-ვიზიარებ მწუხარებას ნიკა დაკრძალვაზე ვერ დაგელაპარაკე
-მადლობა-ეუბნება ნიკა და ზიზიღით უყურებს
-იოანე აქ ხარ?-ახლოს მოვიდა იოანე-ვიზიარებ გავიგე ერთ დღეზე მეტი ვერ მოგისწრიათ ერთად ყოფნა-ამბობს, იოანე კი მისკენ მიდის
-შენ ყველას უმწარებ ცხოვრებას ყველას
-მე არავის ვუმწარებ ცხოვრებას ჩემი ბრალი არაა რაც ქეთის დაემართა
-მხოლოდ ქეთი? ჩვენ რა გაგვიკეთე-გააწყვეტინა ნიკამ
-დაწყნარდით აქ რა ხდება-ამ ხმების გაგონებაზე ჩამოდის ირაკლი შემდეგ აგრძელებს-არღირს მის გამო ხელის გასვრა
-აქედან გაეთრიე-მოჭრით ეუბნება ნიკა, ისიც მიდის აკვირდებიან როდის მოშორდება სახლს შემდეგ ქეთი გამოდის სამზარეულოდან
-კინაღამ გავიფაქტეთ-ამბობს ქეთი
-ფრთხილად უნდა ვიყოთ-ეუბნება ნიკა
-წავალ დავისვენებ-ამბობს ქეთი და იოანეც უკან მიყვება
-ჭკვიანად გვრიტებო-თვალს უკრავს ირაკლი
-ეს რაიყო ახლა-იკითხა ნიკამ
-არაფერი წამოდი ოფისში წავიდეთ დაცვა საკმაოდ გვყავს ლევანის ახლოს არ გააკარებენ ამტერიტირიაზე როცა ჩვენ არვიქნებით
-ჰო ისე არ აკარებენ რო კარზე დააკაკუნა
-კაი გავაფრთხილოთ აწი აღარ განმეორდება-ეუბნება და სახლიდან გადის ორივე
*მაღლა*
ოთახში შედის ქეთი და ლოგინზე მოწყვეტით ეცემა
-ძალიან დავიღალე-ამბობს ქეთი
-რამ დაგღალა სახლში ხარ, ჭამ, თავის მოკატუნება შენ არ  გიწევს რომ ვითომ შეყვარებული დაკარგე და მისტირი კიდევ შენ დაიღალე?-ამბობს სიცილით იოანე და გვერდით უწვება
-ტყუილად ყოფნით დავიღალე იო-გახედა შეყვარებულს და ლოყაზე აკოცა იოანე ახლოს მიიწია და მიიხუტა
-მოდი დავიძინოთ ჯერ ადრეა
-ეს ყველაფერი როდის მორჩება?
-იმედია მალე
-არ დამტოვო მარტო
-არასდროს-ეუბნება და სიჩუმე ისადგურებს
*ანა და სანდროსთან*
*2საათის შემდეგ*
ანას გზაში ჩაეძინა და ნახევარი გზის გავლაც არ გაუგია უეცრად სანდროს ძაღლი გადმოუხტა და დაამუხრუჭა ამაზე კი გამოეღვიძა
-რა ჯანდაბაა?-გაიძახის ანასტასია
-ბოდიში ძაღლი გადმომიხტა
-კარგი-თავს ფანჯარას ადებს და გზას უყურებს
-ანა
-რა?-თავი არ შეუტრიალებია ისე გასცა პასუხი
-იქნებ როცა მელაპარაკები მაშინ მაინც მიყურო
-რა გინდა სანდრო?-თქვა და მისკენ შეტრიალდა
-შენ მინდიხარ ანა-ცდილობდა ანასთვისაც შეეხედა და ამავდროულად გზისთვისაც
-....
-ჩუმად ნუ ხარ ანა
-....
-გეყოს უკვე-თქვა და მანქანა გააჩერა
-მეყოს? რა მეყოს? რას ცდილობ?
-მიყვარხარ ანა და ვცდილობ შენგანაც იგივე ვიგრძნო
-ნუ ცდილობ ვერ იგრძნობ
-ვიგრძნობ
-ვერათქო
-დრო გვჭირდება
-არანაირი დრო არგვჭირდება
-ვიცი ცუდად მოვიქეცი მაგრამ ამას არც მე ველოდი
-რას არ ელოდი?
