მეგობრები პირველ როგში მინდა ძალიან დიდი მადლობა მოგიხადოთ ძალიან გამიხარდა თქვენი აქტიურობა ასე გააგრძელეთ
<3 <3

ბავშვები შორს არ წასულან მალევე დავეწიეთ.ბევრი არ გვიფიქრია სად წავსულიყავით გადავწყვიტეთ რომ სხვადასხვა ადგილას წავსულიყავით და ბოლოს დღე პიკნიკით უფრო გაგველამაზებინა.თან რაჭის პატარა ნაწილს ვათვალიერებდით და თან პიკნიკისთვის ადგილს ვეძებდით.სიმართლე გითხრათ დიდი დრო არ დაგვჭირვებია შესაფერისი ადგილის საპოვნელად რადგან მოგეხსენებათ რაჭის სილამაზის შესახებ,მაგრამ ამისდამიუხედავად ბევრი ვიარეთ კიდევ ვეძებდით ვარიანტებს ბოლოს მაინც ამაზე შევჯერდით.აქ ყველაფერი ისეთი ლამაზი იყო ამას უბრალოდ სიტყვებით ვერ გადმოგცემთ.ამ მომენტში უზომოდ ბედნიერი ვიყავი,ჩემს მეგობრებს ვუყურებ თან ფოტოებს ვუღებდა თან გარემოს ვათვალიერებ.მიხარია რომ ასეთი ძვირფასი მეგობრები მყავს,მიხარია რომ ყალბები არ არიან ჩემი ძველი ვითომ მეგობრების მსგავსად რადგან ვერ ვიტან სიყალბეს ამ დროს ხომ არაფერს აქვს ფასი და სიყალბე უბრალოდ გშთანთქავს და გაიძულებს შენც ყალბი გახდე და არც არაფერია ადამიანებს შორის ყოფნისას განცდილ მარტოობახე უარესი.
ბავშვებს ვუყურებდი და მეცინებოდა დაჭერობანას თამაშობენ
-არა რა არანორმალურები არიან გავიფიქრე ჩემთვის და მე ვიზე ნაკლები არანორმალურივარ მეც მათ შევუერთდი.
ძალიან ბევრი ვირბინეთ და ძალიან დავიღალეთ თან სიცილით ვსკდებოდით და თან დავრბოდით ბოლოს უკვე ძალიან რომ დავიღალე გავჩერდი
-კარგით გვეყოს თორემ პიკნიკის თავი კიარა მგონი საწოლებამდეც ვერ მივაღწევთ დაღლილობისგან და უჰაერობისგან ღრმად ვსუნთქავდი და სიტყვებს შუაში ძლივს ვაკვეტებდი
-აუ ხო რა თორემ რაღაცეებიც ხომ უნდა მოვამზადოთ და მერე დაგვეზარება თქვა სალომ და ძირს გაწვა ცოტახანში ყველამ მას მივბაძეთ.ცოტა რომ დავისვენეთ და სული მოვითქვით სახლისკე დავიძარით.
-აუ დავიღალე ჩემი სად შემიძლია ამდენი აწუწუნდა ნოდო
-კარგი რა ქალივით წუწუნებ შეჩე*ა
-ბოდიში მოიხადე ბატონო დემეტრე ქალი სულაც არარის სუსტი ინდივიდი და სიძლიერეს და სისუსტეს რაც შეეხება ეს ადამიანზეა დამოკიდებული ის სქესს არ სცნობს უპასუხოდ არ დამოტოვებია დემეტრე
-შეწინააღმდეგება არც სცადო....აზრიც არ აქვს უთხრა სალომ დემეტრემ დანებების ნიშნად ორივე ხელი ზევით ასწია.
სახლში მისულევი ყველა ჩვენ-ჩვენს ოთახებში გადავნაწილდით,მოვწესრიგდით და შემდეგ მხადება დავიწყეთ ამდროს კი ნატამ გამოგვიცხადა რომ არაფრის მომზადება არ ვიციო
-კარგი მაშინ მოსაღებში დაგველოდე,აქ ფეხებში მოგვედები და ხელს შეგვიშლი თუ რამეში დაგვჭირდები დაგიძახებთ.
