შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

დღიურები (2)


23-10-2019, 14:07
ავტორი Lurjtmiani
ნანახია 827

ნიკაც კითხულობდა ჩემს დასკვნას და როცა ჩვიდა იმ წყეულ დაავადების დასახელებამდე გადმომხედა მერე კი მკლავები ძლიერად შემომხვია. ავტირდი და ეს ლიკამ შენიშნა
-რა ჯანდაბა მოხდა?
ხმა არ ამომიღია... მერე ძალა მოვიკრიბე და გავბედე...
-მე... მე სიმსივნე მაქვს თან მესამე სტატიის ავთვისებიანი...
-რა? - თვალებიდან ცრემელბი წამოუვიდა გამოიქცა და ჩამეხუტა... ნიკა ორივეს გვაწყნარებდა ბოლოს ისიც გატყდა და თვალებიდან ერთი ობოლი ცრემლი ჩამოუგორდა... მერე მე ლიკას ოთახში შევედი და დამეძინა...
05/05
დღე ჩვეულებრივად დაიწყო არაფერი განსაკუთრებული სკოლაშიც წავედი რეპეტიციაც გავიარეთ და ყველაფერი.... არ ვჩქარობდი ოჯახისთვის ამის თქმას ჯერ ჩვაბარებდი და შემდეგ ვეტყოდი...იცი მინდა რომ ვიცხოვრო, შვიყავრო და შემიყავროს პატარა ანგელოზიც მყავდეს... იმის მიუხედავად რომ მეშინია შეყავრების მინდა სიკვდილმდე ვინმეს ისე ვუყავრდე როგორც არასდროს არავის ყვარებია... მინდა მეც ბედნიერი ვიყო... დავიღალე ყალბი ღიმილით, ყალბი სიხარულით რაღაცით მეც უნდა ვიყო ბედნიერი...
ზოგჯერ ვფიქრობ რომ მე ტანჯვისთვის დავიბადე რამდენი უნდა გადამხდეს.... დაბადებიდან უსახელო დაავადება.... 12წელი დამჭირდა მის მოსაცილებლად... დაწყებითებიდანვე დამცირება,მერე საბას ღალატი... ახლა სიმსივნე კიდევ რა უნდა გადავიტანო? ვეღარ ვუძლებ აღრ შემიძლია... აუტანელი გახდა ჩემი ცხოვრება... იმდენად აუტანელი რომ აღარაფერი დარჩა ლამაზი და სიცოცხლით სავსე... ჩვაბარებ მე შევძლებ გავხდე ის რაც ბავშვობიდან მინდოდა მე ჩავაბარებ საზოგადოებრივ გეოგრაფიაზე და ვეცდები საუკეთესო ვიყო.. ამით მაინც გავახარებ ოჯახს.
28/08
გამოცდები ჩავაბარე ოცნებაც ავიხდინე არ მჯერა მე საოცნებო პროფესიას ვისწავლი თან გრანტით... მშობლებსაც ვუთხარი ჩემ ავადმყოფობაზე მკურნალობას სექტემბრიდან ვიწყებ ალბათ ქიმიები და წამლები. დავაგვიანე კიდეც მკურნალობის დაწყება თცა არ მადარდებს... ბანკეტი ზეგარის მე კი კაბაც ავარჩიე უკვე.... იცი რა ლამაზია? ლურჯი მთლიანი კაბა ბარძაყიდან ჩაჭრილი.... ულამაზესია თმა უნდა ავიწიო... მოუთმენლად ველოდები მაგ დღეს მეწყვილე ვერ ვიშოვე ასე რო ლიკას ძას მივათრევ მაინც ვერავინ იფიქრებს პატარა რომარის ჩემზე... ისეთი საყვარელია.... ძალიან უხდება ლურჯი პიჯაკი.... თეკო გაუჩერებლად ტიტინებს ჩემი სიხარულია ეგ....
1/09
გუშინ ბანკეტი გვქონდა დავთვერი და სახლშ ნიკამ მომიტანა რასაც ქვია დღეიდან ვიწყებ მკურნალობას მერე უნივერსიტეტიც მეწყება და დავიწყებ ბედნიერად ცხოვრებას....