-რომ შემიყვარდებოდი
-შენ არავინ გიყვარს
-ცდები
-უგულო ხარ,ქვის გული გაქვს
-ქვის გული რომ მქონდეს არ შემიყვარდებოდი
-მაშინ უბრალოდ გგონია გიყვარვარ, არაუშავს გადაგივლის
-იმდენად მიყვარხარ რომ არასდროს განელდება ეს სიყვარული ანნა
-ასე ნუ იქცევი სანდრო
-ხო შეგიძლია ეს სიჯიუტე გვერდზე გადადო?
-არა-თავს აქნევს ანა
-ე.ი აღიარებ რო ჯიუტობ
-ეგ არ მითქვამს-ამბობს და სანდრო მის ტუჩებთან ისე ახლოს ჩნდება რომ ცოტაც და ანას პირველ კოცნას მოპარავს, ანას გული გამალებით უცემს ყველაზე მეტად მისი ტუჩების დაგემოვნება უნდა მაგრამ ეშინია,ეშინია რომ ისევ გულს ატკენს უეცრად კი თავს უკან წევს
-ბიჭისთვის არ გაქვს ნაკოცნი არა?-ამბობს და გასაღებს ატრიალებს
-შენი საქმე არაა ეგ-სანდრო ყველაფერს მიხვდა და ბედნიერად განაგრძო გზა.გულში ფიქრობდა და იცოდა რომ ანას უყვარდა მაგრამ მისი ნდობის დაბრუნება რთული იქნებოდა
*თბილისში*სახლში*
ნიკა და ირაკლი სახლში დაბრუნდნენ მაღლა ავიდნენ ქეთის და იოანეს ეძებდნენ,ქეთის ოთახის კარი ნიკამ შეაღო და ნახა როგორ ეძინათ ჩახუტებულებს ამდროს ირაკლიმაც შეხედა
-გვრიტები,როგორ მიყვარს ეს წყვილი
-კიდევ კარგი ესენი მაინც რომ არჩხუბეობენ-პასუხობს ნიკა-იმედია სანდრო და ანაც...
-არანაირი სანდრო და ანა-აწყვეტინებს ირაკლი და ხმამაღლა გამოსდის
-რამოხდა-თავი წამოყო ქეთიმ
-რაგაყვირებს ბიჭო-თქვა იოანემ
-თქვენ რაგინდათ დაიძინეთ
-ჩვენ გვეძინა ძმაო მაგრამ გვაცადეთ? რას დაყუდებულხართ კარებთან ჩვენი ყურებით ტკბებოდით?
-ხო იო-ამბობს ღადავით შემდეგ ნიკას უბრუნდება-წამოდი ქვევით რამე ვჭამოთ-და კარებს ხურავს
-ეს რაიყოო-ამბობს ქეთი
-რას გაუგებ
-ნეტა ის ორი  რას შვება?
-რასიზამებ ჭამენ ერთმანეთს ალბათ-ამბობს და იცინის ქეთიც ყვება
-დავურეკავ-რეკავს მალევე პასუხობს ანაც
-სპიკერი ჩართე-ჩურჩულებს იოანე და ისიც რთავს
-რასშვებით?ჩახვედით?როგორ იმგზავრეთ?
-10-15წუთში ადგილზე ვიქნებით და საშინლად ვიმგზავრე ერთი ადამიანი ტვინს მიჭამს
-ტვინს საერთოდ იქეთ უჭამ ხოლმე ხალხს გოგო სანდრომ თუ ეს მოახერხა ესეიგი გიპოვნიათ ერთმანეთი
-ვთიშავ ქეთი
-არა არა კაი მოიცა ჩუმად ვარ
-იკა და ნიკა რასშვებიან?
-მე რატო მომტეხე ძმაო-ამბობს იოანე
-შენ ვიცოდი მანდ რომ იქნებოდი სადმე ქეთისთან იო
-კარგად მიცნობ გეტყობა
-ბავშვობიდან
-როგორ იმგზავრე?
-ნორმალურად
-კარგი მოგვიანებით დაგირეკავთ ისევ გაერთე-ამბობს ქეთი და უთიშავს
-წესით უკვე ჩასულები უნდა ყიფილიყვნენ არა?-ამბობს ქეთი
-გზაში მოშივდათ ალბათ
-ან იჩხუბეს და გაჩერდნენ
-ეგ უფრო რეალურია
-მეც მშია წამოდი ვჭამოთ რამე
-კარგი იდეააა-ადგნენ და სამზარეულოსკენ აიღეს გეზი
*სანდრო და ანასთან*
-როგორც იქნა მივედით სასტუმრო დაჯავშნილია კიდევ კარგი ღამე მაინც არ მომიწევს შენი ნახვა-ამბობს ანა და მანქანიდან გადადის სანდრო კი ჩანთებს საბარგულიდან იღებს სასტუმროში შედიან მიმღებში კი გასაღების ასაღებად მიდის-მგონი ჩვენი ოთახი დაჯავშნეს რამდენიმე დღის წინ
-თქვენი სახელი?
