ბევრი რამ მაქ მოსაყოლი მაგრამ ჯერ დავიწყებ ჩემი გაცნობით. მე ვარ ლუსი 19 წლის.ვარ დედისერთა მშობლები დამეღუპნენ ავარიის დროს.როდესაც ისინი სახლში ბრუნდებოდნენ.სამუშაოზე იყვნენ და მე მარტო ვიყავი სახლში მაშინ 5ს ვიყავი.ისინი ჩემსკენ მოიჩქაროდნენ.რადგან სიბნელის შიში მაქვს.სახლში შუქი ჩაქრა.კუთხეშივიყავი მიყუჟული და ვკანკალებდი.ისინიკი აქეთ მოდიოდნენ დიდი სიწრაფით და ცუდი ამინდის გამო ისინი ავარიაში მოყვნენ.ამიტომაც მე გავითიშე დიდი ხნით ვიყავი კომაში როცა გავიღვიძე უკვე 1 წელი იყო გასული თურმე ხშირად მოვდიოდი გონს და ყველაფერს ვლეწავდი.ამიტომაც მაძინებდნენ.უკვე 7 წლის ვიყავი მე 5წლის ასაკში დავობლდი და დავკარგე ოჯახი ისე დაკრძალეს არცკი ვყოფილვარიქ.მათთან ბიძამ მიმიყვანა მათი საფლავები მანახა.ჩვენ არ ვიყავით მდიდრები.მაგრამ არც ღარიბები ვიყავით.ორ სართულიანი სახლი გვქონდა მისაღებით.სამზარეულოთი,სამი საძინებლით და ერთი აბაზანით.ბიძამ იქ არ წამიყვანა ჩემთან იცხოვრებო რადგან იქ დაიტანჯებიო.მეც დავთანხმდი და გავყევი.მისი სახლი კი ჩვენსაზე დიდი აღმოჩნდა.დიდი მისაღებით.ხუთი აბაზანით.დიდი სამზარეულოთი მას ორი სამზარეულო ქონდა დამხმარეც ყავდა.12 საძინებელი იყო.მას ცოლი კიბოთი გარდაეცვალა და შვილიკი ყავს ბიჭი ჩემზე ერთი წლით დიდი 8 წლის.ძალიან კარგად ვიცნობდით ერთმანეთს ბიძა ჩხუბს გვასწავლიდა სიმღერა ვისწავლე ჩვენი ნინას დახმარებით ნინა დამხმარეა სულ მღერის როცა ალაგებს.ცეკვაზეც დავყავდით ბიძას ორივე ორივე სკოლაში დავდოდით ახალი სამოსი ახალი სკოლა ახალი კლასელები.აქამდე თუ ერთ პატარა ქალაქში ვცხოვრობდი ახლა დიდ თბილოსში ვცხოვრობ.ბევრს მოუნდა ჩემი დამცირება და ბევრჯერ დავუცვივარ ბიძაშვილ ლუკას.ეს ყველაფერი ყელშიამომივიდა და გადავწყვიტე მე ამომეღო ხმა.ამიტომაც გამოვიცვალე და წავედი სკოლაში ხო იქ მოვსვი ყველა თავის ადგილას იმის მერე არავუს მოუყენებია შეურაწყოფა.გავიზარდე და გადავედი ჩემს მშიბლიურ სახლში მემკვიდრეობა მე დამრჩა.რადგან ერთადერთი შვილი ვარ მათი.მართო ცხოვრება არმინდოდა ამიტომაც.ლუკაც გამომყვა ბიძამ კი თქვა თუ რაიმე დაგჭირდებათ უბრალოდ მითხარითო.ახლა ჩვენ ორივენი ამერიკაშუ ვართ ლუმ იურიდიულზე ჩააბარა მე კი სამედუცინოზე კერძოდ ექთნად.ახლა ვსწავლიბ ოთხი წელი უნდა მეკი მხოლოდ ერთი წელია აქ ვარ.ლუს კი 3 წელი უწევს ის უკვე ორი წელია სწავლობს.მყავს შეყვარებული ლუი.ლუს კი საცლლე ლიზა.