ავარიიდან სამი დღის შემდეგ ნინი გონს მოვიდა, ნანას და ნათიას სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა როცა მან თვალები გაახილა, მაგრამ ნაადრევი აღმოჩნდა სიხარული, როგორც ექიმი ვარაუდობდა ნინის საშინელი ტკივილები ჰქონდა, რის გამოც მას ხელოვნურად აძინებდნენ, მისი მდგომარეობა საკმაოდ რთული იყო ხერხემლის მძიმე დაზიᲜების გამო. ასე გადიოდა დრო სანამ თურქეთის ერთ-ერთი კლინიკიდან არ მოუვიდათ პასუხი ნინის ანალიზებზე რომ მზად იყვნენ მიეღოთ პაციენტი და ჩაეტარებინა ოპერაცია რომელიც საქართველოში ვერ ხერხდებოდა.
ნანა დაღვრემილი სახით იჯდა დივანზე და ნათიას უყურებდა რომელიც ცრემლებად იღვრებოდა
-ნანა დეიდა დამშვიდდით ეს არც ისე დიდი
თანხაა-გაუღიმა ნიკამ -დაგეხმარებით
- რა თქმა უნდა დაგეხმარებით-დაეთანხმა ძმას სანდრო და ცოლს გახედა, ნათიამ იგრძნო მისი დაჟინებული მზერა და უნებურად მისკენ მიიხედა, მათი არეული თვალები ერთმანეთს შეეფეთა, ერთის სახეზე აშკარა გამარჯვება იკითხებოდა მერეზე კი სასოწარკვეთა, ორივემ კარგად გააცნობიერა ერთმანეთის სახეზე აღბეჭდილი ემოციები და შესაბამისად ერთს კიდევ უფრო გამეკვეთა სახეზე კმაყოფილება, მეორეს კი ენით აღუწერელი სულის ტკივილი
-არ შეიძლება-აღმოხდა ნანას და ცრემლები მოეძალა-ამდენი ადამინიდან მხოლოდ მან დაინახა სანდროს და ნათიას დამალული რეალური გრძნობები რომლებიც სახეზე აღბეჭვდოᲓათ ამ წამს ორივეს
-როგორ არ შეიძლება ნანა დეიდა, აბა ამდენ ფულს სად Იშოვით?-მია მის გვერდით დაჯდა და ხელი ჩაკიდა -ჩვენები დაგეხმარებიან
-არა არა-ნანა თითქოს საკუთარ თავს უმტკიცებდა რაღაცას და უმისამართოდ მხოლოდ ამ სიტყვას იმეორებდა
-ნანა დეიდა გთხოვათ ასე ნუ ნერვიულობთ, ასე არ შეიძლება-შეწუხდა ნიკა-ჩვენ გვააქვს იმის შესაძლებლობა რომ დაგეხმაროთ, ასე უცბათ ორმოცდაᲐთი ათას დოლარს სად იშოვით? სახლიც რომ გაყოდოთ მაინც არ გეყოფათ ეგ ფული, ხომ იცით, თან რომც გაყიდოთ მერე რაუნდა ქნათ? ასე რომ დახმარებაზე უარს ვერ გვეტყვით-უთხრა გულწეფელად ნიკამ რომელიც ძალიან აღფრთოვანებული იყო იმ ფაქტით რომ ნინის დახმარება შეეძლო მის ოჯახს, სანდროს გულში კი ამ მომენტში იმდენი რამ ხდებოდა... ნიკას გულწფელი ლაპარაკი და დახმარების სურვილი სინამდვილეში მის საშინელ სურვილებს და ზრახვებს ასახავდა.
