ერთადერთი? ( XIII თავი )
თავის ოთახში იყო გამოკეტილი, დაჰყურებდა კონვერტს ვერ გადაეწყვიტა წაკითხვა, გულის დამშვიდებას ვერ ახერხებდა, იმის ფიქრი რომ ახლა იმ ფურელს ეხებოდა რომელსაც ერთ დროს გაბრიელი, გულს უნადგურებდა. კარზე ზარის ხმამ გამოაფხიზლა, კონვერტი ისევ უჯრაში ჩადო ფრთხილად. ეცადა კარამდე ცრემლები შეემშრალებინა, კარში უცნაურად აწურული ელენე გასვიანი რომ დახვდა გაუკვირდა ⁃ ანნა მაპატიე. გაუფრთხილებლად რომ მოვედი, კაბის დაბრუნება მინდოდა ⁃ რას ამბობ ელე, შემოდი, ჩაის გაგიკეთებ ⁃ არა არ შეწუხდე, ცუდ დროს მოვედი აშკარად- თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა, მწანედ უნათებდა და თითქოს ახლა მიხვდა რაღაცას, აქამდე ანნას ყოველთვის ცისფერი თვალები ჰქონდა ხოლმე ახლა კი ისეთი მკვეთრი მწვანე გამხდარიყო რომ დასიებული ქუთუთოებიდანაც კი აღწევდა გამონათებას. მიხვდა, აი რა უყვარდა მის ძმას. მისი ცრემლიანი თვალები, ასე განსაკუთრებული რომ ხდებოდა. მისი გადამალული ფოტოებიც გაახსენდა, თითოეულ მათგანში ტიროდა გოგონა. სიბრაზე იგრძნო " შენ ნაგავო, ამ სილამაზის სანახავად გაუმწარე ბავშობა ამ გოგოს?"- ფიქრი განძრების საშუალებას არ აძლევდა, ბოლოს გოგონამ ფაქობრივად ძალით შეიყვანა ოთახში ⁃ სანდროს ველოდები და ბარემ მისთვისაც გავალეთებ ჩაის. ფორთოხლის ხომ?- აშკარად ცდილობდა თავი იმაზე მხნედ დაეჭირა გაბრიჭიძეს ვიდრე იყო, სანდროს ნახვის მოლოდინი კი სუნთქვის აჩქარებას იწვევდა, არ შეეძლო იმ ყველაფრის შემდეგ მისი ნახვა, იმ ღამის დავიწყებას ცდილობდა, ღამე რომ ფრაგმენტებად ცოცხლდებოდა სიზმრებში ⁃ არ შეწუხდე, მალე უნდა წავიდე. კაბისთვის დიდი მადლობა, რამდენი დღეა წაღებული მაქვს ⁃ ელეეე.... ეგ კაბა შენია, მე მაინც აღარ დამჭირდება. თან შენ უფრო გიხდება დამიჯერე ⁃ კაი რაა... რომ მცოდნოდა საერთოდ არ გამოგართმევდი, ისედაც როგრ შეგაწუხე, მთელი დღე დაგაკარგვინე- სანდრო ისე შევიდა არცერთს არ გაუგია, ელენეს დანახას ნამდბილად არ ელოდა, ზურგით იჯდა აშკარად აწურული ⁃ სანდრო მოხვედი?? ანნამ გამოაფხიზლა ⁃ კიი, მეგონა მარტო იყავი ⁃ ელენეა, უცხო ხომ არაა რანაირად იქცევი- მეგობრის დაბნევა სასიამოვნოდ მოსწონდა ⁃ ხო ელენეა. - თავისთვის ჩაილაპარაკა. გასვიანი კი უარესად დაიძაბა და წასასვლელად მოემზადა ⁃ კაი ანნა წავედი სხვა დროს შემოგეხმიანები, მადლბა ყველაფრისთვის ⁃ უკვე ვამზადებ ჩაის, ცოტახანი იყავი, ელე ცუდათ ხომ არ ხარ? მოხდა რამე? ცუდი ფერი გადევს- წამში გოგონას ფერის წასვლამ შეაშინა, აშკარად არ გამოიყურებოდა კაგად ⁃ მეე? არა კარგად ვარ არაფერიაა ⁃ შეეშვი, ამას ჩემს დანახვაზე აქვს ეს რეაქცია და გარბის ⁃ შენ რა შუაში ხარ? ⁃ შუაში!!