რა უცნაური ჩვენი ცხოვრება ერთ დრეს ვიღვიძებთ და ყველაფერი თავზე გვექცევა ,ყველაფრის იმედს ვკარგავთ და ტკივილთან ერთად ცხოვრებას ვიწყებთ,ზოგჯერ ვფიქრობთ სიკვდილზე რომელიც ერთადერთ გამოსავლად მიგვაჩნია ,მაგრამ არ ვნებდებით, ვაგრძელებთ ცხოვრებას ისე როგორც შეგვიძლია.შეყვარებილი არასოდეს ვყოფილვარ,ზოგადად ბიჭებზე ყოველთვის ნაკლებად ვფიქრობდით,რადგან სულ სწავლაზე ვიყავი გადართული ,რომელსაც ჩემს მიზნამდე მივყავარ.სანდრო ისე შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ვერც კი გავიაზრე.ძალიან მომწონს მის გვერდით ყოფნა,თავს მშვიდად ვგრძნობ ,ასე მგონია სანმდროს გამოჩენოთ ჩემს გულში არსებული სიცარიელი შემევსო,რათქმაუნდა მშობლებს ვერავინ შემიცვლიდა მაგრამ რაც სანდროს ასე დავუახლოვდი,ტკივილი ნელნელა მიყუჩდებოდა.სიმართლეს ვიტყვი საშინლად მეშინია მისი დაკარგვის.ამ მოკლე დროში ძალიან მნიშვნელოვანი გახდა ჩემთვის .
სანდროზე ფიქრებში ტკბილად ჩამეძინა.დილით ბებიამ გამაღვიძა სკოლაში გაგვიანდებაო.
სწრაფად მოვემზადე და სახლიდან გამოვედი.თან ჟაკეტს გზაში ვიკრავდი.
-სწრაფად თორე ვაგვიანებთ .სად ხარ ამდენს ხანს სული და მელია შენს ლოდინში.-სანდრო არც შემიჩნევია ,ხმა რომ გავიგე მხოლოდ მაშინ გავიხედე გვერდით.
-შენ აქ რა გინდა?
-ერთ საყვარელ გოგოს მოვაკითხე სკოლაში უნდა წავიყვანო.-მიღიმის თან ხელზე მიმითითებს ჩამკიდეო
-ახლა ყოველდღე ასე უნდა მომაკითხო-მეც თითქოს არ გამხარებოდეს მისი დანახვა ისე ვკითხე
-თუ დაიმსახურებ კი ,თუ არადა არა.
-დამპალო.
-მიდი დაჯექი მანქანაში თორემ ვაგვიანებთ და ლამარას გავკეთილი გვაქ პირველი .მე კი მაგრად ვევასები მაგ ქალს მარა ,შენზე იგივეს ვერ ვიტყვი.-დამცინის დამპალი ეს.
-სანდრო მართვის მოწმობა გაქ?
-ჯერ დაბადებულიც არ იყავი მე რომ ავიღე. გამეცინა მის ნათქვამზე.
-ის ნახატები შენი დახატული იყო? შენს ოთახში
-კი
-ძალიან მაგრად ხატავ,ნეტა მეც შემეძლოს.მშურს შენი.
-შე შურიანო ბავშვო
ასე ერთმანეთის დაცივნაში სკოლამდეც მივედით.სანმდრომ ხელი ჩამკიდა და მოეშვიო მიტთხრა.
-სოფის თავი არ მაქ
-რაიყო ესე ძაან შეგაშინა?
-ნუ დამცინი რა,არ მეშინია უბრალოდ აუტანელია და ერთდ რო დაგვინახავს ვიცი არ მოისვენებს დაბრამეს გააკეთებს რო წაგვაჩხუბოს. შენ მითხარი სოფის მეათე კლასიდან ვკოცნი და თუ ერთად არ ხართ ან მაშინ რატომ კოცნიდით ერთმანეთს?
-რა ცნობისმოყვარე ხარ,სოფის ვუყვარვარ და მე როგორც ცუდი ბიჭი მის სიყვარულს საჩემოდ ვიყენებდი მაგრამ გეფიცები აღარ გავეკარები. -იტყვით ალბათ სულელი ხარო მაგრამ მჯეროდა მისი,მის თვალებში ტყუილს ვერ ვხედავდი.კლასში შევედით ჩემს ადგილზე ვაპირებდი დაჯდომას სანდრომ გამითრია და თავის გვერდით მომათავსა.