-ასეა ჩვენს იქით გზა მᲘნც არ გაქვთ-ისეთი უცნაური ტონით წარმოსთქვა ეს სიტყვები სანდრომ რომ ინსტიქტურად ყველამ მას გახედა, მისმა ოჯახმა ეს სიტყვები Მაინც ჩეულებრივ ნათქვამად მიიჩნია, მხოლოდ ნანამ და ნათიამ გაიზრეს თუ რატომ თქვა ასე მკაფიოდ ეს მწარე სიტყვები სანდრომ
-არა არ შეიძლება, ბანკიდან სესხს ავიღებ და სახლს ჩავდებ, ასე ჯობია
-სესხს ვინ მოგცემს-გაურია წილი შხამი
ლალიმ -სამ მიკრო საფინანსოში დატოვილ ქმრის ვალებს იხდი
-დედა გაჩუმდი-ნიკა მაშინვე გამოვიდა წყობილებიდან და ლალის უყვირა
-სახლს თუ ჩავდებ მომცემენ-ნანა მიჩვეული იყო ლალის პირდაპირ და უხეშ ლაპარაკს ამიტომ არ გაჰკვირვებია მისი შხამის ფრქვევა -მერეც რამეს ვიზავ-თქვა იმედიანად და ნათიას გახედა, უნდოდა შვილიც დაერწმუნებინა რომ ყველაფერს შესძლებდნენ სადროს დახმარების გარეშე, მაგრამ ამ დროს თავი საშინლად იგრძნო ნათიამ, იმის წარმოდგენაც კი აგიჟებდა რა დაემართებოდა ნანას ან ნინის როცა გაიგებდნენ, რომ სინამდვილეში სახლი მათი საკუთრება აღარაა და მამამ კაზინოს ვალებს შესწირა მათი მომავალი, თავი ძალიან ცუდად იგრძნო და ატირებული გარეთ გავარდა, ნანა ფეხზე წამოვარდა რომ შვილს გაკიდებოდა მაგრამ სანდრომ შეაჩერა
-ნუ ნერვიულობთ მე მივხედავ-გაუღიმა ყალბად ნანას და ცოლს გაეკიდა რომელიც უკანა ეზოში გავიდა და მᲘთქმით ატირდა
-ნათია-ცოლს მიუახლოვდა და სულ ოდნავ შეახო ცივი თითები შიშველ მხარზე, დამფრთხალმა გოგონამ ქმარს ახედა და უკან დაიხია რამდენიმე ნაბიჯით
-არ გაბედო და დედას არაფერი უთხრა
სახლზე...საბოლოოდ განადგურდება-შაეანათა ქმარს მწვანე ჩამუქებული სფეროები
-კარგი არ ვეტყვი რომ მისი საკუთრება უკვე დიდი ხანია ჩემი პირადი საკუთრებაა-გაეცინა სანდროს ირონიულად და ნათიას ცრემლიან თვალებში ჩააშტერდა, ამ დროს თავი ყველაზე უსუსურ და საცოდავ ადამინად იგრძნო ნათიამ, ცხოვრებაში არავინ არასოდეს შეზიზღებია, არც კი იცოდა ეს რა გრძნობა იყო, იმის მიუხედავად რომ მამამისი კაზინოში თამაშობდა და დედამის სიცოცხლეს უმწარებდა დაუსრულებელი ვალების გადახდით ნანა შვილებს მაინც სიყვარულს და სიკეთეს უნერგავდა გულში და ასწავლიდა რომ ადამინები რომლებიც შეცდომებს უშვებენ ან უნდა შეიცოდო ან უნდა აპატიო, სხვა გრძნობა არ უნდა გასჩენოდათ გულში რომ თავადვე არ დატანჯულიყვნენ, მაგრამ ახლა ამ წამს ნათიამ პირველად იგრძნო ზიზღის მწარე გემო პირში და ეს საშინელება იყო, ერთ დროულად ორი ადამიანი შეზიზღდა სანდრო და მამაისი რომლებმაც თავიაანთ მძაფრ სურვილებს შესწირეს მისი ნანას და ნინი ცხოვრება. სანდრომ ნათიას სახეზე აღბეჭდილი ყველა ემოცია ისე განიცადა თითქოს პირში ეუბნებოდა სათქმელს გოგონა, მაგრამ სიტყვები რა საჭირო იყო როცა მისი თვალები და გამოხედვა მხოლოდ ზიზღს და სიძულვილს აფრქვევდა საკუთარი უსუსურობისადმი
-ფულს მოგცემ, იმდენს მოგცემ რამდენიც საჭირო იქნება ნინის დასახმღებლად-უთხრა სანდრომ მოულოდნელად და გაჩუმდა, ნათია მოთმინებით დაელოდა მის მომდევნო სიტყვებს რომლებიც დარწმუნებული იყო რომ მის მომავალს, მის თავმოყვარეობას, სიამაყეს და თავისუფლებას შეეხებოდა სანდრო განზრახ გაჩუდა და ხმას არ იღებდა კარგა ხანს, გრძნობდა როგორ იტანჯებოდა ნათია მისი სიტყვების მომლოდინე და ეს უცნაურ სასიმოვნო ემოციად იღვრებოდა მის ბნელ სულში, დიდხანს უყურებდა ცოლს თვალებში და ხედავდა ამ სიჩუმის დროს რამდენი გრძნობა და ემოცია ანეცვლებოდა ერთმანეთს მის
