გამარჯობა ჩემო კარგებო .. უღრმესი მადლობა ,რომ კითხულობთ, აფასებთ და მოგწონთ ჩემი ისტორია, განსაკუთრებით მადლობა კრიტიკოსებს, თქვენ ნამდვილად დამანახეთ ჩემი შეცდომები .ყველანაირად ვცდილობ გამოვასწორო ახლა კი დავიწყოთ მერვეე თავი იმედია მოგეწონებათ...
მოემზადეთ :
1......
2...
3....
დავიწყოთ..
ჩაფიქრებული და ნაწყენი ვიჯექი ბუხართან როცა ყელში ცივი ტუჩები ვიგრძენი.
-დამე..
-როგორ ხარ პატარავ?
-კარგად დამე შენ?
-არ ხარ კარგად .. და მატყუებ
-და როგორ უნდა ვიყო კარგად ?
-გთხოვ მაპატიე, გევედრები მართლა არ ვარ დამნაშავე,ძალიან დავთვერი არცერთი თქვენგანი არ მპასუხობდით და ნერვებმოშლილმა სმა დავიწყე, ძალიან გამოვთვერი ვერც კი წარ.......
ტუჩებზე ხელი მივადე და გავაჩუმე,რადგან აღარ შემეძლო ერთი და იმავე თემის განხილვა ან მოსმენა , ცუდად მხდის ეს ყველაფერი
-არა დამე გაჩუმდი გთხოვ ,აღარ მინდა ამაზე საუბარი რომ ვიხსენებ იმ ფოტოებს გული მერევა ,გეფიცები ზიზღის გრძნობა მიპყრობს.არ გინდა გთხოვ
-კარგი მაპატიე. დღეიდან არც კი შეგეხები, დარწმუნებული ვარ რომ ჩემს მიმართ ზიზღი უფრო გაგიმძაფრდება
-დამე მე..
-არა პატარავ.. მე წავალ
არაფერის თქმა არ დამაცადა და წავიდა, ვერ შევაკავე უფრო სწორად არ შევაკავე ,ცოტა ხანს მარტო ყოფნა მჭირდებოდა, მინდა რომ დავფიქრდე და დავივიწყო ის ფოტოები. ამაზე ფიქრში ჩამეძინა და შუალედში გამომეღვიძა , სახე სველი მქონდა ალბათ კოშმარი მესიზმრა , ბუხარში ცეცხლი აღარ გიზგიზებდა და ვიგრძენი ,რომ შემცივდა. უნდა წამოვმდგარიყავი რომ ფეხის ხმა მომესმა
-ანუკ?......
-მე ვარ
-დამე ამ დროს რას აკეთებ აქ
-მე.. წყალი მინდა
-აა კარგი .. და როგორ ხარ?
-ნორმალურად თვდ?
-და ასე უნდა ვენაგლოთ ერთმანეთს?
-არ ვიცი, ასე ვიქნები სანამ არ იგრძნობ რომ კარგად ხარ და გიყვარვარ― სამზარეულოსკენ დაიძრა ისე რომ ჩემს პასუხს არც დაელოდა.ამან ნერვები მომიშალა ,თან როგორ. ალბათ გიჟი გეგონებით და იტყვით საყვარელი ადამიანი რამის სხვას ჩაუგორდა საწოლში და შენ უკვე დაივიწყეო? მაგრამ ასეა, ის ისე ძიერად მიყვარს, ისე მჭირდება რომ შეიძლება ამოვწყდე ადგილზე თუ არ მივალ და არ ჩავეხუტები და იმ მწვანე თვალებს არ დავუკოცნი. სამზარეულოში გავედი და სიბნელეში ღია მაცივართან მდგომი დამიანე დავინახე,წეღან ისე მომიშალა ნერვები ვერც კი შევამჩნიე ,რომ წელს ზემოდან შიშველი იყო, მივეპარედა ზურგზე ისე ძლიერად მივეკარი მგონია ვეღარ მომიძრობს ვერასდროს.
-ეკატერინე რას აკეთებ?