ნატამ სამზარეულო დატოვა ჩვენ კი გადავინაწილეთ ყველაფერი ვინ რას გააკეთებდა და მზადება დავიწყეთ,რომ მოვრჩით საჭმელი,სასუსნავები,სასმელი და ყველაფერი რაც საჭირო იყო კალათებში ჩავაწყვეყ და მოსამზადებლად წავედით ასე 6საათისთვის ყველა მზად ვიყავით
-თუ ყველა მზადაა მაშინ წავიდეთ ვიღას ველოდოთ! თქვა კესომ ჩენთა აიღო და სახლი პირველმა დატოვა ჩვენც მას გავყევით.ფოტოაპარატი თან მქონდა ასე რომ მშვიდად მივაბიჯებდი
-როდემდე უნდა ვიყოთ ასე?ვერ გავიგე ანდრია ასე უცბად ჩემს გვერდით როგორ აღმოჩნდა
-ასე როგორ?
-ცალ-ცალკე შორი ნაცნობებივით
-ჩვეულებრივად ვართ ანდრო რაღაცეებს ნუ იგონებ უბრალოდ შენ ნატას ძიძახარ და ის სუ შენს გვერდითაა არ გაძლევს სხვაგან გახედვის შესაძლებლობას სულ ესაა და ეს
-რადა მეჩვენება თუ ეჭვიანობ?
-ოცნებას კაცი არ მოუკლავსი ანდრია თან ვიზე უნდა ვიეჭვიანო ნატაზე?ჰმმ მააქვს მაგის მიზეზი?და თან ჩვენ ერთადაც არვართ.ვიცოდი რომ ამით გავაღიზიანებდი და ვისარგებლე მომენტით.
-არვართ მაგრამ ვიქნებით ცოტა გაბრაზება დაეტყო მაგრამ მაინც მტკიცედ თქვა
-რა თავდაჯერებულიხარ ანდრო ვნახოთ რა იქნება მომავალში დრო გვიჩვენებს.თვალი ჩავუკარი გავუღიმე და წინ წავედი გოგოებთან ანას რაღაც უნდა მოეყოლა და მე მელოდებოდნენ
-მეც აქვარ რახდება აბა?
-კარგით გოგოებო ოღონ წივილ-კივილის გარრშე შეძლებთ?
-ამოღერღე რა
-ზურა ჩემოვიდა
-რაა??
-ხომ არ ღადაობ?
-არ არსებობს
-მერე?
- მერე დამირაკა არვიცი საიდან გაიგო ჩემი ნომერი დამირეკა და დალაპარაკება მთხოვა ვნახოთ მეთქო
-რას აპირებ ან?
-ალბათ ვნახავ და გავიგებ რაუნდა
-დარწმუნებულიხარ?
-არა მაგრამ სხვა გზა არმაქვს მომძებნის და მნახავს მაიც ალბათ ასე რომ სჯობს ჩემით ვნახო
-კარგი ან ჩვენ შენთანვართ რომ ნახავ მერე ჩვენთან ამოდი დავლიოთ და განვიტვირთოთ. ამის შემდეგ ბიჭებს შევუერთდით და ერთად გავაგრძელეთ გზა.
მოკლედ მოგიყვებით ანას და ზურას შესახბ. ანამ ზურა რომ გაიცნო 17წლის იყო ზურა 22 დაახლოებით 2 წელი თუ უფრო მეტი არა ერთად იყვნენ .ამ ორზე მთელი სასტავი ვაფანატებდით ყველას მოგვწონდა და ყველა ვენდობოდით მაგრამ ერთ დღეს ანა განადგურებული მოგვადგა და განგვიცხადა რომ ზურას ვეღარ უკავშირდებოდა როგორც მოგბიანებით გავიგეთ ეს იმიტომ მოხდა რომ ზურა საზღვარგარეთ წასულა გაურკვეველი დროით და ახლა ის ჩამოვიდა და ისევ გამოჩნდა.
-აი ჩვენც მოვედით წამოიძახა ლიკამ.
ჩანთები ძირს დავალაგეთ. მე ერთხელ კიდევ მოვავლე თვალი გარემოს და ამოლაგება დავიწყეთ ბიჭები კი ტოტების მოსატანად გავუშვით რადგან საღამოთი გვიანობამდე ვაპირებდით დარჩენას და რომ არ შეგვციებოდა პატარა კოცონის დანთება გადავწყვიტეთ.