გაცოფებული თორნიკე საავადმყოფოში დაბრუნდა და მაშინვე კამერის ჩანაწერების ნახვა მოითხოვა, თან ტაქსისი მოძებნა დაავალა საპატრულო ეკიპაჟებს.
-კაი ნუ გიჟდები-მომღიმარი სახით მიუახლოვდა მეწყვილე სახე ალეწილ ბიჭს რომელიც სიგარეტს სიგარეტზე ეწეოდა ნერვიულობისგან -ხომ იცი, რომ ლაშა არაფერს დაუშავებს და გაუშვებს
-ვიცი, მაგრამ...-უთხრა თორნიკემ და ბრაზისგან კბილები გაახრჭიალა -მარიამს არ უნდა შეხებოდა! ამას არ ვაპატიებ მაგ ნაბიჭვ.რს!
-თორნიკე მარიამის გამო ძაან ხომ არ
ღელავ?-გაეცინა ზაზას თორნიკეს სახის შემხედვარეს
-გგონია რომ ძაან ვღელავ?-გაოცებული სახით შეხედა მეწყვილეს თორნიკემ
-მე კი არ მგონია ნამდვილად ზედმეტად ღელავ! მითუმეტეს რომ იცი ლაშასგან რეალურად მას საფრთხე არ ემუქრება, ცოტა კი შეაშინებდა გოგოს, მაგრამ ალბათ სხვა გამოსავალი ვერ ნახა
-მაგ ს.რს ვუთხარი რომ ამ საქმეს ასე არ დავტოვებ და გამოვიძიებ-მეთქი, მან კი რ
აგააკეთა?!-იყვირა წყობრიდან გამოსულმა ბიჭმა და მეწყვილეს შეანათა მწვანე ჩამუქებულო
სფეროები -მარიამს ხელი წაავლო და გაიქცა! მარიამს შეეხო! საქმე გაართულა! გოგო შეაშინა! ახლა მამამისი ცალკე გაჭედავს! ნამდვილი სირ.ა! მავუთხარი რომ მისი მჯეროდა და ყველაფერს გავაკეთებდი ნამდვილი დამნაშავის საპოვნელად, ისიც ვუთხარი რომ არ დავუშვებდი უდანაშაულო ბიჭების ციხეში გაშვებას რადგან თავიდანვე ცხადი იყო ამ საქმეში რაღარც რიგზე ვერ იყო...
-გიკვირს რომ არ დაგიჯერა და არა
გენდო?-გაბრაზდა ზაზა -ხომ ნახე როგორ ცდილობდნენ ამ სამისთვის შეეტენათ ეს მკვლელობის მცდელობა, გაყალბებული მტკიცებულებებით? როგორ ცდილობდნენ საქმე დაეხურათ
-ჰოდა სწორედ მაგიტომ მჯერა მაგ სირ.ს უდანაშაულობის და მაგიტომ შევთავაზე დახმარება ეგ კიდევ გაიქცა და საქმე გაართულა
-თორნიკე მისმინე, კი მან შეცდომა დაუშვა... მარიამს არ უნდა შეხებოდა... ამᲘთ საქმე გაირთულა და ჩვენც გაგვირთულა მაგრამ გრძნობებით კი არა ცივი გონებით უნდა ვიმოქმედოთ და შენ გატყობ რომ ეს არ შეგიძლია
-ამ.ლეობას რატომ მეუბნები?-გაცეცხლდა თორნიკე
-იმიტომ რომ იმ ექიმზე ზედმეტად ნერვიულობ
-ექიმი რა შუაა? უბრალოდ საქმე გართულდა და ამიტომ ვნერვიულობ ასე-უარყო მეგობრის ეჭვები თორნიკემ
-მისმინე თორნიკე, Მარიამი თავიდან მაგრად არ დაგევასა, სწერვააო შენ არ ამბობდი? მამიკოს განებივრებული გოგოაო?
