დილას ჩვეულებრივად გამეღვიძა ავდექი და ვინაიდან კალეს წუხელ მივწერე დილის 1 ზე გამოვალ მაქსიმუმ თქო სწრაფადვე მოვწესრიგდი და ტანსაცმელიც ჩავიცვი.ქვევით ჩავედი ვიცოდი უკვე ყველას დამთავრებული ექნებოდა სადილი. ეს დიდად არც მანაღვლებდა ძირითადად როცა დარიასთან ავდიოდი თვითონვე ვაკეთებდით მე და კალე რაიმეს და მთელი ოჯახი ჩვენ ნახელავს ჭამდა.დარიას და ნიკას დედაჩემის და მამაჩემისგან განსხვავებით ერთი კარგი თვისება ჰქონდა თუ კი ჩემი და კალეს ნახელავი არ მოეწონებოდათ არ ჭამდნენ და პირდაპირ ამბობდნენ მოვიწამლეთ მემგონიო,მერე რასაჭმელიც არ გამოგვივიდოდა ხელახლა და კიდევ ხელახლა ვაკეთებდით მანამ სანამ ისეთი გემრიელი არ გამოვიდოდა რომ ყველას მოსწონბოდა.ვიცოდი მაია ახლა სამზარეულოში იქნებოდა და ჭურჭელს რეცხდა სავარაუდოდ. ეგრევე შევაჭერი სამზარეულოში და როგორცკი იქვე დადებულ წითელ ვაშლს მოვკარი თალი ხელში ავათამაშე,ჩვევები ხომ იცით არა.მაგიდაზე შემოვხტი და ჭურჭლის რეცხვაში გართულ მაიას მივმართე.
-მაი დარიასთან ავალ ხო?
-არ შეჭამ?
-ხომიცი იქ მაინც მე და კალეს მოგვიწევს ახალი შედევრის კეთება.
-ეგეც მართალაი,მისმინე ხვალ მე მამაშენი და სტასია ორიკვირით მივდიავრთ მარტვილში და შენმა ძმებმა უნდა მოგხედონ.
-იქით მივხედავ რა,სად მიდიხართ კონკრეტულად?
-კურზუში.
-აუუუ მინდაააააააააააააა
-ნუ ყვირი,უი ყვირილზე გამახსენდა გუშინ სალის ხსნებაზე რომ გაშპი და დალეწე ლამის მთელი სახლი რაიყო?
-არ მინდა რა მაგაზე საუბარი.
-არა მითხარი!
მაიას ერთი ცუდი ჩვევა ჰქონდა სტასიასგან განსხვავებით ამის დედაც შევ**თ არ მოგშორდებოდა არაფრის დიდებით სანამ არ გაიგებდა რაც აინტერესებდა.ხო და მეც წყნარად ვუთხარი.
-დეე ხომიცი რომ არ მიყვარს სალის ხსენება,იცი მაინც როგორ მენატრება ?აი სიგიჟემდე მენატრება,ძნელია იმ ადამიანის დავიწყება, რომელიც შენთან ერთად გაიზარდა,რომელთან ერთადაც ღამის 3 საათზე სახლიდან იპარებოდი მერე კი სახურავზე მჯდარნი ან მღეროდით,ან ჭორაობდით.დილით მზისამოსვლას ერთად უყურებდით,ყველაფერს იზიარებდით.იმ ადამიანის დავიწება შეუძლებელია, რომელთანაც უამრავი მოგონება გაქვს.საშინლად ვგრძნობ თავს .იცი რა მტკივნეულია ფანჯრიდან გახედვა და მისი ფარდებჩამოფარებული ბნელი ოთახის დანახვა?სულ იმას ამბობდა სიბნელე იმქვეყნადაც მეყოფა მიწას რომ მიმაბარებენო,არასდროს არასდროს არ აფარებდა ფარდებს,გამოცვლისასაც კი სულ რომ შიშველს გაევლო და ვინმეს დაენახა მაინც არ შერცხვებოდა იმედენად უყავრდა სინათლე ახლა კი ისიც არ ვიცი მკვდარია თუ ცოცხალი.
