ესეც ასე.. დილის 8:00 საათია , რატომღაც კოშმარმა გამომაღვიძა იმ წამსვე დავავლე ტელეფონი და მაქსიმეს დავურეკე..
-დილამშვიდობის ჩემო სიცოცხლე(მე)
-მიკუუ .. დილა.. დილამშვიდობის ცხოვრებავ(მაქსიმე)
-გაგაღვიძე ხომ?(მე) არადა თითქმის ყოველთვის იმაზე ადრე იღვიძებს ვიდრე მე, მააქსიმუმ 9საათი ,ისიც თუ ძალიან დაღლილია ხოლმე.
-აუ კი ჩემო ტკბილო, შენ ხო კარგად მყავხარ?ასე ადრე რამ გამოგაღვიძა?(მაქსიმე)
-არაფერი ... ვერ მოვითმინე,ძალიან მომენატრე უუუ(მე)
-ჩემი ბედნიერება ხარ შენ, მეც მაგრად მომენატრე ,მითხარი რატომ გაიღვიძე ასე ადრე რამოხდა?(მაქსიმე)
-იცი ცუდი სიზმარი ვნახე(მე)
-რა სიზმარი მომიყევი(მაქსიმე)
-აუ ძალიან ცუდი იყო რა.. აიი.. თითქოს დაგკარგე.. თითქოს .....(მე)
-წესიერად მომიყევი პატარავ რა ნახე?(მაქსიმე)
-დილით გამეღვიძა ,ასევე ადრე, დაგირეკე მაგრამ ტელეფონი გამორთული გქონდა .. სულ რამდენიმე წუთში ნიკუშა მირეკავს და მეუბნება , რომ არ ვინერვიულო, თან ტირილნარევი ხმა აქვს,მეუბნება რომ წუხს და პატიებას მთხოვს,მე ლამის ავტირდი ვკითხე რა ხდება თქო და მან ზუსტად ეს სიტყვები მითხრა ,,-მიკუშ მაქსიმე აღარ არის'' მე გავგიჟდი კივილი დავიწყე ,რას ქვია აღარ არის ეს რა ხუმრობა ნიკა, რადგან ხომ გახსოვს რაღაც მსგავსი ადრეც რომ გააკეთა ,მაგრამ არა მითხრა რომ ავარიაში მოყევით, მან მანქანიდან გადმოსვლა მოახერხა მაგრამ შენ ღვედი გქონდა შეკრული და ვერ გადმოხვედი, მე კი ვტიროდი , ვტიროდი კი არა ალბათ ვკიოდი და ვღრიალებდი მაქსიმ.. იცი სიზმარშიც როგორ მტკიოდი?(მე) ლამის ავტირდი ,რომ გამახსენდა ეს იდიოტური კოშმარი
-არა ჩემო პატარავ , არ იტირო ,ნუ დარდობ უბრალოდ კოშმარი იყო, მე კარგად ვარ, უსაზღვროდაც მიყვარხარ და სიგიჟემდეც მომენატრე,ნუ დარდობრა აი დღეს საღამოს რომ გნახავ და გემრიელად ჩაგკოცნიდა ჩაგეხუტები მიხვდები <3 (მაქსიმე)
-უჰჰ მართლა დავმშვიდდი, ძალიან მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლე(მე)
-კარგი პატარავ ახლა ცოტა ხანს დაიძინე მე კი არარ მეძინება , მოვწესრიგდები და ბიჭებთან წავალ თან ნიკუშასაც გავუვლი(მაქსიმე)
-კარგი ტკბილო რომ გავიღვიძებ დაგირეკავ(მე)