ვიჯექი და კონსპექტებს ვკითხულობდი როცა ტელეფონზე მესჯი მომივიდა ბიძასგან სმს:ლუსი ჩემოგოგო გავიგე რომ გყავს ძმა ახალა ისიც ამერიკაშია შენ გეძებს მან არიცოდა რომ და ყავდა ისევე როგორც შენ.სულ ორი დღეა რაც შენზე გაიგო ის დეიდაშენთან იზრდებოდა 20 წლისაა ახალ დაბადებული იყო როცა წაიყვანეს რადგან დეიდაშენს შვილი არუჩნდებოდა.რადაგან გაიგო რომ დედაშენს შენ ეყოლებოდი ის წაიყვანა და მას უთხრეს რომ შენი ძმა დაიღუპა სინამდვილეში კი დეიდაშენის ბიჭი დაიღუპა.პატარა ავარია მოხდა და სისხლი გახდა საჭიტო არცერთი რომ არ მიუდგა მერე გაიგეს რაშიც იყო საქმე ექიმებს აერიათ რადგან ერთი გავრი ქონდათ დებს,დეიდაშენს და დედაშენს.ის აქ იყო და გიკითხა ახლა მანდ მოდის მე რაც ვიცოდი გითხარი ახლა შენი გასაკეთებელია ყველაფერი.წერილოს დასასრული.ეს წავიკითხე და ცრემლწბი წამომცვივდა თურმე ძმა მყოლია ყოველთვის მინდოდა დედ-მამიშვილი.და სურვილიც ამისრულდა.კარზე ზარის ხმა გაისმა სულ ხელის კანკალით გვაღე კარი და დავინახე ჩემთვის უცხო ბიჭი.დამინახა თუარა ხელები შემომხვია და მითხრა გიპოვე....გიპოვე და აღარასდროს დაგკარგავ.მე შენი ძმა ვარ ნიკი მაპატიე ასე რომ შემოგეჭერი მაგრამ ვეღარ მოვითმინე.არაუშავს მეც ასე მოვიქცეოდი შენს ადგილას.შენ უკვე გაიგე ჩემზე?კი ბიძიამ მითხრა ძალიან გამიხარდა როცა გავიგე რომ ძმა მყავდა.მეც მიხარია.მოდი შემოდ ნი დაჯექი.მომიყევი შენზე აბა.მოდი დაჯექი ჩემს კალთაში ჩაგეხუტო მოგეფერო შენი სურნელით დავტკბე მოგიყვები ყველაფერს.მიკლედ ერთანეთს ყველაფერი მოვუყევით.უცბათ კარის ხმა გავიგეთ და იქეთ გავუხედეთ ლუი იყო.გამწარებული ჩანდა გაცეცხლებული თვალებით იყურებოდა.ნიკს სიცილი აუტყდა და მეც ამიყოლა.ისკი ისევ ისეთი სახით იყურებოდა.მიდი ლუი სიხარულო ჩემი ძამიკო უნდა გაგაცნო.ეს რომ გაიგო გეღიმა და მოვიდა მე ჩამოვედი ჩემი ძმის კალთიდან და მასთან მივედი ჯერ ვაკოცე და მერე ნიკი გავაცანი.ხო სუ დამავიწყდა ნიკს ცოლი ყავს და შემპირდა გაგაცნობო.ერთის ნაცვლად ახლა ორი საუკეთესო მეგობარი მეყოლება.ერთი გიოსი მეორე ნიკის.ლიზა და ნია.ლიზა ძალიან კარგად მიცნობს ის ჩემი დასავითაა.ჩემი ძმა წავიდა რათა სახაი ცოლი ელოდებოდა ხვალ გამაცნობს ნიას ლიი კიდე დარჩა ცოტახნით ვჭამეთ და წავიდა.ვიჯექი არ მეძინებოდა და ტელევიზორს ვუყურებდი ტელეფონის ხმა რომ გავიგე დავხედე და ნიკი იყო.
-დაიკო მომენატრე და დაგირეკე ხომ არ გაგაღვიძე?
