდრო,გიგი,,ტასო,ბარბი და დემე.ხო ყველა კლასელები ბაღელები და ახლა კურსელები ვართ ნუ ერთ უნიში ვსწავლობთ,რაც შეეხება ჩემს გარეგნობას შავი სწორი თმა და ცისფერი თვალები მაქვს,გამხდარი ვარ და ჩავაბარე ბიზნესის განხრით,მამას უნდოდა მოსამართლე გამოვსულიყავი,დედას ექიმი,მაგრამ სისხლის მეშინია ძალიან,და თან მიმაჩნია რომ მოსამართლეობა მეტად მოსაწყენი იქნებოდა ჩემთვის,ადგები რაღაც საშინლება გაცვია დაარტყამ ჩაქუჩს და ვსიო რაღაც არ მიზიდავს,ნუ ეხლა მართალია კალათბურთი კარგად ვიცი მაგრამ რა ვქნა ბიზნესი მინდოდა.ხო ახლა კი ვზივარ ჩემს ოთახში და ტასუნას ველაპარაკები -კაი ეხლა მპორჩა ამაზე აბა მომიყევი შენსკენ რა ხდება?-მხიარულად ჩავძახე ტელეფონში -შენ გოგო ერთხელ ასე დამაყრუებ -კაი კაი ხო ნუ ხარ ნაზი. -არაფერი რა უნდა ხდებოდეს ან ამ ერთ დღეში ახალი რა მოხდებოდა გუშინ არ მნახე? -ხოო ეგეც მართალია ხვალ მოდიხარ უნიში?-ამ დროს კარბზე ზარი იყო თან ტასოს ველაპარაკებოდი და თან კიბეებზე ჩადიოდი -კი მოვდივარ -მაშინ გამომიარე რა?-კარები გავაღე და პიცაც მოსულა თბილად გავუღიმე ჩემხელა ბიჭს ფული მივეცი და კარები დავხურე -მე რამდენჯერ უნდა გამოგიაროო? -კაი რა ერთი თვეა მე გაკითხავ-გაბრაზებულმა ჩავძახე -ვაიმეეე რა უნდა გითხრაა-ისე უცბად თქვა რომ გული გამისკდა -ცოტა შემამზადე ხოლმე ასეთი რაღაცეებისთვის თორემ ერთხელ ისევ იზამ ასე მოულოდნელად და გამისკდება გული და ხომ დამირჩით ამდენი ბავშვი უმეგობროდ-სიცილით ვუთხარი -ახალი ბიჭი გადმოდის-დარწმუნებული ვარ ახლა ოთახში სალტოებს აკეთებს -რა გიხარია მერე?-დაინტერესებულმა ვკითხე -გოგო ამობენ სიმპატიურიაო -მერე მე რა ვქნა? -ვაჩე ქვიაო ამბობენ -ვაჩე და ჯანდაბა რამ გადაგრია მერე-ასეთი აჟიტირებული პირველად ვნახე -კაი ხვალ შევხვდებიტ-გამითიშა,ღმერთო ეხლა ეს ნორმალურია? არა ვიცი რომ არ არის მაგრამ მაინც,საათს გავხედე რამის სამი საათია ასეთ დროს პიცა რამ გამომაძახებინა, -აგერ დავდებ მოვა ნიკა და შეჭამს-ვთქვი და დასაძინებლად წავედი სანამ დამეძინებოდა ახლა ბიჭსზე ვფიქრობდი,მაგრამ აივე დამეძინა. მეორე დღეს რომ გამეღვიძა ეგრევე მომზადება დავიწყე,თეთრი დახეული ჯინი და შავი ტპი ჩავიცვი თმები გაშლილი დავიტოვე,ფეზხზე თეთრი კეტები ამოვიცვი ჩანთა ავიღე და დაბლა ჩავედი,ჩემდაგასაკვირად ყველანი იქ დამხვდნენ -ვააააა ოჯახს გაუმარჯოოოს-ყველა გადავკოცნე და სკამზე დავჯექი -როგორ გეძინა ჩიტო?