კიდევ ცოტახანს ასე იყვნენ მერე სირბილით გაემართნენ ერთმანეთისაკენ. პარკში მყოფი ხალხი ამ ორ გოგონას უყურებდა... უყურებდნენ როგორ გარბოდნენ ერთმანეთისკენ...როგორცკი მიაღწიეს ერთმანეთს ძლიერად ჩეხუტნენ.
დიდხანს იდგნენ ასე ჩხუტებულები და ხმას არ იღებდნენ... აფ აინტერესებდათ ვინ უყურებდათ თუმცა ბევრი არც არავინ დადიოდა საღმოს 9საათი იყო და საშნელი სიცივე იდგა იმის მიუხედავად რომ ზაფხული იყო. ბოლოს ნანამ დაარღვია სიჩუმე
-ძალიან მომენატრე ლიკა
-მეც მომენატრე
ერთმანეთს მოშორდნენ და ყველაზე ახლოს მდებარე სკამზე ჩმოკდნენ, ნანამ ჩანთა მოუხსნა და გევრდით გადადო
-ესეიგი შეგარიგათ ხო იმ ერთმა ესემესმა შენ და დათო?
-აუ კი გოგო. მადლობა ნანა რა ეგ რო არ მიგეწერა შეიძლება არ შმრიგებოდა
ნანას გაეცინა ვერ ხვდებოდა რის გამო დაშორდა საერთოდ დათო ლიკას ცოტა აკლდა რა ამ ბიჭს.
-ისე მართლა ვერ ვხვდები რატო დაგშრდა რა ერთმანეჸისთვის არ ვართ შექმნილიო? რა სხვას ნახავ სხვა შგიყვარდებაო? რასი მიყავრხარ მაგრამ უნდა დაგშორდეო? მაგას შ*გ ხო არ ააქ?
-ვერც მე ვერ გავიგე და კი ნამდვილად შ*გ აქვს დებილი რამდენი მანერვიულა იცი ორჯერ გამშორდა აუ აი ნერვებს მიშლის.
-გოგო რო დაგშორდა აი რო დაგიბარა და გითხრა ანუ ბოლოს რო დაგშრდა რა. დამირეკა მაგ საღამოს და ლიკს დავშრდიო 15 წუთით ჩემს ლანძღვა-გინებას უსმინა რას ქვია დაორდი თო და რაღცეები და მერე ასე მითხრა ეგ რომ ვუთხარი გაიქცაო
ნანამ კარგად იცოდა რომ ლიკა ასე არ მოიქცეოდა, არ დაანახებდა დათოს რომ ტიროდა საერთოდ არავიდ აქ სხვა რამეში იყო საქმე
-აუ მაგ დებილს ეტყობა ეგონა რომ ვტიროდი. აუ იცი რა იყო დაქალი დავინახე და იმას გავეკიდე დამელოდე მეთქი რა და მაგიტო გავიქეცი.
ამის თქმის შმდეგ ორივეს ისტერიული სიცილი აუტყდათ. ძლივს დამშვიდდნენ მერე ლიკამ აიჩემა ფოტო გადავიღოთო, მაგრამ ისეჹი სახეები ქონდათ ხელის აფარება მოუწიათ.კიდევ ცოტახანი იცინოდნენ რაღაც სისულელეებზე შმდეგ ნანას ნახატები გაახსენდა და ჩანთა აიღო.
-ჩემი სურპრიზის დროც დადგა
ლიკას თლწები გაუფართოვდა იმდენად უნდოდა ენახა რას ჩუქნიდა ნანა
-მიდი რა მალე ძლიან მაინტერესებს რა არის
ნანამ ჩნა გახსნა და ფურცლები ამოიღო სამზე მხოლოდ ლიკა იყო დახაგული ორზე კი დათო და ლიკა თმცა ერთი და იგივე ნახატი იყო ორჯერ დახატული
-აუ რა ლამაზია. ეს განსაკუთრებით.
თითით დათოსა და მის ნახატზე ანშნა.
