Du gehörst nur mir (შენ მხოლოდ ჩემი ხარ) (2)
Du gehörs nur mir(2) (შენ მხოლოდ ჩემი ხარ) ისევ დილაუთენია რეკავდა მარიამის ტელეფონი. -ალოოოოო, რა გინდა კატო.-რათქმუნდა მიხვდა რომ დაქალი იყო და გავრაზებულმა მიმართა. -შვილოო რაღადროს ძილია ადექი და შევუდგეთ საქმეს.-კატერინა როგორც ყოველთვის კარგ ხასიათზე იყო. -გოგო დღეს ლექციები მაქვს და მერე მოგეხმარები მანამდე კი სხვები დაიხმარე.-საათს დახედა მარიმ. -ოქეი, რომ მორჩები ლექციებს გამაგებინე.-ყურმილი დაკიდა კატომ და სანდროს დაურეკა. -კატიუშა როგორ ხარ?-მხიარულად მიუგო სანდრომ. -კარგად შენ, სანდროოოო უნდა დამეხმაროოოოო. -აბა გისმენ. კატერინამ ყველაფერი მოუყვა. -კაი მე დაგეხმარები და ჩემს ბიჭებს ვკითხავ თუ ვინმეს შეუძლია დახმარება. -დიდი მადლობა ჩემო კარგო, ჩემს გოგოებსაც ვუთხარი და რამდენიმე დაგვეხმარება. -კაი აბა და ცოტახანში დაგირეკავ. -დარეკვა არაა საჭირო ბარში შევიკრიბოთ ნახევარ საათში. -კარგი. ნახევარ საათში ყველა ბარში იყო მარის და რამდენიმე მეგობრის გარდა რათქმაუნდა. -ესეიგი რა ხდება, ვენიდან გვაფინანსებენ და ახალ გერმანულ საავადმყოფოს ხსნიან, შენობა უკვე შერჩეულია და რემონტიც მალე დამთავრდება, ახლა კი ნივთები უნდა განვავთავსო და გახსნაც ჩემზეა ამიტომ უნდა დამეხმაროთ, პირველ რიგში მოსაწვევები უნდა გავაკეთო, მეორე ავეჯისთვის მჭირდება კარგი მაღაზია, მესამე დეკორაცია გახსნისთვის და ასე შემდეგ. -ჰმ კაი მაშინ მოსაწვევები ჩემზე იყოს.-ლაშას კარგად გამოდიოდა ეს საქმეები ამიტომ მას დაავალეს. -მაშინ მე ავეჯის სამქმეს მოვაგვარებ.-ლიზიმ ავეჯისთვის უნდა მიეხედა. ყველამ გაინაწილა საქმეები, ლუკა კი ისე დარჩა. -დეკორაციაზე მე დაგეხმარები.-ლაგვილავამ ჭიქა დადგა და სურვილი გამოთქვა, კატერინამ უარი აღარ უთხა და დათახმნდა. -კაი აბა შევუდგეთ საქმეს.-სანდრომ ყველა გაყარა ბარიდან. -კაი აბა სად მივდივართ?-კატომ ლუკას შეხედა. -ჩემი ნაცობი მოგვეხმარება მაგ საქმეში.-მანქანაში ჩავჯექით და გავუყევით გზას. ცოტახანი ხმის ამოუღებლად ვიჯექით, მერე ჩემა ავსტრიელმა მეგობარმა დამირეკა და მასთან გავაბი მუსაიფი, თავი რომ არ მომებეზრებია ჩემი ლაპარაკით ლუკასთვის მალევე დავემშვიდობე ტომს. -რამდენი ხანი ვხოვრობდი ავსტრიაში?-ლუკამ დაარღვია სიჩუმე. -მალე 6 წელი გახდება მაგრამ აქ ჩამოვედი და აღარამგონია კიდევ წავიდე.