აღარვისთვის მეცალა საკუთარი თავისთვისაც კი , მიშო იყო რამოდენიმეჯერ ჩამოსული ლიკა და ლაშაც , ნიკა კი მხოლოდ ერთხელ ისიც რესტორნის გამო , მარიამი და ნათია სოციალურ ქსელში მწერდენენ ხოლმე თომამ კი მხოლოდ ერთხელ მომიკითხა , აი ყოველ საღამოს კი მედა გიო ვსაუბრობდით ძაალიან ბევრს , უბრალოდ გამოცდების მოახლოების გამო უკვე დრო აღარც ძილისთვის მქონდა , სულ დამავიწყდა ტკივილი იმდეანდ გავერთე ამ საქმეებით სკოლით ,, უკვე გამოცდებით წელს ხომ სკოლას ვამთავრებდი , ნუ იტალიაში სადაც მე ვსწავლობდი მასე იყო 16 წლის უკვე უნივერსიტეტში უნდა ყოფილიყავი ან სდმე , .
გამოცდის დღე
შეტყობინეა
-პატარავ ხოარ ნერვიულობ ?
-აუ საშინლად გიო
-მარიამ წარმატებები ჩემო ლამაზო
-მადლობა ხუჭუჭავ
-გამიღიმე შენ როიცი ისე
-ნუ მაცანცარებ
-როგორ მიყვარს გაღიმებულს რომ გხედავ
-მადლობა
-მიდი გადაიმეორე სანამ შეხვალ . წარმატებები პრინცეს
გამოცდა წარმატებით კიარა აი ძააააან მაგრა ჩავაბარე სკოლა წითელ დიპლომზე დავამთავრე ყველას ძალიან უხაროდა ჩემი წარმატება ძალიან ბევრი მეგობარი მყავდა მაგრამ საუკეთესო არავინ რადგან ვერ ვენდობოდი ყველას , მიშოს დავურეკე ძალიან გაუხარდა ნათლია ჩემი კიდე ერთელ მოვიკითე მაგრამ როარ იყო იქ აღღარ მომიკითხავს , დრო ძაიან მალე გავიდა , სწავლა უნივერსიტეტში გავაგრძელე ბიზნესის მართვა , ნუ მოკლედ ყველაფერი 5 იანზე მიდიოდა რა ასერომ ვთქვათ , საქართველოში ნამდვილად არ მინდოდა ჩასვლა , დედის საფლავიდან მირეკავდა ხოლმე მიშო ასე იქქააც ვიყავი ხოლმე და აქაც , მის რესტორანს იმდენად გაეთქვა სახელი რომ თითქმის ყველაზე სახელგანთქმული იყო რადგან აქ იყო მხოლოდ ქართული სამზარეულო რაც ყველას ძალიან მოსწონდა , გიოს ესემესებს უკვე ვეღარ ვპასუხობდი დიდი ხანია არც დამირეკავს იქნებ გონია რომ დამავიწყდა ან რავიცი იქნებ ვინემ გაიცნო დღეს 21 სექტემბერია არავის ვახსოვარ როგორც ყოველთვის წელსაც დაავიწყდათ რომ სრულწლოვანი ვხდები
სახლის კართან მისული რესტორნის მენეჯერმა დამირეკა და მითხრა სასწრაფოდ მოდიო , ლამის სული დავლიე ისე ჩქარა წავედი იქეთმისულს კი
-რალამაზი დღღეაა რანათელიიი მზეააიმიტომ რომ დღეს პრინცესას დაბადების დღეაააა გილოცავთ გილოცავთ გილოცავთ
-ვაიმეეეე , ჩემი ძმა , როგორ მომენათრეთ
-მარიამო , მიშომ ისე ძლიერად ჩამიხუტა ლამის გამჭყიპა
-ძაამი როგორ მომენატრე ,
-ჩემი თოჯინა მე არ მოგენატრე გოგო ?
