იოანე მისამართს მიგზავნის გზაში კი ანდროს მესიჯისიც მომდის რომ ქეთი იქაა ვმშვიდდები ამასობაში კაფემდეც მივაღწიე. იოანეს ვხედავ და მასთან მივდივარ
-ჰეი როგორ ხარ-მეუბნება,გადავკოცნე და ადგილი დავიკავე
-კარგად შენ?
-ასევე-ამბობს და იღიმის
-აბა გისმენ რა ხდება
-აქ ქეთიზე სალაპარკოდ დაგიბარე თუ თავს არ მოგაბეზრებ-მე კი შევაწყვეტინე
-არა რასამბობ პირიქით-ვეუბნები და ხელს ხელზე ვადებ რადგან ვატყობ ნერვიულობს
-იცი პატარაობაში ქეთის გრძნობები ცალმხრივი არიყო მეც ძალიან მომწონდა
-მოგწონდა?-ვაწყვეტინებ
-ჰო მომწონდა პრინციპში მაშინ 15ის ვიყავი რა მესმოდა ამ ყველაფრის ის კი პატარა იყო 11ის
-რის თქმას ცდილობ-ვეკითხები რადგან ვერაფერს ვიგებ
-როცა ამდენი ხნის შემდეგ ისევ ვნახე იქ გზაზე როცა არც კი ვიცოდი ვინ იყო თითქოსდა მეცნობოდა სანამ გავიგებდი-ჩერდება და მიყურებს
-ყურადღებით გისმენ-ვეუბნები და ხელს მაგრად ვუჭერ ხელზე
-პატარაობაში მომწონდა მართალია მის შემდეგ ბევრთან მქონდა ურთიერთობა მაგრამ ისე ვერ ვუყურებდი მათ როგორც ახლა ქეთის,რათქმაუნდა არ მომწონს რადგან ეს მოწონებაზე მეტია მასთანაც თავს ძლივს ვიკავებ რომ პირდაპირ არ ვუთხრა მიყვარხართქო,არ მინდა რომ შევაშინო ან რამე დავაძალო-ისე ლაპარაკობდა ცრემლები მომადგა მეგონა მემიხსნიდნენ სიყვარულს ჩემს დაქალს კიარა,ამ ფიქრებზე კინაღამ გამეცინა შემდეგ კი ვუთხარი
-იო ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მიხარია ამის მოსმენა,დარწმუნებული ვარ ქეთისაც უყვარხარ იცი რამდენჯერ გაგვიხსენებიხარ?მაგრამ მხოლოდ 15წლამდე ვიცოდით როგორ გამოიყურებოდი მეტი მოგონება არ გვქონდა ახლა კი სასწაულად გაზრდილი ხარ და ძალიან სიმპატიური,შენი გამოჩენის შემდეგ ძალიან შეიცვალა ქეთიც შენს მიმართ პატარაობიდან ვიცნობ და ძალიან კარგად ვიცი რაც ჭირს,ვიცი რომ უთხრა უარყოფს ეგ ხომ უკარებაა არავინ არყოლია და არც მოწონებია ამდენი ხნის მანძილზე-ვეუბნები და თვალს ვუკრავ
-მაშინ რთულადაა საქმე-ამბობს და იცინის
-რთული სამუშაო გელის მაგრამ ჯობია დრო არ დაკარგო-ვეუბნევი და ვუღიმი
-ძალიან დიდი მადლობა ანა ვერ წარმოდიგენ როგორ მომეშვა რომ დაგელაპარაკე
-რისი მადლობა ვერ წარმოდიგენ როგორი ბედნიერი ვარ ახლა ყოველთვის შენს გვერდით მიგულე
-ვინ თქვა რომ პატარა და არმყავს-ვხვდები რომ მე მგულისხმობს და ხელს შლის მეც ვეხუტები.კაფიდან გამოვდივართ და სანაპიროზე ვსეიენობთ
-ანა-მეუბნება და ჩერდება
-გისმენ-ვჩერდები და მის წინ ვდგები
-ასე არ მენდობი რომ იმ ღამის ამბავს არ მიყვები?
