ლევანი გაღიზიანებული დაბრუნდა რესტორნიდან,თათა კი პირიქით. ამ ერთმა მესიჯმა ისე გაახარა, მეტი რომ არ შეიძლებოდა. ხომ ისეთი არაფერი,მაგრამ თათა ხომ ყველა წვრილმანს ეძიებოდა და ყველაფერში რაღაც პოზიტიურს ეძებდა,ამიტომ ამ წერილშიც,მარტივად დაინახა მცირედი ეჭვიანობა,რომელიც ასე აკლდა მისგან.

დაძინებას აპირებდა,ტელეფონმა რომ დაურეკა.ლევანის ნომრის დანახვაზე თვალები გაუფართოვდა

-გისმენ-ვერ იჯერებდა რომ ახლა ლევანმა დაურეკა

-ხომ არ გეძინა?-ხმაზე ეტყობოდა რომ ნასვამი იყო

-ახლა ვაპირებდი-დაუბრუნა პასუხი

-ხელს გიშლი?

-ლევან,ნასვამი ხარ?

-ვარ!

-გინდოდა რამე?-გულაჩქარებულმა ჰკითხა

-არაფერი, მიდი დაიძინე თუ ძილს აპირებდი- უთხრა და ტელეფონი გაუთიშა.

თათა ვერ მიხვდა რას ნიშნავდა ლევანის ზარი. ან დარეკვა რა იყო ან გათიშვა. ვერაფერი გაიგო, მერე ალკოჰოლს დააბრალა და დაიძინა. ფხიზელი ლევანი ამ შემთხვევაში არ დაურეკავდა საღამოს მოსაკითხად.

სამსახურში იყო ტელეფონზე ზარი რომ შემოვიდა

-გისმენთ?-უპასუხა უცხო ნომერს თათამ

-თათა ხომ?-სასიამოვნო და ნაცნობი ხმა მოესმა მეორე მხრიდან

-კი და რომელი ხართ?-გაკვირვებულმა ჰკითხა

-გაგა ვარ თათა

-აა,გაგა-გაახსენდა დედამისის დაქალის შვილი-როგორ ხარ?

-კარგად,შენ როგორ ხარ?

-რავიცი,არამიშავს

-მოკლედ,რაზე გირეკავ, იტალიაში წასვლა გადადამედო გაურკვეველი ვადით,ხოდა მინდა რომ შეგხვდე თუ წინააღმდეგი არ ხარ,რა თქმა უნდა მეგობრულად-დაამატა ბოლოს,რადგან არ უნდოდა თათას რამე სხვანაირად გაეგო- ძალიან მომეწონე და მგონი არ ღირს ჩვენი ნაცნობობა ერთ დღეში დასრულდეს. ყავაზე რომ მიგიპატიჟო დამთანხმები?

-რავიცი...-ცოტათი ყოყმანი დაიწყო

-გეფიცები არანაირი მზაკვრული აზრები-გაეცინა გაგას-არც დედაჩემის ხელი ურევია-დაუმატა ისევ სიცილით.თათასაც გაეცინა

-კარგი, როდის მეპატიჟები?

-როცა შენ გეცლება,მითხარი და იმის მიხედვით.

-ალბათ უფრო შაბათს

-მაშინ იყოს შაბათი-შაბათს შეხვედრაზე შეთანხმდნენ და და დაემშვიდობნენ ერთმანეთს.
კვირის დღეები ძალიან მალე გავიდა და შაბათიც მოვიდა. თათა და გაგა კაფეში შეხვდნენ ერთმანეთს.

მართლა მეგობრული შეხვედრა იყო. გაგამ პირდაპირ უთხრა ისე მომეწონე მაშინ რომ გნახე,შენნაირი მეგობრის დაკარგვა არ შეიძლებაო.

-იმედია შენი შეყვარებული ჩემზე არ იეჭვიანებს ხომ?-ჩაეკითხა

-არამგონია-თათამ მაინც თავი შეიკავა ჯერ გაგასთან გრძნობების გადაშლაზე და საჭიროდ არ ჩათვალა მისთვის ეთქვა რომ შეყვარებულს დაშორდა.

ცოტა ხანი ისაუბრეს.გაგამ ძალიან გაამხირაულა. მეორედ ხედავდა ცხოვრებაში ამ ბიჭს და ისეთი შეგრძნება ჰქონდა ,რომ მთელი ცხოვრებაა იცნობდნენ ერთმანეთს.
ისეთი უშუალო იყო გაგა,მასთან თავს შებოჭილად ვერ იგრძნობდი.
კიდევ შეხვედრაზე შეთანხმებით დაემშვიდობნენ ერთმანეთს.

