პატარძალი 《14》
_ანდროო _ხო _შენ მაპატიებ? _რას ლიზა _ამ ოთხ წელს _ლიზ_თავი ააწევინა და თვალებში რომ ჩახედა სულ დაავიწყდა სათქმელი. ლოყაზე ფრთხილად შეახო თითები და მერე ნაზად აკოცა ისე თითქოს რაღაც ძალიან ფაქიზს ეხებოდა _როგორი ლამაზი ხარ ,ლიზ ... რომ მომკლა იმასაც გაპატიებ თუ შემდეგ შენს დანახვას ზემოდან შევძლებ _შენ ... ნორმალური არ ხარ_ტუჩები გაუშრა, სუნთქვა შეეკრა. მასთან ახლოს რაღაც სხვა ემართებოდა_არ შეიძლება ნამდვილი იყო_თავი შეაბრუნა ისე რომ მზერა მოერიდებინა, ლოყები უხურდა არა და ციოდა. ანდროს მკლავებში იყო მოქცეული და მოსვენება აღარ ჰქონდა . უცებ მოიშორა მისი ხელი და წამოჯდა _ლიზა რა _ჩშშ... ერთ წამს_ თვალები დახუჭა მკერდზე ხელი მიიდო , ისე უცემდა თითქოს მალე გაუსკდებოდა . ანდროს ხელი წელზე შეეხო და იმ წერტილიდან მთელს სხეულში გავრცელდა მუხტი _წარმოუდგენელია...სიგიჟეა _ლიზა სიგიჟეა , მაგრამ _ჩშშ_ისევ ააფარა თითები ტუჩებზე და მერე უცებ მოაშორა. მის ტუჩებს უყურებდა და საკუთარი ეწვოდა _თანდადან უფრო ემსგავსები არარეალურს... რაღაც ხდება . სიზმარია ან რაღაც შემემთხვა.იქნებ სიცხე მაქვს ისევ _ასეთი როდის გახდი _გააჩუმა, ყბაზე მოუჭირა ხელი და თითები ტუჩებზე შეახო, მერე წვერზე გადავიდა _ სევდისფერი გაგხადე, როგორი ხარ ...საერთოდ არ შეიძლება ორმა თვემ შეცვალოს ყველაფერი და არ შეიძლება ახლა მე რომ ... მე უნდა ვიძინებდე და მე მგონი ცუდად ვარ . შენ არ მოხვედი, მე ვახშამი მოგიმზადე , გელოდი , შენ არ მოხვედი და მე ვიტირე სულელი თინეიჯერივით . მე გული მაქვს ცუდად და ეს არ არის ნორმალური ... მე უნდა გავიდე, ჰაერი მჭირდება _გარეთ მალე თოვა დაიწყება ლიზ _ ჯერ უყურებდა და უსმენდა, თვითონაც ვერ ალაგებდა აზრებს. ვერ იჯერებდა რომ ნამდვილად ლიზა იყო მის წინ . შემდეგ გაეღიმა , ხელი მოხვია და თავისკენ შეაბრუნა _ლიზ , შემომხედე _არ მინდა ! ახლა ღრმად ჩავისუნთქავ და დავიძინებ _ ისევ ბალიშზე დადო თავი და თვალები დახუჭა _ შენი სუნი მაინც მაღიზიანებს _ხო , რა თქმა უნდა _ იღიმოდა და ისე უყურებდა. საბანი დააფარა და ზემოდან დაადო ხელი _ დაიძინე ლიზ _ასე რომ მეძახი ჭკუიდან გადავდივარ _რატომ _არავინ ამბობს ჩემს სახელს ისე როგორც შენ _ვიცი _არავინ მიყურებს ისე როგორც შენ _ამ ორ თვეში მიხვდი ამ ყველაფერს? _არ ვიცი თვალები დახუჭა და მალევე ჩაეძინა , მაგრამ ანდროს მზერას გრძნობდა . გამთენიისას გაეღვიძა , სიმხურვალეს გრძნობდა ანდრო მასთან ძალიან ახლოს იწვა . თვალები რომ გაახილა ყველაფერი აღიქვა და შემდეგ მის ნაკვთებს აკვირდებოდა. პირველად უყურებდა მძინარეს და თანაც ასე მშვიდად ყოველგვარი უარყოფითი აზრების გარეშე მასაც ალბათ პირველად ეძინა ასე მშვიდად . თმები არეული ჰქონდა, მოზრდილი წვერი , სწორი ცხვირი მცირე კეხით და გამოკვეთილი ნაკვთები, გრძელი მუქი წარბები და წამწამები ჰქონდა. ერთდროულად უხეში და უცნაურად ლამაზი სახე ჰქონდა. შეხება მოგინდებოდა, უფრო ახლოს მისვლა და მისგან წამოსული ტემპერატურის შეგრძნება . უცებ გაახილა თვალები და წამოიწია მერე ლიზას შეხედა და თითები ფრთხილად შეახო სახეზე _ლიზა ... _ისევ მოჩვენება გგონივარ? _გაიცინა და თვითონაც დაჯდა _ სულ გეჩვენები ხოლმე? _იშვიათად ... ადრე უფრო ხშირად გხედავდი და წუხელ რაც მოხდა _რა მოხდა? მე მახსოვს რომ უბრალოდ დავიძინეთ შენ რამე გარყვნილი გესიზმრა? _თოჯინა იქ არის...ანუ სიზმარი არ იყო _არა არ იყო _ უყურებდა და იღიმოდა თან ამჩნევდა მზერას რომ ვერ აშორებდა ანდრო . თმებში შეიცურა თითები და ზურგზე გადაიყარა . თავი გვერდით ჰქონდა გადახრილი და ისე უყურებდა _აქ დარჩები ? მთელს ზამთარს ჩემთან გაატარებ? ყველაფრისგან შორს ? _დაკავებული არ ვარ , დრო მაქვს ჩემი ქმრის თავიდან გასაცნობად _მაშინ წავიდეთ _სად წავიდეთ ჯერ ნორმალურად არც გათენებულა _ამ დროსაა ყველაფერი ლამაზი _თოვა რომ დაიწყოს და მივეყინოთ სადმე? _მე გაგათბობ ... _ხელი მოხვია და საწოლიდან ჩაიყვანა , წამით ცხვირის წვერი კანზე შეახო და შემდეგ თმის სურნელიც მოჰპარა ლიზამ ცხენი რომ დაინახა ისევ უკან დაიხია , მაგრამ ანდროს შეეჯახა და მანაც წასვლის საშუალება არ მისცა _ანდროო _ვერ წარმოიდგენ რა ლამაზია აქაურობა ... არ შეიძლება ეს შანსი გაუშვა _დრო გვექნება _თოვლი რომ იქნება გარეთ გასვლა არ ღირს ... მერე ასე შორს ვერ წაგიყვან მგლები იქნებიან _მგლები? მგლებიი არა არ მინდა. ჩემთან დარჩი სახლში . ამ დილაადრიან რა გვინდა მთაში ვართ ისედაც _ლიზა ... გთხოვ _კარგი ვეცდები ცოტა ხანს მაინც დაგიჯერო . რომ გადმოვვარდე იცოდე გაგეყრები და ახლოს აღარ გაგიკარებ _ბოლო შანსი დაკარგე აქ რომ მოხვედი _ ცხენზე დასვა და უკან მიუჯდა. ზურგიდან ეკვროდა და ისე ჰყავდა დაჭერილი სანამ ანდრო არ გადავარდებოდა არაფერი დაემუქრებოდა, მაგრამ მაინც თვალები დახუჭული ჰქონდა. რამდენიმე წუთს რთულ გზაზე მიდიოდნენ და გული შეკუმშული ჰქონდა შემდეგ მიხვდა რომ სადღაც უფრო მაღლა იყვნენ _თვალები გაახილე ლიზა _ ყურთან მის სუნთქვას გრძნობდა . ინსტიქტურად მიჰყვა მის ხმას და ულამაზეს ხედს გაუსწორა მზერა. მზე ისე ახლოს იყო თითქოს მთებს შორის ხელს გასწევდი და შეეხებოდი. სუნთქვა შეეკრა ანდროს გულისცემას გრძნობდა , სანამ ხედს უყურებდა ის მას არ აშორებდა თვალს . უცებ შეაბრუნა თავი ხელები მოხვია და აკოცა . გაყინულ ტუჩებს ძლივს ამოძრავებდა , მაგრამ მერე მთელი სხეული გაუთბა , ღიმილიც შეეპარა და ბოლოს მოშორდა _აი იქ მინდა ასვლა... შევძლებთ ? _წავიდეთ დიდხანს ვერ დარჩნენ გარეთ მალე მართლაც წამოვიდა ციდან უზარმაზარი ფანტელები,.