გამარჯობა,მოკლედ ჩემი სახელია ბართლომე(ბათუ,ბართა,ფრიდონი-იგივე ფროდო.ხო ეს არ შეიმჩნუოთ დედაჩემი მეძახის...)და ჰო ეს მე ვარ ვინც რამდენიმე დღის წინ წინასწარი დაკავების იზოლატორში მოხვდა იმის გამო რომ ერთი ახვარი ვცემე ლელეზე ჩალიჩისთვის.
-ფროდოო გამოეტიეე მაქედაააან
-დედა?რა ჯანდაბა გინდა ჩემ აბაზანაში?
-ოოო მამაშენია შესული იქ და ჩავიფსიიიიი
-ფუ ამის!-ხმამაღლა შევიკურთხეე
-დედა დამელოდე ერთი წუთით
-მისმინე ფრიდონ ჩემი შარდის ბუშტი ამხელა ზეწოლას ვერ უძლებს გასკდააა გასკდააა-იმხელაზე დაიწყო კივილი კინაღამ მოვსკდი
-მოვდივარ ხო მოვდივარ!
-მალეეეე გამეპარაააა
-პირსახოცი შემოვიხვიე და გარეთ გავედი თავგაქაფული
-აჰაა აჰააა შედი მინდოდა მეთქვა მაგრამ სადაა დედაჩემი?უკან მივიხედე და უნიტაზზე დამხობილი დავინახე
-დედაა კარები მაინც მიგეხურა რა უბედურებააა
-მოიცა რა ეს რა ბედნიერებაა-ღმერთო ამოხავლა საცოდავად. ხო ეს დედაჩემია,ალბათ ადვილი მისახვედრია რომ ტვინში ციკლონი უფრენს,ნუ ეს სახლში და მეგობრებთან მარტო,თორე სამსახურში....
-აჰა შვილო შედი,გაიხაროს შენმა გამჩენმა!
-აჰა ნუ ნარცისი რა ახლაც შენ თავზე ზრუნავ
-რათქმაუნდაა ფროდიკოო
-ქეთაააა სადაა ჩემი საცვლები?
-რომელი საცვლები ვაჩიკოო?
-რა რომელი გოგო აქ დავტოვე!
-ვუიი,ჩიტმა წაიღოო?ჰაერმა?
-ქეთაააა
-ოო ხო რაიყო მომეწონა უცებ დიზაინი და ასეთი კომფორტული თუ იყო აქამდე ვერ მითხარი?ამას გადავაკეთებ და ლიფადაც ვიხმარ
-არ ხარ შენ ნორმალური!
-კაი ნუ ბრაზობ ვაჩიკო არ იეჭვიანო ახლა საცვლებზე.
-დედა გადი ჩემი ოთახიდან თუ ღმერთი გწამს
-ხო კაი კაი უიმეე ორი ლოდი,ერთი მე ვარ ყვავილი-კეკლუცად გადაიწია თმები
-დედა 38 ის ხარ?
-შენ ახლა ბიჭი მისმინე?შენ სილიკონა ნაშებს ვერ ვჯობივარ?მე სულით ყვავილი ვაარ
-კი დედიკო მასეა მასე მარა გადი ახლა ოთახიდან
მოკლედ დედაჩემი გადაერთო მის მუდმივ საქმიანობაზე რაშიც მამაჩემის გამწარება იგულისხმება
-ძლივს შესვლას ვაპირებ რო ჩემმა ტელეფონმა დარეკა
-ფუ ეს დედამო**** რა შე*** ტო დამაცალეთ დაბანა
-რაიყო რააა რა გინდა ხიმშიაშვილი!!!
-რა ხმა გაქ ვაბშე რა ფორმაში ხარ?
-ხიმშო მალე თორე დაგბრიდავ შენ ძმობას ვფიცავარ
-კაი ბრატ ხელი თუ შეგიშალე იზვინი მერე დავრეკაავ
-რა ხელი შემიშალე თქვი და აახვიე ბიჭო!