სულში -მაგრამ...-თქვა და გაჩუმდა, ნათიამ სანდროს ნაცრისფერ უსიცოცხლო სფეროებს თვალი აარიდა და მოწოლილ ცრემლებს მთელი ძალით შეეწინააღმდეგა
-მაგრამ?-ისეთი უცნაური ხმა აღმოხდა ნათიას რომ თავად გაუკვირდა ასე როგორ შეცვალა შიშმა
-მაგრამ -გაიმეორა მშვიდად სანდრომ და და ნათიას სხეულს უტიფრად ჩააყოლა თვალიი -სანაცვლოდ შენ მჭირდები-ამ სიტყვებზე ნათიას საშინელმა ზიზღის გრძნობამ დაურბინა მთელს სხეულში და უნებურად გააჟრჟოლა, რამდენიმე წამის განმავლობაში თვალთ დაუბნელდა, ელოდა ელოდა რომ ამას ეტყოდა და ამას მოითხოვდა მისგან, მაგრამ მაიც ისე დაეტაკა ეს მისგან ნათქვამი სიტყვები მის გულს და გონებას რომ რამდენიმე წამის განმავლობაში თავი დაკარგა, ისეთი შეგრძნება დაეუფლა თითქოს აქ კიარა სხვაგან იყო და შორიდან უყურებდა საცოდავ გოგონას რომელსაც ქმარი სხეულით ევაჭრებოდა
-ასეთი საშინელი და სულმდაბალი ადამინი როგორ ხარ-უყვირა როცა აზრზე მოსვლა შესძლო და დაფანტულ აზრებს თავი მოუყარა
-ნათია-გაბრაზდა სანდრო-შენ ჩემი ცოლი ხარ, მგონი ეს გავიწყდება
-ცოლი ვარ და არა კერძო საკუთრება
-მე იმას ვითხოვ რაც ჩემია, განსაკუთრებულს არაფერს-ისეთი ტონით უთხრა რომ ნათიამ იმ წამსვე დაკარგა თავზე კონტროლი
-ფულის სანაცვლოდ ჩემს დაბრუნებას ითხოვ და კიდევ გიკვირს რატომ მძულხარ ასე
ძალიან-აღმოხდა სასოწარკვეთილ გოგონას
-ნათია-სანდრო მოულოდნელად მიუახლოვდა ცოლს და თვალებში ჩააცქერდა -შენს პასუხს დაველოდები-დაუჩურჩულა ზედ ტუჩებთან და ისე მშვიდად გატრილად და წავიდა რომ ნათიამ ბრაზისგან და მღელვარებისგან აკანკალდა, ვერასოდეს წარმოიდგენდა რომ ფულის გამო ამ დონემდე დაეცემოდა.
ის ღამე თეთერად გაათენეს ნანამ და ნათიამ, ნანა იმაზე ფიქრობდა სახლი რაც შიძლება სწრაფად გაეყიდა რომ ნინი საᲛკირნალოდ წაეყვანა , რომ ნათიას პრობლემები არ შექმნოდა ქმართან. ნათია კი იმაზე თუ როგორ მორეოდა საკუთარ ღირსებას სიამაყეს და როგორ ეთხოვა ფული სანროსთვის, როგორ გადაელახა ეს ზღვარი.
-ნათია დედა არ ინერვიულო-ჩაეხუტა ნანა
შვილს-ფულს ვიშოვი, სანდროს ფული არაფერში არ გვჭირდება, სახლს გავყიდი, ან ბანკში ჩავდებ, იქნებ მერე დავიბრუნო... იქნებ დავფარო ოდესმე სესხი
-დედა-აღმოხდა ნათიას და ხმა ჩაუწყდა, ცრემლები მოეძალა და უმალ გადმოსცვივდა, იმის წარმოდგენაც კი არ უნდოდა რა დაემართებოდა ნანას იმის გაგებისას თუ რეალურად რა ხდებოდა მის თავს და რა მდგომარეობაში იყო ნათია ახლა
-ნათია, სადროს ფული არ მჭირდება, არ ვაპირებ ფულის გამო შენი თავი მას შევატოვო გესმის? ზუსტად ვიცი ამ ჩვენს უბედურებას შენს წინააღმდეგ გამოიყენებს, ეცდება რომ შენზე გავლენა მოახდინო მაგრამ არა! ამას არ დავუშვებ ნათია! ფულის გამო მას არ შეგწირავ, ასე არ შეიძლება, ეს არასწორია, ასე არ გაგიმეტებ, ნინიც არ მოისურვებს ამას ხომ იცი, მისი ფული არ გვჭირდება, ზოგს ხალხი დაგვეხმარება, რამდენიმე საქველმოქმედო ფონდმა უკვე ჩაგვირიცხა თანხა ხომ იცი, ჩემმა ძმებმაც მომცეს ცოტა ფული ხომ იცი ესეც არა? მამიდაშენმაც მომცა და ნინი ფეხზე დავაყენებთ როგორმე, არ ინერვიულო, მისი ფულის გარეშეც შევძლებთ ნინის გამოჯანმრთელებას , შენ მარიანას მიხედე გაუფრთხილდი და რომ ჩამოვალთ მე და ნინი საბოლოო გადაწყვეტილება მიიღე და თუ საბოლოოდ გადაწყვეტ რომ ეს კაცი გბერᲓით არ გჭირდება დაშორდი, არ იფიქრო რომ ნინის ამბავმა შენი თავი დამავიწყა დედა-ნანა ცდილობდა ნათია დაერწმინებინა რომ ყველაფერი რიგზე იყო და საჭირო ფულს მალე შეაგროვებდნენ, მაგრამ ნათია გრძნობდა რეალურად რა ცუდად იყო ნანა და როგორ ეშინოდა, ისიც იცოდა სახლის დაკარგვის გამო კიდევ უარესი რომ დაემართებოდა ნანას და საბოლოოდ განადგურდებოდა, ისიც იცოდა ნათიამ თუ რატომ არწმუნებდა ნანა რომ სანროს ფული არ სჭირდებოდა რადგან არ უნდოდა ერთი შვილი მეორესთვის შეეწირა, თორემ სინამდვილეში ყოველი გასული დღე ნინის ჯანმრთელობაზე უარესად აისახებოდა, ნათია გულში ჩაიკრა და შუბლზე აკოცა, ნათიას კი უმალს ცრემლები გადმოსცვივდა. გამთენიისას ნანას დივანზე ჩაეძინა, ნათიამ პლედი მიაფარა დედას და აივანზე გავიდა, გააჟრჟოლა სიცივისგან და მიტრიალდა, შეკრთა სანდროს რომ შეფეთა კარში, რომელიც წინ აესვატა ცოლს და აციმციმებული თვალები შეანათა ტირილისგან დასიებულ თვალებში
-როგორც ვხვდები გადაწყვეტილება
მიიღე-ჰკითხა არეული ხმით
-დედაჩემს ფული მიეცი-უთხრა ისე რომ მისკენ არ გაუხედია -და არაფერი უთხრა სახლზე, ნიკას მიაცემინე, შენი ფულს არ გამოგართმევს, იფიქროს რომ ნიკამ შენი ნებართვის გარეშე გააკეთა ეს
-ყველაფერი დაგიგეგმია-გაეცინა სანდროს, ნათიამ თვალები დახუჭა რომ სანდროს საზიზღარი სახე არ დაენახა
-სახლიდან არ წავალ, მაგრამ...-ნათიამ თვალები გაახილა და ქმარს შეხედა
-მაგრამ რა?-ჩაეკითხა გაღიზიანებული ტონით სანდრო
-მაგრამ უფლებას არ მოგცემ რომ შემეხო-უთხრა კარგა ხნის სიჩუმის მერე ნათიამ და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა თვალებში ქმარს
-სახლიდან ისედაც ვერ წახვალ-სანდრო მიუახლოვდა და ჩაწითლებული თვალები მის ტუჩებს გაუშტერა, ათრთოლებული თითები კი მის სახეს ჩამოაყოლა და სახეზე ჩამოყრილი თმები ყურს უკან გადაუწია სუნთქვა შემწყდარ
ცოლს-მე შენ მჭიდები, შენ კი ფული გასაგებად აგიხსენი?-ნიკაპზე ხელი წაავლო და თავი ააწევინა დაძაბულ გოგონას -გაიგე რაც გითხარი?-დაუღრინა ცოლს და უხეშად მოაშორა ხელი მის სახეს და სახლში შევიდა, ნათიას ცრემლები მოეძალა და უღონოდ დაეშვა ძირს, ვერ იჯერებდა რომ ამ დონემდე დავიდა მათი სიყვარული, მათი ოჯახი და
თანაცხოვრება.
-ნათია რა უთხარი?-თავზე წამოადგა ნიკა
ძმას -აივანზეა და ტირის, დაგინახე რომ ელაპარაკებოდი
-შენ ნუ ერევი
-სანდრო რა უთხარი-მეთქი-გაბრაზდა ნიკა -მისვლა ვერ გავბედე ისეთ მდგომარეობაშია
-ის რაც მისგან მინდა-ახედა ძმას და სიგარეტს მოუკიდა ნერვიულად
-წარმოდგენაც კი არ მინდა იმაზე თუ შენ რა გინდა მისგან
-ჰოდა ნუ წარმოიდგენ-დაამშვიდა სანდრომ
-შენ რა ფულზე ევაჭრები?-ჰკითხა დიდი ხნის ნაფიქრი ძმას და დაძაბული დაელოდა მის პასუხს
-ნათია აღარ ვუყვარვარ, ვეზიზღები, რომ ვეხები ვგრძნობ როგორ საშინლად მოქმედებს მასზე ჩემი თითის დაკარებაც კი, ის მე აღარ დამიბრუნდება და პირველივე შესაძლებლობისთანავე მიმატოვებს
-და გადაწყვიტე რომ ევაჭრო? გინდა რომ ფულის გამო აიძულო შენთან ყოფნა? როგორ შეგიძლია მოექცე ცოლს? ასე მოექცე საყვარელ
ქალს? -ნიკა ისე გააღიზიანა მისმა ნათქვამმა რომ ადგილს ვერ პოულობდა -ასე როგორ შეგიძლია გაიმეტო? -სულ ეჭვობდა რომ სანდრო ამაზეც წავიდოდა მაგრამ მაინც საშინლად იმოქმედა მოსმენილმა
-მე ის მიყვარს და მინდა რომ დავიბრუნო
-რატომ არ შეგიძლია რომ ადამინურად მოექცე? დახმარების ხელი გაუწოდო უბრალოდ? აგრძნობინო რომ გვერდით ჰყავს ადამინიანი ვისაც უვუყვარს
-ნიკა ჩევსნ შორის ყველაფრი დაᲛთავრდა
ხვდები? -სანდომ საფერფლეში ჩააჭყლიტა ნახევრად ჩამწვარი ღერი და ფეხზე წამოდგა -ის წავა, როგორც კი ამის შანსი ექნება, იმიტომ რომ მე მას საშინლად მოვექეცი და ამას ვერ მაპატიებს და ვერ დაივიწყებს რაც არ უნდა გავაკეთო ახლა!