ვიგრძენი როგორ მოსწყდა ჩემსთვალს ობოლი ცრემლი,მერე კიდევ გავიხსენეთ სალი .გავიხსენეთ მე და მაიამ როგორ ვცინოდით ერთად, როგორ გვიყავრდა ეს ყვეალფერი.მაგრამ ბოლოს მაინც ყველაფერი გააფუჭა დედამ.
-სოფის ეწყინა ბექას რბოლაზე რომ არ მოდიხარ,ისიც ეწყინა რომ თქვი ამ ოჯახზე მნიშვნელოვანი საქმეებიც მაქვსო!
-ნუ მსაყვედრობ ,რომ ვამბო ესეიგი ასეა მაია!არ შემიძლაი თავი ისე მოვაჩვენო თითქოს მიხარია დამაინეზე გათხოვება.ეს არარის ფილმი ან სპექტაკლი სადაც სხვისი ცხოვრებით უნდა ვიცხოვრო,სადღაც ერთ საათიანი ან ჰა ჰა 3 იანი ფილმი რომ გადაიღონ.ეს ჩემი ცხოვრებააა და რაც ვმალე ისიც მეყოფა.ხომ ამ ცხოვრება ამ სკოლამ ბერვი რამ მასწავლა და ერთრთი ისარის რომ მხოლოდ ოცნებისა და არარეალურ ცხოვრებასი შემიძლაი ვიყო ის ვინც მინდა და მხოლოდ იქ შემიძლაი ყველაფრის დამალვა,მოდი აღარ გავაგრძელოთ.
ვაშლი ჩავკბიჩე და სამზარეულოდან გასასვლელად წავედი გზაში მაიას სიტყვები რომ დამეწია
-სადან იცოდ 15 ში რომ გადაიატნეს ,არ თქვა ბექასგანო მას მაშინ მისწერეს როდესაც წასასვლელად ემზადებოდა.
-არც ვაპირებდი მეთქვა ბექასგან თქო.არ დაგავიწყდეს მე ნაამას ვიცნობ დე. უი უნდა წახვიდე რბოლაზე?
-სავარაუოდოდ არ მეცლება 15-ში
-კიდევ აკრგი
ჩუმად ჩავიდუდღუნე და სახლიდან გამოვედი,სანამ დარიასთან ავიდოდი კალეს დავუეკე ,რომ რაცარ ჰონდა მე ამეტანა
-კაენ(ასე ადრე ვეძახდი, რატო აზრზე არ ვარ)
-როგორ ხარ?
-თუ იმას არ ჩავთლით რომ მაიამ ტვინი პირდაპირი მნისვნელობიტ მომ****ა კარგად!შენ?
-მეც კარგად .რა მოხდა?
-რომ ამოვალ მოგიყვები.მისმინე ,სტაფილო გაქვთ?
-დაიცა ვნახავ
რამდენიმე წამაინი ბრახაბრუხის და აქეთ-იქით ბოდიალის მერე ძლივს გამცა პასუხი.
-კი ორიცალი.
-არ დაგვჭირდება მაგდენი ერთიც გვეყოფა.კარტოფილი ხოა?
-კი კაცო ლიზას ხელში ეგ სუალრი.
-და ოსპი?
-ამ არ ვიცი დაიცა დარიას ვკითხავ.დარიიიი ლელამ ოსპი გვაქვსო?ამ არაო ლელ.
-კაი ამოვიტან,რამე გინდა შენ?
-აუ კი XL ი წამომიღე მე.
-კარგი.
მარკეტში შევედი ოსპი და 2XL ვიყიდე.ანდრეა და ლიზასთვის კი დიდი ჩერო,და ბევრი ბევრი შოკოლადები.ეს ორი მე მგავდნენ.ანდრეა თხილს ვერ ჭამდა და ამიტომ ცალკე ვუყიდე შავი შოკოლადები.კორპუსში შევედო და ლიპტიც გამოვიძახე.სწრაფად ავედი მერვეზე და ყოველგავრი დაკაკუნების გარეშე შევაღე კარი,ეს არასდროს მჭირდებოდა.პარკებიანი ხელიები ზევით ავწიე კარი ფეხთ მივხურე და როგორც ყოველთვის ყველამ გაიგო ჩემი მოსვლა ფრაზით.