-ანასტასია ახვლედიანი
-დიახ და სანდრო მახარაძის სახელზე
-ვერ გავიგე?
-ორ ადამიანზეა ერთი ოთახი
-ეგ როგორ რაღაც შეცდომაა
-მაპატიეთ მის თუ გნებავთ ცალკე ნომერს დავჯავშნი
-დიახ თუ შეიძლება
-არადა კარგი იყოო ვინც დაჯავშნა ვყვარობ-უჩურჩულებს სანდრო
-მოკეტე
-ბოდიშით მის ამჯერად არცერთი ნომერი არაა თავისუფალი ძალიან ბევრი სტუდენტია თავმოყრილი
-ჯანდაბა-ხელს ურტყამს მაგიდას ანა და უკან ტრიალდება
-გმადლობთ მოვაგვარებ-ამბობს სანდრო და გასაღებს ართმევს
-ვერ გიტან
-მეც მიყვარხარ-ეუბნება და ლოყაზე კოცნის სახეში დარყმას აპირებდა ანა როცა მისი კურსელები გამოჩდნენ
-ანაა სანდრო როგორ ხართ?-მოვიდა მარიამი
-კარგად როგორ უნდა ვიყო-ჩაილაპარაკა ანამ სანდრომ გაიგო მაგრამ სხვებმა ვერა
-რათქვი ვერ გავიგე ხმაურია ცოტა ხმამაღლა ისაუბრე
-კარგად შენ როგორ ხარო-პასუხობს სანდრო
-ჩვენი ნომერი ასე ვინ დაჯავშნა?-კითხულობს ანა
-მე ანა თქვენ ხომ ერთად ხართ თან ადგილიც არიყო მეტი და ბატონ ჰარისთან ხომ არ შევუშვებდი სანდროს?-ამბობს და იცინის ანას კი სახე ეცვლება
-ჰარი? ჰარიც აქაა?-უბრუნებს კითხვას
-ჰო ანა ნახევარი კლასი ჰარის გამო წამოვიდა
-ჯანდაბა-ამბობს ჩუმად
-კარგი ახლა უნდა წავიდე მოვეწყოთ ყველა 1საათში აუზებზე ვიკრიბებით საღამოს კი რესტორანში მივდივართ-ამბობს და ქრება ანა და სანდრო კი ნომერში ავიდნენ
-ამის დედაც-ამბობს ჩანთას ძირს აგდებს და საწოლზე ჯდება
-რა ხდება ამიხსნი?-კითხულობს სანდრო
-შენი საქმე არაა
-ეს ის ლექტორია ჰარი? მაშინ?-ჩაფიქრდა და გაახსენდა მაშინდელი ამბავი ტბასთან
-არაა-ცადა მოტყუება ანამ რადგან სკანდალი არუნდოდა
-დარწმუნებული ხარ?
-აბსოლიტურად
-კარგი აბაზანაში შევალ თუ გინდა ჯერ შენ შედი
-იყოს არმინდა დავისვენებ სანამ გამოხვალ
-კარგი-შევიდა, ანა კი წამოწვა და ფიქრებმა გაიტაცეს ცოტა ხანში კარის ხმამ გამოაფხიზლა და პირსახოც შემოხვეული სანდრო გამოვიდა
-არ შეგეძლო აბაზანაში ჩაგეცვა?-თვალის არიდებას ცდილობდა ანა,თავსაც ძლივს იკავებდა გულში ფიქრობდა"ღმერთო რატომაა ასეთი სიმპატიური"
-რატომ ვერ მიყურებ ანა?