-კარგი პატარავ, მიყვარხარ და გკოცნი, იცოდე არ იდარდო ჩემი ბედნიერების სხივი ხარ, ჩემი სამყარო ხარ მიკუშ, მაბედნიერებ, უსაზღვროდ მიყვარხარ გახსოვდეს!(მაქსიმე)
-მეცუსაზღვროდ მიყვარხარ ცხოვრებავ, თავს გაუფრთხილდი რა გთხოვ(მე)
-კარგი პატარავ. მიკუ...(მაქსიმე)
-ხო ..(მე)
-ტკბილი ძილი (მაქსიმე)და გაეცინა
-მადლობა, გკოცნი (მე)მეც გამეცინა
-მიყვარხარ(მაქსიმე)
-მიყვარხარ(მე)
გავუთიშე და ძილს მივეცი ჩემი გონების დაპყრობის უფლება და ჯანდა.. ისევ საშინელმა კოშმარმა გამომაღვიძა , ისევ იგივე კოშმარმა , ღმერთო რაუნდა, რის მინიშნებას ცდილობენ, ნუთუ მაქსიმეს მართლა რაღაც უნდა დაემართოს , ვაიმე თავი მისკდება, თვალები... თვალები რატომ მაქვს ცრემლიანი, ღმერთო ვტიროდი?ძილში ვტიროდი? ზუსტად წამებში დავტაცე ხელი ტელეფონს და საათი ვნახე. ამის დედაც უკვე 3 საათია , აქამდე როგორ მეძინა! ტელეფონი შევამოწმე და მაქსიმეს ზარი ვნახე , დავურეკე ალბათ 10ჯერ მაინც მაგრამ არ მიპასუხა, მერე ნიკუშას დავურეკე არ მიპასუხა, კიდევ დავურეკე და რაღაც აკანკალებული ხმით მითხრა :
-ვა მიკა რა ხდება ? ხომ მმშვიდობაა?(ნიკა)
-კი უბრალოდ მაქსიმე არ მპასუხობს და დილით მითხრა,რომ შენთან ნდა გამოევლო, ხომ ვერ დამალაპარაკებ?(მე)
-იცი მიკა ახლა არ სცალია , ფიზიკურად ვერ დაგელაპარაკება(ნიკა)
-მოიცა რას ქვია არ სცალია დამალაპარაკე გთხოვ(მე)
-იცი რა მიკაელა ჯობია მოხვიდე აქ და თავად დაელაპარაკო რა კარგი?(ნიკა)
-'აქ' სად ნიკა?(მე)
-მისამართს მოგწერ , ოღონდ იცი რა ? ცოტა სწრაფად წამოდი რა , მერე შეიძლება ვერღარ მოიცალოს და..(ნიკა)
-ოო კარგი რა რა ვერ მოიცალოს .. ახლავეწამოვალ(მე)
-კარგი სწრაფად (ნიკა)
უცბად წამოვვარდი საწოლიდან და გავემზადე, იმდენად სწრაფად რომ სახლიდან გასვლისას დამავიწყდა გასაღები ამეღო და ამის გამო ისევ შევბრუნდი სახლში,ჩავჯექი მანქანაში და წავედი, როგორც იქნა მივედი დანიშნულების ადგილას და ვერც კი წარმოიდგენთ სად ან რა ადგილი იყო ეს. ეს იყო საავადმყოფო,ღმერთმანი გული როგორ მიცემდა მეგონა, რომ მოვკვდებოდი, ის საშინელი სიზმარი გამახსენდა, გავშეშდი , ადგილიდან არ ვიძვროდი და ვლოცულობდი, ღმერთს ვთხოვდი ,რომ მაქსიმე არ ყოფილიყო , ოღონდ ის არა..
როგორც იქნა გონს მოვედი და შევედი საავადმყოფოში, იქვე ნიკუშა და რამდენიმე ბიჭი დავინახე , შეშინებული მივედი..