-მოვედი ნათლიააა.
ანდრეა სირბილით გამოიცა ჩემსკენ,მეც სწრაფად ჩავიმუხლე და პატარა ციცაქნა არსებას ხელები შემოვხვიე.
-მომენტრე ლელა.
-მეც მომენატრე კუდრაჭა.
ცხვირზე თითი ჩამოვკარი დადავეჭყანე,მერე ლოყებიც გემრიელად ჩავუკოცნე,ვაიმეეე ვგიჟდები ამ ოჯახზე.
-რა მომიტანე?
-მმმ დავფიქრდე-საჩვენებელი თითი ტუჩთან მივიტანე და ისეთი სახე მივიღე თითქოს მართლა ვფიქრობდი.-მგონი შავი შოკოლადი აბა ნახე?
მისთვის განკუთვნილი ცელოფანი გავუწოდე და მერე მისაღებში შევაჭერ,ერთი პარკისასწრაფოდ კალეს შევაჩეჩე მეორე ლიზას და თან მივაყოლე.
-პატარა ქალბატონო მეც მაჭმევ იცოდე.
მრე ნათლიასკენ გავექანე და კალთაში ჩავუხტი ის ვირი კიდევ დამცინოდა.
-ნუ დამცინი მუტრუკო,თორემ მარტო შენ გააკეთებ მაგ ინგრედიენტებით საჭმელს და ერთი ვნახოთ რა გამოგივა.ნათლი მომენატრე
-მეც .
ნუ ცოტახანი ახლა ლიზას და ნათლიას ვეხუტე,მერე ნიკამდეც მიმიშვეს.ნიკას კალეზე არასდროს უთქვამს ჩემი გერიაო ისე უყავრდა როგორც ანდრეა და ლიზი უყვარს,მაგრამ დარიამ გადაწყვიტა სიმართლე სცოდნოდა კალეს,მან კი მამად მიიღო და მაინც ყოელ ჯერზე როცა ვინმე კითხავდა რაერქვა მამამისს პასუხობდა ნიკაო.მერე მე და კალე სამზარეულოსი დავტყდით და "ჩორბას"გაკეთება დავიწეთ ნუ დავიწყეთ რა დავიწყე. ამ დებილმა არ იცოდა პროსტა მეხმარებოდა.
-კარტოფილი გარეცხე და გათალე რა მე მანამდე სტაფილოს მივხედავ.
-კაგი.
-დაგეხმაროთ?
-მოდი ლიზ გასწავლით.
ხანდახან ჩვენ პარას მესამე კაციც ემატებოდა.როგორც ჩვენ ორმ ვისწვლეთ კეთებაში და გადაყრაში საჭმლის ნორმალუად და საუკეთესოდ მომზადება ისე ვასწალიდით ლიზისაც.პირვლად სამზარეულოში მე და კალე მარტო რომ დავრჩით მაშინ 7 წლისანი ვიყავით.დარია ცუდად იყო ,ნიკა საზვარგარეთ.ასე რომ რამე ხომ უნდა ვაჭამოთ ლიზას თქო და დავდექით და კვერცხი შევწვით სამისთვის.ღმერთო ისიც კი რასაშინელი გემოსი იყ რა დამავიწყებს,მაგრამ ლიზამ არ გავწყენინა და ჭამა,მას მერე სამზარეულოში ტრიალი წესად იქცა,როცა კი აქ ამოვიდოდი მუდამ პარკები მეჭირა ხელში.მერე სამზარეულოში გემრიელ კერძსა ან სუალც საზიზღრობას გავაკეთებდით და ვჭამდით.გემრიელი გამოვიდა მართლაც .სიცილით ჩავამთავრეთ სამზარეულოსი ფუსფუსი.
-ვსოოო?
-არა.არა არა ფუ მე ამის დამაწყდააა.
-რააა?
-ლიმონი
-უნდა გვექნა?