-მაშინ გაუშვი-თვალებში ჩააცქერდა ნიკა ძმას
-არა ამას არ გავაკეთებ, იმიტომ რომ მის თავს სხვას ვერ დავუთმობ
-სანდრო გიჟივით იქცევი ხვდები?
-მაშინ... როცა საავადმყოფოში წავიყვანე...-დაიწყო სანდრომ და ხმა ჩაუწყდა -გახსოვს? ერთი წლის უკან? ავარიშიც მოვყევით იმ დღეს მე და ნათია, მერე ცუდად გახდა და გითხარით მოიწამლა-მეთქი
-როგორ არ მახსოვს, მაგრამ ეს რა შუაშია რას მიედ-მოედები სანდრო
-არ მოწამლულა-დაუღრინა სანდრომ ძმას
-რაა? -გაოცდა ნიკა -შენ არ თქვი მოიწამლაო? მაგიტომ არ წაიყვანე საავადმყოფოში?
-სახეში გავარტყი მაშინაც, როგორც ახლა
-შენ რა?-ნიკა ისე დაიბნა რომ ვერაფერი თქვა ხმა ჩაუწყდა, იმდემნი რამ უთხრა ახლა სანრომ რომ თავგზა აერია საბოლოოდ -შენ რა? ადრეც შეხებიხარ ხელით ? -ნიკამ თავისთვის დაიჩურჩულა და ძმას შეხედა არეული თვალებით -იმ ყველაფრის გარდა ხელითაც ეხებოდი?
-რამდენჯერმე ასე მოხდა-ამოიბურტყუნა სანდრომ და თავი დახარა
-ერთი თვის უკან რომ გაარტყი მერე რა მოხდა, საავადმოყოფოში რომ წᲘყვანე-ჰკითხა კარგა ხნის სიჩუმის მერე ნიკამ როცა აზრები დაალაგა
-ორსულად ყოფილა და-აღმოხდა სანდროს და ძმას შეხედა ნაცრისფერი ჩამქრალი თვალებᲘთ, ნიკამ თვალები დახუჭა და როცა გაახილა სანდროს ზიზღით შეხედა -ბავშვი დაკარგა...მეგონა რომ ეს ამბავი დაივიწყა ან არ ვიცი მეგონა ტკივილი გაუნელდა... მეგონა რომ ეს თემა დახურა რადგან არასოდეს შეხებია... მაგრამ შესაძლებლობა მიეცა თუ არა სახლიდან გაიქცა...-ამოთქვა სანდრომ და ძმას ზურგი აქცია -მეგონა რომ...მან ეს ტკივილი დაძლია... მეგონა რომ ყველაფერი დალაგდა ამ ერთი წლის მანძილზე რადგან ყველაფერი ჩვეულებრივ მიდიოდა, ერთხელ გავარტყი და სახლიდან გაიქცა... არ ვიცი... ანუ საბოლოოდ ისევ იმ თემასთან მივედით... ახლა ვხვდები რომ არასოდეს მაპატიებს! ამას ვერ დაივიწყებს! მთელი ეს დრო ჩუმად იყო და შესაფერის დროს ეძებდა რომ მივეტოვებინე, მიზეზს ეძაბდა...
-რაა?-გაოგნდა ნიკა -რას ბოდავ? ხვდები საერთოდ რას ბოდავ? ღმერთო ჩემო...და ასე ამიტომ ექცევი?
-ვიცი რომ აღარასდროს დამიბრუნდება რაც არუნდა გავაკეთო და ამიტომ...
-ამიტომ ცდილობ შენთან ყოფნა აიძულო? ფულზე ევაჭრები... სახლში ძალით მოგყავს და ემუქრები
-სხვაგვარად ის აქ არ დარჩება
-შენი აზრით იმ ყველაფრის მერე რაც მოხდა...
ღმერთო ჩემო ...-ნიკა სათქმელ სიტყვებს ვეღარ პოულობდა -როგორ შეგიძლია თვალებში უყურო იმის შემდეგ რაც მოხდა? როგორ შეგიძლია ასე მოქცევა
-შემთხვევით მოხდა ყველაფერი, გგონია მე მინდოდა? ავარიის მერე თქვა კარგად ვარო და ექიმთან არ წამომყვა
-სანდრო...