-რა გაღრიალებს რაზბორკაზე ვარ და დამიდექი რა!
-რა რაზბორკ..ფეხი ამიცდა და ასე უკანანასკნელი ყ*** ვით ვიხმარე იატაკი
-ამის კარგი *****
-ბიჯო შენ შ*გ ხოარ გაქ??!!
-ფრიდდდოოონ დაგბრიდააავვ რეებს იძახი ეს აღუა ბავშვიიიი
-დედა 20 ის ვარ!
-დიდი ამბავი ახლა შენც ისე გიყვარს ძუძუ როგორც აღუს,ეს ჩემი ვაჩიკოც აღუა ოღონდ ამას
-კაი დედა აღარ გააგრძელო გავიგე!
-რა დილა გაქ -ხიმშიაშვილის ხარხარი მომესმა
-მისამართი მომწერე და გააჯვი ახლა

******
მოკლედ ასე დავიყენე ერთი ადგილი და წავედი ხიმშიაშვილის გამოგზავნილ მისამართზე. ამ ჩემისას 10 კაცი ყოლია გადაკიდებული და მარტო მე დამირეკა
-ხიმშიაშვილი მარტო ჩვენ ვართ?!
-ხო აბა
-გაგვჟ*** ენ შენი!
-აბა რა ჩემი *ლე მექნა. ბაღათურია და ეკლერა ქალაქიდან არიან გასულები და ფეხმოტეხილი ნიკუშა სად მომეთრია?
-ამის დედა შე****-დაიწყო ჩხუბი მარა რა ჩხუბი! 6 კაცი მაგრად მივბეგვეთ მარა ჩვენც მაგრად მოგვხვდა. კიდევ დიდხანს გავაგრძელებდით ძაღლობა რო არ გაჩითულიყო და ავითესეთ ყველა. ეს პირმო****ი პოლიციელი მაინც და მაინც მე ამეკიდა
-ამ კვირის ბოლოს აღსარება უნდა ჩავაბარო თორე ნამეტარი გავფუჭდი-ამას ხიმშიაშვილის ხარხარი მოყვა.უნდა შევბრუნებულიყავი გასალანძღად მარა სადაა შენი ხიმშო? პარკურია ეს ჩემისა.
უკვე სულს ძლივს ვითქვამდი კორპუსი რო შევნიშნე და ისე შევვარდი ერთ ერთ სადარბაზოში ძაღლობამ თვალიც ვერ მომკრა. ლიფტთან ვიდექი და ღრმად ვსუნთქავდი პოლიციელების ხმა რო გავიგე.ხმამაღლა შევიკურთხე და გამოსავლის ძებნას შევუდექი.ბოლოს რო მივხვდი უკვე სადარბაზოში შემოდიოდნენ პირველივე კარს მივადექი და.....
-გაიღო, შე ყ*ეო გაიღოო!-ჩემს თავს შევძახე და ბინაში შევვარდი.-ბიჭოოოს რა ტუზი დამეცააა!- რამდენიმე წამში რო დავმშვიდდი სასწაული ხმა მოწვდა ჩემს ყურთასმენას. ვიღაც 'თოვლი მოსულა'-ს მღეროდა. ხმას მივყევი და დიდი ნაძვის ხის გარშემო მოტრიალე ნახევრად შიშველ გოგონას წავაწყდი. ტრუსსა და მოკლე ტანზე მომჯდარ მაისურში(რის შიგნითაც აშკარად არ ეცვა ლიფი) გამოწყობილი რთავდა ნაძვის ხეს და თან თეძოს არხევდა და ცეკვავდა.ერთი ისე დაბზრიალდა თვალები ნასკებში ჩამიცვივდა და ჩემი ძმობილიც წამოიწია.უცებ ოთახში ჩემი ყოფნა რომ გააანალიზა ისეთი ღრიალი მორთო ეს ხმა საიდან ამოუშვა საერთოდ ვერ ვხვდები.ხმა რო ჩაუწყდა ერთი ჩაახველა-ფუ ამის ხმა ჩამიწყდა-მისთვის ჩაილაპარაკა და მზერა გამისწორა, ჩემს ჭინკებათამაშებულ თვალებს რო წააწყდა, დაბნელუი იქეთ აქეთ აცეცებდა თვალებს რომ საშველი ეპოვა.უცებ იქვე დივანზე მიგდებულ ყვითელ იხვებიან ხალათს დაავლო ხელი და შემოიხვია
-რა ქენი გუდუნააა ეეესს! წინა ფორმაში უფრო მომწონდი.-გოგო უფრო გაწითლდა და სიტყვებს თავის ვერ მოუყარა რომ რამე ეთქვა.მერე რომ შევამჩნიე მალე ისტერიკული შემოტევა ექნებოდა მობოდიშება დავაპირე.