-ნიკამ მითხრა -მადლობა კარგად-ვუთხარი და ყავა მოვსვი -ახალ სახლში როდის გადადიხარ?-დედამ მოწყენილი ხმით მითხრა -დღეს შევალ-ვუთხარი და ფეხზე ავდექი -იქნებ არ გადასულიყავი შვილო?-მამამ მითხრა -კაი რა მამა ხო იცი როგორ მინდოდა გადასვლა და ბოლოს და ბოლოს ოცი წლის ვარ და შემიძლიან მარტო ცხოვრება,ნიკა არ გამიყვან?-საყვარელ ძამიკოს მივუბრუნდი რომელიც გამწარებული ჭამდა -ხო არ დაგაცდის რა-უკმაყოფლომ ცაილაპარაკა მერე თავზე მაკოცა და გარეთ გავედით -ანა მგონი ძალიან გამომწვევად გაცვია-დაიწყო -რაა ბიჭო ტოპი და დახეული შარველი გამომწვევია?-სიცილით ვუთხარი -ხო იცი ვინმე რამეს რომ... -ვიცი თავს გაუხეტქავ როგორც მას გაუხეტქე-ვუთხარი ლოყაზე ვაკოცე და გადავედი -ჭკვიანად-ერთი ეს მითხრა და წავიდა,მე კი ეზოში შევედი და იქვე დავინახე ჩემი სასტავი მივედი და კაი ბიჭივით მხარზე ხელი დავკარი დმეტრეს -ეს ერთხელ ხერხემალს ჩამიმტვრევს-ხველებით თქვა დემეტრემ -უი მეე რა თონთლო ხარ-ვუთხარი და გიგის ამოვუდექი გვერდით -აბაა რავახართ ბოშებო-ყველას გადავხედე -ვაიმე ამის საშველი არ იქნება რა-ლაზარემ ცაილაპარაკა -შენი ხო იქნება შენმა მზემ-მეც არ ჩამოვრცი -ნუ გაქ გოგო შენ მწარე ენა-ისიც ამყვა -შენც ნუ გაქვს მწარე ენა და მეც დავტკბები -შენ ალბათ თაფლი მურაბა და ასეთი რამეები არ გიყვარს ხო?-ლაზარემ მკიტხა -არა ბატონო -აა მწარე ენა რატომ აქვს ნინო დეიდას უნდა ვუტხრა მურაბები რომ გაჭამოს -კაი ერთი-ვუთხარი და ენა გამოვუყავი და დავიშალეთ პირველმა ლექციამ საშინლად მოწყენილად ჩაიარა რა ტქმა უნდა მელიქისვილის გვქონდა და აბა რავა გინდატ,როცა ლექცია დამთავრდა ხლები ცისკენ ავწიე -ღმერთო მადლობა რომ გადამარჩინე-ამაზე ყველამ გაიცინა ჩემი ბედი ლექტორი რომ გასული იყო,გიჟივიტ გამოვარდი და რაღაცას შევასკდი როცა სამშვიდობოს გავედი -ვაიმე დედიკო ცხვირიიიი-საწყლად ამოვიკანვლე და ცხვირზე მოვიკიდე ხელი -თვალში თუ გამოიხედები არაფერი გეტკინება-ირონიული ხმიტ მითხრა -შენი საქმე არ არის თვალში გამოვიხედები თუ პირში-მეც არ დავაკელი -ნწ ნწ ნწ რა მწარე ენა გაქვს -დაიწყო ამანაც-გაბრაზებულმა ვტქვი და ავდექი -როგოც ჩანს ხშირად გეუბნებიან -მომშორდი სად მაქვს შენი ნერვები-ხელი ავუქიე და წასვლას ვაპირებდი რომ შემაჩერა -კიდევ შევხვდებიტ ლამაზო -იმედი მაქვს არა-ვუტხარი და წავედი.