-ლაშიკოო მოდი ჩემო საყვარელო
-მოდი აქ ისე ჩმეხუტა თითქოს პირველად მნახა ,
-ლიკა არაა ?
-აქვარ )))
-სად?
-აგერ
უკნიდან ამახვია თვალებზე რაღაც გემიელად ჩამკოცნა და გარეთ გამიყვანა
თვალებზე სახვევი შემხსასნ და ულამაზესი ხ5 იდგა ჩემ წინ ნაცრისფერი
-ვაიმეეეეეეეეეეეეეეეეეე , არააააა არ მჯერა ეეეე ლიკაა
-მოდი აქ მოდი , ჩამეხუტა , ეს შენი ძმის საჩუქარია მე სად მქონდა მაგის ტრ***ი გოგო
-მადლობა ყველას უღრმესი
-ჩემო ფერია მეტსაც იმსახურებ
-ნათლია ?
-არარის
-რატო დამივიწყა ასე , თვალზე ცრემლები ჩამომცვივდა
-პატარავ ნუ ტირი არეცალა ალბათ
-მარიამმმმმმმმმმმმმმ .
-ვინ იძახის თქვენ გახლავთ ვინმე /
-გადი აბა
მარიამი ნათია და თომა იყვნენ , მარიამმა დიდი ტორტი მაგიდაზე დადგა და ჩამეხუტე
-გილოცავ პატარავ
-მადლობა
-მე რატო არ მეხუტებით , აწუწუნდა ნათია
-მოდი შენც ჩავეხუტე მასაც თომა კი ისევ ისე იდგა
-შენ არ მომილოცავ?
-მოდი პატარავ მოდი , ამის დედაც მოდი , ჩემი პატარა როგორ მიყვარხარ წარმოდგენაცარ გაქ როგორცარუნდა ვეცადო რომ დავმალო მასე რომ შემომხედავ არჩევანს აღარ მიტოვებ ჩემო ნამცეცავ , გულში მიკრავდა და პატარა ბავშვივით ტიროდა
-მიშ მოდი შენც
-მესულ მყავდი და მეყოლები მაგათ კი მონატრებული ყავხარ ,
-მოდი ძმა მოდი შენც ჩვენი ძმა ხარ
ასე ვიყავით ცოტახანს
-მარიამ რაღაც უნდა გითხრათ
-რამოხდა ?
-უნდა წამოხვიდე
-სად ?
-მარიამ მამა ძალიან ცუდად არის , ძვლის ტვინის სარკომა აქვს , გთხოვ უნდა აპატიო
-რას მთხოვ ვერ გავიგე , გინდა რომ აქ ყველაფერი მივატოვო და თვქენთან ერთად იმ არაკაცის სახლში წამოვიდე ?
-მარიამ კვდება
-დედაც მოკვდა მაგაზე ნერვიულობით
-ძალიან გთხოვ
-არვიცი თომა არ მინდა დაგაიმედოთ მისი წყალობით საშინელი ბავშობა მქონდა როცა ყველას მამა დაყვებოდა ბაღში მე ან მიშოს მივყავდი ან დედას და რომ მეკითებოდნენ სად იყო მამა ვერ ვპასუხობდი
-მარიამ ჩემო ლურჯთვალა უნდა აპატიო კვდება
-რესტორანს რა ეშველება მიშ ?
