ამილახვარი და სხვა კატასტროფები 5

-ალო კატო სად ხარ ამდენ ხანს დავიღალეთ ლოდინით.-თიკას უკან გოგოები ბჭობდნენ რაღაცას.
-გოგო არ დამელოდოთ ლუკამ უნდა გამომიაროს.- თან ჩანთაში ალაგებდა წიგნებს.
-რა ლუკამ უნდა გამოგიაროს რა ხდება?-თიკას ხმა შეეცვალა.
-ვაიმე არ ვიცი ასე მითხრა გამოგივლიო და თან საქმე აქ ,მერე ერთად მოვალთ უნივესრიტეტში.
თიკა რაღაცა დაეჭვდა.
-კაი მაშინ სასწავლებელში შეგვხვდები.- გაბრაზებულმა დაკიდა ყურმილი.

ლუკა კატოს დაურეკა და უთხრა რომ მისი ბინის წინ იყო ,ისიც მალევე ჩავიდა და ყველაფერი მოუყვა.
-აბა ახლა რას ვშვებით?-კატო ჯდება მანქანაში.
-რაც თიკას უთხარი.
-ჰა?-გაკვირვებით შეხედა,
-კაი წავიდეთ და ნახავ.
-okay.

გოგოები.
-კატომ რა გითხრა.-გვანცამ წამოიწყო ლაპარაკი.
-ასე მითხრა მე ლუკამ უნდა გამომიაროს რაღაც საქმე აქო და მერე ერთად მოვალთო.
-ნეტა რა საქმე აქ.
-მე რა ვიცი .-ცოტათი ანერვიულდა თიკა.
-კაი რა იყო ისე გკითხე რა მოხდა მერე,ეგენი ამ ბოლო დროს რაღაცაა დაახლოვდნემ გუშინაც ერათად იყვნემ კაფეში მე და თათამ დავინახეთ.
-კაი ხო აღარ მაინტერესებს ახლა ლექცია მაქ და უნდა წავიდე.-მეტი მიზეზი ვეღარ მოიფიქრა რომ იმ საუბარს გაცილებულიყო.
ეს თქვა ბოლოს თიკამ და ყურებში ყურსასმენები გაიკეთე და წავიდა.
-ნეტა რა ჭირს ამ გოგო
-მგონი ეჭვიანობს.- გადაიკისკისეს გოგოებმა.


-თიკა როგორ ხარ?-სანდრო ეჭრება გზაში.
-რავი კარგად შენ?-ყურსასმენები მოიხსნა.
-კატო სადაა საქმე მაქ?
-დღეს ყველას მაგასთან რატო აქვს საქმე რამე საერთაშორისო დღეა?-დაძაბულმა მიაყრა სიტყვები სანდროს.
-რა ყველა?
-ლუკა და ეგ დილას ერთად წავიდნენ რაღაც საქმე ქონია.
-მე არაფერი არ ვიცი ლუკას არაფერი არ უთქვამს.-დაინტერესდა სანდრო.
-რაღაცა ეგენი ამ ბოლო დროს დაახლოვდნემ გუშინაც ერთად იყვნენ კაფეში და მგონი...
-რაღაცა მეეჭვება ეგენი რო ერთად იყვნენ.
ამ დროს კი ლუკა და კატო ხელ ჩაკიდებულები შემოდიან.
-ძაან გეეჭვება ბატონო ალექსანდრე.-
ორივე ეცადა არაფერი შეემჩნია
-პრივეტები.-ლუკა ამაყად დადგა და კატოს ხელი გადახვია.
-თიკა როგორ ხარ ?-კატოს გადასაკოცნად მისვლა უნდოდა მარა ვერ მოახერხა.
-რავი კარგად შენ?-
-მე კარგად და რაზე ლაპარაკობდით?-ძალიან გახარებული ჩანდა კატო.
-ისეთ არაფერზე.-ძლივს ამოღერღა.
-თიკა შენთან საქმე მაქ ერთ წუთს გამო.-კატერინამ ხელი მოკიდა და მეორე გვერძე გაიყვანა.
-კაი
-გოგო შენ ლუკა მოგწონს?
-არა რა სისულელეა საიდან მოიტანე.
-მე და ლუკა ერთად ვართ და თუ შენ მოგწონს დავშორდები.
-არა რა სისულელეა,აუ რა კაი ამბავი მითხარი.-თიკამ ღიმილი თითქმის ყურებამდე აიტანა, მაგრამ მაინც ვერ დამალე ისე ეჭვიანობა რომ კატო ვერ მიმხვდარიყო.
-კაი მაშინ არაფერი პრობლემა არა იცი რამაგრად ამიხსნა სიყვარული შოკში ჩავარდი.-გადაკისკიდა კატომ.
-მართლა მოყევი მიდი რა.-
კატომ ყველაფერი მოუყვა,ამ დროს კი ლუკა და სანდრო ცალკე ლაპარაკობდნენ.

