ყოველთვის ფიქრობდა ტიტე, რომ სიყვარული არ შეეძლო ვერასოდეს გადარევდა ქალთა მოდგმა., ვერასდროს შეძებდა მისი გონების დაპატრონებას, ვერასდროს გახდებოდა ქალზე უაზროდ შეყვარებული კაცი
რომელიც ყველაფერს გაიღებდა მისი ბედნიერებისთვის. ხომ გაგიგიათ გამოთქმა,, კაცი ბჭბდა ღმერთი იცინოდაო,, აი სწორედ ისე მოხდა ყველაფერი რაც ყველაზე მეტად არ უნდოდა და აფრთხობდა. ისე უცბად შეუყვარდა ქალი რომელსაც თითქმის არ იცნობდა მისი დანახვა და ტიტეს გაგიჟება ერთი იყო. შეეძო ათასი სისულელე ჩაედინა უნდოდა ეყვირა, ხმამაღლა,, იცით ეს ქალი მიყვარს მიყვარს მიყვარს,, მაგრამ ვერ უტყდებოდა ვერ შეძო კომპლექსების ბოლომდე დაძლევა, დრომ ვერ წაშალა წარსულის ნაკვალევი ბოლომდე თუმცა ცდილობდა, ცდილობდა მთელი მონდომებოთ, მთელი ძალით, მთელი ნთუზიაზმით და იმდენს მიაღწია რომ უკვე კარგი ნაცნობებივით ხვდებოდნენ ერთმანეთს ერთხელ კაფეშიც კი დაპატიჟა და მშვენიერი დრო გაატარეს.
თაია ცდილობდა ისევ დამდგარიყო ფეხზე ისევ ეცხოვრა დ ესწავლა ტკივილთან შეჩვევა, მისი ძმა გამოჯანმრთელდა და ფაქტიურად ლენკაც მათ ჩუსახლდა ეს კი ყველაზე ნათელი წერტილი იყო მის ცხოვრებაში მათი ყურება აბრდნიერებდა, საოცრად უყვარდათ ერთმანეთი და ყველაზე მეტად უხაროდა რომ მისი ძმა გამოდიოდა მდგომარეობიდან, რომ ღმერთმა ბოლომდე არ გაწირა და მეორე შანსი მისცა კიდევ ეცოცხლა. კიდევ იყო ერთი ადამიანი ტიტე, რომელიც ძალიან მოწონდა მასთან კარგად გრძობდა თავს თუმცა ეს ადამიანი ვერ ამოხსნა ვერ გაიგო ვერ წაიკითხა ამიტომ ძალიან საინტერესო იყო მასთან ურთიერთობა. ყოველდღე მესიჯობდნენ როცა ეცალა ხვდებოდნენ და ტიტეს ჩაკეტილი ბუნების მიუხედავად ჱდილობდნენ აეწყოთ ურთიერთობა, მაგრამ ტიტე ჳერ იყო ბოლომდე გახსნილი დ ეს ცოტა აფიქრებდა.
ცხოვრება კლდეზე ცოცვას გავს, ავდივართ ვცდილობთ სიძნელეები დავძიოთ და ბოლომდე ავიდეთ უმაღლეს წერტილამდე, მწვერვალამდე. თითქოს აი ავედით კიდეც და უცბათ უკან ისეთი ძალით ვენარცხებით, რომ გვეხსნება ძველი ჭრილობები და ემატება ახალი.


ლამაზ მზიან დღეს ტიტემ გადაწტვიტა თავისი შიშებისთვის და კომპლექსებისთვის ბოლო მოეღო. იყიდა კესანეეები და თიას დაურეკა მალე მოგაკითხავ და გამოდიო. თაიაც გაემზადა და და ტიტეს სადარბაზოსთან დახვდა., ტიტეს მთაწნინდაზე ერთი ლამაზი ადგილი ეგულებოდა და სწორედ იქ მიიყვანა.
