ის ღამე(თავი12)
მალევე მოსაღამოვდა და ბიჭებამც კოცონი დაანთეს ცოტა წავიხემსეთ საჭმელი იმაზე გემრიელი გამოგვსვლია ვიდრე ვფიქრობდით. ჭამის შემდეგ სასმელი და სასუსნავებია ავიღეთ და კოცონს შემოვუჯექით გარშემო. დემეტრეს გიტარა ქონდა წამოღებული ცოტა ვიმღერეთ, აღმოჩნდა რომ დემეტრე მშვენიერი მომრერალი დადგებოდა მართლა იდეალური ხმა ქონდა და სიმღერა კარგად გამოსდიოდა ყველა გასუსულები ვუსმენდით შიგადაშიგ ჩვენც ავყვებოდით ხოლმე მაგრამ ძირითადად მას ვამღერებდით .ანდრო ჩემგან ცოტა მოშორებით იჯდა იღიმოდა ზუსტად ისე როგორც მე მომწონდა მაგრამ ამ იდეალს მის ყელზე ჩამოკიდებული ნატა თუ დაარღვევდა რათქმაუნდა. იმდენი ვამღერეთ დემეტრე რომ ბოლოს აღარ შემიძლია მე თამაშდან გავდივარო თქვა და სასმელი აიღო, გიტარა კი ანდროს გადაულოცა საბოლოოდ ჩვენც სიმღერით გული რომ ვიჯერეთ გადავწყვიტეთ სიმართლე თუ მოქმედება გვეთამაშა -მიდი ბოთლი გააძრეთ და დავიწყოთ -მაშ ასე სიმართლე თუ მოქმედემა ლიკა? პირველმა ნოდო დაატიალა და კითხვა დასვა -სიმართლე -კარგი მაშინ...რას იტყვი ჩემზე? -რა უნდა ვთქვა ნოდოდ სულ რამოდენიმედღეა რაც გაგიცანი ცოტა ქარაფშტა ტიპიხარ მაგრამ მხიარული და მეგობრულიხარ თან სიმპატიურიც. ბოლოს არ მოველოდით ნოდო გაოცებული და ამ სიტყვებით ნასიამოვნები ამაყად გვიყურებდა და დებილივით უღიმოდა ლიკას. მან კი დიდხანს არ გვალოდინა და ბოთლი დაატრიალა -სიმართლე თუ მოქმედება ნატა? -სიმართლე -კარგი ნატა რამდენი ყოფილიგყავს? -2 ან 3 ზუსტად არმახსოვს -გასაგებია. ნატამაც დაატრიალა ბოთლი და ანდრო არმოუუვიდა -აბა ანდრო სიმართლე თუ მოქმედბა? -მოქმედება.ანდრიამ იცოდა რომ სიმართლე რომ აერჩია რაღაც უსიამოვნება მოხდებოდა ნატა უაზრო შეკითხვას დაუსვავდა რაც კარგად ნამდვილად ვერ დამთავრდებოდა მაგრამ არც მოქმედება იყო კარგი გამოსავალი -მაკოცე ანდრო როგორი ამაზრზენი მოსასმენია თქვენ ვერ წარმოიდგენთ დასანახი ხომ საერთოდ ანდრომ მე შემომხედა,ამ მომენტში ვიცი რომ ჩემზე ფიქრობდა რა მოხდებოდა ამის შემდეგ რა რეაქცია მექნებოდა ამაზე მე ჩვენ სულ ცოტახნით გავცვალეთ მზერა შემდეგ კი მე უბრალოდ გავიხედე. რაღაც ნაწილს არ სუნდა ანდროს დანახვა რაღაც ნაწილს კი მისი ესმოდა იმის ყურება არ შემეძლო თუ როგორ კოცნიდა ჩემი საყვარელი მამაკაცი სხვას,ავდექი და სასმლის მოსატანად წავედი უკან დაბრუნებუკს კი სალი სცემდა ანდროს მიერ დასმულ შეკითხვას პასუხს სემდეგ კი სტანდარტულად მანაც