- თანახმავარ!
რათქმაუნდა, ეს ხომ ნიტაა, ბევრი ფიქრობს ვაიმე რა სულელიაო ლუკასნაირი ბიჭი ყავს და მისგან როგორ მიდისო, რათქმაუნდა თქვენთვის ადვილია და ასევე ჩემთვისაც მე ხომ უბრალოდ ვწერ მაგრამ ნიტასთვის? რთულია, ზედმერად რთულიც კი.
თქვენ რომელს აირჩევდით, მის სიკვდილზე გეტირათ თუ მის გარეშე ყოფნაზე. არცერთი არა? გინდათ რომ მის გვერდოთ იყოთ მაგრამ ის თქვენს გამო არ მოკვდეს, ხო ნიტასაც ეს უნდა მაგრამ ბოდიშით, ყველაფერი კარფად ვერ იქნება ორი არჩევანიდან ერთი უნდა გააკეთე, მხოლოდ ორი არჩევანი აქვს ან მასთან დარჩეს და წინა დღის მსგავსი გადაიტანოს და ბოლოს შეიძლება სიკვდილით დაასრულოს თუ მას მოშორდეს და არ შეუქმნას მის ცხოვრებას საფრთხე ისე როგორც კორონა უქმნის საფრთხეს ხალხს.
- არა ნიტა, შენ ანერვიულებული ხარ ამიტო არ იცი რას აკეთებ, დამშვიდდი და შემდეგ იმოქმედე. - ლიკა ცდილობდა აზრი გადაეფიქრებინა ნიტასთვის მაგრამ ტყუილად ნიტა ისე იყო თავის საქციელში დარწმუნებული რომ მას ვერაფერი გააჩერებდა.
- ლიკა დამშვიდდი გთხოოვ, რატის ახლოსაც არ მოვუშვებ. - ლიკას დამშვიდებას ეცადა და რატის ზიზღით შეხედა.
ნიტა დაჰიპნოზებულივით მიჰყვა რატის მანქანაში ჩაჯდა და უბრალოდ გათიშა გონება.
ლიკა? ლიკა რას შვება? ნუ რათქმაუნდა უკან მიჰყვება მანქანით რომ თავისი დაქალის ვინაობა მაინც იცოდეს.
- ამას გონია ნიტა უპატრონოა? ჰმჰ თუ ასეა მაშინ ძალიან ცდება. - ლიკა იღიმის და უფრო სწრაფად მიდის. ბოლოს სადღაც მიყრუებულ სახლთან გააჩერა მანქანა, ნიტა გადავიდა რატი კი უკან მიჰყვა, ნიტამ გასაღები გამოართვა რატის კი რომელიც სახლში შესვლას აპირებდა კარები ცხვირ წინ მიუხურა და პირდაპირ მდივანზე დაეცა.
რატისაც რა ექნა კარს მოშორდა, მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს მოსწყდა.
ლიკამ როდესაც დაინახა რომ რატი ნიტასთან აღარ იყო ცატათი მოეშვა მანქანა დაქოქა და სახლისკენ წავიდა.
ნიტა მთელი დღე თავის სამყაროში იყო, ფიქრები და მუსიკა მეტი არაფერი.
ივახშმა იბანავა, თეთრი ჰუდი გადაიცვა და ოთახისკენ მიდიოდა როდესაც კარზე ბრახუნი გაიგო.

ლიკა სახლში მივიდა მანაც ივახშმა იბანავა და ფილმების ყურება დაიწუო როდესაც დაღლილს მიეძინა.
შემდეგ: ნიტა, რადი, ალკოჰოლი, კივილი, წივილი, სიძულვილი და ბოლოს ნიტას როგორც ყოველთვის მაგრამ ამჯერად უფრო უბედური ჩწითლებული თვალები " ლიკა მჭირდები, მიშველე" და ეს სიტყვები რომელსაც ნიტას მინიმუმ 100 ჯერ თუ ქონდა გამეორებული ლიკას გონებაში და ბოლოს ყვირილზე გადავიდა ჩაოდა და ბღაოდა, ამ დროს ლიკას ეღვიძება ქოშინით ხტება მდივნიდან და პირდაპირ ლულას სახლისკენ იღებს გეზს.
ლუკას სახლთან დაცვები ხვდებიან და გავლის უფლებას არ აძლევენ.
- გამატარეთ მნიშვნელოვანი საქმე მაქვს.
- ბატონმა ლუკამ თქვა არ შემაწუხოთო მნიშვნელოვანი საქმეები აქვს.
- ხო და მაგ საქმესთან დაკავშირებით მოვედი.
- შევატყობინებ.