-ვინ თქვა რომ არ გენდობი?
-მაშინ მომიყევი რა მოხდა
-დამპირდი რომ ირაკლის და ნიკას არაფერს ეტყვი მაშინ
-გპირდები-მეც ვუყვები იმ ღამეს რამოხდა სანდროზე,მთვრალ ბიჭზე ამაზე კი ბრაზდება-რომ ნახო მეორედ იცნობ იმ ნაბი*ვარს?
-არ ვიცი ბნელოდა კარგად არ მახსოვს მაგრამ უკვე მორჩა ეგ ამბავი და გთხოვ არაფერი გააკეთო
-მაგ ამბის შემდეგ სანდრო ნახე?
-კი ვნახე დღეს ლექტორთან კამათის შემდეგ ტბაზე წავედი და იქ იყო ისიც-ჯანდაბა ანა ენაზე კბილის დაჭერა რა ვერ ისწავლე
-ლექტორთან რა მოხდა
-უბრალოდ ქულები დამაკლო-გამახსენდა სანდროს ნათქვამი და ვცადე მოტყუება
-ქულები?-კითხულობს ეჭვის თვალით
-ჰო-ვეუბნებიბდა ნაძალადევად ვიღიმი
-და მის შემდეგ სანროსთან რა ხდება?-მიღიმის და თვალს მიკრავს
-არაფერი-მეღიმება და სანაპიროს წინ სკამზე ვჯდები
-შენი სახე მაგას არ ამბობს-მეუბნება და ლოყაზე მჩქმეტს
-კარგი სიმპატიურია მისი მწვანე თვალები მომწონს და ამავდროულად ძალიან მაბნევს
-თუ რამე შეეშლება ეგრევე ჩემთან მოდიხარ მეუბნები და ცხვირ-პირს ვუნგრენ გასაგებია?-ჯერ სერიოზულ სახეს იღებს შემდეგ კი იცინის
-კლოუნი ხარ იოანე-ვუთხარი და თავზე წამოვარტყი
-სერიოზულად ვამბობ
-კარგი კარგი-უცებ ტელეფონის ზარი გაისმა.
-ვინ არის?-მეკითხება დავხედე და სახელი არ ეწერა
-არ ვიცი, ერთი წუთი-ვპასუხობ
-ანასტასია?-მისვამს კითხვას
-დიახ-თავიდან ვერვხვდები შემდეგ კი მახსენდება საიდან მეცნობა ეს ხმა
-სანდრო ვარ
-რა თქმა უნდა,გიცანი-ვეუბნები და ვიღიმი. იოანე კი თვალის ჩაკვრით მეკითხება ვინააო მეკი პირის მოძრაობით ვახვედრებ შემდეგ მანიშნებს წავალო
-სად ხარ?
-ერთი წუთი შეგიძლია დამელოდო?
-კი რათქმაუნდა-ხმას ვუთიშავ რომ ვერ გაიგოს
-საღამოს გნახავ-მეუბნება და ლოყაზე მკოცნის
-დროებით-ვეუბნები და მიდის შემდეგ ტელეფონს ვუბრუნდები
-ბოდიში სანდრო
-არაუშავს ვინმე არის შენთან ერთად?თუ არ გცალია მოგვიანებით დავრეკავ
-არა უკვე აღარვინ
-და ვინ იყო?
-დაკითხვა?
-ასე ვთქვათ
-კარგი-ვეთანხმები მეტს კი არაფერს ვამბობ
-კარგი? კითხვაზე პასუხი არ გაგიცია
-მეგობარი
-და უნდა ვიეჭვიანო მაგ მეგობარზე?-ძალიან მიკვირს მაგრამ არ ვიმჩნევ
-არა არ იეჭვიანო
-წყლის ხმაა სად ხარ გარეთ ვარ მეც გნახავდი
-სახლთან ახლოს სანაპიროზე ვარ "მარმარილო"-ს კაფის ჩაყოლებაზე-ისე კაფეს ეს სახელი ვინ დაარქვა საინტერესოა
-ვიცი ეგ ადგილი ახლოს ვარ 5წუთში მანდ ვარ
-კარგი-ვეუბნები და ტელეფონს ვთიშავ
ვზივარ და ცოტა ხანს ზღვას გავჰყურებ საათს დავხედე თითქმის 5წუთი იყო გასული უეცრად ვიღაც უკნიდან მეხუტება და ლოყაზე მკოცნის ვიხედები და სანდრო ძალიან მიკვის მისი ასეთი საქციელი
-ჰეი-მეუბნება და გვერდზე მიჯდება
-ჰეი
-აქ რა გინდოდა?