დატრიალა ბოთლი და ჩემზე შეჩერდა -რად სიმარტლე თუ მოქმედება? -მოქმედება -მაშინ წამო ფოტო გადამიღე ცოტა მოშორებით ლამაზი მინდორი შევნიშნე და ძალიან მომეწონა.... მივხვდი რომ მარტო ფოტოში არიყო საქმე და არც მე მაწყენდა ცოტახანი ამ ადგილისგან მოწყვეტა ხოდა წამოვდექი ფეხზე ჩემი ფოტოაპარატი ავიღე, ნივთებიც, თბილი ჰუდიც და წავედით. -რახდება სალ? -აუ რად არვიცი მგონი შეყვარებულივარ -დემე? -ხო არვიცი მონი მიყვარს ძალიან სასიამოვნო ადამიანია მიზიდავს ჩემს სიახლოვეს რომ ტრიალებს მსიამოვნებს ძალიან მომწონს მის ყურადღების ცენტრში ყოფნა თავგზას მირევს გონებას მიფანტავს ღმერთოოოო მაგიჟებს ეს ბიჭი მგონი -სალ მშვიდად ნუთუ ვერხვდები მასაც რომ ასე აგიჟბ? -მართლა? -ღმერთო რა სულელიხარრ ამას შენსგარდა მგონი ყველა ვამჩნევთ მის ასეთ ბავშვურობაზე გამეცინა სახე სულ აწითლებოდა და პამიდორს დამსგავსებოდა ამაზე უფრო მეცინებოდა.ეს ორი მართლაც მოუხდებოდა ერთმანეთს შესანისნავი წყვილი იქნებოდნენ. -კარგი ეხლა დარელაქსდი ქალბატონო მოდი ერთი-ორ ფოტოს გადაგიღებ და წავიდეთ ცოტახანი სალი ღრმად სუნთქავდა დასამშვიდებლად შემდეგ კი დავიწყეთ ფოტოების გადაღება ვკარნახობდი რა როგორ უნდა გაეკეთებინა როგორ უნდა დამდგარიყო რაღაცეებს ვუსწორებდი საბოლოოდ საყვარელი ფოტოები გადვუღე -ეგაა ძალიან ლამაზადხარ მართლა ლამაზი მინდორია ,სალი შენ წადი მე ცოტახანს კიდევ დავრჩები ფოტოებს გადავიღებ და მალე მოვა -კარგი ოღონდ ჩიცვი ეგ არ შექცივდეს -კარგი მიდი შენ სალი გავისტუმრე და ისევ მინდორს მოვავლე თვალი უფრო შორს წავედი რამოდენიმე ფოტო გადავიღე გზად შემდეგ კი ძალიან ლამაზ ყვავილს წავაწყდი და მისი თვალიერებით გავერთე ფოტოებიც გადავუღე უჩვეულოდ ლამაზი ყვავილი იყო. გული რომ ვიჯერე ყვავილის ცქერით ამჯერად გარემოს და სივრცეს გავისწორე თვალი ვგრძნობდო ცივი ნიავი სახეზე როგორ მეთმაშებოდა და თმებს როგორ მირხევდა ყოველთვის მომწონდა ეს შეგრძნება თბილ სხეულზე ცივი ჰაერის ალერსი და შემდეგ სიგრილისგან გამოწვეული ჟრუანტელი. ჰაერი ღრმად ჩავისუნთქე და მივხვდი რომ ჰაერი იმ სურნელით იყო გაჯერბული რომელიც ასე ძალიან მომწონდა და რომელსაც ჩემთვის საყვარელი ადამიანი ატარებდა თვალები გავახილე და ჩემს წინ მშვიდად მდგარი ანრო დავინახე -შეგცივდება რადა -ახლა ვაპირებდი წამოსვლას -ჩიცვი და ცოტახნით დავრჩთ მარტო მე და შენ -ბავშვები? -იციან რომ მოსაფსმელად ვარ გასული მის პასუხზე გამეცინა და