-ისაა...მეე...აგიხსნი...მეე...პოლიციაა მოსდევდა..კარი ღია იყო დაა...სხვა გზა არ მქონდა და...-კიდევ ვაპირებდი გაგრძელებას როცა გოგოს სახე დავინახე და მივხვდი რომ სიტუაცია გავაუარესე.უკან გაბრუნება დავაპირე უცებ გოგოს ხმა რო მომესმა.სიმღერა დაიწყო-put your hand on my shoulder-და გაუცნობიერებლად ავყევი.
-whisper in my ear, baby
-Just a kiss goodnight, maybe
You and I will fall in love-ორივე ერთად ვმღეროდით და ერთმანეთს ვუყურებდით.გოგოს სილამაზით მოხიბლული კიდევ ვაპირებდი გაგრძელებას უცებ პოლიეთილენის პარკი რომ წამომაცვა თავზე.ვღრიალებდი და სუნთქვას ვცდილობდი. სანამ პარკის მოძრობას ვცდილობდი მწარე ტკივილი ვიგრძენი ფეხებშუა და გავცეცხლდი. გაცხოველებულმა მოვიძრე პარკი და ჩავიკეცე
-რა ჯანდაბას აკეთებ გოგოოო!-ამოვიკნავლე.კიდე ვაპირებდი ღრიალს უცებ ოთახიდან რო გამოვარდა ავაზის შემცირებული ვარიანტი. ეს ერთი ციდა არსება რას ყეფდა უნდა გენახათ, აშკარად პატრონს გავდა. შიშისგან ლამის გამეპარა.
-არ იკბინება, არ იკბინება..ნუ გეშინია- ხარხარით მეუბნება ამორძალი
-კი კი აშკარად...
-შენ არ იცი ეს რა ერთგულია
-მაინც რას გულისხმობ ერთგულებაში?
-3ჯერ გავყიდე და სამივეჯერ უკან დამიბრუნდა-ამის თქმა და ძაღლის მოვარდნა ერთი იყო.გამწარებული დივანზე ავფრინდი და ბალიშებს ვიფარებდი.გოგო კიდე სიცილისკან 4ად მოკეცილი ძირს გაწვა.
-მომაშორეეეეეე ეს არსება, თუ ღმერთი გწააამმმსს!!!!!!-ვუღრიალე ბოლო ხმაზე
-რა გინდა რას აშავებს? დგას მისთვის და ყეფს....-სიცილს არ წყვეტს გოგონა.სული რო მოითქვა ძაღლს ხელით ანიშნა-კაი ნაზიბროლა დამშვიდდი, დაჯექი-ძაღლიც წამსვე გაიყურსა და გაჩუმდა. კუდის ქიცინით მივიდა მის თასთან და ჭამა დაიწყო...
-მაი აქამდე ვერ მეიფიქრე?-გურული კილოთი ვუთხარი
-გურული ხარ?-თვალებ გაბრწყინებული მეკითხება გოგო
-დავუშვათ..?