-ქუთაისსში გვაქ მეორე და ბათუმში გაგიხსნი
-მარკეტი მინდა მე
-როგორც გინდა
-კარგი მაგრამ 3 თვე დარჩა სწავლის დასრულებას და მერე ჩამოვალ
-კარგი მადლობა
-თომა მხლოდ შენი ხათრით
შუბლზე მაკოცა და გარეთ გავიდა მიშო გაყვა
-ძმა მარიამს არაქვს ისეთი გული რომ არ აპატიოს
-ძალიან კარგად გყავს გაზრდილი და მაგიტომ
-გაიხარე
-მადლობა რომ არსებობს
-მადლობა დედას რომ გადაიფიქრა
-ორივეს დიდი წვრილი მიგიძღვით მარიამი ასეთიროა
-კაი წამო თორე ტორტის გარეშე დავრჩებით ,
ტორიტით დავტყაპე ყველა სულ ყველა მეკი ლიკამ მთლიანი ტორტი შემაზილა სახეზე ძალიანბერვი ვიცინეთ ვიხალისეთ მართლაც არაჩვეულებრივი დღე იყო ყველამ მომილოცა ნიკას და გიოს გარდა , სახლში წავედით დასასვენებლად
-უფროსი მარიამი ნათია და ლიკა ჩემთან დაწვებიან დანარჩენები მიშოსთან
-ოჰჰ მე დივანზე დავწვები
- არა დივანი მხოლოდ დედასია
-უფროსწროედ პატარავ დედა იძინებდა სულ
-ნუ ხო ასე რო არავინ დაიძინებს იქ
-კარგი ხო
- წავედით ახლა
დილით უფროსმა მარიამმა საუზმე გაამზადა , ყველას სადღაც ეჩქარებოდა ჩემს გარდა რადგან კვირა იყო და უნდა გამომეძნე მაგრამ ვინ გაცალა
-მარიამო
-რაიყო მიშ
-ადე ბავშვებთან მივდვარ და წამო
-კაი რა მეძნება შენი ძმკაცები შენ ნახე
-ადე მარიამი და ანთიაც წამოიყვანე
-როდის მიდიხართ ერთი?
-ზეგ
-კაიხო
ავდექი მოვწესრიგდი , შემოდგიმა იყო მაგრამ საკმაოდ თბილოდა შორტი და თეთრი ტოპი ჩავიჩვი ფეხზე თეთრი ბოასებიც მოვირგე თმა ავიკოსე და გარეთ გავედი მაკიაჟი არ მიყვარდა ამიტომ მხოლოდ კონტური და ტუში წავისვი
-ვაუუუ , რალამაზი ხარ ეე
-მადლობა
-წავიდეთ გოგოებო დავათვალიეროთ აქაურობა მეერე ყავაზე რესტორანში გავიდეთ ჩემთნ
-კარგი დაი
-ბატონო ?
-აუ ბოდიში წამომცდა
-კაი ნათ არაუშავს მივეჩვევი
-კარგი პრინცეს წავიდეთ
-ჩემი მანქანით კაი ?
-იცი ტარება ?>
-ჰმმ ტარება კიარა მოწმობაც მაქვს
-ერთი ამ ჭინკას უყურეთ
-წავედით ჰა
მიშოს ძმაკაცები ვნახეთ სამივე ქართველი იყო ნუ ისინიც ემიგრაციაში დაბადებულ გაზრდილები დიდიხანი ვიყავით იქ მგონი მათეს ჩემი და მოეწონა უფროსი ისე უყურებდა დებილივით რომ აშკარა იყო
-გაიცანით ესენი მარიამის დები არიან უფროსი მარიამი და ნათია , ეს კი თომაა მათი ძმა
-ძალიან სასიამოვნნოა
-კი მათ გეტყობა რო სასიამოვნოა გავეკრიჭე
-გოგო შენ ამდენხანს აქ ხარ და ერთხელაც არმნახე არგცხვენია ტო ?
-წარმოიდგინე და არა
-გოგო გცემ
-ჩემს დას გაბედე და მიეკარე , გამოესარჩლა მარიამი
-დანანანაააა აქ ამბავი ატყდება ტიტუუუ
-ნათ წამო დაგათვალიერებიებ აქაურობას ამათ ჩხუბში მოვასწრებთ
-კაი წამო
ბერვი ვიარეთ აღფრთოვენდა ნათია ისეთი მაგარი ადგილები ვაჩვენე , სანამ მიშომ არ დარეკარომ დაღამდა და კლუბში გიცდითო მანამდე ვიარეთ
-სადიყავით ?
-შეყვარებული გავაცანი
-ვაა მართლა ? მერატო არ ვიცნობ ?