-თან ინსტაგრამზე შევედი და ჩათში ვწერდი. -ტრამატოლოგია გაქვს ხომ გადაწყვეტილი?-საყვარლად გამომხედა მაგრამ მასთან არაფერს ვაპირებდი. -კი საიდან იცი?-გაკვირვებულმა შევხედე. -სანდრომ მითხრა. -ჰმ გასაგებია და მალე მივალთ?-სხვა თემაზე გადავიტანე ყურადღება. -კი თუ საცობები არ შეგვხდვდა.-ჩემდა გასაკვირად მშვიდი ტიპი ჩანდა მაგრამ არამგონია ასეთი ყოფილიყო. -კარგი.-ვუპასუხე და ყურსასმენების მოძებნა დავიწყე. -sheiße!-ამ გერმანული სიტყვების გამოყენებას ვერ გადავეჩვიე მაინც. -was ist passiert?(რა მოხდა?) -გერმანულად მკითხა ლუკამ და გაკვირვებულმა შევხედე. -kannst du deuch?(გერმანულად საუბრობ) -Ja(კი)-მაინც გერმანულად მიპასუხა. -დაიცა დაიცა ანუ რასაც ვლაპარაკობდი ყველაფერი გესმოდა ხოლმე?-საცობში ვიყავით გაჭედილები, ლუკა კი ეშმაკური თვალებით მიყურებდა, ეს ყველაფერი კი ნერვებს მიშლიდა. -კი.-ინება ბატონმა ქართულად ლაპარაკი. -scheiße.-ჩემთვის ჩუმად ჩავილაპარაკე, ლუკა კი იცინოდა. -რა გაცინებს? -ახლა შენი თავი დაგანახა რა საყავრელი ხარ?-უფრო ფართოდ გამიღიმა და ლოყაზე მიჩქმიტა. -შვილო ხომ კარგად ხარ?-გაკვირვებულმა შევხედე. -კი, მშვენივრად ვგრძნობ თავს. -სანდროს ძმაკაცი ნორმალური რომ არ იქნებოდა უნდა მიმვხდარიყავი.-ახლა მე გავხედე ეშმაკურად. -ნორმალურად ილაპარაკე კატერინააა.-ჩემი სახელი გაწელა. -და რომ არ ვილაპარკო, ხომ შეგეძლო რომ გეთქვა გერმანული თუ იცოდი, იქნებ და რას ვლაპარაკობდი ყველაფერი შენ უნდა გაგეგო?-ყველაფერი მივაყარე რასაც ვფიქრობდი. საპასუხოდ კი სიცილი მივიღე. -აუუუ მოკეტე სერიოუზულად მიშლი უკვე ნერვებს.-გაბრაზებული მივუტრიალდი. -გოგო შენ ჩემი მშვიდი ნათქვამი არ გესმის ხომ.-თავისი ნამდვილი სახე გამოამჟღავნა. -მასე ნუ მომართავ, შენი გოგო ვინა ერთი ძაან მაინტერესებს, მოდი ჯერ შენ თვითონ ისწავლე ნორმალურად ლაპარაკი და მერე მასწავლე.-ყველაფერი მივაყარე პირში, მანქანიდან გადავედი და შუა საცობში ამოვყავი თავი. -სად მიდიხარ სულ გაგიჟდი?-მაქანიდან მიღრიალებდა. -არაა შენი საქმე?-ვცდილობდი მაქანებს ამეცილებინა თავი. -შენ ჩემი გაბრაზება არ გინახავს დროზე დაჯექი მანქანაში.-უფრო მოუმატა ტონს. -არაა შენი საქმე უკვე გითხარი, ახლა კი ნუღა ღრიალებ ყველა ჩვენ გვიყურებს. ვინ გაიგონა ჩემი, მანქანიდან კი არ გადმოვიდა არამედ გადმოგრინდა და ხელი ჩამავლო. -გამიშვი სულ გააფრინე შენ?-ვცდილობდი მოვრეოდი და არ წავყოლოდი. -ხო სულ გავაფრინე.