-კატო ახლა რა გაკვეთილი გაქ.-მოულოდნელად შეაწყვეტინა ლაპარაკი ლუკამ.
-ეკონომია.
-კაი მე და თიკას მგონი ფილოლოგია გვაქ და წავალთ შენ კი წადი და ამის მერე გამოგივლი და სასადილოში წავიდეთ.-თვალი ჩაუკრა.
-კაი აბა კოცნი.-თავისი ლამაზი ღიმილი დაატანა თან კატერინამ.
-თიკა შენ არ მოდიხარ?-ლუკა აფხიზლებს გაშტერებულ თიკას.
-კი კი ერთი წუთი გოგოებთან მივალ
-კაი და დაგელოდო?
-როგორც გინდა.
-კაი დაგელოდები.
-მაშინ მალე მოვალ.


ლიზა გვანცა ქეთუ თათა ილია და საბა ერთად იყვნენ და რაღაცს ბჭობდნენ?
თიკა კი სიხარულით მივარდა.-ვითომ ძალიან გახარებული იყო.
-აუ ძაან მაგარი ამბავი მაქ.-ემოციებს ვეღარ იკავებდა.
-ჰე აბა მოყევი რა ხდება.-საბა დაინტერესდა.
-ლუკა და კატო ერთად არიან.
-ვაიმე ღადაობ?-გაკვირვებულმა ილია დაუსვა კითხვა.
-არა ახლა ხომ დაინახეთ ხელ ჩაკიდებულები რო მოვიდნენ და კატოს რო ველაპარაკე ასე მითხრა ერთად ვართო.
-აჰა კაი ერთი წუთი ლუკასთან მივალთ წამო ილია.-საბამ ხელი წამოკრა ილიას და თვალით ანიშნა ლუკასკენ.
-კაი.-თათა
-ქეთუ შენ ლექციაზე სანამ შეხვალ ჩემთან მოდი საქმე მაქ.-შუა გზაში გაახსენდა ილის.
-კაი და შენ არ შემოდიხატ?
-პირველ ლექციაზე შეიძლება არ შემოვიდე.
-აუ მოყევი როგორ აუხსნა სიყვარული მიდი რა .- ძაან დაინტერესდა ლიზა.
თიკამ ყველაფერი მოუყვა და ცოტა შეეტყო მაინც ეჭვიანობა.
-არა რას მოვიფიქრებდით ამას.-გაკვირვებული იცინოდა ქეთუ.
-აუ ხო ჩვენ გვეგონა სანდროს მოწონდა და თურმე...
-კაი გოგოები წავედი ლექზიაზე.- მეტის მოსმენა აღარ შეეძლო თიკას ამ თემაზე და სიტყვაციიდა გამოსაძრომად მოიგონა მიზეზი.

-ლუკა ბიჭო ეს რას ნიშნავს? შენ და კატო ერთად როგორ?-გაკვირვებით კითხა ილიამ.
ლუკამაც მოუყვა ყველაფერი
-კიმაგრამ სანდრომ რაო.
-ისეთი არაფერი,კაი მე წავედი თიკა მელოდება.
-ხო მეც ქეთი მელოდება და...
ასე დაიშალნენ ბიჭები.
კატო და ლუკა ერთი კვირა ასე დადიოდნენ ამ დროს კი თიკა ძაან ეჭვიანობდა ამას უკვე ყველა კარგად ხდებოდა, თიკა კატოს მიმართ აგრესიული გახდა და სულ შეიცვალა, მათან ერთად არსად დადიოდა.
ამიტომ ერთდ დღეს ლუკამ და კატომ გადაწყვიტეს სანდროსთან შეკრება.

-ალო ხო საყვარელო.
-კატო ხო კარგად ხარ? .-ლუკას გაუკვირდა.
-კი გოგოებთან ერთად ვარ.-ეცადა მიენიშნებინა.
-აჰამ კაია მაშინ მერე დაგირეკავ და სანდროსთან საუბარზე ვიდაუბროთ.
-კაი, გკოცნი.
-მეც, მიყვარხარ.