-კაი გატყუებს
-ვიცი გაეკრჭა ამას ვინ შეიყვარებს ტვინის ჭია
-გააგებუტე
-წამო ვიცეკვოთ
-კაი ერთი
-ესენი კიდე ჩხუბებოენ ?
-უჰ წაიღეს ტვინი
--მარიამო წამო დებმა გავაჯაზოთ
-წამო
-მიშო მათე ადექით ეხა გეხვეწოთ ?
-აუ ძმახარ მარიამ
-ვიცი
ამდენ მოცეკვავე სხეულს შორის ვიღაც თმით გიოს მივამსგავსე აივანზე გადიოდა და გავეკიდე
-გიოო, გიო
-უკაცრავად ?
-აუ ბოდიში ძალიან გავხარ ჩემს
-გიო ? ჩმეი ძმა ხოარაა ?
-არვიცი არამგონია
-მოდით ფოტოს გაჩვენებთ
-კარგი
-აუ შენხხარ ლამაზუნა ?
-უკაცრავად ?
-მე ისა თქვენს მონაწერებს ვშლიდი რომ მისი შეყვარბეული არ გაბრაზებულიყო
-ააამ ანუ გონია რომ არ ვწერ (
-ხომაგრამ ეხლა ისედაც ცუდადაა ძალიან
-რატომ?
-დაშორდნენ
-აუუუ ,
-რაგქვია ?
-მარიამი
-დათა
-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც , მარიამ არ შეეძლო მ ოწერა შენთვის დამიჯერე ძალიან ცუდად იყო თუ მიწერდა დაეხმარები რომ როგორმე მდგომარეობიდან გამოვიდეს
-შენ აქ რასაკეთებ ?
-დასასვენებლად ვიყავი ხვალ მივფრინავ უკან
-კარგი , 2 თვეში ჩამოვალ საქართველოში და მივხედავ , საქმიანობს რამეს ?
-კი რომელიღაც ფირმაშია მუშაობს
-სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა გიომეგონე უცებ და მაგიტომ გამოგყევი ისეთივე თმა გაქვს ხუჭუჭა
-ნახვამდის
კლუბიდან სახლში სხვებზე ადრე დავბრუნდი , რატომღაც მომინდა მიმეწერა მისთვის მისი ტკივილიც გამეზიარებინა , ისე ამომიდგა გვერდით როცა მიჭირდა ძალიან დამეხმარა უსამართლობა იქნება როარ მივწერო , ფეისბუქზე შევედი და მოვძებნე დიდიხანია არ მიმიწერია ამიტომ ჩათში არ მყავდა , ვიპოვე ჯერ მისი პროფილი დავათვალიერე ძალიან კარგი იყო გამხდარი მა უფრო დახვეოდა და გაზრდოდა , მივწერე თუმცა არ უნახია , მაგრამ მალევე მომწერა
-მომენტრეპატარავ
-გიონა
-როგორ ხარ მარიამო?
-კარგად შენ ?
-მოსიარულე გვამივით
გული ჩამწყდა ეს რომ წავიკითხე მინდოდა მასთან ვყოფილიყავი და ძლიერად მოვხვეოდი მისი ტკივილი ოდნავ მაინც შემემსუბუქებია
-რამოხდა?
-ძალიან გრძელი ისტორიაა , მაგრამ არჩევანის წინაშე ვიყავი ან ის ან ყველა სხვა
-ეგ როგორ?