ქარიც ქროდა და შეუძლებელი იყო სიარულის გაგრძელება. ლიზას ღიმილი არ შორდებოდა სახიდან, სულ გაიყინა , მაგრამ ასე არასდროს გაუბედნიერებია თოვლს. უყურებდა და პატარა ბავშვივით უცემდა გული. სახლში უცებ შევიდა. ანდრომ შეშა შეიტანა და ბუხარიც დაანთო ის კი პატარა ბეღურასავით იჯდა ფანჯრის რაფაზე და უყურებდა ფიფქებს _მთელი დღე აქ გაიყინები ... შეიძლება მთელი კვირა ასეთი ამინდი იყოს _ჩაით სავსე ფინჯანი მიაწოდა და თავადაც შეხედა ფიფქებს _აქ სულ სხვანაირია ყველაფერი , ფიფქებიც კი _თოვლის საფარი დიდი თუ იქნება წასვლა მოგვიწევს ... ჩვენს გარდა აქ არავინაა . შეიძლება ზვავი წამოვიდეს ან მგლები ჩამოვიდნენ _უზარმაზარი თოვლი ისეთი უცხო იქნება ჩემთვის როგორც შენთან ერთად მშვიდად ცხოვრება ... ზვავი არამგონია რომ იყოს და ეს სახლი ისევ ასე გამოიყურებოდეს . თანაც მეეჭვება აქ მარტო დარჩენისას სადმე წასვლაზე რომ გეფიქრა _მთის ცხოვრებით გინდა იცხოვრო ქალბატონო ელიზაბეტ? _სიამოვნებით ... მთის კაცს ვებრძოდი 4 წელი და რამდენიმე მგელი რას დამაკლებს _ გაიცინა , ჭიქა ბოლოში დადო, ფეხები მოკეცა წამოიწია და ანდრო თავისკენ დასწია მის ტუჩებს შეეხო და თან გაეღიმა _უნდა შეეჩვიო კოცნა რომ მოგინდება მაშინვე მაკოცო _ თითები წვერზე ჩამოუსვა და მსუბუქად წამოიკივლა ანდრომ თავისკენ რომ მიიზიდა და მის ტუჩებს ვნებიანად დაუწყო კოცნა. ცივ , დაორთქლილ მინას ზურგით ეკვროდა თეძოებზე მისი თითები უჭერდნენ და გული ისე სწრაფად უცემდა როგორც არასდროს. ანდრო უცებ რომ მოშორდა და ხელებით ხის ზედაპირს დაეყრდნო გაბრაზდა კიდეც . ტუჩები გახსნილი ჰქონდა და მკერდი სწრაფად უმოძრავებდა _რა ... ანდრო _მოგწონს მოდუნების დროს, სიამოვნების ზღვარზე რომ გტოვებენ _გთხოვ ახლა ნუ დაიწყებ შენი ძალების ჩემს წინააღმდეგ გამოყენებას _ვნახოთ , როგორი გოგო იქნები _ისეთივე როგორც ყოველთვის _ ლოყებზე ხელები აიფარა და თვალები აატრიალა_ მცხელა . რა გაცინებს , სასაცილოა ჩემი მდგომარეობა? _სასიამოვნოდ მახალისებს _ ხელი მოხვია და სამზარეულოსკენ წაიყვანა . შემდეგ მაგიდაზე დასვა და ერთხელ ისევ აკოცა მთელი დღე ერთად გაატარეს. საღამოს უკვე თოვლში დახტოდა ლიზა . რამდენიმე გუნდაც ესროლეს ერთმანეთს და მერე ანდრო უცებ აყირავდა _ანდროო ... გეყოფა თამაში ნუ მაშინებ. გინდა რომ ახლოს მოვიდე და მეც ჩამაგდო თოვლში მაგრამ ვერ ეღირსები.... ანდროოო _ ჯერ შორიდან ეძახდა მერე უცებ გაიქცა და თოვლში ჩავარდნილთან ჩაიკეცა. გაყინულ სახეზე თითები შეახო და მერე თავზე გაწითლებულ ადგილს დააკვირდა _ანდროო ხმა გამეცი თორემ ვიტირებ იცოდე ...ანდროო _ დაიხარა და რამდენჯერმე აკოცა _ტირილი არ გვინდა ... ასე ზუსტად როგორ დამიმიზნე_თავზე ხელი მოისვა და გაიცინა _მუცელს ვუმიზნებდი _ ლიზამ ხელი მიარტყა და თოვლში ჩაჯდა _ შემაშინე დეგენერატო _მე როგორ ფაქიზად გესროდი და შენ ქვა ჩააგდე გუნდაში?_ ისევ დასცინოდა და თან კოცნიდა _ადექი თორე გაიყინები და გაცივდები _ჩემზე დარდობ ლიზ? ახლა შეიძლება მოვკვდე კიდეც _არა რა მართლა არ ხარ ნორმალური...ახლა კი არ უნდა მოკვდე რაც შეიძლება დიდხანს უნდა იცოცხლო _ თმიდან თოვლი მოაშორა და გაყინულ ტუჩებზე აკოცა . მერე უცებ სიმსუბუქე იგრძნო და თოვლში აღმოჩნდა_ანდროოო _ჩშშ ... კოპი მექნება , უნდა გამოისყიდო _ ჯერ ლოყაზე აკოცა შემდეგ ტუჩებს მიაღწია და ბოლოს კოცნა არ შეუწყვიტავს ისე აიყვანა ხელში , სახლისკენ გაიქცა და შესვლისთანავე ორივემ კანკალი დაიწყო _გავიყინეე ... _ უცებ შეაგდო შეშა ბუხარში და ზედა მოიშორა . პლედი მოიხურა და სველი ტანსაცმლისგან გათავისუფლდა _ანდროო სად წახვედი _ჩაი მომააქვს _ ხმა გაიგო და უკან გაიხედა . შარვალი ეცვა მხოლოდ , ორი ფინჯანი ეჭირა და სწრაფად მიაბიჯებდა . მის გვერდით რომ დაჯდა პლედის ნაწილი მოახურა და მერე მუცელზე შეეხო თითებით _ ეს ნაიარევი ავარიის შემდეგ დაგრჩა ? _მგონი ხო _ჩაი მოსვა და მერე თვალები დახუჭა . ლიზამ თავი მხარზე დაადო და იქვე აკოცა -სიგარეტის კვალიც დაგრჩენია- თვალები აემღვრა და ისევ აკოცა- ღირსი იყავი , იმ კადრებს არასდროს დავივიწყებ და გეფიცები ის ქალი სადმე ახლოს რომ გამოჩნდეს ნაწილებად დავჭრი -შენი კვალი მაქვს ყველგან...მონიშნული ვარ _მე სულ მოვდიოდი , ლალის რომ ეძინა მაშინ . ექიმს ვთხოვე და ფორმით მოვდიოდი და ისე გავდიოდი არავინ იცოდა რომ მე ვიყავი _ სახე მის ყელში ჰქონდა ჩამალული და ისე ლაპარაკობდა . ანდრომ თითები თმაზე გადაუსვა და საფეთქელზე აკოცა _ვიცოდი რომ იქ იყავი ... მერე გელოდი მთელი დღეები, მაგრამ არსად ჩანდი . ბოლოს მეგონა რომ უბრალოდ მეჩვენებოდა _ყველაფერი შენი დუმილის ბრალია ... როგორ გაჩუმდი ამდენ ხანს . ხომ შეგეძლო გეთქვა რომ გიყვარდი _არ შემეძლო _უკან დაბრუნება რომ შეგვეძლოს მაინც ვერ დამელაპარაკებოდი? _ყველას აქვს საკუთარი სუსტი წერტილი შენ კი ის ერთადერთი ხარ ვისი ბედნიერება ჩემს ცხოვრებაზე მაღლა დგას , მაგრამ მაინც არაფერი გამომივიდა _ანუ უკან რომ დავბრუნდეთ ქვეყნიდან დროზე ადრე წახვალ და უფლებას მომცემ თარაშს გავყვე ცოლად? _ახლა რომ თარაშის ცოლი იყო _ახლა რომ თარაშის ცოლი ვიყო ... ალბათ ოთხი წელი მასთან ვერ ვიქნებოდი . პირველივე პრობლემისას გატყდებოდა და უბრალო