პროლოგი:
ბნელა. არა კი არ ბნელა უკუნითია გარშემოც არაფერიჩანის ნახევარმთვარის მკრთალი შუქი მხოლოდ ერთ ბილიკს ანათებს გეგონება ვინმესთან შეკრული იყოს. გარშემო მხოლოდ ჭრიჭინების და ბუს ხავილი არღვებს უკუნითში მდგარ მდუმარებას აქაიქ ფოთოლიც გაშრიალდება თითქოს რაღაცას იუწყებიან მაგრამ რას? აი უკვე ამ ხმენს კიდევ ერთი ხმაც შეუერთდა ბრთხილი და სუსტი ნაბიჯის ხმა. ვიღაც ძალიან ნელა მოემართება წინ თან აკანკალებული ნაბიჯით, ეშინია ვითომ? განიცდის? დარდობს? ნეტავ რა ფიქრი უტრიალებს თავში? და პასუხი მხოლოდ ერთია. მდუმარება!
მბრთხალ და ბრთხილ ნაბიჯს ვიღაცის მკაცრი აუღელვებელი და მტკიცე ნაბიჯი შეუერთდა მბრთხალი ნაბიჯის პატრონს მიუახლოვდა ხელი მტკივნეულას წაავლო და ბილიკის მიმართულებით უბიძგა რომელიც ტყეში შედიოდა და უგზოუკვლოდ უჩინარდებოდა!
თავი 1
ბნელ სარდარფში რამოდენიმა კლასიკურ სამოსში გამოწყობილი პიროვნება ერთ წერტილს მისჩერებოდა თუ მათმზერას გავაყოლებდით თვალს ადვილად შევამჩნევდით კედელთან მდგომ სკამს რომელზეც დასისხლიანებული შუახნის მამაკაცი იცო მიბმული და თავი ისე გადაეკიდა მკვდარიაო გაიფიქრებდით მის სიცოცხლეზე მხოლოდ მისი რიტმულად მმოძრავი გულმკერდი მიგვითითებდა. ხოლო კლასიკურად გამოწყობილი მამაკაცი რომელსაც ლიდერობა აშკარად ეტყობოდა თვითკმაყოფილი სახით დასჩერებოდა უგონოდ მყოფს თავის ლეკვებს(ხელქვეითებს) ხელის ერთი აქნევით რაღაც ანიშნა და მათაც არ დააყოვნეს მოქმედრბა ტყვეს ვედრით გაყინული წყალი გადაასხეს სხეულმაც არდააყოვნა რეაგირება და გათიშული მამაკაცი გამიხიზლდა.
_რაგინდა ჩემგან ბოლოსდა ბოლოს ამოღერღე შე არაკაცო. გამოსცრა ტყვემ კბილებში
_ნახეთ რა კიდერომ დიდგულზეა. დამცინავად ჩაიცინა მამაკაცმა. ოხ დავით დავით ჭკუა როდისუნდა ისწავლო ხომ გითხარი გზაზე არ გადამეღობი თორემ გაზღვევინებთქო არა მიპასუხე რამდენჯერ გაგაბრთხილე მაგრამ ერთხელაც არ შეიგნე! ხმის ტემბრი საგრძნობლად უმკაცრდებოდს.
_მეცხოგითხარი ეს ბიზნესია და აქ დათმობა არმოსულათქო და ყველაგზა გამართლებულიათქო.
_ მითხარი მითხარი ამიტომაც გავითვალისწინე შენი ნათქვამი. ავის მომასწავებლად გაიცინა
_ რას გულისხმობ?
_რას ჩემო დავით და აი შენი მობილური მეორე დღეა შენმა ქალიშვილმა აიკლო რეკვით ხოდა ბატონო დავით ეხლა შენ გადაურეკავ და ეთყვი რომ აქ მოვიდეს თუარადა აქვე და ახლავე გაგასხმევინებ ტვინს მერე იმ შენ ქალიშვილსაც ვიპოვი და მოგაყოლებ ზედ
_კი მაგრამ. დაიბნა დავითი
_არავითარი მაგრამ ან იმას იზავ რასაც გეტყვი ან არადა ჩემ სიტყვას რო შევასრულებ კარგად იცი!
_კი მაგრამ ჩემი გოგონა ჩვენს საქმესთან რა შუაშია?
_თავშია დავით თავში შენ არგაგიგია მშომლების ცოდვებისგამო შვილები რომ იტანჯებიან ?
_რასაპირებ ?