-არა თეფშში უნდა უქნა ,მაგრამ გაქვთ?
-კი კაცო ხომიცი დარია გვიმარაგებს,მაგამ იცოდე ჭკუით.
-კარგიიი.ლიზაააა მოდი
ოთახში ლიზა შემოვიდა.
-ხო?
-მისმინე ახლა ჩვენ დავასხავთ ამას და გაიტანე ხომ?ოღონდ ისინი გააფრთხილე სანამ არ მოვალთ არ დაიწყონ ხო?
-კარგი.
კალეს თეფში ეჭირა მე ვასხვადი,ლიზას გაჰქონდა,ბოლო თეფშიც რომ გაიტანა კარადიდან ორი პატარა ფინჯანი გამოვიღეთ და ოთხიცალი ლიმონი.
-დარია დაგვკლავს რაამაბვიაო?
-ამის აგრეშე საზიზღრობაა.
შუაზე გავჭერით და ორი ერთზე დავალაგეთ ორი მეორეზე.მოკლედ რომ ვთქვათ მოეწონათ.დიდხანს ვილაპარაკეთ და ვიცინეთ მერე მე და კალეს მაციარში ჩადებული XL ები გაგავახსენდა ამოვიღეთ და აკოსთან წავედით.იქაც ძალიან ბევრი ვიცინეთ ,უბრალოდ მაგრად გავერთეთ.მერე მე დამაწებინეს იმის მოყოლა რაც გუშინ მოხდა,აი ვაფშე ყველა ვიყავით სალოს გარდა.ბევრი იცინეს ჩემი და კალეს დადგმულსპექტაკლზე, არაა ისე ეგ მართლა მაგარი იყო.
-უი ხო ხვალ მაია მიდის და საღამოს ფეხბურთის საყურებლად ამოდით ჩემთან.
-მოიცა დედა მიდის და მე და თემომ არ ვიცოდით?
-რავ წუხელ ისე გაქრით... იყავით სახლში საერთოდ?
-არა.
-აბა საიდან გეცოდინება.
-მოკელდ ხვალ 9 ზე ჩემთან ნუ მანამდე რამეს ვუყუროთ
-აუ მე ვერ მოვალ
აკოს უარმა გამაკვირვა,თავი უკან გადავაგდე და ავხედე
-რატო?
-ლექცაი მაქ ცხრაზე.
-ამოწყდნენ ერთ დღეს რა.
არა ნიკა მაინცვერაა ხოიცით.
-ნუ იწყევლები ქალივით რა
-თოდუა ქალი ვარ.
-გეტყობა რო?
-აკო მოვკლავ.
კიდევ კარგახანს ვიჯექი ასე აკოს ფეხებშორის მოქცეული,მუცელზე მისხელებშემოხვეული და ნიკას ვეკამათებოდი მერე ყველა დავიშალთ.



მეორე დღე .საღამოს 9 საათი.


სახლში მარტო მე და ტყუპები ვიყავით,ფილმებისთვის და ფეხბურთისთვის ყველაფერი მოვიმარაგეთ და უაზროდ ვიჯეით ბავშვების მოსვლამდე.მხოლოდ კალე და ნიკა მოვიდოდნენ ვინაიდან და რადაგნაც გოგოებმა ფეხბურთი არ გვინდავოოო,ხო და თუარც რა კიარ შევეხვეწები რაცუნდათ ის ქნან.კარზე ზარი დარეკეს და კისრისტეხვით გავიეცი.
-ეეეე ნუ ჩამომიღეთ ცხოველებო კარი.
კარი გამოვაღე და ორივე შემოვუშვი.თოდუა სანამ ფილმსაარჩევდა მოვკვდით ბოლოს რაღაც გაახსენდა და თქვა.
-უი აკოც მოვა ათზე გადამიატნეს ლექციაო.
სწორედ ამ დროს დააკაკუნეს და აკაკიც შემოგვიერთდა,ამასოასი ბატონმა ნიკამ ფილმიც აარჩია და საყურებლად დავჯექით.როგორცკი წარწერა გამოჩნდა ბატიბუტი გადამცდა და ხველება ამიტყდა.