-არა ნიკ მეღვიძა .მეც ძალიან მომენატრე.უცბად კი სახლში შუქი ჩაქრა ლუსი აკანკალდა ტელეფონი ხელიდან გაუარდა და ტიროდა.ნიკი კი იქიდან ეძახდა.სასწრაფოდ გამოვიდა და ცოლიც გამიყოლა სახლში რომ მივიდა გოგონა უკვე უგონოდ ეგდო ხელში აიყვანა და მაშინვე სავაადმყოფოდი წაიყვანა.მალევე მივიდნენ.და ის შეიყვანეს.ექიმს ნიკმა უთხრა თუ რაში იყო საქმე.ექიმმა უთხრა ფობიააქ როგორც ჩანს სიბნელის ეშინია.სინათლე რომ ჩაქრა შეშინდა და ამიტომაც მოხვდა ასე.ღმერთო მასზე რამდენი რამ არვიცი ეს რატომ არმითხრა თითქმის ყველაფერი მომიყვა.ახლა ის კარგადაა.და ლუის გაიძახის ვინარის?უნდა მოვიდეს.ახლავე პაროლი უყენია ფუ ამის.დაწყნარდი გოგოს ტელეფონი მე მომეცი.ვიცი რაც ეყენება.შენს დას რასეძახის თავის ბიჭი?პატარას.რაიყო?კარგი მოიცა ესეც ასე მზადააა.ვა მაგარია შენ ხომ ყვავილს მეძახი და ჩემი პაროლი რა იქნება დათუჩ.ყვავილი?კი მიხვდი.და შენი პაროლი დათუჩაა ხომ.ასეა.
ლუის დაურეკეს და სასწრაფოდ მოვიდა ჩემი პატარაო და ეგრევე გავარდა მასთან.ნია მაგრად ყვარებია ერთ წამში მოვიდა ბიჭი. ხო ასეა უყვარს.ჩემს დას ჩემთან წავიყვან მარტო აღარ დავტივებ.
მეც ეგ უნდა მეთქვა.
მიხარია რომ მყავხარ ჩემო ყვავილო.
მეც დათუჩ.
ლუი გამოვიდა.ის კარგადაა და შენი ნახვა სურს.
ნიკიც დასთან წავიდა.
მოვედი პრინცესა.
იცი რატმ გავხდი ასე ცუდად ზუსტად ამ ფობიის გამოა რომ ობლები ვართ.ჩემი ფობიის გამო მოყვნენ ჩვენი მშობლები ავარიაში.აი ამიტომ უფრო გავხდი ცუდად.
ეს შენი ბრალი არაის მეც მაქ ეგეთი ფობია სივრცის შიში.ოთხკედელში აი დავუშვად ოთახში ან საკანში სადაც ჰაერი არაა შეილება მოვკვდე.რიცა ოთახში შევდივარ კარს სულ ღიას ვტოვებ.სულ რამდენჯერმე მაქვს დაკეტილი მაგრამ ვერ დავუძვერი ამ ფობიას ნიამ ასეთი შემიყარა როგორც შენ ლუიმ.თუ გსურს ჩემთან წამოდუ თუ გინდა მასთან დარჩი.შენთან მირჩევნია ამაზე ვისაუბრეთ მედა ლუიმ.
კარგია დღესვე არ გაგწერენ ხვალ შუადღით შეძლებ გამოწერას.

და გამომწერეს წავედი ჩემი ძამიკოს სახლში.მასაც კაი დიდი სახლი ქონია.თან ახლა ჩვენი ფულიც გაიყო.რაღამც ის გამოჩნდა მაგრამ არცერთს გვანაღვლებს მალე დასვენებები დაიწყება კოლეჯში ამიტომაც.გასართობათ წავალთ.ოღონდ 1 კვირაში მანამ კი უნდა ვიარო.ჩემი ძამიკო ადვოკატია.ნია კი სტილისტია.აუ ისე მაგრად მიკეთებს ხოლმე თას კოლეჯში შურთ.ეს ერთი კვიაც გავიდა და ჩვენ მივდივართ ბათუმში.