დღემ უინტერესოდ ჩაიარა სენობიდან რომ გამოვედი ჩემი ახალი სახლისკენ დავადე თავი,ახლოს იყო და მალე მივედი უკნიდან ნაცნობი ხმა რომ გავიგე ისე სწრაფად შემოვბრუნდი რომ ჩემი ტავის მე გამიკვირდა -ოჰოოო ამას ვის ვზედავ-ვინ იქნებოდა ეს ტუ არა ის დილით ცხვირი რომ გამიტეხა -ამას აქ რა უნდა-ჩემთვის ჩუმად ჩავილაპარაკე და ისევ გზა გავაგრძე -მოიცა დამელოდე-უკან გამომეკიდა -რა დავაშავე ღმერტო-ცაში ავიხედე და ხელები მაღლა ავწიე -ყველა ბიჭი რომ გამოგელაპარაკება ღმერთს აწუხებ-სიცილიტ მითხრა -სახელი?-ისე სწრაფად შევბრუნდი ისევ შევასკდი ძირს ვეცემოდი მაგრამ მისმა ხელებმა ჰაერში დამიჭირა -ვაჩე-რაღაცნაირი ხმით მიტხრა დავინახე რომ ვეცემოდი როგორ გადაურბინა სახეზე ფერებმა -კაი ვაჩე-ვთქვი და ავდექი-მე ანა ვარ და ძალიან მაინტერესებს რა გიდა ჩემგან -სასიამოვნოა ლამაზი სახელი გქვია-სიცილით მითხრა "აუჰ რა სიცილი აქვს შეხედე შენ" ჩემ ფიქრებზე მე ტვითონ გამეცინა -რა გაცინებს -სიცილიც აღარ შეიძლება?-ირონიული ტონიტ ვკითხე -გიხდება სიცილი -რა გინდა ეხლა რას მაბოლებ გგონია ასეტ სიტყვებზე გული მიჩქარდება ძალიან ცდები,სხვასთან ცადე მე ერთ ღამიანი გოგო არ ვარ პირველივე დრიდან საწოლში რომ ჩაგიძვრე ამიტომ ცემი კანდიდატურა ამორიცხე სიიდან და შემდეგს ეჩალიჩე-ვუტხარი და სადარბაზოში შევედი ისიც შემომყვა-ვერ გაიგე?-ლიპტში რომ შემოვიდა მერე ვკითხე -ღმერთო მეც აქ ვცხოვრობ-მიტხრა და ღილაკზ ხელი მიაჭირა მაგრამ ლიპტი გაიჭედა,მე კი დახურული სივრცის შიში მაქვს ვეღარ ვსუნთქავდი მაგრამ არ ვიმჩნევდი -ვაჩე ვაჩე შენ ახალი ხარ ხო?-სხვა თემაზე უნდა გადამეტანა ყურადღება თორემ გონებას დავკარგავდი -რავი წეღან არ მელაპარაკებოდი და ახლა რა გეტაკა-ირონიულად მიტხრა და რომ შემობრუნდა სრულიად შეეცვალა სახე როცა დამინახა -ვაიმე დედა-ეს ვტქვი და მის ხელს ჩავებღაუჭე,ერთი დახედა და მეც გული წამივიდა. რომ გავიღვიძე ჩდემს სახლში ვიწექი მისაღებში დივანზე,პლედიც გადაფარებული მქონდა -ისევ?-ერთი ეს ვთქვი და მაგიდაზე ახლაღა შევამჩნიე ფურცელი გავხსენი და ეწერა "ესეც პირველი დღე კიდევ შევხვდებით ლამაზო" აბა შემიფასეტ ველოდები თქვენს კომენტარებს და მაინტერესებს ტქვენი აზრი,კრიტიკა არ დაიშუროთ ღირს გაგრძელება? თუ ამოვიგდო გონებიდან? |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.