- ერთადერთი სიტყვა თქვა მხოლოდ და ელენეს უარესად წაეშალა სახე, გაბრიჭიძე ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა, იცოდა რომ მის მეგობარს ელენე უკვე წლებია მოსწონს თუ უყვარს მაგრამ.... რა ხდებოდა მაინც ვერ გაიგო ⁃ სანდრო სამზარულოში გამომყევი, დამეხმარე- ეცადა განემუხტა სიტუაცია, ბიჭიც სასწრაფოდ გავარდა მე მოვამზადებო ⁃ რამე გაწყენინა?- აცრემლებულ გოგოს ფრთხილად კითხა ⁃ არაა არააა არაფერია. შენ როგორ ხარ? ⁃ მეე? რა მიჭირს ცოცხალი ვარ ⁃ მაპატიე ცუდი კითხვა იყო ⁃ ძალიან საყვარელი ხარ, აბა როგორი დღე გაატარე იმ დღეს, იუბილარმა რაო არ დაიშოკა შენს დანახვაზე? ⁃ არაფერი. ჩვეულებრივ რავიცი- კითხვამ საშინლად დააბნია, ვერ მოუყვებოდა ნამდვილად ყველაფერს, სანდროს და მის შორის მომხდარი ამბავის გახსენება ნამდვილად არ უნდოდა ⁃ ჩვეულებრივს ეძახი მაგ დღეს ელენე???- სანდრომ შემოყო თავი, ბოროტული სიცილი დასთამაშებდა სახეზე და გოგონას წამებით სიამოვნებას იღებდა ⁃ კი არაფრით გამორჩეულს, დაწყნარდი? მეტისმეტად ხომ არ ხარ აღტკინებული?- შეტევაზე გადავიდა გოგონაც ⁃ ისე ნუ იქცევი ვითომ არაფერი მომხდარა! ⁃ სერიოზულად? მეხუმრები ალბათ ხოო?? და რა მოხდა ასეთი განსაკუთრებული ⁃ ელენე!! ნუ გამაგიჟებ გირჩევ, თორემ წაგებული მხოლოდ შენ დარჩები- გასვიანს ისტერიული სიცილი აუტყდა, ხმამააღლა კისკისებდა და გაჩერებას ვეღარ ახერხებდა ⁃ ქალიშვილივი გოგოსავით ნუ იქცევი ძაან გთხოვ რაა ⁃ შენ ხომ არაფერი გახსოვს რათქმაუნდააა... იმას არ ნიშნავს რომ არაფერი მომხდარა და ბავშვივით მოქცევას შეეშვი ⁃ არაფრის გამო ნუ ქმნი პრობლემას ⁃ დაგახრჩობ იცოდე და მერე დავისვენებ ⁃ რა გინდა სანდრო ვერ გავიგე... რის გამო მეჩხუბები? ყველასთან ვისთანაც სექსი გგქონია ასეთ ამბებს უწყობ?- აი ამას ნამდვილად არ ელოდა გაბრიჭიძე, თავი საშინლად ზედმეტად იგრძნო და სამზარეულოში გავიდა ⁃ ანუ არაფერს ნიშნავს ის ღამე? კაი... ძალიან კარგი მაშინ, მეც მშვიდათ ვიქნები და აღარ ვიდარდებ ვიღაცის ქალიშვილობა რომ ჩავიბარე- ისე თქვა თითქოს მხრებიდან დიდი ტვირთი მოეხსნა. ხმა ვეღარ ამოიღო გასვიანმა, ერთი ზედმეტი თვალის დახამხამებაც და ცრემლების ნაკადიც წამსვე წამოუვიდოდა. გასასვლელისკენ წავიდა უხმოდ, თავაწეული მიაბიჯებდა, კარში გახევებული ანნა შეხვდა ჭიქებით ხელში. მანაც აღარ გააჩერა, ტკივილით გაუღიმეს ერთმანეთს და კარამდე მიაცილა. ⁃ სანდრო არ გინდა ამიხსნა? ⁃ რესტორანში რომ იყო ერთი კვირის წინ დავლიეთ და ბოლოს.... ⁃ ეგ არ მაუნტერესებს მივხვდიი... რატომ ექცევი ასე უხეშად ეგ მაუნტერესებს ⁃ მაიძულებს! თითქოს არაფერი მომხდარა ისე იქცევა... ასე როგორ შეუძლია ⁃ მის ადგილას სხვა რომ ყოფილიყო მაინც ასე იღელვებდი? ⁃ კი! ⁃ სანდრო! მე მატყუებ? ⁃ ხომ მაგრამ არ იყო სხვა... ელენე იყო და ახლა არაკაცად ვგრძნობ თავს ⁃ წყნარად დაელაპარაკე და გაარკვიეთ ⁃ არ მაძლევს ამის საშუალებას... ვცდილობ მაგრამ.... ⁃ სარძლოდ მომწონს ძალიან ⁃ მე ცოლის მოყვანა არ მაქვს გეგმაში ⁃ გეგმა ყოველთვის არაა საჭირო სანდრო- ტკივილით წარმოთქვა- სხვათაშორის მე გამოვაწყე მაგ დღეს და როგორ გითხრა.... ცოტახანს დამავიწყდა ჩემი ტკივილი.... ისეთი ლამაზი და სიცოცხლით სავსე იყო მეც გადამედო კარგი ხასითი- ცრემლები წამოუვიდა- შემდეგ თავი დამნაშავედ ვიგრძენი არ მქონდა უფლება თითქოს კარგად ვყოფილიყავი ⁃ ანნა გვინდა თუ არა ცხოვრება უნდა გავაგრძელოთ ⁃ მაგას შენ ნუ მეუბნები, შენც არ აძლევს შენს თავს უფლებას იცხოვრო, ყველა ჩამოიშორე ⁃ ერთმანეთი გყვავს ⁃ შენ შეგიძლია ელენეც გყავდეს ⁃ არაა ახლა მაგის დრო გამიგე... ვერ ვიზავ, ახლა იმ მდგომარეობაში არ ვარ რომ სხვა გავაბედნიერო ⁃ ამას არ ვიმსახურებდით. ასე მოქცევას ⁃ ერთმანეთი გყვავს არ დაგავიწყდეს არასდროს! -- ⁃ ელე როგორ ხარ? ⁃ გიგა? კარგად შენ? ⁃ მე რა მიჭირს, რახდება მაქეთ დედა და მამა როგორ არიან ⁃ კარგად, რეაბილიტაცია როგორ მიდის ⁃ 78 დღე გავიდა სიფხიზლის ⁃ კარგია, წამოვალ ცოტახანში, არ მომწონს მანდ მარტო რომ ხარ ⁃ ელე არ მომწონხარ. ყველაფერი კარგად გაქვს? ⁃ ჩამოვალ და მოგიყვები ⁃ სერიოზულია რამე?? ⁃ არ ვიციი, აქ ყვლაფერი სხვანაირადაა ⁃ ანუუ... ⁃ არ მინდა ინერვიულო და ისევ წამალს მიუბრუნდე ⁃ ელენე მითხარი ⁃ გაბრიელი... ხომ გახსოვს სანდროს მეგობარი ⁃ მახსოვს... რაშუაშია? ⁃ რამდენიმე თვის წინ... ავარიაში მოყვა დაა ⁃ ანნა? ელენე... ანნა???? ⁃ გაბრიელი გარდაიცვალა, ანნა არ იყო მანქანაში, რბოლა ჰქონდა თუარვცდები ⁃ როგორ არის?- კამერის მეორე მხრიდან შეშლილი სახით იყურებოდა, ღრმად სუნთქავდა და თავზე ხელი ჰქონდა მოხვეული, ელენეც უკვე ტიროდა, მის ძმის ცხოვრებაში ანნა იყო ყვრლაფრის საწყისი, კარგისაც და ცუდისაც, ესმოდა მისი, ბოლდე თუ არა ნაწილობრივ მაინც, ისიც ხომ მხოლოდ სანდროს მდგომარეობით დაინტერესდა ეს ამბავი რომ გაიგო ⁃ ელე მითხარი რაა- პასუხს მაინც ვერ იღებდა, მხოლოდ მხრები აიჩეჩა და ტირილი განაგრძო, ეს უბრალო ჟესტიც კი საკმარისი იყო ანნას მდგომარეობის გასაგებად. თავზე ხელები წაიშინა, შემდეგ გულზე მიიდო და ამოიღმუვლა, თოთქოს ანნას ტკივილს ისიც განიცდიდა, თითქოს არა დარწმუნებული ვარ გრძნიბდა , გაბრიჭიძის ჭრილობები ეწოდა. ვიდეო ზარიც მალევე გაითიშა. როგორი იმედი