თბილი ჰუდი ჩავიცვი შემდეგ კი ისევ ანდროს მივუბრუნდი რომელიც თავის შავ სფეროებს არ მაცილებდა -რაა? -არაფერი უბრალოდ ისეთი ლამაზიხარ... -გეყოს ანდრო იცი რომ მეც არვარ შენს მიმართ გულგრილი და ამით მანიპულირებ დამპალი ადამიანიხარ ანდრო ეშმაკურად იცინოდა და ჩვენს შორის მანძილს ნელ-ნელა ამცირებდა მე გული გამალებით მიცემდა მეგონა რომ ცოტახანიც და გული წამოვიდოდა მისი ასეთ სიახლოვით ის კი მაინც არ წყვეტდა მანძლის შემცირება ბოლს კი დადგა სანატრელი წამიც და ის მხეცივით დამეტაკა ტუჩებზე მთელი ვნებით მკოცნიდა მე ვიგრძენი რომ მუხლებში ძალა აღარ მქონდა და ანროს ძლიერი მკლავები რომ არა ჩემს წელზე ალბათ ძირს აღმოვჩნდებოდი. შეწინააღმდეგებას არავითარი აზრი არქონდა და მეც მთელი ვნებით ვუპასუხე ანდრო უფრო მომთხოვნი გახდა ხელები ლოყებზე მომკიდა და ამ კოცში მთელი სიყვარული,ვნება და სურვილი ჩადო ბოლოს როცა მოვშორდით ერთმანეთს თვალებში ჩამაცქერდა მეც მის შავ უკიდეგანო თვალებს გავუსწორე მზერა და საკუთარ თვს მივეცი უფლება მათში ჩაძირულიყვნენ. ცოტახანი ასე ვიდექით ბოლოს ისევ ანდრო მოვიდა გონს გამიღიმა მოწყვეტით მაკოცა და მითხრა -კარგი პატარა წავიდეთ თორემ ეგონებთ რომ გავიპარეთ -იდიოტო ხელი ვკარი მან კი ხელი ჩამავლო დამქაჩა და მიმიხუტა -ანუ ერთადვართ? -ანუ ეგრე გამოდის მგონი ხოო? -ხოო? -მგონი კი ეგრეა გამეცინა და ამჯერად მე ვაკოცე ანდრომ ერთი ყვავილი მოწყვიტა და თმებში ყურთან ახლოს გამიკეთა -არ მიყვარს როცა ბუნებას თვის პატარა ნაწილს ართმევენ და მცენარეებს სიცოცხლეს უსპობენ -ეს სამყაროს დასასრული არ არის რადა -კარგი კარგი უცბად ნატა გამახსენდა და ხასიათი ცოტა მოვიღუშე -ანდრო.. ნატა? -მაგაზე ნუ ღელავ ველაპარაკე და ყველაფერი ავუხსენი მართლია დიდად არ გაეხარდა მაგრამ არც ისეთია როგორიც ერთი შეხედვით ჩანს საკმაოდ ჭკვიანია და თბილია რაც შეეხება იმ კოცნას თვითონვე ამიხსნა რომ გამოსამშვიდობებელი კოცნაიყო. -მართლა? დაეჭვებით ვკითხე და გავუღიმე გენდობინ იცოდე საპასუხოდ მისგანაცა ღიმილი მივირე -და ჩვენზე როდის ვუთხრათ ბავშვებს? -დღეს არ აგთხოვ და სხვა რადროსც გინდა -კარგი პატარა ქალბატონო აღარ ჩაგეძიებით. ანდროს მოვშორდი და წინ წავედი ბავშვებს თამშასი შეეწყვიტთ და ისტორიებს ყვებოდნენ მე სასმელი ავიღე და ჩემი ადგილი დავიკავე,ცოტა მოგვიანებით კი ანდროც გამოჩნდა და მანაც იგივე გაიმეორა. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.