-გაცეცხლებულმა შემომხედა. მაინც მოახერხა ჩემი მანქანაში ჩატენვა, მაინც და მაინც ამ დრომ გაიხსნა გზა და მთელი ძალით გაზს აწვებოდა. -ლუკა გააჩერე მანქანა.-ბოლო ხმაზე ვკიოდი, მაგრამ კიდევ უფრო უმატა სიჩქარეს. -მაგ შენი სიჩქარის არ მეშინია და თუ რამე დამემართება შენ იქნები პასუხის მგებელი, ამიტომ დაფიქრდი ჯერ რას აკეთებ.-მშვიდად მივუგე. -შენ მართლა შეშლილო ხარ?-გაკვირვებით შემომხედა მაგრამ სიჩქარისთვის ჯერვკიდევ არ უკლია. -შენი საქმე არ არის როგორი ვარ, მასე შენ დეგენარტი, სულელი, ცხოველი და რაც ცუდი არსებობს ის ხარ.-მთელი ბოღმა ამოვამთხიე ,მაგრამ ამის თქმა იყო და მოულოდნელად მანქანა გააჩერა,მისი თბილი ტუჩები ჩემსას შეეხო, ყველაფერი ისე ერთ წამში მოხდა ვერ გავაანალიზე, მაგრამ მალევე მოვიშორე თავიდან და კარგი სილაც მიიღო. -იდიოტო მეორედ არ გაბედო მასე მოქცევა, შენს ნაშებში არ აგერიო, შენაირ ქალთმოყვარე ტიპებს ვერ ვიტან, დეგენერატო.-ყველაფერი სწარაფად ვუთხარი და მანქანა დავტოვე. -კატერინა დაიცაა.-ბოლო ხმაზე ჯღაოდა. -ნუ მომყვები.-არც კი მიმიხედავს ისე ვუთხარი და სვლას ვუმატე, მაგრამ მოულოდნელად ხელში ჩამჭიდა და თავისკენ მიმატრიალა, ისე ახლოს ვიყავით ერთმანეთან რომ მის თბილ სუნთქვას ვგრძნობდი. -ბოდიში, უბრალოდ პირველივე დანახვისას მომეწონე და თავი ვერ შევიკავე, ვიცი იმ გოგოებივით არ იქცევი კუდში რომ დამყვებიან, მართლა არ მინდოდა შენი წყენინება.-ბოლოს ეს მითხრა და გულში ჩამიკრა, წინააღმდეგობა არ გამიწევია თავიდან,მაგრამ მერე ყველაფერი გავაანალიზე, ცივად გავშორდი და გზას გავუყევი. -არაფერს მეტყვი? -შეიძლება ნაპატიებლად ჩავთვალოთ მაგრამ ასე ადვილად ვერ დამიძვრები იცოდე. -და საერთოდ სად მიდიხარ იცი? -სადმე გავივლი და იმ შენ ნაცნობს დაელაპარაკე და გამაგებიე ყველაფერი. -კაი მომენატრები.-ეს მითხრა და შუა თითი ავუწიე ისე რომ არც კი მიმიხედავს, შემდეგ ცოტა გავიარე და ბარში შევედი, წენზე ვიღაცის ხელი შევამჩნიე და ისევ ლუკა მეგონა მაგრამ რომ მივტრიალდი ვინ შემჩა ხელში: შენ? - გაოცებულმა შევხედე -ხო საყვარელო გაგიხარდა ჩემი დანახვა?-გაკრეჭილი მიყურებდა. ვიცი ძალიან დამაგვიანდა დადება მაგრამ სკოლის გამოვერ ვიცლიდი, ბოდიშს გიხდით, იმედია მოგეწონებათ ახალი თავი, გთხოვთ გამოხატოთ თქვენი აზრი, ყველას მადლობა წინასწარ:) |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.