-ჩაიცვი სანდრო-წამოდგა,სანდრო კი ნელ-ნელა უახლოვდებოდა ანას კი გულისცემა უხშიედებოდა
-შემომხედე-ეუბნება და მის სახეს ხელებში იქცევს ანა კი ვერაფერს აკეთებდა გაშეშებული მას უყურებდა თან უნდოდა მისგან დაღწევა მაგრამ ამავდროულად სანდრო ძალიან უნდოდა ის უკვე ისე ახლოს იყო ტუჩებთან რომ ანამ ამჯერად უკვე თავი ვეღარ შეიკავა და აკოცა სანდროც აყვა კოცნაში იცოდა რომ მის პირველ კოცნას იპარავდა და ეს აბედბიერებდა უცებ კარზე კაკუნმა გამოაფხიზლათ ორივე
-ჩავიცმევ შენ ნახე ვინაა-თქვა სანდრომ და სააბაზანოში დაბრუბდა ანა კი კარის გასაღებად მივიდა
-როგორ მოეწყვე?-კარზე ატუზული ნახა ანდრო
-ანდრო მეგობარო შენ მთლად დამავიწყდი
-არ გეკადრება-ამბობს და შიგნით შედის მეკი კარებს ხურავს
-როგორ იმგზავრე?
-მე მშვენივრად შენ რითი მოხვედი? ქეთისაც ვერ ვნახულობ ნორმალურად ამ გათამაშებული სიკვდილის გამო კიდევ კარგი მე მაინც მითხარით თორე გავაფრენდი
-შენ როგორ არ გეტყოდით
-როგორ მეზარებოდა აქ წამოსვლა მაგრამ ირაკლიმ ისე მთხოვა-ვითომ ჩაფიქრდა-აა მთხოვა განა?დამემუქრა თუ არ წახვალ და ანას ყურადღებას არ მიაქცევ ქეთის მიყვებიო-ამბობს და იცინის
-მართლა ასე თქვა?-ვყვები სიცილში
-კარგი ხო ვაზვიადებ
-რათქმაუნდა-ამდროს კი სანდრო გამოდის
-სანდროს შენს ნომერში რაუნდა?-კითხულობს გაკვირვებული
-ადგილები არიყო მეტი და მარიამმა მე შემომისახლა
-უპს,თუ გინდა მარტო ვარ მე ჩემთან წამოდი-ეუბნება სანდროს
-კარგი იდეაა
-ცუდი იდეაა-ამბობენ ერთდროულად
-კაი მოემზადეთ აუზებზე ჩამოდით-ამბობს და გადის
-შევალ მე-ამბობს ანა და სააბაზანოსკენ მიდის
-უკვე მიბარებ კიდეც?-ეუბნება სანდრო და თვალს უკრვას
-ოჰ-ამოიოხრა ანამ და სააბაზანოში შევიდა
მალევე მოემზადა და აუზზე ჩავიდნენ ანა თვალით ყველგან ჰარის ეძებდა უნდოდა მისგან შორს ყოფილიყო და არ ენახა ბოლო შეხვედრის შემდეგ ცუდად დაამახსოვრდა,რაღა ბოლო პირველად ნახა და...
-არ ჩამოხვალ?-კითხა სანდრომ
-არა ვკითხულობ რაღაცას-უპასუხა და კითხვა განაგრძო ამ დროს ანდრო მივიდა და გვერდით მიუჯდა, მანაც ფეხები ჩაყო აუზში
-რას კითხულობ ან-ანამ წიგნი ამოატრიალა და აჩვენა
-არ მაქვს წაკითხული-ამბობს
-ვიცი ფილმებად ყურება გირჩევნია შენ
-მაინც იგივე ხდება თან ფილმმა ჰაჰა 2 საათი წაიღოს წიგნს კი საათები მიაქვს ან მეტი
-ძალიან დიდი განსხავებაა წიგნსა და ფილმს შორის ანდრო
-მე მეგონა მარტო მე მეკამათებოდა სულ-მოდის ისევ სანდრო
-არ იდარდო ძმაო ყველასთან ასეა-თქვა ანდრომ შემდეგ კითხვა განაგრძო მაგრამ სიჩუმისას რაღაც ჩურჩულივით ნოესმა და მათ გახედა სანდრომ რაღაც რომ ანიშნა მიხვდა
-არიცის-ამბობს ანდრო
-ეს რა მინიშნებებია?-კითხულობს ანა
-არაფერი-უთხრა ანდრომ და წიგნი წაართვა ანას უცებ სანდრომ ხელი ტაცა და აუზში აღმოჩნდა,ანამ ცურვა არიცოდა ამიტომ წყლის ძალიან ეშინოდა და ინსტიქტურად სანდროს მოხვია ხელი მაგრად და თვალები დახუჭა