-ჩემი ბიჭის მონატრებას ვიკლავ
-გთხოვ არ ითვალთმაქცო , არ გააკეთო ეგ ძალით , არ იდარდო ჩემზე მე გამივლის გთხოვ გამიშვი
-გაგიშვა? არა ! ― შემოვაბრუნე და თვალებში ჩავხედე, იმ მაცივრის შუქზეც კი უღრანი ტყისფერი თვალები ჰქონდა , ტკივილნარევი
-ახლა მისმინე ბატონო დამიანე, ჩემო სულო და გულო. შენ მე მეკუთვნი, ფეხებზე იმ ნაგავმა ემილიამ რა გააკეთა , მთავარია შენ ისევ ისეთი ხარ , შენ მთლიანად მე მეკუთვნი.გასაგებია? ვერ ვიტან რომ შენგან შორს ვარ , ვერ გეხები და ეს მკლავს.გესმის? მკლავს და მაგიჟებს― საუბრის მომენტში გაკვირვებული მიყურებდა ,უეცრად კი ტუჩებზე დამეწაფა და ცხოველურად მკოცნიდა, როგორც მჩვევია არც მე დავუთმე და უნდა გენახათ ლამის შევჭამეთ ერთმანეთი.სამზარეულოს მაგიდაზე შემსვა,თავისკენ მიმიზიდა და კოცნა განაგრძო.
-მინდიხარ გოგონი
-სიგიჟემდე მინდიხარ დამიანე რამიშვილო
ხელში ამიყვანა ,წელზე ფეხები შემოვხვიე და გიჟური კოცნით ავედით ოთახში.ისე შევედით ვნებებში რომ ,ტანსაცმლის გახდის მაგივრად შემოვახიეთ ერთმანეთს ყველაფერი.
-პატარავ თავს ვერ ვიკავებ, მინდა რომ შეგიგრძნო.. ვეღარ ვითმენ
-დამე ..
-თქვი რამე ... ცუდად ვარ უკვე
-მინდიხარ სიცოცხლევ, სიგიჟემდე მინდიხარ!
დამიანეს კმაყოფილი სახე უნდა გენახათ, ბიუსჰალტერი კი არ გამხადა შემომაგლიჯა და მკერდს დაეწაფა ისე გაგიჟებით .. ახლა მოვკვდები,მკერდიდან ქვემოთ განაგრძო სვლა ,ყინულივით ცივ ტუშებს ასრიალებდა მთელს სხეულზე . აი ახლა კი გადავიწვი:ვიგრძენი როგორ შემეხო ცივი ტუჩებით ვაგინაზე ,სიამოვნებას ვეღარ ვმალავდი, მაგიჟებდა საშოს ვიბრირება , ახლა კი ენა რომელმაც შეაღწია შგნით და ჩემმა ხმამაც იმატა
-ჩემი პატარა საოცრება ხარ ეკატერინე
-მაგიჟებ დამია............ აააააააააა ნეეეეე
ძლიერი ბიძგი ვიგრძენი და დამიანეს თმაში ვწვდი, ეს ტკივილი საიცრება იყო
-აღარ გეტკინება პატარავ .. გაუძელი...
უმატა ბიძგებს და ჩემი კივილის ხმა კედლებს მოედო, არ ჩერდებოდა თან ცხოველურად მკოცნიდა და აგრძელებდა ბიძგებს, იმდენად გასაგიჟებელი იყო, ალბათ სახლი ზანზარებდა..
-ცხოველი ხარ დამიანე
-ჯერ სად ხარ პატარავ ახლა დავიწყე
-აააააააჰჰჰჰჰჰჰ.......
-ყოჩაღ პატარავ ....
იმდენად უმატა ბიძგებს , თავი ვერ შევიკავე და ტუჩზე ვუკბინე, გავამწარე , ჯანდაბა ალბათ ახლა მომკლავს, ფეხში ჩამჭიდა და უფრო ღრმადშედიოდა, ეს კი საკმარისი არ აღმოჩნდა მთელი სხეული კოცნით დამიტკბა, ხელები ჩაასრიალა და ვაგინას თითებით ეთამაშებოდა
-ბოლო ლუკმა გასაგიჟებელი იყო პატარავ.... მეკეტება შენზე
-ვგიჟდები შენზე ...
-ისევ არ მყოფნი ფერიავ, კიდევ მინდიხარ..
ზემოდან მოვექეცი და მხეცებივით ვკოცნიდით ერთმანეთს, ლამის ტუჩები მოვაჭამე და კიდევ ერთხელ შევიგრძენით ერთმანეთი, ეს ახლა უფრო ნაზი და ვნებიანი იყო, მკერდს არ შორდებოდა ხან ერთზე მიტოვებდა სისველეს ხან მეორეზე, მიყვებოდა ქვემოთ და ისევ აგრძელებდა დაწყებულს, აჩქარებულ ბიძგებს ჩემს საშოში ახლა უფრო ნელა , ნაზად და ძალიან ღრმად მიტოვებდა და ბოლოს არაამქვეყნიური სიამოვნება ვიგრძენი როცა საშდან თეთრმა სითხემ დაიწყო წამოსვლა. საუკეთესო ღამე იყო ჩემს ცხოვრებაში ამას არასდროს ვინანებ ,მთლიანად დამიანეს ვეკუთვნი.