-რა ხდება ლუკა იყო?-დაინტერესდა ქეთუ.
-ხო უნდა შევხვდე ცოტახანში და მაგიტომ დამირეკა.-საყვარლად ჩაიცინა.
-არა რა თქვენს ერთად ყოფნას ვერასდროს მოვიფიქრებდი.-თათამ ამოყო თავი ტელეფონიდან.
-და ქალბატონო შენ ვის წერ დღე და ღამე ტელეფონში რომ ხარ.-ჩაეძია კატერინა.
-ოჰ ნეტა ვის მიწერეს საბას გარდა, არა რა თქვენ მე გადამრევთ ერთმანეთი მოგწონთ და არ ეუბნებით.-გვანცამ გადაიკისკისა.
-პირველი იმან უნდა მითხრას მე არ ვეტყვი.-პატარა ბავშვივით გაჯიუტდა თათა.
-მართლა გოგოებო თიკა სადაა?-მოულოდნელად გაახსენდა ლიზას.
-არც მე არ ვიცი ამ ბოლო დროს ძაან უცნაურად იქცევა და მართლა დღეს საღამოს სანდროსთან ვიკრიბებით და თიკა უეჭველი უნდა წამოიყვანოთ.
-რატო რა ხდება?-ქეთუსა რაღაცას მიხვდა.
-მოდით და გაიგებთ.-დააინტრიგა გოგოები კატერინამ.
-კაი კაი მოვალთ ხო ასეა გოგოებო.-ლიზამ გადახედა ყველას.
-კაი აბა წავედი ლუკას უნდა შევხვდე.-ჩანთა აიღო კატომ.