ეჭვიანობის გამო გააფრენდა . შენზე კარგად ვინ იცის როგორია . თანაც მგონია რომ ის გოგო, ანა სადმე რომ შეხვედროდა მე გამეყრებოდა და მას შეირთავდა_თავი ასწია და წარბებშეკრულმა განაგრძო საუბარი - ანაა მისთვის შექმნილი შენ კი ჩემი სიყვარულისთვის - მერე მზერა რომ მოავლო მის სხეულს ტუჩზე იკბინა და თავი გვერდით გადახარა _ შენ არ გცივა? _არა _ჰოდა არ გჭირდება ეს _ პლედი მოაშორა და თვითონ მოიხვია_მაინც დეგენერატი ხარ _რატომ ვარ დეგენერატი _იმიტომ რომ არ ნანობ ამ დაკარგულ წლებს... თავის დროზე რომ გეთქვა ჩემი ბავშვობის სიყვარული ხარ , შენზე ვგიჟდები და შენს გამო ცხოვრებას დავკარგავო . მერე სულ ცოტა რომ მოგენდომებინა ახლა ყურებამდე ვიქნებოდი შენზე შეყვარებული და მინიმუმ ერთი ნაკანი მეყოლებოდა დიდი შავი თვალებით _ ახლაც შეიძლება მდგომარეობის გამოსწორება თუ მალე გააჩენ მეორე ბავშვს _ბარემ ტყუპებით დავიწყოთ ... ახლა უკვე ფეხმძიმედ ხომ არ ვარ , ოოჰ მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ შენს ტემპს აი იქ , ფანჯარასთან ფაქტობრივად ცეცხლმოკიდებული რომ დამტოვე სულ რომ შაქარყინულად ვიქცე 40 წლის ასაკში გავაჩენ პირველ ბავშვს _ ელვის სისწრაფით უთხრა , წამოდგა და იქაურობას გაეცალა . *^*^*^ რამდენიმე კვირა გავიდა ისე რომ სულ რაღაც ხდებოდა . სოფელში ჩასვლა უწევდათ , ხანაც ანდრო იყო გასული მოხუცებს ეხმარებოდა . ნაკანებთან სტუმრად მიდიოდნენ და ლიზა სულ უფრო და უფრო გიჟდებოდა მათ ოჯახზე. ბავშვებთან ერთად დიდ დროს ატარებდა და რამდენჯერმე დარჩნენ კიდეც _რა სიმშვიდეა არა? _მხოლოდ თოვლის ხმა ისმის სიარულის დროს , ეს ჰაერი და მთები ... მზე რომელიც სრულ საოცრებას ქმნის _და შენ _ანდრო _რა გინდა რომ გავაკეთო , შენ ხარ ჩემთვის ყველაფერზე ლამაზი _როგორ გგონია დღეს ისევ წამოვა ფიფქები? _არამგონია, მაგრამ ხვალ აუცილებლად დაამატებს და სჯობს დროულად წავიდეთ , მოვიმარაგოთ პროდუქტი თორემ მანქანით ვეღარ გავალთ _აქ მინდა დავრჩეთ... იქ ვიცი ისევ პრობლემები იქნება ვინმე ნერვებს მომიშლის _არ დავუშვებ ვინმემ გაფაბრაზოს _ლალი ახლა ღავიდან დამამუშავებს . ეცდება წლის რძლად მაქციოს _ჩვენს სახლში გადავალთ აქედან რომ წავალთ და ხომ იცი ლალის გარდა ყველა დავთმე _ვიცი და გეფიცები ყველას დაგიბრუნებ _მათ არჩევანი გააკეთეს ჩემსა და თარაშს შორის . კოტეც აიძულეს ჩემთვის ზურგი ექცია _ამირანმა ყველაფერი იცოდა და მაინც არ მესმის რატომ მოგექცა ასე... _ამირანის არასდროს მესმოდა და თინას გარდა არც არსებობს ადამიანი ვინც მის აზრებს კითხულობს _მას არავისთვის არაფერი უთქვამს _როგორცაა ჩემთან მხოლოდ დედა დარჩა , ასეა დედის გარდა სინამდვილეში ყველას შეუძლია მიგატოვოს . თუმცა დედასაც გააჩნია _ჩუმად თქვა და თავდახრილმა განაგრძო ნახევარ მეტრამდე თოვლში სიარული . ლიზა ძლივს მიაბიჯებდა , უზარმაზარი ქურთუკი ეცვა , ხელთათმანები, ქუდი , სახეზე მოხვეული კაშნე და აჩქარებული გულისცემა. წინ მიმავალს მაინც დაეწია და გუნდა ესროლა _ნაკანო _კარგი რა ლიზა _რას ნიშნავდა ეს მოწყენილი სახე და დასჯილი ბავშვივით სიარული...ოთხი წელი ომში გავატარე და გგონია ახლა მიგატოვებ? შენი ს.ქსიც კი ნანახი მაქვს და მაინც აქ ვარ...სანამ გეყვარები თავიდან ვერ მომიშორებ _დარწმუნებული ხარ? _ასე ნუ მელაპარაკები თორემ თავს გაგიტეხავ_ისევ ესროლა გუნდა და თვითონ აყირავდა იმხელა თოვლში იდგა. ანდრომ დაიჭირა და მაშინვე აკოცა _ანუ არ დამტოვებ _ვერ მომიშორებ _გაღმერთებ იცი? _ღმერთკაცი მაღმერთებს...როგორი სექსუალურია _ გაიცინა და ისევ აკოცა _წავედით თორემ გაიყინები_ქუდი გაუსწორა , წითელ ცხვირზე აკოცა და ხელში აიყვანა _არაა არა და არა დამსვი თორემ ჩამმარხავ თოვლში _გიპოვნი , მენდე _ასე რომ მიყურებ სულ რაღაც მემართება ახლა ვერ გეჩხუბები ენერგიის გასაფანტად _რამეს მოვიფიქრებ _მაინც რას _რაიმეს საინტერესოს _ სახლის კარი გააღო და ლიზა დასვა _მშია... სამზარეულოში გადავინაცვლებ _ წამსვე დაუსხლტა ხელიდან _ხო როგორ არა...მზადებას დაიწყებ და ბოლოს მე გამაკეთებინებ _ცილს მწამებ ... ხომ ხარ ღირსი მართლა შენი მომზადებული გაგასინჯო _იცი რაც არ მეხერხება და მამცირებ ხომ? -მოდი მომეხმარე და შენს საყვარელ ხორცის წვნიანს მოვამზადებ...რა? -იცი როგორი მიყვარს? -ვიცი როდის შერბოდი პატარა ბავშვივით სამზარეულოში ...ვნახოთ თუ მომეწონება შენთვის ვახშმის მომზადება- გაიცინა და წინსაფარი მოირგო. და მაინც რა ცოტაა საჭირო ბედნიერებისთვის... ................. დილით ადრე გაეღვიძა , გარეთ წვიმდა და რომ არა შიმშილი ალბათ მთელი დღე საწოლში დარჩებოდა, მაგრამ ამ შეგრძნებას ბოლო თვეების განმავლობაში თავს ვერ აღწევდა. ის იყო საწოლიდან უნდა წამომდგარიყო ტუმბოზე დადებული ლანგარი რომ დაინახა და სახე გაუნათდდა იმ ბავშივით საყვარელ ფოჩიან კამფეტს რომ სჩუქნიან _თარააშ _ მძინარე ბიჭისკენ გადაიხარა და დაუძახა _რაა _მადლობა _რისთვის _საუზმისთვის _ალბათ ნონამ შემოიტანა_ცალი თვალი გაახილა და მერე ისევ გადაბრუნდა _იდიოტო ნონა გუშინ წავიდა _მძინავს და მადროვე ... დღეს უნივერსიტეტში არ წახვიდე . გაცივდები და ექიმმა ვირუსებს ერიდეთო თქვა _ნუ ბურდღუნებ რა თვითონ ხარ გაციებული როგორი ხმა გაქვს _არ ვარ _მისკენ მიიწია და თავი ფეხებზე დაადო , მუცელზე აკოცა და ხელები წელზე მოხვია _დილამშვიდობისა მამას ბიჭო _გოგოა _შანსი არაა _თქო გითხარი _რატო არ გეკადრება ჟორდანიას? _გოგოზე კარგად უნდა ვიმუშაო ჭკვიანი და ლანაზი რომ გამოვიდეს და ვინმე ჩემნაირ სულელს არ წაყვეს ცოლად ....