-დაშორებიდან ორ დღეში გათხოვდა ))
-მაპატიე მაგრამ დებილი ყოფილა შენზე რომ უარი თქვა
-ალბათ ეგეთი კარგიც არვარ როგორც ფიქრობ
-გიო )) ნუ გამაბრაზებ
-მარიამო , ტკბილიძილი
-უფალი გფარავდეს ხუჭუჭ
ბავშვებიც მოვიდნენ მალევე დავიძინეთ მეორედღესაც ბევრი ვისეირნეთ ბევრი ვიცინეთ და უკვე წასვლის დროს ძალიან ბევრიც ვიტირე არმინდოდა წასულიყვნენ აქ მარტოობა აღარ მინდოდა უკვე მაღიზიანებდა , გავაცილე და ცარიელ სალში დავბრუნდი ტელეფონს დავხედე არავინ ჩანდა , ამიტომ დავიძნე სხვა რა გზა მქონდა ორითვეც უნდა ვყოფილიყავი აქ , მიშოს სულ ვაცაპით ვესაუბრებოდი , სწავლა რესტორანი სახლი , სულ დამავიწყდა ვარჯიშზე აღარ წავსულვარ სავარაუდოდ ნაკრებიდანაც გამაგდებდნენ , მაგრამ ეგეც აღარ მადარდებდა ახლა არჩევანი არ მქონდა ყველაფრის მიუხედავად მამაჩემი იყო და სიცცოცხლის ბოლო დღეებს ითვლიდა ცოტა არ იყოს მეცოდებოდა კიდეც , დღეები ისე გადიოდა რომ ვეღარაფერს ვასწრებდი უნივერსიტეტშ ბოლო გამოცდა მქონდა ჩასაბარებელი და სიე ვნერვიულობდი მეტი არ შეილება ვაფშე გავქრი სოცილური ქსელიდან მხოლოდ ვმეცადინეობდი ნუუ მოკლედ ეგეც ჩავაბარე და კმაყოფილმა ძმებს დაბურეკე ჩათშიი 5თივე ვიყავით
-ჰეეიი
-რაქენი პრინცეს?
-ჩავაბარეეეეეეეეეეეე
-ყოჩაღღ
-გილოცავთ
-ახლა მაღაზიისთვის ფართი მომიძებნეთ
-როდის მოდიხარ?
-არვიცი
არადა ბილეტი ხვალისთვის უკვე ნაყიდი მქონდა თუმცა არავინ იცოდა
დილით უთენია წამოვხტი შავი მაღალ წელიანი ჯინსი და თეთრი ტოპი ჩავიცვი გარედან შავი ჯინსის კურტკაც მოვისხი თმა გავიშალე და აერეპორტში გავიქეცი , ვიცოდი ჩაფრენისაას არავინ დამხვდებოდა მგარმ იმის გაფიქრება რომ ჯერ კიდევ საწოლში მყოფებს დავესხმებოდი თავს ძალიან მახარებდა , რატომღაც ძალიან მალე ჩამოვფრინდი თუმცა შეილება მხოლოდ ,მე მგონია ეგრე , ეგრევე ტაქსით სახლისკენ ავიღე გეზი ქუთაისის აეროპორტიდან არც ისე შორს ვიყავით 20წუთში სახში შევვარდი
-ვაიმე ბებია
-ბეეე როგორ მომენტრე
-ვაიმე ჩემო გოგო ვერ ვიჯერებ , ვერ მითხარი დღეს თუ მოდიოდი დაგხვდებოდით
-არაა ბე სიურპრიზია ყველასთვის
-ჩემო გოგო როგრო დაემსგავსე დედას
-ბებიკონა , ჩავკოცნე გემრიელად და გეზი ლიკას ოთხახისკენ ავიღე
ისე ტკბილად ეძნა კი შემეცოდა მაგრამ მაინც დავახტი თავზე და გავაღვიძე
-კარგი რააა , მარიააამ ? როდი ჩამოხვედი ? მიცა სიზმარშ ვარ ?
-ამოისუნთქე მე ვარ
-აუუუუუუ რამაგარია
-ჩუუუ წაამო ისენიც გავაღვიძოთ , გავიქეცი რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ არ ვაცადე და ოთახში შევვარდი სადაც ნეტა არ შევსულიყავი , ნიკოლოზი ნათლიაჩემი საწოლში იწვა თუმცა აშკარად არ იყო კარგად აშკარად გადასხმას ვხედავდი მის მკალვზე და აშკარად უფერული იყო
-ნათლიიიი , მივედი და ძააან მაგრად ჩავეხუტე
-მარაიმ ?