-შანსი არაააააააააა!თოდუა სხვა ფილმი ჩართე ამას ოთხ კი არა და ხუთ ბიჭთან ერთად მე არ ვყუყურებ შანსი არ გაქვთ.
-ო თუ არც გადი მაშინ.
-ლუუუუ?
-ოოო უყურე რა კალე და აკოსთან ერთად მასე ეიფორიას გაქვს ნაყურები.
-ეგ იგივე არაა.ეს სუფთა პორნოა ის კიდე ესეთი გარყვნილი არააა.
-დაჯექი რა თუ ძმა ხარ.
ხელზე მწვდა კალედა ძალით დამსვა თავის გერდით.სერიოზულად?ამათთან ერთად უნდავუყურო ვუყურო გრეის 50 ელფერს?აუუუუ რა რა დავაშავე ან რა შევცოდესაც ვერ ვიტყვი ისედაც ვიცი ეგ.ნუ მოკლედ მაინც დავჯექი და ვუყურებდი ფილმს.უკვე შუამდე ვიყავით მისულები აკო რომ წავიდა,10წუთში კარზე ისევ დააკაკუნეს
-შემოდი ღიაა!
მეც არხეინად გავძახე და ფილმისყურებაში გართულმა პოპკორნის ჭამაგანვაგრძე.
-თვალები დახუჭე ახლა ლელა.
-ე გადი რა თქვენც დახუჭეთ მაშინ.
-ბიჭები ვართ ჩვენ.
-გაჩუმდი ლუ რა ამაზე ვარესებაც მაქვს ნაყურები დიდი ამბავი.
-მაგალითად ეიფორიას.
ეს უკვე ნიკა იყო. არა რას გადაეკიდნენ ამ ეიფორიას. მემგონი ვერ არიან.
-რას გადაეკიდეთ ამ ეიფორიას რა? არაა ეგეთი გარყვნილიც. აი მაგალითად "ლურჯი ყველაზე თბილი ფეროა"
-შეხედე ფილმებსაც რომ რეზბიანკებზე უყყრებს რა.
-გეყოს რა თოდუა არ ავრ ეს ლესბოსელი.
-აბა არავის რატომ არ აძ...
-ბიჭოო შენ ხიარ გიჟუილებს რეებს ეუბნები ბავშვს.
ლუმ თვალები დაუბრიალა და ნიკამაც დანებების ნიშნად ხელები ასწია.
-ვერ ხარ რა რაშენი საქმეა, აი გავთხოვდები და მერე აღარ გექნება სალაპარაკო.
ფეხისხმა უფრო გაძლიერდა და მეც დიდად არ მიმიქცევია ყურადღება ვინ იყო,ვიფიქრე აკოს დარჩა რამე და იმის წასაღებად მობრუნდა თქო.მერე რომ მოვწვი აკო არ იქნებოდა ,მისკენ მივტრიალდი და დიახ დამაინე შემრჩა ხელში
-აქ რა გინდა?
-ვიფიქრე სავახშმოდ წავალთ თქო მაგრამ ფილმს უყურებთ თურმე.
-ლუკა გამორთე.
ძმას ჩუმად დავუცაცხანე და მაანც გამორთო,მე კი შუქი ავანთე.
-ხო ისა ფეხბურთის ყურება გვინდოდა მაგრამ მანამდე კარგახანი იყ და ფიმს ვუყუროთო ამ დებილამ კიდე ესაარჩია.
ლამისიყო სირცხვილისგან დავმწვარიყავი ღმერთო ასეთ დღეში არასდროს ვყფილვარ ვაიმე რადაგიშავე.