მორჩი თითების ლოკვას _გემრიელიაა ... არ გინდა? _არ მისმენ ხო? _მეზარება... _ხოდა ძილი მაცადე დღეს ვისვენებ ყველასგან და ყველაფრისგან _მეც ხო არ გავიდე _ნწ , თქვენ დარჩით _ასე საყვარლად რომ საუბრობ ტირილი მინდება -არარსებული ცრემლი შეიმშრალა და ტუჩები დაბრიცა _უხეში _თარაააშ _რაა რა გინდა დილაადრიან ავდექი და მოგიტანე საუზმე . მეძინება , დავიღალე _მე დაგღალე? მაპატიე ... არ მინდოდა და მე საერთოდ არასდროს მითხოვია არაფერი _ უცებ წამოდგა საწოლიდან _გეყოფა ახლა არ იტირო არ გამაგიჟო _ხო შენი გაგიჟებაა საქმე მე რომ ვნერვიულობ ტირილის დროს ეგ არაფერია... შენ რომ არ გაგიჟებდეს ტირილი სულ უნდა ვიტირო ხო? _მაგ ბავშვმა ჭკუა გამოგაცალა ხო? რეებს მეუბნები _შენი შვილია და მისგან ყველანაირი სისულელე იქნება მოსალოდნელი...მასაც შევართვევინოთ ვინმე უცხო გოგო რომელიც უბრალოდ მიიზიდავს და ასე გაამრავლებს შენს საოცარ გვარს _კიდევ დიდხანს აპირებ ყვირილს? _შენ ... შენ საერთოდ არ გაინტერესებს როგორ ვიქნები ხომ? არ გადარდებს უბრალოდ ბავშვზე მზრუნველი მამა გინდა გამოჩნდე თორემ ეს ბავშვი შენს ნახევარ თარაშს საერთოდ არ უნდა _სწრაფად მივიდა ტანსაცმელთან გამოიცვალა და ჩანთა აიღო _სად მიდიხარ _დაიძინე და განაგრძე უაზრო ცხოვრება დაკარგული სიყვარულის გლოვაში რომელიც დარწმუნებული ვარ შენი იდიოტური ხასიათის გამო დაკარგე და არავის უღალატია _ კარში გაჩერდა და თითიდან ბეჭედი მოიძრო _ ადვოკატი იპოვნე _აუცილებლად ვიპოვნი... ფრთხილად იარე ოღონდ . ბავშვს არაფერი დამართო თორემ არასდროს გაგეყრები _როგორ ვერ გიტან _მეც , ვგიჟდები შენზე ...გაღმერთეებ- შორიდან გაიგო ხმა მაგრამ ყურადღება არ მიაქცია. პატარა ჭირვეული ბავშივით იყო. სწრაფად ჩაირბინა კიბე და პირდაპირ მართასთან წავიდა. ცუდად იყო აი ასე უბრალოდ ცუდად იყო. _აქ არის? _ანო შენ ამ დროს? რა გჭირს...იტირე? _გიორგი აქ არის? _კი, საძინებელშია _უთხარი რომ ფეხმძიმედ ვარ? _არა, ხომ მითხარი _მიწისთხილი მინდა ...თუ არ გაქვს მიყიდე გთხოვ _უნდა ელაპარაკო? _ხო _ის... ჩემს ოთახშია_პაუზის შემდევ უთხრა და წამოწითლდა _შენთან ? მოიცა ხელი შეგიშალეთ? _ანაა _შენს საწოლში გიორგის რა უნდა _მერე მოგიყვები _მომიყვები , რა თქმა უნდა კიბე აიარა და მძინარე გიორგის თავზე დაადგა, სავარძელი მისწია იქვე დაჯდა და დაიწყო _ მე ვარ არ გეჩვენები... მართალი იყავი , როგორც ყოველთვის . მე ვერ ვუმკლავდები ის რამდენადაც კარგია იმდენად შეუგნებელია და მე , მე ფეხმძიმედ ვარ გიორგი _ მუცელზე ხელი მიიდო და უკეთ გამოკვეთა _უკვე ოთხი თვის ... განქორწინება მინდა და უნდა დამეხმარო _დილამშვიდობისა პატარავ, მე კარგად ვარ შენ როგორ ხარ? მე მახსოვს ერთ დროს გითხარი რომ არ დამიჯერებ და თავს დაიღუპავ მერე დახმარება აღარ მთხოვო_თქო. ბავშვი უკვე ოთხი თვისაა , მალე მოძრაობას დაიწყებს უკვე თუ არ მოძრაობს და შენ რა გინდა რის გამო ეყრები ჟორდანიას _შენ იცოდი ? იცოდი და არ მნახე? _გელოდი, მეგონა მოხვიდოდი ჩემთვის სიურპრიზის მოწყობის მცდელობით, მაგრამ მაშინ გაგახსენდი როდესაც ჰორმონებმა გძლიეს _არ დამეხმარები? _განქორწინებაში არა...ჩემი საქმე არ არის ცოლ_ქმრის პირადი ამბები . ბარგი შეგიძლია აქ გადმოიტანო, აქ თუ არ გინდა ბინას ვიქირავებ, პრობლემა არ არის _ჩახუტება მინდა , ჩამეხუტები? _რა დააშავა _ რომ ჩაეხუტა და მოეფერა მერე ჩუმად უთხრა _საუზმე დამახვედრა , ვითომ მე ვთხოვე გამიხარდა მერე ძილი მინდაო ...მუშაობა დაიწყო ძლივს და ამდენი უსაქმურობის შემდეგ თურმე დაიღალა მინდოდა მეთხოვა ბალიში მომეცი_თქო ეგონა რაღაც ისეთს ვთხოვდი და აჯუჯღუნდა . არადა არასდროს არაფერს ვთხოვ, სულ რაღაც მინდება და არ ვეუბნები ვერ ვიტან ჭირვეული ქალები რომ დაარბენინებენ ქმრებს ისე თითქოს თვითონ ვერ ადგება ...მაგხელა მუცელი არ მაქვს ჯერ . ის კიდე წუწუნებს ყველაფერზე თითქოს მე მინდოდა ეს ბავშვი, მე შევაცდინე განგებ და საერთოდ მე შევეტენე . არ შემიძლია, მისი ატანა არ მინდა არც მისი საუზმე მინდა , არც მოფერება და ტკბილი სიტყვები...აფერისტი, არც ბავშვი უყვარს ჩემი და საერთოდ ვერ მიტანს _შენ ხომ იცოდი რომ ეგ ეგრე იქნებოდა , რატომ დაფეხმძიმდი _დავფეხმძიმდი რას ნიშნავს ... _ანა , თუ ღმერთი გწამს ნუ გიჟდები . შენ თუ არ გინდოდა საერთოდ არაფერი გექნებოდათ, ვერც გაკოცებდა და მისი ცოლიც არ გერქმეოდა ახლა , ხომ მიეცი უფლება შენი სურვილის წინააღმდეგ თუ გულის სიღრმეში დამალული სურვილის შესრულების უფლება ხოდა ახლა ტყუილად ადანაშაულებ. საერთოდ შენ არ ხარ ის ქალი ჟორდანია რომ რაიმეს ძალით გააკეთებინებდა, მორჩი ფეხმძიმე ქალის ისტერიკებს და გონს მოდი. იყავი გამორჩეული ფეხმძიმე... კარგად დაფიქრდი რაში სჭირდება თვალთმაქცობა , საერთოდ როგორ შეიძლება ბავშვი არ უყვარდეს . შეიძლება არ უნდოდა და ამაზე არ ოცნებობდა, გვიან გაიაზრა და ახლაც ჯერ კიდევ გაურკვევლობაშია, მაგრამ თუ არ ხარ შენი შვილი ყველა ვარიანტში გეყვარება სულ ვიღაც შენთვის საძულველი ქალი რომ გიჩენდეს და მე ძალიან მეეჭვება თარაშს შენ არ ადარდებდე ან არ აინტერესებდე, მითუმეტეს ვერ გიტანდეს _შენ მისკენ ხარ...სულ ყოველთვის ამართლებ. ერთნაირები ხართ ყველანი _განქორწინება ხომ გინდა? ხოდა მე პრობლემა არ მაქვს...