ნიტა გაკვირვებული და თან შეშინებული აღებს კარებს რომლის უკანაც ალკოჰოლით გაჟღენთილი რატი ხვდება.
- რატი აქ რა გინდა? - მობეზრებულად ატრიალებს თვალებს.
- ეგრე ნუ აკეთებ თვალებს, ჩემი სახლია და როცა მინდა მაშინ მოვალ. - ძლივს ბლუყუნებს რატი და ნიტასთან ახლოს იწევა.
- ჩვენ ამაზე არ შევთანხმებულვართ, შენ აქ არუნდა მოსულიყავი.
- ხოო ეგ ვიცი მაგრამ წესებით თამაში მომაბეზრებელია. - კედელთან იმწყვდევს ნიტას და ისე უახლოვდება რომ ცხვირებს ერთმანეთს ახებს, ამ დროს რატი საშინლად ავარდნილია უნდა რომ აკოცოს მაგრამ ნიტა? ნიტა მხოლოდ ზიზღს გრძნობს და თაბს საპირისპირო მხარეს ატრიალებს, მისი საქციელი კი რატის აღიზინებს ერთი ხელით ძალით ატრიალებინებს სახეს და თვალებში უყირებს. - დღეს აქ ისეთი რაღაცეები მოხდება რაც ნამდვილად არ დაგვიგეგმავს, მაგრამ გვესიამოვნება. - ეშმაკურად უღიმის და პირდაპირ ახეთქებს ბაგეებს ერთმანეთს, ნიტა ხელის კვრით იშორებს და ბოლო ხმაზე ყვირის.
- ფუ როგორ მეზიზღებ. - რატის იშორებს და გარბის მაგრამ რატი მაშივე იჭერს, ამჯერად ხელებს უკავებს და კოცნას კისერზე აგრძელებს, მთელს კისერს უკოცნის ნიტას დარტყმებს ადვილად იგერიებს მის თევზივით აფართხალებულ სხეულს საწოლზე ძალით აწვენს და, ჰუდს აძრობს და მის საქმეს განაგრძობს, ნიტამ ფეხი ამოარტყა და გაქცევა სცადა მაგრამ საწოლიდან ადგა თუ არა რატიმ დაიჭირა დააწვინა და ზემოდან მოექცა.
- ნიტა ნუ ფართხალებ ტყუილად ეს მაინც მოხდება. - ხელებს უკავებს დაგანაგრძობს, მთელს სხეულზე ტანსაცმელს აძრობს თვითონაც მაიკას იძრობს ბოლოს კი ქამარს იხსნის.
- არ გინდა გთხოოოვ. - მიხვდა ხომ მუქარით ვერაფერს შეზლებდა და უკვე თხოვნაზე გადავუდა.
- ვერ ვჩერდები. - ამოიხავლა და განაგრძო, შარვალი შეიხსნა ნიტასაც ბოლო ნაჭერი გააძრო და მის ფეხებ შუა მოექცა, ერთი ხელით ნიტას წვრილი ხელები გაუკავა მეორეთი კი პირზე მოუჭირა ხელი. ნიტა კი როდესაც მიხვდა რომ უკვე აღარაფერი ეშველებოდა დანებდა მაგრამ ისევ ფართხალებდა იქნებ რატის გაეთავისუფლებინა, მაგრამ სულიერად დანებდა როდესაც მის ფეხებ შორის მოქცეული რატის ასო შეეხო მის სხეულს ვეღარ ვაუძლო გულმა და გონება დაკარგა.

- მიდი ლუკა მიდი უფრო სწრაფად შეიძლება ვერ მივუსწროთ მიდიი! - ლიკა მთელი ხმით უყვიროდა ლუკას რკმელიც უკვე გონებაში საშინელებებს წარმოიდგენდა.
- მივდივარ ჯანდაბა მივდივარ! მოვკლავ! რომ მიეკაროს მოვკლავ! - იმხელაზე იღრიალა ლუკამ რომ ლიკასაც კი შეეშინდა.
მანქანა დანიშნულების ადგილზე სწრაფად მივიდა, ლუკა მანქანიდან გადმოვიდა და სახლის კარზე ბრახუნი დაიწყო.

რატი იმდენად მთვრალი იყო არაფერი არ ესმოდა ამიტომ არ გაჩერებულა.
როდესაც ლუკას კარები არავინ გაუღო ერთი გამოქანებით შეამტვრია და შიგნით შესულს ჩერდება როდესაც გულწასულ ნიტას ხედავს საწოლთან მიგდებულს, მთიანად გაშიშვლებულს, თვალებ ჩაწითლებულს და მის ფეხებ შუა მოქცეულ რატის ამჩნევს რომელიც მისი სხეულის შეერთებას ცდილობს ნიტაზე მაგრამ ლუკამ მოუსწრო, და როდესაც რატი დაინახა მივარდა და პირდაპირ ცემა დაუწყო.
- შე , იმდენი გააკეთე რომ ნიტას გული წაუვიდა და იმითაც არ დაინტერესებულხარ რა მოუვიდა, შენი თავის დაკმაყოფილება განაგრძე არა? შე ნაბი*ვარო. - თან უყვიროდა თან ტიროდა როდესაც ნიტას თეთრს სახეს და წითელ უბეებს ამჩნევდა.
ლიკა მივარდა ნიტასთან მოეხვია დაქალს და ადიალა მოაფარა მის სხეულს.
- მაპატიე ნიტა, მაპატიე რომ აქ ამ იდიოტთან დაგტოვე ვიცი სულელი ვარ მაპატიე. - ლიკამ ცრემლი მოიწმინდა ნიტას მოშორდა და ლუკა მოაშორა რატის რომელიც უკვე საკმაოდ იყო ნაცემი.
- წამოდი ლუკა ნიტა მივიყვანოთ სახლში.
- კარგი!
ხელში აიყვანა ლუკამ ნიტა და მანქანაში ჩასვა და სახლის გზას გაუყვა.