-ხომ
-ახლა ამას დათოს ვანახებ
ფოტოები გადაუღო ნახატს
-ტყუილად უღებ უკვე ნანახი აქვს რომ დავამთავრე მაშინ ნახა. სხვათაშორის მოეწონა. მოკლედ ერთს მისცემ დათოს მეორეს დაჯტოვებ შენ
-კარგი აუ რა მაგარი გოგო ხარ რა შნ ხომ არ იცი როგორ გამახარე. მიყავრხარ
-მეც მიყავრხარ ლიკა
ნახატები კიდევ ერთხელ გადაათვალიერა ბოლოს მხოლოდ ეს თვა
-წავედი მეჩქარება ხვალამდე ნანა
-ხვალამდე
ორივენი თავ თვის გზაზე წავიდნენ ასე მხოლოდ დამშვიდობებით ისინი საპირისპირო მხარეს მიდიოდნენ. უნდოდათ მიეხედათ და დაენახათ როგორ მოტრიალდებოდა მისკენ მეორე თუმცა არ შეძლოთ მიმავალისთვის ყურება ასე ყოველგავრი მუსიკის და ზედმეტი რამეების გარეშე ავიდა ნანა სახლში დედამისი სახლშჯ არ დახვდა არც მისი და ამიტომ სავარძელშ მოკალათდა და ტელევიზორი ჩრთო დაახლოებით 10წუთში კარი გაიღო და მისი უფროსი და შემოვიდა
-რას შვები ნანჩიკ?
-ტელევიზორს ვუყურებ ვერ ხედავ? დედა ხო არ იცი სადარი?
-აუ არა აზრზე არ ვარ კაი დაიკიდე. აუ მიდი გეხვეწები კაკაო გააკეთე
-კაი რა ანა სუ მე ვაკეთებ ახლა შნ გააკეთე.
-კაი ხო არაფერი არ მინდა შნი გაკეთებული. შნ ყოლას ერთი კატა გვყვავდეს თგვს მაინც დაიჭერდა.
-აუ გადირა დამანებე თავი
გაბრაზებული წამოდგა ნანა ფეხზე და ოთხში შა კარები ძერად მიაჯახუნ დ მის ჩეულ ადგიალს დაჯდა იქ სადაც მაშნ ჯდებოდა როცა ტკიოდა... როცა უხაროდა ან როდესაც ეჩხუბებოდნენ და გაბრაზებული თის ოთხშ შევიდოდა ხოლმე...
იატაკზე სარკის წინ იჯდა და უყურებდა საკუთარ ანარეკლს თნ სძულდა ეს სხეული თნ უყავრდა. როცა საკუთრ თვს უყურებდა უამრავი ფიქრი მოაწვებოდა ხოლმე თვში... საწოლის კიდეს იყო ზურგით მიყუდებული და სარკეშ უყურებდა ანარეკლდ რომელიც მოწყენილი იყო თვლებშ ვედნიერება გამქრალიყო... ხოა სე ყევლა ფიქრი ერთად მოაწვა უამრავი შკითხვა უტრიალებდა თში:რატომ არ უყავრდა არავის? რატომ დასცინოდნენ კალსელები? რატომ იყო დაჩგრული? რატომ არ უყავრდა მის დას? ანა ხომ ის ადამკანი უნდა ყოფილიყო ვისთისაც ყველაფერი უნდა მოეყოლა? მაგრამ ასე არ იყო რატომ? რაყომ არ იცნობდა ოჯახი მას? რატომ ცდილობდა ყევლა მისთვის ტკივილის მიყენებას? რა დააშვა ასეთი ყველამ, რომ. შეიძულა???.
საწოლზე წამოწვა და ფიქრი განაგრძო ამ გიქრებში გართულს ჩეძინა ოთხში ანამ შაკითხა რომ ენახა როგორ იყო მძნარე დის დანახვაზე გული მოულბა უყავრდა თვის დაიკო ან როგორ შეიძებოდა არ ყავრებოდა ეს არსება ბავშვი და ადამიანი რომელსაც ნატრობდა ადამიანი რომელდაც სახელი თავად მოუფიქრა მთელი ბავშვობა უვლიდა აჭმევდა და აძნებდა ნანა დაზე მეტი იყო მისთვის თუმცა ზოგჯერ რაღც ემართებოდა თმცა არ ამრტო მას ნანასაც და ერათმანეთს გულს სტკენდნენ. ფრთხილად გადააფარა დას საბანი და ოთახიდან გაბიდა.