შეურიგდები? არც ამაზე ვიტყვი რამეს შენი ცხოვრებაა და თავად მართე . თუ არაფერს გიშავებს ისეთს რაც შენ გავნებს მე არ ჩავერევი და თუ გგონია რომ ის მოძალადეა, დამპალი ა და ამ ბავშვს საერთოდ არ იმსახურებს დამიჯერე ბავშვის დაბადებამდე დედამიწიდან აორთქლდება _არ მინდა რო აორთქლდეს მინდა ბავშვი უყვარდეს, მისთვის ტვირთი არ ვიყო არც მე და არც ჩვენი შვილი . მინდა ის ქალი დაივიწყოს და _უყვარდე? ჯანდაბა ანაა ... შეგიყვარდა? _ნუ მიყვირი, რა ჩემი ბრალია ... ფეხმძიმობამ ტვინი გადამიტრიალა _და რომ იმშობიარებ აღარ გეყვარება? _არც ახლა მიყვარს , უბრალოდ არ ვიცი რაღაცნაირად მინდა მასთან ყოფნა და ვღელავ მასზე. ასეთი რთული გასაგებია? _კარგი , დამშვიდდი. შენი დაქალი სად წავიდა _მოწისთხილზე გავუშვი... მის საწოლში რა გინდა _მეძინა _ამ სახლში სხვა საწოლი არ არის ? _მე აქ მინდოდა _გიორგი _გეყოფა რა... მე ხომ არ ვერევი შენი საწოლის ამბებში _ნუ გამაგიჟებ ახლა _ ყველამ ჩვენს საწოლს მივხედოთ ... _მოვედი აი კიდევ რა მოგიტანე _ მართა აშკარად სწრაფად მიდიოდა ისე ჰქონდა სუნთქვა აჩქარებული . მიწის თხილის კოლოფი დაუდო და კიდევ მისი საყვარელი დონატების ყუთი _მიყვარხარ ... მე შენ უზომოდ მიყვარხარ _დონატებს ეუბნება თუ მეჩვენება ჭორფლიანო _იქნებ ინებო , ჩაიცვა და გახვიდე ჩემი ოთახიდან _ანა აქ რჩები თუ ბინა ვიპოვნო... ბარგი როდის მოგაქვს _რა ბარგი... თარაშს ასე სერიოზულად ეჩხუბე? _უნდა გავეყარო _რაა? _ვაიმეე ფემინისტკა აღარ ხარ ჭორფლიანო? თუ თარაში დაგევასა და მრწამსი შეიცვალე _შენ გაჩუმდი, აქედან გადი და მადროვე ვილაპარაკო _ერთხელაც წაგამტვრევ მაგ თითს _ მისკენ მიშვერილ ხელზე თითენი მოუჭირა თითი ტუჩებსშორის მოიქცია და ენა შეახო მერე გაიცინა და წამოდგა _ ტკბილო _ვერ ვიტან ... ფუ გულის ამრევო _ ბალიში ესროლა როგორც კი გონს მოვიდა და დაიყვირა _მე ვერაფერი გავიგე და იქნებ შენ გაარკვიო რა უნდა ჩემს დასა და მის ნაშიერს _ნაშიერი თვითონ ხარ ... ბავშვზე როგორ ლაპარაკობ . ცხოველო და შენი გაკეთებული იქნება ნაშიერი თუ კარგია _დამშვიდდი არ ვაპირებ შენ ატარო მუცლით ჩემი ნაშიერი . ოცნებებს ნუ მიეცემი _ღმერთმა დამიფაროს _რა იყო ეს? რა ხდება აქ ... და მე რატომ არაფერი ვიცი _ გიორგის უყურებდა და თან მართას ელაპარაკებოდა _მეც არ ვიცი რა ხდება... მოვიდა და მაგიჟებს. მომიყევი თარაშთან რა ხდება _დამღალა _და ამიტომ უნდა განქორწინდეთ და ბავშვს დააშორო? _მას არ ვუყვარვართ ... არც მე და არც ბავშვი _ტყუილია... დარწმუნებული ვარ ორივე უყვარხართ უბრალოდ არეულია და არ შეუძლია დალაგდეს _უნდა მოვითმინო მე კი არ მინდა ამდენის მოთმენა ვგრძნობ რომ სულ უფრო და უფრო მეტად მტკივა მისი სიტყვები , ქცევა. მიყვარდება და სანამ შევიყვარებ მანამ უნდა მოვშორდე _არ ვიცი რა გითხრა ... ჩემთან დარჩი ხო? გთხოვ რა სხვაგან არ წახვიდეთ . ან ის გაუშვი და შენ დარჩი მე ვიზრუნებ თქვენზე...ლიკუნას და ნიაკოსაც ვეტყვი _ჯერ ადრეა ძალიან ...შემდეგ დაურეკე მთელი დღე მათთან ერთად გაატარა . გიორგი გავიდა და აღარ დაბრუნებულა , მაგრამ იმ სამეულის დამსახურებით დილის ინციდენტიც დაავიწყდა და მთელი კაცთა მოდგმაც. მარტო რომ დარჩა ჩანთიდან წიგნი ამოიღო და კითხვა განაგრძო . საწოლში იყო კომფორტულად მოკალათებული და ისევ უყურებდა მაიას ნაწერს „მე დედა არ მახსოვს, მხოლოდ ფოტოები მაქვს მისი . ბებია მზრდიდა 13 წლამდე შემდეგ ისიც დავკარგე და დავრჩი სახლში სამ კაცთან ერთად. მამა სულ მუშაობდა ჩემი ძმებიც მის გვერდით იყვნენ და მე სახლის საქმეების კეთების გარდა არაფერი მევალებოდა. ისინი ძალიან რთულები იყვნენ ყოველთვის და მეც ისეთი გავხდი როგორიც მათ სურდათ, როგორც აღმზარდეს ისე ვაზროვნებდი და ეს სრულიად ბუნებრივი იყო . გვქონდა ჩვენი წესები , რომელიც მხოლოდ ჩემთვის იყო რეალურად. მეგობართან იშიათად ვრჩებოდი ისიც მხოლოდ მაკუნასთან იმიტომ რომ მისი ძმა მამას ნათლული იყო და შესაბამისად ნათესავთან მტოვებდნენ ხოლმე ისიც უიშვიათეს შემთხვევებში. ღამით სადმე გასვლა არ შემეძლო, ჩაცმულობაც კი ისეთი მქონდა მათ რომ მოსწონებოდათ თუმცა თავს კომფორტულად ვგრძNობდი და ამასთან დაკავშირებით არასდროს მქონია პრეტენზიები . მოტაცების შემდეგ ყველაზე მეტად მათი მეშინოდა , ვიცოდი არ წამიყვანდნენ. მამა სახლში მოტაცებულ ქალს არ დააბრუნებდა და მხოლოდ მაშინ მივხვდი რა საშინელ მდგომარეობაში ვვარდებოდით მოტაცებული ქალები. ჩვენ თუ ბრძოლის ძალა არ გვქონდა უბრალოდ ერთი ბატონიდან მეორე ბატონის ხელში გადავდიოდით ისე როგორც ჩვეულებრივი პირუტყვი. ვინ იცის რამდენი გოგო მოიტაცეს ჩემს ირგვლივ, კლასელებით დაიწყო და კურსელებითა და მეზობლებით გაგრძელდა. მგონი ყოველ თვეში ვიღაცაც იტაცებდნენ და მე ამაზე აქამდე არ მიფიქრია, სწორედ ეს ხდება ყველა საშინელების თავი და თავი. მანამ არ ვაკეთებთ არაფერს სანამ თავად არ დაგვატყდება თავს უბედურება რომლის წინაშეც მარტო ვრჩებით რადგან ჩვენც ისე გვექცევიან როგორც ჩვენ სხვებს. მოვიდოდნენ ქორწილში, გაშლილ სუფრასთან, იმღერებდნენ, იცეკვებდნენ, იცინებდნენ , დაგვლოცავდნენ ფრთიანი ფრაზებით და წავიდოდნენ . გასროლის ხმა რომ გავიგე მივხვდი რომ მოვიდნენ, ჯერ გავშეშდი შემდეგ როგორღაც გავედი ეზოში და კოტეს მკლავებში აღმოვჩნდი. ჩემი ძმები საშინელებებს ამბობდნენ, იმუქრებოდნენ ის კი ხელზე ჩუმად მეფერებოდა თითქოს ასე მამშვიდებდა და