-ჰო თავიდან მასე ვფიქრობდი-დაეთანხმა თორნიკე და მწვანე არეული თვალები შეანათა მეგობარს
-მაგრამ ახლა ასე აღარ ფიქრობ-გაეღიმა ზაზას
-ჰო იმიტომ რომ მამამის წინააღმდეგობა გაუწია და ამ საქმეში ჩარევის უფლება არ მისცა-უთხრა მშვიდი ტონით
-და შენ მისით Აღფრთოვანდი-თვალებში ჩააცქერდა ზაზა მეწყვილეს
-ვერ ვხვდები რის თქმას ცდილობ-გაბრაზდა თორნიკე
-იმის რომ მარიამით ზედმეტად მოიხიბლე და არ მინდა ამის გამო ლაშა გაწირო... ანუ მომხდარის გამო დასაჯო იმიტომ რომ მარიამს შეეხო ის!
-ასე არ მოხდება!-უთხრა დარწმუნებით
თორნიკემ -და კიდევ მარიამით არც ისე მოხიბლული ვარ როგორც შენ გგონია-და ბოლო სიტყვებზე გაეცინა რადგან ზაზამ თვალები დააწვრილა და უნდობლად ჩააცქერდა თვალებში
-რატომღაც შენი არ მჯერა-უთხრა მომღიმარი სახით
-მკ.დია!-უთხრა სიცილით თორნიკემ და მისმა ტელეფონმა რომ დარეკა მაშინვე სახე წაეშალა
-ვინაა?-ჰკითხა დაძაბული ტონით ზაზამ
-ვინ იქნება ?!-კითხვა დაუბრუნა თორნიკემ და მაშინვე უპასუხა
-მისმინე ნაბიჭვ.რო-გაისმა გეგას ბოხი
ყურმილში -ჩემს შვილს თმის Ერთი ღერიც რომ ჩამოუვარდეს იცოდე რომ თავზე დაგამხობთ მთელს გამყოფილებას და პირადად შენ და შენს უფროსობას გაგებინეᲑთ პასუხს
-მისმინეთ ბატონო გეგა-სცადა სიტუაციის ახსნა თორნიკემ
-შენ მისმინე ლაწირაკო-უღრიალა გეგამ-ჩემი შვილი იპოვთ და უვნებელი დააბრუნეთ თორემ ცხოვრების თითოეულ დღეს ჯოჯოხეთად გიქცევთ-დაემუქრა და გაუთიშა
-Ნაბიჭვ.რი-იყვირა გაცეცხლებულმა თორნიკემ და ძირს დაახეთქა ტელეფონი, რომელიც ნაწილებად დაიშალა
-რას შვრები შე ჩ.მა-გაოცდა ზაზა და მაშინვე Ხელში აიღო ტელეფონის ნაწილები -რით ვერ მიეჩვიე მაგ სი.რის გამოხტომებს
-ნაბიჭვ.რი-იყვირა ისევ თორნიკემ და ტელეფონი წაგლიჯა ხელიდან ზაზას -ეშველება რამე?
-არა რა Ეშველება ნაწილებად დაიშალა, ჰა ჩემსას გათხოვე და შენი სიმბარათი ჩართე, ვატყობ დღეს შენ ბევრად მითხოვნადი იქნები ლაშას გადამკიდე
-მაგ ს.რს მაგრად გავუჭედავ როცა დავიჭერ-უთხრა თორნიკემ და ტელეფონი გამოართვა, ისე უკანკალებდა ბრაზისგან ხელები რომ ვერფრით მოახერხა სიმ ბარათის ჩადება ზაზას ტელეფონში
-მემეცი მე მივხედავ ამას, მიდი შენ კამერის ჩანაწერები ნახე-უთხრა მომღიმარი სახით და ტელეფონი გამოართვა
-ძმა ხარ-თორნიკემ მხარზე ხელი დაარტყა -მაგრამ ვატყობ ჩემს გამო შენც მოგხვდება
-მივეჩვიე ამას უკვე-უთხრა სიცილით-მოსიარულე პრობლემა ხარ-თან ტელეფონი გაუწოდა -მზადაა.