-დღეიდან აქ იჯდები იცოდე უარი არ მიიღება.
-როგორც მახსოვს შენ გამაგდე თორემ თავიდანვე აქ ვიჯექი
-გთხოვთ აპატიოთ თქვენს მონამორჩილ სანდრო სანიკიძეს- ამ მომენტში ისეთი საყვარელი იყო კლასში რომ არ ვყოფილიყავით აუცილებლად ვაკოცებდი.თქვენ წარმოიდგინეთ და სოფის არაფერი უთქვამს ,ერთხელ შემომხედა და მალევე ამარიდა თვალი,გულის სიღრმეში ვგრძნობდი ასე მარტივად არ შეეგუებოდა ჩვენს ურთიერთობას მაგრამ ეგ ნაკლებად მაღევებდა.სანდროს დათმობას არავისთვის ვაპირებდი,რადგან ვგძნობდი რომ ჰაერივით მჭირდებოდა.ლამარას გაკვეთილი დაიწყო ,მთლი გაკვეთილია სანდრო რაღაცას ხატავს და ხელი აქ მოფარებული როარ დავინახო.
-იცოდე ეხლა რაღაცას განახებ და ჯერ კარგად დაფიქრდი გინდა თუ არა ნახვა ,მერე რაც მოხდება მე არ დამაბრალო.-სიცილით მითხრა,რა უნდა იყოს ისეთი მერე რამე ცუდი რომ მოყვეს მის ნახვას,ინტერესი მკლავდა
-კარგი მანახე .-სანდრომ რვეუილი ნელა გამომიწოდა დავხედე და ჩემმა სიცილმა მთელი კლასი მოიცვა.და იყო იცით? სანდროს ლამარა დაეხატა ,ლამარა კიარა სექს მუშაკს უფრო გავდა მარა სახე ლამარასი ჰქონდა.ვეღარ ვჩუმდებოდი ,ყველა გაკვირვებული მიყურებდა,სანდრომ რვეულის დამალვა მოასწრო.ლამარამ გაკვეთილიდან გამომაგდო ,არ გამიპროტესტებია რადგან ვიმსახურებდი ისეთ ხმაზე ვიცინოდი.საპირფარეშოში შევვარდი სასწრაფოთ სახეზე წყალი შევისხი და ცოტა დავწყნარდი.ესემესი მომივიდა სანდრო მწედა დედაჩემის კაბინეტში გელოდებიო.ვინიცის ლამარამ დირექტორთან გაიყვანა და მეც მიხმობდნენ,კანკალით დავაკაკუნე კარზე და სანრომ გამომძახა,
-გეთაყვა შემოდი.
-გული გამისკდა მეგონა ლამარამ მოგიყვანა და მეც დამიბარა.
-ჰო იცი ლამარას მაგრად ვევასები ,აი შენ კი იმდენი გლანძღა ვეღარ მოვითმინე ,საკადრისი პასუხი გავეცი და გამოვედი.
-აქ რატომ მომიყვანე ?ან დედაშენი სადაა?
-გაკვეთილზეა და 10 წუთში აქ გაჩნდება
-გავიდეთ რა არ მინდა დაგვინხოს.
-ადრე თუ გვიან მაინც ჰო გაიგებს?
-ჰო მაგრამ ამ მომენტში არმინდა ასე გვნახოს.
-კარგი ,როგორც იტყვით ქალბატონო
-წავიდეთ ეხლა
-არ გაინძრე სახეზე ობობობა გაქ
-რაა მიშველე სანდროზე გთხოვ მეშინია -ვკიოდი,დაიხარა ვითომ ობობა უნდა მოეშორებინა და მაკოცა.რას მიკეთბს ეს ბიჭი მალე ჭკუიდან გადავალ,ნაზად მიკოცნიდა ხან ზედა ხანაც ქვედა ტუჩს,მეც შეძლებისდაგვარად ავყევი კოცნაში ,ჩემს მოქმედებაზე გაეღიმა და უფრო მომთხოვნი გახდა.ბამბის ნაყინივით ფაფუკკი ტუჩები აქ.რო გამახსენდა სად ვიყავით უცბად მოვშორდი.გაბუტულმა შემომხდა
-ცუდი გოგო ხარ
-შენ ცუდი გოგოს ბიჭი
-რაო რა თქვი?