-ნიკა აქ რა ხდება , მაქსიმე სადაა, ან აქ რატომ დამიბარე, მაქსიმეს რატომ ვერ ვხედავ, შენ რა გჭირს სახეზე, რატომ ხარ დაშავებული, ან.. ან ხელი რატომ გაქვს მოტეხილი?რატომ ხარ ჩუმად მითხარირამე გთხოვ..(მე)
-მიკა მე.. მე არ..არ ვიცი როგორ გითხრა .. მაქსიმე..(ნიკა)
-რა მაქსიმე , სადააა მაქსიმე? ნუ მაგიჟებ ამოღერღე?(მე)
-ჩვენ.. მე და მაქსი.. ჩვენ ავარიაში მოვყევით და ის.. მაქსიმე..(ნიკა)
ამის გაგონება იყო რომ ცრემლები წამომივიდა , გული ამიჩქარდა ,მეგონა , რომ გასკდებოდა, ავკანკალდი, სახეზე ფერი მეცვალა, რომ დაგენახათ რას ვგავდი მკვდრისგან მხოლოდ მეტყველებით გამომარჩევდით..
-ნიკა მაქსიმე .. ის ხომ კარგადაა.. ჩემი სიცოცხლე ხომ კარგადაა.. არაფერი არ ჩირს ხომ?
ხომ კარგადაა? მითხარი რამე ნუ გამაგიჟე9მე) უცრად ყვირილი დავიწყე თან მთელი ძალით ვქაჩავდი მაისურიდან ნიკას და ვთხოვდი ის ეთქვა რაც მე , რაც ჩემს გულსა და გონებას უნდოდა რომ გაეგო, მინდოდა ეთქვა რომ მაქსიმე კარგად იყო.. მაგრამ ღმერთო არაა..
-მაპატიე მიკა ის აღარ არის(ნიკა) და საშინლად ატირდა , მისი ცრემლები , მისი გოდება , ბოდიშები , არც კი მახსოვს როგორ ვიყავი, გონება გამეთიშა დავეცი , ცრემლები როგორც უწყვეტი მდინარე ისე მიჩქეფდა, ენა გადავყლაპე , ღმერთო მიშველე სუნთქვა მეკვრის, ღმერთო გული ამომგლიჯეს, რატომ ღმერთო ?.. რა დავაშავე , ჩემი მაქსიმე ,ჩემი ყველაზე ნათელი წერტილი ცხოვრებაში, შენ ის წამართვი , ღმერთო როგორ ვერ ვიტან საკუთარ თვს, ღმერთო ახლავე მომკალი.. მიშველეთ მტკივა... აღმომხდა არა ამქვეყნიური ტკივილი
-მაქსიმეეეეეეეეეეე.........(მე)
-მიკა არა, მიკა გთხოვ , დაწყნარდი(ნიკა)ბიჭები მიჭერდნენ ნიკა მთელი ძალით ცდილობდა დავემშვიდებინე მაგრამ არა ვკიოდი, მტკიოდა და არ მშველიდა კივილი, მთელი საავადმყოფო ფეხზე დააყენა ჩემმა განწირულმა ხმამ, ყველა შორიდან მიყურებდა და ტიროდა, ღმერთო ჩემმა საცოდაობამ სხვებიც აატირა, მაქსიმე ..
-მაქსიმე როგორ გაბედე და დამტოვე!შენ ხომ მითხარი სულ შენს გვერდით ვიქნებიო? ხომ მითხარი ჩემი სამყარო ხარ? ნუთუ ასე ვერ იტანდი შენს სამყაროს რომ უშენოდ დატოვე? უშენოდ უნდა ვიცხოვრო? როგორ გამიკეთე ეს?...(მე)
ვტიროდი.. ხელებს კედელს ვურტყამდი, ვღრიალებდი ალბათ ღმერთიც კი ტიროდა ამის გამო მაგრამ რას შეცვლიდა?..
პალატის კარი გაიღო და გამოყავთ მაქსიმე .. გამოყავთ კი არა მისი უსულო სხეული გამოაქვთ ,თეთრი ზეწარი აქვს გადაფარებული , ამის დანახვაზე ტირილმა უფრო იმატა ბიჭები ცდილობდნენ დავეჭირე მაგრამ მაქსიმეს უსულო სხეულს მივვარდი ჩავეხუტე, ისე თითქოს არასდროს გავუშვებდი თუნდაც მკვდარს, ისე თითქოს არასდროს ჩავხუტებივარ, გადავხადე ზეწარი და გატეხილ წარბს , ნაჭრილობებ გულ მკერდსა და სახესვხედავ, ის მედალიონი, ჩვენი სიყვარულის სიმბოლო მის დაჭრილ გულმკერდს ამშვენებდა..