-ლაშა რა ჭირს ? ხმას რატო არ იღებს რატო ძინავს ?
-მარიამ დაწყნარდი
-რაჭიიიიიიიიირს , ნუგამაგიჟებთ
-დაი დაწყნარდი მოგიყვები
-მიშოო
-მარიამ მაბრაზებ უკვე
-მომიყევი სწრაფად
-დაი მისმინე , ნიკოლოზი შენი წასვლიდან 2 თვეში ავარიაში მოოხვდა შენი ბაიკით , კომაშია ექიმებმა ვითხრეს არვიცით როდის გაიღვვიძებსო ან საერთოდ გაიღვიძებს თუ არაო , გახსოვს რომ მთხოვე ბაიკი ჩამომიყვანეო მაგიტომ ვერ ჩამოგიყვანე დამტვრეულია,.
-მოიცა მოიცა მთელი სამი წელია ნათლიაჩემი ამ დღეშია და არცერთმა არ მითხარით ?
-არ გვინდოდა სწავლაზე უარი გეთქვა
-თქვენ ხოარ გაგჟდით აქ ვერ ვისწავლიდი? მოიცა ეხლა მე არჩევანის წინაშევარ ? ან ნათლიასთან უნდა დავრჩე ან ნიკასთან წავიდა?
-შეილება
-არა არა არა არშეილება მასე რა გაიღვიძოს . ნათლი გაახილე რა თვალები ნახე მე მოვედი ნათლი გაიღვიძე რა
-მარიამ დამშვიდდი წამოდი ვისაუზმოთ
-არმინდა წადით მე ბევრი მაქ მოსაყოლი ვიცი რო ესმის ჩემი
-კარგი , ჩვენ ვისაუზმებთ და მერე თომას ვეტყვი რომ ჩამოხვედი
-კაი
-ნათლი , შენ არიცი მე რამდენი რამ გადავიტანე , ძალიან ბევრჯერ გავბრაზდი შენზე ერთხელაც რომ არ მომიკითხე ერთხელაც არ მომილოცე დაბადების დღე უნივერსიტეტში ჩაბარება სწავლის დასრულება ნუ მოკლედ საერთოდ გაქრი მეგონა აღარ გახსოვდი , აუ იცი როგორ მომენატრე უჰ გაიღვიძე რა , გახსოვს იქ კლუბში რომ ერთი ხუჭუჭა გავიცანი აი ის მაშინ მასთან რომ დავრჩი სახლში , ნუ ძალიან მამხნევებდა შენსავეთ სულ ვწერდი მირეკავდა ნუ მოკლედ ძალიან დავახლოვდით , მაგრამ უცებ გაქრა აღარც მოუწერია აღარც დაურეკია ძალიან დამაკლდდა , ხოიცი როგოი მიჩვევა ვიცი ადამიანზე , მერე შემთხვევით მისი ძმა გავიცანი დათა მან მითხრა რომ დეპრესიაში იყო რადგან საყვარელ ადამიანს დაშორდა , მომინდა მიმეწერა და მართლაც ასე აღმოჩნდა ისე რა დებილია ის გგოოგო ესეთ ბიჭზე უარი თქვა და სხვას გაჰყვა ცოლად , აუ კაი რა იმედია ჩემი გესმის და ამდენი ტყუილად არ ვიტლიკინე , ლოყაზე ხმაურით ვაკოცე და ოთახიდან დამშვიდებული გავედი , საუზმობდენნენ მივედი და ბებოს ჩავუხტი კალთაში
-ბეე მეც მშია
-მოდი მერე აგერ მაგხელა ქალს რო ჩაუხტი კალთაში
-მე მასთან მინდა დავეჯღანე
-მარიამ თომამ მდგომარეობა ძალიან დამძიმდაო იქნებ დღესვე ჩამოვიდესო
-კარგი წავალ , მაგრამ ნიკოლოზი/.