-რამე ვთქვი? გავიოცე
-კარგი ქალბატონო იყოს ისე როგორც შენ იტყვი.მარამ იცოდე შურს ვიძიებ.
დანარჩენი გაკვეთილები მშვიდად ჩატარდა ,ხანდახან სანდრო ყურადღებას მიფანტავდა მაგრამ ,ჩემს თვალების ბრიალს რომ მიიღებდა ჩერდებოდა.სახლამდეც სანდრომ მიმიყვანა ვეღადავებოდი უკვე პირადი მძღოლი მყავს 17 წლის ასაკშითქო.ქართულის გაკვეთილზეც არაფერი მომხდარა განსაკუთრებული ,ლანას ჩემს მეზობელთან საქმე ჰქონდა ამიტომ იქიდან ერთად წამოვედით.სახლში შემოვიპატიჟე როგორც აღმოჩნდა ჩვენი ნათესავი ყოფილა ლანა ,ძალლიან გამიხარდა,ბებია და პაპა მის მშობლებს კარგად იცნობდნენ.ბლინები მივირთვით ცოტა ხანს ვიჭორავეთ ,მერე გავაცილე და მე სამეცადინოთ დავჯექი, 11 ხდებოდა ბოლო ამოცანა რო ამოვხსენი და მკვდარივით მივესვენე საწოლზე.ცოტახანს ფბ ზე შევედი ახალი მეგობრობის თხოვნა მაქ სანდრო სანიკიძისგან.დავადასტურე თუ არა ესემესმაც არ დააყოვნა
-თქვენი გაცნობა შეიძლება ლამაზო?
-არა ,უცნობებს არ ვეცნობი
-სამწუხაროა ,შენ არიცი როგორი ბიჭი გაუშვი ამწამს ხელიდან.და სიცილის სმაილები
-დაბალი ,ღიპიანი, მელოტი -მივწერე თაან მეცინება
-ეგრე არა?-ფოტო გამომიგზავნა ,დებილივით მივშტერებივარ.ტანს ზემოთ შიშველია ,ღმერთო რა სრულყოფილი სხეული აქ.ხელებზე ჰომ უამრავი ტატუ აქ მაგრამ მკერდზე აქ ერთადერთი ,წარწერაა უცხო ხელწერით,გამოყვანილი წელი და კუბიკები საშინლად უხდება მის სხეულს.
-ჰეე აქ ხარ? ვიცი ჩემმა სხეულმა გამოგაშტრა .-გაკრეჭილი სმაილები
-როგორ გივარს შენი თავი,უბრალოდ ინტერნეტმა გაჭედა სულ ესაა.ჰო და დიდი ვერაფერი სხეული გაქ.- ენა გამმოყოფილი სმაილი გავუგზანე
-ამოგაცლი გოგო მაგ ენას ,ანდა უკეთესი ვარიანტი ვიცი მოგაჭამ
-მერე მოიწამლები და მოკვდები
-მართალი ხარ .ალბათ ენის ქვეშ შხამი გაქ.
-სანრო მკერდზე რა გაწერია? და ხელებზე ეგ ტატუები რას ნიშნავს
-ეგ ტატუ 14 წლისამ გავიკეთე მკერდზე ,,ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი’’ ეს წერია ეგვიპტურ ენაზე ,სიმართლე გითხრა აზრზე არ ვარ რამ მომაფიქრა მაგის დაწერება,შემდეგ ხელებს მივადექი.ყველა ტატუ ჩემი ფანტაზიის ნაყოფიაა ,ასე ვტქვათ ჩემს შინაგან სამყაროს გამოხატავს-გავოცდი ,გამოდის რომ ყველა ტატუ თვითონ დაიხატა საკუთარ სხეულზე
-აუ მეც მინდა ტატუ ,სულ მინდოდა მაგრამ მამა უფლებას არ მაძლევდა,ჯერ პატარა ხარ და ეხლა გინდა მაგრამ მერე მოგბეზრდება და ინანებ ნეტა არ გამეკეთებინაო
-თუ გინდა დროებით ტატუს გაგიკეთებ,დაახლოების 1 წელში გაქრება.-სიარულისგან ვცქმუტავდი
-რაა ? მართლა გამიკეთებ?
