მივდიოდი თუმცა სად არ ვიცი , მინდოდა სადმე მშიდი ადგილი მეპოვნა სადაც საკუთარ თავთან მარტო დავრჩებოდი , უცებ ვიღაცას შევეჯახე
-ფრთხილად, გოგონი
-ბოდიში
გიო იყო ის ხუჭუჭა ბარში რომ შემხვდა
-რატომ ტირი ?
-არაფერია ისეთი
-პატარა ქალბატონო , ნუტირი , წამო აქვე მანქანა მყავს გაჩერებული და წაგიყვან სახში
-არ მინდა სახლში წასვლა
-კარგი ვხედავ ვიღაცამ ძალიან გაწყენინა წამო გავისეირნოთ , მოდი ეს მოიცვი ხომ გითხარი რომ გაცივდები
-მადლობა
მანქანში ჩავსხედით დიდხანს ვიარეთ , მართალია უცნობი იყო და არ უნდა ჩავჯდომოდი მანქანაში მაგარმ რატომღაც ვენდე , სადღაც ორსართულიან სახლთან გავჩერდიტ
-მოდი მარიამო
-აქ რაგვინდა?
-მოდი ვისაუბროთ ნუ გეშინია არ შეგჭამ
-რომ მეშინოდეს არ გამოგყვებოდი
-ესეიგი მენდობი , ძალიან კარგი წამო
სახლში შევედით , ბუხარი აანთო ყავაც გააკეთა და ჩემს გვერდით ბუხრის წინ მოთავსდა
-გინდა მომიყვე რა გაწუხებ ს?
-არვიცი
-მოდი მარიამო , მოდი ჩემთან უბრალოდ ჩაგეხუტები გპირდები არაფერი მეტი
ჩამიხუტა იმდენად თბილად რომ ისევ ამეტირა
-ჩშშ პატარავ არ იტირო რა
-გიო რამდენი წლის ხარ ?
-19 წლის გავხდი 21 მაისს
-მე 21 სექტემბერს 15 ის
-ჯერ სულ პატარა ხარ იმისვის რომ ვინმე შენს ცრემლებად ღირდეს
-მოგიყვე ჩემზე ?
-კი , რათქმაუნდა თუ მენდობი
-მე მარიმაი ვარ , მოკლედ გეტყვი ხვალ ვის ბაღშიც უნდა იმუშაო ის არაკაცი მამაჩემია , დედა იტალიაში გაიცნო დაუმალა რომ ცოლი და შვილები ყავდა ისიც ცოლად შეირთო დაააორსულა და როცა გაიგო რომ ის ორსულად იყო მიატოვა და აქ დაბრუნდა , თავი ვეღარ შევიკავე და ხმამაღლა ავტირდი , რამოდენიმე თვის წინ დედა დავკარგე ხელში ჩამაკვდა , მასაც ვაწყენინე იმის გამო რომ დამიმალა და არ ვიცოდი რას წაროადგენდა მამაჩემი , სანამ სიმართლეს გავიგებდი მეგონა დედამ უღალატა და ამიტომ მიატოვა ის , შემდეგ კი გავიგე თურმე ჯერ არ დაბადდებულ შვილზე და საყვარელ ქქალზე უარი თქვა და წმაოვიდა ღმერთო როგორ მძულს
-პატარავ , ჩემო ლამაზ თვალებავ , რამოხდა დღეს ?
-მარიამს დაარტყა წყობიადნ გამომიყვანა ცხოველმა და სახლიდან გამოვიქეცი
-შენძმას დავურეკო რომ არ ინერვიულოს ?
-არ მინდა ჩემ გამო პრობლემა შეგექმნას
-მითხარი ნომერი ......
-სალამი , მიშო ხო ?
-კი რომელი ხარ?
-მისმინე ძმა მარიამი აქაა , ნუ ჩემთანაა კარგადაა ძალიან აღელვებულია , თუგინდა იყოს და დილით ერთად მოვალთ
- იცდე ზედმეტი არ გაბედო , ჩემი ხელით გამოგჭრი ყელს
-არა , დამიჯჯერე შენი და ჩემთვისადც ძალიან ძვირფასია
-კარგი , თმაზე მოფერება უყვარს
-არ ინერვიულო დილით მოვალთ
-გიო
-გისმენ მარიამ
-რაო მიშომ
-დილით ერთად მოდითო
-შეილება გარეთ გავაიდე ?