არც ისე საშიში ყოფილა ჯერ - ჯერობით თმა არ დამცვივდა კვირაშ ერთხელ უნდა ჩავიტარო და შემიძია უნივერსიტეტშიც ვისწავლო.... გოჩა მამხნევებს და მეუბნება კარგად იქნებიო... რაღაცნაირად არც მე მეშინია...
20/09
უნივერსიტეტი დავიწყე პირველი დღეები კარგად ვართ მე და ლიკა თანაც ერთი და იგივე ფაკულტეტზე ვსწავლობთ. ვდებილობთ და ვგიჟობთ მეგობრები არ გვყვავს და ატც გვჭირდება... ჩვენ ორნისულ ორნი ვიქნებით მაქსიმუმ ქმრები და შვილები დაგვემატნონ თუ მივაღწიე მაქამდე.
7/10
მთელი ეს დრო ისე გავიდა რომ არ მოგვიწყენია თმა გამცვივდა... წარბებს ვიხატავ და პარიკს ვატარებ უკვე აღარ შემიძლია თვალებში სიცარიელეა... აღარ არის ცხოვრება ლაღი... შეუძლებელია მე ის ნენე ვიყო ერთ დროს სიცოცხკე რომ უხაროდა ახლა კი სიკვდილს ელის.... არა ძველი ნენესგან აღარაფერი დარჩა.
ძველი ნენე სულ იმას ყვებოდა როგორ უხაროდა სამყარო... მხოლოდ საბას შემდეგ იყო რამდენიმე დეპრესიული წერილი.... ყოველდღე გიყვებოდა ახალ ამბებს ახლა კი იშვიათად მახსენდები.... ხო ხო ვიცი უნამუსო ვარ ძრითადად უნივერსიტეტშუ და საავადმყოფოში ვარ.აუ არ მინდა ჩემი დღიურები დარდის გასაქირავებელი გახდეს იცი რა პარიკი რაღაცნაირად კარგია.... ცხოვრებას სხვა თვალით ვუყურებ არა მხიარული უდარდელი გოგონასით არამედ იმ ადამინის თვალით რომელიც კვდება სულ მაინტერესებდა ახლა ეს ინტერესიც ახდა .
08/10
დღეს ლიკა არ წამოვიდა უნივერსიტეტში... კარები შევაღე ჯანდაბა დამაგვიანდა კაციშვილი არ იყო ირგვლივ. უკვე კიბეებთან უნდა ავსულიყავი როცა ყველაფერი დატრიალდა სამყარო გაქრა და დავეცი.
თვალები საავადმყოფოში გავახილე თავზე უცნობი ბიჭი მედგა... მწვანე თვალება და საყავრელი იყო ისეთი საოცარი თვალები ქონდა ნუ არ ვიცი... თუმცა გამახსენდა რომ არ ვიცნობდი...ამიტომ სულ სამი კითხვა დავსვი.
-ვინ ხარ? სად ვარ? რა მოხდა?
-1კითხვა ერეკლე მქვია2საავადმყოფოში და მესამე... არ ვიცი რა მოხდა ლექციები დაწყებული იყო როცა შენობაში შემოვედი კიბეებთან გაუნძრევლად იწექი...
მივხვდი ისევ ჩემი სიმსივნის ბრალი იყო.
-აჰამ გასაგებია..
აუ ძან საყვარელი იყო უცებ ტელეფონმა დარეკა.იქვე პატარა მაგიდაზე იდო ავიღე და დედა იყო
-ხო დე..
-ნენე ერთი თვით მივდიავრთ მივლინებაში ხო და ლიკასთან დარჩი...
აუ რა ცუდია ჩემი დეგენერატი და საფრანგეთში როა სახლშ დავრჩებოდი.... ნაგლი იქ გათხოვდა არა რა 23წლისაა და იქ გათხოვდა უკვე... მე კიდე ჯერ 18წლის ვარ.... აუ მეშლება ნერვვები... ქორწილი არ გადაუხდიათ უბრალოდ ხელი მოაწერეს და ჩვენც არ წავსულვართ.
