კატო გაბრუებული ავიდა სახლში, თვითონაც ვერ იაზრებდა მომხდარს, გული საგულიდან ვარდებოდა დიტოს ნათქვამს რომ იხსენებდა. ბევრი იფიქრა , მერე შხაპი გადაივლო,ლოგინში შეიყუჟა და მითვლიმა.
მეორე დღისით დიტომ გამოუარა და სამსახურში ერთად გავიდნენ. რამდენიმე კვირა ხვდებოდნენ ერთმანეთს , დადიოდნენ ბარებში, ყავას სვამდნენ, ბევრ რამეზე საუბრობდნენ, დროთა განმავლობაში კატო ხვდებოდა რომ ძალიან ეჩვეოდა დიტოს, მასთან ყოფნაც სიამოვნებდა, მაგრამ რაღაცნაირად ეშინოდა ამ სიახლოვის.
ბევრს ფიქრობდა მათ ურთიერთობაზე და სახელსაც ვერ არქმევდა, ბოლოს გადაწყვიტა ძველებურთან შედარებით დისტანცია დაეცვა და ძველებურად დიდი დრო მეგობრებთან გაეტარებინა.
დიტოს რა თქმა უნდა მხედველობიდან არ გამოჰპარვია კატოს ცვლილება, რამდენიმე დღე გადაბმულად ეუბნებოდა შეხვედრაზე უარს.ბოლოს ყელში ამოუვიდა, სამსახურიდან გასვლის შემდეგს პარკინგთან დახვდა და მანქანაში ჩაჯდომა სთხოვა.
- დიტო, მეგობრები მელოდებიან, ხვალ გნახავ რაა
- მეგობრებს დავურეკავთ და ვეტყვით რომ ერთი საათი დაგაგვიანდება
- ვერა რა მელოდებიან
- არაუშავს ცოტას ისევ დაგელოდებიან, ჩაჯექი
- ხვალ ვილაპარაკოთ , რამე სასწრაფოა ?
- კატო ნუ მალაპარაკებ ჩაჯექი.
კატო დაემორჩილა, დიტო ცდილობდა მოთმინება ჰყოფნოდა მაგრამ მაინც მოწყვეტით დაძრა მანქანა ადგილიდან. მათ საყვარელ ადგილას გავიდენენ, დითომ მათი საყვარელი დესერტი შეუკვეთა.
- გისმენ
- რაზე ? დაიბნა კატო
- რა ხდება აბა
- არაფერი, უბრალოდ მეგობრები მელოდებიან
- შენზე 11 წლით უფროსი ვარ, ასე მარტივად ვერ მომატყუებ
კატომ თავი შეატრიალა
- რა მოხდა კატო, რამდენიმე დღის წინ ყველაფერი კარგად იყო
- არ ვიცი, მგონია რომ ზედმეტად ახლო ურთიერთობა გვაქვს და არ მომწონს
- და რატომ არ მოგწონს ?
- ანუ ნაჩქარევი არ ვარგა
- ეგ არაფერ შუაშია, მითხარი რატომ ფრთხილობ, რისი გეშინია, ან იქნებ მანამდე მოხდა რამე
- არა არაფერი, და არც არაფრის მეშინია
- გეშინია კატო ურთიერთობის და გამირბიხარი, მაგრამ ორივემ ვიცით რომ მოგვწონს ერთად ყოფნა, და ასე შენს ნებაზე სულელურად გააფუჭო ყველაფერი მაგის უფლებას არ მოგცემ,
კატო გაჩუმდა, არაფერი უთქვამს ყავა მოსვა, დაიძაბა რაღაცნაირად უნდოდა ამდგარიყო და გაქცეულიყო, მაგრამ ამის საშუალება არ ქონდა.