-მეგობარს შევხვდი და ცოტა ვილაპარაკეთ
-და რაქვია მაგ მეგობარს
-იოანე-ვეუბნები და სახე ეცვლება-პატარაობიდან ვიცნობ და ჩემი დაქალის მომავალი შეყვარებულია,მოკლედ ოჯახებით ვიცნობთ ჩემი ძმის ძმაკაცია კიდევ გაქვთ კითხვები?-მივაყარე სანამ კითხვას დასვამდა მას კი გაეცინა
-ამომწურავი პასუხი იყო
-მიხარია-ვამბობ და ზღვას ვუყურებ
-ძალიან გიყვარს ხომ ასეთი ადგილები ჯერ ტბაზე გნახე ახლა აქ
-კი მამშვიდებს-ვამბონ და ისევ ზღვას გავჰყურებ
-ამ საღამოს თუ რამე გეგმები არ გაქვს რესტორანში რომ დაგპატიჟო წინააღმდეგი ხომ არ იქნები?
-არანაირი გეგმა არ მაქვს მაგრამ არვიცი-ცოტას ვყოყმანობ შემდეგ კი ვპასუხობ-კარგი
-9ზე გამოგივლი მაშინ
-კარგი-ვეუბნები და მის მწვანე თვალებს შევჰყურებ ნელ-ნელა ჩემსკენ იწევა გულში ვფიქრობ,,ღმერთო ჩემ პირველ კოცნას მას ვუძღვნი?"ეს-ესაა ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეეხოს რომ უცებ ტელეფონის ზარი მარკვევს ვიხედები და,,ქეთი"მოკლედ ამ გოგომ იცის როცა დარეკოს ვპასუხობ
-ანა სად ხარ ამდენ ხანს მოვრჩით მეცადინეობას ანდროსგან მოვდივარ
-სანაპიროზე ვარ-ვპასუხობ მშვიდად
-ხელი ხომ არ შეგიშალე?
-კი
-მოიცა ისევ სანდროსთან ხარ?
-ჰო მოგვიანებით გადმოგირეკავ-ვუთიშავ
-ყოფილებზე რას მეტყვი?-არღვევს სიჩუმეს და ზღვას უყურებს მეც ასე ვიქცევი
-ვერაფერს
-ეგ რას ნიშნავს?
-არ მყოლია
-რა?-კითხულობს გაკვირვებული და ბიჭისთვის ნაკოცნი არ გაქვს?