1 კვირის მერე

.დღეები ისე მალე გავიდა რომ კოცერტზეწასვლის დღე წამში მოახლოვდა ,იმ დღის მერე დამაინე აღარცმინახავს,მე ვარიდებდი თავს.AnnenMayKantereit სდამატებითი სუპრიზიც აღმოაჩნდა დაესსუპრზი SXTN აღმოჩდა რომელიც არანაკლებ მიყვარს.ვცეკვავდი და მუსიკას ვყვებოდი, მერე ანი ატყდა შენ და აკოს ვიდეო უნდა გადაგიღოთო...er will sex-ს მღეროდნენ AnnenMayKantereit & SXTN. ჩვენც დროდადრო ავყვებოდით და უაზროდ ვცეკვავდით. მერე jujum(SXTN - ს წევრი) და ჰენინგმა(AnnenMayKantereit - ის წევრი) მა vermissen ის სიმღერა დაიწყეს და კალესთან ერთად მეც სიამოვნებით ვყვებოდი. ღმერთო როგორ მიყავრს ეს სიმღერა.
-Weißt du noch, als wir am Meer war'n?
Baby, wie lang ist es schon her, als
Du meintest, du wirst immer bei mir bleiben? Und das Meersalz
Hat so geglitzert auf der braunen Haut, noch mehr als.
ბევრი სიმღერის და ცეკვის შემდეგ დავიღალე და ყელიც საშინლად გამომიშრა. კალესთან მივედი და ხმამაღალი მუსიკის გამო რასაც ქვია ყურთან ვუყვირე.
-რამე დასალევი მინდა წამოგიღო?
-ერთი ლუდი წამომიღე.
-კარგი აკაკი შენ?
-არააა არ მინდა.
-ტყუპები სადარიან?
-სად იქნებიან?
-ფუ რა გარყვნილი ძმები მყავს რა მერე კიდე ქალებზე იტყვიან ბო*** არიანო.
-აუუუუუ წამომიღებ მეც?
-კაი ნიკუ გიგოებო თქვენ?
-არააა.
ხალხის მასაში ძლივს გავიკვლიე გზა და პატარა ბარში შევედი. ბართან მივედი.
-სამი ბოთლი ლუდი თუ შეიძლება?
-ახლავე, თქვენც კონცერტზე ხართ?
-კი ამ ამბავს არ გამოვაკლდებოდი.
-უეჭველი ფანი ხართ და არა პონტის გამო მოსული.
-2011წლიდან
გავუცინე ფული დავუტოვე და გასასვლელისკენ წამოვედი რომ უეცრად დამაინე დავიანხე. იმ დღის გამო კიდევ მრცხვენოდა. რანირი ვიჯექი და ვუყურებდი ღერთოოო. არ ვიცოდი სად წავსულიყავი. არც ის ვიცი ასე რატომ მრცხვენოდა ადამიანის რომელსაც ვერცკი ვიტანდი. ვიფიქრე ვერ შემმამჩნია თქო, მაგრამ ნაადრევი აღმოჩნდა.
-ლელა აქ რა გინდა?
-არსებობს ეგეთი გერმანულიჯგუფი AnnenMayKantereit და SXTN აქედან ორვეს დიდი ფანი ვარ ხოდა კონცერტია ასერომ მეჩქარება სანამ schilagschatten ის სიმღერა დაუწყიათ.
-დამელოდე რა მეც მოვდიავრ.
-დაიცა რააა?
გაკვირვებულმა შევხედე.
-მაგათ ვუსმენ და აქაც მაგიტო ვარ.
-ჯანდაბა არცკი მეგონა შენნაირი ვირი, საქონელი, ცხოველი, არაადამიანი AnnenMayKantereit ს თუ მოუსმენდა ან მათი არსებობის შესახებ ეცოდინებოდა.
-ნუ მლანძღავ, შენი საქმრი ვარ ბოლოს და ბოლოს.
-აეეეეე რატო მახსენებ ძლივს დავივიწყე.
-ხო ვატყობ სხვა რამე არ დაგვიწყებია ისე აწითლებული დგახარ.
-ფუუუ ვერ გიტან იცი?
-კი ვიცი.
-არ შეგიყავრებ და ასეთი ცოლი რად გინდა?
-მინდა!
-მაინც არ შეგიყავრებ.
-მაგასაც ვნახავთ.