-კი,ოღონდ ადგილს მე ამოვირჩევ გაყობს?
-მაშ ნახატს მე ვირჩევ
-შევთანხმდით
-და როდის გამიკეთებ?
-როცა დაიმსახურებ- დამპალი განა მიტხრა როცა გენდომებაო
-დამპალო
-კომპლიმენტად მივიღებ
-აუ სანდრო დავიძინებ რა
-მიდი გემრიელო-ამ სახელს რო მეძახის ყოველთვის ვწითლდები
-ძილინებისა სანდრო
-ტკბილიძილი,ჩემ თავს გისურვებ სიზმრებში.
ბედნიერებაა წვრილმანებშია,მისი ერთი თბილი სიტყვა რო გაბედნიერებს რა ქვია ამ გრძნობას?-სიყვარული პასუხი გამცა ჩემმა შინაგანა ხმამ.ჩემ თავს არ ვუტყდები მაგრამ ახლა ჰომ მაინც ვიცი რომ მიყვარს , ის ადამიანი შემიყვარდა ვიზეც ვერც კი წარმოვიდგენდი,ახლა კი არ მინდა ჩემი თავი სანდროს გარეშე წარმოვიდგინო.ფიქრებში გართულს ესემესი მომივიდა მობილურზე ,ღიმილა მწერდა.
-ხვალ ტატუს გიკეთებ ,მოიფიქრე რისი დახატება ან დაწერა გინდა.-ეს როგორ არ შემიყვარდებოდა?
სასწრაფოთ გუგლში შევედი ,ტატუების ფოტობი დავათვალიერე მაგრამ არაფერი მომეწონა,ეჰ რა ვქნა მეც არაფერი მქონია მოფიქრებული წინასწარ.მოწყენილმა გავთიშე ტელეონი და დავიძინე.
გაკვეთილების დასრულების შემდეგ სანდრომ თავისთან წამოყვანა რადგან მათემატიკა მქონდა და გაკვეთილის მერე ტატუს გამიკეთებს.დედამის გამოუცხადა დღეს მეც დავესწრები გაკვეთილსო გადამეორება არ მაწყენდაო,რაზეც ქეთევანი ღიმილით დაეთანხმა.სანდრო ჩემზე ძლიერი აღმოჩნდა მათემატიკაში და გაკვირვებული დავრჩი.
-მარტო შენ კიარ ხარ მაგარი .-ენა გამომიყო პატარა ბავშვივით
-სანდრო რა დღეში ხარ?
- ბოდიშით ქალბატონო დედიკო .-ამაზე სამივეს გაგვეცინა
-ვიკა შეგიძლია ცოტახანს დარჩე და ინგლისურში ი პროექტი დამასრულებინო? მივხვდი რაც ჩაიფიქრა და მეც ავყევი
-კი სანდრო დაგეხმარები რა პრობლემაა
-რა პროექტზე საუბრობთ ბავშვები? გვკითხა ქეთევანმა
-ლამარამ დაგვაწყვილა და რაღაცა თემები მოგვცა, მე როგორც უბედოს გიგა შემხვდა წყვილში ჰოდა ორი ერთნაირი რას ვიზავდით,ვიკასკოლაში ცოტას დამეხმარა კარგი იქნება თუ ბოლომდე დამასრულებინებდა.-საიდან მოიფიქრა ამდენი ასე უცებ
-კარგით შეგიძლიათ აქ გააგრძელოთ .-გვითხრა ქეთევანმა
-კომპიუტერზე გაქ სამუშაო დედა და შენსას ვინდოუსი აქ გადასსაყენებელი ძალიან ჭედავს,ჯობს ჩემ კომპზე ვიმუშაოთ,-ახლა მე მომიბრუნდა ვიკა უხერხულად ხოარ იგრძნობ თავს ჩემს ოთახში რომ ვიმუშაოთ?.-ეს კითხვა რაღა საჭირო იყო ოჰ სანდრო ენას ამოგგლეჯ
-ჩემთვის არანაირ პრობლემას არ წარმოადგენს. -როგორც შემეძლო ომახიანად ვთქვი.
-კარგით ბავშვებო მიდით მაშინ მე საკონტროლოები მაქ გასასწორებელი და საქმეს მივხედავ.
საშინლად მრცხვენია რომ მოვიტყუეთ მაგრამ სანდრომ ტატუ უნდა გამიკეთოსთქო იმას სულ ვერ ვიტყოდი,იმედია დაგვიჯერა ქეთევანმა.