ლაშა და მარიამი როგორც კი ტაქსიში ჩასხდნენ
აღელვებულმა ბიჭმა მაშინვე ხელი გადახვია შიშისგან აკანკალებულ გოგონას და სხეულზე მიიკრო
-არაფერი შეიმჩნიო-დაუჩურჩულა და სარკის ნატეხი ჯობეში შეინახა თან ტაქსის მძღოლს გახედა არეული თვალებით, მარიამი ცდილობდა რომ თავი ხელში აეყვანა და ნერვებს არ აჰყოლოდა მაგრამ ვერაფრით ახერხებდა
დამშვიდებას -მარიამ ნუგეშინია არაფერს დაგიშავებ-დაუჩურჩულა ლაშამ და სახე ისე ახლოს მიუტანა გოგონას რომ ცხვირის წვერით სულ ოდნავ შეეხო მის გაფითრებულ ლოყას, მარიამი ამ შეხებამ შეაკრთო და ინსტიქტურად თავი უკან გასწია, ლაშა დიდხანს უყურებდა მარიამი პროფილს და როცა მისი გაფითრებულ ღაწვზე ცრემლი გადმოცურდა გული შეეკუმშა, მიხვდა რომ მარიამს ამ წამს ის ამ ქვეყნად ყველაზე მეტად სძულდა და ყველაზე მეტად ეშინოდა, იმის გამო რომ ის ასეთ სასოწარკვეთილებაში იყო ჩავარდნილი ნებისმიერი რამის გაკეთება შეეძლო, ამიტომ იმის შიშით მანქანის კარი არ გაეღო თავგააბნეულ გოგონას, ლაშამ მარცხენა მაჯაში მარჯვენა ხელი Უხეშად წაავლო და ძლიერად მოუჭირა ცივი თითები, მარიმამმა ინსტიქტურად შეᲮედა მის ცივ თვალებს და მთელი ძალით შეეწინააღმდეგა მოწოლილ ცრემლებს, ლაშამ სახე მიუახლოვა გოგონას და ცხელი სუნთქვა შეაფრქვია
სახეზე, მარიამს წამსვე სუნთქვა შეეკრა და გულისცემა შეუწყდა -მარიამ მართლა არაფერს დაგიშავებ-დაუჩურჩულა ლაშამ ზედ ტუჩებთან და მზერა გოგონას ცრემლიანი თვალებიდან მის ფერმკრთალ ტუჩებზე გადაიტანა -მშვიდად-უთხრა როცა მარიამი მისმა ქცევამ გააღიზიანა და ხელის დახსნა სცადა -მარიამ არ გინდა-დაუღრინა ლაშამ და უფრო ძლიერად მოუჭირა თითები მის მაჯას
-ჩემს გაშვებას არ აპირებ ხომ ასე?-ზიზღით შეხედა გოგონამ მის ამღვრეულ თვალებს და კვლავ ხელის დახსნა სცადა
-მარიამ-დაუღრინა ისევ ლაშამ და კიდევ უფრო მეტად მიიკრო სხეულზე გოგონა -არ გინდა, ნუ მაიძულებ რომ გატკინო-უთხრა ჩამწყდარი ხმით და ამჯერად ორივე მაჯა დაუჭირა თან ისე რომ ხელი კველავ გადახვეული ჰქონდა მასზე
-მეზიზღები-ისეთი ტონით უთხრა ეს სიტყვები ლაშას გოგონამ რომ ბიჭზე აშკარად გავლენა მოახდინა
-სხვა გზა არ მაქვს-Უთხრა ჩამწყდარი ხმით-გესმის მარიამ რას გეუბნები? უბრალოდ სხვა გზა არ მაქვს
-ამის გამო მრავალ წელს ციხეში გაატარებ