-შეყვარებული არ მყოლიათქო საიდან მექნება?-ისეთი გაკვირვებული სახე აქვს რომ მეც მიკვირს ასე რამ გააკვირვა-რამოხდა არ შეიძლება რომ 21წლის ასაკშიც არ მყოლოდა შეყვარებული და არც ნაკოცნი ვინმეზე?-ვეკითხები ის კი ფიქრებიდან გამოდის
-არა როგორ არ შეიძლება-თითქოსდა თავის დაძვრენას ცდილობს-ასეთ ლამაზ გოგოს გამიკვირდა უბრალოდ
-ეგ გაკვირვება შენთვის შეინახე-ვეუბნები და ისევ ზღვას გაავჰყურებ
-უნდა წავიდე სასწრაფო საქმე გამომიჩნდა-მეუბნება და ფეხზე დგება, რასასწრაფო საქმე ტელეფონისთვისაც არ დაუხედავს-საღამოს 9ზე მეუბნება უბრალოდ თავს ვუქნევ და მიდის შემდეგ ქეთის ვურეკავ
-ქეთი რა დროს იცი ხოლმე დარეკვა
-რატომ სიყვარულს გიხსნიდა?-იცინის
-არა უნდა გვეკოცნა ერთმანეთისთვის და უცებ რეკავ
-უფს-ამბობს და ისევ იგუდება სიცილით
-სახლში დამხვდი მოვდივარ სალაპარაკო მაქვს
-სახლში ვარ-მეუბნება და ვუთიშავ
*სახლში*
დღევანდელი ამბები ყველაფერი მოვუყევი იოანეზეც ისეთი გახარებული იყო რომ მის სიხარულს საზღვარი არ ქონდა ვიცოდი რომ უყვარდა და მეც ბედნიერი ვიყავით ამით
-ანა მგონი ჯეკპოტი დაგვეცა-ამბობს და იცინის
-აბა რა-ვეუბნები და მეც ვყვები სიცილში, უცებ ქეთის ტელეფონი რეკავს
-იოანეა-მეუბნება
-სპიკერი ჩართე
-გისმენ იოანე
-როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-არამიშავს დღეს გცალია საღამოს?
-დათანხმდი-ვუჩურჩულებ და თხოვნის ნიშნად ისეთ სახეს ვიღებ ის კი ჩუმდება
-ქეთი აქ ხარ?-იმეორებს იოანე
-კი კი აქ ვარ-შემდეგ ხმას ვუთიშავ რომ ვერაფერი გაიგოს
-ხომ გიყვარს ქეთი?
-კი
-ხო და რას უცდი გოგო მიდი დათანხმდი შანს ნუ გაუშვებ ხელიდან მასაც უყვარხარ ცხოვრებაში ერთხელ მაინც მიეცი ვინმეს შანსი-თავს მიქნევს ხმას რთავს და ეუბნება
-კი მცალია
-მაშინ 8ზე მზად იყავი გამოგივლი
-კარგი-ეუბნება და უთიშავს მე კიდევ სიხარულის ნიშნად ვყვირივარ
-იეეს მიყვარხართ ორივე-ვახტები და ლოგინზე ვაგდებ
-ქაჯო-მეუბნება და ისიც იცინის
-მოემზადე 7ია უკვე
-მე კიარა შენც მოემზადე
-ღადაობა რა იქნება იცი ორივე იგივე რესტორანში რომ მოვხვდეთ-ვეუბნები და ვიცინი
-9ზეო სანდრომ ხო?
-ჰო მე ორი საათი მაქვს დრო სოუ მიდი ჯერ შენ გაგამზადო იკა და ნიკა გვიანობამდე კომპანიაში იქნებიან შეხვედრები აქვთ მერე მოვუყვეთ ყველაფერი
,,1საათის შემდეგ"
-8საათია ქეთი უკვე
-მზად ვარ ხო ფეხსაცმელს ჩავიცმევ და ეგაა-თქვა და კარზე ზარი გაისმა
-მიდი მე გავაღებ-ვეუბნები და ქვევით ჩავდივარ კარს ვაღებ და პიჯაკში გამოწკეპილი იოანე მხვდება
-ვაუ იო პაემანზე მიდიხარ თუ ქორწილი გაქვს?-ვეუბნები და ვიცინი
-ცანცარა ხარ-მეუბნება და სახლში შემოდის-ქეთი სადაა?