-კაი სახლშიგავივლი და ავიღებნივთებს
-კაი ლიკას დედაც და მამაც ჩვენთნ ერთდ მოდიან
-სერიოზულად?მარის და თეკოს მე ნიკამ და ლიკამ უნდა მივხედოთ? კაი რა მარი ათახვებულია მაგას რა მოუვლის თეკო ბაზარი არაა მაგრამ მარი კაით რა არ გეცოდებით?
-გაჩუმდი ახლა და დაიტოვებთ
-ფუ ამის....
-სიტყვები ნენე სიტყვები
-ოოო კაი რა
-რა კაი რა გოგო ხარ თუ თხა?
-თხა
სულ არ გამხსენებია ერეკლე რომ იყო პალატაში
-გეტყობა.
-აუ დამიტოვეთ ფული რა... თორე ჩემი ხელით შევაჭრი ამ პარიკს ჩოლკას.
-კაი დაგიტოვებთ ხო ანგარიშზე ჩაგირიცხავთ ერთ სამას ლარს.
-კაი კაი წავე ახლა.
-მიდი.
ტელეფონი გავთიშე და მერე გამახსენდა ერეკლე რომ იყო იქ მარა არ მიცნობდა ასე რომ დავიკიდე...იდგა და იცინოდა
-რა გაცინებს?
-სულ ეგრე ელაპარაკები დედაშენს თუ მარტო სხვებთან?
-არა სულ ესე ველაპარაკები
-ააა გასაგებია.
ექიმი შემოვიდა და მომიახლოვდა.
-გამარჯობა
-გამარჯობა ექიმო
რატომღაც ნერვიულობდა... აჰ ალბათ დაადგინეს სიმსივნე რომ მაქ დდ აქამდე არ ვიცოდი აი.
-მოკლედ სანამ გეძინათ ანალიზები აიღეთ და სასწრაფოდ გავამზადეთ პასუხები.
-მერე?
უდარდელად ვიკითხე.
-თქვენი სახელი?
-ნენე
-ქალბატონო ნენე თქვენ მეორე სტადიის თავის ტვინის სიმსივნე გაქვთ...
-მერამდენე სტადიის?
-მეორე.
-არა არსებობს
ფეხზე წამოვხტი და რადგან ტანსაცმელი მეცვა ტელეფონს ხელი დავავლე და იქვე მიგდებული ჩანთა ავიღე... სავატმყოფოდან გავრბოდი უკან ერეკლე გამომეკიდა.
-სად მირბიხარ?
-ჩემს ექიმთან
-რატომ ჩემს ექიმს არ ენდობი?
-ვენდობი და მიხარია კიდეც რაც მითხრა
-რა გიხარია გოგო არ გამაგიჟო სიმსივნდ გაქ
-კაი ერთი არ ვიცოდი აქამდე აი
-რა?
-ვიცოდი ვიცოდი.... დაგიამრცვლო? მესამე სტადიიის მქონდა ახლა ჩამოიკლო ანუ მკურნალობამ შდეგი გამოიღო ვახ....
-ა ბოდიში არ ვიცოდი რომ იცოდი.
-არაუშავს.
-გინდა გაგიყავნ?
-არა არარის საჭირო.
-წამო წამო.
-კარგი.
მანქანაში ჩვჯექი და ღედი გავიკეთე.
-რომელ საავადმყოფოში მივდიავრთ???
-ღუდუშაურში.
სწრაფად მივედი მიმღებში გოჩა ვიკითხე და მის კაბინეტში შევვარდი.
-გოჩა გოჩა.
-რა მოხდა ნენე ხო აკრგად ხარ
-კი კი კი რა უნდა გითხრა
-რა.
-მოკლედ დღეს გული წამივიდა მერე ექიმმა გამსინჯა აი ამ ვაჟბატონმა წამარია ანუ ამან მიპოვა გულწასული და მაგიტო ხო და იმ ექიმმა მითხრა მეორე სტადიის სიმსივნე გაქვსო.
გაუხარდა იცით რა ძან გაუხარდა... მერე სახლში გამიყვანა გოჩამ და ლიკასთანაც მანევ მიმიყავნა ჩაბარა ჩემი თავი ნიკას და წავიდა...იმედია ამის მერე სულ ასე გახარებული ვიქნები...