-შენი კუბო დავდგი აქანეც და გურიაშიც.მაგფერი სასტოული წარმომავლობის თუ იყავი აქინემდე ვერ თქვი?-გამოშტერებული ვუყურებდი სრულიად შეცვლილ გოგოს და ხმის ამოღება ვერ შევძელი-რას მიყურებ თვალებ და....პილი, კაიიი ბებიაჩემის გაკეთებული ტყლაპი და მაქ და თუ გინდა გაგიმასპინძლდები შე ლონდრე შენა-ჯერ შევუბღვირე და მერე ტყლაპი რო.გავიაზრე ამ ცდუნებას ვერ გავუძელი და თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე.გოგო სამზარეულოში გავიდა და სიმღერა განაგრძო.უკან მივყვებოდი უცებ რო შემოტრიალდა
-მეიცა მეიცა..ჩემი სიტყვები უკან მიმაქვს
-რაიყო ლონდრეს აღარ მამსგავსებ და მობოდიშება გადაწყვიტე?
-არა შე ტვინგაჭყეპილო ვარესი მევიფიქრე....ტყლაპი კიარა ცეცხლი და ნვათი ჭამა შენმა პირმა შე გაქნილო-ცომის გასაბრტყელებელი ჯოხი მომხვდა თავში, ამ დროს ის ნაზიბროლაც აყეფდა და ღრიალით და ერთი ამბავით გამოვვარდი სახლიდან.კარები მომიჯახუნა, 2 წუთი კი სიმშვიდეში ძლივს ვაანალიზებდი მომხდარს.მერე ერთი გავიცინე და ბარში წავედი.ახლა რო არ დამელია გავაფრენდი.
ბარში შესულს ჩემი ყურადღება ლამაზმანმა ბარმენმა მიიქცია რომელსაც შესაშური გარეგნობა ქონდა.მივედი ორმაგი ვისკი შევუკვეთე და თვალების ჟუჟუნი დავუწყე.მაგრამ მომხდარი მახსენდებოდა და სიცილს ვერ ვიკავებდი.ამასობაში ლამაზმანიც შემომიბრუნდა და კითხვისნიშნიანი მზერა მომაპყრო
-რა გაცინებს?
-აჰ...არაფერი უბრალოდ გურულების ხასითზე მეცინება
-შენ გურულებთან რა პრობლემა გაქ ძამია??-მეკითხება გურული კილოთი და ამაზე უკვე ხარხარს ვიწყებ
-დღეს აშკარად არაა ჩემი დღე-ჩემი გადამკიდე ლამაზმანსაც ეცინება
-იცინე შენ ძამია იცინე მარა, გურულის პირში ჩემი მტერი ჩავარდა.იქ თუ მოხვდი ვეღარ ამოხვალ...
-ხო მაგას უკვე მივხვდი-ამასობაში ბარის უკან ოთახიდან ფორმაში გამოწყობილი ბიჭი გამოდის და ჭინკებათამაშებული თვალებით ეუბნება გურულ ლამაზმანს
-დღეს იცი გოგო გაუპატიურებას გადავარჩინე
-რაფერ?
-რაფერ და დევიყოლიე
-მერე მაგიზა ხარ ასე გახრებული ჭიჭიკიე?-ამაზე უკვე ხარხარს ვერ ვიკავებ
-ახლა არ მითხრა რო ამას მართლა ჭიჭიკია ქვია-ვეუბნები გადაბჟირებული
-არა თედო ქვია პროსტა მე ვეძახი ასე
-ამასობაში შენ რა გქვია?
-ეთერი
-სასიამოვნოა ეთო...მე ბათუ-კიდევ რამდენიმე ჭიქა ვისკი დავცალე და იმათი ხუმრობებისგან ხასიათგამოკეთებულმა ბოლოს ამოვილაპარაკე-3 გურული ერთ დღეს ზედმეტია აშკარად-დავემშვიდობე ეთოს და თედოს დაბარიდან გამოვედი.გარეთ გასვლისას სუსხიანი ჰაერი პირდაპირ სახეში შემომეფეთა. მარცხენა ჯიბიდან ძლივს ამოვაძრე სიგარეტის ღერი და ბარბაცით დავუყევი თბილისის ქუჩებს. ღამის 4ის ნახევარი იყო სახლში რომ მივაღწიე და ჩემი ჭკუით ჩუმი ნაბიჯებით მივიწევდი ოთახისკენ უცებ ქეთას(დედაჩემის) ხმა რო მომესმა
-მოხვედი ფროდოო...სად ჭირში და ჯანდაბაში იყავი?