-აქ ვარ-გაისმა ქეთის ხმა და კიბეებზე  ჩამოდის იოანე კი გაშტერებული შესციცინებს
-გული არ წაგივიდეს-ვეუბნები და წინ ხელს ვუფრიალებ
-რა იცი ხოლმე მომენტების გაფუჭება-მეუბნება იოანე და იცინის
-წავიდეთ?-კითხულობს ქეთი
-არა სად გეჩაქრებათ ერთი, ჭკუით-გადავკოცნე ორივე და გავუშვი
*რესტორანში ქეთისთან*
-რას შეუკვეთავთ?-გვეკითხება ოფიციანტი,შეკვეთა მივეცით და წავიდა
-ძალიან ლამაზი ხარ ქეთა-გამახსენდა რომ ბავშვობაშიც ქეთას მეძახდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა
-მადლობა იო-ვეუბნები და ვუღიმი
-არ მინდა მოვლენებს გავუსწრო და ზედმეტი მომივიდეს მაგრამ უბრალოდ ვეღარ ვითმენ უნდა გითხრა-მეუბნება და თვალებში მიყურებს
-გისმენ-და ხელს ვკიდებ ის კი იღიმის
-ცოტა არეულად ვლაპარაკობ შეიძლება მაგრამ წინასწარ არც მქონდა გათვლილი რას გეტყოდი აქ რადგან აზრებს თავს ვერ ვუყრიდი ახლაც არ ვიცი რას ვამბობ უბრალოდ ამდები ხნის შემდეგ ისევ შეგხვდი და ძველი გრძნობები აღმიდგა,არ მოგატყუებ და არ გეტყვი რომ შეყვარებული არ მყოლია. 25წლის ვარ და რათქმაუნდა მყოლია მაგრამ შენთან როგორც ვგრძნობ თავს არავისთან მიგრძვნია ასე,აღარ გავწელავ და გეტყვი რომ ძალიან მიყვარხარ ქეთა-წამით ვუყურებ და ბედნიერებისგან მინდა ვიყვირო რომ მეც ძალიან მიყვარს
-მეც მიყვარხარ იო-ვეუბნები და მის სიხარულს საზღვარი არ აქვს დგება მეხუტება და მატრიალებს-კარგი კარგი დამსვი-ვეუბნები და მსვამს
-არიცი როგორი ბედნიერი ვარ ახლა
-მეც იო-ვეუბნები და ვუღიმი ის კი ჩემს ხელს იღებს და მკოცნის
-ამ წუთიდან ჩემი შეყვარებულის სტატუსს განიჭებ-მეუბნება და იცინის
-ოჰო რა სტატუსი მაქვს-ვეუბნები და სიცილში ვყვები,მასთან არაფერი მერიდება ალბათ იმიტომ რომ პატარაობიდან ვიცნობ და ნაჩხუბრებიც კი არავართ ერთხელაც
-გაუფრთხილდი მარტივი სატარებელი არაა,გოგოები ოცნებობენ ამ სტატუსზე
-უნდა ვიეჭვიანო ახლა?
-საეჭვიანო არაფერი გაქვს-მეუბნება და თვალს მიკრავს
*ანასტასიასთან*
-თითქმის ცხრა საათია, მორჩა მზად ვარ, ნეტავ ქეთისთან რა ხდება როგორ მაინტერესებს-ჩემთვის ვლაპარაკობ ტელეფონს ვიღებ რომ მესიჯი გავაგზავნო შემდეგ კი ვშლი-არა ხელს არ შევუშლი გაერთონ-ვამბობ და კარზე ზარია.მობილურს ჩანთაში ვდებ და ქვევით ჩავდივარ კარს ვაღებ და სანდრო მესვეტება წინ.