-მივხედავთ
-კარგი შევჭამ და წავალ
-მე წაგიყვან
-კარგი ძამ
ვისაუზმეთ ბბებო კარგად ჩავკოცნე კიდევ ერთხელ ავირბინე ნათლიასთან ისიც კარგად ჩავკოცნე და მიშოსთან ჩავსკუპდი წინ , გზაში ბევრი ვისაუბრეთ მარკეტის ამბებზე მე ბათუმში ავირჩიე მარკეტის გახსნა გურიაში ნამდვილად არ ვაპირებდი ჯდომას ასერომ მიშოც დავითანხმე
-მოვედით
-კარგი წამო ოღონ შენც
-მარიამ არ ეუხეშო
-აბა რა გგონია კისერზე ჩამოვეკიდები ?
-მარიამ
-წამო
მანქანიდან ჩავედით გოგოებს ბევრი ვაკოცე თომას კისერზე ჩამოვეკიდე და დიდხანს არ ვუშვებდი მაინც მიყვარდა ისინი რაცარუნდა ყოფილიყო მაინც ჩემი და ძმა იყვნენ
-მარიამო , მოდი უცებ დაენახე მაინც
-არ ჩავეხუტები დრო მჭირდება
-კარგი პატარავ
ოთახში შევედით რთული სანახავი იყო , საწოლს მიჯაჯვებული ვიღაც გოგონა ეჯდა თავთან ალბათ მომვლელი იყო , როოგორც კი დამინახა თვალებში წყალი ჩაუდგა ძალიან შემეცოდა მაგრამ არასდროს უნდა მოიქცე ისე რომ შვილს თავი შეაძულო და შენს დანახვაზე გამოქცევა და ჩახუტე არ უნდოდეს
-გამარჯობა . მხოლოდ ამით შემოვიფარგლე და ოთახიდან გავედი , არვიცოდი რაუნდა მექნა ძალიან მეცოდებოდა მაგრამ დრო მჭირდებოდა ,როცა მახსენდებოდა დედას როგორ მოექცა ძალიან ვბრაზდებოდი და სიბრალულიი სადღაც ძალიან შორს ქრებოდა , ვივახშმეთ და გარეთ გასვლა გადავწყვიტე მიშომ მითხრა სადაც გინდა გაგიყვანო თუმცა უარი ვუთხარი მარტო გავლა მერჩივნა პატარა სკვერი შევნიშნე და იქ წავედი , არავინ იყო სკამზე ჩამოვჯექი ფეხები ავიკეცე და მუსიკები ჩავრთე ერთადერთი რაც მამშვიდებდა მუსიკა იყო , იმდენად გავერთე მუსიკებით რომ ვერც კი შევნიშნე ვიღაც რომ მმიახლოვდა ხელით რომ შემეხო ვიკივლე
-ჯანდაბა შეგაშინე , მაპატიე
-გიოოოო?
-კი მევარ
-ვაიმე როგორ მომენატრე , ჩავეხუტე , მისი თვალები იმდენად სევდიანი მომეჩვენა რომ კინაღამ ამეტირა
-როდის ჩამოხვედი პატარავ?
-დღეს
-ძალიან კარგი
-გიო რამოხდა ?
-როგორ ?
-რატო გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან ?
-სხვა გზა არ მქონდა მარიამ
-კიმაგრამ რატო?
-იმიტო რომ არჩევანის წინაშე ვიყავი ან შენ ან ის ვონც მიყვარდა
-გასაგებია
-არ გაბრაზდე , მე შენ აგირჩიიე თუმცა ვერ გწერდი არვიყავი კარგად შეილება ჩაგეხუტო?
-მოდი
-ჩემო პატარავ როგორ მომენატრე , მომიყევი რას შვებოდი უჩემოთ
-რავიცი ვსწავლობდი , მეც მომენარე , მე იცი შენი ძმა გავიცანი
-ვაა დათა ?