_დარეკე გითხარინერთხელ უკვე აღარ გავიმეორებ!
_ ლარგი კარგი მომეცი ტელეფონი! დავითს ტელეფონი მიაწოდეს რომელიც უკვე ირეკებოდა მის გოგონასთან რომელსაც ისე სათუთად ექცეოდა როგორც ახალ დაბადებულ ჩვილს. თქვენ გგონიათ ძალიან მდიდარი იყო ან მზეთუნახავი ბავშვი იყო არა უბრალოდ ის ერთადერთი იყო ტომელიც თავისი მეუღლისგან დარჩა თან ისეგავდა მას რომ შეუძლებელიიყო მამისთვის უბრალოდ შვილი ყოფილიყო გოგომა დავითისთვის მთელი სამყარო იყო, აი ახლა რეკავს და ათასი აზრი უტრიალებს თავში რქვს ლევანს ჩაპიქრებული მაგრამ გოგონას ან დავითის მოლვლა რომ სდომევოდა აქამდე მილიონჯერ იზავდა კი მაგრამ რაუნდა ჩემი გოგონასან მხოლოდ ეს აზრი აწუხებდა მას და აი გაისმა დავითისთვის ყველაზე სანუკვარი ხმა.
_ალო მამა სადხარ ხომკარგადხარ? ისმოდა ყურმილში შეშინებული ხმა
_ კი მამი კარგადვარ მაგრამ ერთითხოვნა უნდა შემისრულო ახლა მისამართს მოგწერ და რაც შეგიძლია სწრაად მოდი კაი. მხოლოდ დავითმა იცის რად უჯდებოდა ეს წყნარი ინტონაცია.
_ ....
_კი კი ყველაფერი კარგადაა.
_....
_ რაც შეგიძლია მალე ოღონდ წყნარად იარე.
_....
_ ეხლავე გადმოგიგზავნი ნომერს. და გაწყდა ზარი.
_ აი ყოჩაღ ხომ შეგძლებია. წაისისინა ლევანმა
_წადი შენი. გადაიფურთხა დავითმა.

ვინ ვარ მე? და საიდან იწყება ეს ისტორია? ესჯერ მეც არვიცი მაგრამ გათენდა ის დღე რომრლიც ჩვეულებრივ დაიწყო მამამ გამაღვიძა რადგან უნივერშიტეტში არ დამეგვიანა მეც ბუზღუნით ავდექი და მომზადება დავიწყე ყველაზე მეტად ძილიმიყვარს და იმასავ არავინმაცდის უი ხო მართლა მე ანამარია ყიფიანი ვარ 19 წლის ვარ საშუალო სიმაღლის ფუმფულა გოგო შავი თვალებით და გრძელი ყავისფერი თმით ნუ ტიპიური გოგოვარ რა არაფრით გამორჩეული ვსწავლობ ჯავახიშვილის უნივერსიტეტში კერძოდ სამართალზე ვარ პირველკურსზე და რატომ 19წლის პირველ კურსზე? იმიტომრომ სკოლა რომ დავამთავრე გადავწყვიტე კულინარია შემესწავლა და კოლეჯში შევედი კრტძოდ თავისუფალში. ნუ კულინარია კი ძალიან მომწონს და ვმუშაონ კიდეც მაგრამ სამართალიც მომწონს ამიტომ გული რომარ დამწყვეტოდა კულინარიის 6 თვე წარმატებითდავხურედა იმავე წელს ჩავაბარე ეროვნულები მართალია გრანტი ვერავიღე მარა მამენტ არცმქონდა გრანტის იმედი ხოდა ახლა ვსწავლობ სამარტლის ფაკულტეტზე ნუ ჯერჯერობით არმინანია ეს გადაწყვეტილება და იმედია არცვინანებ ხოლო კულინაარიით უნის მერე ვარ დაკავებული ნახევარ განაკვეთზე ვმუშაობ და საკუთარი ფულიცმაქვს და სწავლის ხარჯსაც მე ვიხდი მამა კი წინააღმდეგია ჩემი ასეთი გადატვირტული გრაფიკის მაგრამ ჩემი სიჯიუტის გამო ვერაფერს ხდება. და ჩვენი კამათი მუდამ თავში ქვა გიხლისთი სრულდება. ხოდა მეც ვიხლი თავში ქვას და თავისუფალ დროს განსაკუთრებით შემომეხლება ხოლმე ორიწელია რაც ვმუშაობდა რაც საკუთარი შემოსავალი მაქვს ავისრულე ოცნება და ისერომ არავინ იცის საბრძოლო ხელოვნებას დავეუფლე რაკვიატებაიყო არვიცი მაგრამ იმის მაგივრად რიმ მეშოპინგა მე ფულს ძიუდოს კრივის და აკრძალული ჩხუბების შესწავლაში ვფლანგავდი ნუ შოპინსაც არვიკ;ებდი მამას წყალობით მარა მაინც მყავს საუკეთესო დაქალი მარი და კატო მხოლოდ მათიციან ჩემი გატაცების შესახებ ისინი კულინარიის აკადემიაში გავიცანი და მას შემდეგ ერთმანეთის ჭირებად ვიქეცით მარი და კატოც დასაქმებულები არიან და ცჰემგან განსხვავებიტ ძალიან კარგი რესტორნის შეფებიც არიან მე კატოსთან ვმუშაობ და კარგადაც ვეწყობით და კიდევ სამივე მარტოხელებივართდა ხანდახან ზოგიბიჭიც ჩვენი ლანძღვის ობიექტებიც არიან ძირითადად იმიტო ვლანძღავთ რომვინც ჩვენ დაგვევასება ნუ ძირითადად კატოს იმათ არმივწონვართ და ვინც ჩვენ არმოგბწონს რატომღაც ტკიპების პოზიციაში არიან.