თავისთვის ჩაიდუდღუნა მაგრამ მაინც გავიგე, აღარ დავლოდებივარ ბიჭებს ლუდი მივუტანე და მეც მოვსვი რამდენიმე ყლუპი. კონცერტის ბოლოს ამდენი წლის ოცნება ავიხდინე და ჰენინგთან ფოტოც გადვაიღე, ისე ავტოგრაფიც კი ავაგდე. არაა ლაივშ უფრო საყავრელია.არ ჯობია ამას მივყვებოდე ცოლად 28წლის მშვენიერი ახლაგაზრდა ახლა 7-6წელი არაფერი არაა შევეწყობით. თან დამიანეზე ლამაზია, "არააააა არაა დამაინე უფრო სიმპატიურია" ჩამძახა მეორე მემ"რეებს ბოდიალობ კარგი რა სად დეგენრატი დამიანე და სად ჰენინგი?" "იცი ვის გავს დამიანე? კრისს ვუდს" "ოეეეეე სად დამაინეს ამაზრზენი სახე და სად კრის ვუდი ხოარ გაჟუილებს"
ჩემივე თავთან კამათში გართულმა ვერც შევნიშნე როგორ მომიახლოვდა დამიანე.
"აეეე გეყოს რა თავის მოტყუება გავს"
" არ გავს ვაიმეეეე, კაი რა რეებს ბოდიალობ მორჩი ახლა"
-რაზე ჩაფიქრდი?
-ააააააა. ვაიმე დებილი ხოარ ხარ გამისკდა გული.
-ბოდიში.
-ა... არაფაერია დაიკიდე.
ხელი ფრთხილად მივიდე გულზე, ჩემ ყვირილზე კალე მომვარდა, ისე ცოტა არიყოს და მწყინდა აკაკი რომ აღარ მაქცევდა ყურადღებას, დამაინეს გავეცალე თუარა და აკოს მივუახლოვდი ჩასახუტებლად გამოიწია, მაგრმა არ მოვიკარე.
-გაგებუტე შაქარაშვილო.
-რატო?
-აღარ გიყავრვარ შენ!
-ვინმემ უშველეთ ამ ბავშვ დაეწყო ისევ. ანიმ მუდარით სავსე ხმით ამოიტირა და თავი ხელებში ჩარგო.
-რა ვუშველო დაბადებიდნა დებილია?
ნიკას ოღონდ ჩემი გასალანძღი მიზეზი მიეცი და მილიონს მოგცემს თუ გინდა.
-გაანებეთ რა თავი. წამო ცალკე ვილაპარაკოთ არ გვაცდიან ესენი არაფერს.
მოფარებულ ადგილზე გავედით და მეც ისევ ვითომ გაბუტული, არა ცოტა მართლა მწყინდა. ვიდექი და ვუსმენდი მის მონოლოგს.
-რა გეწყინა ჰა? ეო რა გაწყენინე აბა მითხარი და მოვაგავროთ რა. ხოიცი არ მიყავრს რომ მებუტები. ეეე ლელეააა... ოეეეე ყანა გამეცი ხმა ქალო.
-არ გელაოარაკები.
ზურგით დავუდექი და გავიბუსხე. ვიგრძენი როგირ შემომხვაი ხელები მკლავებზე.
-კარგი რა.
-არ შეგირიგდები.
მომშირდა და წამში ვიგრძენი როგორ გამომეცალა ფეხქვეშ მიწა. აი ასე აღმოვჩდი აკოს მხარზე.
-აეეე დამსვი აკაკი. აკოოო დამსვი თქოოო.
ნელ ნელა ბავშვებისკენ მიდოდა მე კიდე ასე მხარზე მოგდებული ვეწუწუნებოდი რომ დავესვი.
-აკაკიიიი დამსვი.... დამსვი აკო რა გეხვეწები.
-არაააა.
-დამსვი და აღარ გგაბრზებ

-მაინც არ დაგსვავ.
ხვეწნით რომ ვერაფერს გავხდი ხელების რტყმა დავუწყეეე.
-აე რას უკეთებ ჩემ დას?
-არ მირიგდება აბა!
-მიდი ბიძაშვილო აწამე!