-ხო
-აა ხო იტალიაში იყო
-ხო კლუბში შენ მეგონე და გავყევი
-მე გეგონე ?
-ხო და სხვათაშორის ჯიგარია
-კი კარგი ბავშვია
-ნუ ჰო
-მოდი მარიამ სახლში წაგიყვან
-არმინდა
-ისევ რამე მოხდა?
-არა არაფერი
-რატო ჩამოხვედი ?
-ნუთუ გინდა ისევ წავიდე?
-ეგ ვიკითხე მე ?
-არა მაგრამ
-არავითარი მაგრამ წამო დღეს ჩემთან დარჩი
-არა ინერვიულებს თომა
-არაუშავს დაურეკოთ
-არა გიო სხვა დროს გთხოვ დღეს ჩამოვედი და პროსა ტეხავს , ლოყაზე ვაკოცე და სახლისკენ წავედი მივედი თუარა უამრავი კითხვა დამაყარეს სად ვიყავი ამდენხანს და ასე შემდეგ
-ეხლა კარგად მომისმინეთ ! სადაც მინდა იქ წავალ რასაც მინდა იმას გავაკეთებ ნამდვილად არ ვაპირებ თქვენ რომელიმეს რამე აგიხსნათ აქ მხოლოდ იმიტომ ვარ რომ ის ავადაა
-ის მაამმა შენია
-კაი ერთი , როცა მიმატოვა მაშინ არ იყო მამა?
-მარიამ !
-რას მიყვირი ? სიტყვის დასრულებაც კი ვერ შევძელი თომამ რომ გამარტყა
-ორივე ერთნაირი ცხოველები ხართ არ იცით გოგოს როგორ უნდა მოექცეთ მტკივნეულია ხო სიმართლე ?
- წადი შენს ოთახში
-თომა შენ ვერ მიბრძანებ , გასაგებია? მე წავალ და დღეს მეგობართან დავრჩები ხვალ კი ჩემს ძმასთან ვბრუნდები . მარაიმ აი თქვენი მიკვირს ამათთან რატომ ხართ და თავს რატო იმცირებთ , გარეთ გავედი ვხვდებოდი რომ სუნთქვა მიჭირდა გიოს სახლისკენ დავაპირე წასვლა რადგან მისი ნომერი არ მქონდა და ვერ დავურეკე , მაგრამ გზაში ძალიან ცუდად ვიგრძენი თავი , ვხვდებოდი რომ ისევ შეტევა მქონდა , ვეცადე მიწაზე დავმჯდარიყავი და ცოტა აზზე მოვსულიყავი თუმცა გავითიშე ,
- ნახე იქ ვიღაც აგდია
-მკვდარია
-მოიცა ბიჯო ვნახოთ
-ეეეე მარიამია ტო
-ვინ ?
-ჩვენი მომავალი რძალი
-გიოს?
-ხოხო ეგ მოდი წავიყავანოთ ,
გიოოო , გიოო ,გიოო
-რაგაღრიალებთ
-გააღე
-მარიამი?
-ხო
-რაჭრის , მარიამ მარიამ გაიღვიძე რა პატარავ მიდი რა თვაელი გაახილე მიდი რა გთხოვ , დათა მიდი წყალი მოიტანე დროზე , წყალი მომასხა ცოტა სახეზე და თვალები ცოტათი გავახილე
-ხომ გითხარი რომ ჩემთანნ წამოსულიყავი ?? ამათ როარ ეპოვე რამოხდებოდა
-გიო
-კარგი პატარავ ჩშშ წამო დაგაწვენ და დაისვენე ექიმიც მოვა მალე , საძინებელში შემიყვანა და საწოლზე ფრთხილად დამაწვინა , დიდიხანი არ გასულა ექიმივ მსლ ემოვიდაგამსინჯა და გიოს უთხრა ეცადე არ ინერვიულოოსო , წვნიანი მაჭამა ძალით მერე კი ძილის საშუალება მომცა