-იმ დღეს მთვრალი ვიჯექი საჭესთან, მანქანა დაგვეჯახა...-წყობრიდან გამოვიდა სანდრო -ნათიას მხრიდან დაგვეჯახა... იმ კაცს ფული შევაყარე პოლიციაში რომ არ დაერეკა, ნათია სახლში მოვიყვანე ვიჩხუბეთ და დავარტყი რომ მიყვირა, მერე კი...საღამოს ცუდად გახდა, გგონია მე მინდოდა ასე რომ მომხდარიყო? არ მინდოდა, გესმის? არ მინდოდა ასე მომხდარიყო... წასვლით დამემუქრა, მეც დავემუქრე მეგონა სახლში დარჩებოდა მაგრამ მაინც გაიქცა პირველივე შესაძლებლობისთანავე
-რატომ არ თქვა არაფერი?
-მითხრა რომ ამ ამბავს დაივიწყებდა სამუდამოდ და გულში დამარხავდა ამ ტკივილს რომ ამ ყველაფერზე ფიქრისგან არ გაგიჟებულიყო
-სანდრო აცნობიერებ რა ჩაიდინე? შენს სმას, აგრესიას და მრისხანებას შენი შვილი შეეწირა
-გაჩუმდი -მოულოდნელად სანდრო ნიკას მივარდა და საყელოში ხელი წაავლო -არ ვიცოდით ორსულად რომ იყო... ექიმთან არ გამომყვა თქვა კარგად ვარო, არაფერი ჭირდა ისეთი, ხვდები? არ მინდოდა ყველაფერი ასე
გამოსულოყო... გესმის? შემთხვევით მოხდა
-შენ მთვრალი იჯექი საჭესთან, ავარიში მოჰყევით შენი მიზეზით, მერე ანერვიულე გაარტყი, ნათიას აიძულე რომ ამ საშინელების, Ბავშვის დაკარგვის მიზეზი გამხდარიყო მისივე სიჯიუტე, ხვდები რა მდგომარეობაშია როცა ფიქრობს რომ თავისი სიჯიუტის გამო ავაარიის მერე ექიმთან არ გამიგყვა და სწორედ ამას შეეწირა ბავშვი?
- Გეყოფა ეს თამა უკვე სამუდამოდ დახურა მან! ამ ამბავს იმიტომ გიყვები რომ გულში ვეღარ ვინახავ ამ ტკივილს-სანდრომ ხელი გაუშვა ძმას და მიწაზე დაეშვა მუხლებით, ნიკა გაოცებული მიაშტერდა ძმას -ნათიამ მითხრა რომ ამ ჭრილობას არასოდეს შევხებოდი, მითხრა რომ ეს თემა სამუდამოდ დამეხურა ისე თითქოს არც არსებულა, რადგან ხვდებოდა რომ სიგიჟის ზღვარზე იყო მისული, არც ვიცოდით ორსულად რომ იყო ისე დავკარგეთ ბავშვი, ხვდები? რადგან ეს თემა დახურა მეგონა რომ სამუდამოდ ამოშალა გულიდან ეს საშინელება რადგან მთელი ეს დრო არასოდეს შეხებია ამ თემას გესმის?
-იმიტომ რომ თავს დამნაშავედ გრძნობს, შენ აიძულე რომ დამნაშავე ყოფილიყო მომხდარში, ექიმთან არ გამოგყვა და დანაშაულის მთელი სიმძიმე მასზეა ახლა, ამიტო არ ეხება ამ თემას
-ამიტომ არ ვუშვებ სწორედ ვიცი დავკარგავ
-შენ იმ დღეს ბავშვთან ერთად ნათიაც დაკარგე და ამას კარგად ხვდები, ახლა გასაგებია ასე რატომ გიჟდები, ყველაფერი გასაგებია
-მაინც არ გავუშვებ-სანდრო ფეხზე წამოდგა და ნიკას მიაჩერდა
-სულ მიკვირდა ასე უცბათ როგორ შეძელით ერთმანეთის ასე შეზიზღება
-მიყვარს
-არა არ გიყვარს! გინდა რომ დასაჯო რადგან წასვლა უნდა! გინდა რომ ატკინო რადგან შეგიზიზღა!