ჰქონდა რომ ბედნიერი იქნებოდა, მისი გამგზავრებით აღარანაირი საფრთხე ემუქრებოდა გოგონას ბედნიერებას მაგრამ შეცდა, სასტიკად შეცდა და საკუთარ თავს არ პატიობდა. იქნებ გაბრიელის ჩამოშორება რომ მოეხერხებინა თავიდანვე, ახლა ასე აღარ ყოფილიყო. არ ემეტება ამ რეალობისთვის მისი საყვარელი ადამუანი და რა ქნას? ორ წელზე მეტი გავიდა რაც არ უნახავს მაგრამ ვერ იტყვის მომენტს როდესაც ანნა ახსენდებოდა, ყოველ წამს მისი გონება ანნას სახელს იმეორებდა და არ აძლევდა საშუალებას წუთით მაინც დაევიწყებინა. --- ოთხი კვირა გავიდა სანდროს და ელენეს ბოლო შეხვედრიდან, ბოლო არა, გატყუებთ, ერთხელ დაინახეს ქუჩაში ერთმანეთი მაგრამ ისე ჩაუარეს ერთმანეთს გამარჯობაც არ უთქვამთ. მაშინ ჩათვალეს რომ ყველაფერი დამთავრდა. ახლაც საბუთებს აგრივებდა ამერიკაში დასაბრუნებლად, ყველაზე მეტად მის ძმას სჭირდებოდა, აქ კი თავს ზედმეტად გრძნობს, თან ყველაფერი ისე აეწყო რომ გარეთ გასვლის სურვილიც აღარ აქვს. ანნასაც ვეღარ ნახულობს, სცხვენია მისი, წარმოდგენაც არ უნდა რას ფიქრობს ახლა მასზე, ალბათ უკანასკნელ ქალად თვლის რომელმაც სიმთვრალეში ვიღაცას ისე გადაუშალა ფეხები წამითაც არ დაფიქრებულა. არ ასვენებს იმ ღამეზე ფიქრი, სიზმარში გამუდმებით ხედავს ფრაგმენტებს, ეს ყველაფერი კი უკვე აუტანელი ხდებოდა მისთვის, ეროტიული სიმირების შემდეგ მთლად სველი იღვიძებს და ჰორმონების მოზღვაბებას გრძნიბს, რაც დრო გადის მითუფრო უჭირს თავს მოერიოს, ეზიზღება საკუთარი თავიც და სანდროც აშლილი ჰორმონების გამო. ახლაც შუადღის პორველი საათია და ლოგინიდან უჭირს ადგომა, ენერგიის ნატამალი აღარ აქვს, თითქოს კვირეებია რაც ფიზიკურად შრომობს, მუცელშიც ყრუ ტკივილი არ აძლევს მოსვენებას. ლეპტობში მისი ძმის ფოტოს რომ ხედავს სწორდება და ისე პასუხობს ⁃ რაშვებით ⁃ არაფერს მეზარება ადგომა ⁃ შუადღეა მანდ უკვე გოგო ⁃ შენ რატომ არ გძინავს ⁃ ვერ დავიძინე ⁃ ისევ ხომ არ... ⁃ არა ელე ნუ ღელავ, ფხიზლად ვარ ⁃ შენთან მინდა- ცრემლები მოულოდნელად მოაწვა, ⁃ მეც ჩემო პატარავ, რაღაცას არ მეუბნები ვგრძნობ ⁃ გიგაა... ანნაზე ფიქრს როგორ წყვეტ ⁃ ელე... არ გამოვდგები მრჩეველად, მაგის საშუალებას თუ მიხვდები მეც მითხარი ⁃ ანუ შანსი არაა?? ⁃ ალბათ არის, ვისზე ვლაპარაკობთ არ მეტყვი? ვიცნობ? ⁃ იცნობ... წამოსვლა მინდა, ვეღარ ვძლებ აქ ⁃ მესმის, გამოსავალი თუ ეგაა... წამოდი... ელე რაღაც მინდა გთხოვო ⁃ მითხარი ⁃ არაფერი დამიმალო კაი? თუ ვიღაც არის ვის არსენობის შესახებაც უნდა ვიცოდე მითხარი ⁃ ერთხელაც გეტყბი, ჯერ არ შემიძლია ⁃ ვერ დაგაძალებ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.