-ხელი არ გამიშვაა-ამბობს ანა სანდრო კი იღიმის
-არ გაგიშვებ პატარავ
-ნერვებს ნუ მიშლი და დროზე დამაბრუნე-ახელს ცალ თვალს და ხედავს ანდრო სიცილით იგუდება-ანდრო მანდ არ მომიყვანო თორე დაგახრჩობ
-მოდი აბა
-დამაბრუნეე ნაპირზე-ყვიროდა ანა უცებ მარიამი მოვიდა და წყალში გადაეშვა
-რა ხდება აქ-ამოყო წყლიდან თავი
-წყლის ეშინია ჩემს გოგოს და ვცდილობ შიში დავაძლევინო-ამბობს სანდრო
-ისე მაგრად აქვს ხელი მოხვეული მასე ძაან დაძლევს-ამბობს ანდრო ამ დოს კი ხელს ინსტიქტურად უშვებს ანა და სანდრო იჭერს
-ფრთხილად საყვარელო
-როგორ უხდებით ერთმანეთს-ამბობს მარიამი
-სასწაულად-ამბობს ცინიზმით ანა
-გამდლობთ მარიამი ვიცით-ეუბნება სანდრო, მარიამი კი სხვებთან გადის
-წაყევი-ეუბნება სანდრო, ანდროც მიდის
-ჯობია ავიდეთ-ამბობს ანა სანდრო კი აღარ ეწინააღმდეგება და ნაპირამდე მიყავს
მოსაღამოვდა ანამ წითელი ფერის საღამოს კაბა ჩაიცვა ზურგი ამოღებული ქონდა და ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდა ამდროს კი სანდრო შემოვიდა
-შენ ჩემი გაგიჟება გინდა ხო?
-ჰა?
-თავხედურად ლამაზი ხარ ანნა
-ეს კომპლიმენტად მივიღო?
-არა შეურაწყოფად, აბა რად უნდა მიიღო ანა, მიდი გამოიცვალე
-რა?
-გამომწვევია ზედმეტად
-შენთვის არ მიკითხავს რას ჩავიცმევ და რას არა ამით მოვდივარ
-ვერ წამოხვალ-ნელ-ნელა უახლოვდებოდნენ ერთმანეთს
-წამოვალ
-ვერ წამოხვალ
-წამოვალ
-ჯიუტობ? კარგი გვერდიდან არ მომშორდები ჩემთან ერთად იქნები მთელი ღამე
-შენი საქმე არაა ვისთან ერთად ვიქნები-ამბობს და საწოლზე ჯდება ჩანთის ჩასალაგებლად
-არ მიკითხავს-ეუბნება და ისე იხრება რომ ანასთან ძალიან ახლოს მიაქვს თავი თითქოსდა საკოცნელად მიდისო მაგრამ უცებ საწოლიდან ტელეფონს იღებს და ოთახიდან გადის
-იდიოტი-მიაძახა ანამ რათქმაუნდა ვერ გაიგო
როგორც იქნა რესტორანში შეიკრიბა ყველა სანდრო ანა ანდრო მარიამი და რამდენიმე კურსელი ერთ მაგიდასთან იჯდნენ მუსიკები დაბალ ხმაზე იყო ჩართული და ყველა უსმენდა ჩუმად მარიამმა კი სიჩუმე დაარღვია
-ძალიან მწყდება გული ქეთიზე ახლა აქ რომარაა
-მოდი დღეს არ გვინდა ეს თემა-ამბობს ანდრო
-კარგი-უბრუნებს პასუხს
-უხდებით ერთმანეთს-ეუბნება ანა ჩურჩულით ანდროს მას კი ეღიმება-დროა მგონი გამოუტყდე
-არვიცი
-ვერ ხედავ როგორ გიყურებს სულ, უარს არ მიიღებ დამიჯერე
-კარგი
-კარგი?
-ჰო ვეტყვი გავალთ
-მიდი-თვალს უკრავს და მარიამთან ერთად გადის
ყველა ერთობოდა ცეკვავდა და მარტო ანა და სანდრო იჯდნენ მაგიდასთან
-ახლავე დავბრუნდები აქ იყავი-ეუბნება და ანაც თანხმობის ნიშნად თავს უქნევს. ისეთი ხმაური იყო ანა აივანზე გავიდა და გაჰყურებდა ზღვას როცა ვიღაცის ნაბიჯების ხმა გაიგო მაგრამ არ შეიმჩნია სანდრო ეგონა
-ისევ შევხვდით ერთმანეთს-გაისმა ნაცნობი ხმა და წამში შეტრიალდა
-ჰარი-ჩურჩულით თქვა ანამ
______________________________________
რას ფიქრობთ?