-ჩემი ხარ ფერიავ, ჩემი საკუთრება ხარ
-მაგიჟებ რამიშვილო, პიკს გავცდი უკვე
-უჰ ისეთი ცეცხლი იყავი, თან ისეთი მადის აღმძვრელი მმმმმმმმმ....
-ჩემი ურჩხული ― ტუჩებზე დავეწაფე, ერთხანს დავტკბით ერთმანეთის ტუჩების დაგემოვნებით, შემდეგ კი ძლიერად ჩავეხუტე და ჩაგვეძინა ტკბილად.
დილით რომ გავიღვიძე დამეს ისევ ეძინა, არ მინდოდა გამეღვიძებინა მაგრამ საპირფარეშოში მინდოდა სასტიკად, ყველანაირად ვეცად ავმდგარიყავი ჩუმად მაგრამ არა
-სად მიიპარებაა ჩემი სიცოცხლე
-აუ გაგაღვიძე უჰ.. საპირფარეშოში მივდივარ
-ასე ადრე რამ გაგამწარა?
-აუ დამიანე
-კარგი ხო აღარ დაგცინებ .მალე მოდი
ავდექი, დამიანეს მაისური გადავიცვი და სანამ საპირფარეშოში შევიდოდი ბატონმა მომაძახა
-აუჰ მეძინება მაგრამ ისეთი სექსუალური ხარ მაგ მაისურში.. მიდა რომ შემოგახიო
-არა ,არა, არა. ეს მაისური შენია და კიდევ გუშინდელი ღამის მერე ენერგია გვჭირდება ორივეს
-მე მაქვს ,შენ იდარდე ცქნაფ
-გაჩუმდი და დაიძინე, ორ წუთში მოვალ
შევედი საპირფარეშოში , მერე თავი ცოტა მოვიწესრიგე და ორ წუთში საწოლთან გავჩნდი, ჩემი ბარტყია ეს როგორ სძინავს, გახსნილი წარბები, მარწყვივით ტუჩები,, გემრიელი ლოყები და უჰ სხეული აღარ თქვათ. ის იყო რომ ვწვებოდი დამიანემ ერთი კარგად შემომიფრიალა და ზევიდან მომექცა, დამიკოცნა შულით დაწყებული მკერდით დამთავრებული, ყველაფერი და კარგ ხანს თვალებში შემომციცინებდა მე კი თმაზე ვეფერებოდი და მისი ყურებით ვტკბებოდი.
-დამე ახლა შენი ჯერია ჩემო სიცოცხლევ,მიდი მოწესრიგდი
-კარგი ოღონდ ჯერ მშია
-აუუუუ
-რა აუ?! შენ მინდიხარ
ისე მწვდა ყელში ,როგორც ვამპირი თავის მსხვერპლს, წამომიფრიალა საწოლიდან და აბაზანაში კოცნით შემიყვანა.. უჰ იქაც ერთი ამბავი გვქონდა, ლამის დავლეწეთ ყველაფერი ისე გავგიჟდით,ცოტა ხანს წყლის ქვეშ ვიყავით ერთმანეთზე მიკრულები,მერე კი გავმშრალდით და ტანსაცმლის ჩაცმა დავიწყეთ. რამოდენიმე წამში კი კარზე ზარის ხმა გავიგე, დამიანეს ვუთხარი შენ სამზარეულოში შედი და მე ვნახავ ვინაათქო.
კიბეზე ჩავირბინე ისე გაცხარებით ირეკებოდა ზარ, კარი გავაღე და ვიღაც ქალი დავინახე
-გამარჯობა
-შენ ეკატერინე ხარ?!
-დიახ და თქვენ ვინ ბრძანდებით?― წინადადება ბოლომდე ზლივს დავამთავრე და ქალმა იარაღი ამოიღო.მე ....................


ესეც ასე იმედია მოგეწონებათ, ცოტა უხერხული მომენტები კი იყო მაგრამ ყველანაირად ვეცადე ძაან არ გამე+18-ებინა , თუმცა ვფიქრობ ჯამში კარგი გამოვიდა. მადლობა ყველას რომ თქვენს აზრს აფიქსირებთ, მიხარია და ვამაყობ თქვენით <3 