-ნიკა აქედან თუ ჩმოვბობღდი განახებ როგორ უნდა წამება მომშრდი!
-ვერ ჩამოხვალ.
პატარა ბავშვვივით დამეჯღანა და მეც უფრო ავფართხალდი.
-აკაკი გამიშვი უნდ ამოვკლა ის ნაგლი.
-არაა შანსი არ გაქ!
-კაი ხო შეგირიგდები დამსვი რა დამსვი.
აკომაც სხარტად დამსვა რამდენიმე წამი თავბრუ მესხმოდა და ვერ გავინძერი ნიკამ კი დრო იხელთა და გაიქცა. მეც უკან გავეკიდე და როგორცკი დავეწიე შევახტი. უფს! წაიქცა და ზემოდან დავეცი.
-აააა მეტკინააა.
-აი ესარის წამება.
-მოდიაქ.
ხელები მონხვაი და ზემოდან გადამაწვა.
-აეე ცხიველოოო.
-აბა როგორია?
-კარგი.
ხელი ვკარი და ისვე ძრს აღმოჩნდა. მე კი სხარტად წამოვხტი და ზურგი ვაქციე, გზად კი შუა თითი ავუწიე.
-ფეხებს ვერ მომჭამ აწი ბატონო ნიკა.
-მაგასაც ვნახავთ. მთელი ცხოვრება წინარი.
-დეკემბერში ვთხივდები და მერე წყდება ჩემი ცხივრება.
-აუ ხო ისე ვეღარ ივლი კლუბებში.
-ისე კარგად ვივლი დამიანეს შევეკითხები აბა ბიჭოს სად წავიდე. კიდევაც მოვწევ კიდევაც დავლევ, წამლებსაც არ დავლევ, არც შვილებს გავუჩენ და უფრი მეტი ეფექტურობისთვის ქალებშიც წავალ
-არა ძმაო ხომ ვამბობ რეზბიანკაა თქო და არ სჯერა.
-აუ კაი რა ნიკა. თემო დავიღალე და წმაიყავნე.
ზურგზე შევახტი ძმას და მხრებზე მოვხვიე ხელები.
-აეე დამძიმებულხარ.
-ჭამის მეტს არაფერს აკეთებს.
-ტყუპისცალო თდუა დაემსგავსე ხომ შენ ძმას?
-იქით დამემსგავსა რა.
-ფუ ვერ გიტან.
- მე ხო რას ამბობ ვგიჟდები შენზე.

კიტეჯში მივაღწიეთ როგორღაც და ოთახებში გადანაწილება დავიწყეთ.
-მე აკოსთან მინდა.
აკაკუს პატარა ბავშვივით მივეტმასნე.
-მე ჩემ ძმასთან.
ანიც ნიკას აეკრა ტყუპებმა ერთმანეთს გდახედეს და მერე ხელები გადახვიეს.
-ჩვენც ერთად.

-კაი მე მაშინ კა...
უეცრად მიხვდ რასაც ამბობდა და აპილპილდააა.
-ამასთან არ დავწვები შანსია არაა!
-რატო ცუდი ბიჭი ვარ?
-არ მინდა მე შენთან!
-ვინ გკითხა რო.
-რასქვია ვინ მკითხა დივანზე დაწვები შენ არ ამინტერესებს.
-არ დავწვები და შენც ძლიან კარგად და კულტურულად დაიძინებ ჩემთან.
ხელში ააპორწიალა და ოთახშიშეათრია მე კიდე დრო ვიხელთე და რომ არ გამოქცეოდა კარი გადავუკეტე. მერე ბავშვებთან დავბრუნდი და ჩუმად გადავულაპარაკე.
-ესენი როდის დაშეყვარულდებიან ნეტავ?
-არ ვიცი არა და რა ძააან უყავრთ ერთურთი.
-უმაგრესად, თან უხდებიან.
-მართალი ხარ რა ლუ.
ძმას ვაკოცე და დასაძინებლად წავედი, ხვალ ისევ თბილისში ვბრუნდებოდი ვინაიდან ზეგ უნივერსიტეტი მეწყებოდაა.