- იოანა გაჩუმდი მანამ სანამ ჩემთავს ჯერ კიდევ ვაკონტროლებ. მე შენი ბიძაშვილისთვის სულაც არ შემითავაზებია ფული მაგრამ თვითონ დამიწყო ვაჭრობა. ჩემს ადგილას სხვა რომ ყოფილიყო ახლა სადღაც ეგდებოდი გაუ*****რებული. ახლა კი ცრემლები მოიწმინდე და დაბლა წამოდი ხალხი გველოდება.- ხელი ჩამკიდა და კიბეებისკენ წამიყვანა. ხელს ისე მიჭერდა ხელზე რომ კინაღამ მომტეხა. ბევრი ხალხი იყო, მალევე დავინახე ჩემი მეგობრები და ბედნიერი სახე მივიღე.
- დედა გაიცანი ეს არის ჩემი იოანა. იოანა ეს დედაჩემია ქალბატობი თამარა.
- გამარჯობა შვილო მე სანდროს დედა ვარ. ძალიან ცუდია რომ მე და ძენ ერთმანეთს პირდაპირ ქორწილში ვიცნობთ მაგრამ მერეც დიდი დრო გვექნება ერთმანეთის გასაცნობათ.- სანდროსგან განსხვავებით ქალბატონი თამარა ძალიან გულთბილი ქალი იყო.
- ჩემთვისაც სასიამოვნოა.- ნაძალადევად გავუღიმე. სანდროს ხელიდან ჩემი ხელი გამოვაძვრინე და ჩემებთან მივედი. გიო, მიშო, მარიამი და ქეთა იყვნენ.
- ბავშვებო როგორ მომენატრეთ.- სულყველას ძლიერად ჩავეხუტე და წინ ჩამოვუდექი.
- აბა დატრიალდი ჩემო პრინცესავ.- მიშო და თავის პოზიტი მუდამ ჩემს გვერდით იყო. აი გიო კი სერიოზული სახით მიყურებდა, ალბათ აინტერესებდა ასე უეცრად რატომ გადავწყვიტე ქორწილი.
- გოგო არუნდა გეთქვა რომ შეყვარებული გყავდა და თან ქორწილს რომ აპირებდი? გუშინ რომ მომწერე ერთ დღეში რა უნდა მოგვესწრო?- გოგოები მომვარდნენ. როგკრ მინდოდა ყველაფერი მომეყოლა მათვის მაგრამ... ამ დროს კი სანდრო მოვიდა და წელზე ხელი მომხვია. გული მერეოდა ყოველ მის შეხებაზე და ტირილი მინდებოდა მაგრამ რაცაც ძალით თავს ვიკავებდი. ალბათ იმიტომ რომ არ მინდოდა რომ მიშოს და გიორგია აქავრობა დაელეწათ.
- გამარჯობა, საცოლის მეგობრებო.
მე ალექსანდრე ახვლედიანი ვარ.- ხელი გაუწოდა ბიჭებს.
P.S იმედი მაქვს მოგეწონებათ. ვიცი პატარა მაგრამ დრო არ მაქვს რომ ბევრი დავწერო სულ გადარბენებზე ვარ. წაიკითხეთ, შემაფასეთ, ყველანაირ კრიტიკას მივიღებ.