-თაი რაღაც უნდა გითხრა მაგრამ ვღელავ
-კარგი რა ტიტე მიდი აბა გისმენ
-თაი მე მძიმე ბავშვობა და მოზარდობა გამოვიარე, ჩემ ცხივრებაში ისეთისირცხვილი და სიმწარე განვიცადე უკვე წლები გავიდა და კიდე ვერ დამავიწყა დრომ. ოდესღაც ალბა შევძლებ მოგიყვე ისეთი რამ რაც ჩემმა მეგობრებმაც არ იციან. გეფიცები ცხივრებაში არ მიგვრძნია ის რაც შენს მიმართ მაქვს, თაი მე შენ ძალიან, ძალიაან მიყვარხარ, პირველი წამიდან პირველი დანახვიდან ამაფორიაქე და მას მერე სხვა ვეღარაფერზე ვფიქრობდი, მეგონა ვერასოოდეს შევიყვარებდი, ვერასოდეს ვიგრძნობდი წრფელ სიყვარულს. გეფიცები არ ვიცი შენი გრძნობების შესახებ, მაგრამ ეს გრძნობა მაბედნიერებს მინდა ერთად ვიყოთ, არ მეხერხება გამოხატვა, ვერ ვამბობ იმას რასაც ვგრძნობ მაგარმ ერთს გეტყვი შენ ჩემი ნათელი წერტილი ხარ იმედის სხივი, რომ კი არ ვიცოცხლო, არამედ ვიცხოვრო ვიყო ბედნიერი და შევძლო შენი გაბედნიერება.

თაია არ ელოდა ტიტესგან მართლა არ ელოდა ამ ნაბიჯს ცრემლებს ვერ იკავებდა. ტიტე ისე ნერვიულობდა პასუხის მოლოდინში ლამის გაგიჟდა. პასუხმა დაიგვიანა და თავი ჩახარა თავს ამზადებდა კიდევ ერთი დარტყმისთვის.
-ტიტე მე არ ვიცი რა შეგემთხვა და გეფიცები გულით მინდა გავიგო შენი ცხოვრების ყოველი დეტალი, იმიტომ რომ მეც მიყვარხარ.
-თაი რათქვი? გაიმეორე რა
ტიტე ვერ იჯერებდა და ერთ ადგილზე ცქმუტავდა
-ტიტე მე შნ ძალიან მიყვარხარ
ტიტეს თვალები აემღვრა და მთელი ძალით ჩეხუტა მისი სუნი ღრმად გადაუშვა ფილტვებში. ერთმანეთს დიდხანს უყურეს თვალებში და შემდეგ ნანატრი კოცნა მოპარეს ერთმანეთს. ეს იყო ის წამი რომლის დასასრული არცერთს არ უნდოდა და სანამ ჰაერის უკმარისობა არ იგრძნეს ერთმანეთს ვერ მოშრდნენ.
-თაი გეფიცები ამაზე ბედნიერი არასოდეს ვყოფილვარ გესმის.?
-გეფიცები ტიტე უბედნიერესი ვარ მეშინია აღარ მინდა ტკივილის კიდევ ატანა დავიღალე, მინდა საბოლოოდ ვიყო ბედნიერი შენთან ერთად,.
მანქანასთან როცა მივიდნენ ტიტემ კესანეების თიგული აჩუქა თაიას და ასე ბედნიერებმა გალიეს სახლამდე მისასვლელი გზა. ცდილობდენენ ერთმანეთზე ბევრი რამ გაეგოთ და უამრავ შეკითხვებს უსმევდნენ. ასე გალიეს რამდენიმე თვე ხან კამათპბდნენ, რიგდებოდნენ ეფერებოდნენ ერთმანეთს ახლიბლებს აცნობდნენ, ყველაფერს იგებდნენ, აბედნიერებდენენ და კიდევ უამრავ სიყვარულს ჩუქნიდნენ. ტიტე უკვე მზად იყო დაესვა თაია და ყველაფერი მოეყოლა. და სანამ ეს მოხდებოდა ერთდღეს....
ერთ დილას როცა ტიტე თავის გუნდთან ერთად შემოვლაზე იმყოფებოდა, სასწრაფომ შემოიყვანა 50ოდე წლის კაცი, რომელსაც მანქანა დაეჯახა და სიკვდილს ებრძოდა. მისი ახლობლები გიჟებივით შემოვარდნენ და ახმაურდნენ. ტიტეც გამოიძახეს და ადგილზე მისული მოთხოვა ასისტენტს გაეცნო პაციენტის ისტორია.