საღამოს კატო გავიდა თათასთან.
იქ დარჩენას აპირებდა.
თეაც წასული იყო ნანასთან წყნეთში,ალბათ რამდენიმე დღე მანდ დარჩებოდა.

-ისე გადავიღალე,საერთოდ აღარ მინდა მუშაობა-წუწუნებდა კატო

-შვებულებას არ იღებ?

-ზაფხულამდე არა,ახლა რომ ავიღო ზაფხულში არ მომცემენ

-რას ვიზამთ,ასეთია ჩვენი ხვედრი-გაეცინა თათას

-სხვა რას შვები და..

-რავიცი,განსაკუთრებულს არაფერს. გაგას რომ შევხვდი გითხარი?

-გაგა?-ვერ მიხვდა უცებ კატო

-აი,დედაჩემის დაქალის შვილი, დამირეკა და შევხვდეთო

-აა,ხო გამახსენდა-დიდად არ მოეწონა გაგას ხსენება კატოს-რაო,რა მინდაო?

-მინდა რომ ვიმეგობროთო.მართლა კარგი ბიჭია

-და გჯერა ახლა მაგისი შენ,რომ მაგას მართლა მეგობრობა უნდა?-დაეჭვებით ჰკითხა

-კი კატო,მჯერა.

-რა გულუბრყვილო ხარ არ შემიძლია-ტუჩები დაპრუწა

-არ იცნობ და მაგიტომ მსჯელობ მასე. მერე შენც გაგაცნობ და მიხვდები რასაც ვამბობ-თათასაც არ ესიამოვნა კატოს უნდობლობა

-ლევანს არ მოეწონება ვიღაც ბიჭს რომ ხვდები

-გაგახსენებ, მე და ლევანი დავშორდით უკვე

-მერე რა, მე მაინც მგონია რომ შერიგდებით-მხრები აიჩეჩა

- მე არ მგონია კატო...

-მე მაინც გირჩევდი,რამე ისე არ გააკეთო,მერე მართლა რომ ვერ შერიგდეთ-გააფრთხილა კატომ

-რას გულისხმობ?-გაღიზიანდა თათა

-მაგ გაგას უცნაურად უახლოვდები, არ მინდა მაგ ბიჭმა უფრო დიდი უფსკრული გააჩინოს შენსა და ლევანს შორის-გულწრფელად უთხრა რასაც ფქრობდა

-კატო, ჩემსა და ლევანს შორის უფსკრულს სხვა ვერ გააჩენს,ჩვენ თვითონ ვერ შევინარჩუნეთ ურთიერთობა და სხვას როგორ დავაბრალოთ

-მაინც არ მესმის ბოლომდე,რატომ დაშორდით.არ გენატრება?

-გთხოვ... ჭრილობაზე მარილი არ დამაყარო..

-მაპატიე

-მენატრება,როგორ არ მენატრება? ხანდახან ისე მინდა მივიდე და უბრალოდ მოვეხვიო. თან ვნანობ რომ მე ვიყავი ინიციატორი დაშორების,თან მგონია რომ მართალი ვიყავი, მეც არეული ვარ. ლევანის გარდა სხვა არავინ მინდა ჩემს ცხოვრებაში,მაგრამ მეც დავიღალე.
ჯერ იყო და არ მამჩნევდა,სულ მეჩხუბებოდა და უმიზეზოდ ვყავდი ათვალწუნებული, მერე იყო და არ ვიცი რა გააუტრიალდა თავში და მომწონხარო და შეყვარებულები გავხდით.შეყვარებულობის პერიოდითაც ვერ დავიკვეხნი. მგონია რომ ,,პონტის’’ შეყვარებულები ვიყავით-თათამაც გულწრფელად თქვა რაც აწუხებდა

-ლევანთან ამაზე გისაუბრია?-ინტერესით ჩაეკითხა კატო

-მეტნაკლებად..

-მგონია რომ მას უნდა უთხრა ეს ყველაფერი გულწრფელად და ისე გაარკვიოთ

-რა აზრი აქვს, ერთად აღარ ვართ

-და ისევ რომ იყოთ ხელს რა გიშლით თქვენი პრინციპების მეტი?