-მედალიონი მოხსენით(ექიმი)
-არა! ხელი არ ახლოთ!იცოდეთ არ გაბედოთ!ეს მას სამუდამოდ ექნება!(მე)
-კარგით(ექიმი)
-მაქსიმე,ჩემო სულო და გულო, ჩემო სამყარო, ჩემო ერთადერთო ბედნიერებავ, შენ შემი ვარსკვლავი იყავი, ყველაზე ნათელი ვარსკვლავი, ახლა უშენოდ როგორ ვიცხოვრო ?როგორ გავძლო? რატომ პატარავ რატომ?(მე)
-ძმაო, ჩემო უმაგრესო, მეგობარზე მეტო და ყველაზე ჯიგარო ადამიანო, ყველაზე გულიანო , როგორ გვაკლიხარ..(ნიკა)მუხლებზე დაეცა და მწარედ აქვითინდა ნიკა, ამაზე მე უფრო გავმწარდი,ვეღარ ვსუნთქავდი
-წაიყვანეთ გარდაცვლილი, ვიზიარებ თქვენს მწუხარებას, მშობლებს აუცილებლად შეატყობინეთ, კიდევ ერთხელ ვწუხვარ(ექიმი)
-არა! არაა არსად არ წაიყვანოთჩემი ბიჭი, მაქსიმე.. გთხოვთ ექიმო არ წაიყვანოთ , გთხოვთ ექიმო, გთხოვთ.. გთხოვთ..(მე)ბიჭები მაკავებდნენ , მთელი ძალით მიჭერდნენ, არ მინდოდა მისი გაშვება, არ მინდოდა უმისოდ დარჩენა..
5დღის შემდეგ *
ეს ხუთი დღე ტანჯვასა და ტირილში გავატარე, დღეს ჩემი ერთადერთი სიყვარული მიწას მივაბარე , ახლა მის საფლავთან ვდგავარ და წარმოვიდგენ როგორ მიყავს ღმერთს ის თავისთან, წარმოვიდგენ მის გაღიმებულ სახეს და სიტყვებს ,,ნუ დარდობ პატარავ მე კარგად ვარ'' ღმერთო მიმიხედე ჩემს ბიჭს სანამ მეც მოვალ, დამელოდეთ კარგი? არსად გაუშვა უჩემოდ თორემ ვინერვიულებ ..ჩამიკოცნე ღმერთო ჩემი მაქსიკო და უთხარი რომ მალე მეც მოვალ, უთხარი რომ მის ადგილს ვერავინ დაიკავებს ჩემს გულში , უთხარი რომ სულ მომენატრება .. მიმიხედე ღმერთო..
ეს იყო და ეს მას მერე როცა ოდნავ მაინ შემომაწვებოდა სევდა მაქსიმესთან სალაპარაკოდ მივდიოდი, ვგრძნობდი რომ მისმენდა და ეს მე შვებას მგვრიდა, ასე გღძელდებოდა და გრძელდება და გაგრძელდება კიდეც სანამ ჩემს ბიჭს ისევ არ ვნახავ და არ ჩავიკრავ სულში.


ესეც ასე მეგობრებო, სულ ეს იყო იმედიმაქვს ძაან ვრცელი და მოსაბეზრებელი არ გამოვიდა.. ცოტა ძააან სევდიანი კი იყომაგრამ არვიცი უბრალოდ ,ზოგჯერ ასეც ხდება, ოცნება მწარე რეალობად გექცევა, მე იმედი მაქვს რომ ყველას ასეთი ძლიერი სიყვარული გექნებათ საყვარელი ადამიანი მიმართ და გაუფრთხილდებით მას.. თუ მოგეწონებათ შემდეგშიც დავდებ, ოღონდ ტრაგიკულობისგან ცოტა შორს.. ყოველშემთხვევაში ვეცდები.. მთავარია მოგეწონოთ <3 <3 <3