მიშა ყანჩაველი 55 წლის, მრავლობითი დაზიანებით თვინში აქვს გაჟონვა....
-ვინ? გაიმეორე რათქვი?
-მიშა ყანჩაველი ექიმო
-არა არარსებობს
ტიტეს ცივმა ოფლმა დაასხა, წარსული ზათქიდ დაეჯახა სახეში სა იქვე გააქვავა, ის სცენა გაახსწნდა რომელიც ვერასდროს დაივიწყა და უცბად გულისრევუს შეგრძნება დაეუფლა გარეთ გიჟივით გავარდა მირბოდა, გაურბოდა წარსულს, აწმყოს, ყველაფერს.
-ექიმო, ტიტე ექიმო მისდევდა ლუკა და ვერ ეწეოდა ბოლოს დაუღრიალა ტიტიეე მოკვდება გესმის არ ვიცი ვინაა შენი მაგრამ მოკვდება თუ დროულად არ ჩავერევით. ტიტე გაჩრდა მიხვდა არ ქონდა უფლება დაერღვია ჰიპპკრატეს ფიცი. ის ექიმია და ვინც არ უნდა იყოს მისი პაციენტი ყველაფერი უნდა გააკეთოს რომ გამოაჯანმრთელოს და ფეხზე დააყენოს. გამაგრდა ყველა ის ძალა მოიკრიბა, რომელიც გააჩნდა და ისევ დაუბრუნდა პალატას. მოამზადეთ საოპერაციო დაიგგრგვინა და გავიდა გაოცებული ექიმები ერთმანეთს უყურებდნენ. მიხვდენენ რომ ნათესავი იყო მაგრამ ვერ გაეგოთ რატომ ქონდა ასეთი რეაქცია. ოპერაცია რთულად მიმდინარეობდა ერთხელ გულიც კი გაუჩერდა მაგრამ მაინც შეძლეს და აუნუშავეს ტიტე თითქოს ჩვეულ რეჟიმში იყო და არ იმჩნევდა თუმცა იმხელა მღერვალებას გრძნობდა ძლივს იკავრბდა თავს რომ არ დაემტვრია ყველაფერი. საბოლოოდ პაციენტმა გადაიტანა და ოპერაცია წარმატებით დასრულდა, თუმცა არავუნ იცოდა რომ გაიღვიძებდა როგორ იქნებპდა შეიძლებოდა მეხსიერება დაკარგვოდა ან სულაც კარგად ყოფილიყო ყველაფერი. სოპერაციოდან მისავაებული გამოვიდა და უკვე ემოციაც აღარ ქონდა დაცლილი და დაცარიელებული იყო.
ლიზის დაავალა შენ უთხარი ახლობლებს მდგომარეობაო მე არავინ შემაწუხოსო გამოაცხადა და თავის კაბინეტში შეიკეტა, სავარძელზე წამოწვა და დასვენება სცადა უბრალოდ უნდოდა დაეძინა და არ ეფიქრა, არც თაიას ზარს უპასუხა და არც ესემესი მიუწერია უბრალოდ ვერ შეძლო. ამდენი ხანი ძივს მიაღწია ძილივს მიღოღდა ბედნიერებამდე და ზუსტად ეხლა გამოუჩნდა ბიძა რომლემაც მთელი ცხოვრება გაუნადგურა. როგორ ეატქვა მამისთვსი მანაც ეხლა იპოვა ქალი ვისატანაც ბედნიერად ცხოვრობდა კიევში, ეომ ეთქვა ალბათ ფეხიდ ჩამოვიდოდა იქიდან მაგრამ არ აპირებდა მამაისის არევასაც ტიტეც ეყოფოდა ამ ამბავს. გაიცნო მისი ქალიშვილი ნიტა, რომელიც ძალიან გავდა ტიტეს მამას თუმცა არც კი უცდია გამოლაპარაკებპდა და არც მან იცოდა მამამისის შესახებ სიმართლე, ისი მეუღლეც იქ იყო და გაუთავებლად ტიროდა ყოველ დღე მოდიოდა მისი ცოლ-შვილი და მის სასთუმალთან საათებს ატარებდა, ნეტავ რო გაეგოთ რა არაკაციც იწვა იმ ზეწარზე აპატიებდნენ? შეძლებდნენ?