-ვაუ რალამაზად გამოიყურები-ამბობს და მთლიანად მათვალიერებს,ღმერთო რა სიმპატიურია ვფიქრობ გულში
-მადლობა მზად ვარ-ვუებნები და სახლიდან გავდივართ
*რესტორანში*
შევდივართ თვალს ადევნებს იქაურობას შემდეგ კი უკან ტრიალდება
-რა მოხდა?-ვკითხულობ გაკვირვებული
-არაფერი აქ დამელოდე კარგი?-მეუბნება და მიმტანთან მიდის რაღაცას ეუბნება შემდეგ კი ბრუნდება-აქეთ წამოდი-მიმითითებს რომ ზევით ავიდეთ,მეც მივყვები
-ზევით რატომ დაჯავშნე აქ ხომ თითქმის არავინაა უმეტესობა დაბლა არის-ვკითხულობ და ადგილს ვიკავებ
-განმარტოებით მინდოდა შენთან ყოფნა-მეუბნება და მიღიმის შემდეგ მიმტანი მოდის შეკვეთას ვაძლევთ და გვტოვებს
-ანა-მეუბნება და ჩემს ხელს მის ხელებში ათავსებს შემდეგ აგრძელებს-ვიცი რომ საერთოდ არ მიცნობ არც მე გიცნობ მაგრამ მინდა რომ უკეთ გაგიცნო,აქამდე ერთი ნახვით შეყვარების არ მჯეროდა მაგრამ არვიცი რა დამემართა იმ ღამის შემდეგ შენზე ფიქრს ვერ ვწყვეტ-ამაზე ვიბნები არ ველოდი რომ ამსიტყვებს მეტყოდა
-სანდრო-ვამბობ და მაწყვეტინებს
-არა დამასრულები უბრალოდ ნაადრევად გამომივიდა ამის თქმა, არველი რომ იგივეთი მიპასუხებ ახლავე უბრალოდ მინდა რომ ხშირად გნახო ერთმანეთი გავიცნოთ და ერთი შანსი მომცე, ვცადოთ რომ ვიყოთ ჩვენ იქნებ გამოვიდეს რამე-მეუბნება და ჩემს პასუხს ელის,მომწონს ძალიან მომწონს მაგრამ ურთიერთობების აზრზე არ ვარ თან ასე სწრაფად განვითარებას არ ველოდი
-სიყვარულზე ვერაფერს გეტყვი მაგრამ ძალიან მომწონხარ დრო მჭირდება დანარჩენზე,შანსს რაც შეეხება რათქმაუნდა მოგცემ-ვეუბნები და ვუღიმი
-მადლობა ანა-მიღიმის უცებ ტელეფონი რეკავს ის კი ნერვიულობს და თიშავს
-უპასუხე თუ მნიშვნელოვანია
-შენზე მნიშვნელოვანი არაა-მეუბნება
-საპირფარეშოში გავალ-ვეუბნები თავს მიკრავს და გავდივარ ტელეფონს ვიღებ და ქეთის ვურეკავ უცებ კი ზარის ხმაც მესმის ვტრიალდები და ქეთი შემოდის
-შენ აქ რას...-ვერ ვასრულებ თქმას
-არარსებობს ვანგა ხარ რა-ამბობს და იცინის
-დროულად მომიყევი რახდება იოსთან
-ერთად ვართ-მეუბნება ვკივი და ქეთის ვეხუტები
-ვაიმეე რა მაგარიაა
-სანდროსთან რა ხდება?-მოკლედ ვუთხარი ყველაფერი ჩემი პასუხიც-შენ ვერ ხარ ხო?
-რატომ?
-რატომ არ უთხარი რომ გიყვარს ეს მომწონხარ რაიყო?
-არ მინდა ვიჩქარო ქეთ არ ვიცნობ კარგად
-იცი სიყვარულს ცნობა არ ჭირდება
-გამომივიდა პოეტი-ვამბობ და სარკეში ჩემს თავს ვუყურებ
-კარგი რაა რაღა ნდობა გინდა გოგო გადაგარჩინა, იმ ჰარისთან მივარდნასაც აპირებდა ყველგან ისაა უკვე ხოხედავ აჩრდილივით დაგსდევს
-უნდა გავიდე-ვეუბნები
-არა მე უნდა გავიარო ჯერ შენი მაგიდა ამიტო მეგავალ მერე გამეცინება
-კარგი მიდი 2წუთში მოგყვები
*ქეთისთან*
საპირფარეშოდან გავდივარ და ვცდილობ სანდროსთან ახლოს ჩავიარო რომ კარგად დავაკვირდე როცა მესმის როგორ ლაპარაკობს ტელეფონზე და ვშეშდები
-ბატონო ლევან ყველაფერს ვაკონტროლებ თქვენი ძმიშვილი მახეში გაება გეგმა B-ეს დროა....
_________________________________________
და და დამ... კომენტარებს ვერ ვხედავ რატომღაც ასეთი უინტერესოა?