-ხიმშოსთან ერთად ვიყავი დასალევად
-რა ხიმშო? რა ხიმშო? ხიმშიაშვილი შენს ოთახში გდია და ძინავს! ვის ატყუებ ფროდიკო?
-რა ჯანდაბა უნდა იმ ჩემისას ჩემს ოთახში?
-რა ჯანდაბა უნდა კიარა, სად ეგდე?
-ბარში ვიყავი, ბარშიიი....ოოო ქეთუსაა ნუ დაიწყებ გაჭედვებს, შენც ვაჩე ხოარ ხარ?-არაფერი აღარ უპასუხია. აი როგორ მოვთაფლოთ დედა.გზადაგზა მაისურს ვიხდიდი უცებ რო დატრიალდა და ისევ მომესმა ქეთას ხმა
-რა დაგივარდა ფროდოო?
-მაისური დედა
-მერე მაისურს მაგხელა ხმა რატო ქონდა?
-გახდა ვერ მივასწარი დედა....-ამაზე მეორე ოთახიდან ისეთი დამანგრეველი ხმა მოისმა დავეჭვდი მიწისძვრა ხოარაათქო
-დედააა! დაინგრა სახლი!
-დაინგრეს იქნებ ასე მაინც გაეღვიძოს მამაშენს...მე რო არ მძინავს ამას რატო უნდა ეძინოს?
-შეეშვი მამას, დაღლილი იქნებოდა-სინათლე ავანთე და ტიტანიკის როუზის ფორმაში წამოწოლილი ტრუსისამარა ხიმშიაშვილი დავინახე რომელიც თვალებს მიჟუჟუნებდა
-მოხვედი ცუნცუულ?
-მიიწიე
-სად ეგდე ამდენ ხანს
-ოო შენ მაი არ მეიკითხო ძმა
-რაიყო ბიჭო ბრუციანი ააგდე ვინმე?
-რაშუაშია?
-აბა დაბეგვილს ჯანმრთელი გინ შემოგხედავდა?
-ეგ სახეზე თორეე...????
-ეს ნახე რააა...რაიყო გეშველა?
-მეშველა არა კვახი...მაგის ხელში ჩემი მტერი ჩავარდა.......
ახხხ რა დღე იყოო-ამოვიხავლე და ბალიშს მოვხვიე ხელები
-ეეე მე არ მინდა ბალიში?
-შენ ჩემი საწოლის ნაწილის ოკუპაციაც გეყოფა.....ვაბშე რაგინდა აქ? ვერ აახვიე შენთან?
-ოო არ იცი ნათია რა ისტერიჩკაა? გამიმართავდა სცენებს....ქეთომ მოაყომარა რაა
-ნუ ეძახი დედაჩემს ამ მოფერებით სახელებს რაა
-რას ეჭვიანობ ?
-ოო გააჯვი ერთი....-ხუთი წუთით სიჩუმე ჩამოწვა. და უკვე სიზმრების სამყაროსკენ მიმავალ პირდაპირი რეისის მატარებელში რო ვჯდებოდით ხიმშიაშვილის ტელეფონმა დაიზმუვლა..
-ნეტაი ამის რამე სერიოზული იყოს თორე არ დაადგება კაი დღე-ტელეფონზე შეხედვამდე ამოილაპარაკა რამდენიმე წამში კი ერთი ბრაააახ ხმა გავიგე და ავხარხარდი ავადმყოფი დღნაშვივით
-ვინაა შე სირო-ვუთხარი და სიცილი გავაგრძელე
-ვინ...ვინა ვინა..ვინა ვინა ვინაა....ვინაა და....ლიზიკოა -ძლივს ამოთქვა და ჩვილი ანტილოპასავით დაიწყო საწოლზე ხტუნვა
-ჩატყდა საწოლი დაეგდე ბიჯო!...რაო რას გწერს?
