ლაღიძე!მომაჯადოე! (მეოთხე თავი)
მოკლედ 17 წლის ვიყავი როცა გავიცანი მალევე შეგვიყვარდა ერთმანეთი თუ შეიძლება რომ ამას სიყვარული ვუწოდოთ სახლში მარტო ვცხოვრობ დიდიხანია და იცოდა რათქმაუნდა არასდროს ამოსულა ღამე ერთ ღამეს კი ამოვიდა როცა შემოვიდა მაშინ მივხვდი რომ ნასვამ მდგომარეობაში იყოძალიან შემეშინდა მაგრამ ვერაფერს ვიზავდი მინდოდა რამენაირად მდგომარეობიდან გამომეყვანა სახლიდან რო გამეშვა შეიძლებოდა გაბრაზებულიყო სამზარეულოში შევედი ცივი წყალი დავუსხი მეგონა ცოტა აზრზე მოვიდოდა მაგრამ ზუსტად ამ დროს წელზე შეხება ვიგრძენიბშევტრიალდი და ვეცადე გამეწია ის კიდევ უფრო გათამამდა და ყელში კოცნა დამიწყო ხელი ვკარი და წაბარბაცდა გაქცევა ვცადე მაგრამ თმით დამიჭირა და დივანზე დამაგდო (ხმა გამიტყდა ვეღარ ვლაპარაკობდი) -მერე რამოხდა მარიამ? (ძარღვებ დაბერილმა და სასტიკად გაბრაზებულმა დემეტრემ მკითხა) -..... -მითხარი მარიამ ეცადე თბილი ხმით ეთქვა მაგრამ მივხვდი რომ გაბრაზებული იყო -შეეცადა ძალა ეხმარა ჩემზე ვფართხალებდი და კარადაზე ლამპა შევამჩნიე ძლივს მივწვდი და ჩავარტყი -მარიამ,მოხდა რამე? განადგურებული ხმით მითხრა -არა (დემეტრეს თვალით) როცა მარიამი ამ ყველაფერს მიყვებოდა ასჯერ მოვკვდი მინდოდა ისე მეცემა ის რომ სიკვდილამდე მიმეყვანა ვეღარ გაძლო მარიამმა ბოლოს მაინც გატყდა და იტირა ვცდილობდი დამერწმუნებინა რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა და მას ვეღარ მიეკარებიდა ვეღარასდროს მაგრამ არაფერი გამომდილდა - -მარი -გისმენ -ისევ გიყვარს? (თითქოს განადგურებული ვიყავი ამას რო ვეკითხებოდი რეალურად კი ის უფრო მანადგურებდა პასუხს რას მეტყოდა( -არვიცი....ძლივს ამოთქვა -ამის დედაც ძალის გამოყენება უნდოდა შენზე და არიცი? -რატომ ყვირიხაარ?რატომ ჩხუბობ? შემოტევა დამეწყო ხან ვტიროდი ხან ვიცინოდი ვყვიროდი ცდილობდა დავეწყნარებინა აზრზე მოვეყვანე მაგრამ რომ ვერაფერი შეძლო საავადმყოფოში წაკიყვანა რომ მივედით მომათავსეს და წამლები გამიკეთეს |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.