ლუკა და კატო.
-ალო ლუკა ლოლიტაში გელოდები, ძლივს გამოვაღწიე.-ჩაიცინა კატომ.
-კაი 5წუთში მანდ ვარ ძვირფასო.-გადაიხარხა ლუკაჩომ.
-ოხ ლუკა ოხ ლუკა სამაიმუნოდ გვცალია ახლა?
-ბოდიშით თქვენო აღმატებულებავ.-გაეცინა ორივეს .
-მალე მოდი ხო იცი ლოდინი არ მიყვარს.-კატო მაგიდასთან დაჯდა და ყურმილი გათიშა.
როგორც იქნა მიაღწია ლუკამ ლოლიტამდე. დაილაპარაკეს თუ რა უნდა ექნათ საღამოს და ყველაფერი მოაგვარეს.
-ესეგი შევთახმდით.-ლუკამ თავისი გეგმა მოუყვა.
-კი ბატონო.-კატერინამაც მიამატა რაღაც რაღაცეები.
-კაი მაშინ წავიდეთ უკვე , მალე კი დაღამდება.
-კაი.- ჩანთა აიღო კატომ და ხელ ჩაკიდებულები გავიდნენ.
სანდროსთან მალე მივიდნენ.
-ბატონო ამილახვარო სად ხარ?-ხმა დაიბოხა ლუკამ.
-ოთახში ვარ.
-ნახე ვინ მოგიყვანე.-ლუკა პატარა ბავშვივით მიმართავს სანდროს.
ლუკა და კატო შევიდნენ ოთახში.
-ვა რა ხალხი, რა ხალხი.-ალექსანდრე წამოდგა და ლუკა ნახა.
-მე არ მნახო ბატონო სანდრო.
-შენ ხომ ყოველ ღამე გნახულობ.-გაეცინა ორივეს.
-კი აბა როგორ არა მაგას ვერ დაგიჯერებ.
კატო და სანდრო ერთმანეთს გადაეხვივნენ. სანდროს ისეთი სურნელი ქონდა კატერინა გაბრუვდა.
-ჩემს შეყვარებულს რატო ეხვევი?-ლუკამ წარბის აწევით შეეხედა.
-სულ შენი შეყვარებული არ არის.-სამივეს გაეცინა.
-აბა ვისია?-ისევ ჩაეძია ლუკა.
-ნეტა ნეტა ვისი შეყვარებულია, შენ ხომ არ იცი კატო?-სანდრომ ღიმილით შეეხედა.
-შენ სულ როგორ უნდა ხუმრობდე.-კატერინა მისაღებისკენ მიდიოდა.
-კაი მართლა წამოდით დრო აღარ რჩება და ხო უნდა მოვემზადოთ.-ლუკა სანდროს მხარზე ურტყავსხელს და მისაღებში გადიან.
დაახლოებით ერთ ორ საათსი მიდიან სტუმრებიც და მათ შორის თიკაც იყო.
-ვაიმერ თიკაა მოხვედი? იცი როგორ მიხარია.-კატო შორიდან უქნებს ხელს და მისკენ ჩასახუტებლად მიიწევს.
-აუ მეც მომენატრე მარა აღარ მეცალა ხოლმე და...
-კაი წამოდით მგონი ყველა ვართ.
ყველა მისაღებში გადის და თიკა ლუკა და სანდრო სიტყვის სათქმელად ემზადებიან.
-ესეგი რატომ შეგკრიბეთ აქ.-იწყებს კატო.
-მე და კატო სინამდვილეში ერთად არ ვართ, ეს მხოლოდ და მხოლოდ დადგუმი სპექტაკლი იყო.-გააგრძელა ლუკამ.
-ღადაობთ ხო?- გოგოებმა ერთ დროულად წამოიძახეს.
-არა მართლა ასეა.- გამოყო თავი ილიამ.
-ეს თქვენ იცოდით და არ გვითხარიტ ჩვენ? და რა საჭირო იყო.
-დაიცადეთ დაიცადეთ ახლა ჩხუბის დრო არ არის, ეს ყველაფერი იყო თიკას გამოსატეხად, მგონი ყველა ვხედავდით მის საქციელს და როგორც ვიცით ლუკას თიკა უყვარს და მგონი მასაც უყვარს ლუკა.- კატერინა აგრძელებს, თიკას აყენებს ლუკას წინ, თიკა კი გაშტეტებული დგას და ამ ქვეყანაზე ძლივს მოყავთ.
მოულოდნელად თიკა ჩაეხუტა ლუკას და მანაც გაუმხილა თავის გრძნობების შესახებ.
-კიდევ რაღაც უნდა გითხრათ.-აწყნარებს სანდრო ახმაურებ გოგოებს.
-სანდრო ახლა არა რა მერე ვუთხრათ.-კატერინამ გადასჩურჩულა სანდროს.
-რისი თქმა არ გინდათ?-ლიზა ხვდებოდა უკვე ყველაფერს.
-რა და .-ვერაფრით ვერ ამოღერღა კატომ ამიტომ სანდრომ მოკიდა ხელი და თქვა რომ ერთად იყვნენ.
ყველა დადუმდა და გაშტეტებული მიჩერებოდა ლუკას გარდა.
-ვაიმე აქ რა ამბებია და ჩვენ ჭურში გვძინავს.-სიცილით წამოდგა გვანცა ფეხზე.
-ჩვენ რატო არ გვითხარით.-ილია და საბა მიადგა სანდროს.
-ერთი წუთი კატოს წაგართმევთ.-თათამ კატოს მოკიდა ხელი და თავისკენ წაიყვანა.
გოგოები აუზთან გავიდნენ და კატოს ყველაფერი გამოკითხეს.
-დაწვრულებით მოყევი ყველაფერი იცოდე.-საჩვენები თითი დაუქნია თათამ კატოს.
-ამ ერთ კვირაში მე და ლუკა ერთად რომ ვიყავით ვითომ, მაგან და სანდრომ გამიტყუეს ქალაქ გარეთ პიკნიკზე, მე მეგონა ლუკა დამხვდებოდა, მაგრამ სანდრო შემჩა ხელში, იქ ვისაუბრეთ და როგორც იქნა ბოლოს და ბოლოს ამიხსნა სიყავრული და უკვე 5დღეა ერთად ვართ.
-ვაიმე ახლა მოგკლავ, ჯერ ეს როგორ გამიკეთეთ შენ და ლუკამ , მერე კიდე შენ რა ამბებში ყოფილხარ.- თიკამ წარბი აუწია მაგრამ მაინც გაეცინა.
-ეს ხომ შენთვის გავაკეთე.-გადაიკისკისეს გოგოებმა.
-არა ისე ჩვენ მაინც რატომ არ გვითხარი.-თათამ გამოთქვა პრეტენზია.
-ასე უფრო მაგარი მუღამი ქონდა.-აწითლდა კატო.
-თიკა და ლუკა , კატო და სანდრო, ილია და ქეთუ ,ერთი თათა და საბა დაგვრჩა.
-კაი რა ნუ სულელობ რაღაცეებს.
-თათა მოიღუშა მარა ისე უხაროდა იმათი ამბავი რომ მადინვე გამოუკეთდა ხასიათი.
ბიჭები ცალკე საუბრობდნენ, იმ ღამეს ყველა სანდროსთან დარჩა და მთელი ღამე არ სძინებითა, დილით 5 საათისკენ ჩაეძინათ.