-მე რო მივწერე მჭირდებითქო იმაზე მომწერა რამე მოხდაოო?
-მიწერე მერე
*-შენ რატო გღვიძავს ამ დროს?
-რავიცი ვერ დავიძინე..
-რამით დაგეხმარო?
-თემა ნუ გადაგაქვს
-რამე უნდა მომხდარიყო?
-აბა ასე უბრალოდ არ დაგჭირდებოდი
-კაი დაიკიდე არაფერი ისეთი...
-დავრეკო?-დათას(ხიმშოს) გაეღიმა.თვითონვე დაურეკა ლიზიკოს და აივანზე გავიდა*
-შეყვარებულია ეს ჩემისა-ჩავილაპარაკე და მალევე გადავეშვი მორფეოსის სამყაროში.
*-რა მოხდა?
-უკვე დამავიწყდა-გაეღიმა დათას
-რა? აუუ რა დაგავიწყდა დათააა
-ახლა საერთოდ ყველაფერი დამავიწყდა
-რას გულისხმობ?
-ჩემს სახლს ეგრე რო ამბობ მეკეტება
-ოოოოო დათააა....
-აი კიდე....თან იცინი...დაისჯები იცოდე!
-შენი დასჯა რო ვიცი იმდენს მიღუტუნებ ვეღარ ვისუნთქებ ამიტო ვსო ვჩერდები
-შენ რატო არ გძინავს?
-ღუღუ რო ორსულადაა ხო იცი...ხოდა ცუდად იყო მუცელი ტკიოდა და მთელი ღამე ვეფერებოდი
-აუუ მაგ კატაზე ვეჭვიანობ უკვე
-ეგ კატა კიარა ღუღუა..და ღუღუ შეუცვლელია
-მასე ხომ?-რამდენიმე წამს ხმა რო აღარ გასცა ხიმშომ,ლიზიკომ ვეღარ მოითმინა
-დათააააა-ისევ ისე დაუძახა
-ნუ ცდილობ ჩემს მოთაფლვას
-აუუ დათაააააა
-არა....
-შაურმაზე წავიდეთ ხვალ.მე გპატიჟებ
-ოო ეგ უკვე მაცდური შმეოთავაზებაა...მარა მე დაგპატიჟებ
-ოო სულ შენ მპატიჟებ
-რა სულ.. პირველ წასვლაზე შენ დამპატიჟე.
-მაგას ნუ გამახსენებ, საწყალი 20 ლარი მქონდა და ისიც შენ მოგახარჯე
-მე რა..შენ არ დამპატიჟე?
-დაგპატიჟე კიარა ისე ქენი რო თავი დამაპატიჟებინე
-ნუ ეგ თანდაყოლილი ნიჭია...მაგას ვერ დავკარგავ.
-ანუ მივდივართ ხვალ შაურმაზე?
-ხო ხო მივდივართ..მივდივართ....
-აუ მეც თუ გოგო ვარ..საერთოდ არ ვფიქრობ ჩემს კალორიებზე
-არ გჭირდება შენ მაგაზე ფიქრი მშვენიერი ფორმები გაქ...-უცებ დუმილი ჩამოწვა.ხიმშიაშვილს ყურმილში მოესმა ვიღაცის სიმღერის ხმა და ირონიული ხმით ამოთქვა-სერენადას უმღერიან შენს მეზობელს??
-...
-ლიზი?
-მეზობელს კიარა გიგაა მოსული და ღმერთო მამაჩემმა არ გაიღვიძოს
-ვინ გიგა გოგო მაგას შ*გ ხოარააქ?
-წავედი წავედი დათა..მერე დაგირეკავ იმას უნდა მოვაკეტინო
-ლიზიკო! სად მიდიხარ? არ გამითიშო!.....ფუ ამის!