საოცარი სურნელი ტრიალებს სანდროს ოთახში, ბიჭების უმეტესობას არეული ოთახები აქვთ მაგრამ სანდრო ყველას არ გავს ამიტომ ოთახიც მოვლილი აქ.
-მოიფიქრე რას იკეთებ?
-ნწუუ
-კარგი ,მიდი საწოლზე დაწექი და მაისური გაიხადე.-მშვიდად მეუბნება
-რა ? მაისური რატომ უნდა გავიხადო?
-იმიყომ რომ ხოარ დაგავიწყდა ადგილს სადაც ტატუს გიკეთებ მე ვირჩევ, თუ არ მოგწონს ეგ აზრი შეგიძლია უარი თქვა-უარის თქმას ნამდვილად არ ვაპირებდი ამიტომ სანდროს მითითება შევასრულე.საშინლად მრცხვენოდა, რადგან მხოლოდ ბიუსჰალტერის ამარა ვიდექი მის წინ, თავი დავხარე და დასჯილი ბავშვივით დავდექი.
-კარგი რა ვიკა,ნუ გრცხვენია ჩემი.-მომიახლოვდა და სახეზე ნაზად მომეფერა. მიდი დაწექი აპარატტს მოვიტან და მოვალ.ვერ გამეგო მეშინოდა თუ უფრო მრცხვენოდა.სანდრო მომიახლოვდა მაგიდა საწოლთან მოწია და სპირტით მარცხენა მხარეს მკერდის ქვემოთა ნაწილი დამიმუშავა.მის შეხებაზე დამბურძგლა ,სანდროს ეს არ გამორჩენია და ჩაეღიმა
-ხოარ გეშინია?
-სულ ცოტა-აპარატს ახალი ნემსი მოარგო და აამუშავა
-საშიში არაფერია დამიჯერე,მოდუნდი და ,,მომენდე’’
პატარ -პატარა ჩხვლეტებს ვგრძნობდი , სანდრო ისე ფრთხილად მოქმედებდა ზოგჯერ დავცინოდი.უფრო მტკკივნეული მეგონა მაგრან ან მეტად მტკივნეული არ არის ანდაც სანდროს ხელით გაკეთებული არ იყო მტკივნეული.
-მოვრჩით,ძალიან გატკინე?
-არა სანდრო საოცარი ხელები გაქ
-იმედი მაქ მოგეწონება,წამოდი სარკესთან მივიდეთ
თვალებზე ხელი ამაფარა და ისე მიმიყვანა სარკესთან,
-სამ თვლაზე გაახილე თვალები, 1,2 ,3
ღმერთო ჩემო რა სილამააზეა ,ამომხდა გაკკვირვებულს.სიგანეზე მკერდის დაბლა ორი ისარი ეხატა ,რომელიც ერთიანდებოდა და ბოლოში დახატულ პატარა გულში იყო გაყრილი.
-სანდრო დიდი მადლობა ძალიან მომწონს აი საშინლად მაგარია
-მიხარია თუ მოგწონს,აბა ახლა რა დავიმსახურე-სიტყვა არ დავასრულებინე ხელები ძლიერად მოვვიე კისერზე და მთელი გრძნობით ვაკოცე.მან წელხე მომხვია ხელი და უფრო ძლიერად ავეკარი მის სხეულს.იმდენ ხანს ვკოცნიდით ერთმანეთს სანამ ტუჩების დაბუჟება არ ვიგრძენი,ტუჩზე ძლიერად ვუკბინე და მოვშორდი
-საოცრად გემრიელი ხარ. ჩემი გემრიელი.
სანდრომ რაღაც მაზი წამისვა ტატუზე და ზემოდან ბინტი დამადო და გვერდებიდან დაამაგრა.მაისური თავისი ხელით ჩამაცვა და ყელშიც ვნებიანად მაკოცა.
-ერთ დღეს შემომეჭმევი-მითხრა ვნებამორეულმა
-წასვლის დროა სანდრო.
სახლამდე მანქანით მიმიყვანა გადმოსვლის წინ კიდევ ერთხელ ვაკოცე ბედნიერი შევედი სახლში.


ესეც მეხუთე თავი იმედია მოგეწონებათ მეგობრებო <3