-მარტო მე არ ვარ დამნაშავე მომხდარში
-სწორედ ამიტომ შეგიძულა ვერ ხვდები? შენ მას დანაშაულის შეგრძნების მწარე გრძნობა მაქსიმალური სიმძაფრით განაცდევინე ხვდები? ამიტომ არ ლაპარაკობს ნათია ამ თემაზე, ამიტომაა ჩუმად რომ იცის თუ ხმას ამოიღებს და ფიქრს დაიწყებს მომხდარზე შეიძლება შეიშალოს
-მე განვაცდავინე?-გაცეცხლდა სანდრო-თავადაა დამნაშავე ყველაფერში
-სწორედ ამიტომაა ჩუმად... ასე ცდილობს გაექცეს მარადიული დამაშაულის შეგრძნების მწარე გრძნობას
-შემიზიზღა, ასე მარტივად როგორ შეძლო ჩემი ასე შეზიზღება?მე რა მინდოდა ასე მომხდარიყო? ათასჯერ ვთხოვე პატიება, ბოდიშიც მოვუხადე და მითხრა გაპატიეო, ამაში ორივე დამნაშავე ვართო ... რომ გაიქცა და გავეკიდე ვკითხე რატომ შემიზიზღე-მეთქი და მᲘთხრა რომ ჩემს ხასიათის გამოა ასე, არცერთხელ არ შეხებია ბავშვის თემას და არც მე მიკითხია რაᲛე ამ თემაზე რადგან ჩავთვალე რომ ჩემთან ერთად ისიც დამნაშავე იყო და ეს არ იყო ყველაფრის მიზეზი, თავადაც ასე მითხრა რომ ხასიათის გამოა ეს ყველაფერი ხვდები?
-იმიტომ რომ ისეთი ტრამვა მიაყენე რომ მასზე ფიქრიც კი აშინებს ნათიას არა თუ ლალარაკი და გრძნიბების გადმოცემა
-მე მას არ გავუშვებ, მაინც არ გავიშვებ
-ნინისთვის საჭირო ფულს მე მივცემ-დაუყვირა ნიკამ სანდოს -გესმის? იფლებას ერ მოგცემ იმ ყველაფრის მერე რაც მითხარი რომ ნათია დატანჯონდა მერე ამ ტანჯვის გამო შენც გაგიჟდე საბოლოოდ
-არ გაბედო ამ საქმეში ჩარევა -სანდრო ძმას ისევ საყელოში ეცა -არ ჩაერიო თორემ გაფიცები ცხოვრებას გაგინადგურებ
-გგონია შენი სულელური ლაპარაკით დამაშინებ? აზრზე მოდი სანდრო! მე შენი ძმა ვარ
-მისმინე-სანრომ ძმას ხელი თავზე მიადო და შუბლი მის შუბლს მიაბჯინა -ჩვენს საქმეში ჩარევა არ გაბედო, ნათიასთან ჩემი დაშორების მიზეზად არ იქცე -თვალებში ჩააცქერდა ძმას -თორემ გეფიცები ცხოვრბას გაგირთულებ და რამდენად ღრმადაც შეტოპავ ჩემს პირადში იმდენად ღრმად ჩაგძირავ, თუ მაიძულებ მეტსაც ვიზავ, ასე რომ შენს გოგოს მიხედე მე კი ჩემს გოგოს მივხედავ
-სანდრო-გაოგნდა ნიკა
-სუუუ-სანრომ ხელი გაუშვა ძმას და Ისევ თვალებში ჩააცქერდა -ეს ყველაფერი იმიტომ მოგიყევი რომ ეს ჩემი წამიერი სისუსტე იყო, მაგრამ შენ კარგად მიცნობ და იცი რომ სუსტი მხარეები არ მაქვა... ნუ მაიძულებ რომ შენს ცხოვრებაში შემოვიჭრა ისევე როგორც შენ ცდილობ ამას თორემ კარგი არაფერი გველოდება წინ-დაუღრინა ძმას და ზურგი აქცია, ნიკა იმდენად გაოგნებული იყო ამ ყველაფრით რომ ადგილზე გაშეშდა და არეული აზრების დალაგებას სცადა რომ გონს მოსულიყო, მაგრამ იმდენი რამ მოისმინა სანდოსგან და მისი იმდენი რეალური სახე ნახა ამ რამდენიმე წუთის განმავლობაში რომ ნამდვილას შეეშინდა მისი, ვერ იჯერებდა რომ ეს ყველა განსხვავებული გრძნობის, ემოციის და ქმედების ადმიანი ერთიდაიგივე პიროვნება იყო და ეს მისი ძმა იყო. მისი შეშლილი ძმა, რომელიც ნათიას გამო...რომლის მიმართაც ზუტად არც იცოდა რას გრძნობდა და განიცდიდა ყველაფერზე იყო წამსვლელი, საერთოდ ყველაფერზე.