ერთხელ განსატვირთად კლუნში წავედით ჩვენთვის ვცეკვავდით და ვიღავეები აგვეკიდნენ ნუ როგორც ყოველთვის ყველაფერი კატოს უნდა დაემართოს ხოდა ვიღაც ეუბნევა ხომარ გავერთოთ კატომ რო შეჰყვირა რაო როგორ მიბედავო ვინ გგონივარო ყველა კაცი ერთი რაღაცით რაც ფეხებსშორისგაქვთ როგორფიქრობთო ბიჭი დააშტერა მედამარი ერთმანეთს ვეყუდებოდით სიცილით ხალხი გაოცებული იყო ზოგმა ეს ვინააო ზოგმა რა ჩაუყარაო ზოგნა ვითომ ანგელოზიო ზოგმა რამის გაძუყნაო და რავიცი კიდე ათასი რამ მაგრამ მეორე ტალღა ჩემიდა მარისი იყო თქვენ რა დაქალებიხართო მე აქ რამის მოვკვდიო და თქვენ იცინიხართო მერე მარის გადაწვდა სადაა შენი დიპლომატია რატოარ დაელაპარაკეო მერე მე რატოარ გაძუყნეო რანაირი დაქალიხაროდა მეორე ტალღაც ჩაცხრა ამის შემდეგ სულ ამ დღეზე გვეცინებოდა რამისროიმბიჭს კატომ თვალები დათხარა. ხო ახლა დავუბრუნდეთ მთავარ თემას უკვე ორი დღე გავიდა რაც მამაჩემი არდაბრუნებულა არც დაურეკავს ეს მისქცევას საერთოდ არგავს დღეს დამირეკა და სადღაც დამიბარა ხმა არმომეწონა მაგრამ არაფერი მითხრა კარგადვარო რაღაც უცნაური ადგილის მისამართი მომწერა მოდიო მეც კომფორტულად ჩავიცვი და ჩემი მოკრძალებული ბემვეთი ნავიგატორს მივყევი რაღაც უცნაურ ადგილას მივედი აქ ან მე რამინდა ან მამას აქ რატომ დამიბარა გარშემო კაციშვილი არ ჭაჭანებს ჯიბე მოვისინჯე კასტეტი და პატარა დანა ადგილზე იყო მართალია ესენი მქონდა მაგრამ უცნაური შიშის განცდა მეუფლებოდა მუხლებიმიკანკალებდა და სუსტი ბრთხილი ნაბიჯით წინ მივიწევდი ძალიან ბნელოდა და ეს დეგენერატი ბუც ისე ხავის ნერვები მაწყდება უკნიდან ფაჩუნი გავიგე უნდა მივბრუნებულიყვი რომ უეცრად ვიღაცამ უხეშად ხელი წამავლო და წინ მიბიძგა უკან მიბრუნებას ვერ ვახერხებდი მხოლოდ მის ხელის მტევანზე ლამაზად დახატულ ვარდს ვაჩნევდი უცნაურია მაგრამ მომწონდა რაზევფიქრობ ხოარ მაკლია
_ვინხარ რაგინდა ჩემგან სად მიმათრევ. გაჩერდიმეთქი და შემომხედე ვინხარ
_ წინ იარე მამაშენთან მიმყავხარ არმინდა გატკინო ამიტომ დაოკდი. ხმადაბლა ჩაილაპარაკა თითქოს ვინმე უსმენდა კიმაგრამ მამასთან ამას რატომ მივყავარ სულ ამებნა თავგზე მაგრამ დავუჯერე და გავჩუმდი წინ გავიხედე უკუნითში მხოლოდ პატარა ბილიკი ჩანდა მეშინოდა თან ძალიან სიბნელე ერთერთ სუსტი წერტილია ჩემთვის პანიკურად მეშინია ამ შიშს კიდევ მრავალი ამოუცნობი გრძნობაც ემატებოდა აი როგორციქნა სინათლეც გამოჩნდა და რაღაც საწყობში შემიყვანა უცნობმა საწყობში შესვლისთანავე თვალი მომჭრა მკვეთრმა განათებამ დამეწმინდა თუარა მხედველობა წინ გახეგვა და ჩემი წამოყვირება ერთი იყო აბა როგორია ხედავდე დაბმულ მამაშენს რომელიც სასტიკადაა ნაცემი და სკამზეა მიბმული.