-გაგიშვებ, გესმის? სულ ცოტაც მოითმინე-უთხრა ლაშამ, მარიამმა თავი მიატრიალა რომ მისი ცრემლები აღარ დაენახა ლაშას, არ უნდოდა მას მისი ცრემლები და საოწარკვეთა ენახა, ლაშა გაირინდა როცა მის სახეს მარიამის თმა შეეხო, ინსტიქტურად თავი მის თმებში ჩამალა და ღრმად შეისუნთქა მისი თმის გამაბრუებელი სურნელი, გოგონა დაფრთხა და მაშინვე მისკენ მიატრიალა თავი, ლაშას მარიამის ამგვარ რეაქციაზე გაეცინა
-რას აკეთებ ავადმყოფო-ლამის უყვირა გოგონამ
-ნეტა იცოდე რა სასიმოვნო სურნელი გაქვს-უთხრა ლაშამ გამომწვევად
-ავადმყოფი ხარ-უთხრა მარიამმა და ტაქსისი მძღოლი მაშინვე მათეკენ მიტრიალდა
-ბავშვებო რამე პრობლემაა?-იკითხა დაძაბული ტონით და გზას გახედა
-არა რა პრობლემა უნდა იყოს ბაბუა-უთხრა ლაშამ მშვიდი ტონით -არა საყვარელო?-მარიამს შეანათა აციმციმებული თვალები და ანიშნა რამე თქვიო
-ყველაფერი რიგზეა-თქვა მარიამმა მაქსიმალურად მშვიდი ტონით, უხერხული სიჩუმე ჩამოწვა და ფიქრებში წასული გოგონა ლაშას ხმამ მოიყვანა გონს
-მარიამ ფული გააქვს? -დაუჩურჩულა მოულოდნელად ლაშამ და გაოგნებული გოგონა რომ პირდაღებილი მიაჩერდა გაეცინა -მარიამ გეკითხები ფული თუ გაქვს-მეთქი-ჰკითხა მომღიმარი სახით
-მაქვს-დაუღრინა გოგონამ
-თუ შეიძლება მომეცი-უთხრა ლაშამ დაძაბული ტონით
-ხელს თუ გამიშვებ-დაუღრინა გოგონამ და ლაშამ როგორც კი ხელი გაუშვა მის დაწითლებულ მაჯებს მაშინვე კარის გაღება სცადა, მაგრამ ლაშამ წამსვე ხელი წაავლო მაჯებში და სხეულზე მიიკრო
-მარიამ არ გინდა-დაუღრინა და როცა ტაქსისი მძღოლმა კვლავ მათკენ მოიხედა ლაშა მარიამის ტუჩებს დააცხრა, ყველაზე გიჟური და ვნებიანი კოცნა აღმოჩნდა ეს მარიამისთვის, რადგან როგორც კი ლაშა მის ტუჩებს მოწყდა კარგა ხანს გონს მოსვლას ვერ ახერხებდა -ნუ მაიძულებ მასაც ვავნო- დაემუქრა ლაშა და ტაქსისი მძღოლზე ანიშნა რომელიც უკვე სარკიდან აშკარად ეჭვის თვალით ადევნებდა მათ თვალს
-გულს მირევ-უთხრა ზიზღით მარიამმა და გვერდზე მიატრიალა თავი
-ფული გაქვს?-ჩაეკითხა გაღიზიანებული ტონით ლაშა და მარიმმა რომ ანიშნა ხალათის ჯიბეში მიდევსო, ას ლარიანი ამოაცალა და და ტაქსისი მძღოლს გაჩერება უბრძანა -გადადი-დაუღრინა მარიამს და ისე გადავიდნენ რომ მისი მაჯისთვის ხელი არ გაუშვია -დამელოდე ბაბუ-უთხრა ლაშამ Მძღოლს და მანქანის კარი დაკეტა -მარიამ-შეხედა სახე წაშლილ გოგონას ამღვრეული
თვალებით -ნეტავ სხვა დროს სხვა სიტუაციაში შეგხვედროდი-უთხრა და მის დაწითლებულ მაჯას ხელი გაუშვა, მარიამი ძალიან დაბნეული და შეშინებული უყურებდა თვალებში -ხელს ჩაგკიდებდი და არასდროს გაგᲘშვებდი...