თან წარბშეუხრელად უყურებდა ჩემს ძმებს და მათ მეგობრებს . მახსოვს რამდენიმე წინადადება რომლის გააზრებაც მოვახერხე -მაია ჟორდანაა უკვე და მე ვერაფერს გეტყვით სხვას იმის გარდა რომ მასზე სიცოცხლის ბოლომდე ვიზრუნებ. ყველამ კარგად ვიცით რომ თქვენი ღირსების და კაცობის დასამტკიცებლად ისვრით ,მაგრამ ისეც ნუ გააკეთებთ ახლად შეძენილ სიძეს შეურაცხყოფა რომ მიაყენოთ და მაიას ძმების დაკარგვა მოუხდეს. გაიგო ყველამ როგორი ძმები და ოჯახი ჰყავს ჩემს ცოლს არ მახსოვს რა უპასუხეს მე კოტეს ვუყურებდი იმ წამს და ვიცოდი რომ იმ ეზოდან ვეღარავინ გამიყვანდა, გაქცევის ძალაც რომ მქონოდა მაინც დამაბრუნებდა და გამოსავალი აღარ მქონდა. არ მიყვარდა, ზუსტად ვიცი რომ იქ იმ დროს მე კოსტანტინე არ მიყვარდა . არც მომწონდა რადგანაც ისეთი ბიჭი როგორსაც მაშინ ვხედავდი კოტეში ყველა შეგრძნებას იწვევდა სიმპათიის გარდა. ზოგჯერ ძალიან ძნელია გრძნობების გამოხატვა საკუთარი თავის გაცნობა ადამიანებისთვის. შინაგანი სამყაროს ჩვენება იმ ადამიანისთვის ვინც სულ რამდენიმე წინადადებას გეუბნება და შემდეგ აღარ არის. იმათი გაცნობაც კი ძნელია ვის გვერდითაც ცხოვრობ თუ ისეთი რამ არ მოხდება სადაც თავისი ხასიათის გამოხატვას შეძლებს სრულიად ბუნებრივად. მე არ მჯერა რომ სიტყვებით დახასიათებული საკუთარი თავი ან უბრალოდ ერთი სიტუაცია სწორად გადმოსცემს სათქმელს. როდესაც რაღაცას ყვები როგორ დეტალურადაც არ უნდა გახსოვდეს და იცოდე მაინც გამოგრჩება რაღაც დეტალი ან უბრალოდ, მსმენელი ვერ წარმოიდგენს და იქ ყველაფერი წყდება. საქმეს რომელსაც აკეთებ კი შედეგები მოჰყვება და ნათლად ხედავ იმ ადამიანის სულის ნაწილს ვინც შენს გვერდითაა. ამბობენ ერთი ნახვით შეყვარება არსებობსო კოსტანტინეს ჩემი პორტრეტი შეუყვარდა და შემდეგ მე ,მაგრამ ამ სიყვარულის დანახვა და გააზრებაა ყველაზე რთული რამ. ამიტომ მგონია სიყვარული რთული, მტკივნეული და ყველაზე ამაღლებული გრძნობა სადაც მხოლოდ გული ვერასდროს გაგაბედნიერებს თუ მთელი არსებით არ იაზრებ შენს შეგრძნებებს შესაძლოა გიყვარდეს წლების განმავლობაში და შემდეგ მოხდეს რაღაც რაც იმ წამს დაგანახებს შენს გრძნობას. კოსტანტინეს სიყვარულის დანახვაც მას შემდეგ შევძელი რაც ბრაზი გამინელდა ან უბრალოდ ძალა გამომაცალა და ვეღარ ვუძლებდი. აღარ შემეძლო მისი დაიგნორება, მდუმარედ ყოფნა, ყველასთან უხეშად მოქცევა და გამუდმებული ტირილი, იქნებ კოსტანტინეს თვალებს ვეღარ ვუძებდი, ვერ ვუძლებდი როგორც მიყურებდა ,მის ხმას ვერ ვუძლებდი და ამის მოგონება არ შეიძლება, შეუძლებელია ასე ითამაშოს ადამიანმა. იმ პერიოდიდან რაც შეუცვლელად მახსოვს იყო თინა , ქალი რომელმაც მაჩვენა რას ნიშნავდა როდესაც დედა გყავს. თინა არასდროს მახსოვს თავდახრილი, დამწუხრებული და ძალაგამოცლილი ის ყოველთვის ყველაზე რთულ სიტუაცშიც კი ამაყად იდგა ამირანის გვერდით , მაგრამ ჩემთან რომ მოდიოდა ყოველთვის თბილი იყო. არასდროს უთქვამს ჭირვეულობას მორჩი და ჩემს შვილს ნუ ტანჯავო, არ მახსოვს მსგავსი რამ. საერთოდ არ მელაპარაკებოდა კოსტანტინეზე და ჩემს სტატუსზე მის ოჯახში. მახსოვს ერთხელ რომ შემოვიდა ოთახის კუთხეში ვიწექი იატაკზე და ტირილისგან თვალები მეწვოდა. ნელა მოაბიჯებდა , ჩვეული მშიდი გამომეტყველებით. ხელში ლანგარი ეჭირა ,როგორც ყოველთვის საჭელი ჰქონდა მოტანილი . ლანგარი საწოლზე დადო და იატაკზე დაჯდა -საწოლი არ მოგეწონა თუ მანდ რატომ წევხარ ... მე არასდროს მიცდია კარგია ?- ისე დაწვა რომ მე მიყურებდა ,მერე ცრემლებით დასველებული სახიდან თმა მომაშორა და ხელი ჩამომისვა ლოყაზე- ამდენ ხანს ტირილი როგორ შეგიძლია, მე ეგეც არ გამომდიოდა. რატომ აკეთებ იმას რაც თავად გაზიანებს, დამნაშავე ხარ რამეში და თავს ისჯი? -მინდა რომ თავი დამანებოს... გამიშვას . არ მინდა მისი დანახვა -და თუ იტირებ გგონია გაგიშვებს? შენ ძალა აღარ გექნება რომც გაგიშვას ...-დაჯდა ისევ ჩემსკენ მოიწია თავი მუხლებზე დავადევი. მეფერებოდა -სხვა რა შემიძლია რომ გავაკეთო... -ტირილი და აქ წოლა , ჩუმად ყოფნა და შიმშილი უმოქმედობაზე უარესია ... უარყოფით უსასრულობაში წასვლას ჰგავს იმის ნაცვლად რომ ძალას იკრებდე -თქვენს შვილს არ იცნობთ? რომ ვეჩხუბო ალბათ მომკლავს, მეშინია -კოტე ალბათ მოგკლავს და ასე ნელა იკლავ საკუთარ თავს ... კაცს რომელიც მე გავზარდე და რომელსაც უყვარხარ არ შეუძლია ქალს რაიმე დაუშაოს , შენ თუ თავს მოუვლი , ფეხზე დადგები და გონს მოხვალ ის ორმეტრიანი გორილა რომელსაც ახლა მასში ხედავ და გაშინებს პატარა ფინია გახდება რომელიც ნებისმიერ შენს დაძახებაზე მოირბენს კუდის ქიცინით და დაელოდება შენს გადაგდებულ ძვალსაც კი -თქვენ ვისკენ ხართ -შენ თუ კარგად არ იქნები ისიც ცუდად იქნება და ჩემზე მის გარდა არავის მდგომარეობა მოქმედებს ... წამოდი, იბანავე , ცხელი წყალი დაგამშვიდებს. გამოიცვალე, თმას დაგვარცხნი თორემ ეს ნაწნავი სულ დაშლილია. მითხარი რა გიყვარს და ერთად მოვამზადოთ . კარგი ამინდია დღეს , ეზოში გავისეირნოთ . აქ საოცარი ხედია და ჩვენს გარდა სახლში არავინაა ყველაფერი მომიტანა, ბანაობის შემდეგ მისაღებში დავჯექით, სველი თმა დამვარცხნა და ძალიან ლამაზად დამიწნა . მერე თავზე მაკოცა და ძალიან ლამაზი თავსაფარი მომცა. პირველად დავაკვირდი იმ დღეს ხედს რომელიც ეზოდან იშლებოდა. იქ ყოფნამ ნამდვილად დამამშვიდა. თინამ ჩაით სავსე ფინჯნები მოიტანა და იქვე დავსხედით, მართალია გრილოდა,მაგრამ მაინც სასიამოვნო ამინდი იყო. დიდხანს ვსაუბრობდით მათ საქმიანობაზე მიყვებოდა, მეზობლებს შორიდან მაცნობდა , რაღაც ამბებს მიყვებოდა რამაც გამამხიარულა კიდეც. უკვე სახლში ვიყავით კოსტანტინე და ამირანი რომ დაბრუნდნენ. სამზარეულოში ვიყავი თინას ვეხმარებოდი მისი ხმა რომ გავიგე -დედა სად ხარ? -აქ ვარ ... ამირანიც მოვიდა? -ხო ეზოშია...