- მამა რაუქენით ვინხართ ვაბშე. თან გაურკვეველ რაღაცეებს ვყვიროდი არმახსოვს და თან ვცდილობდი მამა გამენთავისუფლებინა.
- გაჩერდი და მომისმინე. დამიყვირა უცნუბმა. თუარადა მამაშენს შენსთვალწინ მოვკლავ. გავოგნდი წელში გავსწორდი და ხელი ჯიბისკებ წავიღე მაინც ყოველი შემთხვევისთვის.
- რაგინდათ?
- რა სულსწრაფიხარ საყვარელო იცი რა მამაშენს ჩემი ვალიაქვს შენკიდე მისი გადახდა შეგიძლია ამით მამაშენს იხსნი თუარადა ისიც და შენც მოკვდებით.
- მამა ხმა გამეცი რახდება ვინარიან ესენი რაუნდათ რავალზეა საუბარი მიპასუხემეთქი!
- შვილო მე მე
- რა შებ რა შენ გამაგებინე რა ხდება ჩემსთვს, უკვე ნერვები მეშლებოდა ისიმიც ჩემს ჯინაზე დუმდნენ ერთი მოვავლე მზერა იქაურობას ჩაბნელებულ კუთხეში ვიღაც იდგა სახე არ უჩანდა კაპიშონი უფარავდა დიდად არც მანაღვლებდა მე ეს ავისმომასწავებელი დუმილი მაბრთხობდა.
- ჰა დავით ეტყვი თუ ვუთხრა?! კაი მაშინ მოგიყვები მოდი დაჯექი; მიმითითა პატარა სავარძელზე მეც დავემორჩილე რადგან ვგონებ ახლა მეტად დიდიდა მნიშვნელოვან ამბავს მიცისმენ
- მაშ ასე ჩემო ანამარია ყველაფერი 45 წლის წინ სვანეთში დაიწყო მე ლევან ჯიბუტი ვარ ოდესღაც მე მეც და მამაშენიც ორი მოსისხლე მტერი ოჯახის მემკვიდრეები გახლდით ეს მტრობა რამოდენიმე თაობის განმავლობაში ხდებოდა საიდან დაიწყო მხოლოდ ლეგენდებია ცნობილი რომ ჩვები გვარის წარმომადგენლებს ერთმანეთი შემოაკვდათ რის გამო არარის ცნობილი შემდეგ აო ორ გვარს ანუ ჯიბუტებსა და ყიფიანებს შორის სამუდამო უაზრო შუღლი ჩამოვარდა ამის მუხედავად ჩემი უმფროსი ძმა პეტრე მე მემაშენი და ბიძაშენი თომა ძალიან ახლო მეგობრები ვიყავით და გადავწყვიტეთ რომ ეს მტრობა როგორმე გაგვენადგურებინადა მშვიდობა დაგვესადგურებინა ჩვენს ოჯახებს შორის მაგრამ ეს მხოლოდ იდეა იყო ამას კი განხორციელება ესაჭიროებოდა ჩვენს მშობლებს რომ ვუთხარით თავიდან ყველა წინააღმდელი იყო შემდეგ სოფლოს თხოვნით და მომავალი თაობის მოთხოვნით გადავწყვიტეთრიგორმე მოგვეგვარებინა ამ დროს კი ჩემს იჯახს პეტრემ გვითხრა რომ შენი მამიდა თინა უყვარდა თურმე ჩვენებმაც გადაწყვიტეს და დაუფუცეს რომ მტრობა დანათესაობით დასრულდება ალბათ გსმენიამაინც ჩვენში ხატძე დაფიცვას რაძალააქვს ხოდა ჩვენც ჯიბუტები და ჯაჭვლიანებიც ავდექით და ხატზე დავიფიცეთ შემდეგ თითქოს ყველაფერი კარგად იყო თუმცა ბიძაშენს მამიდაშენმა უთხრა