№1  offline წევრი წერო:)

იდეა კარგია მაგრამ შეიძლება რჩევა მოგცე?
როჰორც მივხვდი მთავარი პერსონაჟი კითხულობს დედამისის დღიურებს თავებში კი მხოლოდ ის გიწერია რაც ნენეს დღიურებში.მარტო ნენეს ამბებს ავითარებ როცა მთავარი პერსონაჟის სახელიც კი არ ვიცით.ამ გოგოს ცხოვრებაც უნდა განავითარო უბრალოდ ნენეს დღიურებიდან ამონარიდები ხანდახან ჩაურთე ხოლმე.ზედაპირულად წერთქო ვერ გეტყვი იმოტომ რომ ისე წერ როგორც დღიურებში დღიურებში კი დიდად ღრმა არავინაა.
და კიდევ ერთი რაღაც გაითვალისწინე მთაცარი პერსონაჟის დედის დროს დარწმუნებული ვარ არ იქნებოდა არც რეპეტიტორებთან სიარული დიდად არც კაფეები,ჰამბურგერებუ,მილქშეიკები,არც მობილური ტელეფონები რომ ასე უცებ გადაერეკა ვინმეს ვინმესთვის და არც ასე ადვილად ფულის გადარიცხვები ანაბრებზე.
ანუ დრო გაითვალისწინე როცა დღიურებიდან წერ ნენეს ამბებს და მთავარი პერსონაჟის ცხოვრება არ დაივიწყო.
იმედია არ გეწყინება უბრალოდ რჩევის მოცემა მინდოდა♡♡♡

 


წერო:)
იდეა კარგია მაგრამ შეიძლება რჩევა მოგცე?
როჰორც მივხვდი მთავარი პერსონაჟი კითხულობს დედამისის დღიურებს თავებში კი მხოლოდ ის გიწერია რაც ნენეს დღიურებში.მარტო ნენეს ამბებს ავითარებ როცა მთავარი პერსონაჟის სახელიც კი არ ვიცით.ამ გოგოს ცხოვრებაც უნდა განავითარო უბრალოდ ნენეს დღიურებიდან ამონარიდები ხანდახან ჩაურთე ხოლმე.ზედაპირულად წერთქო ვერ გეტყვი იმოტომ რომ ისე წერ როგორც დღიურებში დღიურებში კი დიდად ღრმა არავინაა.
და კიდევ ერთი რაღაც გაითვალისწინე მთაცარი პერსონაჟის დედის დროს დარწმუნებული ვარ არ იქნებოდა არც რეპეტიტორებთან სიარული დიდად არც კაფეები,ჰამბურგერებუ,მილქშეიკები,არც მობილური ტელეფონები რომ ასე უცებ გადაერეკა ვინმეს ვინმესთვის და არც ასე ადვილად ფულის გადარიცხვები ანაბრებზე.
ანუ დრო გაითვალისწინე როცა დღიურებიდან წერ ნენეს ამბებს და მთავარი პერსონაჟის ცხოვრება არ დაივიწყო.
იმედია არ გეწყინება უბრალოდ რჩევის მოცემა მინდოდა♡♡♡

ზუსტად იგივე შემიძლუა გითხრათ მეც, შემდეგ თავს კი მთელი ინტერესით მოვლი

 


№3  offline წევრი Lurjtmiani

წერო:)
იდეა კარგია მაგრამ შეიძლება რჩევა მოგცე?
როჰორც მივხვდი მთავარი პერსონაჟი კითხულობს დედამისის დღიურებს თავებში კი მხოლოდ ის გიწერია რაც ნენეს დღიურებში.მარტო ნენეს ამბებს ავითარებ როცა მთავარი პერსონაჟის სახელიც კი არ ვიცით.ამ გოგოს ცხოვრებაც უნდა განავითარო უბრალოდ ნენეს დღიურებიდან ამონარიდები ხანდახან ჩაურთე ხოლმე.ზედაპირულად წერთქო ვერ გეტყვი იმოტომ რომ ისე წერ როგორც დღიურებში დღიურებში კი დიდად ღრმა არავინაა.
და კიდევ ერთი რაღაც გაითვალისწინე მთაცარი პერსონაჟის დედის დროს დარწმუნებული ვარ არ იქნებოდა არც რეპეტიტორებთან სიარული დიდად არც კაფეები,ჰამბურგერებუ,მილქშეიკები,არც მობილური ტელეფონები რომ ასე უცებ გადაერეკა ვინმეს ვინმესთვის და არც ასე ადვილად ფულის გადარიცხვები ანაბრებზე.
ანუ დრო გაითვალისწინე როცა დღიურებიდან წერ ნენეს ამბებს და მთავარი პერსონაჟის ცხოვრება არ დაივიწყო.
იმედია არ გეწყინება უბრალოდ რჩევის მოცემა მინდოდა♡♡♡


გმადლობ ყველანაირად ვეცდები გავითვალისწინო. და არა არ მწყინს ზოგადად რჩევები მიხარია ხოლმე ❤️

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent