აწმყო
5 წელი გავიდა რაც იმ შემთხვევის შემდეგ საქართველოში არ ვყოფილვარ.ახლა დადგა ეს დრო.დროა წავიდე და ცხოვრებას მივხედო .არვიცი რამდენად გამომივა, მაგრამ ვეცდები ცხოვრების ნაბიჯები სწორად გავიარო.ბილეთი ვიყიდე,ბარგი ჩავალაგე, აქედან მხოლოდ მამაჩემის ძმაკაცებთან გიოსთან და დუდუსთამ მქონდა კონტაქტი. ისინი მაგებინებდნენ ყველა ამბავს.აქ თუ რამე იყო მოსაგვარებელი ყველაფერი მოვაგვარე.ამ ხუთი წლის განმავლობაში ჩემს პატარას ვგლოვობდი ისე წავიდა რომ ერთხელაც ვერ შევეხე და ვერ ვნახე.რომელიც ჩემი უვარგისი ქმრის გამო აღარ მყავს,მანაც მიღალატა. ყველაზე რთულ მომენტში დამიდგა გვერდით ,მაგრამ ბოლოს მიღალატა. დადგა დრო ჩემს წარსულს შევხვდე, ყველა ცოდვისთვის მოვთხოვო.მოვთხოვო იმისთვის რომ გამომიყენა,მომატყუა, როგორც ბოლოს მითხრა რქები მომტეხა. ახლა ჩემი დროა და ზუსტად შენთან მოვდივარ ბათა ყიფიანო.
ჩემი რეისიც ჩაფრინდა საქართველოში,მიწაზე როგორც კი დავდგი ფეხი სულმა სიმშვიდე მოიპოვა, მეც ყურებდამდე გავიღიმე ერთი ამოვისუნთქე და აეროპორტიდან გავედი..გარეთ გიო და დუდუ დამხვდა.
-ჩვენი პატარა ჩამოსულა!
-ბუძი როგორ მომენტარეთ!
-რა ბუძი მირა, რა ბუძი, ნუ გვაბერებ რა თუ ძმა ხარ.-როგორ ხარ პატარა?
-უკვე კარგად.-ცოლი კიდევ არცერთს არ გყავთ ხო?
-ღადაობ მირა?-რად გვინდა ცოლი
-შვილი დუდუ შვილი
-შენ ხომ გვყავხარ უკვე.მართალია ბოლომდე ვერ დაგიცავით მაგრამ ალბათ შენც უნდა გენახა რა სასტიკია ცხოვრება..
-ის როგორ არის?
-ვინ ის?
გაიშტერეს თავები..
-გიო !დუდუ!ბათა როგორ არის?
-ბათა დაჭერილია.-მაგრად რო გვიყვარდა და გვევასებოდა ხომ იცი?ბათა მაგარი კაცია და დღემდე ვერ ვხვდებით რა მოხდა თქვენს შორის..
-მოვა დრო და გაიგებთ.
-ის შენი სი.რი ქმარი ბოზებს ისევ ვერ ეშვება.
-ყოფილი ქმარი გიო ყოფილი.
-ვაფშე მაგას რა პონტში წაყევი?მირა არ გეკადრებოდა ეგ.
-მიყვარდა და წავყევი.
-გვეკაიფები?ბათა თუ გიყვარდა ის როგორ გიყვარდა.
-აღარ მინდა ჩემს ყოფილ ქმარზე ლაპარაკი.-ბიზნესი როგორ მიდის?
-ყველაფერი ხუთიანზეა.-ხომ იცი რომ შენს გარდა არავინ გვყავს ჩვენ.
-ვიცი დუდუ.-ვიცი და თქვენც მე მყავხართ.-ჩემი მეგობრები როგორ არიან?
-აუ რავი ტო,ნინი ახლაც გკითხულობს.-თიკა ძაან ცუდად იყო რომ წახვედი.
-ბიჭები როგორ არიან?
-ახლა კარგად იქნებიან ძმა ჩამოუვიდათ..
-კარგი დუდუ ნუ მაცინებ.
დიალოგი აღარ გაგვიგრძელებია. ბათა დაჭერილია ნეტავ რატომ?ჩემი ყოფილი ქმარი ისევ ბოზთან ცხოვრობს, ვერ მოშორდა თეკუნას ალბათ. არადა რომ გეკითხა სიგიჟემდე ვუყვარდი, თუმცა რა მისი ბრალია, რასაც მე არ ვაძლევდი სხვასთან ეძებდა.ფიქრებიდან გიოს ხმამ გამომიყვანა.
-მირა მოვედით.
მანქანიდან გადავედი, ორ სართულიან დიდ სახლში შევედი.ყველაფერი გემოვნებით იყო მოწყობილი,მეორე სართულზე ავედით.
-მირა ესაა შენი ოთახი იმედია მოგეწონება..
ოთახს მოვავლე თვალი, ნაცრისფერი შავში იყო ,დიდი საწოლით, ტელევიზორით ,აბაზანით ,გარდეროფის ოთახით და დიდი ვერანდით.ვერანდაზე პუფები, მაგიდა და სავარძლები იყო.ძალიან მომეწონა და აღვფრთოვანდი..
-ვაუ მაგარია ბიჭებო.
-გვინდა რომ აქ იცხოვრო.- არავინ შეგაწუხებს ,სტუმრად მოვალთ ხოლმე შენთან.
-მოიცადეთ ამხელა სახლში მარტო უნდა ვიცხოვრო?
-კი მარტომ უნდა იცხოვრო.- ბიზნესსაც გადმოგაბარებთ.მამაშენის სურვილი ასეთი იყო..
-მამა.მამის გახსენებაზე ცრემლები გადმომცვივდა.
-არ იტირო რაა.- ხო იცი როგორი ვაჟკაცი გაგზარდეთ,-ვერაფერმა გაგტეხა ხოდა ცრემლები არ გინდა მირა..
-ვსო ბოლოჯერ ვტირი.
-მოდი ჩაგეხუტოთ.
მათთან მივედი,ორივემ მომაქციეს თავის დიდ ტორებში და შვება ვიგრძენი, ვიგრძენი რომ მარტო არ ვიყავი და მამამ ეს ადამიანები დამიტოვა.
-დაისვენე და ხვალ შემოგივლით.-ყველაფერი არის სახლში.გოგონებს დაურეკე,ბიჭებსაც, მოვლენ..ნომრები მანდ წერია ფურცელზე, ტელეფონიც მანდ დევს საწოლთან.
-აუ ბიჭებო ჯიგრები ხართ! გულიანად გავიცინე ორივეს მოვეხვიე და ორივე ლოყები დავუკოცნე..
-კაი წავედით თუ რამე დაგვირეკე..
-ოკეი
დუდუ და გიო გავაცილე. საძინებელში ავედი ,წყალი გადავივლე ,საწოლზე როგორც კი დავწექი ბალიში კომფორტულად მოვაწყე და ეგრევე დამეძინა...
საღამოს 7 საათი იყო რომ გავიღვიძე. ლეპტოპი ჩავრთე და ბათა ყიფიანზე ინფორმაციის მოძიება დავიწყე..ეგრევე ტელეფონი ავიღე და დუდუს დავურეკე.
-დუდუ მირა ვარ.
-ხო მირა რახდბა?
-რამდენიხანია რაც ბათა დაიჭირეს?
-3 წელია.-რახდება?
-არაფერი და რისთვის ზის?
-მკვლელობაზე.
-ვინ მოკლა?
-დავით ნაკაშიძე.
-ოთოს მამა?
-კი ეგ.
-და რამდენი აქვს მისჯილი?
-7 წელი.-მაგრამ ყველაფერს აკეთებს ვახტანგი რომ გამოიყვანოს.-ის კი უარს ამბობს ყველაფერზე...
-კარგი.
-მირა რახდება?-ისევ გიყვარს?
-დუდუ მეორედ არ გაიმეორო..-მე ჩემი ანგარიში მაქვს გასასწორებელი ბათა ყიფიანთან,ამიტომ ვინტერესდები და კიდევ 4 წელი ვერ მოვითბენ რაც შეიძლება მალე უნდა გამოვიდეს იქედან...
-კარგი პატარავ.-ძველი მირა ბრუნდება და მომწონს..
წარსული
პირველ კურსზე ვიყავი ჩვენს უბანში ახალი მეზობლები რომ გადმოვიდნენ.ბათა ყიფიანის ოჯახი.ერთი კვირა არ მეცალა,ხან სად ვიყავი და ხან სად. ამ ერთი კვირის განმავლობაში კი ყველგან ბათა მესმოდა,ჩემი ბიჭებისგან,ნინისგან და თაკოსგან.
-მირა გაიგე ჩვენს უბანში ზე სიმპათიური ბიჭი რომ გადმოვიდა?
-კაი ერთი მართლა?-მერე მე რაა?
-გასაგიჟებელი ტიპია.
თქვა და ტუჩები გაილოკა, ხოდა კიც მიიღო იკოსგან თავში.
-რას აკეთებ ველურო.
-მაგ ტუჩებს მოგაწიწკნი და ნახავ რასაც ვაკეთებ..
ნინი და იკო სულ კამათობდნენ,მშვიდად ყოფნა არცერთს არ შეეძლო, არადა უერთმანეთოდაც ვერ ძლებდნენ.ვგიჟდებოდი ამ ორზე.
-გეყოთ ახლა წავიდეთ სახლში ლექციები აღარ მაქვს და ვნახოთ ერთი ვინ არის ყიფიანის ბიჭი..
-გიცნობს უკვე ჩვენიდან.
თვალი მოჭუტა იკომ ნაპასი დაარტყა და გამიღიმა.
-ღადაობ?-დაუსწრებლად გააცანით ჩემი თავი?
-ხო აბა?!-ხო უნდა იცოდეს უბანში გლავნი ვინაა.
მითხრა და გადაიხარხარა.
-კაი ნუ ატრაკებ რა პონტია, ისედაც გაიგებდაა.
ვუთხარი და მეც გულიანად გავიცინე.
-ოხ მირა ვინც არ გიცნობს.
თავი გააქნია ხელი გადამხვია მანქანაში ჩავჯექით და ასე წავედით უბანში.
ბათა
ერთი კვირაა რაც ახალ უბანში გადმოვედით საცხოვრებლად.კაი პონტია,ბევრი ახალგაზრდობაა, უკვე გავიცანი ბიჭებიც და გოგონებიც.მომწონს აქაურობა მიუხედავად იმისა რომ წინააღმდეგი ვიყავი ააქ გადმოსვლის.მთელი კვირაა ვიღაც მირას ახსენებენ,ისეთი გიჟი და გადარეული ყოფილა, ამათ თუ დავუჯერებთ ცუდი როჟა არ უნდა იყოს.ეს მირა რა პონტია არვიცი ალბათ მეტსახელია.მაგრამ ამათამ არ იციან მე რა გიჟი ვარ.იმედია გავუგებთ და დავძმაკაცდებით, ისე ჩანს სიტუაციას ის აკონტროლებს ყველას უყვარს და ყველა პატივს ცემს.არ მგონია ვინმეს პირველობა დავუთმო,მაგრამ მაინც უბნის ორად გაყოფას,კაი როჟა თუა ჯობია ერთად ვიყოთ..
ეზოში ბიჭებთან ერთად ვიყავი, სიგარეტს ვეწეოდით,ნარდს ვთამაშობდით შავი ბეემვე რომ შემოვარდა საბურავების ხრჭიალით..
-მოვიდა გიჟი.
-ვინ გიჟი აკო?
-მირა!-როგორ მომენატრა ტო ერთი კვირაა არ მინახავს..
-მირაა?
-ხო აი რომ გიყვებოდით ეგ..
მანქანისკენ ვიხედებოდი საჭიდან ვიღაც გოგო რომ გადმოფრინდა, როგორც კი დავინახე გულმა რამოდენიმეჯერ გამოტოვა დარტყმა, ისეთი ლამაზი იყო და ისე უხდებოდა ის ღიმილი ,პატარა ბავშვს გავდა. ხმაურიანად გადავყლაპე ნერწყვი. შემდეგ დავაკვირდი სხვა გაღებულ კარებებს, გვერდიდან იკო ,უკნიდან კი თაკო და ნინი გადმოვიდა.
-მეკაიფები ტო?
-რატო?
-რომელია აბა აქ მირა?ერთი იკოა და დანარჩენი გოგოენბი.
-ისაა მირა შავ თმიანი.
-ღადაობ ?ჩემს მეტი საკაიფო ვერავინ ნახე?
-რას ვღადაობ 19 წელია ესაა მირა და კიდევ ვინმე თუ არსებობს არვიცი.
-ანუ ტო მირა გოგოა და არა ბიჭი?
გელაშვილმა ერთი შემომხედა და მერე გულიანად დაიწყო ხარხარი.მე კი გაოცებული ვიყავი და გელაშვილის სიცილს მივჩერებოდი. ვეღარ გავიგე ჩამეცხო თუ მეღრიალა რომ დამცინოდა..ფიქრებიდან ხმამ გამომიყვანა გელაშვილს ბეჭებზე უტყაპუნებდა ქალბატონი მირაა.
-გელაშვილო გაიგუდე ბიჭო მოსულიერდი ცოტა..
-მირა როგორ მომენატრე ტო.
-მოდი მოდი ჩაგეხუტო რა გაცინებდა?-მითხარი თუ ძმა ხარ მეც გამაცინე..
-ჯერ გაიცანი ეს ბათაა ყიფიანი.-ჩვენი ახალი მეზობელი.
-გამარჯობა ბათა.
ხელი გაუწოდა. ბათამაც ჩამოართვა.
-გაგიმარჯოს მირა..
-დავსხდეთ.-დანარჩენები სად არიან?
-რაზბორკაზე.
-სად რა ხდება?
-ნიაკოს აწუხებდნენ და დათა გავარდა ბიჭებთან ერთად.
-მოაგვარეს?ხო არაფერში ვჭირდებით?
-კი ტო მოაგვარეს ყველაფერი კარგად არის..
-იკო რატო ხარ ჩუმად?
-ნინიმ ნერვები მომიშალა.
-ხისთავიანო შენ თვითონ მომიშალე ნერვები..
-ენა გოგო..
-ველურო.
-გეყოთ ახლა პირველივე დღეს ნუ გავაგიჟებთ ახალ მეზობელს.
-პირველივე დღეს არა მიმი.- უკვე ერთი კვირაა ვხედავ ამ სიტუაციას.-ეს თქვენთან ერთად არის პირველი დღე ,თორე ჩემთვის მეშვიდე დღეა.
-თქვენობით არ გვინდა -მიმი არა საყვარელო მირა..
-და მიმი რომ დაგიძახო პრობლემაა რამე?
ზემოდან ახედა და სიგარეტის ბოლიც გამოუშვა ფილტვებიდან..
-ჯერჯერობით პრობლემაა.-არც ასე კარგად ვიცნობთ ერთამენთს მოფერებითი სახელებით რომ მომმართო.
-საერთოდ არ გეფერები.-მირას მიმი ჯობია.
-ჩემი გადასაწყვეტია რა ჯობია ბატონო ყიფიანო.-ასე რომ მირა..
-კაროჩე წავედი ახლა მე სახლში ავდივარ,მაგრად დავიღალე,მთელი კვირაა არ მიძინია,საღამოს ამოდით ლუდი დავლიოთ..შენც გეპატიჟები ბათა.
-მირა შენი ტელეფონი რეკავს.
ტელეფონს ვუპასუხე მამაჩემი იყო.
-ხო მა.კი ეზოში ვარ.არა არ მინახავს კარგი დავურეკავ და დაგირეკავენ..
-რახდება?
-დუდუს და გიოს შეხმიანე დამირეკონო..იკო არ გინახავს არცერთი?
-არა ტო ერთი კვირაა არ მინახავს.
-სად დადიან ეგ ბებერი ლომები ნეტავ?
-ქალებში!
აკომ თქვა და ტუჩები მოპრუწა.
-კაი ტო რა პიდარასტივით იქცევი.
-აუ არ მაღადაოთ ახლა რა..
-ყიფიანო შენზე მოგვიყევი..
-რა მოგიყვეთ?არაფერი არის მოსაყოლი.-ერთი ჩვეულებრივი ბიჭი ვარ,მამაჩემი ბიზნესმენია.დედის ერთა ვარ.
-ყიფიანო მეტი არაფერი გაქვს სათქმელი დავიჯერო?
-ვახ მირა ეჭვიანი ხარ?
-არა უბრალოდ ადამიანებს არ ვენდობი ადვილად.
-ჯერ გამიცანი და მერე მენდე..
-გავიცნობთ გავიცნობთ.
კაი წავედი და რო დაგირეკავთ ამოდით.
მირა სახლში წავიდა,სანამ სადარბაზოში არ შევიდა თვალი ვერ მოვაცილე..ხელი დამკრა იკომ ბეჭზე..
-ფრთხილად ყიფიანო,არაფერი შეგეშალოს თორე დაგმარხავს..-ცუდად არის განწყობილი,იმ მამრობითი სქესის მიმართ ,რომლებსაც ისე ევასებათ როგორც ქალი და არა მეგობარი.
ყიფიანს ჩაეღიმა, ეგ უკვე ჩემი საქმეაო'' გულში გაიფიქრა ,ბიჭებს დაემშვიდობა ,მანქანაში ჩაჯდა და სადღაც წავიდა.