- წაგიყვანო გინდა ?
-სად ?
-არვიცი სადმე ძალიან ლამაზ ადგილას
-არა უბრალოდ ჰაერზე მინდა გასვლა
-კარგად ხარ ხო ?
-კიი კი კარგად ვარ
-მოდი
ხელები გაშალა , ჩამეხუტეო , არვიცი რატომ მაგრამ ახლა მას ყველაზე მეტად ვენდობი აი ყველაზე მეტად იმიტომ რომ მხოლოდ ის მყავს ამ წამს გვერდით ღმერთმა იცის სად ვიქნებოდი ამ წუთას რომ არა გიიო ,, ცოტახანს ასე ჩახუტებული ვიყავი მასთან ,
-შეილება დავიძინო ?
-აქ?
-ხო
-ნუ გეშინია მარიამო ჩემი
-არ მეშინია , ვიცი რომ არაფერს დამიშავებ უბრალოდ მომწონს აქ რომ ვარ თბილა
-კარგი მოდი , დივანს გავშლი ეხლა და დავიძინოთ
-ჩემთან დაიძინებ ?
-აბა არ მეშინიაო ?
-კარგი ჰო , არმინდა დილით იქ წასვლა
-მოგვიწევს ,
-კიმაგრამ ის რომ იქაა
-ჩუ ეხლა დაიძინე
თმაზე მეფერებოდა , ძალიან თბილი ადამიანი იყო , ღამით რამდენჯჯერმე ცეცხლის გამო ადგა რომ არ ჩამქრალიყო , დილით კი
-პრინცესა გაიღვიძე , თვალებზე მაკოცა
-დილამშვიდობისა ხუჭუჭა
-ადექი ვისაუზმოთ და წავიდეთ
-რაგვაქვს საუზმე?
-რძე შოკო კრემიანი პური
-შენ საიდან იცოდი ?
-მიშსგან
-დედიკოს მერე პირველი ხარ ვინც ზუსტად ისე ზრუნავს ჩემზე როგორც ის
-მოდი მარიამო გააღე პირი
სიცილით მაჭამა თავისი ხელით მერე რძეც დამალევია
-შენ არ გშია ?
-დამიტოვე რამე ? გაიკრჭიჭ
-მოგიმზადო რამე ?
-არა პატარავ არ მმიყვარს დილით ჭამა
-ყავა ?
-აუ კი
ავდექი ყავაც მოვამზადე დავლიეთ და წავედით , სახლთან რომ მივედით ცრემლი გადმომიგორდა ისევ , შევნიშნე როგორ დაეჭიმა ყელზე ძარღვები ჩემი ცრემლის გამო და უცებ გავეკრიჭე
-არ წავიდეთ ?
-მარიამ , კარგად ხარ ?
-კი ხუჭუჭა კი
სახლში შევედით , ჩემი ბიჭები არ ჩანდნენ მხოლოდ ის ქალი იყო სახლშ
-გამარჯობა , ვუთხარი დარცხვენილად
-გამარჯობა ლამაზო , ნუ მიყურებ მასე , შენ კიარა იმას უნდა სხცვენოდეს
-სად არიან ჩემები ?
-ჯერ ისევ ძინავთ
-მიშოოოო , ძაამი , დავიძახე ხმამაღლა და მალე გამოჩნდნენ კიდეც
-მარიამ
-მოდი აქ , ჩამეხუტა , მაპატიე დაი
-შენ რა დამიშავე რო ?
თომაც გამოჩნდა მარიამიც ნათიაც და ლიკაც გამოიქცა და ჩამეხუტა
-მარიამო სად იყავი ?
-გიოსთან
-მადლობა ძმა
გადაეხვია მიშო
-ნიკა სადაა ?
-როემლი ? იკითხა თომამ
-ნათილიაჩემი ვკითხე გაბრაზებულმა
-აქვარ პინცესა , მოდი ჩემო ლამაზო
ყველას ჩავეხუტე , მარიამი მელოდა როდის მივიდოდი მათთან
-მარიამ , მაპატიე
-შემ რატო ?