-არ ვიცი კატო, არამგონია ლევანს ისევ მოუნდეს ჩემთან-ამის თქმისას ხმა გაუტყდა და თავი ჩახარა

-უნდა,დარწმუნებული ვარ მასაც უნდა. სულ დაბღვერილი დადის

-არ ვიცი...სულ ყველაფერი რთულად რატომ მაქვს ცხოვრებაში-ამოიოხრა თათამ და თავი ბალიშზე დადო. კატომ ცოტა ხანი გაჩუმება არჩია,მიხვდა რომ თათა თავს არ გრძნობდა კარგად.თვითონაც გვერდით მიუწვა და ჩუმად ჭერს მიაშტერდა

-ლევან, ჩემი პრინტერი რაღაც ჭედავს და ამომიბეჭდავ?- მეხსიერების ბარათით ხელში შევიდა ნატა ლევანთან

-კი,მომეცი-ჩიპი გამოართვა და თავის კომპიუტერში შეაერთა

-სულ მიჭედავს და უკვე ძალიან შემაწუხა-ტუჩები დაპრუწა ნატამ

-უთხარი ნიკას და გამოგიცვლის-უთხრა და ამობეჭდილი ფურცელი მიაწოდა

-მადლობა-ცალი ხელი ხელზე დაადო და მოუჭირა მადლობის ნიშნად და მეორეთი ფურცლები გამოართვა-ოქრო ხარ-ლევანს გაეცინა,არაფერი უპასუხია
ნატა გასვლას აპირებდა,კარებიდან რომ მოტრიალდა

-ისე,მე და შენ ყავა ერთად არასდროს დაგვილევია და ხომ არ გავსულიყავით ერთი დღე სადმე?-ღიმილით შესთავაზა. ლევანისთვის მოულოდნელი იყო,არ ელოდა მსგავს შეთავაზებას

-რავიცი ნატა, ვნახოთ-მხრები აიჩეჩა

-კი კი,აუცილებლად-თვალი ჩაუკრა და ფეხსაცმლის კაკუნით დატოვა მისი ოთახი.
ლევანმა თვალები აატრიალა

-ესღა მაკლდა-უკმაყოფილოდ ამოიოხრა და კომპიუტერს მიუბრუნდა.


თათა და გაგა კიდევ რამდენჯერმე შეხვდნენ ერთმანეთს. ტელეფონითაც კონტაქტობდნენ.ისეთი ურთიერთობა ჩამოუყალიბდათ, ბევრ ბავშვობიდან მოყოლებულ მეგობრებს შეშურდებოდათ.
ნატამ მაინც მოახერხა,იმდენი უბურღა ტვინი ლევანს, ყავის დასალევად მაინც გაიყვანა.სოციალურად აქტიურ ნატას არც ფოტოს დადება და ლევანის მონიშვნაც არ დავიწყნია.

თათამ ფოტო რომ ნახა უარესად მოეშალა ნერვები.თავისი ვარაუდი გამართლდა.

კატოს დაბადების დღე ახლოვდებოდა.
კატოს ძალიან უყვარდა თავისი დაბადების დღეების აღნიშვნა,ამიტომ არც ეს იყო გამონაკლისი და რესტორანში გადაწყვიტა გადახდა.
თათას შესთავაზა,თუ გინდა გაგასაც უთხარი,ისე მიხასიათებ მაგ ბიჭს,ერთი სული მაქვს გავიცნო და ეს კარგი შესაძლებლობა იქნებაო და თუ სურვილი ექნება წამოიყვანეო.თან გულში მზაკვრულმა იდეამაც გაურბინა. უნდოდა თავისი ძმა ეეჭვიანებინა და თათას ბიჭთან ერთად რომ დაინახავდა გაბრაზებულიყო.

თათამ ცოტა ხანი იყოყმანა,ვერ გადაეწყვიტა ეთქვა თუ არა გაგასთვის,თან იმაზეც ფიქრობდა სხვანაირად არ გაიგოს რამეო,მაგრამ მერე მიხვდა რომ სისულელეებს ფიქრობდა და გაგას შესთავაზა მასთან ერთად წასვლა,რაზეც ბიჭი სიხარულთ დასთანხმდა.
ლევანს შეუმჩნეველი არ დარჩენია თათას ვიღაც ბიჭთან ერთად მოსვლა.ორივე ისე მხიარულად მოაბიჯებდა,რომ ტვინში სისხლი მოაწვა.
თათამ კატოს მიულოცა და თან გაგაც გააცნო

-კატო,გაიცანი გაგა. გაგა ეს კატოა-მოკლედ გააცნო ერთმანეთს. კატოს გაგას დანახვისას გულმა სხვანაირი დარტყმა გააკეთა. კი იცოდა თათასგან რომ კარგი ბიჭი იყო,მაგრამ ასეთ სიმპათიურს არ ელოდა.

-სასიამოვნოა-ძლივს ამოიღო კატომ ხმა

-ჩემთვისაც-საოცარი ღიმილით უთხრა გაგამ-და გილოცავ დაბადების დღეს-უთხრა და ყვავილები გადასცა

კატო ახურებული მოშორდა მათ.ცდილობდა არ შეემჩნია,რომ საოცარი შთაბეჭდილება მოახდინა გაგამ.

