იმედი მაქვს მოგეწონებათ და ბევრი შეცდომები არ იქნება უცბად დავწერე და დავდე, ველი თქვენს შეფასებებს ველოდები სტიმუკს მმატებს, რიმ უკეთესად ვწერო და მიხარია რომ მოგწონთ, იმედია წაიკითხათ, ველი თქვენს შეფასებებს.
--------------------

ყველა სკოლას აქვს თავისი საშიში ისტორიები, ბევრი ლეგენდაც მომისმენია, თუმცა ერთი წუთითაც არ მჯეროდა არცერთი სიტყვის არასდროს. დედაჩემი სამ წლამდე მიყვებოდა ზღაპრებს და ტკბილად მეძინებოდა, თუმცა არც მაშინ მჯეროდა სიმართლე, რომ გითხრათ. თუმცა ილინოისის ერთერთ ჩვეულებრივ სკოლაში ამბობდნენ, რომ მთვარის კლენდრის 15-20 თვეებში პარანორმალური მოვლენები ხდებოდა, სკოლის შუაგულში მდგარი ქანდაკება სხვა მხარეს იყურებოდა, კიბეები უფრო მეტი იყო, ქიმიის კაბინეტის ონკანიდან კი სისხლი მოდიოდა და ამ ყოველივეს სკოლის დირექტორიც არ უარყოფდა.
ერთ დღესაც სკოლის სტუდენტებმა გადაწყვიტეს მთვარის კალენდრის მეთხუთმეტე თვეს სტუმრებოდნენ სკოლის კედლებს.

საღამო ხანი იყო, სკოლა მთლიანად ჩაბნელებულიყო, ცენტრში მდგარი ქანდაკებს კი მარჯვნივ იყურებოდა.
- ჩვეულებრივი ზღაპრებია...- თქვა ჯეკმა და სკოლის თვალიერევა განაგრძო, კიბეებს აუყვნენ და თხუთმეტი საფეხური დაითვალეს.
- ნეტა რაზე მოვდიოდი- ჩაეცინა ანჯელას.
- მოდი კაბინეტიც შევამოწმოთ, და შემდეგ ტუალეტშიც შევიდეთ.- ამ სკოლაზე იმასაც ამბობდნენ რომ ტუალეტში იმ ღამით შესვლა არ შეიძლებოდა, რადგან ცოცხალს ვერ გამოაღწევდი, თუმცა სტუდენტები არც ამ საკითხს შეუშინებია.
კაბინეტიც შეამოწმეს, რომელიც მწყობრში დახვდათ და ახლა უკვე საპირფარეშოსკენ დაიძრნენ, შეშუნებულნუ ნაბიჯს ვერცერთი დგამდა და საკუთარი თავის იმედით შეიარაღებულმა ჯეკმა თავის თავზე აიღო, საპირფარეშოში შევიდა საათი 10:23 უჩვენევდა და სულ რაღაც ხუთ წუთში გამოვიდა.
- დამშვიდდით, არაფერი არაა ხომ ხედავთ გამოგინილი ზღაპრებია უბრალოდ.- გახარებული ბავშვები მალევე დაიშალნენ და სახლებში წავიდნენ, დილით კი სკოლაში წასვლისას ანჯელას სახლის ტელეფონზე ჯეკის დედამ დარეკა და ანჯელას ჰკითხა შვილის შ შესახებ რომელიც იმ ღამეს სახლში არ მისულიყო, თუმცა ანჯელამ ამის შესახებ არაფერი იცოდა.
ანჯელას მშობლებისთვის არაფერი უთქვამს ისე წავიდა სკოლაში და ზარის შესახებ მეგობრებს უამბო, სანამ გაკვეთილზე შევიდოდნენ ერთიანად გადაწყვიტეს დირექტირთან კაბინეტში შესვლა და იმ საღამოს შესახებ მოყოლა.
- ყველამ ერთიანად გააფრინეთ?- იღრიალა დირექტორმა და გაშლილი ხელი ხმაურით დაარტყა პრიალა მაგიდის ზედაპირს.
- ყველაფერი შევამიწმეთ და მწყობრში იყო.- თავი იმართლა ყველას მაგივრად კტისტენმა.
- არაფერი არ იყო მწყობრში. - ვერ წყნარდებიდა დირექტორი- ქანდაკებას საით ქონდა თავი?
- მარჯვნივ?
- რეაალურად ყოველთვიდ მარცხნივ აქვს.- ნიშნისმოგებით გადახედა. - კიბეებზე რამდენი საფეხური იყო.
- 15.
- რელაურად 16 აქვს. - სავარძელში ჩაჯდა და შემდეგ თავი ისე ამოწიატითქოს რაღაც გაახსენდაო. - ტუალეტში იყავით ვინმე?
- კი ჯეკი შევიდა და მალევე გამოვიდა, შემდეგ სახლში ყველა ერთად წაცედით.
- ჯანდაბა- იყვირა მამაკაცმა და ტუალეტისკენ გაიქხა ბავშვევთან ერთად.
საპირფარეშოში ჯეიკის უსულო სხეული ეგდი სისხლისგან დაცლილი საათი კი 10:23 წუთს უჩვენებდა და გაჩერებულიყო, იმ დროზე როდესაც ჯეიკი ტუალეტში შევიდა...
- აბა ტუაკეტიდან ვინ ჯანდაბა გამოვიდა?- ჩაფიქრდა ანჯელა...