რომ ჩემი ძმა არ უყვარდა და რამე ექნა გათხოვება არ უნდოდა ბიძაშენს შეეცოდა თავისი და და გადაჭყვიტა გაეპარებინა მაგრამ უმპროსებმა დაიჭირეს და უკან მუაბრუნეს თან გააბრთხილეს სიტყვას ვერ გავტეხთო თინა ოთახში ჩაკეტეს ხოლო თომა მკაცრად დასაჟეს დილით თინას ოთახში რომ შევიდნენ ჩამოკიდებული დახვდათ თავისი პროსტიაით ჩამოიხჩო თავი მისი სიკვდილით დამძიმებულმა ჩემმა ძმამ ორდღში მოიკლა თავი ასე მოკვდა ორი ოჯახის ორი წევრი ამ ამბით შეწუხებულმა თომამ თავისი თავი დაადანაშაულა დის სიკულით მაგრამ მკაცრად დავდილში და სცადა მაგრამ შეუსწრეს და გადაარჩინეს წლების შემდეგ კი საზღვარგარეთ წავიდა და აღაეავის გვინახავს გავიზარდეთ ფიცი ფიცად დარჩა შვილები შეგვეძინა მე ბიჭი დავითს შენ ანუ გოგო ჩვენი ფიცის თანახმად შენ და ჩემიშვილი უნდა დაქორწინდეთმაგრამ მამაშენმა უარი გამომიცხადა თავიდან დროს წელავდა პატარააო შარშან კი უარი მითხრა ეგეც არ იკმარა და ჩემ ბიზნესს თავისი ჭკუით კონკურებცია გაუწია და პროექტი წამართვა ახლა კი ყველაფრის პასუხს ერთად ვითხოვ.
- გაკლიათ?
- რა? აშკარად გააოცა ჩემმა პასუხმა.
- აბა იმის გამი რიმ პროექტი წაგართვათ კაცი სიკვდილამდე უნდა სცემით ან ვინმოგცათიმის უფლება რომ მაიძულოთ ვის გავყვე ცოლად ჰა მიპასუხე მე შენს შვილს საერთოდ არვიცნობ და მეუბნევი იმას გავყვე ცოლას ვინც არცკიმინახავს თან მამაჩენითმემუქრებით? ერთი თქვენიც და თქვენი ტრადიციებისაც! წინ წამოვიწიე და თავი მთელიძალით ჩავცხე ცხვირში და სისცლმაც არდააყოვნა გამოჟონვა ორი ზორბა მომვარდა ორივე დავიტანე მაგრამ მაგრამ აი ექვსიკაცი რო წამოენთო ჩემკენ მაშინ მივხვდირო აი აქ დამერხა კიშევალამაზე ცოტა მეცმომხვდა ერთის ხელი მუცელში და ჩავიკეცე კიდეც და აი მაგ დროს გამკოჭეს.
- ოხ მე შენი.წამოენთო დავით მამაჩემმა კი გაიბრძოლა მაგრამ აბა რსგახდებოდა ისეიყო შეკოჭილი თან ნაცემი/
- ხელი არახლო! გამოსცრა მამამ
- კაი კაცო. გაიცინა და ისე შემომცხო ნაპერწკლები გამაყრევინა მეორეთიც აღმართა ხელი და ისიყო უნდა დაერტყა რომ ისევ ეს ვარდიანი ხელი რომელმაც ლევანის ხელი შეაჩერა
- არც გაბედო ის ჩემია. ისევ ეს ჩურჩული თანისეთ მკაცრი რომ ვერც შეწინააღმდეგებას გაბედავდა კაცი და გონებაში ამომიყივტივდა ირი წინადადება ,,ის ჩემია’’
- რას ნიშნავს შენივარ. წამოვიყვირე. ერთი ცინიკურად ჩაიცინა ლევანმა და....
- რას ნიშნავს და....