ყველამ თავისი ადგილი დაიკავა მაგიდასთან. ლევანი მათგან ცოტა მოშორებით იჯდა,მაგრამ კარგად ხედავდა თათას.
ნერვები ისე ჰქონდა მოშლილი,ყველაფრის ხალისი დაკარგა

-რაღაც ცუდ ხასიათზე მეჩვენები-ეშმაკურად ჰკითხა გვერდით მჯდომმა ნიკამ-ვინმემ ხომ არ გაგაბრაზა?-სიცილით ყურთან ახლოს ჩასჩურჩულა.ლევანმა ისეთი მზერით გახედა, მაგის მერე სურვილი არ გასჩენია ნიკას ეღადავა.

თათა გრძნობდა ლევანის მზერას და სახეზე ახურებული იჯდა, არ უნდოდა მისკენ გაეხედა,მაგრამ რამდენჯერმე მზერა გაეპარა და თვალი თვალში მოუხვდა.
ცოტა რომ შეხურდა სიტუაცია,თათა ცოტა ხანი დაეხსნა გაგას და საპირფარეშოში გავიდა. ტუჩსაცხი ცოტათი გადასვლოდა და შეისწორა,თმასაც გადაუსვა ხელი. წყალი გადაივლო და გარეთ გავიდა. ის იყო დარბაზში უნდა შესულიყო,ლევანმა მხარში ხელი რომ მოჰკიდა და გასსასვლელისკენ წაიყვანა

-ლევან,რას აკეთებ?-გაოცებულმა ჰკითხა

-სალაპარაკო მაქვს-მოკლედ მოუჭრა და რესტორნის გარეთ გავიდნენ

-მოკლედ,ბიჭების დეფიციტს არ განიცდი ხომ?-ირონიულად ჰკითხა და ხელი გაუშვა

-რანაირად მელაპარაკები?

-როგორც იმსახურებ. ჯერ იყო და შენი თანამშრომელი სანდრო,ახლა კიდევ ეს უცხო ტიპი,არ გრცხვენია მაინც?

-სასირცხვილოს რას ვაკეთებ?-აღშფოთდა თათა

-ვერ ხვდები?-არც ლევანმა დააკლო-2 თვეა დავშორდით და ხალხს სალაპარაკოს აძლევ! არაა ლამაზი,გოგო სხვადასხვა ტიპებთან ერთად რომ იჩითება

-ლევან,სისულელეს მაბრალებ-ეწყინა კატოს

-რაც აქამდე არ გაგიკეთებია,მაგას ახლა ანაზღაურებ და აიშვი ხომ?-საერთოდ არ დაინდო ლევანმა,რადგან ისე ჰქონდა მოშლილი ნერვები,არ აინტერესებდა თუ როგორ ატკენდა თათას გულს

-ასეთ რაღაცას რანაირად მაბრალებ?-ცოტაც და შეურაცხყოფისგან იტირებდა,მაგრამ თავს მაქსიმალურად იკავებდა-სანდრო თანამშრომელია და მასთან არაფერი არ ხდება,გაგა კიდევ ჩემი მეგობარია და საერთოდ ვერ ვხვდები რატომ ვარ ვალდებული რამე აგიხსნა-ცოტა ხმას აუწია თათამ

-ხო,მეგობარი-ირონიულად თქვა-ჭკუას ვერასდროს ისწავლი ხომ?

-შენ საერთოდ ჩემთან რა პრეტენზიები გაქვს?შენ თვითონაც კარგად დადიხარ კაფეებში ნატასტან ერთად

-ნატა რა შუაშია

-ნატა ისევე შუაშია, როგორც სანდრო-ნიშნისმოგებით უთხრა-რომ გითხარი მოსწონხარ მეთქი არ დამიჯერე.

-მსგავსი არაფერი!

-კარგი, არ ვაპირებ შენთან კამათს-უთხრა და შიგნით შესვლას აპირებდა ლევანმა რომ გააჩერა

-მართლა არ არის რა ლამაზი სხვადასხვა ბიჭებთან სიარული-ბოლოს ოდნავ დამშვიდებულმა უთხრა- არ მინდა შენზე ცუდი თქვან

-მე ცუდს არაფერს ვაკეთებ-მკვახედ მიუგო და რესტორანში შევიდა.

ლევანმა გაბრაზებულმა ამოიღო სიგარეტი,მოუკიდა და ღრმად გადაუშვა მისი ბოლი ფილტვებში.

-ჩემს ნერვებს შეიწირავს ეს გოგო-ამოიოხრა და ფილტვებში დაგუბებული ბოლო გარეთ გამოუშვა.

ვფიქრობ,ბევრს არ გავწელავთქო,მაგრამ სხვანაირად არ გამომდის.
ბოდიში თუ ვინმეს მონოტონური ეჩვენება მოვლენები.
მადლობა დიდი, რომ კითხულობთ და ელოდებით <3