-რა არანირმალური ხარ-ვერ იჯერებდა რომ ამ სისულელეებს ეუბნებოდა
-არ მითხრა რომ ვერაფერი იგრძენი-უთხრა ლაშამ და მის ტუჩებს შეახო ათრთოლებული თითები, მარიამი ისე შეშინდა რომ გველნაკბენივით უკან გახტა
-ცოტა ხანში გონებას დაკარგავ-უთხრა მარიამმა როცა მისი დასისხლიანებული პერანგი შენიშნა რომელიც სისხლთ სწრაფად
იჟღინთებოდა - სისხლისგან დაიცლები და მალე მიკვდები-უთხრა უცნაური ტონით და თვალებში ჩააცქერდა სახე წაშლილ ბიჭს
-გული დაგწყდება?-ჰკითხა ლაშამ ინტერესით და ნელ-ნელა ღიმილი შეეპარა ტუჩის კუთხეში მარიამის სახის შემხედვარეს
-მეეჭვება-გულწრფელად უთხრა გოგონამ
-ძალიან პირდაპირი ხარ -გაეცინა ლაშას
-ეს სიძულვილი დაიმსახურე-უთხრა ზიზღით მარიამმა
-შენი ტუჩების გემო არასოდეს დამავიწყდება-უთხრა გამომწვევი ტონით და ტკივილისგან სახე დაემანჭა -ძალინ ვწუხვარ რომ ამდენი საშინელების გადატანა გაიძულე ჩემი თავისუფლებისთვის...არ მინდოდა რომ შენთვის ტკივილი
მომეყენებინა-უთხრა ლაშამ და მზერა მის დაწითლებულ მაჯებს გაუშტერა-მართლა არ მინდოდა რომ ყველაფერი ასე მომხდარიყო, მაგრამ სხვა გზა არ დამიტოვეს... უნდა დავამტკიცო რომ უდანაშაულო ვარ... ოდესმე თუ შეძლებ მაპატიე...
-შევძლებ მაგრამ არ გაპატიებ-უთხრა მარიამმა ზიზღით
-სისხლისგან რომ დავიცალო და მოვკვდე
მაინც? -ჰკითხა და წელში მოიხარა რადგან უᲙვე უჭირდა ფეხზე დგომა
-მაინც
-ჭრილობისთვის ძალინ ვწუხვარ-მის ყელს გაიშტერა თვალი და მარიამმა ინსტიქტურად ხელი ყელისკენ წაიღო-მართლა არ მინდოდა რომ ყველაფერი ასე გამოსულიყო, მართლა არ მინდოდა რომ ტკივილი მომეყენებინა შენთვის...
-მაგრამ მომაყენე-უთხრა მარიამმა ბრაზნარევი ტონით
-ჰო მოგაყენე-დაეთანხმა ლაშა და ხელი ჭრილობაზე დაიდო -პოლიციაში წადი და ყველაფერი მოუყევი... ნუ ღელავ ამის გამო პასუხს არ მოგთხოვ-გაეცინა და უარესად
მოიხარა -ყველაფერი მოუყევი ისე როგორც იყო... და კიდევ ამას დაგიბრუნებ-ას ლარიანზე ანიშნა და მანქანის კარი გააღო, წვალებით ჩაჯდა და მანქანც მაშინვე ადგილს მოწყდა.
მარიამი კარგა ხანს იდგა ერთ ადგილას მიყინულივით და უყურებდა მიმავალ ტასს იქამდე სანამ თვალს არ მიეფარა, ათასი გრძნობა და ემოცია ერთად მოეძალა, ვერ ხვდებოდა რას გრძნობდა ამ წამს რეალურად ზიზღს, სიძულვილს,სიბრალურს, სასოწარკვეთას თუ სიხარულს... როცა აზრზე მოვიდა ტელეფონი ამოიღო ჯიბიდან და ჩართო, მაშინვე თორნილეს დაურეკა და სთხოვა მის წასაყვეანად მისულიყო
-მარიამ მართლა კარგად ხარ?-ვერ მშვიდდებოდა თორნიკე -მართლა აარფერი დაუშავებია?
-არა კარგად ვარ... უბრალოდ გთხოვ მოდი
-ახლავე მანდ გავჩნდები
-გთხოვ არავის არაფერი უთხრა არავის თავი არ მაქვს ახლა
-კარგი-უთხრა თორნიკემ და მანქანისაკენ გაქანდა, მალევე იპოვა ის ადგილი სადაც ლაშამ მარიამი დატოვა