ლალის წინააღმდეგობის მიუხედავად სანდრომ იმავე დღეს ბანკიდან ორმოცდაათი ათას დოლარიანი სესხი გამოტანა და ნათიას მიუტანა საავადმყოფოში, ფულით სავსე ჩემოდანი მაგიდაზე დადი და ჯერ ნათიას შეხედა შემდეგ კი ნანას და გრაციოზულად გამოაცხადა
-აქ საჭირო თანხაა-მიუთითა მათ ჩემოდანზე და ნათიას მიაყრო ცივი თვალები -აქ ზუსტად ორმოცდაათი ათასი დოლარია, შეგᲘძლიათ დღესვე გაფრინდეთ ქალბატონო ნანა-ისე მიმაღთა ქალს რომ ნათიასთვის თვალი არ მოუშორებია და მის სახეზე ასახულ ყველა ემოციას დაკვირვებით ადევნებდა თვალს- რადგან ექიმს ვთხოვე და გუშინვე მოამზადა საბუთები, გასაფრენად ყველაფერი მზადაა-რაღაც საბუთები უხეშად დაყარა ჩანთაზე -ახლა არჩევანი თქვენზეა ფული თქვენ ჩემი ცოლო მე -თქვა ირონიული ტონით და გარეთ გავიდა
-არაკაცი-აღმოხდა ნანას და ცრემლები მოეძალა, ნათიას ისე გაეყინა სიხლი ძარღვებში და ისე აებნია თავგზა რომ ცრემლებიც კი
გაუშრა -რამდენს ბედავს , თავხედი, როგორ ბედავს
-დედა ფული აიღე და წადით-შეხედა დედას არეული თვალებით ნათიამ
-რას ბოდავ ნათია ვერ გაიგე რა თქვა? არჩევანის წინაშე დამაყენა, შვილებს შორის არჩევანს მაკეთებინებს უნდა რომ თავისი დანაშაულის და აგრესიის თანამონაწილეებად გვაქციოს, ხვდები რას აკეთებს? უნდა რომ მას დაუბრუნდე და ამ ყველაფრის მიზეზი და მონაწილეები მე და ნინი გავხდეთ, უნდა რომ მერე მითხრას რომ ეს მე გავაკეთე და არა მან, მე გაგიᲐვი მასთან...მე გავაკეთე არჩევანი და მე გაიძულე ნინის გამო მასთან ყოფნა...უნდა რომ შენც ასევე მოგექცეს, გითხრას რომ შენი ნებით მიხვედი მასთან, უნდა დანაშაულის მთელი სიმძიმე მე და შენ აგვკიდოს...ამას არ დავუშვებ ამ ფულს არ ავიღებ
-დედა ნუ გეშინია გავუმკლავდები მე მას
-ნათია არა
-დედა ნინი უკევ ოთხი დღეა ასე იტანჯება, გთხოვ წადით, სანდროს გავუმკლავდები გპირდები ვერაფერ დამᲘშავებს გპირდები რომ ყველაფერ გავაკეთებ რომ მისგან თავი დავიხსნა
-ნათია-ნანას ცრემლები გადმოსცვივდა -არ შემიძლია ფულს შეგწირო
-ასე არ მოხდება, მე მსხვერპლი არ ვიქნები დედა, ნუ გეშინია წადი, ნინის მიხედე, მე ამ ყველაფერს გავუძლებ ნუ გეშინია, გამოსავალს ვიპოვი
გპრდები, ახლა თუ ვიმეს დახმარება სჭირდება ეს ნინია, დედა და გადამირჩინე... -ნათიამ დაარწმუნა დედა იმ დონეზე რომ ნანამ წასვლის გადაწყვეტილება მიიღო, იმის მიუხედავად რომ ნათიას სიტყვების სიმართლეში ეჭვი ეპარებოდა, რადგან ახლა ნინის მეტად სჭირდებოდა დედა,ის ტკივილებისგან იტანჯებოდა და ნელ-ნელა იზრდებოდა იმის ალბათობა რომ შეიძლებოდა დაგვიანებული ოპერააციის გამო რამე დამართნოდა.
ნათიამ ცრემლების გარეშე გააცილა დედა და და თურქეთში და თან მთᲔლი ეს დრო არწმუნებდა ნანას რომ სანდროსთან საერთო ენას გამონახავდა, ეცდებოდა რომ მოეგვარებინა ურთიერთობა, აღარ გაიცქეოდა სახლიდან და შესაბამისად სანდრო დაშოშმინდებოდა. აფრინდა თუ არა თვითმფრინავი ცრემლებად დაიღვარა, რადგან თავი მარტოდ იგრძნო თუმცა გადაწყვიტა ნანასთვის მიცემული სიტყვა ასერულებინა და სანდროსთან როგორმე უმტკივნეულოდ მოეგვარებინა ურთიერთობა,რაღაც გზა გამოენახა იმისთვის რომ სანდრო დაეშოშმინებინა რომ ფიქრის დრო ჰქონოდა და მისგან თავის დაღწევის გზა ეპოვა
ნიკა სახლში გაგიჟებული მივარდა გვიან ღამე და სანდროს წამოადგა თავზე რომელიც დივანზე იჯდა
-შენ რა ბარათები დამიბლოკე?
-შენ ფულის გატანა სცადე, მე კი გითხარი რომ ჩემსა და ნათიას შორის არ სცადო ჩადგომა-მეთქი
-რამდენს ბედავ -გაცეცხლდა ნიკა