მაია ხომ არ გინახავს,ისევ არაფერს ჭამს ? ის ორცხობილები ვიპოვნე და აუტან? - ოთახში ისე შემოვიდა თან პარკში იქექებოდა კარის ჩარჩოს მიეყრდნო და ჩემი საყვარელი ორცხობილები ყუთით ამოიღო მერე რომ დამინახა ,უძილობისგან ჩაშავებული თვალებიც კი გაუნათდდა - შენ ...აქ ხარ ? -ორცხობილებს არ მომცემ?- დიდხანს რომ გაჩერდა გაცინებაც კი მომინდა ხელი გავუწოდე და ისე დაიბნა მთელი ყუთი ხელისგულზე დამიდო ძლივს დავიჭირე. მერე მოვარდა და გამომართვა, შეკრული იყო და თავსახური ძლივს მოაშორა . დავინახე როგორ გაიყვანა კარში მდგომი ამირანი თინამ და მერე ორივე ერთად დასცინოდა კოსტანტინეს. არ ვიცი ჩემი საყვარელი ორცხობილებით მოვიქრთამე თუ თინამ შემოვლითი გზით მიმიყვანა კოტემდე, მაგრამ არსად წავსულვარ სამზარეულოში ვიჯექი . ჯერ ორცხობლებს ვაგემოვნებდი კოტეს ძლივს მომზადებულ კაკაოსთან ერთად და მერე დაწყებული ვახშმის მომზადება განვაგრძე. კოტეც იქ იჯდა მკითხვა შეიძლება დავრჩეო და იმ წამს მივხვდი რომ დამნაშავეებს რომელთაც დანაშაულის შეგრძნება აქვთ ყველაზე მერტივად დაამარცხებთ. „ კითხვის დროს ისე ეხუჭებოდა თვალები წიგნი დროულად შეინახა და შემდეგ ჩაეძინა. თარაშმა მთელი დღე რომ მოითმინა ბოლოს ვეღარ გაუძლო და მაინც აღმოჩნდა ჯანელიძის სახლში. არადა ბოლო დროს ანას ჭირვეულობა სულ მისი გონს მოსვლით სრულდებოდა და ამაზე ძალიან ხალისობდა, მაგრამ ახლა არ შეეძო საშინლად ენატრებოდა და სახლთან რომ მივიდა კიდევ უფრო გაუმძაფრდა მისი დანახვის სურვილი _სიძე ბატონი გვეახლა? _სად არის? _განქორწინება უნდა ... _მე ბიჭი მინდა, მაგრამ შეიძლება გოგო იყოს და ისიც გამაბედნიერებს -გიორგის გვერდი აუარა და პირდაპირ სახლში შევიდა _სად მიდიხარ _ყველა ოთახი ვნახო თუ მეტყვი რომელშია _კიბე აირბინა და დერეფანს მოავლო მზერა _და რატომ გგონია რომ მისი ნახვის უფლებას გაძლევ_ ნელა ავიდა მაღლა და კიბის მოაჯირს მიეყრდნო _შენ რატომ გგონია რომ მაინტერესებს . ჩემი ცოლი და შვილი იქ უნდა იყვნენ სადაც მე ვიქნები _მე რომ ს*რზე შენ რა გინდა? თუ ანა არ გამოგყვება აქედან მკვდარს გაგიტანენ და ჟორდანიების გვარი იმაზე იქნება დამოკიდებული შენი ჟინის დაკმაყოფილებით ჩასახული ბავშვი ბიჭი იქნება თუ გოგო _მართა სად არის? სტუმართმოყვარეობით ისარგებლე და მის საძინებელში დასახლდი პირდაპირ? რა უცნაურები არიან ეს ქალები სულ ცუდი კაცები ვუყვარდებით თავდავიწყებით და ისღა დარჩენიათ რომ ელოდონ ჩვენს სახეცვლილებას _ გაიღიმა და დერეფანს გაუყვა. საძინებელი იპოვნა და ანა რომ დაინახა გაეღიმა . ცოტა ხანს კარის ჩარჩოზე მიყრდნობილი იდგა მერე ოთახში შევიდა და საწოლისკენ დაიძრა. ანას გვერდით დაჯდა , ერთი ხელი მუცელზე შეახო მეორე თმაზე გადაუსვა , ფრთხილად აკოცა ტუჩის კუთხეში და ცხვირის წვერით შეეხო კანზე _ანიკო _თავი დამანებე რაა ... არ მინდა მე შენთან _აშკარად გამოფხიზლებას ვერ ახერხებდა ისე დაბრიცა ტუჩები და გვერდი იცვალა _მე რომ მინდა? _მე მიყვარდები, შენ არა _სახლში დაბრუნების დროა პატარავ _ ისევ აკოცა , ამჯერად ლოყის ცენტრში და თან იღიმოდა _ნწ , მეძინება _დაიძინე _ თმა ყურს უკან გადაუწია და ამჯერად ყელზე გამოკვეთილ არტერიაზე აკოცა . მერე ხელი მოხვია და სხეულზე მიიკრა _თარაშ _ჩშშ, დაიძინე ანიკო გარეთ რომ გავიდა გიორგის შეეჩეხა . კართან იდგა , უსმენდათ და დამალვას არც აპირებდა _გამატარე მერე გაეღვიძება და მთელი ღამე ცუდ ხასიათზე იქნება _კიდევ თუ მოანდომებს განქორწინებას შანსი აღარ გექნება _დარწმუნებული ვარ _ჩთითქმის ჩურჩულით უთხრა და შემდეგ გზა განაგრძო. საწოლში დააწვინა და ჩაეხუტა _აუტანელი ხარ შენ და მეზიზღები _ვიცი , მაგრამ უშენოდ მოვკვდები _გადაიტან როგორმე და მერე კიდევ მოიტაცებთ ვინმე უკეთესს _ანიკოო ასე ნუ მელაპარაკები _აქ რატომ ვარ ისევ _ხომ გითხარი ანიკო, შენ და ის იქ იქნებით სადაც მე _და მე თუ მტკენს შენთან ყოფნა? _აღარ გატკენს _ნუ დამპირდები ისეთ რამეს რასაც ვერ შეასრულებ _იცი როგორ მინდოდა მოგნატრებოდი და მოსულიყავი? _ჩემს მოსვლას ელოდი? _ხო, მაგრამ რომ დაღამდა მივხვდი შენ არ დაბრუნდებოდი თუ მე ჩემი ხელით არ წამოგიყვანდი _შენთვის მე წამალივით ვარ, სანამ მკურნალობა სჭირდება თან დაატარებს და შემდეგ რომ განიკურნება ისე დაივიწყებს მის სახელს თითქოს არც გაუგია _სად წაიღე შენი თვითშეფასება შენი დავიწყება ვინმეს შეუძლია? _თარაშ შენ ხომ იცი რომ მე მართალს ვამბობ _მე ვიცი რომ ამ შემთხვევაში საკუთარ ადგილს სწორად ვერ ხედავ ... _არ გინდა გთხოვ _შემომხედე _ დაჯდა და მზერა გაუსწორა _ შენ გგონია რომ არ მიყვარხარ, მაგრამ მე მგონია რომ იმაზე მეტს ვგრძნობ ვიდრე უბრალოდ სიყვარულია .... წამალიც ხარ, საწამლავიც, დამამშვიდებელიც, ჩემი ქალი , ჩემი შვილის დედა , ჩემი ნერვების მტერიც ...უბრალოდ ჩემი ანიკო ხარ. ყველაფერზე მეტი და აღარასდროს მითხრა რომ ჩემგან წასვლა შეგიძლია ! ........ ანას მისვლის შემდეგ მართაც გაბედნიერდა , მაგრამ ღამით რომ შევიდა ბატონი გიორგი მაშინვე წარბები შეკრა _ისევ ? _სად იყავი _სააბაზანოში _ანა წავიდა _სად წავიდა, სძინავდა _თარაშმა წაიყვანა _და შენც გაუშვი? _ თმას ივარცხნიდა სავარცხალი დადო და მისკენ შებრუნდა . იმდენად ახლოს იყო რომ შეეშინდა და უკან დაიხია _რატომ იცი ასე ახლოს მოსვლა და ასე რატომ მიყურებ, ერთხელაც გულს გამიხეთქავ _რატომ არ მითხარი ანა ფეხმძიმედ რომ იყო _და როდის მკითხე ანას შესახებ... ანამ თქვა იცოდაო _შენ ხომ არ იცი მე რა ვიცი და რა არა... არაფერი უნდა მითხრა და ელოდო მე როდის გავიგებ? _რატომ მელაპარაკები ოც წლიანი სტაჟის მქონე ქმარივით რომელსაც რაღაც დავუმალე _ოცი ცოტაა , მინიმუმ 50 წელი _გიორგი ძალიან გთხოვ _მე გთხოვ , შეეშვი ჩემთან უცხოსავით მოქცევას და ნუ გეშინია ჩემი ყოველი მოახლოებისას _ თითები თმაში შეუცურა ჯერ კიდევ არ ჰქონდა ბოლონდე მშრალი _უცხო ხარ ...ხომ თქვი არ მიცნობო . არც შენ მიცნობ და საერთოდ უაზრობაა ჩვენი ამ სახის თანაცხოვრება _შემიძლია სულ მალე გავხადო საზრიანი,სასიამოვნო და თუ ძალიან გინდა ნაყოფიერიც .შენ თუ მზად ხარ ერთი შენნაირის დედობისთვის _ ისეთი ხმა ჰქონდა, ისე უყურებდა მართა წამით საერთოდ მოდუნდა _იქნებ შენნაირი მინდა _ მკლავი ყელზე მოხვია , ტუჩები დაისველა და შემდეგ ყურთან ახლოს აკოცა. იგრძნო როგორ შეეკრა სუნთქვა გიორგის _შენნაირი უტვინო ცხოველი რომელიც იფიქრებს რომ ჩემნაირს ქალს ასე შეიტყუებს საწოლში _მაინც როგორი სულელი უნდა იყო რომ ვერ მიხვდე _ვხვდები რომ გინდივარ, მაგრამ ეს არაფერს ცვლის . შეგიძლია სააბაზანოში განმარტოვდე _განგებ თავხედობ რომ შევიშალო და მართლა ცხოველივით მოვიქცე ხომ? _ერთი სული მაქვს როდის შეეშვები თვალთმაქცობას და გამოავლენ ნამდვილ სახეს _მოგენატრები, ისე მოგენატრები რომ ყველაფერს დაივიწყებ რაც ოდესმე ჩაგიბეჭდავს მაგ თავში _ წამით მოშორდა მერე მისი სახე ხელებში მოიქცია და ტუჩებზე წაეტანა . შემდეგ წავიდა , ისევ გაუჩინარდა ისე რომ კვალიც კი არ დატოვა ............. ლიზა ვახშამს ამზადებდა და ანდროც იქვე იჯდა ეზოდან ხმა რომ გაიგეს . ნაკანი მაშინვე გავარდა , ლიზაც ხედავდა როგორ ელაპარაკებოდა ბიძაშვილს შემდეგ უცებ დაკარგა წონასწორობა და ლიზაც მიხვდა რომ რაღაც ცუდი ხდებოდა. კარი რომ გააღო და ანდრომ შეხედა მაშინვე შეეკრა სუნთქვა _რა მოხდა ... ამ დროს აქ რამ ამოგიყვანა . ყინავს სახლში შემოდით , ვახშამს ვამზადებ და დაგვეწვიე _არა რძალო ... მე უნდა წავიდე. ანდრო დაგელოდოთ თუ _არა, წადი და ჩვენც ჩამოვალთ _ ჩუმად უთხრა და შემდეგ სახლისკენ დაიძრა _ანდრო რა მოხდა? მითხარი გთხოვ _უნდა წავიდეთ. ყველაფერი გამორთე , რაც საჭიროა აიღე და ჩაიცვი ქვემოთ უნდა ჩავიდეთ _ სახეში არ უყურებდა, უცებ ჩაყარა ჩანთაში ყველაფერი . ბუხარში წყალი შეასხა და მერე კედელს მუშტი მიარტყა _ანდრო ნუ მატყუებ ... რაღაც ცუდი გითხრა ხომ? _წავედით ... გზაში ვილაპარაკოთ . არაფერი მითხრა გთხოვ გაჯიუტდდა და ლიზაც გაჩუმდა. მანქანამდე მივიდნენ , დიდი ყოვლი იყო და სულ დასველდა ანდრო ისე სწრაფად მიდიოდა ძლივს ეწეოდა. შემდეგ ჩანთები უკან შეყარა და კარი მიიჯახუნა. ყველა გარეთ იყო , თითქმის არავისთვის შეუხედავს , გასაღები აიღო ორი სიტყვით დაემშვიდობა ლიზას უთხრა სწრაფადო და მანქანაში ჩაჯდა. სწრაფად ატარებდა, იმდენად რომ ლიზას ეშინოდა კიდეც. _აღარ იტყვი რა ხდება? ასე ხევში გადავიჩეხებით _ბაბუაა ცუდად _კოტე? _ხო ... _რა დაემართა ასეთი შენ რომ შეგატყობინეს ... ანდრო _ცუდადაა , თანაც ძალიან ცუდად _სოფელში მიდიხარ? _ქალაქშია კლინიკაში, შენც მოდიხარ _მე? მე რომ იქ დამინახავენ გაგიჟდებიან ... არ ინერვიულო კარგად იქნება _ხო ... კარგად იქნება . სიკვდილის უფლება არ აქვს _ გაშეშებული იყო , საჭეს თითებს უჭერდა და ლიზას შეხებაზეც კი არ ჰქონია რეაქცია. მთელი გზა ცდილობდა დაემშვიდებინა, მაგრამ ის აშკარად არ უსმებდა. საშინლად იყო და საავადმყოფოსთან მისვლის შემდეგ აშკარად უარესად გახდა. ლიზა მის გვერდით დადგა და ხელი მოხვია _ასე ნუ ხარ გთხოვ... კარგად იქნება აი ნახავ . სულ ტყუილად ღელავ_არაფერი უთქვამს წამით შეხედა, მერე თავზე აკოცა და წინ წავიდა . დერეფანში რომ შევიდნენ და კოტე სკამზე მჯდომი დაინახა სუნთქვა შეეკრა ლიზას. ანდროს ხელიც აღარ ეხვეოდა ლალიც იქ იყო, ყველა იქ იყო მხპლოდ თარაში არ ჩანდა. თარაში არსად იყო ანა კი რომელიღაც ოთახის კართან იდგა კედელს მიყრდნობილი დიდი მუცლითა და ცრემლიანი თვალებით. ნაბიჯი აღარ გადაუდგამს, ანდროსაც გაუშვა ხელი და მერე ყველაფერი დაპატარავდა _ანდრო თარაში სად არის ... ანდრო თარაში ? _ბიჭს უყურებდა, მაგრამ ეს ის შემთხვევა იყო ანდრო რომ ვერ გაამხნევებდა ისიც საკითხავი იყო მათგან რომელი უფრო ცუდად გრძნობდა თავს. უსიტყვოდ უყურებდა ბიჭი მერე როგორააო იკითხა ლიზა კედელს იყო მიყრდნობილი და ანას უყურებდა _ახლახანს გამოიყვანეს საოპერაციოდან...რომ გაიღვიძებს შემდეგ გვექნება პასუხიო . შესაძლოა კომაში გადავიდეს ან ნარკოზის გასვლის სემდეგვე გაიღვიძოსო _ხმა ესმოდა. უყურებდა კედელთან მდგომ , მზერაგაყინულ ფეხმძიმე ქალს და მისი ტკივილი სუნთქვას უკრავდა. შემდეგ გონება გაეთიშა ძალა აღარ ეყო და იქვე ჩაიკეცა მაპატიეთ დაგვიანებისთვის იმედია მოგეწონებათ ეს თავი კომენტარები წავიკითხე და ამდენს ნამდვილად არ ველოდი დავიშაქრე და დავდნი კითხვის დროს |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