-მოდი , ჩამეხუტა და ატირდა ისე თითქოს დიდი ხნის უნახავი ვყავდი მეც ამეტირა ძალიან ემოციური იყო ეს ყველაფერი , ნათიაც მოვიდა ჩვენთან მხოლოდ თომა იდგა განზე რამაც გამაბრაზა
-შენ რა არ მკადრულობ ?
-ეგ რალაპარაკია ?
-არც მემსიამოვნებს დამიჯერე ეს ყველაფერი . საერთოდ არ მომწონს ის ფაქტი რომ მამაჩემი ნამდვილი არაკაცია , მიშო რესტორნის ერთი ფილიალი იყოს სადაც არის მე აქ ვერ ვიცხოვრებ
-რაა ?
-ხო იტალიაში მივდივარ არ მინდა იმ მიწაზე ვსუნთქავდე სადაც ის არის
-და მე ?
-შენ აქ იქნბეი დედიკოსთან
-მარიამ მარტო არ წახვალ
-წავალ ძამ ხომ გინდა კარგად ვიყო ?
-კი
-ხომ ხედავ აქ ყოფნისას რამდენჯერ მქონდა შეტევა იქ კი ერთხელაც არ მქონია ვიხჩბი მე აქ ვერ ვიტან მეზიზღება
-კარგი პრინცესა დამშვიდდი და წადი ,
ყველაფერი გადაწყდა , მიშომ ბილეთი მიყიდა , ხვალ იყო ჩემი ფრენა ვთხოვე რომ გიოსთან ერთად გარეთ გავიდოდი მხოლოდ ერთი საათით გამიშვა , მაგრამ ძალიან ბევრ რამეზე ვისაუბრეთ ძალიან ბევრზე , ისეთი თბილი იყო ისეთი მზრუნველი რომ ერთ დღეზე შევეჩვიე და საერთოდ არ მინდოდა მისი აქ დატოვება , უბრალოდ აქ ვერ გავჩედებოდი უნდა წავსულიყავი , თან ვისწავლიდი თან რესტორანს მივხედავდი , გიოსთან დამშიდობება კი რთული იყო , ძალიან ბევრჯეერ ჩავეხუტე მადლობა გადავუხადე და ვთხოვე თავს გაფრთხილებოდა ქუთაისში წავედით , სახლშ ბებოს გამოვემშიდობე და ვთხოვე დედასთან ხშირად წასულიყო
-ჩემო ლამაზო ნეტავ იცოდე როგორ გავხარ მას
-მიყვარხარ ბეე
-მეც მიყვარხარ წადი ეხლა და დაიძინე დილით ადრე მიდიხარ
მიშოსთან ჩავძვერი დიდხანს ვეხუტებოდი ბევრი ვაკოცა და დავიძნე დილით კი მიშომ გამაღვიძა უკვე დროაო უნდა წავსულიყავი მეხომ აქ სუნთქვა მიჭირდა სადაც ვიცოდი რომ ერთ ჰაერს ვსუნთქავდით , აეროპორტში ძალიან ბევრი ვეხუტე ყველას , ნიკოლოზმა ვერ მომისწრო ჩასხდომა დაიწყო
-ძაამ აქაც ხომ გადმოგაქ რესტორანი ხოდა , სკოლას რომ დავამთავრებ იქნებ ჩამოვიდე
-მეც ჩამოვალ ხოლმე
-მიყვარხართ წავედი
წავედი ავფრინდით დამღლელი გზის მერე სახლში მივედი ვათსაპით მიშოს დავურეკე და ვუთხარი ყველაფერი კარგადაა ჩავედითქო , ფეისბუქზე გიოს მეგობრობა მოვიდა დავიმატე ,
-პატარავ
-ხუჭუჭა
-როგორ ხარ ? წახვედი ?
-კი უკვე სახლში ვარ
-მარაიმ , მომენატრე
-მეც
-ხომარ შეგაწუხებ რომ მოგწერო ხოლმე ?

-არა გაგიჟდი ?
ტელეფონი დავდე წყალი გადავილვე და სკოლისთვის მზადება დავიწყე მართალია დიდიხანია არ მივსულვარ მაგრამ მაინც ვიმეცადინე და დავიძინე , სკოლაში ყველა თბილად დამხვდა , რესტორანი სკოლა სახლი ვარჯიში ნუ მოკლედ ნამდვილად აღარ მეცალა არავისთვის