ორი კვირა ისე გავიდა გონზე არ მოუყვანიათ. ტიტე სულ იმაზე ფიქრობდა როგორი იქნებოდა მათი შეხვედრა სულბამაზე ფიწრობდა საშინლად უნოდოდა თიასთვის ყველაფრის მოყოლა, მაგრამ ჯერ უნდა გაერკვია ყველაფერი ბიძამისთან. მანამდე კი ისევ თავის ნაჭუჭში გაეხვია და ისევ გულჩთხრობილი დადიოდა, თაიასაც ეუხეშა ბოლოდრო და მაგრად იჩხუბეს. არც ნახულობდნენ და არც წერდნენნ ერთმანეთს, ნერვები აღარ ყოფნიდა კლინიკაშიც ყველას ცოფავდა და დენთის კასრს გავდა, რომელიც მზად იყო აფეთქებულიყო.

ერთ დღესაც დაურეკეს რომ პაციენტმა გაიღვიძა და მოდითო. წავიდა და გზაში ფეხები უკან რჩებოდა. ყველა საქმე მაშნ გამოიჩინა და ასისტენტები გაგზავნა მანამდე სანამ ტიტეს მისვლის აუცილებლობა არ გახდებოდა. ბატონი მიშა თავს კარგად გრძნობდა და მეხსიერებაც არ დაკარგვია, ნიტა მიუწვა და გაუთავებლად ეტიტინებოდა მამას ეკა და ლუკა იყვნენ შეულები და ამოწმებდნენ.
-ვინ გადამარჩინა ხომ უნდა ვიცოდე მადლობა რომ ვუთხრა? იქნებ მოვიდეს თუ სცალია თნ შეკითხვები მაქვს.
-უი იცი მამა ჩვენი მოგვარეა
-ჩვენი მოგვარე?? გაუკვირდა მიშას - კი ტიტე ყანჩაველი ასე ქვია.
მიშას ფერები გადაუვიდა, გული აუჩქარდა აპარატმა წრიპინი დაიწყო და ეკამ და ლუკამ ძივს დაარეგულირეს წნევა დამამ შიდებელი გაუკეთეს და დააძინეს. გაოცებულები იყურებოდნენ - რატო ქონდა მამას ასეთი რეაქცია ნეტა იცნობს?
-არ ვიცი შვილო ალბათ გავიგებთ.
უკვე მიშას გამოფხიზლების დრო იყო და გადაწყვიტა ტიტემ შესულიყო, ფიქრობდა თვითონ არის დამნაშავე და მე რას ვემალებიო.

ცოტახანს უცადა როდის მოვიდოდა აზრზე და რომ გამოფხიზლდა უთხრა:
-ხედავ ისევ გადაიკვეთა ჩვენი გზები ბატონო მიშა.
-ტიტე შვილო როგორ გაზრდილხარ, დიდი კაცი გამხდარხარ.
-რას ლაპარაკობ იქნებ ერთმანეს გადავეხვიოთ კიდეც?გული ამიჩუყე.
-არ გინდა გთხოვ. ვიცი ამაზრზენი საქციელი ჩვიდინე, მთელი ცხოვრებააა ვნანობ და ვწყევლი იმ დღეს ის ქალი რომ დავინახე და გადამიყვანა ჭკუიდან, გეფიცები მაშნ თავს არ ვგავდი ვერ ვიაზრებდი რას ვაკეთებდი.. გთხოვ მომეცი უფლება მოგიყვე ყველაფერი და დავისვენო ამ ერთხელ მომეცი შანსი.
-რა უნდა მომიყვე დეტალები? ისედაც ვნახე მადლობა. ეგ სცენა მუდამ თვალებში მაქ მაგრამ გისმენ მაგრამ იცოდე ეს უკანასკნელი საუბარია ჩვენი!!
-კარგი მოკლედ გეტყვი: მაგ სამარცხვინო დღის მერე დედაშენი იტალიაში წავიდა...
