მე და გიორგი თითქმის ერთი საათი ვიყავით Mcdonald's-ში და გამოვედით. სახლში მივედი თუ არა სოფოს ზარი გაისმა და უცებ შეწყდა გადავურეკე 5-ჯერ მარა არავინ იღებდა ყურმილს. შემდეგ დედამის დავურეკე და გავიგე რომ საავანდმყოფოში ყოფილან... მე სახლიდან ჩქარა წავედი და გზაში გიორგი დავურეკე და სადღაც 10წუთში ორივე იქ გავჩნდით. მიზეზის გასაგებად გიორგი სოფოს დედასკენ დაიძრა და თავაზიანად იკითხა
-უკაცრავად, და რასჭირს სოფოს?
-წნევა დაუვარდა, როდესაც გაიგო რომ ნუცას მშობლები დაიღუპნენ...დაა-ატირდა სოფოს დედა ატირდა..
-და?-იკითხა გიორგიმ აცრემლიანებული თვალებით.
-ნუცამ თავი მოიკლა
უცებ ყველა გაჩუმდა მე კი ერთ ადგილას ვიდექი და ვერ ვმოძრაობდი. სიახლოვის მაგივრად სიშორე ვიგრძენი ეს ყველაფერი წამიერი იყო შემდეგ კი გავითიშე....



დილას პალატაში გამომერვიძა ყველაფერი გაივიაძრე და წამიერად ისიც მეგონა რომ ეს ყველაფერი სიზმარში მოხდა, სანამ გიორგი არ შემოვიდა//
-რა მომივიდა?
-გული წაგივიდა და კიდევ კაი დაგიჭირე თორე თავს კედელს მიარტყავდი და არ ვიცი რა მეშველებოდა-თქვა და გამიღიმა.
-არ მივდივართ?
-კიი.
-სოფო როგორაა-ვიკითხე მე და პალატის კარები მოვხურე.
-კარგად ყველა ნუცას სახლშია და წავიდეთ? თავს ცუდად ხო არ გრძნობ შეგიძლია?
-კი, უბრალოდ გული წამივიდა მეტი არაფერი კარგად ვარ-და გავუღიმე...
უკვე ნუცას სახლში ვიყავით ძალიან ბევრი ხალხი ირეოდა იხსენებდნენ ნუცას ამბებს...
მე და გიორგი შევედით თუ არა მონატრებული მეგობრები ვნახეთ სანდრო და ირაკლი სოფოც იქ იყო. ყველა წყნარად ვიდექით. მე მეგობრებს გადავხედე ყველა განსხვავებული იყო ერთმანეთისგან. სოფო-კეთილი, ნაზი ქერა და ოდნევ მოკლე თმა ჰქონდა. თვალები კი ცისფერი. სანდრო-მაღალი და ოდნავ გრძელი თმით. თვალები ზუსტად ჩემნაირი ქონდა და ყველა და-ძმა ვეგონეთ მწვანე, რომელიც ცისფერში გადადიოდა ღამე კი ნაცრისფერი იყო. სანდროს წმინდა სახე ქონდა, მეგობრებიდან ნუცას და ირაკლის ვერ უგებდა მარტო ზოგთან უხეში იყო ზოგთან კი კეთილი. ირაკლის ნუცა ძალიან უყვარდა და ყველა მაგას ვაწყნარებდით... ირაკლი შავგვრემანი იყო შავი თვალები ჰქონდა.
-გარეტ ხომარ გავიდეთ?-უცებ გამფხიზლა სანდრომ.
-დაიცადე ცოტახანი.
-ელენეა მოსული როგორ ვერ ვიტან მაგ გოგოს.-თქვა სანდრომ
-რომელი ელენე?
-ის რო გვეტენებოდა და სურდა ჩვენი.-ვააიმეე-უცებ თქვა სანდრომ/
-რამოგივიდა?-ვკითხე და გიორგის უყურებდა მეც შევხედე და გიორგისკენ დავიძარით ორივე.
ელენე გიორგითან იყო მისული და კისერზე ეხვეოდა გიორგი კი ხმა დაბლა ეუბნედა მომშორდიო/
-რა გჭირს გოგო?-ვკითხე ელენეს და ერთი ხელის მოძრობით გიორგის ჩამოვაშორე და თვალებში ჩავხედე...










როგორია გავაგრძელო?