-მეორედ არ მოიხსენია ეგ ქალი დედაჩემად თორე რაღაცას დაგმართებ! თ ალებიდან ცეცხლებს აფრქვევდა და თავს ძივს იკავებდა სკამი არ გადაელეწა მიშასთვის.
-კარგი მაპატიე. მე ამერიკაში წავედი ჩემ ძმაკაცთან მერე იქ ლალი გავიცანი და დავქორწინდი, ნიტა კი ჩემი ცხოვრების მძივია. ნეტა განახა როგორ გავს მამაშენს ვიზუალით, ხასითით. არაჩვეულებრივი გოგოა, რამდენჯერ მინატრია ნეტავ ის ამბავი რომ არ მხდარიყო თქვენ რიგორც და-ძმა ისე იქნებოდით, მაგრამ ვერ მოგძებნე არ მქონდა უფლება მომეძებნე და თუ შენ ჩათვლი საჭიროდ შეგიძლია უამბო ყველაფერი ან.....
-შევამჩნიე რომ კარგი ადამიანია მუდამ მინდოდა და მყოლოდა, მაგრამ მასში ისევე როგორც ჩემში შენი ბინძური სისხლი ჩქეფს გესმის? რა ვუთხრა როგორ ვუთხრა მამაშენი დედაჩრმთან იწვა და მე მათ შევუსწარიმეთქი? როგორ ვუთხრა მამაშენი რომელზეც ასე აფანატებს ახვარი ათქო?? მე როგორ დავტანჯო საკუთარი სისხლი და ხორცი რამაც მე გამიმწარა სიცოცხლე.. ჰა მითხარი რატო ნუთუ სხვა ქალები დაილივნენ ჰა რატო რატოო?? გამწარებული ღრიალებდა, კისერზე ძარღვები დაბერვოდა და ფეხს კედელს გამეტებით ურტყავდა. უკან მიიხედა და დაინახა გაშეშებული ნიტა, რომელიც უკვე მოთქმით ტიროდა ჩაიკეცა.
-ღმერთო ნუთუ მართალია რაც მოვისმინე?? მამააა შენ შენ რა საკუთარ ძმის ცოლთან იწექი?? მამააა რას ამბობს ტიტე?? ეხლა შევიშლები თავი კოლუმიურ სერიალში მგონია.
-ბოდიში შვილო არაკაცი ვარ. ვიცოდი ერთ დღეს გაიგებდი. გთხოვ არ მიმატოვო გთხოვ მაპატიეთ ყველამ მაპატიეთ ნუ გამწირავთ. ტიროდა მიშა
-ნიტა ბოდიში მართლა არ მინდოდა ჩემგან გაგეგო. მე არ მინდოდა ის გადაგეტანა რაც მე გადავიტანე.
-ტიტე შენ არაფერი გაქ საბოდიშო. ვისაც აქ ეს მამაჩემია გესმის არ ვიცი აქამდე სულ სხვა კაცს ვიცნობდი თურმე. ძმა მყოლია ბიძაშვილი სისხლი და ხორცი და მე არ ვიცოდი, გთხოვ ტიტე მამაჩემის შეცდომის გამო მე არ დამსაჯო გთხოვ.
-არა რას გულისხმობ შენ რაშაში ხარ?
-მინდა თვიდან დავიწყოთ მინდა ჩემი ძმა იყო მინდა შენთან ერთად დიდი დრო გავატარო, მინდა შენთან ერთად ფილმებს ვუყურო მოგიყვე შენც მომიყვე, მინდა შენთნ ერთად ვიცხოვრო. ტიტე გაოგნებული უსმენდა გახევდბული ერთადგილას მილურმულიყო და ვერ ტოკდებოდა.
-ტიტე შეიძლება ჩგეხუტო?
ტიტემ უბრალოდ თავი დაუქნია და ნიტა ისე მივარდა და ჩეხუტა ძვლები დაემტვრა ლამის იდგნენ ასე ერთმანეთს აკრული ორი უცხო და ამასთანავე ასეთ ახლობელი ადამიანი და ის წამი იყო სიხარულის და სხივის რომელსაც ნიტა ასხივებდა.